Dagtaak aan prutswerk

ToetieToover schreef op 31-01-2024 om 01:09:

[..]

Ik snap niet dat mensen zo ontzettend veel moeite doen voor iemand die het niet erg vindt als de halve wereldbevolking zal doodvallen.

Ik vind het de moeite waard om inzichtelijk te maken wat nou precies de problemen zijn waar TO en zijn dochter tegenaan lopen. Daarbij denk ik dat zich onvoldoende bewust is van hoe hij op anderen overkomt, dat herken ik hier ook in mijn omgeving. En of dat nou door autisme komt of niet, duidelijk is dat zijn brein anders werkt dan dat van de meeste van ons. Daarvan uitgaande kan ik dat makkelijk naast me neerleggen. Als TO door onze adviezen meer open gaat staan voor andere perspectieven, is dat voor hem en zijn dochter winst. En dat lijkt me een goede ontwikkeling voor het meisje. Want hoewel TO het beste met haar voor heeft, betekent dat niet dat zijn oplossingen de beste oplossingen zijn om haar goed te helpen. 

Henricus schreef op 30-01-2024 om 16:03:

[..]

inzake de tijd van rondleiding: het is/was sowieso op een reguliere schooldag, de juf van groep 2 zou zich ook in het gesprek mengen en zover ik weet kon dochterlief ook even meelopen in de klas (zodat ik ook even kon praten).
Kortom: het is m.i. niet ook zo gek om de reguliere schooltijden aan te houden.

Maar goed, ik word door iemand alweer als dom weggezet.

Inzake dochter:
geen tot weinig contact met klasgenoten en met juf, speelt/werkt vaak alleen, heeft nergens last van, vindt veel andere kinderen uit de klas ook niet leuk (oudere kinderen heeft ze meer mee), school is makkelijk (saai wordt ook genoemd) en ze wil meer nadenken. Probleem is dat ze op school niets laat zien van wat ze kan.

Vanuit school lopen ze dus tegen dat soort zaken aan, maar dochterlief heeft er zelf geen tot weinig moeite mee.
Ze is gewoon geen doorsnee leerling met doorsnee gedrag en dan weet school 't even niet meer wat ze er mee aan moeten.

School vindt ze opzich leuk (behoudens 1 van de 2 juffen en (veel) kinderen), vindt 't in de klas wel te druk en lesstof is dus saai/makkelijk

betreft het gedrag:
even terug in de tijd, de kinderopvang..ook daar hebben we al zoveel geouwehoer gehad, ook daar wisten ze niet wat ze er mee moesten.
Het eerste half jaar deed ze niets, niet spelen..niks! Enkel en alleen observeren.
Ze dachten dat ze doof was, later autistisch en weet ik wat niet meer.
Ook daar dus al "afwijkend" gedrag.

Het gedrag komt mij wel bekend voor, zowel vroeger als in 't heden. Eigenlijk niks nieuws.
Ik heb ook niks met andere mensen, was ook niet van het spelen, werk ook 't liefst alleen, drukte is mij niks etc. etc.
Ik herken veel van mijzelf en zie dus ook geen probleem, anderen wel.

En als "de anderen" (school etc) eens naar mij gingen luisteren ipv alles continu van tafel vegen dan waren we op diverse fronten al een heel stuk verder gekomen.

Nog even hierop terugkomen. Dus dochter vindt school op zich leuk, maar wel te druk en te makkelijk/saai. School vindt het een probleem dat ze weinig contact maakt en veel alleen speelt. En ze laat niet zien wat ze kan. Wat is dan het voorstel van school? Willen ze haar testen, verwachten ze iets van jullie als ouders, adviseren ze iets anders over haar ontwikkeling? Of vind jij dat ze naar een andere groep moet en werkt school daar niet in mee? Blijkbaar is er een probleem, maar uit jouw omschrijving wordt mij dat niet goed duidelijk. Wat wil school nou eigenlijk?

Henricus, je legt goed uit waar je je aan stoort. Maar ik snap toch nog steeds niet helemaal waaróm je je er aan stoort? Neem het voorbeeld van Maestro (dat programma over BN'ers die een orkest willen dirigeren). Wat stoort je er precies aan dat er mensen zijn die plezier beleven aan het kijken naar dat programma?

Om eerlijk te zijn komt het op mij over alsof je je hoogbegaafdheid nog helemaal niet zo goed geaccepteerd hebt. En dat klinkt misschien een beetje gek, want je oogt best senang met het idee dat jij slim bent en snel denkt. Maar ik bedoel meer het andere deel van hoogbegaafdheid: accepteren dat jij anders denkt dan 98% van de wereldbevolking. En dat jij daarmee altijd anders zal zijn. En JIJ degene bent die zich aan zal moeten passen.
Je lijkt nog steeds zo'n strijd te voeren om die ander te willen veranderen. In jouw dromen wordt er geen prutswerk meer geleverd. Geen gemiddelde prestaties, geen gemiddelde gesprekken. Jouw perfectionisme, bekend bij HB'ers, is zeer hoog, maar ook richting anderen. Dat duidt voor mij op acceptatieproblemen. Logisch dat het je dan ook nog niet lukt dat politiek correcte sausje over je communicatie te gooien, want je bent nog niet bereid van je idee af te stappen. Maar de televisiekijker, de Kunst&Kitch opleider en de leerkracht, die gaan allemaal niet veranderen. Jij bent de enige die kan veranderen als het gaat om je perspectief op hoe de ander zich dient te gedragen. Dat hóeft niet, maar het zou je last wel aanzienlijk kunnen verlagen.

Henricus schreef op 31-01-2024 om 11:20:

[..]

Geraakt worden door een opmerking, dat valt mee.
Het is alleen pure ergernis dat de oordelen al klaar liggen, er nauwelijks gelezen wordt en de meesten er zelf zaken gaan in- of aanvullen.

Inzake autisme: iedereen heeft in meer of mindere mate wel een stukje autisme in zich, net als bijv. narcisme.
Ik werd hier op basis van een paar opmerkingen al weggezet als narcist, dan heb je een hoop dingen mbt narcisme toch echt niet begrepen.

Of het hb etiketje mij beter past dan autisme? Nee, hb is ook aardig waardeloos en ik weet niet wat beter/leuker zou zijn

Of ik kenmerken van autisme heb: dat ontken ik absoluut niet, nogmaals: iedereen heeft kenmerken en bij mij zijn er wel wat zaken die er misschien bovenuit steken. Maar een autisme label is wel wat uitgebreider dan "de halve wereld kan dood neer vallen = 100% autisme".

Inzake laatstgenoemde opmerking, dat ik er niet wakker van lig als de halve wereld neervalt: het heeft m.i. niets (of weinig) met autisme te maken.
Om me heen, zoals eerder gezegd, zie ik allerhande dingen...het prutswerk,het SBS6 niveau, de dommigheid, de simpele zielen, 0 inhoud. Geef het maar een naam.
Dát kan ik dus missen als kiespijn, zet me dan maar liever op een onbewoond eiland.

Om een voorbeeld te noemen: ik kwam er kortgeleden achter dat er een programma is waarin bn-ers een orkest dirigeren. Bleek dat 't programma al 7 seizoenen aan de gang is. Dat soort niveau, daar kan ik me dus werkelijk niets bij voorstellen...vind het ook zeer moeilijk te bevatten dat zoiets blijkbaar dermate populair is dat 't programma ook al 7 seizoenen bestaat. (net zoals bn-ers die bakken, fotograveren, zingen, dansen, kinderen die bakken en meer van dat soort regelrechte onzin. Wat is 't volgende? BN-ers die auto's gaan uitdeuken? )
Geef 't volk brood en spelen... nadenken lijkt uit de mode, het moet zo simpel mogelijk en dan is 't blijkbaar leuk/interessant.
Daarnaast heb je nog 't volk wat dmv een pak en stropdas meent intelligenter over te komen, totdat het gesprek de diepte in gaat, dan ben je zo vaak ook snel kwijt.

Dergelijk niveau, waartoe m.i. de halve wereld behoort, ben ik liever kwijt dan rijk.
Ben ik op basis van zo'n beredenering gelijk een rasechte autist?

Ja, in basis kunnen mijn opmerkingen wellicht als autistisch bestempeld kunnen worden, mijn beredenatie er achter is m.i. wat minder autistisch.

En of ik te hoge verwachtingen heb? Ja, maar is dat mijn "fout" of is dat weer terug te herleiden naar o.a. prutswerk, 0 niveau en de simpele zielen die de puntjes op de i niet kunnen zetten?

Wederom een voorbeeldje:
ik was een paar jaar terug in de running om registertaxateur te worden, afdeling kunst.
Ja, bij dezelfde club als waar de heren/dames van Tussen Kunst&Kitsch ook behoren. Daar zou je toch enig niveau mogen verwachten en ik had ook wel een aardig verwachtingspatroon. (er waren ook écht wel wat mensen met diepgaande kennis van specifieke (kunst)zaken)
Ik was al door de ballotage, allemaal leuk en aardig. Had er ook oprecht zin in.
Die club had o.a. goed/vals middagen (altijd na de vergaderingen), had me daar ook juist op verheugd (kunst is leuk, valse kunst is veel interessanter, hoe herkennen etc. etc.)
Wat bleek? Keer op keer een zaal vol horloges, klokken, glaswerk, kunst, keramiek, sculpturen...van alles wat. Je kreeg een paar A4-tjes in de handen en kon alles bekijken en aanvinken wat vals óf goed was. Dat werd dan even kort besproken en dat was 't. Inhoudelijk 0,0 informatie en wat heb ik met keramiek of horloges te maken? Zeker van zo'n club had ik echt wel meer verwacht, dat ook aangegeven, verteld wat mijn verwachting was én daar dieper op in gegaan bij de voorzitter. Gesprek qua o.a. valse kunst aangegaan..in 't begin riep hij nog bevestigend "ja ja" en begreep hij nog waar ik 't over had. Hoe verder in 't verhaal hoe minder hij er van begreep (ondanks de bevestigende "ja's") en ik moest maar eens een middagje organiseren omdat die club er nog wat van kon leren. Ja, als aspirant die net binnen komt wandelen kon ik dat kaliber nog wat aanleren

(Voor de autisme liefhebbers nog een vervolg op bovenstaand stukje )
als taxateur aldaar moesten we ook examens doen, prima. Onder andere een stuk praktijk. In een galerie moest werden wat kunstwerken aangewezen en moest je o.a. de stijl herkennen (abstract, figuratief etc)
Gezegd dat dat een lastige kwestie is, dit gezien o.a. de overlap met stijlen veel voorkomt.
De discussie kwam op gang: ik zei "is Mondriaan (je weet, die gekleurde vlakjes) dan abstracte kunst?"
Ja, het bleek abstracte kunst aldus de voorzitter, dat zou ook het antwoord op een examen moeten zijn en dáár was ik 't nou niet mee eens.
Rechtlijnig gezien en voor de meeste mensen is 't inderdaad abstracte kunst, zo dacht de voorzitter dus ook.
Maar ís het ook abstracte kunst??

Nu even een eenvoudig kijkje in mijn denkbeeld: Mondriaan was van origine een landschapsschilder en ja gewoon boompjes, huisje, grasveldje. Feitelijk niks bijzonders.
De stijl is veranderd (uiteindelijk de dure gekleurde baantjes en vakjes) maar voor Mondriaan waren het nog steeds dezelfde landschappen, hetzij zeer geabstraheerd in de loop der tijd.
Is het dan abstracte kunst? Ja, voor de leek (en de registertaxateurs ) wel, voor mij niet.
De latere, bekende "abstracte" werken waren aldus de kunstenaar nog steeds landschappen, wie zijn wij om de kunstenaar te overrulen en er onze eigen "abstracte" label aan te hangen? Weten wij het beter dan de kunstenaar? Of wordt er geen moeite gedaan om tot een correcte benaming te komen? Ben ik een autist of ben ik slechts de professional die z'n kennis gebruikt, goed werk wil leveren door de geest en de kunst van de kunstenaar (historisch) correct weer te geven?

(Hoe dan ook, ik ben ook daar maar mee gestopt, was graag registertaxateur geworden (aan de kennis ligt 't niet) maar er waren wat teveel verschillen die niet verenigbaar waren.)

Afijn, of hb, anders denken (en/of volgens sommigen autisme) leuk is? Mwah, zoals vaker gezegd is aansluiting vinden bij andere mensen lastig.
Zelfs in kringen van de registertaxateurs loop je dus al tegen compleet andere denkwijzen (in mijn optiek: simpeler zielen) aan, ook daar geen aansluiting gevonden.

Kan er wel uren over doorouwehoeren, heeft vrij weinig nut

Over de programma's op tv: je hoeft er niet naar te kijken. Er zijn genoeg mensen die geen kabeltv hebben maar alleen via internet naar npostart kijken en/of een streamingsdienst. 

Wat betreft je werk op het kunstvlak (toevallig weet ik er beroepsmatig ook wat van): ja, dat is best wel autistisch hoe je je dan opstelt. Kunst is opgedeeld in categorieën, stromingen en dergelijke om overzicht te creëren in de enorme hoeveelheid. Maar zoveel kunstenaars hebben werk gemaakt dat binnen verschillende stromingen past. Van Gogh heeft heel wat werk gemaakt dat je inhoudelijk zou rekenen tot het realisme, maar toch wordt hij een post-impressionist genoemd en zijn werk is van grote invloed geweest op het expressionisme bijvoorbeeld. In zijn werk zijn ook elementen van pointilisme en japonisme aanwezig en zo kan ik wel een uurtje doorgaan. Dat zou weliswaar zeer correct zijn, maar ook réte-vermoeiend voor de meeste mensen en bovendien erg rigide. Als jij je er niet bij neer kunt leggen dat je even kort door de bocht gaat door het werk van Mondriaan abstract te noemen omwille van de voortgang van een gesprek, uitleg of wat dan ook, dan zou ik zeggen: ja, je bent een autist. 

Ik denk dat het probleem er vooral in zit dat jij niet accepteert dat je 'anders' bent, maar dat je van mening bent dat je béter bent. Daar gaat het mis. 
Want nee, je bent misschien wel slimmer (in sommige opzichten dan, in andere weer niet) dan 'de meute', maar dat is niet beter of slechter hè. Dat is gewoon ánders

Mugs schreef op 31-01-2024 om 12:27:

Ik denk dat het probleem er vooral in zit dat jij niet accepteert dat je 'anders' bent, maar dat je van mening bent dat je béter bent. Daar gaat het mis.
Want nee, je bent misschien wel slimmer (in sommige opzichten dan, in andere weer niet) dan 'de meute', maar dat is niet beter of slechter hè. Dat is gewoon ánders

Dit is nou een gouden opmerking. Als je deze hardnekkige kernovertuiging nou eens wat zou kunnen ombuigen in therapie zou het je leven zoveel relaxter maken. 

Henricus schreef op 31-01-2024 om 12:19:

[..]

Of ik moet veranderen omdat de leerkracht, de taxateurs etc. niet veranderen...ja, moet ik me dan conformeren aan hun? Dat zie ik ook niet gebeuren.
Een beetje aanpassen is geen punt, maar dat zie ik niet 24/7 gebeuren.

Wat is jouw voorstel dan? Dat zij zich aan jou aanpassen? Allemaal, stuk voor stuk? Dat zij hun werk naar een hoger level trekken? Je bent al jááren bezig om dat te proberen, met nul resultaat. Waarom zou het nu ineens wel gaan lukken? Wanneer trek je de conclusie dat dat er gewoon niet in zit? 

Dit topic is inmiddels een verzamelplek geworden van zo'n beetje alle HB Viafora leden. Stuk voor stuk hebben mensen hier gemeld dat zij ook hoogbegaafd zijn bevonden. Maar nauwelijks herkennen mensen de problemen die jij in het dagelijks leven tegen komt. Wél dat ze zich moeten aanpassen, maar niet dat het zo'n zware tol eist als wat jij laat zien in je posts. 

Je voorbeeld als rij-instructeur en je felle afwijzing van het politiek correcte sausje ('sociaal acceptabel communiceren' heb ik het dan over) vind ik daar ook wel exemplarisch voor. Vanuit de zijnskenmerken van hoogbegaafdheid, zullen alle HB'ers herkennen dat de lat graag hoog wordt gelegd en de communicatiestijl graag direct en eerlijk is. Maar eigenlijk zie je dat iedereen zich richting zijn volwassenheid heeft leren conformeren aan de sociale stijl van de samenleving. We hebben allemaal geleerd geen brutale mond open te trekken naar de leerkracht (ook al wisten we het beter!), kwetsende boodschappen met minder kwetsbare woorden te brengen en ons in het werk op diverse manieren leren aanpassen aan de norm van de werkgever en/of maatschappij. 
In het wijzen naar hoe de ander moet veranderen (en richting jouw lat moet bewegen), vraag ik me toch af of je wel eens grondig hebt onderzocht waar jouw acceptatie- of aanpassingsproblemen vandaan komen. Waarom is dit voor jou zo anders dan voor al die andere HB'ers? Ik kan mij voorstellen dat het jou veel op kan leveren om hier iets mee te doen. 

Het gaat vooral om de manier waarop je erover praat. Maar goed, we zien maar een heel klein stukje van jou hier, dus met zekerheid kan ik ook niets zeggen. Maar je doet mij erg denken aan andere autisten die ik ken.

Henricus schreef op 31-01-2024 om 12:48:

[..]

Die programma's kijk ik ook niet naar, anders had ik 7 seizoenen terug al geweten dat dat pprogramma bestond.

Inzake stromingen/invloeden in de kunst: het is, zoals ik al zei, een lastige kwestie. Er is veel overlap.
Neem muziek: R&B was o.a. Frank Sinatra, Rolling Stones, later wat onverstaandbare heren met hijgende dames en nog een hele variateit er tussen in. Daar is ook geen pijl op te trekken, zo ook met de kunst.

"als jij je er niet bij neer kunst leggen dat je even kort door de bocht gaat door 't werk van Mondriaan abstract te noemen -...- dan ben ik een autist"

Ik snap dat het op 't eerste gezicht abstract is, dat zie ik uiteraard ook wel.
Maar maakt mijn visie, dat we de kunstenaar en zijn visie (landschappen) overrulen door het werk abstract te noemen, mij een autist??
Dan weten we het beter dan de kunstenaar zelf, beetje vreemd nietwaar?

Het komt er dus eigenlijk op neer dat als de massa zegt dat het abstract werk is, het ook niet betwist wordt en dat ik dankzij diezelfde massa (waar ik 't dus niet mee eens ben) spontaan als autist door 't leven ga omdat ik me niet kan neerleggen bij het algemeen geaccepteerde beeld van Mondriaan->abstractie

Als de massa zegt dat de lucht paars is dan ga jij daar dan ook in mee? Of leg je je daar ook niet bij neer en zeg je dat de lucht tóch blauw is

Maak je niet zo druk. Een beetje kunsthistoricus weet dat Mondriaan een impressionist was en dat bleef, alleen zagen zijn sfeervolle bossen er later wat geblokter uit zeg maar. Natuurlijk zie je dat niet op de tv! Ik kijk overigens graag naar Kunst en Kitsch 

Door mijn IQ, studie en achtergrond voel ik me ook wel eens verheven of bevoorrecht. Maar het levert me vooral veel kennis over de wereld op en soms kan ik dat delen met anderen. Maar meestal heb ik er vooral zelf plezier van, daar gaat het toch om? 

Er is niemand die zegt dat jij dat beeld van Mondriaan niet mag hebben. Sterker nog: het is niet eens een mening maar een feit en je hebt helemaal gelijk. Ik was laatst naar het Weinachtsoratorium van Bach. Daar weet ik ook meer over dan de gemiddelde luisteraar in de zaal (dat zou overigens nog wel eens erg kunnen tegenvallen, haha) In het programmaboekje lees ik dan ook dingen die te kort door de bocht zijn en meer nuance behoeven. Daar laat ik mijn avond toch niet door verpesten?

Mijn wijze oma zei altijd,  gelijk hebben en gelijk krijgen zijn twee verschillende dingen.  In jouw gedachten heb je misschien gelijk, maar ik denk mn door jouw houding zal je het weinig krijgen.  Bij mij roept het weerstand op.  En hoe goed je jezelf ook vindt,  je hebt toch andere mensen nodig.  Want je kan niet zelf je auto maken,  het eten koken in een restaurant, nierstenen genezen,  je kont wassen als je oud en versleten bent,  je kroon vervangen en je leidingen aanleggen. En met deze houding verwacht ik dat mensen ook ineens wat minder hard lopen. Kan je heel onterecht vinden maar de meeste mensen hebben de goedkeuring van iemand die overal over klaagt niet nodig.  

Tja Henricus je hebt een heel hoog iq maar het gebrek aan wijsheid belemmert je je intelligentie waarlijk te ontplooien en rust en geluk in je leven te ervaren. Hopelijk komt dat nog met de jaren