Dochter wordt gepest sinds terugkeer naar school
Lieve ouders,
Graag lucht ik hier even mijn hart en daarnaast hoop ik dat jullie wat tips voor mij hebben.
Mijn dochter van 9 jaar wordt sinds de terugkeer naar het fysieke onderwijs behoorlijk gepest. Bijna dagelijks komt ze boos en/of verdrietig thuis. Jullie snappen dat het haar ook behoorlijk moeite kost om in de ochtend weer naar school te gaan.
Mijn dochter wordt door de juf omschreven als het slimste meisje van de klas. Ze is behulpzaam en vrolijk. Eerder verlegen dan bijdehand. Ze kan goed leren en krijgt plus werk. De ‘boosdoener’ is het tegenovergestelde. Hij leert moeilijk en heeft ook dagelijks problemen met de juf. De klas moet regelmatig langer blijven zitten omdat specifiek deze jongen weer eens iets heeft uitgehaald. Hij werkt met een stickerkaart bij goed gedrag, maar het boeit hem niet of hij wel of geen sticker haalt. Wij (als ouders) kennen hem ook uit de buurt; de jongen loopt altijd alleen buiten. Ik vermoed dan ook dat hij het thuis niet echt makkelijk heeft ook.
Het pesten bestaat uit continu vervelende dingen zeggen over mijn dochter. Eerst gebeurde dit in de klas zelf. Later is met beide kinderen afgesproken dat ze elkaar volledig moesten negeren. Sinds die tijd is het stiekem; mijn dochter wordt nog steeds uitgescholden, er wordt over haar geroddeld, haar spullen worden verstopt en ze wordt ongewenst door hem aangeraakt als er geen juf in de buurt is. Zodra ze dit meldt dan geeft de jongen aan dat niet hij, maar zij de boosdoener is. Mijn dochter is echt geen heilige, maar ze heeft een hekel aan conflict. Ze is ook nog eens mega gevoelig. Ik geloof dus niet echt dat ze hier echt schuld in heeft (naast dat ze zich misschien te snel geraakt voelt).
Ik heb ongeveer dagelijks contact met de school, maar dit stoppen blijkt tot nu toe heel moeilijk. Vrijwel dagelijks maakt de juf afspraken met de klas, maar ook bijna dagelijks gaat het weer mis. Ikzelf snap eigenlijk niet waarom het zo lastig moet zijn om een specifieke jongen te laten stoppen.
Hebben jullie tips voor mij/ons? Zelf hebben wij geopperd dat dochter dan maar gewoon een flink grote mond terug moet geven, maar dit wordt door de juf niet geaccepteerd (‘zo gaan we niet met elkaar om’). Ik word er inmiddels vrij moedeloos van en vind het super rot voor mijn dochter die zich inmiddels heel onveilig voelt op school. Wat kan ik zelf doen? Wat kan ik eisen naast het feit dat ze er ‘mee bezig’ zijn? Alvast heel erg bedankt voor het meedenken.
Och Lorwynne, wat naar dat je dat allemaal hebt meegemaakt. Wat vreselijk dat iedereen je het gevoel gaf dat het jouw eigen schuld was. Ik kan mij zomaar voorstellen dat je daar je leven lang last van houdt. Mijn dochter wil (nog) niet naar een andere school. Het pesten gebeurt in de klas zelf dus niet meer, alleen daarbuiten. Ze heeft veel vriendjes en vriendinnetjes en op een nieuwe school begint ze ook weer vanuit een onveilige situatie. Als het moet dan doen we dat, maar liever niet als zij dat niet wil.
Vandaag was wel positieve dag voor haar. De jongen nam niet mijn dochter te grazen, maar een ander meisje op de gang. De juf zag het net en die werd (volgens mijn dochter dan) woedend. Ze heeft hem (ook volgens mijn dochter) bijna aan de haren naar de directeur gesleept en tegen hem geschreeuwd dat hij nu echt moet stoppen. Klinkt natuurlijk verschrikkelijk, maar ik was bijna trots op de juf. Eindelijk eens niet dat halfbakken gedoe met die stickers en vage afspraken. Voor mijn dochter was het ook een mega geruststelling dat zij eens niet de lul was. Ik heb zelf ook opeens hoop dat het misschien nog goed komt zo.
Ergens ben ik wel verbaasd; sinds de terugkeer naar fysiek onderwijs vindt daar het pesten plaats. Daarvoor speelde blijkbaar geen klachten over de jongen. Is het dan niet sneu dat dit zo uit de hand loopt want ik vind de wijze waarop Keesje het relaas van vandaag beschrijft best wel gevoelloos en erg in belang van haar dochter terwijl niet duidelijk is waarom die jongen, sinds het fysiek onderwijs, zulk ongewenst gedrag naar haar dochter vertoont. Best gehalte wegtreitercampagne, alhoewel dat weer te sterk is uitgedrukt. Maar dat is wel wat er van afdruipt.
Weten jongen en zijn ouders wel welke donkere wolken boven zijn hoofd hangen. Is er echt geen ruimte om hem te doen inzien dat dit zal moeten stoppen daar dochter ook gewoon met plezier naar school wilt kunnen gaan.
De jongen zal moeten leren dat hij zijn onrust niet op een ander mag afreageren omdat dat consequenties voor hem heeft. En dochter kan ook leren haar overgevoeligheid beter te doseren. Maar school heeft in deze de leidende rol.
Toch vreemd dat de situatie vorig jaar niet aan de orde was. Heeft het soms te maken met het tijdelijk verlof van de juf waar hij mogelijk een heel goede band mee had? Of is dochter zich soms als juf- assistent gaan gedragen? Wie weet. Aan school om uit te zoeken hoe ze de rust kunnen hervinden.
Wat mij ook verbaasd is de nagenoeg dagelijkse contracten van juf. Misschien doet de invaller er verstandig aan eens contact met de juf met zwangerschapsverlof op te nemen en zich te laten raadplegen, ipv wiel uitvinden om zo van de klas weer een werkbare groep te vormen.
Flanagan; mijn dochter had geen aandeel in de situatie van vandaag. Ze was niet het slachtoffer of een dader. Ze negeerde hem weer gewoon (zoals afgesproken). Hij nam dit keer een klasgenoot te grazen. En het verhaal komt uit haar mond. Ze is nogal snel onder de indruk, dus ik ga ervanuit dat het iets minder indrukwekkend was.
Verder ben ik het wel deels met je eens. Ze zullen toch echt moeten onderzoeken wat er bij de jongen mis gaat constant. Maar aan pijn doen is ook niet acceptabel. Ik ben blij dat er iets gebeurt. Hoe egoïstisch dat dan ook klinkt.
Er is geen sprake van 'overgevoeligheid' bij de dochter. Ja, die kan ze mogelijk wel gaan ontwikkelen dankzij deze pesterijen door deze jongen. Daar krijg je nogal antennes van.
Zo makkelijk wordt zoiets als pesten gezien als iets van 2 kanten. Alsof de oorzaak twee kanten heeft.
Nee, ik denk dat je misschien je dochter op tijd toestemming moet geven om naar huis te gaan mocht de situatie boven haar hoofd groeien. Dat gevoel, niet klem te zitten maar zelf controle te hebben over een nare situatie, dat lijkt me een beter medicijn dan afwachten wat deze juf er van bakt. Dat kan evengoed maar dan heeft ze zelf ook een ventiel.
En niet wachten tot je kinderen murw en klein gepest zijn zonder steun van de volwassenen. Dan is het angst en durven ze niet meer voor zichzelf op te komen omdat ze niet gesteund worden maar misschien nog meer gepest of in de hoek gezet door onhandige maatregelen van de volwassenen. Gaat het niet dan mag ze weglopen en jou er bij betrekken.
Genoeg gewacht op leiding van de school.
Mijn stekels gaan recht overeind staan bij dit soort verhalen. Wij hebben met onze zoon een hele moeizame situatie meegemaakt. Hij is eind november van school gewisseld ( groep 7) en gelukkig , gelukkig gaat het nu beter. Maar hij heeft wel een PTSS opgelopen waarvoor hij EMDR nodig had en nog heeft hij af en toe een behoorlijke dip en vindt hij zichzelf gek en dom.
Twee dingen over jouw vraag. Wat wordt er gedaan met de andere kinderen. Jouw dochter wordt gepest maar hoe reageren de anderen dan. Het is toch ook hun verantwoordelijkheid dat de sfeer goed is. Ze zijn negen jaar, en daar zijn ze best op aan te spreken. Mijn zoontje heeft jarenlang onderaan de pikorde gehangen in een klas met een hele pittige nare meidengroep en een clubjes cultuur onder zowel jongens als meisjes. Bovendien vriendjes door verhuizing is kwijtgeraakt. Het is helemaal mis gegaan toen in groep 5 de jongen met wie hij nog wel eens omging zich tegen hem ging keren. De enige interventie die een beetje geholpen heeft was de interventie van de IBer van de bovenbouw ( hij zat toen in groep 6) die ze aanspraak op hun eigen opgestelde klassenregels. "jullie willen een veilige klas zijn? maar er is iemand die zich niet fijn voelt.." ze wisten gelijk over wie het ging en ook hoe dat kwam. Het is toen wel iets verbeterd maar helaas een hele onervaren juf en kinderen die toch bang waren voor hun eigen hachje. Het enige wat volgens mij helpt in het bestrijden van pesten is dat de meelopers en de zwijgers voor de gepesten op gaan komen. Maar ja dat moet je eigenlijk niet pas in groep 6 gaan aanpakken.
Tweede: ik wil je niet helemaal ontmoedigen en ga het gesprek maar aan met de ouders van dat jongetje maar stel je verwachtingen maar niet al te hoog. In het geval van onze zoon ging het om een jongen die eerst heel veel bij ons was geweest, een hele keurig nette familie zo op het oog maar met een oudere jongen met autisme en forse gedragsproblemen die uit huis geplaatst moest worden. Drama voor hen natuurlijk maar het jochie dat bij zoon in de klas zat was volgens hen zo makkelijk ( liep hele dagen buiten dus ja die was er niet vaak) en kon goed leren en was zo redelijk blah blah blah.... maar hij was het die elke keer die het vuurtje weer oppookte en tegen zoon dingen zij : "je bent zo dik als een olifant (hij was zelf zwaarder) ik wens je de kanker toe, je vader heeft een debiele kop ( mijn man is in zijn jeugd geopereerd aan een tumor is zijn gezicht) etc etc en altijd was er wel iemand die mee ging lachen en bijna niemand kwam voor hem op. Een heel enkele keer. En de school heeft veel geprobeerd maar ik ben het wel met AnneJ eens dat veel scholen het er toch niet goed onder krijgen.
Ik lees dat je dochter- gelukkig wel veel vriendinnen heeft dat is positief. Maar houdt het in de gaten. Wij hebben nu erge spijt dat we niet eerder, na groep 4 of 5 geswitcht zijn, zeker nu we zien hoe een klas ook kan zijn. Maar de trauma's zijn nog niet weg en de pijn is niet helemaal gesleten bij onze zoon.
Lastig hoor, maar ik denk dat ik toch tegen mijn dochter zou zeggen dat ze best iets terug mag doen of zeggen. Jammer dan als de juf het daar niet mee eens.
Zelf ben ik 4 jaar lang gepest (jaren '80) door een meisje en op een gegeven moment was ik het zat en haalde ik uit. Meisje een blauw oog en blauwe wang. Tien minuten later kwam de bovenmeester maar me toe met het meisje in zijn kielzog, ik was bang dat ik op mijn lazer zou krijgen, maar tot mijn grote opluchting kreeg ik een schouderklopje met de opmerking: "nou hèhè, dat werd tijd". Hij eiste excuses van dat meisje aan mij voor het pesten en de anderhalf jaar daarna ging het veel beter. Het onderwijs is te zacht geworden en dat is jammer.
Sterkte voor uw dochter want gepest worden is zo naar. Als ze maar weet dat het niet aan haar ligt en dat ze zichzelf mag blijven.
(En ook sterkte voor dat jochie, want als uw vermoeden klopt en hij het moeilijk heeft thuis, is dat ook reden tot medelijden, maar er moet wel iets gebeuren.)
Mooi verhaal, MamavanRnW, maar die bovenmeester was dan toch wel een beetje een flapdrol dat hij kennelijk al langer van het pesten wist en de pester niet al eens eerder flink had aangesproken (althans, die indruk krijg je toch sterk).
Groeten,
Temet
Ik denk dat dat pestende jongetje door zijn gedrag een beetje over zich afroept dat iedereen in de klas "tegen" hem is. Waarschijnlijk is dat de reden dat de juf tegen de rest van de klas zegt dat ze zich er niet mee mogen bemoeien. Juf is bang dat er te veel een "hele klas tegen dat ene jongetje" sfeer gaat ontstaan. Tegelijkertijd veroorzaakt de juf die sfeer zelf als ze de hele klas laat nablijven of leuke activiteiten niet kan laten doorgaan vanwege die ene jongen.
Negeren van dat jongetje werkt niet; dat veroorzaakt juist dat hij escaleert naar fysiek contact.
Wat er zou moeten gebeuren, is dat omstanders zich bij elke grensoverschrijdende gedraging tot het slachtoffer richten, zonder de dader aan te spreken. Dat zou de hele klas moeten leren. Bemoei je met het slachtoffer, niet met de dader. Laat merken aan het slachtoffer dat je het gezien hebt en dat je het niet normaal vindt, dat het slachtoffer het niet verdiend heeft, dat je het niet eens bent met die opmerking.
Is het een idee om eens met de ouders van die vriendinnetjes in conclaaf te gaan. Vraag hoe die vriendinnen het pesten ervaren en hoe ze het ervaren dat ze het moeten negeren en zich er niet mee mogen bemoeien / het slachtoffer niet mogen troosten. Als andere kinderen dit ook als probleem ervaren, en ouders daarover (vanuit hun eigen kind gezien) met de juf in gesprek gaan, ziet de juf misschien in dat het anders moet? Maar pas op dat je niet gaat roddelen over de pestkop en wat de school daarmee zou moeten doen, want daar zijn leerkrachten allergisch voor.
