Net in brugklas en nu al gepest
Mijn dochter zit net in de brugklas van het VMBO. Ze zit daar in de klas met een vriendinnetje van de basisschool en zij fietsen ook samen naar school. Nu moet ik wel zeggen dat mijn dochter en dat vriendinnetje een haat/liefde verhouding hebben. Dat vriendinnetje kan soms raar uit de hoek komen en wil vaak dingen naar haar hand zetten. Maar mijn dochter gaat daar gelukkig niet in mee maar het veroorzaakt wel discussies. Wij grijpen dan in door dan even het contact te verbreken. De ouders van dat vriendinnetje vinden vooral dat ze het zelf uit moeten zoeken. Dat klopt maar wij vinden dat ze nog moeten leren wat ze wel en niet tegen elkaar kunnen zeggen. Dus grijpen wij soms wel in.
Maar nu de brugklas. De eerste kennismakingsweek was mijn dochter heel enthousiast maar aan het begin van de tweede week kwam ze verdrietig thuis. Het vriendinnetje van de basisschool sloot haar, volgens haar, buiten en ging naast een ander meisje zitten waardoor mijn dochter alleen zat. Daarnaast maakte dat andere meisje vervelende opmerkingen naar mijn dochter en dat vriendinnetje zat daarom een beetje te gniffelen. Mijn dochter is altijd vrolijk et gezellig maar nu kwam ze helemaal down thuis. Ik heb dit meteen besproken met de ouders van dit vriendinnetje maar zij deden er nogal luchtig over. Heb tegen mijn dochter gezegd er niks van dat andere meisje aan te trekken maar wel tegen haar vriendinnetje te zeggen dat ze het niet leuk vond. Dat heeft ze ook gedaan maar dat vriendinnetje reageerde er niet echt op. De volgende dag maakte dat andere meisje weer een opmerking over de kleding van mijn dochter. En weer stond dat vriendinnetje erbij te gniffelen. Mijn dochter heeft er verder niet op gereageerd maar leuk vond ze het niet Er zijn nog twee andere meisjes die ze aardig vind maar ze vormen, nu nog, een groepje waar dat vriendinnetje en dat andere meisje ook bij zitten. Ze zijn van de week ook met zijn allen naar de Mac geweest. Toch merk ik dat mijn dochter er mee zit. Het stoort mij enorm dat ze binnen een week van een vrolijk kind naar een somber kind is gegaan. (Ze is ook gevoelig voor dit soort dingen) . Helaas is het geen meisje met een grote mond, ja thuis maar niet in een onbekende omgeving. Nu heb ik vanmorgen weer tegen haar gezegd dat ze er echt niet op moet reageren en zich gewoon moet focussen op de meiden die wel aardig zijn. En als het echt nodig is zeggen 'het boeit mij niet wat je vind' . Maar goed ik baal er enorm van dat dit nu al zo gaat en ook dat dat vriendinnetje het blijkbaar niet nodig vind om mijn dochter te helpen. Terwijl toen zij gepest werd mijn dochter haar wel geholpen heeft. Ze gaan straks ook nog op kamp dus ik hou mijn hart vast. Ik ben in staat om in de hoogste boom te klimmen maar het zijn pas de eerste weken. Wil het nog even afwachten. Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik goed aan doe. Wil dit het liefste meter de kop indrukken. Tips zijn van harte welkom.
Het samen naar school fietsen, het afspreken van tijdstip en waar, maakt dat ze niet los van elkaar komen.
Ik had in eerste maanden brugklas ook iemand waarmee ik fietste. Ik haalde haar zelfs bij haar huis op, ook al was dat een kleine omweg. Nadat ze steeds later startklaar was en we vaker hard naar school moesten trappen, ben ik gestopt. Wat een bevrijding!
Vraag eens aan je dochter of dat fietsen eigenlijk wel gezellig is, of ze dan met elkaar kletsen over van alles en nog wat, of dat het alleen maar is om niet alleen te hoeven zijn. Kans is groot dat het meisje geen zin heeft in het opfietsen met je dochter, anders deed ze niet zo onvriendelijk.
Kans is groter dat andere nieuwe klasgenoten eerder contact met je dochter maken als ze alleen fietst. Forceer dat contact niet.
Anoniempje73 schreef op 31-08-2022 om 11:04:
Bedankt voor jullie reacties. Ik wil even wat rechtzetten. De ouders van die vriendin van de basisschool en ik hebben al sinds de basisschool contact met elkaar. Ook omdat ze nu samen fietsen naar de nieuwe school. Ik heb het voorval alleen met die moeder besproken. Ook om te kijken hoe het precies gegaan was in de klas want mijn dochter kan wel wat vertellen maar dat is maar één kant van het verhaal. Verder heb ik geen andere ouders aangesproken en dat ga ik ook zeker niet doen. Ik vind ook dat ze het zelf moet oplossen. Zoals ik al zei, heb ik tegen mijn dochter gezegd dat ze het moet negeren en gewoon plezier moet maken met de andere meiden. Het 'probleem' is dat alle meiden uit de klas nu nog met zijn allen een groepje vormen. Ik wilde alleen tips om te voorkomen dat dit wel erger gaat worden. Ze moeten ook nog op kamp. Misschien reageer ik te heftig maar ik hoor ook hele heftige verhalen over pesten en daarom wil ik er meteen bovenop zitten! Dus goede tips zijn welkom.
Dus enerzijds bespreek je het met iemand die er helemaal niks mee kan en anderzijds moet je dochter die wèl iets kan veranderen, het negeren?
Mijn tip: vraag je dochter wat volgens haar de beste oplossing is. Wil ze investeren in die hele groep of in de nieuwe meisjes? Help bedenken hoe ze dat zelfstandig kan regelen. Negeren is een passieve houding waarmee je niet duidelijk maakt wat je wil. Zelf het gesprek aan gaan, is echt beter. En wat ik al eerder zei, thuis uitnodigen (al dan niet de hele groep), is doorgaans een goede en positieve manier om prille vriendschappen te intensiveren. Mocht dat allemaal niet werken, dan kan ze haar mentor om hulp vragen. Dat is natuurlijk lastig op deze leeftijd, maar het hoort er wel bij op de middelbare school. Indien nodig kan je haar helpen om een afspraak te maken.
Tip
Luister en steun
Laat dochter zelf oplossingen bedenken.
En zie het eerst wat aan .
Anoniempje73 schreef op 31-08-2022 om 11:04:
Bedankt voor jullie reacties. Ik wil even wat rechtzetten. De ouders van die vriendin van de basisschool en ik hebben al sinds de basisschool contact met elkaar. Ook omdat ze nu samen fietsen naar de nieuwe school. Ik heb het voorval alleen met die moeder besproken.
Eén is genoeg. Ik vind je nogal verdedigend en uitleggerig. Je belt dus eigenlijk die moeder omdat je het verhaal van je dochter ook niet helemaal vertrouwd? Je dochter is in ontwikkeling en de aanpak van de basisschool moet langzaam gaan veranderen naar meer zelfstandigheid en dat is voor jou ook wennen. Ik zou je aanraden om wat meer vanuit vertrouwen te gaan leven. Hoe het nu is in de klas kan over 2 weken al weer veranderd zijn, dat zij nu even geen aansluiting heeft is zelden voor altijd tenzij je het opblaast tot dramatische proporties zoals je nu doet.
Tuinfluiter schreef op 31-08-2022 om 11:42:
In de brugklas is het normaal dat er nieuwe vriendschappen gesloten worden en oude losser worden of verwateren. Tijdens de middelbare school periode veranderen vrienden groepjes ook nog regelmatig. Je dochter zal zelf actief moeten worden om nieuwe vriendschappen aan te gaan. Je kunt haar hiervoor wel tips geven maar andere klasgenootjes kun je niet beïnvloeden om vriendin met haar te worden of blijven.
Als ze gepest en echt buiten gesloten wordt zou ik dat met de mentor bespreken.
Als ze iedere dag alleen zit in de klas zou ik dat ook met de mentor bespreken.
Bij mijn kinderen in de klas werd er bij een oneven aantal kinderen gerouleerd of waren er ook rijtjes met drie tafels naast elkaar, zodat niet één kind altijd alleen zit.
Bespreek het met haar mentor.
Mij is ongeveer hetzelfde overkomen, inmiddels meer dan 20 jaar geleden. En nog steeds voel ik me niet op mijn gemak in nieuwe groepen. Ben hier heel onzeker door geworden.
Op de basisschool was ze mijn beste vriendin ondanks dat we niet bij elkaar op school zaten op de middelbare school kwamen we wel bij elkaar op school en in het begin was het leuk. Totdat ze me ineens, met een stuk of 10-15 anderen stond op de wachten toen ik naar huis wilde fietsen. Een ander meisje wat langs fietste heeft me geroepen en zei dat ik naar huis moest fietsen. Gelukkig kwamen ze me niet achterna. Ik kwam huilend thuis en samen met mijn moeder naar de mentor gegaan. Geen idee meer wat er daarna nog is gebeurd. Stom genoeg zijn we wel vriendinnen gebleven, ook na de middelbare school nog. Ik heb het er nooit meer met haar over gehad.
Inmiddels is de vriendschap doodgebloed, maar nog regelmatig denk ik aan dit voorval.
Probeer niet mee te gaan in het pubermeisjes-drama en jaag er jezelf niet teveel in op. Met je eigen levenservaring kan je je dochter al veel goede raad geven. Ik benadruk steeds dat mijn dochter best zoveel mogelijk contacten legt. Als ze in een situatie zit die niet fijn aanvoelt, leer ik haar niet in die situatie te blijven hangen maar om rondom haar te kijken en anderen op te zoeken waar ze op dat ogenblik op een rustige niet stresserende manier kan bij aansluiten.
Je dochter is niet verplicht om met haar vriendinnetje uit de basisschool bevriend te blijven en omgekeerd ook niet. Ze mogen elk hun eigen weg opgaan. Als ze op een dag beslissen om apart naar school te fietsen is dat ok. Soms is het gewoon teveel: de basisschool samen, nu nog in dezelfde klas en dan nog eens samen hetzelfde traject voor en na school. Klinkt verstikkend als de vriendschap tevoren eigenlijk ook niet optimaal was.
Ik zou het contact met de ouders ook niet actief blijven onderhouden, als je mekaar tegenkomt kan je nog wel een praatje slaan maar de brugklas-problemen met hen bespreken zou ik zeker niet doen.
Als de relatie tussen de meisjes uit de hand loopt, kan je volgend jaar nog altijd beslissen om te vragen dat ze niet meer in dezelfde klas zitten.
Viva-amber schreef op 31-08-2022 om 12:14:
[..]
Eén is genoeg. Ik vind je nogal verdedigend en uitleggerig. Je belt dus eigenlijk die moeder omdat je het verhaal van je dochter ook niet helemaal vertrouwd? Je dochter is in ontwikkeling en de aanpak van de basisschool moet langzaam gaan veranderen naar meer zelfstandigheid en dat is voor jou ook wennen. Ik zou je aanraden om wat meer vanuit vertrouwen te gaan leven. Hoe het nu is in de klas kan over 2 weken al weer veranderd zijn, dat zij nu even geen aansluiting heeft is zelden voor altijd tenzij je het opblaast tot dramatische proporties zoals je nu doet.
Dit. Zelfs dat je die ene moeder hebt gebeld vind ik al te ver gaan. Je hoeft niet overal 2 kanten van te weten. Waarschijnlijk wilde je dochter gewoon haar verhaal bij je kwijt. Kan me niet voorstellen dat ze wilde dat je verhaal ging halen bij de andere moeder.
Waarom vertel je haar dat ze het moet negeren en dat ze zich moet focussen op meiden die wel leuk doen? Als iemand stom doet tegen jou, dan geef je je grens aan en geef je diegene feedback (hoop ik). Het advies dat je haar geeft draagt er aan bij dat ze zich niet afweert.
Ik zou vooral je dochter het gevoel geven dat zij haar gevoel moet volgens en haar keuzes zelf zoveel mogelijk moet bepalen. Zo krijg je achteraf ook niet dat jou meteen wat kwalijk wordt genomen!
Daar ben ik het wel mee eens, soms kan negeren werken, maar wanneer je je gepest of buitengesloten voelt dan is zeggen wat het met je doet eng maar wel sterk. Zij mag best zeggen dat zij iets niet leuk vindt of vragen/zeggen dat zij stoppen met bepaald gedrag omdat het vervelend is. Het kan best zijn dat andere kinderen dat meisje ook niet altijd even leuk vinden en dat je dochter medestanders krijgt of kinderen die het goed van haar vinden dat zij voor zichzelf op komt. Zij mag best laten zien wie zij is.
Het gaat er niet alleen om wat werkt (dat heb je niet in de hand), maar ook om de boodschap die we kinderen meegeven en hoe we ze preppen voor het volwassen leven. Als iemand iets doet wat jij niet prettig vindt, mag je je grenzen aangeven. Als we dat als kind niet leren, krijgen we daar als we volwassen zijn last van.
Niet echt hele grote tips anders dan heel goed in de gaten houden, en je dochter haar verhaal laten doen, buitensluiten is ook een vorm van pesten.
Muurbloem1985 schreef op 31-08-2022 om 17:09:
Niet echt hele grote tips anders dan heel goed in de gaten houden, en je dochter haar verhaal laten doen, buitensluiten is ook een vorm van pesten.
Buitensluiten is een vorm van pesten, maar een keer naast een ander gaan zitten is nog geen buitensluiten.
Ik sluit me aan bij een aantal anderen: ik vind je er ontzettend bovenop zitten. Ze zijn nu twee weken onderweg? En jij vindt na twee vervelende opmerkingen van een onbekend meisje al dat je dochter gepest wordt.
Iemand anders vroeg het ook al: heb je zelf ervaring met pesten, dat dit je zo triggert?
Fiorah schreef op 31-08-2022 om 17:20:
[..]
Buitensluiten is een vorm van pesten, maar een keer naast een ander gaan zitten is nog geen buitensluiten.
Ik sluit me aan bij een aantal anderen: ik vind je er ontzettend bovenop zitten. Ze zijn nu twee weken onderweg? En jij vindt na twee vervelende opmerkingen van een onbekend meisje al dat je dochter gepest wordt.
Iemand anders vroeg het ook al: heb je zelf ervaring met pesten, dat dit je zo triggert?
Ja kunt er beter bovenop zitten dan naïef zijn, echt pesten kan iemand leven verpesten, heb het zelf meegemaakt.
Onze zoon is jarenlang heftig gepest op de basisschool, wij hebben hem van school laten wisselen. Dat is gelukkig goed gegaan, al heeft hij nog wel een tijd emotionele problemen gehad. Een ding heb ik nooit gedaan. Ouders bellen, zelfs niet de ouders van de jongen die tegen mijn zoon zei: "de wereld is beter af zonder jou" Ik heb het bij de leraren en IBer gelaten. Ik denk dat ouders je "of niet geloven, of je een zeur vinden of gaan zeggen "dat kind vraagt er ook zelf om"
Hij had een goede vriend op de tweede basisschool maar ik zag al wel dat dit ook wat barstjes begon te vertonen op het laatst. Niet heel vervelend maar ze groeiden wat uit elkaar, zoon is emotioneel nog niet zo ver als deze vriend. Deze jongen zit op de dezelfde school maar ander niveau. Gelukkig... eerlijk gezegd. Mijn zoon had de neiging om zich wat vast te klampen aan deze jongen. Misschien doet je dochter dat ook en wil dat vriendinnetje dat helemaal niet. Probeer haar te stimuleren om bij andere kinderen te gaan staan in de pauze.
Ik had ook veel spanning of het wel goed zou gaan. Mijn man leerde mij een belangrijke les "jij probeert dit op te lossen in je eigen hoofd maar dat kun je niet, zoon moet dit zelf doen" we mailen alleen met de mentor als er echt herhaalde grote problemen optreden.
Er is 1 jongen van zijn oude klas maar die heeft nu meer contact met jongens die mijn zoon niet zo liggen zei hij. Wij hebben hem gezegd "ga niet alleen staan, ga bij een ander groepje staan met jongens die jij wel aardig lijken"
En zie... hij heeft een andere jongen gevonden, waar hij gelijk een klik mee heeft. En samen met zijn tweeën hebben ze ook weer contact met een ander groepje jongens uit de klas waar ze in de pauze vaak bij staan. Rustige jongens volgens mijn zoon.. prima.
Ik ben trots op hem maar na al die jaren voel ik nog steeds spanning, zou het goed blijven gaan, klemt hij zich niet teveel aan 1 jongen vast etc.
Maar ik bijt op mijn tong en geef hem complimenten maar ik snap je wel een beetje. Je wilt zo graag dat je kind vrienden heeft en zich veilig voelt. En het ene kind laat je makkelijker los dan het andere eerlijk gezegd. Mijn dochter is sociaal handiger ..
Ik hoop voor jouw dochter en mijn zoon dat ze een eigen plekje zullen vinden 
