Onenigheid over school en psz

BJZ zeker

Bedankt voor de opsomming Fransien. Je kunt er voor kiezen om te proberen onder de radar te blijven maar dan is het best zuur als blijkt dat je ondanks bochten wringen toch 'gespot' wordt.
Je kunt je ook voornemen om je rug recht te houden, je te informeren, en te zorgen dat het voor de kinderrechter komt en je niet te laten intimideren.
Dan heb je kans, geen zekerheid, dat je er weer uitkomt.
Maar rekenen houden met BJZ moet je altijd tegenwoordig. Ze zitten overal.
Tot zeven jaar niet naar school doen ze in Finland.
Een westers land scoort goed, is een argument om het huidige schoolsysteem mee te confronteren.
Thuisonderwijs heeft in andere landen goede kwalificaties, juist ook vanwege het socialere gedrag dat het oplevert, niet geconfronteerd met een overvolle klas, een horde die pest en elkaar slecht gedrag leert.
En zo zijn er wel meer argumenten.
Het is natuurlijk te flauw voor woorden dat je alternatieve relaties of een andere geaardheid als een minpunt beschouwd, daar past een geuzenhouding.
Niet meegaan in subjectieve onzin en je goed voorbereiden kan ook een goede houding zijn.
Straks heb je je voorbeeldig ingedekt en dan wordt je kind ziek en krijg je alsnog gelazer. Gelazer krijg je toch.
Voorbereiding, steun, media, politiek.
En vooral: elkaar niet afvallen, heel belangrijk. Dat je mogelijk onenigheid hebt over de opvoeding gaat verder niemand aan.

Signalerings functie van psz is er echt

Mama van SenH ik ga hier niet schrijven wat er bij mijn kinderen allemaal is gepaseerd toen ze op de psz zaten, dan laat je vrouw S nooit meer gaan. Maar wat Fransien schrijft is echt waar. De leidsters zagen dat de ?ontwikkeling niet goed ging en ik had een gesprekje te pakkken. Dat ik kind moest laten onderzoeken vanwege een verdenking van ....... (vul maar in). Als er ook bij het consultatiebureau al alarmpjes zijn afgegaan vanwege wat dan ook ben je heel snel in beeld bij de instanties.
Dat moet je echt niet willen. Zorg dus dat je dat plekje houdt op de psz en er geen aanleiding komt om te vragen waarom ze zo vaak niet komt.

Opsomming

Tsja, mijn vriendin was ook niet trots op dit lijstje, maar het is de realiteit op haar werk. Zo werken ze en zij zit bij tijden tegen dovemansoren te praten op het gezamenlijke overleg, vooral bij alternatieve opvoedmethodes en relatie-vormen. De meeste meiden daar hebben wel trauma's van hun eigen opvoeding en geen eigen kinderen, laat staan IADH-kinderen, ze kennen de theorie op hun duimpje maar de praktijk niet uit eigen ervaring en ze zijn daarmee de aan-de-wal-staande stuurlui.

Je eigen koers varen is heerlijk, prachtig als je het kunt en als het lukt, maar als je probeert om de klippen heen te zeilen loop je minder averij op dan als je op ramkoers gaat. Ik gun MvS&H en haar vrouw geen schipbreuk, ik gun hen een mooie reis, hij zal al moeilijk genoeg worden.

bizar lijstje

Manmanman, meertaligheid, niet sporten op je 7e en een niet-werkende ouder zijn al verdacht?? Dan zijn er héél veel gezinnen -ik zou haast zeggen grofweg de helft van alle gezinnen die ik ken- die verdacht zijn. Inclusief wij zelf....

Lieverdje

Nooit iets gemerkt van wel heel erg doorvragende juffen/leidsters psz of jgz medewerkers?
Iedereen die geen ideaalplaatje presenteerd is bij voorbaat schuldig tot de onschuld is bewezen. En dat in deze rechtstaat.
Laatst voor zoon de vragenlijst van d de jgz heel voorzichtig ingevuld, ik wilde die dames geen aanleiding geven om ons uit te nodigen en na jaren alles invullen (ik las nog niet op OO dat je daar voorzichtig mee moest zijn) leek het mij verdacht als ik niets zou invullen. Inmiddels was onderwijsconsulenten met onze case bezig, zij zouden gegevens kunnen opvragen dus ik kon niet alles verzwijgen.
Bingo! Ik mocht opdraven voor gesprek. Ik kon de dames gerust stellen dat we inmiddels professionele hulp hebben en zij weten te weinig van de materie om zich er intensief mee te bemoeien. Ze zitten dus voor ons weer veilig in hun hok. Klaar om toe te slaan bij de volgende verdachte aanwijzing.

Nog een

Ik woonde in een achterstandswijk. Volgens mijn linkse hoofd een aanwinst van multiculturalisme maar de politieke wind bleek gedraaid.
Geen achterstandswijk meer ontmoette ik bij de huisarts een Frans-Nederlands stel met een schattig jongetje zo tussen twee en drie jaar dat naadloos schakelde tussen Frans en Nederlands.
Je zou toch niet verwachtten dat zij 'verdacht' zouden zijn? Er is ook beslist een hiërarchie in westerse landen en talen, maar misschien gaan ze dan vragen of je 2 paspoorten hebt. Schijnt ook niet te mogen.

Francien

Wow, wat een ellende. Ik zit met grote ogen te lezen. Wat bezielt zo'n juf en wat bezielt zo'n bjz-medewerker? Wat fijn dat jullie vriendin er was. Heeft jullie huisarts die spoeduithuisplaatsing kunnen voorkomen?

En ja, MamavansenH, pz-medewerkers hebben inderdaad een signalerende functie. Ik weet nog dat mijn kind haar hand aan de binnenkant met stift blauw had gekleurd. Die blik van de leidster toen ze dat zag. Die combi van alertheid en argewaan waarmee ze haar handje pakte. 'Oh, het is stift,' zei ze toen. Maar haar eerste rectie was er meteen een van oordeel richting ons. Signaleren en oordelen gaan heel snel samen heb ik gemerkt.

oordeel?

Waar zat dat oordeel in dan? Ik zou ook schrikken als ik dat zag en opgelucht reageren als het stift was. Daarmee veroordeel ik de ouders niet, maar ben ik bezorgd over de peuter.
En waarom soms wantrouwen? Omdat ze het met regelmaat tegenkomen en dat is te triest voor woorden en heel vervelend om, bv als psz-leidster, mee te worden geconfronteerd.

Zelf ooit bovenop een amsterdammertje gesprongen en volledig blauw van onderen. De GGD-arts keek ook daar en vroeg enkel aan mij: hoe komt dat?
Mijn moeder mocht geen antwoord geven. Ook zij voelde zich even aangevallen en toch was dat niet wat die dokter deed. Het ging die dokter om mijn welzijn en dat is goed en te prijzen.

Je observeert als psz-leidster, dat is je beroep, daar ben je voor opgeleid om dat goed te doen. Je hebt niet speciaal een signalerend en meldend beleid, het is je plicht als mens om te signaleren en in geval van nood advies te vragen/melden. Dat geldt voor elke burger die daarmee te maken krijgt, het is geen beroepsonderdeel.

De juf

De juf kon het niet zetten dat zoon een eigen leerlijn had (en hard nodig had ook, hij is hb). Toen er dus een stok was om mee te slaan heeft ze dat geprobeerd. Toen het niet via de leerplicht ging, directeur vond het gesprek met de huisarts en de verzekering dat het echt medisch noodzakelijk was voldoende, dan maar via 'veilig thuis'. Veilig thuis is het vroegere meldpunt kinderbescherming, daar mogen juffen ook zonder medeweten van hun directeur of collega's klagen over ouders (pardon, hun zorg uitspreken). Op basis van 1 verhaal werd al een spoed-uithuisplaatsing voorbereid, officier van justitie wilde dat de huisarts nog even gebeld werd ter verificatie (dat had de dame van veilig thuis dus niet eens gedaan) en dan was het in principe rond geweest.
Pas toen de huisarts uit z'n vel plofte dat school en leerplicht al tegen zijn principes in ingelicht waren, en nu dit nog! Toen ging er een belletje rinkelen dat het verhaal mogelijk meerdere kanten had.
Wij hebben enorm veel geluk dat de andere juffen zwart op wit wilden stellen dat wij goede ouders zijn. Wij hebben ook geluk dat de huisarts zwart op wit stelde dat er zijns inziens nooit reden tot zorg geweest is. Hadden we dat geluk niet gehad, was het een zaak geworden met onderzoek en al.
De juf wist volgens haar ook niet dat er zoiets zou gebeuren, ik neem dat met een korrel zout. De school heeft het ons niet in dank afgenomen, de juf ook niet maar met de juf moeten ze verder, ons werd verzocht om voortaan beter te communiceren.
Zoon is naar een andere school, het ging niet meer met hem en juf in een klas, hij was het pispaaltje.

Mijn vriendin kende de procedure en wist wie wij moesten bellen en wat voor verklaringen gewicht in de schaal leggen. Dat heeft enorm veel ellende gescheeld.

Bangmakerij

MvS&H, het laatste wat ik wil doen is jullie bang maken om je in een stramien te dwingen. Voed S&H op zoals jullie willen, wat ik van jullie lees is dat jullie enorm veel van die twee houden en dat je nooit willens en wetens ze op een achterstand wil zetten of schade berokkenen op wat voor manier ook. De standaard nederlandse opvoeding is alles behalve zaligmakend.

Het lijstje wat ik genoemd heb is niet op wetten gebaseerd, maar het is binnen jeugdzorg de maat. Jeugdzorg heeft haar eigen referentiekader en dat is niet de wet maar 'het niet-pluis gevoel'. Dat niet-pluis gevoel heeft een lijstje, deze dus.
Hoe meer vinkjes je hierbij krijgt, hoe kwetsbaarder je bent bij onderzoek.

Houd de relatie met school goed, zorg dat je een goede huisarts hebt, en je bent al een heel eind. Er kan dan nog steeds een kink in de kabel komen, maar op die manier blijf je onder de radar.
Onregelmatig op school komen is een van de beste manieren om op die radar te komen, dan ben je kwetsbaar en dat wil je niet.

Enne, wat mij betreft mag dat hele bureau jeugdzorg op de schop. Ik ben geen fan en helaas meer deskundig dan me lief is.

Fijn!

Fijn dat S naar de psz geweest is en daar zo van geniet. Fijn ook dat je vrouw dat ziet. Volgens mij gunt ze het S best maar is ze het gewoon niet gewend. Kan het zijn dat ze haar eigen referentie-kader zo vasthoudt omdat ze hier al zoveel van haar cultuur en/of identiteit verliest?

Fransien

Ja dat laatste wat je zegt klopt. Ze woont in augustus 4 jaar in Nederland (daarvoor wel een aantal keer voor enkele weken hier geweest). Dat is nog vrij kort natuurlijk. Ze heeft moeite met wennen en wil het liefst binnen de muren van ons huis zoveel mogelijk haar eigen cultuur en gebruiken vasthouden. Zodat ze dat niet helemaal kwijt is maar toch ergens nog een beetje heeft.
En in veel gevallen gaat het ook hartstikke goed. Ze ziet ook de positieve kanten aan Nederland. De goede gezondheidszorg waar ze van afhankelijk is. En het feit dat wij hier getrouwd kunnen zijn en een gezin kunnen hebben. Ze eet graag stamppot en is gek op koningsdag . Ze doet het ook heus niet met opzet. Alleen is het zo lastig dat het we over sommige onderwerpen gewoon niet eens kunnen worden. Zij kan niet zomaar veranderen wat ze voelt. Maar we kunnen ook niet veranderen wat de maatschappij van ons verwacht. Ik ben op zich heel makkelijk. Wat zij wil en hier "anders" is (zoals de kinderen ruim een jaar bij ons in bed laten slapen), daar kan vrij veel van. Maar school is verplicht vanaf 5 jaar.

eigenlijk 4 jaar

Het is verplicht vanaf 5 jaar, maar kinderen komen eigenlijk allemaal al met vier jaar, meteen na de verjaardag. Alleen in het begin, omdat het allemaal best vermoeiend is voor zo'n klein kleutertje, is het normaal dat je (in overleg met de juf) je kind af en toe een dagdeel/dagje thuis houdt.

Jullie verschil van mening zal niet 123 zijn opgelost, dat blijft een dingetje denk ik. Die goede gezondheidzorg waar ze zo blij mee is komt ook door het 'verplichte' onderwijs.. Elk voordeel heb z'n nadeel

Kinderen in het dorp van je vrouw

De kinderen in het dorp van je vrouw werden toch ook in de gelegenheid gebracht om met andere kinderen te spelen. Die hadden toch ook al contact met elkaar vanaf het moment dat ze konden lopen.
Hoe werkt het dan in haar culruur? Als de moeders werken, zoals manden maken of op het land de groenten verzorgen, dan hebben die toch ook geen tijd om leuke dingen met de kinderen te doen, wanneer ze daar zin in hebben?
Het leven in een kleine dorpsgemeente lijkt mij ook niet zo idyllisch, ook daar moet brood op de plank. In mijn beleving letten de buurvrouwen op de kinderen van elkaar. Is dat juist het punt. Heeft je vrouw geen vertrouwen in leerkrachten zolang ze die niet goed genoeg kent?

Misschien zou het helpen als ze een paar ochtenden kon meedraaien zodat ze met eigen ogen kan zien hoeveel plezier de kinderen ervaren aan een ochtend? of een hele dag. Dat lijkt mij ook een belangrijke groeiproces omdat ze volgend jaar wel moet. (Voor ons is het vaak zo vanzelfsprekend.)

Ps. Het is wel belangrijk dat ze niet gaat liegen omdat dit funest is voor jouw vertrouwen in haar. Vertrouwen in elkaar is essentieel voor de opvoeding van kinderen.

Vanaf 7 jaar

Ik zou het toch niet terugbrengen tot een heimwee en cultuur dingetje. Kan best, maar er zijn zeker argumenten om anders met kinderen en het schoolsysteem om te gaan.
In Finland is de leerplicht van 7-16 jaar. En, ze hebben geen huiswerk. En ze staan aan de top van onderwijsresultaten.

http://www.npo.nl/focus-allergieen/28-06-2016/VPWON_1262736
Kinderen moeten buiten in de modder wroeten en thuis geboren worden om allergie te voorkomen.

Ik heug me een andere Finse video waar schoolklassen ook veel naar buiten gingen en 'onbeschermd' in bomen klommen.

Natuurlijk heb je met Nederlandse regels te maken, maar die zijn ook niet in beton gegoten, als er genoeg anders over gedacht gaat worden, kunnen er ook zaken veranderen. Niet als je angstig de regeltjes volgt.

Natuurlijk is het handig om te benadrukken hoe het nu is. Kinderen ontmoeten elkaar overdag niet op straat maar op de opvang en op school. Daar zijn andere kinderen. En kinderen willen graag met andere kinderen omgaan.

Flanagan

Ja dat zien wij zo, maar zij niet . Wij zijn heel veel voordelen in het leven hier in een westers land en veel minder in een leven in een afgelegen dorpje. Zij ziet dat andersom.
Daar word er inderdaad veel overgenomen binnen de familie. Dus oma, tante, zus enz. die om en om voor elkaars kinderen zorgen. Met familie heeft ze ook geen enkel probleem. Allebei de kinderen gaan regelmatig logeren bij mijn moeder. Maar een juf op een school is iets heel anders. Het is iets wat als gevoel in haar zit en niet echt in woorden is uit te drukken, zeker niet voor iemand als wij. We kunnen proberen haar te begrijpen maar nooit precies weten wat er in haar omgaat.
En volgens mij gaat het ook echt om het leren, de manier waarop dat gebeurt op scholen en de controle die daar bij komt kijken (toetsen en rapporten). En de lengte van de dagen. Daar waar zij vandaan komt gaan kinderen, vanaf 7 jaar dus (en zelf is ze door ziekte zelfs pas met 8 jaar voor het eerst naar school gegaan), van 9 tot 12 naar school en 's middags niet. Haar ervan overtuigen dat daar misschien wel de reden in zit van de vele armoede en criminaliteit in haar land (want weinig opleiding = geen toekomst) wil nog niet echt lukken want "dat valt wel mee" volgens haar. Terwijl het onder derdewereldland valt dus dat valt helemaal niet mee. Maar vertel het maar eens aan iemand die haar geboorteland als de ideale wereld ziet en dit als een veel te gecontroleerde en veel te drukke maatschappij.

AnneJ

Verhuizen naar Finland dus .

Er kunnen inderdaad zaken veranderen hier. Het is mogelijk zelfs om vrijstelling van de leerplicht te krijgen, bijvoorbeeld tot 7 jaar en gedurende de hele basisschool. Maar wij beiden kunnen haar veel dingen gewoon niet bieden. Ik ben goed in aardrijkskunde, dat heb ik gestudeerd. Mijn vrouw kan goed rekenen. Maar daar houd wat we haar kunnen bieden op. Dus dan is naar school laten gaan toch echt de beste optie. Daar krijgt ze les van mensen die ook echt verstand hebben van de schoolvakken.

Je maakt een denkfout.

Naar school gaan *is* niet beter.
Jij vindt dat beter. Je goed recht.
Maar zij vindt van niet. Ook haar goed recht.
Ik zou al je argumenten mbt school zo van tafel kunnen vegen. Doe ik niet, want dan krijgen we (weer) een schooldraadje/thuisonderwijs. Daar gaat het nu niet om.
Waar het om gaat (mi dan) is dat jullie lijnrecht to elkaar staan. En dat ik geen respect en erkenning proef van jou uit tav haar standpunten. Niet echt. Andersom weet ik natuurlijk niet, hoor alleen jouw verhaal.
Maar dit lijkt me een slechte basis. Je komt er zo ook nooit uit.

Juist wel respect

Zowat alles hier in huis op wat kleine dingetjes na gaat zoals zij dat graag wil. Juist omdat ik begrijp waarom ze dat wil en daar respect voor heb. Ik heb al zoveel van mijn eigen mening ingeleverd voor haar zodat zij zich prettig voelt bij de opvoeding van de kinderen. Ook omdat ze niet heel lang meer te leven heeft. Misschien heeft ze nog 10 jaar met de kinderen. Ik wil dat zij van die 10 jaar optimaal kan genieten en dat het niet wordt overspoeld door discussies over kleine onbelangrijke dingen. Het is alleen die school. Op wat voor manier is school niet beter als wij zelf geen enkele kennis hebben van de dingen die ze moet leren? We kunnen zelf het een en ander leren en dat aan haar doorgeven. Maar dingen als taal en spelling, daar probeer ik al jaren beter in te worden maar ik snap het niet. Hoe kan ik iets leren aan mijn kinderen als ik het zelf niet begrijp? Ik denk dat ze daar toch echt een juf of meester voor nodig hebben die wel precies weet hoe het moet.

Annej

Ik weet bijna zeker dat ik je een poosje geleden al gezegd heb dat het in Finland helemaal niet zo halleluja is en toch kom je weer met dat voorbeeld. Het is ook helemaal niet zo dat de kinderen daar tot hun zevende verjaardag thuis zitten, ze gaan daar ook gewoon naar een dagopvang.

https://decorrespondent.nl/446/Finland-is-niet-het-beste-jongetje-van-de-klas/35436038-e3559a88

http://www.onderwijsvanmorgen.nl/het-finse-onderwijs-naar-nederland/

Tja Triva

Waar is het wel ideaal? Er worden keuzes gemaakt en die hebben voor- en nadelen.
Lees ook anders even door in die link. Een interview met Nederlandse Anna die met haar moeder mee teruggegaan is naar Finland.
https://decorrespondent.nl/447/skypen-met-anna-hoe-goed-is-het-finse-onderwijs/11456610-2303c568

Het gaat er maar om dat andere keuzes ook bedenkbaar zijn en het Nederlandse systeem niet heilig. Het moet ook bij je passen en dat zal af en toe niet meevallen. Weet ik uit ervaring.

Je kunt het wel zelf maar het moet bij je passen

Ik denk dat jullie prima in staat zullen zijn om jullie kinderen thuisonderwijs te geven. Daar zijn hulpmiddelen voor en jullie zijn slim genoeg.
Het is alleen de vraag of je dochter daar beter van wordt. Je ziet haar opbloeien op de peuterspeelzaal. Voor de meeste kinderen is school een leuke plek om te zijn.
En het is de vraag of jij daar beter van wordt. Want jij ziet het niet zitten. En dan zou ik er sowieso niet aan beginnen. En als ik het goed heb begrepen, zul jij een (groot) deel van dat thuisonderwijs moeten bieden.

Stel dat je vrouw over 10 jaar overlijdt. Dan ben jij degene die met de kinderen verder moet, ik neem aan in Nederland.

Ik vind jouw houding heel mooi naar haar, je geeft haar veel ruimte, soms ten koste van jezelf. Maar je mag best de grens stellen bij Nederlands onderwijs.

finland is niet ideaal, sterker, is van troon gevallen

http://www.welt.de/politik/deutschland/article143637971/Finnlands-Pisa-Wunder-entpuppt-sich-als-Irrtum.html

Een dwaling, stelt die Welt (een kwalitetiskrant voor degenen die het niet mochten weten...).

Hier nog en docu (focus.de) over Finland... http://www.focus.de/familie/schule/finnland-ist-entthront-wahre-erfolgsgaranten-was-gutebildung-wirklich-ausmacht_id_4801771.html

Eens met sterke onafhankelijke houding

mamavansenh, maar ik zou desalniettemin ook niet op ramkoers gaan...

Hoe erg en onbegrijpelijk ook, in Nederland (wat, in half Noord-Europa) lijkt een soort gekte te zijn ontstaan, het spook van de kindermishandeling. Het waart onder ons, en iedereen is verdacht. En er worden werkelijk waar cursussen gegeven aan leidsters, aan meisjes die net van het MBO afkomen, om kindermishandeling op te sporen. En dat gebeurt aan de hand van kenmerken, en 'flags'. Een het lijstje van Francien is wat dat betreft echt heel to the point. Zo wordt gekeken... en dat ze dan een heel gezien kapotmaken boeit blijkbaar niet, want het mishandelde kind moet worden gevonden. Want onderzoek heeft gebleken dat er minstens (weet niet meer hoeveel, maar véél) zijn, en dus moeten die boven tafel komen.

Ja, ik ben het met je eens: we leven in een vrij land, en je mag toch zeker wel zelf uitmaken hoe je je kinderen opvoedt, zeker/juist als je er zo zorgvuldig mee bezig bent als jullie. En toch, en toch...

Tjonge

gezien = gezin.
Onderzoek heeft gebleken = Uit onderzoek is gebleken... (zucht).

Thuisonderwijs is in Nederland verdacht...

Thuisonderwijs wordt gezien als het kind onttrekken aan een broodnodige ontwikkelingsomgeving. THuisonderwijs is eigenlijk alleen maar toegestaan als er geen andere mogelijkheid is, omdat een kind op school niet te handhaven is, of omdat een school een kind niet kan accommoderen.

Volgens de wet is het misschien wel zo dat je om gewetensredenen thuisonderwijs kunt geven, maar het hele beleid van het ministerie is erop gericht om thuisonderwijs terug te dringen. Sowieso ben je verdacht, zeker als je er vrijwillig voor kiest en geen kind hebt met een ziekte of autisme of zoiets...

Ik zou zeker niet teveel risico willen lopen... Je zegt dat je nog nooit problemen hebt gehad... Die problemen zie je niet aankomen. ineens héb je ze, staan ze op je drempel.

Als je echt thuisonderwijs wilt geven moet je naar Engeland gaan (nu het nog kan, en voor zolang het kan) daar is thuisonderwijs toegestaan. In Duitsland zeker niet, in Vlaanderen mag het wel.

Ik vind je erg optimistisch, maar ik ben dan ook zeer cynisch, onder andere door eigen ervaring (niet met thuisonderwijs, wel met een voor ons volkomen verbijsterende actie van jeugdzorg, totaal onvoorzien...

Hoe gaat het nu?

Is jullie dochter weer naar de psz gegaan? En tussen jullie samen?

Gaat goed

Ze is gisteren naar de psz gegaan en moet alleen morgen nog en dan is het vakantie.
Wij praten er verder niet meer over. Zo gaat het uiteindelijk altijd. Confrontatie, discussie, en dan zand erover en hebben we het er niet meer over. Tot er dus weer iets fout gaat. Maar voorlopig is het na morgen vakantie en hoeft er niemand over school na te denken en dat wel 6 weken lang.