School schakelt orthopedagoog in - niets te vertellen.....

doei

O pardon, heb ik weer een ander woord ergens gebruikt dan jij exact geschreven hebt. Maar die eeuwige semantische haarkloverij hobby over wat jij/de ander nu exact wel/niet waar en hoe gezegd heeft ga ik ook niet doen hoor.

Een aantal reacties hierboven, nr 54,56 tot 59 en nog een paar eerdere, vergelijkbare geven prima weer wat ik ook denk. Daarom stap ik er nu maar even uit, want wil voorkomen dat de discussie over waar het eigenlijk omgaat verder vervuild raakt met gekibbel.

Maar Stenna,

Je hebt gelijk dat het belang van het kind bovenaan staat. De hulp die het nodig heeft om die jaren in de schoolbanken goed mee te komen.
Alleen heeft Miriam een punt waar je aan voorbij lijkt te gaan. Wanneer een ouder en school niet door één deur gaan, heeft met name de ouder een groot probleem ( de school niet). Zo kan een ouder die haar wantrouwen uitspreekt geconfronteerd worden met de mededeling dat het kind van school verwijderd wordt. De gehoor van de bs staat boven de mening van een ouder. Dat is de praktijk. Die kans is aanwezig ook al komt het niet vaak voor. Maar als het je overkomt, kom je erachter hoe het in het onderwijs er ook aan toe kan gaan.
De tip die Miriam gaf, (particuliere school) is naar alle waarschijnlijkheid niet erg realistisch. TS is alleenstaand en werkt 4 dagen. De kosten van een particuliere school ligt rond de 15k.
Dit voorstel geeft aan hoe schaakmat TS staat. Of, ze kiest voor het inschakelen van een vrijgevestigde ortho/kinderpsychiater.
Maar het vertrouwen tussen ouder en school is zo kwetsbaar, van beide kanten. Het is naief om te doen dat dat niet bestaat.
En dat terwijl het kind pas in groep. 3 zit. Ik zou hem daar van school halen, alleen al door de gegroeide twijfel in de school. (Jammer dat die andere school er minder goed voor staat).

Ook dat geld kun je beter in je zak laten

fLanagan "Of, ze kiest voor het inschakelen van een vrijgevestigde ortho/kinderpsychiater."

De school hoeft ook niets te doen met de mening van de deskundigen die ouders raadplegen. De school mag zich volledig verlaten op de mening van de eigen deskundigen.

De mening die Emma heeft over de ontwikkeling van kinderen is een bestaande pedagogische stroming met hier en daar geleerde aanhang. Van Vrije School via mensen als Verveat tot en met Sudbury.
Nog geen zin hebben in onderwijs is in die visie een weinig onrustbarend gegeven. Het komt later.

Maar het is maar een mening.

De dominante opvatting over onderwijs is het er hartgrondig mee oneens.
Dat is ook maar een mening. Maar als je op een school zit die die mening aanhangt dan heb je het er maar mee te doen. Je kunt nu eenmaal niet van een school verlangen om voor jouw kind een volkomen andere pedagogische stijl te hanteren.

Miriam

Ik geloof dat Stenna meer vanuit haar eigen straatje reageert. Meen eens gelezen te hebben dat ze in het onderwijs werkzaam is.

Geld; wordt de vrijgevestigde ortho of kinderpsychiater dan niet meer vergoed? Dat hangt er toch vanaf of diegene BIG. geregistreerd staat? Of via verwijzing van de huisarts op medische gronden?

School hoeft inderdaad niets te doen met de rapporten van door de ouders ingeschakelde instanties. Maar zo heeft ze wel iets in handen als ze de situatie van haar zoon met het bestuur of derden ( andere bs) bespreekt. Sowiezo zijn de adviezen/conclusies in het rapport van de ortho van eigen keuze makkelijker te accepteren dan die van een ortho, gecontracteerd door de school.
Vertrouwen is hier het heikele punt.

@Emma, hoe staat het ermee?

Stand van zaken

Ik heb me maar even stil gehouden want ik was het een beetje zat al die verschillende meningen en vooral de mening/houding van M. Lavell. Zo strak en ik ben het ook niet met haar eens.
Het klopt dat ik strijd heb met school. Het is echter niet zo dat de school beslist en ik hoop dat vele ouders met mij zich realiseren dat het om hun eigen kind gaat. De ouders hebben zeggenschap, de school moet zorgen voor goed onderwijs. Als de school daarin vastloopt, dan dient er overleg met de ouders plaats te vinden, zeker door de komst van het passend onderwijs. Het is niet meer zo dat de school beslist.

De stand van zaken is als volgt.
Ik heb een klacht ingediend over de directeur van de basisschool met als reden dat ik als ouder aan de kant ben gezet en niets meer te vertellen heb over het wel/niet inschakelen van de orthopedagoog en dat ik alleen maar tegen een betonnen muur aanloop.
Zo kunnen we in de toekomst ook niet verder, er moet naar mijn idee eerst gepraat worden.
En dat gaat gebeuren. Ik heb al één gesprek gehad met de directeur van de orthopedagoog waar deze school bij is aangesloten. Dat was een heel goed gesprek.
Zij geeft uitsluitend advies en de school gaat kijken wat ze daarmee doen. En daar zit het punt : vanaf groep 1 wordt er niet naar mij geluisterd en daarom heb ik nu ook geen vertrouwen in een goede afloop. Van overleg is nooit sprake geweest en de puntn die ik aandraag zijn altijd van tafel geveegd.
Ik wil graag vooraf helder hebben wat er gebeurt als ik het echt niet eens ben met één van de adviezen.
Dat geldt overigens ook voor mijn andere zoontje die nu in groep 1 zit. Ik heb het verhaal dus breder getrokken.

Wat ik inmiddels wel weet is dat de directeur dingen niet goed heeft gedaan. De orthopedagoog had in overleg ingeschakeld moeten worden, op eigen houtje mag niet. Ook het advies moet overlegd worden en hij had niet mogen meedelen dat ik de adviezen na kan lezen in het notitie-systeem. Tevens de orthopedagoog inzetten om ons geschil over het inzetten van het hulpmiddel "timer" had ook niet voorgesteld mogen worden. Dat is namelijk niet de taak van een orthopedagoog.

Ook wordt mijn zoon niet geholpen met zijn achterstand en daar heb ik ook een punt, want dat moet de school wel voor haar rekening nemen. Op de uitkomst hebben ze natuurlijk geen invloed, maar mij naar huis sturen met de opdracht om zwaar aan de slag te gaan had niet gemogen.

Volgende week neemt de directeur van de directeur van de basisschool (dus de leidinggevende van de directeur van de basisschool) contact met mij op en volgt er een vervolggesprek.

Doel is dus dat we voortaan gaan samenwerken en niet dat de school blijft tegenwerken.

Tevens heb ik een sterk vermoeden dat mijn beide kinderen hoog sensitief zijn. Ik ben al langere tijd aan het lezen en info zoeken en toen kwam ik op dit onderwerp uit.
De oudste is mijns inziens hoog sensitief en de jongste hoog stimulatief. Vanmiddag heb ik hierover een gesprek met iemand die daar veel verstand van heeft en mij kan vertellen of dit zo is en hoe ze op school met de kinderen het beste om kunnen gaan.
Desgewenst kan hij de school ook adviseren.

En ook daarmee wordt dus een belangrijk punt voor mij opgelost : eerst weten wat er aan de hand is en dan gerichter hulp inzetten.

Ik heb aan de directeur van de orthopedagoog gevraagd of zij ervaring hebben met HSP's en zij heeft ervaring met hoog begaafdheid (niet alleen goed kunnen leren, maar ook de andere versie van creatief in het hoofd en last van prikkels).
In deze orthopedagoog heb ik vertrouwen en met de observatie op zich heb ik nu geen moeite meer. De insteek was de hulpvraag van de leerkrachten en dat is omgebogen naar de hulpvraag van beide (zoon + leerkrachten).

Het hangt nu dus vast op de school : minder betonnen muren en meer samenwerken. Meer kijken naar "wat kan wel" in plaats van "nee" zeggen. Iedereen in deze zaak heeft een eigen belang en dat gaat voor op het belang van mijn zoon. We moeten zoeken naar een oplossing die voor iedereen passend is.
En die kwestie ligt dus bij de directeur van de scholen-organisatie.

Ik denk

Dat er zelden iemand is geweest in de geschiedenis van dit forum die de bijdrage van Miriam zo nodig heeft. Je kunt duiznd keer vinden dat je gelijk hebt. Je kunt het zelfs hebben maar dit ga je niet winnen. En geloof me ik heb ervaringen met heel nare conflicten met school en ik ben er ook weer uitgekomen maar neit door klachten in te dienen....

Mijk

Emma

Emma, Miriam Lavell verkondigt hier geen mening, maar geeft weer hoe de situatie in Nederland is. Don't shoot the messenger. Maar wellicht lees je in haar bericht dat ze het opneemt voor het Nederlandse systeem? Ik kom hier nu al heel lang, en als er iemand een zeer kritische houding heeft ten opzichte van de manier waarop ons onderwijs is georganiseerd, is Miriam het wel. Ik zou zeggen: lees haar berichten nog eens goed, en dan met een andere blik. Ik denk dat je er veel nuttige kennis uit haalt.

Passend

De positie van ouders is niet versterkt door de Wet passend onderwijs, integendeel. Ik zou zelf ook proberen de relatie met de school goed te houden, of eigenlijk te herstellen, nu een andere school geen optie is. Het lijkt me in dat kader goed dat je je, zoals je aangeeft, niet langer verzet tegen de observatie door de orthopedagoog. Ik denk dat deze zich ook alleen over de hulpvraag van je zoon kan buigen, nu jij erbij betrokken bent. Tot die tijd kon de orthopedagoog zich alleen over de vraag van de leerkrachten buigen.

Passend wordt knellend

Van een hulpvraag van de onderwijzer die een dromerig kind niet aan de slag krijgt, heb je er nu twee HSP-kinderen, waarvan er eentje veel ondersteuning nodig heeft, gemaakt.
Daarmee heb je als Alice in Wonderland, een deurtje geopend naar een knellend onderdeel van Passend Onderwijs, het plaatsen op een andere school.

Als de directeur kan onderbouwen dat hij dit kind geen passend onderwijs kan bieden, dan zal hij een andere school in de koepelorganisatie aanbevelen. Kon je er niet zo lang geleden nog vriendelijk voor bedanken, die luxe is er niet meer.

Omdat de directeur van de koepelorganisatie door jou op de eerste rang is gezet, heb je zelf al één mogelijkheid van beroep tegen zo'n besluit tot plaatsing op een andere school uitgeschakeld.

Dat is de nare kant van passend onderwijs. Hou die alsjeblieft in het achterhoofd, voordat je jezelf in de voet schiet.

Opluchting

@Emma, in #13 gaf je aan dat de leidinggevende de direkteur had aangesproken op de handelswijze.
Dat is een hele opluchting in jouw geval want wanneer die leidinggvende zich achter de direkteur schaarde, stonden de kaarten er anders voor.

Ik hoop dat je zoon nu beter begrepen kan worden.
Nog even de link met info over hsp en waar ouders en leerkrachten en het kind zelf tegen aanlopen.
Misschien heb j er wat aan tijdens de besprekingen.

http://www.opdc-zodrenthe.nl/hsp-hoogsensitief.htm

persoonsverwisseling?

Ben heel even terug, want moet even wat rechtzetten: Ik heb nooit in het onderwijs gewerkt. Verder is Stenna geen gelegenheidsnick, maar de nick waarmee ik al sinds een jaar of 10 op dit forum geregistreerd ben en overal mee post.
Misschien verwisselen jullie me met iemand?

Inderdaad Stenna (ot),

Ik had je verwisseld met leerkracht wiens naam ook begon met een S, excuus..
Maar ik herken de tegenwerking / ontbrekende samenwerking en vrees voor een vervelend verloop van de situatie.
Vandaar het support aan de adviezen van M. Lavell.

Flanagan

Dank.
Voor mij geen probleem hoor, we hoeven niet allemaal dezelfde mening of visie te hebben.

vervolg

Dank je Flanagan voor de link. Heel helder en bruikbaar!
Je bent één van de weinigen die de situatie goed ziet.

Een kind met HS hoeft niet naar het passend onderwijs. De orthopedagoog kan hierin veel betekenen in de vorm van aanpassingen voor zowel leerkrachten als kind. En daar ga ik vanuit.
Veel HSP's zitten op een reguliere school. De leerkracht moet wellicht de instructie aanpassen, mijn zoontje moet ook leren zijn taken zelfstandig uit te voeren en daarin begeleid te worden.
De directeur van de orthopedagoog gaf dit ook aan.
Ik heb er vertrouwen in dat dit goed gaat komen.

De directeur van de overkoepelende organisatie neemt mijn klacht hoog op en dat is niet voor niets. Ik ben namelijk niet de eerste die een klacht heeft ingediend.
Naast het indienen van een klacht bij deze directeur is er nog een klachtenprocedure waar hij buiten staat. Ik heb in dit verhaal niet eens de officiële weg gevolgd.

Ik ben me ervan bewust dat je geen vrienden maakt met een klacht indienen. Soms heb je geen andere mogelijkheid om te voorkomen dat je volledig buiten spel wordt gezet.

Huh Emma?

"Een kind met HS hoeft niet naar het passend onderwijs."

Ik ga maar even niet in op hooggevoeligheid als zijnde een afwijkende persoonlijkheid, dus even afgezien daarvan: hoezo 'hoeft niet naar het passend onderwijs'? Kinderen zitten nu allemaal automatisch op passend onderwijs. Het is niet iets waar je wel of niet naartoe kunt.

Begrijp je het niet of ben je niet zo geïnteresseerd?
Flauw als ik schrijf dat het misschien een familiekwaaltje is. Nee sorry, tijd om te slapen.

Sterkte hoe dan ook, ik hoop verder oprecht dat de sfeer tussen jou en de school weer goed kan komen.

Ik niet (ot)

Vervelend hè, Stenna, om aangesproken te worden op basis van vooroordelen.

Ik doe niet aan persoonsverwisselingen Ik ken je niet, je naam komt me niet bekend voor en ik ken geen persoonlijke details van je. Dat komt omdat ik dat soort details niet kan onthouden en ook niet wil onthouden, zeker niet in een omgeving als deze. Ik ga in op wat Iemand in een draadje zegt.

Niet boos worden

Emma, het wordt meer en meer duidelijk dat je slecht geïnformeerd bent.

Al ga ik er helemaal van uit dat je hoog intelligent bent op het gebied van hooggeboeligheid. Ik weet daar niks van. Maar het is ook niet relevant.

Al het onderwijs is passend onderwijs.
Passend onderwijs is een wet die scholen verplicht om aan die leerlingen van wie de school meent dat ze ondersteuning nodig hebben, die ondersteuning systematisch te bieden.
Jouw kind is zo'n kind dat volgens de school ondersteuning nodig heeft.

De school mag niet meer afgaan op (para) medische diagnoses. Wel op cijfers, observaties en voortgangsrapporten van de leerling. Bij de begeleiding moet een onderwijskundig doel geformuleerd worden. Dus geen remedie van een kwaal, maar bijvoorbeeld het streven om in maand X leesniveau y gehaald te hebben. Er moet rapportage en evaluatie zijn (worden de doelen gehaald?).

De school waar de leerling zit mag in overleg met het samenwerkingsverband bepalen dat de leerling beter op een andere school terecht kan. Ouders moeten hierover wel geïnformeerd worden (de procedure moet zorgvuldig gevolgd worden). Ouders hebben er geen zeggenschap over.

Ouders mogen de school aan de wet en de procedures houden. Het lastige daarin is wel dat scholen hun eigen procedures formuleren. Je moet dus echt zelf bij school, in de schoolgids of op de website van het samenwerkingsverband, die procedures kunnen vinden.

Er is wel hulp mogelijk bij de onderwijsconsulent.
https://www.passendonderwijs.nl/in-en-om-de-school/problemen-tussen-ouders-en-school/onderwijsconsulenten/

Nog een tip: maak een dossier van al je contacten. Schrijf op wie wat gezegd heeft. hou een agenda bij.

ik snap dat niet

Dan snap ik niet waarom je zo enorm fel reageerde op mijn posting waarin ik in 1 zin aan je refereerde en verder geheel inhoudelijk over het topic schreef. Wat is er eigenlijk zo beledigend aan de zin “Zullen we even uit de Lavell discussie over rechten van ouders en regels van scholen enzo gaan en focussen op je kind? “? Dat is geen persoonsaanval zoals jij vervolgens wel op mij opent, alleen een intro om over te gaan naar dat deel van det topic te gaan dat mij interesseert, in mijn reactie. En nee, ik heb geen interesse in de situatie met scholen en ouders in nederland in het algemeen. Maar wel hoe je als ouder het beste kunt maken uit een misgelopen situatie, dwz het beste voor je kind, door niet in de zinloze (ja, daar ben ik het met je eens) tegenaanval te gaan of je te verliezen in een machtstrijd met de schooldirecteur, maar te kijken of er het kind er mogelijk toch baat bij kan hebben. En dat dacht ik in dit geval wel, eerlijk gezegd. Net als een aantal anderen schijnt het mij dat er mogelijk toch iets is met het kind, in elk geval functioneert het niet goed in de klas. Dan vind ik de weg die de school kiest: een ortopedagoog die in de klas observeert en kijkt of de leerkracht hier effectiever mee om kan gaan of meer aan kan doen, eigenlijk best logisch. Logischer dan een groep 3-er al bijlessen te gaan geven. En ook vind ik het niet raar dat een school daarvoor de eigen deskundige in de klas haalt, en niet iemand die de ouder uitkiest (die dan mogelijk geen expert is in de klas-situatie).
Toegegeven, mijn tweede reactie op jou was ook feller, maar dat was geprikkeld door jou agressieve reactie. Die mij het gevoel gaf dat daar meer achter zat dan alleen die ene simpele intro zin in dit draadje. Ik wilde er daardoor even uit om af te koelen, maar ik vind het toch jammer niet meer inhoudelijk aan deze discussie deel te nemen. Vooral omdat ik nu zie dat Emma nog verder gegaan is op de weg die ik dus niet zou kiezen, met een klacht en toch een soort van machtstrijd uitvecht cq haar gelijk wil halen. Hoe gaat het nu verder met het kind?

Zelf

Ik zou zelf een kinderpsychiater inschakelen of een vrijgevestigde orthopedagoog. Een IQ-test laten afnemen en ook kijken of er wellicht sprake is van ADD. HSP vertoont veel overlappende symptomen met ADD en een kind dat zich verveelt en niet genoeg uitdaging krijgt ook. Met iets als ADD en verveling kan een school meer dan met iets als HSP, wat geen "echte" diagnose is. Mijn zoon heeft ADHD, is hb en je zou hem ook HSP kunnen noemen. Wat er dan ook aan de hand is, het komt in het dossier te staan en waarom ook niet? Het betekent dat je kind handvaten en extra begeleiding nodig heeft wat school ook moet kunnen bieden. Ik zie niet zoveel problemen hier. Jaag school in ieder geval niet tegen je in het harnas. Wil je je gelijk halen of wil je dat je zoon met plezier naar school gaat? Pick your battles en hou het heft zoveel mogelijk in eigen handen. In het belang van je zoon die nog heel lang naar school moet...

Orthopedagoog

Mijn zoon leek erg op de jouwe en toen hij bijna 7 was heb ik samen met school een orthopedagoog ingeschakeld; deze heeft hem twee dagdelen op school geobserveerd. Zij nam ook de WISC-II test af. Daaruit bleek dat hij zeer hoogbegaafd was en zij zag ook tekenen van ADHD en verwees door naar een kinderpsychiater. De orthopedagoog gaf in haar verslag school handvaten en tips alsook materiaal voor hb leerlingen. Wij hebben er heel veel aan gehad. Nu is zoon 15, zit hij in 4VWO en gaat het uitstekend met hem; ook dankzij extra begeleiding op school

artikel op OOL

http://www.ouders.nl/columns/dromers-en-add

Ik was eigenlijk wat op zoek naar concrete opmerkingen over wat je kunt doen om een kind te helpen dat met zijn/haar eigenheid achterblijft of problemen oploopt op school.
Acceptatie zal toch ook een deel zijn maar wat dan nog meer? Hoe kun je een dromerig kind betrekken bij het schoolwerk? Als je het kind goed kent kun je wellicht maatwerk leveren? Maar wat zijn dan de tips die je kunt overwegen?
Is het niet zo dat uiteindelijk tips voor dromerige kinderen ook goed zijn voor kinderen die normaal niet zo dromerig zijn?

http://www.addonline.nl/add/tips.html
50 tips voor volwassenen, maar misschien zit er iets voor dromerige kinderen bij.

Toch vind ik de tip om te overwegen over te stappen naar de Vrije School ook de moeite waard, hoewel ik me afvraag hoeveel gelegenheid de Vrije School nog heeft om zich te onttrekken aan het dwangmatige toetsen en moeten presteren, want daar heeft het voor een deel ook mee te maken dat je van een kind van 7 al vind dat die achterblijft.

Waar het om gaat is heb je nu wel of niet een diagnose nodig om een kind te kunnen helpen? Maar waar haak je dan op in? en wat heb je dan in de aanbieding? Want uiteindelijk gaat het erom dat een kind hulp krijgt op school en niet dat het een etiketje krijgt. Maar kun je zonder etiketje gerichtte hulp wel krijgen? Of heb je met etiketje nog steeds geen hulp?

Het oordeel

Ik heb lang moeten wachten op een beslissing van de directeur, maar eindelijk is die er gekomen.

Ik heb gelijk gekregen m.b.t. de orthopedagoog : de directeur van de basisschool had mij niet mogen passeren en ook niet zelf de orthopedagoog mogen inschakelen. Dit mag juridisch niet. Ik heb tevens de toezegging gekregen dat ik een tegenvoorstel mag doen als ik het niet eens ben met het advies van de orthopedagoog en de school heeft de verplichting om ervoor zorg te dragen dat alle partijen het eens zijn met de adviezen en de acties die daaruit voortkomen.

De RT'er onder schooltijd mag er ook komen.

Kortom, hier ben ik blij mee.

De orthopedagoog is ingeschakeld en gaat een observatie uitvoeren.

Groet Emma

Emma,

Gefeliciteerd, die miscommunicatie is verduidelijkt, ( met hulp van de leidinggevende).
Nu weer aandacht voor je zoon. Stap voor stap.