Locatie schoolreis geheim
Mijn oudste zoon heeft dit jaar voor het eerst schoolreisje, jeej!
Helaas vindt de school dat de locatie geheim moet blijven en gaan ze die pas op de ochtend van vertrek vertellen.
Ik wil graag de locatie weten en mijn zoon en zijn vriendjes zitten al dagen te speculeren.
Daarnaast staat zoon onder gezag van de ouders en niet de school.
Ze nemen hem nu mee naar een locatie waarvan ik niet mag weten welke terwijl zij het gezag niet hebben.
Mijn vraag is hoe ik de school laat zeggen wat de locatie van schoolreis is?
Marty1984 schreef op 04-06-2022 om 17:45:
Kan het ook zijn dat ze helemaal nog geen locatie hebben? En pas last minute beslissen?
Maar geen locatie vooraf bekend dan gaat mijn kind dus niet mee.
De ene locatie vereist bijvoorbeeld al andere kleding en schoeisel dan de andere.
En de ene locatie is ook al geschikter dan de andere.
Ze zouden mijn angstige 6-jarige niet zomaar moeten meeslepen naar een pretpark vol attracties die eigenlijk pas geschikt zijn voor 10-jarigen. Of een kind met hoogtevrees niet naar klim-parcoursen.
De kans is vrij groot dat een school rekening houdt dat de locatie geschikt is voor de leeftijd van het kind. Ik kan me niet voorstellen dat ze met kleuters naar een pretpark gaan met alleen maar attracties voor oudere kinderen. Bovendien is er bij veel attracties een lengte en leeftijdseis en staat er ook personeel bij.
Goede wandelschoenen zijn nooit een overbodige luxe en een regenjasje kan desnoods mee in de rugzak.
Ja en bij de locatie kiezen van een schoolreisje is het altijd lastig het iedereen naar de zin te maken. Inderdaad niet leuk als je hoogtevrees hebt en de bestemming is een klimpark. Voor sommigen kan het ook een uitdaging zijn zeker als de ouders er een keer niet bij zijn durven kinderen ook vaak meer. Dat hoort er ook bij hoor, dat je soms ergens terecht komt wat je eng of spannend vindt. En dan kan het ook ineens heel erg meevallen. Ik begrijp dat het lastig is als je kind angstig is ze mee te laten gaan op een schoolreis. Maar of ze minder angstig worden door dan maar niet mee te gaan....
Ik was onlangs mee op schoolreisje met dochter groep 2. Ik liep samen met een andere moeder met in totaal 6 kleuters allemaal 6 jaar door de Efteling. De moeder van Miesje die wist dat Miesje bij mij in het groepje zou zitten heeft mij in de 2 dagen voorafgaand aan het schoolreisje wel 13 keer geappt; ik moest letten op dit en letten op dat, Miesje was bang voor zo'n beetje alles volgens moeder, en of ik wel zou opletten dat ze geen snoep kreeg want dan zou ze ziek kunnen worden ( geen allergie ofzo hoor) en we mochten vooral niet naar het sprookjesbos want ze had een keer het verhaal van roodkapje gehoord en daar maanden nachtmerries aan overgehouden. Kwam er op meer dat ik de hele dag met Miesje op een bankje mocht gaan zitten.
Nou we zijn gewoon overal in geweest waar de dametjes zelf in wilde ( niemand ergens toe gedwongen natuurlijk) en conform de regels van het park in mochten en Miesje had nergens last van en vond niks eng. Ik denk dat moeder het enger vond dan Miesje zelf. Moeder heeft me na afloop nog geappt was boos over van alles, niet meer op gereageerd, sindsdien negeert ze me volledig bij het schoolplein, lekker rustig.
Kijk van mij hoeft een school de locatie niet geheim te houden, doen ze hier ook niet. Maar ik kan me voorstellen dat sommigen dat wel doen, zeker om situaties als Miesje en haar moeder te voorkomen.
Kersje schreef op 04-06-2022 om 18:31:
Sorry dat ik het zeg, maar soms vind ik de huidige pampermaatschappij echt vreselijk! En uiteraard zal ik met mijn post vele ouders op hun tenen trappen, maar jammer dan!
School zal echt wel gegronde redenen hebben waarom een locatie vooraf niet bekend wordt gemaakt en als je kind een ‘gebruiksaanwijzing’ heeft (en dit bedoel ik absoluut niet denigrerend), dan zal de school hier ook wel bekend mee zijn en uitzonderingen maken mbt welke ouder(s) terecht wél de locatie vooraf moét weten.
Het hoort mi ook bij de opvoeding dat kinderen van jongsafaan leren dat ‘spannend over het ongewisse’ ook bij het leven hoort en ook heel leuk kan zijn, juist daarom heel belangrijk hoe ouders dit hun kroost leert. Mijn ervaring is dat het kinderen vaak helemaal niets uitmaakt waar zij naartoe gaan en gezonde spanning hebben, maar het juist de ouders zijn die het wél willen weten en daar moeilijk over doen.
Oke, misschien trap ik met mijn post jou op de tenen, maar blijkbaar vind jij dat niet erg, dus jammer dan! Het valt mij, hier en in het normale leven op dat mensen zonder kinderen een sterke mening hebben over de opvoeding. Zien ouders iets over het hoofd? Verdwijnt je vermogen tot opvoeden zodra je je eerste kind gebaard hebt?
Natuurlijk mag je ook als je geen kinderen hebt een mening over dit soort zaken hebben, maar het veroordelende eigen mening tot norm verheffen vind ík echt vreselijk.
Mija schreef op 04-06-2022 om 15:52:
[..]
Er moet een mobiele telefoon mee zijn waar ouders naartoe kunnen bellen bij noodgevallen en de leiding van het schoolreisje moet de noodnummers van ouders bij zich hebben voor het geval zich iets voordoet. Maar dat is zo basaal! Als school dat soort dingen niet regelt, is er een groter probleem.
Als de begeleiding niet goed geregeld is, heb je er niks aan om te weten op welke locatie ze zijn. En om ze te kunnen ophalen, moet je toch echt eerst gebeld worden dat er een probleem is. En dan kunnen ze je dus ook meteen een adres geven. Een adres hebben, geeft alleen maar een illusie van controle.
Bij "onze" basisschool ging er naast de bus ook altijd een ouder of juf met de auto mee. Juist voor noodgevallen.
Mijn zoon zou op die jonge leeftijd niet vrolijk zijn geworden van niet weten waar hij heen ging. Nu nog niet, maar kan het beter handelen.
Kersje schreef op 04-06-2022 om 18:41:
[..]
Je hoeft echt niet altijd zelf kinderen te hebben om je in een bepaalde gebeurtenis in te leven hoor. Ik heb zelf ook geen kinderen, maar zo vaak op de kinderen van mijn zus en vrienden gepast (ja, ook wekenlang élke dag) dat ik echt wel weet hoe het met kinderen is en aan toe gaat!
En toch sla je de plank mis als je generaliseert dat alle kinderen best op dezelfde manier kunnen reageren op dingen. Dat is gewoon niet zo. Zoals het in mijn jeugd was (jaren '70), is het gewoon niet meer. Die rechtlijnigheid had voordelen, omdat het duidelijkheid gaf. En nadelen omdat het kinderen die anders waren in de kou liet staan. Echt niet iedereen kon invoegen. Dat waren nog eens tijden: dyslectici en stotteraars waren gewoon dom en eindigden op het laagste niveau. En als kinderen gevoelig en kwetsbaar waren, hadden ze pech en moesten ze er maar een keer op slaan. Tijdens de jeugd van mijn ouders (jaren '40) was het nóg gortiger en deden leerkrachten vrolijk mee met het pesten en kleineren van leerlingen die zich niet standaard gedroegen en werden leerlingen die niet mee konden komen achter in de klas bij elkaar gezet en kregen ze gewoon geen aandacht meer. Natuurlijk, iedere aanpak heeft nadelen. Ook de huidige, waarbij aandacht wordt gevraagd met individuele kwaliteiten en beperkingen. Maar beweren dat het over één kam scheren van kinderen echt véél beter was en dat daar geen kinderen onder leden, is gewoon een fictie.
Fourtyfour schreef op 04-06-2022 om 19:22:
[..]
Bij "onze" basisschool ging er naast de bus ook altijd een ouder of juf met de auto mee. Juist voor noodgevallen.
Mijn zoon zou op die jonge leeftijd niet vrolijk zijn geworden van niet weten waar hij heen ging. Nu nog niet, maar kan het beter handelen.
Bij ons gingen de juffen en meesters gewoon mee in de bus, en noodgevallen zijn er nog nooit geweest, in alle jaren niet dat ik op een schoolreisje mee ging als kind. Ja, je viel een keer van de schommel of je haalde op een andere manier een knie open, of een ellenboog. Dan kwam de verbandkist te voorschijn en werd het gedesinfecteerd, schoongemaakt, en een pleister erop. We accepteerden dat als "normaal", want bij buitenspelen en ravotten hoorde dat erbij. De juffen deden er ook niet moeilijk over, de ouders evenmin. Dan haalden ze na het schoolreisje hun kind op met een pleister op de knie en no way dat die dan bij school verhaal gingen halen over hoe onverantwoordelijk er was omgegaan met hun prinsje of prinsesje.
vertelsel schreef op 04-06-2022 om 18:13:
[..]
En wie ben jij om te bepalen dat dat voor een ander voldoende is. Heb gewoon je eigen mening en respecteer die van een ander.
Als je dat niet voldoende vindt moet je je kind helemaal niet mee laten gaan.
Pejeka1 schreef op 04-06-2022 om 19:37:
[..]
Bij ons gingen de juffen en meesters gewoon mee in de bus, en noodgevallen zijn er nog nooit geweest, in alle jaren niet dat ik op een schoolreisje mee ging als kind. Ja, je viel een keer van de schommel of je haalde op een andere manier een knie open, of een ellenboog. Dan kwam de verbandkist te voorschijn en werd het gedesinfecteerd, schoongemaakt, en een pleister erop. We accepteerden dat als "normaal", want bij buitenspelen en ravotten hoorde dat erbij. De juffen deden er ook niet moeilijk over, de ouders evenmin. Dan haalden ze na het schoolreisje hun kind op met een pleister op de knie en no way dat die dan bij school verhaal gingen halen over hoe onverantwoordelijk er was omgegaan met hun prinsje of prinsesje.
Dit is natuurlijk geen garantie dat er nooit ergens iets kan gebeuren...
Solecito schreef op 04-06-2022 om 19:47:
[..]
Dit is natuurlijk geen garantie dat er nooit ergens iets kan gebeuren...
Overal in het hele leven kan iets gebeuren. Met kinderen, met volwassenen, met oudere mensen. Vraag is of we ieder risico kunnen voorkomen door er als een havik bovenop te gaan zitten. En het antwoord is: nee. Soms moeten we gewoon accepteren dat dingen (kunnen) gebeuren. En er vertrouwen in hebben dat de mensen die dan aanwezig zijn, zoals leerkrachten, de nodige actie ondernemen.
Gingergirl schreef op 04-06-2022 om 18:52:
[..]
Nou we zijn gewoon overal in geweest waar de dametjes zelf in wilde ( niemand ergens toe gedwongen natuurlijk) en conform de regels van het park in mochten en Miesje had nergens last van en vond niks eng. Ik denk dat moeder het enger vond dan Miesje zelf. Moeder heeft me na afloop nog geappt was boos over van alles, niet meer op gereageerd, sindsdien negeert ze me volledig bij het schoolplein, lekker rustig.
Kijk van mij hoeft een school de locatie niet geheim te houden, doen ze hier ook niet. Maar ik kan me voorstellen dat sommigen dat wel doen, zeker om situaties als Miesje en haar moeder te voorkomen.
Precies dit dus!
vertelsel schreef op 04-06-2022 om 19:10:
[..]
Natuurlijk mag je ook als je geen kinderen hebt een mening over dit soort zaken hebben, maar het veroordelende eigen mening tot norm verheffen vind ík echt vreselijk.
Je trapt mij niet zo snel op mijn tenen hoor, dus relax 😉
Als je mijn post al als veroordelend en tot norm verheffen vindt, dan zou je deze mss beter nogmaals (een aantal keer) lezen 🤪
Mija schreef op 04-06-2022 om 19:25:
[..]
En toch sla je de plank mis als je generaliseert dat alle kinderen best op dezelfde manier kunnen reageren op dingen. Dat is gewoon niet zo. Zoals het in mijn jeugd was (jaren '70), is het gewoon niet meer. Die rechtlijnigheid had voordelen, omdat het duidelijkheid gaf. En nadelen omdat het kinderen die anders waren in de kou liet staan. Echt niet iedereen kon invoegen. Dat waren nog eens tijden: dyslectici en stotteraars waren gewoon dom en eindigden op het laagste niveau. En als kinderen gevoelig en kwetsbaar waren, hadden ze pech en moesten ze er maar een keer op slaan. Tijdens de jeugd van mijn ouders (jaren '40) was het nóg gortiger en deden leerkrachten vrolijk mee met het pesten en kleineren van leerlingen die zich niet standaard gedroegen en werden leerlingen die niet mee konden komen achter in de klas bij elkaar gezet en kregen ze gewoon geen aandacht meer. Natuurlijk, iedere aanpak heeft nadelen. Ook de huidige, waarbij aandacht wordt gevraagd met individuele kwaliteiten en beperkingen. Maar beweren dat het over één kam scheren van kinderen echt véél beter was en dat daar geen kinderen onder leden, is gewoon een fictie.
Jammer dat dit jouw conclusie is over hetgeen ik schreef.
Pejeka1 schreef op 04-06-2022 om 19:55:
[..]
Overal in het hele leven kan iets gebeuren. Met kinderen, met volwassenen, met oudere mensen. Vraag is of we ieder risico kunnen voorkomen door er als een havik bovenop te gaan zitten. En het antwoord is: nee. Soms moeten we gewoon accepteren dat dingen (kunnen) gebeuren. En er vertrouwen in hebben dat de mensen die dan aanwezig zijn, zoals leerkrachten, de nodige actie ondernemen.
Dat klopt en ik ben het met je eens in deze post, alleen in je vorige post deed je het overkomen alsof het ergste wat kan gebeuren is dat er iemand valt en een pleister nodig heeft en dat is natuurlijk niet zo.
Pejeka1 schreef op 04-06-2022 om 19:55:
[..]
Overal in het hele leven kan iets gebeuren. Met kinderen, met volwassenen, met oudere mensen. Vraag is of we ieder risico kunnen voorkomen door er als een havik bovenop te gaan zitten. En het antwoord is: nee. Soms moeten we gewoon accepteren dat dingen (kunnen) gebeuren. En er vertrouwen in hebben dat de mensen die dan aanwezig zijn, zoals leerkrachten, de nodige actie ondernemen.
Eens!
Ach ja, misschien zou je kunnen bedenken dat je niet moet oordelen als je zelf geen kinderen hebt.
skik schreef op 04-06-2022 om 19:46:
[..]
Als je dat niet voldoende vindt moet je je kind helemaal niet mee laten gaan.
Dus als een school verzint dat ouders niet mogen weten waar hun kind die dag is (wat geen gemeengoed is hoor, dat scholen dat doen) en ik vind dat niet prettig, dan moet ik mijn kinderen een leuke dag ontzeggen? Omdat er wellicht ouders zijn die naar de locatie van het reisje gaan (wat geen gemeengoed is hoor, dat ouders dat doen). We weten helemaal niet of dat de reden is overigens. Doe gewoon niet raar als school en vertel waar ik voor moet betalen. En spreek de ouders aan die hun kind achterna reizen, zoveel werk kan dat niet zijn want ik geloof nooit dat er veel ouders zijn die dat doen.
