Emigreren met 2 tieners
Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met het internationaal onderwijs. En dan specifiek de stap met kinderen op de middelbare school in Nederland en dan een stap naar het buitenland met ander onderwijs.
Mijn kinderen zitten tegen de tijd dat we weggaan in 5 en 6 VWO. Niet ideaal, maar je kunt helaas niet alles timen en wanneer is een situatie wel helemaal ideaal?
Voor de oudste overwegen we de Wereldschool omdat in een examenjaar instromen in een ander type onderwijs ons erg onhandig lijkt en de oudste zou liever nu ook al niet naar school gaan. Dus digitaal onderwijs lijkt hem prima
De jongste wil wel graag naar school. Met name voor het sociale aspect. Daarvoor ovrwegen we dus een internationale school. In NL moeten de kinderen met 8 vakken examen doen. Klopt het dat dat bij een internationale school slechts 6 zijn? En is IB vergelijkbaar met VWO? Ik kom er niet uit. Is er iemand of mogelijk meerder mensen die hier meer over weten en mij/ons kunnen helpen? Dank
Beertjelief schreef op 08-04-2024 om 13:33:
Wie weet verhuizen ze naar Berlijn ofzo 🤷♀️
Kids willen mee
Engels is niet zo’n wereldvreemde taal, andere talen zijn te leren en anders kom je heel ver met Google Translate tegenwoordig of een andere (AI) vertaalapp
Vrienden zijn bij jongere generaties vaker online dan offline, een international school heeft heus z’n charme
En terugkomen kan altijd 😄
Succes!! 😁👏
Dank! Ja klopt zo zitten wij erin. We willen allemaal, maar hebben daarnaast ook gewoon onze angsten en zorgen. We gaan er vanuit dat de ups zwaarder wegen dan de downs en dat we er juist als gezin een mooie ervaring bij krijgen. Juist nu ze nog met ons mee gaan kunnen we dat als gezin doen. Als ze 18 zijn weet ik niet of ze dat nog wel willen en gaan ze toch doen wat ze zelf willen.
op de site van Nuffic kun je zien wat de voorwaarden zijn voor studeren in Nederland met een buitenlands diploma. Voor het geval dat je kinderen dat tzt willen.
Ik vind het nogal wat om van je kinderen te vragen. "Ze willen mee' is natuurlijk maar zeer betrekkelijk als je de alternatieven bedenkt.
Ik kan me niet voorstellen dat er een goede reden is om dit te doen. Ik vind het aanschuren tegen misbruik maken van het kind omdat het in een afhankelijkheidspositie zit.
Je hebt een keus voor kinderen gemaakt...dan doe je zoiets niet.
Van mij geen tips dus. Alleen 1.
KatT schreef op 08-04-2024 om 16:56:
[..]
Deze ervaring heb ik zelf gehad en is me heel zwaar gevallen. Ik bleef achter en alles nieuw en mijn ouders zaten heerlijk in de warmte ergens. Vrienden van de middelbare gingen allemaal ergens anders studeren dus "het vertrouwde" viel heel erg tegen. Dat doe ik dus liever niet bij mijn kinderen. Daarnaast willen onze kinderen ook niet heel graag in Nederland blijven en zien ze de plussen van de verhuizing maar uiteraard maken ze zich ook zorgen of ze daar vrienden kunnen maken. Als ze al willen studeren, dan kan studeren overal in de wereld en wat ons betreft zou dat ook geen reden hoeven zijn om in NL te blijven of ernaar terug te keren, maar dat mogen ze dan uiteraard zelf bepalen.
En toch doe je dit....
Pippeltje schreef op 08-04-2024 om 18:55:
[..]
En toch doe je dit....
ze schrijft toch dat haar kinderen graag mee willen, dat ze evt weer terug kunnen, als ze dat willen? Wat is jou probleem dan? Ook in het bericht hiervoor van jou, maak jij er vanalles van, terwijl je helemaal niet op de hoogte bent van hoe en wat. Bijzonder....
Pippeltje schreef op 08-04-2024 om 18:53:
Ik vind het nogal wat om van je kinderen te vragen. "Ze willen mee' is natuurlijk maar zeer betrekkelijk als je de alternatieven bedenkt.
Ik kan me niet voorstellen dat er een goede reden is om dit te doen. Ik vind het aanschuren tegen misbruik maken van het kind omdat het in een afhankelijkheidspositie zit.
Je hebt een keus voor kinderen gemaakt...dan doe je zoiets niet.
Van mij geen tips dus. Alleen 1.
Als je kinderen hebt mag je niet meer emigreren?
Jesse_1 schreef op 08-04-2024 om 19:05:
[..]
Als je kinderen hebt mag je niet meer emigreren?
"Mag je niet" vind ik nogal agressief gesteld. Ik vind het niet in het belang van kinderen omdat die zelf die keuze nog niet goed kunnen maken. Tenzij er een dringende reden is vind ik emigreren met kinderen behoorlijk egoïstisch.
Poezie schreef op 08-04-2024 om 19:08:
[..]
"Mag je niet" vind ik nogal agressief gesteld. Ik vind het niet in het belang van kinderen omdat die zelf die keuze nog niet goed kunnen maken. Tenzij er een dringende reden is vind ik emigreren met kinderen behoorlijk egoïstisch.
Kinderen krijgen doe je ook voor jezelf hoor, ben ik ook lekker egoïstisch in geweest 
Yumi schreef op 08-04-2024 om 19:14:
[..]
Kinderen krijgen doe je ook voor jezelf hoor, ben ik ook lekker egoïstisch in geweest
En als ze er eenmaal zijn moet je je egoïstische inborst maar aan de kant zetten totdat ze op eigen benen staan.
Pippeltje schreef op 08-04-2024 om 18:53:
Ik vind het nogal wat om van je kinderen te vragen. "Ze willen mee' is natuurlijk maar zeer betrekkelijk als je de alternatieven bedenkt.
Ik kan me niet voorstellen dat er een goede reden is om dit te doen. Ik vind het aanschuren tegen misbruik maken van het kind omdat het in een afhankelijkheidspositie zit.
Je hebt een keus voor kinderen gemaakt...dan doe je zoiets niet.
Van mij geen tips dus. Alleen 1.
Ik vind dat jij nogal heftig reageert, terwijl je niets afweet van het gezin van Kat. Jij kan je geen goed reden voorstellen, maar dat hoeft ook niet... het gezin van KatT wel en daar gaat het om. Ik ga ervan uit dat ze dit goed voorbereiden en er uitgebreid met de kinderen over hebben gesproken. Ik begrijp dat het voor de kinderen niet te overzien is, maar als ouders kun je vaak wel inschatten of je kind dit aankan.
Als ik jou was zou ik mijn excuus aanbieden voor je heftige reactie.
dubbel
Poezie schreef op 08-04-2024 om 19:20:
[..]
En als ze er eenmaal zijn moet je je egoïstische inborst maar aan de kant zetten totdat ze op eigen benen staan.
Zoals ik in mijn voorgaande bericht al schreef, als ouders kun je vaak wel inschatten of je kind het aankan. Met mijn zoon wist ik dat verhuizen naar een andere wijk waarin hij was opgegroeid al moeilijk was. Ik heb toen een paar jaar gewacht maar uiteindelijk de verhuizing doorgezet. Het bleef moeilijk, maar na de verhuizing was vanaf dag 1, zijn nieuwe kamer en de wijk helemaal geweldig.
Ik vind het heel moedig, woon zelf al jarenlang in het buitenland. Mijn kinderen zijn er geboren en studeren allemaal. Maar no way dat ikmetkinderen in die leeftijd zou vertrekken. Sociaal leven was en is bij mijn kinderen heel belangrijk. Dus als ze later zelf willen prima... maar nu hebben ze een veel te leuke tijd daar waar we nu wonen.
Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar even iets anders voor jou, TO, wat ik toch maar even noem.
Ik ken een stel met kinderen (basisschoolleeftijd) dat ook naar het buitenland emigreerde en dan niet vlakbij Nederland. Ze gingen voor 2 jaar, maar als het goed zou bevallen, zouden ze er blijven.
Uiteindelijk zijn ze na twee mooie jaren toch teruggekomen, vonden ze Nederland toch fijner om te leven dan daar.
Toen bleek dat dat wel een ontzettend gedoe te zijn om een huis te kopen, want eerst moesten ze allebei een baan hebben en dan heb je ook niet zomaar een huis (zelfs al hadden ze hun huis verkocht toen ze vertrokken). Echt een heel gedoe. En huren in de omgeving die ze wilden (oorspronkelijke omgeving vanwege school van de kinderen) was ook niet eenvoudig.
Achteraf zeiden ze: als we dit hadden geweten hadden we het anders gedaan. Dan waren we na 11 maanden een maand naar Nederland gegaan en hadden we ons huis niet verkocht.
Je mag kennelijk niet 2 jaar wegblijven en ingeschreven blijven staan in Nederland, vandaar het tussendoor terugkomen.
Dus als terugkomen nog een mogelijkheid is voor jullie als het toch tegenvalt, zou je hier nog over kunnen nadenken.
Het zou voor mij nogal uitmaken of de kinderen echt uit zichzelf graag weg willen uit Nederland (en de plek waar ze heen gaan al goed kennen, dus een beetje weten wat de keuze daarvoor inhoudt) of dat ze mee willen omdat het alternatief (zonder ouders achterblijven) ze nog minder aanspreekt.
Ik kan goed begrijpen dat emigreren met kinderen altijd wel lastig uitkomt, maar ik vind persoonlijk einde middelbare school wel zo'n beetje de meest ongelukkige periode hiervoor.
Eens met voorgangers dus om liever nog even te wachten
