profiteren loont bij groepsopdrachten
Dochter (brugklas) had een maand de tijd om met een, door de docent toegewezen, partner een presentatie voor te bereiden in een vreemde taal over een historisch figuur uit het land waar de taal gesproken wordt.
Na een eerste oriëntatie op het onderwerp nam dochter de leiding, probeerde werk te verdelen, temoverleggen hoe ze het zouden aanpakken maar haar partner gaf op alle fronten niet thuis. Deze taal is niet dochters sterkste vak dus regelmatig kwam ze bij mij om te vragen of de zinsbouw en het woordgebruik goed was. Uiteindelijk heb ik haar nog geholpen om de papieren poster te maken die de presentatie moest ondersteunen, plaatjes knippen en plakken kan je moeder voor je doen, de tekst onder de knie krijgen niet.
Uiteindelijk heb ik als ouder de vakdocent en de mentor ingelicht, omdat ik het oneerlijk zou vinden als ze als duo beoordeeld zouden worden en de partner dus een hoog cijfer zou halen door een ander al het werk te laten doen. De docent zou dit meenemen in de beoordeling.
Eindelijk zijn de cijfers bekend en dochter heeft hard gewerkt haar partner niet en het verschil in beoordeling is nog geen 0,5 punt. Bewijst maar weer eens dat profiteren loont.
Ik had een dejavu gevoel, vroeger had ik ook altijd van die meiden die met mij een groepsopdracht wilden doen, dan halden ze zinder al te hard te werken toch wel een hoog cijfer.
Leerkracht
Op de school van mijn zoon is het juist meestal de leerkracht die de groepjes samenstelt. De redenatie is als je ze vrij laat kiezen dat dan a) ze altijd in hetzelfde groepje zitten en b) er kinderen zijn die het moeilijker hebben om een groepje te vinden. Heel soms mogen ze vrij kiezen.
Dus hoe het samenwerken gaat is heel wisselend. Soms hebben ze een geweldig groepje dat hard werkt, andere keren een groepje waar het vooral heel gezellig is maar het eindproduct wat tegenvalt omdat het toch te gezellig was en soms ook wel eens een groepje waarin het niet lekker loopt.
Wat me opvalt is dat er meestal een goede terugkoppeling is met de leraar die meestal wel vragen naar hoe het groepsproces gaat en dergelijke. Ik heb daardoor ook niet het idee dat de kinderen het moeilijk vinden om aan te geven als het niet goed gaat.
Natuurlijk baalt mijn zoon wel als hij in een minder leuke groep zit maar dat is ook leerzaam.
Mijn zoon is een kind wat zich makkelijk laat beïnvloeden door de sfeer in de groep. Ik vind het dus niet slecht dat hij in verschillende soorten groepen zit omdat hij op deze manier ook kan leren om zijn eigen plan meer te trekken.
Hij vindt samenwerken in groepjes overigens meestal wel super leuk.
Op de school van onze andere kinderen wordt veel minder samengewerkt. Groepjes worden wel samengesteld door de leraren maar er zijn veel minder van dit soort opdrachten. Soms heb je zelfs de keuze: alleen of in twee tallen. Mijn tweede zoon die helemaal niet van samenwerken houdt kiest altijd alleen als het enigszins kan. Hij is overigens zo'n type wat bij samenwerken het geen enkel probleem vindt om meer te doen dan hij eigenlijk moet doen zodat hij er zeker van is dat het 'goed' gaat (of wat hij dan goed vindt). Hij lijkt me best irritant om mee samen te werken want hij is vrij eigenzinnig, overlegt minimaal en heeft weinig zin om er ook nog allerlei sociale activiteiten aan te koppelen. Voordeel is wel dat als je mee wil liften op zijn werk het wel kan en hij zal er ook nog niks van zeggen want eigenlijk vind hij het fijner om het alleen te doen zelfs al doet hij meer. Ik zou liever met de oudste samenwerken. Die is erg van de harmonie, gezellig kletsen tijdens het werken en hij heeft vaak originele ingevingen. Hij moet alleen wel af en toe bij de les worden gehouden. Vlug afgeleid en zo. Dat is dan weer minder.
queen bee en werksters
Het valt mij op dat kinderen zo makkelijk in een hoek gezet worden; parasitair gedrag, queen bee, werksters.
Ik krijg er een onaangenaam gevoel van. Wat zegt het over jou als ouder dat je zo over andere kinderen denkt/praat?
En hoe communiceer jij naar je eigen kind over andere kinderen? Welke boodschap geef jij mee? Krijgt je kind wel echt de kans om wat te leren of wordt haar bedje wel gespreid en ben je o,zo blij dat jouw dochter geen parasitair gedrag, Queen bee- gedrag, Werkstergedrag vertoont? Lukt het je om met open vizier naar je eigen kind te kijken? Kinderen hebben (net als volwasenen) verschillende rollen in verschillende situaties met daarbij behorend gedrag. Het kan zo maar zijn dat jouw dochter ook soms een rol aanneemt die je hier zo veroordeelt.
Bah.
huh?
Ik snap geloof ik je niet meer, deja vu. Je komt nu met een queen bee en haar werksters aan. Ik begin het idee nu te krijgen dat er heel wat anders speelt. Dat jouw dochter buitengesloten en/of gepest wordt door of graag bij de groepje wil horen. Waarom zou je je anders druk maken over dergelijke types? Klopt dat? Ik weet niet eens de verhoudingen in de klas van mijn kinderen, wie de queen bee is, wie haar werksters, waar ze vandaan komen en hoe ze zich gedragen in groepjes (bij andere kinderen dan mijn kinderen). Pff, als ik dat bij moet houden ... Ieder jaar een andere klas, 3 kinderen, nee, dat gaat niet.
Daarom, het enige waar je je dochter mee helpt, als het gaat om het in groepjes werken, is wat docent zei. Zelf optreden.
trouwens
Trouwens, veel mensen hier denken dat het "profiteren" ooit afgelopen is. Nou, dat denk ik niet. Mijn man heeft ooit zo'n collega gehad. Hij maakte graag gebruik van anderen. Iedereen mopperen, totdat men realiseerde dat men hem zelf de gelegenheid gaf tot profiteren. Toen was het snel afgelopen met dat gedrag. Wel vertrok hij na een jaar na een andere werkgever.
En over mijn vorige posting: de groepje??? HET groepje natuurlijk.
