Pesten en school doet helemaal niks
Hoi Allemaal,
Ik heb een super lieve dochter van 5 en half, ze zit in groep 2 van de basisschool. Nu wordt ze al bijna anderhalf jaar gepest alleen de eerste drie maanden van school niet. Toen mijn dochter voor de eerste keer gepest werd zei de school “ je dochter is anders dus daarom word ze gepest.” Ik werd zo boos toen en zei meteen “ dus iedereen die anders is mag gepest worden? Bril dragen, rood haar, sproeten, noem maar op. Iedereen dus” hier gaven ze geen weer woord op. Maar mijn dochter moest maar veranderen. Ze moest therapie gaan volgen en een weerbaarheidscursus gaan volgen. Dat laatste kon niet een want ze was er te jong voor. Uiteindelijk belandde mijn dochter drie keer op de eerste hulp met ernstige buikpijn. Dit kwam door stress en was ze ook niet zindelijk meer. Ik heb toen alles geprobeerd maar liep constant tegen een muur aan en ik wist uiteindelijk niet waar ik hulp kon vinden. Intussen ging mijn dochter weer naar school en tekens werd ze door andere kinderen gepest. En school bleef maar zeggen dat ze er op zou letten. Echter bij de laatste pestperiode loopt het helemaal uit de hand, mijn dochter word uitgescholden voor de vreselijkste dingen die ik hier echt niet kan herhalen en ze wordt geschopt, geslagen en met de dood bedreigd. En school doet helemaal niks, heb de vertrouwenspersoon van school gebeld en die was kwaad op de directeur en ging hem bellen zodat hij meteen contact met mij moest opnemen, hij heeft nog niet gebeld en we zijn dagen verder. We hebben verschillende instanties ingeschakeld en die weten niet wat ze horen als wij het verhaal van onze dochter horen. Maar kunnen begrijpelijk niet a la de minuut iets doen. En wij weten niet meer wat wij in de tussentijd nog kunnen doen. Is er iemand die nog tips voor ons heeft.
berichtje van een erg bezorgde en verdrietige moeder
Misschien focussen dan. Jouw/jullie observatie en inzet is: mijn dochter moet naar speciaal onderwijs. Ga dan het gesprek toch aan met school: wat kunnen jullie daarvoor doen. Als er een 'maar' komt (maar eerst nog onderzoek, maar eerst extra begeleiding....) dan stop je dat: geen 'maar'. De conclusie is al pijnlijk genoeg. Het gaat nu om de kortste weg daar naartoe.
Opties:
Plan A. thuis houden tot de onderzoekers uitgezocht zijn en ze naar speciaal onderwijs kan;
Plan B. toch een jaar 'blijven zitten', ze komt dan in een andere groep, is zelf wellicht wat ouder. Ze is met 26 weken geboren, dat betekent dat ze dan wel 5,5 jaar is, maar 14 weken is een flinke periode. Natuurlijk gaat het er dan niet om dat ze daarna naar groep 3 kan, maar wellicht is er een kans dat ze dan een andere schoolervaring opdoet (met andere leerkracht?) Je kunt daarover het gesprek voeren met school, vooral ook dat het gaat om de ervaring van je dochter; en als het niet goed gaat, dat je haar dan thuis houdt, maar dat je die observatie ook graag van de leerkracht hoort, zodat jullie beiden op één lijn zitten.
Dit alles met als uitgangspunt dat er maar 1 richting is: speciaal onderwijs. Dus alle gesprekken met instanties etc., laat die alleen maar gaan over de vraag hoe je kind op het speciaal onderwijs terecht kan komen, wat daarvoor nodig is. Of het mogelijk is dat de onderzoeken sneller afgesloten worden, wat daarvoor nodig is. Of het mogelijk is dat de school (schoolbestuur) daaraan meewerkt en wat daarvoor nodig is. Etc.
Ondertussen kun je thuis kijken wat je met haar kunt doen om haar voor te bereiden op groep 3.
Tsjor
Vandaag heel de dag aan de lijn gehangen. Zelf belde de directeur op hij meldde dat de leerkrachten al op hen tenen liepen om de veiligheid van onze dochter te kunnen waarborgen. Ik heb toen meteen gezegd wat doet onze dochter dan nog op jullie school. En waarom hebben jullie toen dat aan de gang was niet gezorgd dat er instanties ingeschakeld werden. Hier op zei hij niks. Hij zei wel dat ze te goed was voor speciaal onderwijs. Toen reageerde ik weer dat ik dat heel vreemd vond als ik naar het observatie verslag keek van zes weken geleden. Daarin was alles slecht en onder het gemiddelde. Hij had nog nooit gehoord van dat observatie verslag. Maar er zijn inmiddels wel vorderingen gemaakt ze gaat van school af en mogelijk is er een plekje voor haar ergens anders het komende schooljaar. En daar gaan ze kijken of speciaal onderwijs en optie is. Maar nu nog kijken hoe de komende vijf weken doorkomen.
.
Als de conclusie moet zijn dat ze niet meer op deze school past heb je kans dat het observatierapport met opzet wat aangedikt is. Trek het je niet persoonlijk aan. Het is gewoon bureaucratie.
Je kunt wel boos worden op de directeur maar dat heeft weinig zin. Formeel wordt van ze verwacht het hele proces van Passend Onderwijs voor jou kind te regelen, maar er zijn veel drempels en tegenstrijdige belangen.
Het is niemands persoonlijke schuld. Wel de verantwoordelijkheid van de politiek. Maar uiteindelijk worden die ook door ons gekozen.
'Maar nu nog kijken hoe de komende vijf weken doorkomen.'Vraag eens of je een paar uur mag komen om te observeren (als je het aankunt om je er dan niet me te bemoeien). Het gaat dan niet om het handelen van de leerkracht, maar om het gedrag van je dochter. Je kent je dochter zoals ze thuis is, maar niet in een groep leeftijdsgenoten.
Tsjor
Dat heb ik al gevraagd maar daar zagen ze niks in, omdat het misschien storend zou zijn voor de rest van de kinderen. We gaan wel een extra dag vrij aan vragen wat kan omdat ze nog geen zes is en ze dan geen problemen krijgt met de leerplicht ( dan hoeft ze al twee dagen niet naar school). De rest van de vijf weken moeten we onze dochter goed in de gaten houden. Als ze aangeeft bang te zijn of extreem moe is dan mogen we haar thuis houden. Ook gaan we contact leggen met prematuren experts zodat daar meer informatie komt bij de betrokken partijen. En wordt het zwaartepunt niet meer gelegd op het leer proces maar het rust bieden en gewoon lekker spelen. Ze moet eerst bijkomen en herstellen van wat haar is overkomen.
Heel fijn om te lezen dat ze in ieder geval na de vakantie niet meer naar die school hoeft en voorlopig minder. Trauma's kunnen behoorlijk plaatsgebonden zijn. Die kun je dan niet verwerken op de plek waar je ze hebt opgelopen. Ik hoop van ganser harte dat het snel weer de goede kant op gaat met jullie meisje.
Fem78 schreef op 21-06-2021 om 18:26:
Vandaag heel de dag aan de lijn gehangen. Zelf belde de directeur op hij meldde dat de leerkrachten al op hen tenen liepen om de veiligheid van onze dochter te kunnen waarborgen. Ik heb toen meteen gezegd wat doet onze dochter dan nog op jullie school. En waarom hebben jullie toen dat aan de gang was niet gezorgd dat er instanties ingeschakeld werden. Hier op zei hij niks. Hij zei wel dat ze te goed was voor speciaal onderwijs. Toen reageerde ik weer dat ik dat heel vreemd vond als ik naar het observatie verslag keek van zes weken geleden. Daarin was alles slecht en onder het gemiddelde. Hij had nog nooit gehoord van dat observatie verslag. Maar er zijn inmiddels wel vorderingen gemaakt ze gaat van school af en mogelijk is er een plekje voor haar ergens anders het komende schooljaar. En daar gaan ze kijken of speciaal onderwijs en optie is. Maar nu nog kijken hoe de komende vijf weken doorkomen.
.
Wat een potje op die school en wat een rare directeur. Fijn dat ze er iig nu vanaf is. Ik zou mijn kind er ook weghalen.
