Schoolkeuzestress

mamanatuurlijk schreef op 18-09-2022 om 23:39:

[..]

Ik maakte het nu dus wel mee. Ik hoefde niet naar het feest. Had alleen geen zin om lang buiten te wachten, dus werken in een hoek van de school, leek me een goede optie. Ver van het feest.

Het is geen openbare bibliotheek! 

Ik begrijp het niet. Je wilde naar binnen bij het schoolfeest, want het was te ver om heen en weer te rijden. Het schoolfeest duurde tot middernacht. Als ik er vanuit ga dat het rond 8 uur begon, hoe ver wonen jullie dan in hemelsnaam van de school van je kind af? 

mamanatuurlijk schreef op 18-09-2022 om 23:43:

[..]

Dat betwijfel ik hoor. Hij heeft nergens last van wat mijn handelen betreft. Hij kan heel goed aangeven wat hij wil en krijgt veel vrijheid.

Ja weet je, jij leeft zo in een bubbel waarin je overtuigd bent van je eigen gelijk dat je ook niet snel zal in zien als het wellicht anders in elkaar steekt. Zoals " de verhalen die je gehoord hebt over de school", zijn geen feiten en pubers zijn ook echt niet altijd de meest betrouwbare bron van info. En dan nog: de ervaring van de een hoeft niet jouw ervaring of je zoon zijn ervaring te zijn.

Wat betreft gezond; je schrijft dat er energiedrink geschonken werd op het feest. Best vreemd want de meeste scholen verbieden energydrink. Watvoor energydrink was dat?  Of dacht je zoon misschien dat het energydrink was ? Had misschien een van de pubers stiekem dat meegenomen, kan allemaal nietwaar. Als het inderdaad energydrink was kun je toch ook bespreken met zoon dat hij dat niet neemt. Volgende week gaat hij misschien chillen na schooltijd bij een klasgenootje waar zoiets ook in huis is. Je houdt niet alles tegen. Ipv hem weg te houden bij dit soort dingen kun je hem beter leren zelf gezonde keuzes te maken.

Je schrijft dat hij veel vrijheid heeft maar je schrijft ook een paar posts terug dat het pas vanaf zn 18e vroeg genoeg is om met dingen in aanraking te komen. Dat is geen vrijheid hoor, echt niet! Als puber moet hij ook zelf dingen kunnen ontdekken, keuzes maken en fouten kunnen maken. Dat gaat niet als jij overal bij wil zijn, van alles verbiedt, brengen, halen, mee naar binnen etc. Je zit hem echt teveel op zn huid. 

Waarom zou je tijdens een schoolfeest mee naar binnen willen om binnen te werken? Ik begrijp het oprecht niet. Feest begint half 8 (?) En eindigd om 24.00 uur, waarom moet jij daar 4,5 uur werken? 

Wat vind je partner van dit alles?

En 'toevallig' pubers spreken van die school...ik sprak hooguit de ouders van vrienden als ik daar thuis kwam. Verder niet. Had het ook bijzonder vreemd gevonden als een willekeurige moeder me aan een kruisverhoor ging onderwerpen. In een recalcitrante bui had ik misschien wel voor de lol een compleet overdreven verzonnen verhaal opgehangen.

Weet je wat het ook is met types als jij? Als je ze een vinger geeft, pakken ze je hele arm. Als ze jou laten plassen in de school, dan ben je binnen en ga je toch ergens werken, of je zoon ophalen of lastig vallen.
Je kent geen grenzen. Ouders niet in school tenzij ze een afspraak hebben is een volstrekt normale situatie die jij ter discussie blijft stellen en argumenten blijft zoeken om het te legitimeren. 
Zo lang je zoon het naar zijn zin heeft op school en het gaat allemaal goed, is een wissel niet in zijn belang. Als hij een keer iets eet wat niet gezond is, gaat hij daar niet van dood en hij is er niet toe verplicht.

Je kind kan niet groeien als jij er bovenop blijft zitten. Geef hem een stabiele, veilige basis thuis en het vertrouwen dat hij jou niet overal voor nodig heeft.

Wij wonen in de buurt van een democratische school. Op deze school zat een vriend van mijn ene zoon en een teamgenoot van mijn andere zoon. Ik dacht dat ze wel jaloers zouden zijn want die school klonk wel heel aantrekkelijk. Geen rooster, geen vakken. als je de hele dag in het bos wil spelen dan moet je dan vooral doen. Kinderen kunnen staatsexamens halen wanneer ze dat willen. 

Dat waren ze niet. Geen van beiden wou naar die school. Zij vonden het juist helemaal niet leuk klinken.  

En dat stoort mij ook aan mamanatuurlijk. Haar zoon kiest iets anders dan zij zou kiezen en zo doet er nu alles aan om zijn keuze te ondermijnen. Het gaat niet om haar, het gaat om hem. Het is zijn toekomst. Hij wil naar deze school en hij heeft er er naar zijn zin. natuurlijk als je tegen hem aan blijft zeuren zal hij vast wel willen switchen van school maar waarom zou je dat doen als hij het naar zijn zin heeft en het goed gaat? 

TO ik herken voor een gedeelte je worsteling. Zeker bij onze jongste heb ik soms de bijna onbedwingbare behoefte om eens langs te rijden in de pauzes. Bijna zeg ik want ik doe het niet, ik kijk wel uit. Bij zoon is het so far so good op dit moment. Ik moet hem loslaten tot op zekere hoogte, we staan standby voor hem. Ik laat alles uit mijn handen vallen om hem op te vangen als hij aangeeft het nodig te hebben. Maar loslaten moet je je kind, beetje bij beetje.
Maar ik merk dat ik hem lastiger los kan laten dan mijn oudste.

Is je zoon enig kind? Hoe ging het op de basis school?
Verder ben ik het wel eens met degene die zeggen dat je veel te controlerend ben. Verder zit je continue in de verdediging. Letterlijk iedereen is het niet met je eens. Probeer toch eens te bedenken dat, als iedereen het niet met je eens is, je misschien wel fout kan zitten.  
Echt TO het is NIET normaal als je als ouder in een hoekje van de school gaat zitten op een school feest. Wat had jij er van gevonden als jouw ouders dat hadden gedaan. 
Echt dat is gewoon ronduit gek. Dan moet je hem niet laten gaan.
Op alle scholen is er een medezeggenschapsraad etc. Probeer daar dan in te komen.

Heb je een partner en zo ja wat vindt hij er van. Maar sowieso moet je zoon een vader hebben. Is hij daar nog mee in contact? zo ja wat vindt hij ervan.

Alles wat ik hier lees van je vind ik best een beetje zorgelijk eerlijk gezegd. Soms vraag ik me bijna af of het wel allemaal waar is. Echt ik heb nog nooit, nimmer, never, ooit gehoord van een ouder die bij een schoolfeest gaat zitten. Wél van ouders die niets goed vonden en hun kind niet naar een feestje lieten gaan. En ik zal eerlijk zeggen ik zal mijn kinderen ook niet naar bepaalde feesten laten gaan. ( zolang als wij dat kunnen tegenhouden.) bijvoorbeeld feesten waar alcohol wordt geschonken aan jongeren jonger dan 18 jaar.

Het is prima als je een andere opvoedstijl heb dan de meeste ouders om je heen. Hebben wij ook,  want wie gaat er in een grote stad nu nog elke zondag naar de kerk? En sommigen vinden waarschijnlijk ook dat wij onze kinderen indoctrineren. (maar dat doet iedereen tot op zekere hoogte natuurlijk, iedereen brengt bewust of onbewust zijn waarden en normen over op de kinderen) Maar wij beseffen wel dat we de kinderen los moet laten beetje bij beetje en dat is niet pas als ze 18 jaar zijn.
Als je zo twijfelt over die school moet je hem daar gewoon niet heen laten gaan. 
Maar onderzoek dan waarom je twijfelt.
Is dat omdat jij geen invloed kan uitoefenen? Of is het omdat de school slecht lesgeeft, je kind gepest wordt en zij er niets aan doen, continue lesuitval, je merkt dat je kind achter gaat lopen, school rare denkbeelden leert etc etc.
En vraag vooral wat je kind wil. Als de school redelijk tot goed bekend staat en je kind heeft vrienden gekregen zou ik hem nooit zomaar weg halen.
Je gaat nog een grote schok krijgen als je zoon volop in de pubertijd belandt. 

En nog iets anders, heeft je zoon hobbies, ga jij veel om met gelijkgestemden die ook kinderen hebben, zijn er bijvoorbeeld zomerkampen waar hij naar toe gaat. Stimuleer je kind om iets te doen wat meer aansluit bij jullie manier van leven. Maar ook daar moet je hem loslaten, Dan kan hij zelf zijn keuzes maken.
Dat heet opgroeien en dat gaat met hotsen en botsen...het is niet anders. En je kind loslaten gaat ook met hotsen en botsen.. 
Sterkte TO kom op niet gelijk in de verdediging schieten

Maar Leene, gezien de geschiedenis van jouw zoon is dat gevoel best logisch.
En daarbij het feit dat je er dus niet langsgaat. Doe je dat wel, is de kans groot dat hij uitgelachen wordt. 
Er is gewoon geen enkele reden dat een ouder onder schooltijd of tijdens een feest op school moet zijn. Er is geen enkele reden dat een ouder haar kind op de middelbare school ophaalt uit een werkruimte. Bij een sportclub loop je op die leeftijd ook niet meer de kleedkamer in om je kind op te halen. 

Mijn moeder fietste toen ik op de basisschool zat heel vaak tijdens de pauze 'toevallig' langs het schoolplein om te kijken met wie ik speelde. Dat was niet toevallig, dat deed ze omdat mijn ouders nogal zorgen hadden over mijn sociale ontwikkeling. Er werd dan vaak wel iets geroepen door mijn klasgenoten van 'mamaEeee, je moedeeeer!'
Zat ik echt niet op te wachten. Ik vind het met terugwerkende kracht nog steeds beklemmend dat ze me kwam 'bespieden' op school. 

Bij een schoolfeest is er cola en chips. Als er alleen maar water en wortels en komkommer staan, dan komen pubers niet. Bij energy heb ik wel mijn bedenkingen, maar dat is niet verplicht. Als er alcohol aan minderjarigen wordt geschonken, heb je wel alle reden om er wat van te zeggen en je kind thuis te houden. Maar ik geloof niet dat een school dat zou doen. Ze kunnen daar een dikke boete voor krijgen. 

Ik denk dat wat jij verwacht van een school niet bestaat. Er zijn geen scholen waar je als ouder uren mag gaan zitten werken, je kind ophalen uit de klas of uit werkruimtes. En als die scholen wel bestaan, dan gaat daar iets heel erg fout. Dan krijgen kinderen het idee dat ze niet veilig zijn zonder mama, dat ze niks kunnen zonder mama. Dat is schadelijk. Scholen zijn geen opvang voor ouders en ook geen openbare bibliotheek.
En je gaat me niet wijsmaken dat je op de basisschool wel de hele dag aanwezig mocht zijn op school en te pas en te onpas overal binnenlopen. 

Als iedereen het met je oneens is, mag je best eens nadenken over je eigen ongelijk.
Ook daarvoor is een forum. Om je eigen denkbeelden te toetsen bij mensen die je niet kent. Dat kan soms schuren en pijn doen, omdat je inziet dat je iets verkeerd hebt aangepakt (wees gerust, dat doen alle ouders wel eens), maar je kunt er zeker ook van leren. 

Wat ik mij door dit topic afvraag, hoe heftig het voor TO moet zijn om haar idealen te blijven volgen. Je klinkt als een bewust opvoedende en betrokken moeder die het beste wil voor haar kind. De keuzes die je maakt roept weerstand op, omdat ze (opvallend?) afwijken van het gemiddelde. Tot aan het begin van de puberteit merkt je kind waarschijnlijk wel dat jullie/jou benadering van de wereld anders is of dat jullie keuzes anders zijn, maar zal hij nog geen vraagtekens zetten. Zijn wereld wordt langzaam groter, de overstap naar het VO is vaak letterlijk een stap de wijk uit. Je kind wordt ook zelfbewuster en komt in aanraking met meer verschillende culturen en gewoontes en passend bij zijn ontwikkeling, gaat hier een eigen mening in vormen. Jullie hebben een school gekozen die het beste leek te passen bij jullie opvoedstijl in combinatie met wat financieel haalbaar leek, al sloot hij niet aan bij wat jullie zochten. Dit valt nu ook nog eens tegen, de verschillen tussen jullie opvoeding en de groter wordende wereld van je kind, blijken groter dan je op dit moment wenselijk acht. Ik ben oprecht benieuwd hoe jij denkt hoe je het beste de steeds grotere wereld van je zoon kan introduceren op een maatschappelijk geaccepteerde wijze (hij moet immers naar school, waardoor zijn wereld groter wordt dan jullie vertrouwde setting)? Wat doe je als de andere school ook een groter verschil laat zien met wat jij denkt dat goed is voor je kind en wat geboden wordt? Ik ga er vanuit dat je overtuigingen in de opvoeding dieper gaan dan geen energydrankjes mogen drinken, klopt dat?

mamanatuurlijk schreef op 18-09-2022 om 23:34:

[..]

Pfff, nee stel je voor zeg, normale communicatie kost teveel tijd. Vergelijk je me nu met toerist, dealer, zwerver? Niks mis met die mensen hoor, maar mag toch hopen dat ze op gegeven moment wel beetje weten wie de ouders zijn.

Ik ben afdelingsleider op een grote middelbare school. Daarnaast geef ik nog aan twee klassen les en van één daarvan ben ik ook mentor. Mijn afdeling heeft ruim 600 leerlingen. Al die leerlingen hebben twee ouders en vaak ook nog één of meer stiefouders. Zie je zelf niet dat jouw hoop niet realistisch is? 
Welke ouders ken ik wél? 
- De ouders van mijn mentorleerlingen 
- De ouders in de Medezeggenschapsraad en de Ouderraad. 
- De ouders van leerlingen die bij mij als afdelingsleider in beeld zijn omdat het niet goed met ze gaat of omdat ze zich niet goed gedragen. 
- De ouders die bij het minste geringste op school staan omdat ze denken dat alles om hen en hun kind draait.

De normale gang van zaken: als er echte problemen zijn met jouw kind ga je eerst naar de mentor. Geen oplossing? Afdelingsleiding. Nog steeds geen oplossing? Directie. Voor algemene inspraak heeft elke school ouderbetrokkenheid: de MR, de Ouderraad.

Wat vindt de vader van je zoon? En heb je nog meer kinderen? Want deze focus op je zoon is echt extreem.

Mamanatuurlijk, je krijgt wel een hoop over je heen hè? Aan de reacties merk je denk ik al dat jouw opvattingen tegen de reguliere stroom ingaan. Ook ik zou anders kiezen voor mijn kind denk ik en hem toch proberen voor te bereiden op een (harde) maatschappij waarin hij zich moet leren te redden. Maar ik vind het bewonderingswaardig dat je zo netjes blijft reageren op soms echt onaardige veronderstellingen. Dat wil ik toch echt gezegd hebben.

Ik denk dat je voor nu een goed besluit hebt genomen: je wacht het nog even af. Blijf ook vooral naar je kind kijken en luisteren. Als je het idee hebt dat hij niet goed gedijt in deze school, is er niets mis mee om naar een goed alternatief te zoeken. Blijkbaar hadden jullie die ook al gevonden en was het vooral het Latijn waar het uiteindelijk op mis liep. Als de andere school echt bij jullie opvattingen past en dit is het enige struikelblok, dan lijkt het me goed te overzien. Ikzelf heb atheneum gedaan en later op de universiteit Latijn als bijvak gekozen. Helemaal goed leer je het dan natuurlijk niet meer (daar moet je echt jonger voor zijn), maar ik heb in ieder geval toch iets opgestoken. Of je kan misschien een privé-docent inhuren.

Ik zou zeggen: blijf luisteren en kijken naar je kind. Je hebt hem een goede basis gegeven en alle normen en waarden die je belangrijk vindt aan hem overgedragen. School neemt dat echt niet zomaar af. Het kan ook goed voor hem zijn te ontdekken dat er andere normen en waarden zijn. Je mag ook best het vertrouwen hebben dat hij ondanks "andere invloeden" een goede koers blijft varen.

Dat jij de school als onprettig ervaart is jammer, maar hoeft een succesvolle schoolcarrière niet in de weg te staan. Ook voor jou is het misschien een leerproces om te ontdekken hoe je toch betrokken kunt worden bij het reilen en zeilen op school zonder dat je daar nu lijfelijk steeds aanwezig bent. Want daar zijn echt andere communicatiekanalen voor, zoals hier ook al vaker is gezegd.

Maar heb je het idee dat je zoon zich echt niet thuis voelt of ongelukkig is, dan zou ik inderdaad niet te lang wachten en hem naar de school van jullie eerste keuze sturen.

mamanatuurlijk schreef op 18-09-2022 om 23:15:

[..]

Nee hoor, heb verschillende jongeren over de school gesproken, voortschrijdend inzicht zeg maar. Dingen die ze je niet vertellen op een open dag.

Dat hoor je van ELKE leerling op ELKE school in Nederland. 

mamanatuurlijk schreef op 18-09-2022 om 23:23:

[..]

Het was een shock voor me dat de deur letterlijk werd dichtgehouden terwijl mijn kind op een feest werd verwacht waarover ouders geen enkele info hadden ontvangen, waar energydrinks werden geschonken, waar bewaker voor de deur staat. Mijn kind heeft nog nooit een dergelijk feest bezocht. Ik liet hem, want als hele klas gaat, is het voor hem fijn er ook te zijn. Maar dat in de 1e week, feest tot middernacht, ik vind het best een heftige overgang. En dat dan wordt gezegd als ik vraag ´Mag ik misschien naar binnen?' ´Geen sprake van´ voelt dat raar. Kind naar binnen in sfeer die hij niet kent, ik voor de deur wachten (want te ver heen en weer).

Dat was mijn kennismaking met de school in week 1.

Vervolgens hoor ik dingen die ik niet wist en die me niet bevallen. Dus ja, ik twijfel nu. En daar veroordeel ik mezelf niet om. Ik ben bewust van de omgeving waarin mijn kind verblijft.

Je wilde serieus naar binnen op een besloten feest voor brugklassers? Hoe bizar. Wat heb jij vreemde gedachten in je hoofd. Mijn kind moet daar ook veilig zijn dus ik wil niet dat er zomaar onbekende volwassenen binnen komen die hun bloedje niet kunnen loslaten.