hardlopen bij de gymles

#25

Afhankelijk van de soort vloer, de belijning en belichting kan hij ze wel, moeilijk of niet zien. Hier in de sporthal met moeite, op het sportpark met witte lijnen in (kunst)gras wel. In het naburige dorp is een sportpark met kunstgras en multivelden en als de scheidsrechter dan roept dat de Fjes de rode lijnen gebruiken hebben we een probleem. Die lijnen zijn strookjes kunstgras in een andere kleur, voor hem echt niet te zien. Dat wordt dan hoekpunten markeren en er het beste van hopen en een beetje rekenen op begrip van de scheids.

Uitleg

Krijgt je dochter ook uitleg hoe je moet hardlopen? Ik kon er ook niets van vroeger met gym, alles deed zeer en hijgen tot en met als ik 1x de gymzaal rond had gerend.
Een paar jaar geleden kreeg ik de tip meer op de voorvoet terecht te komen, afhankelijk van je loop en je bouw kan dat schelen. En kijk, nu kwam ik wel vooruit, ik bonkte niet meer als een olifant. Met behulp van "start to run"-app heb ik dit uitgebouwd. Maar ik heb dus tot mijn 47e levensjaar moeten wachten voor ik doorhad hoe ook ik meer dan 500 m hard kan lopen. Ik ben nog steeds absoluut niet snel, maar als iemand nou eens eerder naar mijn hardloopstijl had gekeken en die tip gegeven had!

Verder heb ik ook begrepen dat als je gaat hardlopen en je wat conditie betreft het stadium voorbij bent dat je telkens even moet lopen, het heel veel tijd overheen gaat voordat je echt sneller gaat lopen. En dat geldt voor helemaal gezonde mensen. Dus als je zonder te wandelen het hele parcours in 24 minuten kan afleggen, gaan er dus jaren overheen voordat je het in 20 kan. Voor jonge pubers zal dit beslist sneller gaan, maar ik vraag me af of ze dat dan binnen een paar weken kunnen. Zeker als je astma hebt, lijkt me dat een onmogelijke uitdaging.

Je moet goede uitleg krijgen

En dat is nou iets waar bij mij bij gymlessen altijd aan ontbrak. Het werd voorgedaan en dan moest je het maar kunnen. Deed ik iets fout en lukte het niet, werd ik uitgelachen in plaats van dat er uitgelegd werd hoe het wel moest. Gelukkig bestond er in mijn tijd genadezesjes voor gym, want anders zat ik nu nog steeds op de kleuterschool!

Vesper, MoederMop en on topic

Tip: trek je schoen uit en loop eens een stukje hard op het gras/strand of waar dat ook maar makkelijk gaat.
Na een tijdje zul je (zeer waarschijnlijk) op je midden- of voorvoet gaan landen. Het is nl de meest "natuurlijke" landing. Je landt alleen maar op je hakken omdat je dat aangeleerd hebt, én omdat je ws schoenen met dikke zolen draagt. kijk eens hoe kleine kinderen rondrennen. Als ze geen dikke gympen dragen: allemaal op hun voorvoet.

MoederMop, kennen wij elkaar nog uit het oude hardloopdraadje? Geloof het wel, hè?

On topic: ontzettend sneu voor je dochter, Annie. Over hoe dit met school op te pakken, is al veel gezegd. Mocht ze toch willen gaan oefenen: laat haar in haar vrije tijd wat intervaltrainingen doen. Dat is dé manier om je tempo te verbeteren. Gewoon steeds maar weer proberen, gaat niet (voldoende) helpen. Intervaltraining wil zeggen dat je rustige stukken (hard)lopen afwisselt met stukken in een flink tempo (maar niet sprinten). Enfin, googel er maar eens op als ze toch wil oefenen.

Els (ot: hoogspringen)

Hier loste de gymdocent (2e klas VO) dat op door bij elk kind de hoogte van de navel te meten. Sprong je net zo hoog als je navel dan kreeg je een 6. Voor elke 10 centimeter hoger een punt erbij. Ik vond dat wel grappig gevonden -en het was een hele opluchting voor mijn zoon van 1.38m

Jamie

Ik snap wat je bedoeld. En ik denk ook dat je naar inzet en resultaat kan kijken maar ook naar de beperking die een kind heeft. Dat moet meewegen. Geef dan gewoon een 5,5 dan kan ze het ophalen met een gymles dansen. Netzoals je beter kan zijn in een luistertoets of een spreektoets.
Ik ga morgen contact opnemen met de rector. Ik wil dit eventjes duidelijk maken en alles wat er gezegd wordt op papier hebben. Gewoon voor mijn kind maar ook voor andere leerlingen. En dat ik simpelweg niet meer weer een beroerd kind wens thuis te krijgen na de gymles.
Zo! Mama is boos!

Echt heel vreemd dit

Bij onze zoons telt het cijfer voor gym wel mee, het telt zelfs mee voor het eindexamen (als onderdeel van het combinatiecijfer). Niet heel zwaar dus, en ik denk dat men een kind er ook niet op zal laten zitten als het echt erop aan komt, maar het zal dan wel meewegen in de bespreking (inzet, leerhouding?).

Ze krijgen hier cijfers voor de uitvoering van onderdelen, elk kwartaal 2 dacht ik. Een technisch iets (turn onderdeel) en een spel. En 2 keer per jaar hardlopen, in het najaar de coopertest en in het voorjaar de piepjestest, beide met normen op leeftijd. Ik heb nooit van mijn zoons gehoord dat er dikke onvoldoendes gehaald worden, wel 4-en en 5-en. Voor andere onderdelen kunnen deze kinderen dan weer een 7 halen, en ook altijd een inzetcijfer. Dus met voldoende inzet altijd een voldoende eindcijfer.

Als een kind tijdelijk niet of niet goed mee kan doen dan geef ik altijd een briefje mee met uitleg, en dan hoeven ze niet mee te doen (of mogen bijvoorbeeld scheidsrechter zijn). Dat is bij diverse blessures helaas al vaak genoeg voorgekomen. Mijn zoons vinden gym nl. wel leuk, en gaan liefst voor een 10 bij het hardlopen. Maar afgelopen najaar was jongste aan het herstellen van een maagbloeding en had echt nul conditie over (mocht ook enkele weken niet meedoen met contactsporten of turnen), dus heeft hij een vrijstelling gekregen.

Niet goed in gym

Ik zou het in de gaten houden maar niet zo hard vooruit lopen (hi!) op wat er mogelijk komen gaat.
Die test steeds overdoen lijkt me onzin. Dat doe je met een Franse woordjes toets ook niet.
De volgende vraag is of de onvoldoende voldoende gecompenseerd wordt.

Waarschijnlijk is dat wel zo. Vaak moet er ook nog een werkstuk gemaakt worden waarmee tegenvallende fysieke prestaties kunnen worden gecompenseerd. Toch kun je aan het einde van dat alles een 5 staan, maar dat is niet onredelijk. Niet zo god in gym. Dat kan de waarheid zijn. Er is geen reden om daar verhullend over te doen.

Ik zou je dochter adviseren die loop niet meer te doen. Ze heeft haar max gehaald. Dat dat geen voldoende oplevert is helemaal niet erg. Ligt er geen olympische carrière in het verschiet. Soit.

Niet meer proberen

Mijn dochters (net als ik verschrikkelijk slecht in sport) halen altijd dikke onvoldoendes op de looponderdelen. Net als ik zijn ze eigenwijs en doen ze niet hun best. En dan krijgen ze ineens een magische acht voor inzet (waarvan ze zelf zeggen dat die slecht is) of voor een rugbyles? Heel bizar is dat altijd. Gisteren heb ik er nog hartelijk met mijn dochter om gelachen. Ze had een zeven voor inzet. Ze vond dat zelf ook onterecht.

Joh, die gymleraren zijn altijd een beetje triest. Ze vinden zichzelf miskend en willen per se ook cijfertjes geven. Om mee te tellen. Omdat ze anders (door mensen zoals ik) niet serieus genomen worden. Ze denken altijd dat iedereen net zo is als hen. Dat je heus wel kunt hardlopen, als je maar wilt. Nou, niet dus. En na een paar pogingen, wil je ook echt niet meer, kan ik je vertellen.

Maar ze laten een kind heus niet zitten op gym joh. Haha, en dan afstromen naar een lager niveau zeker? Want hardlopen op vmbo-basis is makkelijker dan hardlopen op vmbo-kader? Dat kán toch niet.

Als je hier op school echt een onvoldoende staat, wat dus schier onmogelijk is, omdat die 1 voor de Coopertest dan weer wordt gecompenseerd met een magische, onverdiende 8 voor een rugby les, dan moet je aan het einde van het jaar een laffe taak doen, waarmee je dan toch over kan.

Ik zou me er niet te druk over maken, tegen je dochter zeggen dat ze gek is als ze zo hard loopt dat er van moet overgeven. Ik vind het dus wel belangrijk dat ze haar eigen grenzen leert bewaken en dat ze zich dus niet door autoriteiten moet laten overhalen om iets te doen waar ze zelf niet achter staat en dus ziek van wordt. Het is beter om voor jezelf op te komen.

En als ze rond pasen nog op een onvoldoende voor gym staat, zou ik de teamleider vragen om een gesprek hoe ze dat op gaan lossen.

hier

krijgt dochter ook wel eens een onvoldoende voor gym, met name het hardloop-deel. Maar dat is dan een 5,4 of zo, dus prima op te halen.
Een 1 vind ik wel heel erg laag. Dat is niet zomaar de compenseren met een al dan niet verdiende 8.
En op alleen gym blijf je niet zitten natuurlijk, maar als je al krap staat kan het net het verschil zijn tussen een bespreekgeval of blijven zitten.

dochter hier

heeft een keer een 0,5 op haar rapport gehad voor gym, ook iets met hardlopen. Ik weet niet meer of ze op het eindrapport een voldoende had of niet, de rest van de cijfers waren ieg goed genoeg dus geen bespreekgeval

Vergelijkbare ervaring

Hier een kind dat drie weken op rij na de gym anderhalve dag op bed lag met een opvlamming van een chronische ziekte, voordat de maat vol was.

Ik heb een briefje geschreven met uitleg dat kind niet zou meedoen aan [onderdelen van] de gymles als er ergens in de twee opvolgende dagen gefunctioneerd zou moeten worden. Dat was prima. Niets meer van gehoord, tot een jaar later er officieel vrijstelling gegeven bleek te zijn.

Mijn kind kreeg overigens geen cijfers voor onderdelen die hij niet had gedaan. Dat vond ik wel redelijk, aangezien er een medische reden was om niet deel te nemen aan onderdelen waar hij wel ruime voldoendes voor kon halen (met latere consequenties), maar ik had het ook geen ramp gevonden als de gemiste onderdelen wel becijferd waren. Wat maakt het uit zolang kind maar niet hoeft te blijven zitten o.i.d.? Pick your battles: niet meer beroerd worden lijkt mij prioriteit hebben over voldoendes.

Thursday

'Maar dat is dan een 5,4 of zo, dus prima op te halen.
Een 1 vind ik wel heel erg laag. Dat is niet zomaar de compenseren met een al dan niet verdiende 8.'

Ik geloof nog steeds niet in die 1 maar denk dat het gewoon als stimulans is bedoeld. Toch vind ik het juist om onvoldoendes te geven voor het resultaat en/of voor de inzet. We hebben gewoon met z'n allen afgesproken dat dit een les op school is en zolang dat zo is moet het niet facultatief zijn want dan is het hek van de dam.

Mijn mening blijft: zolang het mogelijk is om elke onvoldoende op te halen tot een 5,5 met inzet is er niets aan de hand en dat kan ook over het hele jaar zijn. Dus met dansen, hardlopen, basketballen, turnen en klimmen moet gemiddeld een voldoende te halen zijn en zo werken de meeste scholen tegenwoordig.

Ik wil overigens nog steeds heel graag weten wat nu de afstand is (www.afstandmeten.nl en je weet het binnen 2 min).

karmijn

Karmijn:
Joh, die gymleraren zijn altijd een beetje triest. Ze vinden zichzelf miskend en willen per se ook cijfertjes geven. Om mee te tellen. Omdat ze anders (door mensen zoals ik) niet serieus genomen worden. Ze denken altijd dat iedereen net zo is als hen. Dat je heus wel kunt hardlopen, als je maar wilt. Nou, niet dus. En na een paar pogingen, wil je ook echt niet meer, kan ik je vertellen.

Wat een naar,denigrerend stukje. Wat is het voor sommigen toch heerlijk makkelijk om af te geven op leerkrachten.

Yep

Je hebt gelijk Knor. Niet echt netjes van mij. Meestal ben ik wel aardiger. Maar ik heb dan ook een verschrikkelijke hekel aan gym en aan gymleerkrachten. Ik heb nog nooit een gymleerkracht ontmoet die ik aardig vind.

Echt een flink jeugdtrauma hoor, aan deze kant. Kan dus geen empathie meer voor gymleerkrachten opbrengen. Heb als kind overigens ook geen greintje empathie van hen ontvangen. Als je een slecht bent in gym, kun je niet op enige hulp of begrip rekenen.

Ik ben altijd gepest met gym, als laatste gekozen, uitgelachen. Ik kan geen bal vangen, kan geen koprol maken, kan niet hardlopen. Ik viel uit de ringen, viel met bok en al om, kreeg altijd ballen tegen mijn hoofd, hockeysticks tegen mijn enkels enz.. Wat een marteling, die gymlessen. Ik kan me nog steeds kwaad maken over de houding van de gymleraren.

En helaas, na dertig jaar is er niets veranderd. Dat blijkt wel uit dit draadje, maar ook uit mijn ervaringen met de gymleraren van mijn dochters.

Ik was zoooo blij toen ik van school af was en niet meer hoefde te sporten. Heb het ook nooit meer gedaan.

Karmijn, de onze was een schatje.

Ik had een hele lieve gevoelige gymleraar op vo. Hij was altijd bang dat een meisje uit de touwen viel, dus meisjes hoefden niet zo hoog, hebben tenslotte een andere spierontwikkeling. Meisjes waren ook vaak ongesteld, dat is heel vervelend voor die meisjes, hoe vaak ze precies ongesteld zijn wist hij niet zo precies. Dus wij waren het vaak.
En als de bok te hoog stond voor "de kleintjes" ging hij de springplank halen of je mocht klimmen over de bok. Aan de andere kant lagen 4 dikke matten, zachte landing gegarandeerd.
Ook mochten de meisjes iets eerder gaan omkleden, tja, meisjes hebben daar nu eenmaal meer tijd voor nodig. Duurt lang voordat lange haren droog zijn, logisch. Jongens hielpen even mee opruimen intussen, die zijn sterk.
En bij balsporten deed je vaag wat mee in de hoek en was je snel "af". Logisch, die jongens waren zo fanatiek.
Cijfers voor gym deden ze niet aan. Wel werd op mijn rapport vermeld dat ik goed was in hoog-en verspringen, met een ruim voldoende erbij voor inzet. Dat was ook zo, ik deed hartstikke mijn best.
En iemand uitlachen? Tssss, diegene zat binnen 5 sec. aan de kant en kreeg nog een preek toe. Schatje, onze, iets te gevoelige, gymleraar.

Cijfers voor gym.

Ik vind dat iets onzinnigs, maar goed, ze moeten wat om te zorgen dat er niet gespijbeld wordt of geklierd tijdens de lessen.
Aanwezig zijn en je naar kunnen inzetten moet voldoende zijn. Ik zou me ook niet zo druk maken, er staat vast een 5,5 of 6 op haar rapport. Krijgt ze een 8 voor verspringen, samen met een 4 voor hardlopen, komt goed. En anders maar een onvoldoende toch?

Horror Wil

Dat klinkt me juist als een vreselijke leraar.
Lekker dat onderscheid tussen jongens en meisjes
Heel ongezond en niet echt fijn voor niet sportieve jongens lijkt me.
Mijn dochter is juist harstikke fanatiek met gym. Ik weet wel zeker dat ze niet blij wordt met een sfeertje dat je beschrijft.

Verder blijf ik het belachelijk blijven. Het moet mi gaan om (plezier en zelfvertrouwen in) bewegen en sporten.
Ik vind het absurd dat een kind opgroeit met het idee 'ben niet zo goed in gym'. Hoogstens in de gymlessen die een specifieke gymleraar bedenkt.
Karmijns 'hou niet van sport' is volgens mij gewoon een rechtstreeks verband van zo'n slecht beleid. Onzin, iedereen kan sport leuk vinden, bij sommige kinderen is het alleen net wat meer uitdaging juiste vorm van bewegen te vinden.
Ik snap heus wel weer dat dat op vo niet altijd lukt. Zou wel de insteek moeten zijn. Prestatie gerichte gym moet voorbehouden zijn aan groep die daar plezier in heeft.

gym

Als iemand vraagt hoe ik de middelbare school vond, roep ik altijd enthousiast: leuk! Totdat ik weer aan de gymles denk. Echt voor een motorisch niet zo handig iemand als ik was het vreselijk, vooral het turnen voor Een Cijfer. Sporten ging nog wel, dus daar kon ik nog wat mee compenseren. Ik herken de buikpijn bij mijn 14-jarige dochter de ochtend dat je gym hebt. Ik houd de moed er in voor haar door te zeggen dat je echt nooit meer een radslag hoeft te maken of over de kast hoeft te springen als je van het VO af bent. Nog ruim drie jaar doorbijten.
Mijn zoon vindt gym verreweg het leukste vak op school. Hij heeft daarentegen een hekel aan tekenen. Maar hij heeft niet idee dat het de rest van de klas opvalt dat hij er slecht in is. Dus buikpijn heeft hij er niet van.

Helga

Ach, dat viel wel mee, hij was gewoon een beetje een doetje, een watje. Hield rekening met de zwakkeren in de samenleving. We deden echt hartstikke ons best, dat verdiende hij. Wij maakten soms wat misbruik van zijn goedheid, maar hij gaf prima les. Alle sporten kwamen aan bod en iedereen deed mee op eigen niveau.
Misschien komt het ook dat onze kinderen wat minder meegaand zijn, sneller een weerwoord, moeilijker te motiveren?
Ik ben al oud, ik praat over de oertijd, mijn gymles telde niet mee voor de overgang en toch toonden we respect. De gymleraar was meer bezig met sportiviteit en inzet dan met presteren. Hardlopen ging met een stopwatch op zijn tijd en hij was trots als je je verbeterde. Meer begrip voor een meisje met astma, hij zou haar niet tot spugen toe laten ronddraven bijvoorbeeld.
Voor mij was het geen horror, op onze school hield je geen trauma over van de gymles.

de leraar hield een trauma over aan mij

Helaas voor onze gymleraar heb ik last van hypermobiliteit. Dat komt er bij gym op neer dat ik dan wel eens iets uit de kom heb, vond ik nooit een drama, ik kon het eigenlijk altijd wel zelf terug zetten.
Een van de eerste keren (brugklas) was handstandoverslag over de kast aan de beurt, met trampoline. In de aanloop klapte mijn enkel dubbel, ik kwam dus niet goed op de trampoline (been uit de kom), niet goed op mijn handen op de kast(arm uit de kom) en de vanger probeerde mij goed op de mat te laten neerkomen maar was in de schrik niet zo handig met vangen (andere arm uit de kom). Ik lag dus wat onhandig op de dikke mat en vroeg even hulp om een van mijn armen weer terug te zetten, de rest kon ik zelf wel. De leraar is gaan schelden en heeft bevolen om weg te gaan en niet meer terug te komen. Met hulp van een klasgenootje ben ik weer een beetje in de goede vorm geholpen en maar mijn kleren aan gaan trekken en heb me gemeld bij de conrector wegens eruit gestuurd tijdens gym. De conrector geloofde mijn verhaal niet en is met mij naar de gymzaal gelopen en op het moment dat de gymleraar mij zag begon hij al te schelden en te tieren dat hij mij nooit maar dan ook nooit weer wou zien. De conrector heeft mij toen maar vrijstelling van gym gegeven.

Prachtig Fransien

Fantastische verhalen komen nu bovendrijven van mijn gymlessen op de mavo. Een gymjuf die uitlegde wat wij moesten doen maar het nooit voordeed. Ik moest vlechten door het wandrek, wat voor iemand zoals ik (5 aan elkaar gegroeide lendewervels) bijna onmogelijk is. Bovenaan moesten we er overheen klimmen en dan weer vlechtend terug. Was ik eindelijk boven durfde ik er echt niet overheen. Toen ik daar al 10 minuten zat kwam ze na veel geschreeuw dat ik mij niet moest aanstellen naar boven om mij te "helpen". Zelf trillend als een rietje begon ze aan mijn armen te trekken om ze in de goede stand te zetten voor de overstap. Razendsnel ben ik naar beneden gegaan, roepend dat ze zulke dingen niet van ons moest vragen als ze zelf ook niet durfde. Kon ik weer eens het eerste hoofdstuk van mijn aardrijkskundeboek overschrijven, in de kleedkamer, als dat klaar was mocht ik weer de les in.
Lang duurde dat niet, ik was binnen 1 minuut weer terug. Haar straf was zo "origineel" dat iedereen altijd een portie op voorraad had. Kon ik weer verder gymen, lol hebben met de meiden en de juf tot wanhoop drijven. Ze was totaal niet voorbereid op haar taak. Geen idee boe ze ooit een diploma had gehaald.

5 km

In 20 minuten! Rector was afwezig. Ik heb maandag gesprekje.

Kan niet

Een ongeoefende loper loopt geen 15 kilometer per uur. Met heel heel veel mazzel en aanleg kun je dan die 5 kilometer in een half uur lopen.

Vesper Lynd

Ik zat al met open mond te lezen, maar dacht: ik heb geen verstand van hardlopen (mijn talenten liggen elders), voor mij is 5 km gewoon lopen soms al een opgave, dus ik hou beter even mijn klep...

nee dat kan niet Annie

Nee, niet alleen ik kan dat niet (ik zou soortgelijk als je dochter scoren, of erger), maar nu klopt er echt iets niet. Ik FIETS 20 minuten over 5 kilometer. Okee, soms een ietsiepietsie sneller, zeker als ik niet alle meerkoetjes en waterhoentjes tel maar een kwartier haal ik zelden.

trouwens ..

trouwens goed dat je maandag een gesprek op school hebt. Ik vind het ook absurd klinken.
Iemand merkte ook op dat je dochter goed haar grenzen moet leren aangeven. Overgevend aan het eind van het hardlopen is over de grens en dat was niet één keer. Ze mag goed moe worden bij gym, maar niet ziek. Ik zou daar wel aandacht aan besteden bij je dochter. Dat ze voortaan echt eerder mag stoppen of iets rustiger mag rennen (of als ze helemaal zeker weet dat ze de norm niet gaat halen, dan toch maar halverwege stoppen of niet voor de 3e keer proberen, ze kunnen toch ook de pot op, wat niet gaat gaat nu eenmaal niet).

Schreeuwen

Dat heb ik al helemaal nooit begrepen, waarom gaat iedereen (vooral gymleraren) altijd schreeuwen van sport?

Denken ze dat ik de bal dan wel kan vangen? Dat mijn handen dan wel gaan functioneren? Geluidsgolven hebben daar echt geen invloed op hoor. Gekkies!

Ik werd altijd heel erg opstandig van dat geschreeuw. Je bent iets aan het doen wat je haat, wat je niet kunt en waar je niet om gevraagd hebt. Je wilt echt veel liever op Jupiter zijm, of een aardrijkskundehoofdstuk overschrijven, of wc's schoonmaken, dan daar in je korte broek op dat veld staan. Je verdient een medaille dat je het toch probeert!

Maar wat doet iedereen? Ze gaan tegen je schreeuwen. 'Pak die bal!'

Manoman. Ik ben toch geen hondje?
Het werkte bij mij nooit motiverend.