sot schoolondersteuningsteam
Hallo allen,
Ik hoop dat iemand dit leest die ervaring heeft met het SOT.
Onze dochter in groep 4 gaat niet helemaal super. Vanaf 4 jaar had zij al niet zovewel zin om naar scool te gaan, ze leek ook wat langer nodig te hebben om 'aan' te gaan. Ze is van groep 2 naar 3 met wat zorgen gegaan om eind groep 3 ging ze als een raket omhoog, dus groep 4.
na 10 dagen in groep 4 kregen we de kennismaking met de juf, deze juf gaf aan heel veel zorgen te maken, niet zo zeer dat het er niet in zit bij mij dochter maar dat ze wat achter blijft met de info die ze al had moeten weten. Ik vond het snel na een aantal dagen je heel veel zorgen te maken, ik vond het wat overdreven. Mijn man en ik zijn thuis natuurlijk gelijk aan de slag gegaan bij bijles en ze pakt alles heel goed op, haar cijfers zijn zo rond de 5 /6 .
De ibers willen een gesprek met het sot alles zodat mijn dochter het beste uit haar kan halen, het voelt allemaal een beetje gek. Ik ben helemaal niet van stempels opd e kidneren, of het plaatsen in hokjes, ik vind het bijna manipuleren, je doet toch wat het beste voor je dochter is? Maar of dat deze weg is????
WE zijn gaan zoeken naar info over het sot daar krgeen we contact met een vrouw die ons vroeg wat school eraan gedaan heeft want stap 1 is dat school ook van alles in moet zetten voordat we belanden bij het sot. Weer kreeg ik een raar gevoel, op het internet lees ik best wel veel probleemgevallen, agressie etc dat is bij ons het geval niet. We hebben het dossier opgevraagd, we merken danb al weer wat tegengas,. school heeft hier helemaal geen zin in, zo lijkt het gewoon meewerken, toch het dossier gekregen en daar lees ik dat school veel rapporteer over ons als ouders, moeilijk mee samen te werken, vaak te laat en halen kind dagelijks 10 minuten te laat op na schooltijd, echt onzin. Ookm de verslaglegging van onze gesprekken zijn raar, vader lacht en vind het grappig, ik vind dat wij helemaal niet positief besproken worden. Ik vertrouw het niet helemaal, het likt wel of school zich indekt, misschien maak ik me wel helemaal gek, maar lees toch onwaarheden.
Elk kind wat blijft zitten heeft dus te maken met het sot?
Want waarom blijft mijn dochter dan niet gewoon een jaar zitten indien nodig?
heeft iemand ervaringen, wanneer wordt het sot nou ingeschakeld?
Van zittenblijven is bekend dat de cijfers de tweede keer niet veel beter worden dan de eerste keer. Maar dan zit je met een kind dat in het eerste deel van het jaar goed meekomt en zich verveelt en aan het eind van het wel een uitdaging heeft maar nauwelijk beter meekomt. Dat is voor de motivatie van een kind niet leuk. Zo te lezen gaat je dochter al niet heel graag naar school dus van zittenblijven wordt dat eerder erger dan beter.
Wat ik lees is dat school moeite met jullie heeft en jullie niet goed begrijpt (als ik het zo neutraal mogelijk zeg) en jij en jouw man school niet goed vertrouwen. Klopt dat?
Ik zit even te graven in mijn geheugen. Heette het SOT vroeger SIT? Het SIT was of is het samenwerkingsverband waar een kind besproken kan worden als school raad nodig heeft.
Als we ervan uit gaan dat SOT en SIT hetzelfde is: voor zover ik weet heeft dat niets te maken met zittenblijven maar wel dat school het niet weet.
de school vindt dat jullie dochter achterloopt, jullie geven nu bijles, een de school wil een sot inschakelen.
Weet de school dat jullie extra helpen?
En vinden jullie dat er een achterstand is (of was)?
Ik neem aan dat jullie dit met de school besproken hebben, voordat jullie het dossier opvroegen.
Ik moest even googlen wat dit was, ik heb daar geen ervaring mee, wel met kinderen die niet goed mee kunnen, vervelende leerkrachten, samenwerkingsverband en speciaal onderwijs en speciaal basisonderwijs.
Ik las over sot niet alleen probleemgevallen maar dat het soms ook wordt ingeschakeld als ze niet weten hoe ze een kind kunnen begeleiden.
Wat vind je manipuleren? Wil je dat uitleggen.
Die verslaglegging van school zou me ook niet lekker liggen. Waarom vind vader dit zo grappig? Ik vroeg me gelijk af of jullie nog samen waren en dat hij de ernst er misschien niet van in ziet?
In het reguliere onderwijs: Elke dag riep de juf me bij zich, wat er allemaal mis wat met mijn kind, dat kind niet stil zat, niet dit…, niet dat… ging elke dag zo. Gesprekken met de school en schoolleiding. Ze wisten niet wat ze met kind aan moesten en ze wilden extra ondersteuning gaan aanbieden voor elk uur van de schoolweek, alleen voor mijn kind.
Kind ging die tijd ook elke dag huilend naar school. Ik heb zelf aangestuurd op speciaal basisonderwijs, want daar had ik al goede ervaringen mee.
Vanaf dat mijn kind op speciaal basisonderwijs zat, is dat gehuil gelijk gestopt. Is hij gewoon goed gaan ontwikkelen en heeft enorme sprongen gemaakt.
Toch klinkt het wel alsof je dochter moeite heeft met meekomen in de klas. Je dochter haalt vijven en zessen zeg je maar dat is wel met bijles/begeleiding van jullie. Een 5 of 6 in groep 4 is niet een goed cijfer. De meeste kinderen halen veel hogere cijfers (ik vond zelf dat altijd zeer riant gecijferd werd op de basisschool waarschijnlijk als aanmoediging naar leerlingen toe).
Wellicht gaat de school ervan uit dat als jullie dochter nu al niet zo goed mee kan komen de achterstanden steeds groter worden en dat is voor jullie dochter heel vervelend. Dat heeft niks met manipulatie te maken maar je dochter zit in een klas waarin alle kinderen dit schooljaar hetzelfde krijgen.
Ik hou niet zo van persoonlijke opmerkingen over ouders in verslagen maar school wel een punt als ze zeggen dat de vader het niet zo serieus neemt. Hoeft geen ramp te zijn als je gelijk hebt maar het lijkt er toch echt op dat je dochter moeite heeft met meekomen. Hoe kunnen jullie en de school jullie dochter helpen?
Ik dacht dat het bespreken van een kind in een groter overleg anoniem kan of bij naam (naar ik meen is er dan toestemming van de ouders nodig). Ons is dat toen gevraagd en wij hebben geen toestemming gegeven. Voor ons is het daarbij gebleven voor wat betreft 'groter overleg'. Of er overleg is geweest, weet ik niet.
Hierna kregen we met heel veel gedrag van school te maken. Op het moment zelf kan je dat niet overzien maar achteraf is het duidelijk dat wij school overvroegen. Eigenlijk dat het een hele ondermaatse school was (verzoek of kind in groep 1 wat vaker met de mikado mocht spelen zodat de fijne motoriek geoefend werd, was al te veel).
'School weet het niet' 'daarmee kan je twee kanten op, in mijn ervaring dan. Onze school wilde van ons af want wij waren (te) mondige ouders en dus waren wij lastig. Ik denk dat school hinkte op twee gedachten: zichzelf handelingsonbekwaam achten (maar daarvoor waren onze verzoeken te klein en te gewoon) of aantonen dat de ouders moeilijk waren. Ze hebben geprobeerd ruzie te maken (ons boos te maken) maar dat was zo overduidelijk dat we daar niet in zijn getrapt. Ondertussen hadden wij toen al contact met het OCO (onderwijsconsulenten). Toen bleek OCO aan onze kant te staan en daarmee leed, denk ik, de directeur gezichtsverlies tijdens een vergadering met 8 man (en ons erbij).
Dit is mijn achtergrond. Nu naar jouw verhaal.
Doorgaans kunnen scholen niet goed communiceren met ouders. Raar maar waar. Scholen zijn heel gevoelig voor hun reputatie naar buiten toe en dat iets aan school zelf ligt, zal een school ook nooit willen zeggen. En een school maakt een afweging tussen wat goed is voor de leerkracht, de leerling, de rest van de leerlingen, het gebouw etc.. Die oude directeur (van hierboven) begon meteen over dat school het beste voor had met mijn kind maar dat is onzin: alsof school werd gebouwd om mijn kind heen.
Ik krijg het idee dat school zich zorgen maakt om de ontwikkeling van jullie dochter en dat ze de indruk hebben dat jullie daar niet het gepaste gedrag bij vertonen. Dat snappen ze niet. Met andere woorden, denkt school, aan ons ligt het niet.. dus het ligt aan die ouders en aan kind (maar die kan daar niets aan doen). Ohjee, dat moeten we aantonen want we voelen aan ons water dat dit niet lekker gaat lopen. Voor wij het weten, springen wij in dit geval er niet lekker uit. Ze denken niet, goh die ouders vinden het lastig hun kind door onze ogen te zien dus die hebben tijd nodig en wat begrip.
Ik krijg het gevoel dat school denkt dat jullie het niet serieus nemen (zie opmerkingen verslaglegging) en dat lees ik eigenlijk ook in je post terug. Leerkracht vond te snel dat het niet goed ging, kind haalt 5'en en 6'en en dat is prima (vooral met rekenen is de normering vaak niet al te streng, waardoor zwakkere rekenaars voor methodetoetsen makkelijk een 7 kunnen halen).
Maken jullie je zelf zorgen over je kind? Of vinden jullie dat ze zeuren?
Ik ken het schoolondersteuningsteam alleen als een groepje mensen op school die mee denken bij kinderen bij wie er zorgen zijn. Bij ons de IB'er en de orthopedagoog en soms wordt er een specialist ingevlogen, zoals een lees specialist.
De overleggen met die mensen zijn er sowieso al wel denk ik, achter de schermen. Als een leerkracht niet helemaal weet wat te doen of zich zorgen maakt, is dat onderwijsteam natuurlijk gewoon beschikbaar voor hen. Want het is intern. En soms besluiten ze dat het beter is om dat overleg met ouders te doen. Zoals jij er nu over praat lijkt het alsof je het over een ander, extern orgaan hebt. En die eisen over wat er al moet zijn gedaan voor het ondersteuningsteam wordt benaderd, ken ik dus niet zo.
Zelf ben ik tweemaal bij een SOT voor mijn kind gevraagd. Dat waren prettige gesprekken.
Philou schreef op 16-12-2022 om 20:32:
Dit is mijn achtergrond. Nu naa
Doorgaans kunnen scholen niet goed communiceren met ouders. Raar maar waar. Scholen zijn heel gevoelig voor hun reputatie naar buiten toe en dat iets aan school zelf ligt, zal een school ook nooit willen zeggen. En een school maakt een afweging tussen wat goed is voor de leerkracht, de leerling, de rest van de leerlingen, het gebouw etc.. Die oude directeur (van hierboven) begon meteen over dat school het beste voor had met mijn kind maar dat is onzin: alsof school werd gebouwd om mijn kind heen.
Ik krijg het idee dat school zich zorgen maakt om de ontwikkeling van jullie dochter en dat ze de indruk hebben dat jullie daar niet het gepaste gedrag bij vertonen. Dat snappen ze niet. Met andere woorden, denkt school, aan ons ligt het niet.. dus het ligt aan die ouders en aan kind (maar die kan daar niets aan doen). Ohjee, dat moeten we aantonen want we voelen aan ons water dat dit niet lekker gaat lopen. Voor wij het weten, springen wij in dit geval er niet lekker uit. Ze denken niet, goh die ouders vinden het lastig hun kind door onze ogen te zien dus die hebben tijd nodig en wat begrip.
Wat een nare en stellende toon over hoe scholen 'in elkaar zitten'. Kan jij zo ervaren hebben hoor en mag je mening zijn. Doorgaans kunnen ouders niet communiceren met scholen. Raar maar waar. Ouders zijn heel gevoelig voor de reputatie van zichzelf als opvoeder. Het moet dus of aan een stoornis liggen maar nog liever aan de onkunde van de school.....(ook geen gehoor toch?!)
@ To, zo'n externe partij kijkt neutraal en gaat in eerste instantie de school voorzien van advies. Doel is immers passend onderwijs. Ik heb er goede ervaringen mee. Alleen maar mensen die willen bijdragen aan goed onderwijs.
Het lastige is dat schoolondersteuningsteams overal andere namen hebben en passend onderwijs per regio (samenwerkingsverband) anders georganiseerd wordt. Wat wel centraal geregeld is, is dat elk samenwerkingsverband sinds 1 augustus een ouder en jeugdsteunpunt heeft. De inhoud hiervan kan verschillen maar zij kunnen jou in ieder geval als ouder vertellen hoe het bij jullie in de regio georganiseerd is en wat je mag verwachten. Door te googlen op samenwerkingsverband primair onderwijs en jullie woonplaats kom je er waarschijnlijk wel. Je kan je vragen altijd bij hen neerleggen, ook inhoudelijke vragen.
Bedenk dat de school en jullie hetzelfde doel hebben: een gelukkig kind wat zich ontwikkeld naar wat haalbaar is. De weg er naartoe wil wel eens verschillen en dat vraagt om goede communicatie, vanuit jullie en vanuit school. Daarbij hebben jullie een ander belang (je kind staat immers op nummer 1) dan de school (verantwoordelijk voor een hele groep en uiteindelijk worden zij wel afgerekend op elk kind wat de eindstreep niet voldoende haalt).
Uit je tekst haal ik dat jij je ergens ook wel zorgen maakt; je kind gaat niet altijd met plezier naar school, je regelt bijles. Gelukkig zijn er ook positieve punten; ze blijft op haar eigen lijn zich ontwikkelen en heeft eind groep 3 ineens een spurt gemaakt. Even invullend vanuit juf groep 4; zij heeft zorgen, want de spurt van eind groep 3 lijkt niet genoeg of wellicht is niet voldoende blijven hangen, de resultaten zijn net aan en met de hakken over de sloot en het gaat alleen maar moeilijker worden, blijft het kind aangehaakt of ga ik het overvragen met veel frustratie tot gevolg? (en dus een ongelukkig kind)
Mijn advies is om in gesprek te gaan en te luisteren. Dat is super lastig, want er zullen dingen gezegd worden die je niet wil horen. Je wilt als ouder niet horen dat het niet goed gaat met je kind. Dat is superpijnlijk. Toch zorgt dat luisteren er wel voor dat je gezamenlijk naar een plan kan om je kind de hulp te bieden wat het nodig heeft.
Als er in het dossier inderdaad zaken staan die jou gekwetst hebben, is het goed om dat ook aan te geven. School is hierin de professional en die hoort met respect met jullie om te gaan. Daar horen geen kwetsende opmerkingen bij. Vader lacht om de informatie of vader ervaart de problematiek minder ernstig dan de school... je zegt hetzelfde maar komt totaal anders over. Mijn tip is wel om dan niet met een gestrekt been erin te gaan, maar vooral te benoemen wat de opmerking met jou gedaan heeft. Gevoel van een ander kan je nooit ontkennen.
dan de school (verantwoordelijk voor een hele groep en uiteindelijk worden zij wel afgerekend op elk kind wat de eindstreep niet voldoende haalt).
Door wie wordt een school precies afgerekend?
De afspiegeling van de resultaten mag overeenkomen met de afspiegeling van de populatie. Stel een kind behaalt het beoogde niveau niet dan stelt de school een OOP op waar het proces van het kind nauwkeurig beschreven wordt inclusief de aangeboden interventies. Niemand die daar op wordt afgerekend. Sterker nog, je mag kinderen die aantoonbaar niet in staat zijn om het beoogde niveau te behalen uitsluiten van je resultaten.
Met je OOP goed op orde krijg je eerder een compliment van de inspectie dan een afrekening.
Waarmee ik wederom wil zeggen dat over het algemeen scholen geen verborgen agenda hebben om kinderen te lozen.
Saartjepoes schreef op 17-12-2022 om 10:41:
Waarmee ik wederom wil zeggen dat over het algemeen scholen geen verborgen agenda hebben om kinderen te lozen.
Ik werk veelvuldig met scholen en heb als buiten staander wel de indruk dat bereidheid erg wisselt. Sommige scholen gaan werkelijk tot het gaatje voor het kind. Maar er zijn ook scholen waarbij ik echt de indruk krijg dat ze het al vrij snel opgeven. En vanaf dat moment worden overleggen grimmig en lijkt er toch wel heel sterk aangestuurd te worden op een kind van school krijgen. Ik denk dat je statement met "in het algemeen" zeker klopt. Maar TO kan wel net zo'n minder bereidwillende school treffen natuurlijk
Saartjepoes schreef op 17-12-2022 om 10:41:
[..]
Door wie wordt een school precies afgerekend?
De afspiegeling van de resultaten mag overeenkomen met de afspiegeling van de populatie. Stel een kind behaalt het beoogde niveau niet dan stelt de school een OOP op waar het proces van het kind nauwkeurig beschreven wordt inclusief de aangeboden interventies. Niemand die daar op wordt afgerekend. Sterker nog, je mag kinderen die aantoonbaar niet in staat zijn om het beoogde niveau te behalen uitsluiten van je resultaten.
Met je OOP goed op orde krijg je eerder een compliment van de inspectie dan een afrekening.
Wat denk je van de cijfers op de site ‘scholen op de kaart’. Het verplicht moeten publiceren van uitstroomresultaten, het grote scholenonderzoek van het AD? Allemaal toegankelijk voor ouders waarbij echt niet wordt gekeken naar de daadwerkelijke inspanningen van de school.
je mist ook de essentie van mijn opmerking en mogelijk ben ik daar niet helder geweest. Het gaat erom dat een school een ander belang heeft dan een ouder. School kan niet alles bieden wat een ouder zou wensen. Het groepsbelang gaat voor en als een kind zich op leergebied totaal niet ontwikkeld, omdat het groepsaanbod totaal niet aansluit en de leerling te weinig individuele instructie kan krijgen. dan kan de school niet zeggen, we gaan het groepsaanbod aanpassen zodat dit kind wel op zijn niveau instructie krijgt. Soms is de wil er wel maar kan het niet. Er zijn nog 29 anderen met behoeftes.
PhilDunphy schreef op 17-12-2022 om 11:00:
[..]
Ik werk veelvuldig met scholen en heb als buiten staander wel de indruk dat bereidheid erg wisselt. Sommige scholen gaan werkelijk tot het gaatje voor het kind. Maar er zijn ook scholen waarbij ik echt de indruk krijg dat ze het al vrij snel opgeven. En vanaf dat moment worden overleggen grimmig en lijkt er toch wel heel sterk aangestuurd te worden op een kind van school krijgen. Ik denk dat je statement met "in het algemeen" zeker klopt. Maar TO kan wel net zo'n minder bereidwillende school treffen natuurlijk
Ik herken dit ook zeker wel. In het voortgezet onderwijs is de bereidwilligheid om buiten kaders te denken voor leerlingen nog veel minder dan in het basisonderwijs of het mbo. Inclusief onderwijs is wat dat betreft nog best een ver van ons bed show.
Ik merk ook dat het lerarentekort een grote wissel trekt en het ingewikkeld maakt.
