Oefenen in de vakantie?

Hier

moet onze dyslect nog steeds het lezen oefenen in de vakantie.

Niets doen betekent helaas onherroepelijk achteruitgang. Dus het is geen optie om het niet te doen. Wel een iets minder zwaar regime dan de afgelopen twee jaar: van vijf keer per week naar zo'n vier keer per week. Ook als het geen vakantie is trouwens. Niet leuk, maar het moet. Ze heeft zo hard gewerkt om steeds toch iets verder te komen. Het zou zonde zijn om dat weg te gooien door nu te stoppen.

We hebben er trouwens alleen maar boeken voor nodig, geen hulp van gelikte programma's .

Aagje

Werk

Vakantie....Ga jij ook een cursus voor je werk doen in de vakantie?

Dees

Wat een veroordelende toon.

Denk je niet dat de meeste ouders hun kind het liefst 6 hele weken vakantie zou gunnen? Wetend dat kind dat hele oefenen het liefst zou overslaan???? Wij wel hoor.

Het is kiezen uit twee kwaden: ofwel toch maar dat stomme oefenen (en het dan tegen de klippen op een beetje aantrekkelijk proberen te maken via beloningen), ofwel na de vakantie er achter komen dat ze meerdere niveaus is terug gevallen omdat het niet bijgehouden is. En dat laatste is weer zo fnuikend voor de start in het nieuwe schooljaar èn voor het zelfvertrouwen.

En verder: ook ik heb jarenlang vakliteratuur bijgehouden tijdens vakanties. Gewoon omdat er tussendoor geen tijd voor was.

Aagje

Dees

Het gaat helaas niet vanzelf bij sommige kinderen: het hele jaar door fijn leren op school en dan lekker zes weken buiten spelen in de vakantie om vervolgens weer vrolijk verder te leren.
Ik heb jarenlang in de zomervakanties momentjes moeten regelen om te lezen en/of te rekenen op campings, in berghutten, op stranden. Het heeft allemaal zijn vruchten afgeworpen en daar zijn we blij om. Achteraf besef ik pas hoe zwaar het is geweest om een kind met fikse leerstoornissen groot te brengen. Ik vind jouw opmerking niet zo fijn. Verdiep je er eens in. Ik ga jou ook niet vertellen of ik mijn vakliteratuur bijhou in de vakantie, dat doet niet zo ter zake hier.

Vakantie

Vraag jezelf eens af waarom kinderen vakantie hebben. Die rust hebben ze hard nodig juist om daarna er vol voor te kunnen gaan, door blijven oefenen kan een averechts effect veroorzaken.

Dees

Ja, vakantie doet iedereen goed. En voor sommige kinderen is het goed om ook tijdens de vakantie te blijven oefenen. Onze jongste dochter heeft dyslectie, en heeft moeite met automatiseren. Toen ze nog op de basisschool zat, oefenden (beetje lezen, schrijven en rekenen) we de hele vakantie door. Dat probeerden we zo aantrekkelijk mogelijk te maken, met oefeningen die aansluiten bij de vakantiebestemming, op een vast moment van de dag. De rest van de dag was ze vrij. Nu ze naar de middelbare school gaat, stimuleren we het lezen. Het maakt niet uit wat ze leest, Door te lezen verdient ze punten. Die punten kan ze inzetten om klusjes (als afwassen of boodschappen doen) af te kopen. Dat werkt tot nu toe redelijk goed, ze leest bijna elke dag.En het blijft vakantie, ook voor haar!

Dees

Je weet echt niet waar je het over hebt en wees daar maar blij mee. Een kind met dyslexie leest niet voor de lol. Waar mijn oudste dus tijdens de vakanties alles las (borden langs de weg, verpakkingen, ondertitels) las mijn jongste met ernstige dyslexie (waardoor hij nog steeds zwaar onder zijn niveau op de middelbare zit) niets. Dat betekent dat een kind met dyslexie dubbel hard achteruit gaat tijdens vakanties. Je moet er dus minstens voor zorgen dat zo'n kind maar enkelvoudig achteruit gaat of gewoon stil staat. Vooruit gaan is al bijna niet haalbaar.

Niets doen betekent dat je de hele maand september weer kunt weggooien en mijn zoon kwam al met minstens 1,5 jaar achterstand van de basisschool. Dat heeft hij op de middelbare eindelijk goed ingehaald (2F in de tweede) maar wel dus op een veel lager niveau dan zijn IQ aangeeft.

Dees

Ik vind dat je een beetje overdrijft.De kinderen die het nodig hebben zitten echt niet van acht tot vijf achter de boeken, dus die genieten ook echt wel van hun vakantie.

Hier een zoon met automatiseringsproblemen en een lage verwerkings snelheid. Hij is niet anders gewend dan dat er van hem verwacht wordt dat hij in de vakantie iets aan school doet. Het is een echt buitenkind, speelt hele dagen buiten. De tijd die hij per dag besteedt aan zijn huiswerk staat niet in verhouding tot de tijd die hij lekker met zijn vrienden buiten doorbrengt.

Vakantiedoel

Ik vind dat je in 6 weken best ook wat mag doen, dus hebben wij altijd een vakantiedoel. Een soort van projectje zeg maar. Dat doen we zo leuk mogelijk, ik krijg nooit moppers, kind denkt ook zelf mee over de invulling en de planning.
Een keer iets met rekenen, een keer Engels, een keer zwemmen.
Hartstikke leuk, omdat je in weinig tijd per dag in een hele vakantie toch best iets bereikt.

Niks

Ik heb een grote voorkeur voor niks doen in de vakantie. Ik snap dat je de keus niet altijd hebt, maar als je die wel hebt dan snap ik echt niet dat je schoolwerk gaat zitten doen in de vakantie. Kinderen mogen best zes weken niks doen. Lijkt me een heel gezonde vaardigheid om te leren voor later, dan rennen ze zichzelf misschien minder voorbij. Gewoon dingen doen waar je zelf zin in hebt. Hoe fijn is dat?

Drietje

Die voorkeur hebben onze kinderen en wij ook. Maar zoals je zegt: die keuze is er niet altijd. Dan moet je er het beste van maken....

Aagje

leren

Kinderen zijn van nature nieuwsgierig en willen heel graag leren. Een hele vakantoe "ontspannen niets doen" zoals volwassenen dat noemen is niet interessant. De lange zomervakanties stammen uit de tijd dat kinderen moesten werken op het land, helemaal niet omdat ze zonodig moesten ontspannen van ons.
Laten we blij zijn dat we kinderen tegenwoordig de tijd geven om te spelen, te leren en zich te pletter te vervelen. Dat doen kinderen met dyslexie en automatiseringsproblemen ook. We zijn echt geen "Aziatische tijgermoeders" hoor

@Emma en de rest

Mijn reactie is en was puur op de topicstarter, en nee ik oefen niet.

Emma, daarom is vakantie zo fijn dan kunnen ze juist die dingen leren die ze op school niet leren. Mijn zoon heeft deze vakantie met (overgebleven) tuintegels een hele mooie boot gebouwd, later werd het een huis en nog later een podium voor een voorstelling.
Samen met een vriendin heeft hij met modder een restaurant gerund en met een paar stukken kabelgoot, tuintegels, stoelen, planken en ander rotzooi wat hij uit de schuur trok een prachtige knikkerbaan gemaakt.

Dat soort dingen leert hij wel maar schoolse dingen oefenen doet hij niet.

Leren

Met de meeste kinderen hoef je helemaal niet bewust te oefenen. Mijn kinderen oefenen uit zichzelf al veel in de vakantie, zonder dat dit echt oefenen is. Ze lezen stapels boeken (waaronder ook informatieve boeken), als we in een museum/kasteel zijn lezen ze de informatiebordjes, stellen vragen aan de gids en zoeken thuis nog extra informatie op, ze oefenen met woorden en zinnen in vreemde talen op vakantie, ze rekenen zelf dingen af en maken een berekening van hoeveel geld ze nog over hebben, ze spelen nummerbord spelletjes in de auto, kijken op de kaart waar we zijn, zoeken informatie op over de plaatsen waar we heen gaan, berekenen hoelang het nog duurt voor we ergens zijn, schrijven kaartjes naar oma, maken tekeningen en aantekeningen in hun reisdagboeken...
Zo zonder bewust te oefenen houden ze hun lezen en schrijven heel goed bij, hun rekenen redelijk en leren veel meer op het gebied van geschiedenis en aardrijkskunde dat de school hun kan bieden.

Maar dat stilstand achteruitgang is klopt soms wel. Ik heb een kind dat door een verstandelijke handicap veel moeilijker leert. Met haar oefen ik wel elke dag in de vakantie heel bewust. Nu heeft zij geen enkele moeite met oefenen. Ze vindt aandacht en samen wat doen leuk. En we doen leuke lees- en rekenspelletjes. Zij heeft helemaal geen hekel aan leren maar ze leert gewoon veel en veel langzamer dan andere kinderen. En ik merk dat lang niks doet haar uit het ritme haalt en dat ze dan veel moeilijker van start gaat. Ze automatiseert ook veel minder vlug dus je moet het bij haar wel onderhouden.

En ik heb ook een pleegzoon die weinig interesse heeft in school. Hij leest uit zichzelf geen stapels boeken, hoogstens een keer een dun stripboekje. In zijn reisdagboek staan alleen tekeningen en geen verhaaltjes. Dus hij doet nauwelijks wat tijdens de vakantie. Daarom moedig ik hem wel aan om te lezen. Ik heb met hem afgesproken dat hij tijdens de vakantie wel blijft lezen. Hij heeft geen dyslexie dus hij gaat niet heel erg achteruit of zo als hij dat niet doet maar er komt ook niks bij en de opstart elk jaar is dan weer heel moeilijk. Aan de andere kant is het voor hem ook fijn dat hij zich een bepaalde periode bezig kan houden met dingen die hem wel interesseren.

Dees

Dat doen onze dyslectische kinderen ook hoor Dees, alleen komt daar een keer of 5 per week een half uurtje lezen en/of rekenen bij. Het is erg vermoeiend om, naast het motiveren van je kind, steeds aan anderen te moeten uitleggen dat je je kind heus wel vakantie gunt, maar dat er ook iets anders speelt.
Maar je reageerde op topicstarter, dus het meningsverschil zal wel minder groot zijn dan het nu lijkt.....

Ik snap

Dat het soms nodig is,maar dat lijkt me best balen. Ook als ouders wil je wel eens loslaten. Inderdaad leren mijn kinderen juist heel veel van de niet-schoolse dingen in de vakantie.

pff dees

Jij denkt toch niet dat de kinderen die oefenen dat allemaal wat jij zegt niet doen? Oefenen in de vakantie was hier 20 min per dag. Ik denk dat mijn oudste meer oefende maar dat ging spelenderwijs. Je kunt nu wel zeggen dat je alleen antwoord gaf op de TS maar zeg dan dat je het opeens wel begrijpt als een kind achterloopt op school. Dat doe je niet en dat komt volgens mij omdat je het nog steeds niet begrijpt.

Donald Duck

Mijn vermoedelijke dyslect heeft elke dag een half uurtje in de Donald Duck gelezen of in een moppenboek. Uit zichzelf. Ik had stapels van zijn favo-lectuur meegenomen.
Dus ik vraag me nu af: is dat voldoende? Of gaan jullie er serieus tegenaan met dat lezen? Lezen kan toch ook leuk zijn?

Pirata

Lezen mag alleen maar leuk zijn, ook voor dyslecten, dat is de kunst , anders leer je het niet als je zo jong bent.
Of hij speciale dingen moet oefenen ivm dylexie hangt af van de mate waarin hij dyslectisch is en dat weet je nu nog niet. Tot die tijd: lekker laten lezen wat hij zelf leuk vindt!

De Donald Duck is prima leesvoer

Er zijn hier heel wat moeilijke woorden voorbij gekomen, dat ik aan mijn kinderen vroeg: Hoe kom je aan dat woord? Of hoe weet jij wat dit woord betekent?
Antwoord was heel vaak: Donald Duck.

Ik las ergens dat er ook DD's zijn met geschiedenisverhalen. Mijn kinderen zijn al te oud maar anders zou ik ze zeker kopen.
Niet dat mijn kinderen te oud zijn voor de DD. Die lezen ze nog wekelijks. Maar voor geschiedenisverhalen zijn ze wel te oud.
Ze hebben de stripserie 'van nul tot nu' ontelbare keren gelezen.

Kameleon

Een dyslect kan in de zomer beter blijven oefenen en het lezen blijven trainen anders moet het in de eerste maanden van het schoojaar harder lopen dan de rest.

Of DD prima leesvoer is, vraag ik mij af. De dyslecten hier vonden de blokletters niet zo prettig. Dan moesten ze extra inspannen om te begrijpen welk woord daar stond. Het lettertype is best bepalend. Ze gaven voorkeur aan de lettertype die het meest in hun schoolboeken voor kwam.
Zo heeft de bibliotheek ook speciale dyslexieboekjes met extra ruimte tussen de regels en letters en een bepaalde letters e, a, t en r. Hier gaven de kinderen voorkeur aan de spannende boeken van de kameleon omdat ze bekend waren met die lettertypes, ipv die voor dyslecten -lettertype.
Het raar dat zelf een lettertype bepalend is, maar daar het opslaan van woorden al een hele klus was, vond ik dat probleem niet zo overheersend. Dus gewoon aan de Kameleon.

Maar naast boeken, vinden dyslecten het ook fijn om alleen een artikel uit een bekende kinderkrant te lezen. Die zijn overzichtelijk. Je ziet hoever je in het verhaal bent: op een kwart of over de helft. Als automatiseren niet soepel verloopt, moet je het doen van visuele aspecten zoals lettertype, omvang en plaatjes. Boek mag ook niet te zwaar zijn.

Wij gingen 3 keer per week In de namiddag een uurtje lezen, of combi lezen. Ik een bladzij, dyslect een bladzij. Een ritme is belangrijk. Maar de wetenschap de volgende dag vrijaf te hebben, is ook plezierig.

Lente, tip: het lijkt een dik en moeilijk boek maar de dyslecten hier genoten van de boeiende schrijfstijl in de boeken van de grijze jager. Deels voorlezen, deels zelf lezen. Juist omdat de hoofdrolspeler ook tegenslagen ervaart maar die overwint. De kinderen beleefden het verhaal als een film, heel beeldvormend.

Als het lezen

In de vakantie vergelijkbaar is met het beleven van een film, is dat geen zware bezigheid meer.
Als het oefenen met rekensommetjes dmv een kaartspel gaat, is dat ook geen straf.
Als het oefenen van de motoriek gevormd wordt in het tekenen van een krullende rooklint uit een schoorsteen of steeds groter wordende cirkels, ook niet.
Tijdens een vakantie kan een ouder zelf een draai geven aan hoe te oefenen. Vaak zijn ze door de oefeningen gedurende het schooljaar, al heel bedreven in het creatief bedenken van een speelse oefenmethode. Ze weten heel goed wat een kind vol kan houden en wanneer het glas leeg is.

Donald Duck

Mijn dochter "las" ook graag de DD. Ze keek alleen plaatjes dus en las het niet. Met een dyslect en strips was het oppassen bij ons Ze mocht het van mij natuurlijk wel "lezen" maar we lazen samen andere dingen.
Toneellezen was een wild succes (Zwijsen). Verder kende ze de melodieën van veel Annie MG Schmidtliedjes. Ik printte de tekst uit in grote letters en zij verkleede zich, zong mee en maakte er een hele show van.
Zo kom je ook lezend de vakantie door, maar dat gaat niet elke dag natuurlijk . Met veel fantasie en variatie kun je het idd best leuk houden.
Dagelijks oefenen met gekleurde blokjes was een grotere uitdaging. Dat was echt onderdeel van de behandeling, maar daar had de logopedist dan weer veel handige tips voor. Allerbelangrijkste is dat je kind plezier in lezen krijgt.

dyslecten

Dyslecten kunnen net zoveel van elkaar verschillen als niet-dyslecten. Mijn zoon had geen last van lettertypes en was sowieso niet zeer slecht in voorlezen of lezen. Zijn probleem zit veel meer in de spelling. Ik durf te wedden dat hij geen drie gemiddelde redelijk eenvoudige woorden foutloos kan spellen.

Hier ook

Onze zoon (HB en heel slecht in spelling) had wat oefenwerk mee naar huis gekregen. Had ik om gevraagd, kan me niet voorstellen dat 6 weken niks doen goed is.
Maar zoon wil niet, doet ook niet zijn best. Ik verdenk hem er zelfs van dat hij expres rare fouten maakt.
Dus ik heb het maar opgegeven. De Donald Duck is het enige wat hij graag leest, ik dwing hem nu ook niet tot het lezen van een echt boek. En om toch iets met letters te doen heb ik een Denksport Junior boekje gekocht. Dit samen doen vindt hij wel leuk en ik heb het idee dat hij met kruiswoordpuzzel en legpuzzels toch intensief bezig is met hoe je een woord schrijft.

Oefenen om iets te verbeteren

als er geen aangetoonde achterstanden zijn, zou ik niet zomaar doen. En als school/dyslexiebegeleiding/kind het niet aankaart helemaal niet.

Dochter hier moet 3 à 4 keer in de week lezen. Achterstand met lezen is een jaar. Dat was al zo na anderhalf jaar leesonderwijs. We werken (zij omdat ze leest, wij omdat we tegen de klippen op motiveren en er altijd naast zitten) keihard om die achterstand niet groter te laten worden. Dat is tot nog toe -tegen de oorspronkelijke gedachte in- gelukt. Dus we lezen, kiezen mooie boeken uit die ze ook zelf mag aanschaffen want dat motiveert haar. De verhalen die ze leest vindt ze geweldig, kan ze echt van genieten, maar ze zou ze liever voorgelezen krijgen . Na het lezen lees ik daarom ook altijd nog even voor.

Aagje

Oefenen tijdens de vakantie

Wanneer een kind zichtbaar aangepast leven leidt, denk aan glutenvrij of melkvrije produkten, dan is daar snel begrip voor. Het zichtbare doet de toekijker realiseren dat dit niet voor niets is.
Maar met oefenen tijdens de vakantie, ontstaat snel de gedachte dat de ouders strevers zijn die hun kind willens en wetens naar een hoger niveau willen opkrikken terwijl het zo fijn is dat een kind kan ontspannen, gelijk aan een volwassene. Die beeldvorming ontstaat uit pure onwetendheid omdat het niet zichtbaar is dat een knd met leesproblematiek te dealen heeft.

Spelenderwijs

Wow, dat dat lukt bij jullie kinderen, prachtig. Hier werkt dat averechts. Zo van duh, het is vakantie, vriendjes/vriendinnetjes/zus hoeven het ook niet, dus nee. Kont ging tegen de krib en er kwam niks meer uit.
Dus hebben wij altijd gekozen voor spelenderwijs. Onze dochter met achterstand spelling/lezen mocht bijvoorbeeld woorden in een andere taal voorlezen (natuurlijk uitspreken hoe het er staat, niet hoe je hwt uit moet spreken). We hadden tijdschriftjes, vakantieboeken etc. Ook kwartetten we veel. Toch allemaal taalmomenten. Gelukkig las en leest ze veel en graag, dat ging goed en het moet toch leuk blijven.
Nu, op de middelbare school, op vakantie in Frankrijk mag ze alle bestellingen etc doen in de taal waar ze slecht in is, Frans. En het gaat iedere keer beter. Wel moeten we oudere zus weghouden, die wel goed is in talen en het leuk vindt om Frans te spreken.