Hoeveel tijd kwijt aan hulp middelbare school?
Mijn dochter zit in groep 8 en gaat volgend jaar naar de middelbare school. De dochter van een vriendin van mij is dit jaar gestart (is het oudste kind in onze vriendengroep) dus ik kijk vanaf de zijlijn mee hoe dat gaat. Ik verbaas me erover hoeveel tijd mijn vriendin kwijt is aan begeleiden van huiswerk en het leren van toetsen. Ik denk dat ze zo 1 / 1,5 uur per dag kwijt is aan samen het huiswerk en leerwerk doorploeteren. Nu is er een toetsweek gaande en heeft vriendin heel haar agenda geblokt. Ze vindt het heel pittig, zo'n brugklasser.
Ik had zelf een heel ander beeld bij de middelbare school. Ik kan me niet herinneren dat mijn ouders me hielpen, buiten woordjes overhoren. En ik ben nu dus benieuwd of dit gebruikelijk is? Misschien alleen in het begin? Ik stelde me zo voor dat er onder het genot van thee en een koekje huiswerk wordt gemaakt door dochter, en ik nog wat werk afmaak. Gezellig aan de keukentafel. Totdat ik vervangen word door nieuwe vriendinnen 😉 en ze op haar kamer huiswerk gaat maken. Te rooskleurig beeld?
Ysenda schreef op 17-11-2024 om 12:51:
met de posters en werkstukken vroeg ik me altijd af of de verschillende secties wel met elkaar overleggen over de totale belasting van de leerlingen.
Want hoe kan het anders dat er in dezelfde 4 weken 3 werkstukken gemaakt moet worden, die in dezelfde week ingeleverd moeten worden, waarbij ook van de leerling verwacht wordt dat ze het andere huiswerk bij houden, want voir de werkstukvakken was er ook nog een proefwerk.
En bij zo'n belasting stak ik wel een handje toe. Ik wilde best de plaatjes op de juiste plekken zetten en van ern onderschrift voorzien, de inhoud en het titelblad maken net als de literatuurlijst er hoed in zetten. Daar gaat verdraaid veel tijd in zitten.
Mijn ervaring (maar ja, dat is alleen maar mijn ervaring), is dat er absoluut overlegd wordt, maar dat de praktijk op de een of andere manier echt vele malen ingewikkelder is dan het lijkt (hoe moeilijk is het nou om die werkstukken een beetje op elkaar af te stemmen...)Niet alleen omdat docenten eigenwijs zijn, blijkt uit mijn praktijk.
Ook wordt er in de les zeeën van tijd aan werkstukken maken gegeven, en dat er dus in principe thuis helemaal niks of weinig gedaan hoeft te worden. Maar ook dat is moeilijker dan het lijkt.
Mevrouw75 schreef op 17-11-2024 om 13:33:
[..]
Mijn ervaring (maar ja, dat is alleen maar mijn ervaring), is dat er absoluut overlegd wordt, maar dat de praktijk op de een of andere manier echt vele malen ingewikkelder is dan het lijkt (hoe moeilijk is het nou om die werkstukken een beetje op elkaar af te stemmen...)Niet alleen omdat docenten eigenwijs zijn, blijkt uit mijn praktijk.
Ook wordt er in de les zeeën van tijd aan werkstukken maken gegeven, en dat er dus in principe thuis helemaal niks of weinig gedaan hoeft te worden. Maar ook dat is moeilijker dan het lijkt.
Hoe moet je in de les aan een werkstuk dan? Je kunt niet schrijven want de bronnen heb je niet bij de hand want die zijn digitaal en je mag niet op je telefoon.
En voor die vakken was er ook gewoon les want naast dat werkstuk ook gewoon een proefwerk.
Wat ik ook altijd vreemd vind aan zo'n planning is dat de toetsweek de week na de vakantie is, woensdag tot woensdag want dan kun je op maandag en dinsdag nog vragen stellen.
Dan heb je als leerling dus geen vakantie want je moet al voorbereiden voor de toetsweek anders heb je niks aan die 2 dagen om vragen te stellen.
Ysenda schreef op 17-11-2024 om 13:52:
[..]
Hoe moet je in de les aan een werkstuk dan? Je kunt niet schrijven want de bronnen heb je niet bij de hand want die zijn digitaal en je mag niet op je telefoon.
En voor die vakken was er ook gewoon les want naast dat werkstuk ook gewoon een proefwerk.
Wat ik ook altijd vreemd vind aan zo'n planning is dat de toetsweek de week na de vakantie is, woensdag tot woensdag want dan kun je op maandag en dinsdag nog vragen stellen.
Dan heb je als leerling dus geen vakantie want je moet al voorbereiden voor de toetsweek anders heb je niks aan die 2 dagen om vragen te stellen.
Laptop mee, geef ik altijd gewoon aan. (En voor lesdoeleinden mag een docent gewoon aangeven dat je dan wel op je telefoon mag).
En ja die toetsweken, dat is er nu een beetje bij gehaald, dat verschilt per jaar en toetsweek. Daar ga ik het hier niet over hebben. Die plan ik ook niet. Het is ook gewoon totaal iets anders dan werkstukken maken. (De jaaragenda, waar toetsweken dus instaan, wordt gewoon goed- of afgekeurd door de MR).
Mevrouw75 schreef op 17-11-2024 om 13:55:
[..]
Laptop mee, geef ik altijd gewoon aan. (En voor lesdoeleinden mag een docent gewoon aangeven dat je dan wel op je telefoon mag).
En ja die toetsweken, dat is er nu een beetje bij gehaald, dat verschilt per jaar en toetsweek. Daar ga ik het hier niet over hebben. Die plan ik ook niet. Het is ook gewoon totaal iets anders dan werkstukken maken.
Bij zoon dus niet want gewoon les want proefwerkstof was anders dan het werkstuk.
Ysenda schreef op 17-11-2024 om 12:51:
met de posters en werkstukken vroeg ik me altijd af of de verschillende secties wel met elkaar overleggen over de totale belasting van de leerlingen.
Want hoe kan het anders dat er in dezelfde 4 weken 3 werkstukken gemaakt moet worden, die in dezelfde week ingeleverd moeten worden, waarbij ook van de leerling verwacht wordt dat ze het andere huiswerk bij houden, want voir de werkstukvakken was er ook nog een proefwerk.
En bij zo'n belasting stak ik wel een handje toe. Ik wilde best de plaatjes op de juiste plekken zetten en van ern onderschrift voorzien, de inhoud en het titelblad maken net als de literatuurlijst er hoed in zetten. Daar gaat verdraaid veel tijd in zitten.
Hier inderdaad ook, zeker in de onderbouw liepen er vaak meerdere dingen parallel. Poster op papier, filmpje en een stripverhaal. Alledrie voor een taal om te laten zien dat je het boek begrepen had. Mijn kinderen maakten dan het ontwerp zochten plaatjes maakten tekeningen, schreven de teksten en het fysieke knippen en plakken heb ik dan gedaan om ze de tijd te geven alles af te krijgen voor de deadline. Ik nam met de boodschappen materialen mee als lijm en gekleurd papier.
Zeg maar de afdeling logistieke ondersteuning en catering. In zulke drukke weken hadden ze ook nauwelijks taken thuis.
Alleen dat ckv dossiers over oude meesters en hun kleurgebruik heb ik voor mijn kleurenblinde kind helemaal gemaakt. Hij was zelf in overleg geweest over aanpassing van de opdracht, omdat hij het niet kon zien. Die docent was zo flexibel als een loden deur er viel niet over te praten. Tja dan wil je je kind ook niet laten zakken dus heb ik keurig de vragen beantwoord in mooie genummerde alinea's. Ik had een keurige 7.8.
Mijn dochter had een keer een wiskunde werkboekje dat voor de helft meetelde voor haar cijfer. Ze moest het de dag van het proefwerk inleveren dus dacht er de avond van tevoren aan te beginnen. Dat bleek dus een doodsaai knutselgedoetje te zijn waar je met verschillende kleuren lijnen in een bepaalde hoek moest zetten, hele cirkels, halve cirkels, etc. Ik ben er van 19 uur tot na middernacht mee bezig geweest. Of die keer dat ze (letterlijk) 2 uur stukjes uit conferences moest kijken en er een samenvatting van maken. Dat waren allemaal shows uit ‘onze tijd’ dus echt niet aansluitend bij wat een 15-jarige leuk vindt of snapt.
Zo kan ik nog wel het een en ander verzinnen, wie is er niet een uur op zoek geweest naar een kastanjeblad. Hier in het dorp blijken dus geen kastanjes te staan 
MamaE schreef op 17-11-2024 om 11:43:
Ik vind werkstukken, verslagen en posters maken voor je kind geen helpen. Ook dat hoort er op school gewoon bij, leuk of niet. Als je dat voor je kind gaat doen, leert het nooit om dat zelf te doen. Misschien niet per se nodig bij elke vervolgopleiding of werk, maar ik vind het ook niet eerlijk naar andere leerlingen toe.
En ja, ik heb een 'zorgenkind', maar dingen die ze voor school moet doen, doet ze zelf.
Een vraag stellen of hulp vragen mag altijd, maar ik ga het niet voor haar maken.
Soms moet je gewoon even naast je kind gaan staan of zitten als het dat nodig heeft. En hulp bestaat soms uit intensief investeren. Dan kun je daar van alles van vinden en het niet eerlijk vinden naar anderen, maar het gaat erom dat je je kind, zorgenkind of niet, niet hoeft te laten spartelen.
Jouw kind heeft op andere vlakken weer langduriger of intensiever hulp nodig, dat geeft toch niet?
Annaniem2023 schreef op 16-11-2024 om 23:31:
[..]
Trijsje, maar dit is precies waar het om gaat. Ik bedoel het nu algemeen en niet per se over jouw kinderen.
een diploma zou veel meer moeten weergeven dan intelligentie alleen.
drie kinderen hebben een atheneumdiploma, dus laten we zeggen allemaal een iq rond de 120. A heeft alles zelf gedaan, B is in de eerste op weg geholpen en vroeg alleen later om overhoord te worden, maar deed alles zelf en C had een moeder die tot en met de zesde zoveel mogelijk uit handen nam, planningen maakte, werkstukken maakte, alle obstakels weghield. Helaas ziet een werkgever dat niet op de cv’s van A, B en C en als ze alledrie solliciteren, heeft hij wel wat aan A en B, maar niks aan C, tenzij die zijn moeder mag meenemen naar het werk.
Ik snap goed wat je bedoelt. En dat is precies de reden dat wij ons bij ons kind afvroegen of we wel het goede deden.
We hebben na uitgebreid overleg met hem besproken dat we op vervolgopleiding nergens mee zouden helpen. Dat was ook zijn wens. Hij is na een half jaar gestopt, het lukte niet en hij vond het vooral ook niet leuk.
Nu werkt hij fulltime in een richting die hem boeit en doet interne opleidingen. Hij functioneert daar heel goed, discipline is geen enkel probleem. Voor deze richting had hij geen havo of vwo diploma nodig. Zelf zegt hij daarover dat hij wel heel blij is met zijn vwo diploma omdat hij later mss alsnog hbo/wo onderwijs wil doen. Ik denk vooral dat hij in zijn puberteit op geen enkele school zonder hulp een diploma had gehaald. En dat hij op een ander type school dan het gymnasium waar hij op zat, kopje onder was gegaan. Dus dat we hebben gedaan wat nodig was om dit kind überhaupt door de leerplicht heen te helpen.
Dat zijn vwo diploma daarmee niet hetzelfde betekent als van mijn 2e kind, daar ben ik het 100% mee eens.
Trijsje schreef op 17-11-2024 om 19:40:
[..]
Ik snap goed wat je bedoelt. En dat is precies de reden dat wij ons bij ons kind afvroegen of we wel het goede deden.
We hebben na uitgebreid overleg met hem besproken dat we op vervolgopleiding nergens mee zouden helpen. Dat was ook zijn wens. Hij is na een half jaar gestopt, het lukte niet en hij vond het vooral ook niet leuk.
Nu werkt hij fulltime in een richting die hem boeit en doet interne opleidingen. Hij functioneert daar heel goed, discipline is geen enkel probleem. Voor deze richting had hij geen havo of vwo diploma nodig. Zelf zegt hij daarover dat hij wel heel blij is met zijn vwo diploma omdat hij later mss alsnog hbo/wo onderwijs wil doen. Ik denk vooral dat hij in zijn puberteit op geen enkele school zonder hulp een diploma had gehaald. En dat hij op een ander type school dan het gymnasium waar hij op zat, kopje onder was gegaan. Dus dat we hebben gedaan wat nodig was om dit kind überhaupt door de leerplicht heen te helpen.
Dat zijn vwo diploma daarmee niet hetzelfde betekent als van mijn 2e kind, daar ben ik het 100% mee eens.
Fijn dat hij nu gevonden heeft wat hem boeit en wat hem ligt. Met interne opleidingen en ervaring kan hij ook verder groeien.
Max88 schreef op 17-11-2024 om 18:14:
[..]
Soms moet je gewoon even naast je kind gaan staan of zitten als het dat nodig heeft. En hulp bestaat soms uit intensief investeren. Dan kun je daar van alles van vinden en het niet eerlijk vinden naar anderen, maar het gaat erom dat je je kind, zorgenkind of niet, niet hoeft te laten spartelen.
Jouw kind heeft op andere vlakken weer langduriger of intensiever hulp nodig, dat geeft toch niet?
Ja, mijn kind heeft op bepaalde vlakken wel hulp nodig, maar dat is iets anders dan dat wij complete werkstukken, verslagen, opdrachten etc. voor haar gaan maken.
Haar huiswerk maakt ze zelf. Vragen stellen mag uiteraard, maar ze moet het wel zelf doen. Als ik die blaadjes ga invullen, leert ze er niks van. En als ze het niet maakt, mag ze dat zelf uitleggen op school.
De opdrachten voor haar therapie maakt ze ook zelf. Soms zitten we ernaast en helpen we haar ermee op weg of er doorheen, maar uiteindelijk is het haar leerproces.
Maar boeken lezen en er verslagen van maken of complete werkstukken maken omdat je kind zich 'er niet toe kan zetten', daar kan ik echt niet bij.
Op je werk moet je ook wel eens iets doen wat niet leuk is of lastig. Dan kun je ook niet mama bellen. Zo'n stagiair die niks kan en zijn afstudeeropdracht nog door zijn moeder laat maken, zo iemand wil je toch niet als collega als hij eenmaal wel een diploma heeft en een baan gaat zoeken? Zo'n diploma wordt gezien als een bewijs van competentie en bekwaamheid. En dan van de eigenaar ervan en niet van de ouders.
MamaE schreef op 17-11-2024 om 20:40:
[..]
Ja, mijn kind heeft op bepaalde vlakken wel hulp nodig, maar dat is iets anders dan dat wij complete werkstukken, verslagen, opdrachten etc. voor haar gaan maken.
Haar huiswerk maakt ze zelf. Vragen stellen mag uiteraard, maar ze moet het wel zelf doen. Als ik die blaadjes ga invullen, leert ze er niks van. En als ze het niet maakt, mag ze dat zelf uitleggen op school.
De opdrachten voor haar therapie maakt ze ook zelf. Soms zitten we ernaast en helpen we haar ermee op weg of er doorheen, maar uiteindelijk is het haar leerproces.Maar boeken lezen en er verslagen van maken of complete werkstukken maken omdat je kind zich 'er niet toe kan zetten', daar kan ik echt niet bij.
Op je werk moet je ook wel eens iets doen wat niet leuk is of lastig. Dan kun je ook niet mama bellen. Zo'n stagiair die niks kan en zijn afstudeeropdracht nog door zijn moeder laat maken, zo iemand wil je toch niet als collega als hij eenmaal wel een diploma heeft en een baan gaat zoeken? Zo'n diploma wordt gezien als een bewijs van competentie en bekwaamheid. En dan van de eigenaar ervan en niet van de ouders.
Het gaat over een eersteklasser. Het gaat niet over een hele schoolloopbaan met vervolgstudies; dat trekken mensen nu heel zwartwit in het belachelijke door.
Ik heb ook wel eens tot 04.00 uur ''s morgens delen meegetypt. Mijn kinderen hebben beide een verantwoordelijke baan en daar hebben ze met ondersteuning zelf voor gezorgd.
Max88 schreef op 17-11-2024 om 21:08:
[..]
Het gaat over een eersteklasser. Het gaat niet over een hele schoolloopbaan met vervolgstudies; dat trekken mensen nu heel zwartwit in het belachelijke door.
Niet helemaal, Max. Enkele ouders hebben hier geschreven dat ze hele opdrachten en werkstukken maken. En niet alleen in de eerste klas. Dat je je kind helpt met het nieuwe systeem op de middelbare school is logisch. En helpt bij het plannen in een proefwerkweek ook. Maar in 6 atheneum het profielwerkstuk maken niet.
Dit topic zet mij toch aan het denken. Beste vriend van mijn zoon haalt veel onvoldoendes. Dankzij werkstukken waar wel hele goede cijfers voor worden gehaald gaat hij over. Vraag me nu af of ouders daar niet heel veel bij helpen. Nu mijn zoon samen met hem een werkstuk moet maken hoor ik van zoon dat hij vrijwel niets doet. Mogelijk wel omdat ouders nu niet helpen.
Iemand schreef: mijn kind zou overspannen zijn geworden. Ik ben als puber ook vaak halve nachten aan werkstukken bezig geweest, krijg je niets van.
Tegenwoordig is de lat naar " overspannen " erg laag.
Ik had een jonge collega die een burnout had volgens eigen zeggen. 2 weken later was ze fluitend aan het werk weer.
Ik heb tijdens mijn middelbare schooltijd helemaal niet veel werkstukken hoeven maken de hoeveelheid van mijn kinderen vond ik echt absurd veel.
Voor één eindexamencijfer het combinatie cijfer van het profielwerkstuk, kgl, anw, ckv en maatschappijleer moesten voor de vier vakken meerder werkstukken, posters en filmpjes worden gemaakt. Sommige in groepjes maar dat was soms nog arbeids intensiefer dan het alleen doen.
Mijn kinderen hebben het geluk dat ze vrij makkelijk schrijven maar ik kan best begrijpen als jouw kind dat lastig vindt dat je zelf maar een werkstuk over boedisme of middeleeuwse religieuze kunst schrijft.
Daarnaast hadden ze nog acht vakken waar ze ook nog wat aan moesten doen. Er was bijna geen moment dat ze geen werkstuk aan het maken waren.
