Dagtaak aan prutswerk
Ik zet deze post maar even in ouders/school, het is eigenlijk veel breder.
Wat ik er aan kan doen? Geen idee. Hoe ik er mee om moet gaan? Geen idee...
Ik heb dus een dagtaak aan het prutswerk van derden, ik zie ook dagelijks een boel prutswerk en het is één grote ergernis die mij erg veel tijd kost
Een voorbeeldje om de keuze van dit topic te rechtvaardigen:
Lang verhaal in 't kort: dochterlief zit op school, groep 2 en vanaf dag 1 tot heden kunnen de juffen erg weinig met haar. Ze praat vrijwel niet met de juffen en andere kinderen, laat op school niet zien wat ze kan enz.
We zijn talloze van die hdgp gesprekken verder, zit je met 4 man aan tafel...een hoop geouwehoer en 0 resultaat.
Nu heb ik alvanaf dag 1 (en sindsdien zéér vaak) aangegeven dat ik het sterke vermoeden van hb heb. Hier is nooit wat mee gedaan en om o.a. die reden heb ik zeer recentelijk de stekker uit alle hulpvraag (oa die hdgop geprekken) getrokken en zelf maar aan de slag gegaan. In 1 week ben ik al vele malen verder gekomen dan 2 jaar en al die figuren met al die gesprekken samen. (eindresultaat: dinsdag bij een andere (hb)school kijken)
Of neem een vriend van me, momenteel al 5 weken in het ziekenhuis...als ik hoor wat daar mis gegaan is. En dat zijn dat de zgn "specialisten" waarbij de patient én revalidatieartsen het verhaal van die specialisten met veel succes onderuit vegen. (heb deze ervaringen zelf ook ondervonden)
Of neem zoonlief, was volgens de testen aan het linkeroor wat doof, bleek aan het slakkenhuis te liggen en pech: niet aan te doen. Later bleek niet het slakkenhuis maar het middenoor links het probleem te zijn...dan kon het probleem opeens weleens meevallen.
Laatst weer een test gehad, nu blijkt opeens het rechteroor ineens (ook) een probleem, over links wordt niet meer gesproken.
En zo zijn er tal van zaken, school, werk enz
Ik zie en hoor zoveel onzin, zie zoveel prutswerk...ik kan overal weer zelf achteraan, mag alles zelf oplossen.
Ben ik één van de weinigen die tegen dit probleem aanloopt? Ben ik (te) kritisch? Of vertrouwt iedereen elkaar maar en denkt dat het wel goed komt zonder er verder bij na te denken..want ja, het is hun werk en ze zullen 't wel weten?
Bestaan er nog wel mensen die hun werk serieus nemen en, veel belangrijker, écht wel weten waar ze mee bezig zijn? Ik tref die mensen nml niet tot zéééér zelden!
Flanagan schreef op 30-01-2024 om 14:42:
Op 28 jan schreef Henricus over het bezoek aan een andere school, eentje met kleine klassen. Dit is dus niet de school waar 120 km voor gereden moet worden.
Een goede school is niet 123 gevonden; succes met de zoektocht en meldt je dochter ondertussen aan bij een clubje; bv schaatsen of ballet of kookclubje.
waarop baseer je dat de school die Henricus bezocht heeft geen kleine klassen zou hebben? Zijn dochter vindt het te druk, maar dat hoeft niet aan de klasgrootte te liggen?
Henricus schreef op 30-01-2024 om 13:46:
nou, ik zal het verhaal voor de geinteresseerden nog even af maken
Inzake het verhaal van school waar we vandaag een rondleiding zouden doen:
(en ja, prutswerk komt wéér even naar boven)
Recentelijk per email afspraak gemaakt voor rondleiding, ook duidelijk gevraagd hoe laat we verwacht werden. Op alles bevestiging en antwoord, behalve het laatste: de tijd.
Ik ging er dan maar van uit dat we 0830 op school moesten zijn.
Eenmaal daar bleek dat 't om 11 uur was oftewel nog 2.5 uur niksdoen in (letterlijk) een uithoek waar niks te beleven is.
Dat het geen 8:30 zou zijn had je zelf toch ook kunnen bedenken, dat is spitsuur, kinderen moeten naar binnen en zich settelen, ouders van al bestaande leerlingen moeten nog even de kleine mededelingen doen, zeker bij de kleuters, dan ga je toch geen bezoek ontvangen. Nee, dat komt op een rustiger moment op de dag zo aan het eind van de ochtend.
Assumption is the mother of all fuck-ups, en dat blijkt hier ook te zijn.
Henricus schreef op 30-01-2024 om 14:12:
[..]
Ik heb in de email duidelijk gevraagd om een tijd.
Nogmaals, ik kreeg op alles antwoord behalve dat.
Moet ik gaan bedelen, keer op keer er achter aan, om een tijd te ontfutselen?
Het lijkt me dit niet de eerste keer is dat ze een rondleiding doen waarvan de tijd blijkbaar vast staat.
Geen respons? Dan ga ik uit van de reguliere tijden.
Waar dochter tegenaan loopt:
Zij is (uiteraard) anders dan anders, maar derden hebben problemen met haar.
School weet niet wat ze met haar aan moeten enz.
Wat dát betreft zit ze dus op een verkeerde plek.
(en haar gedrag komt me bekend voor, ik kijk er dus ook niet raar van op dat anderen problemen met haar hebben ipv andersom)
Je vraagt in een mail om een tijd. Je krijgt geen antwoord. Dan denk je niet; goh nog een mailtje, telefoontje er achteraan zodat ik duidelijkheid heb? Ik denk dat de meeste mensen dat namelijk zouden doen. Natuurlijk is het een ''fout' dat die tijd niet in het eerste antwoord stond. Maar nu heb jij meer last van die fout dan wanneer je gewoon nog eens gebeld had. Dat heet overigens geen 'bedelen' maar 'informeren'.
Zomaar ergens naartoe gaan in de verwachting dat men je op een door jou gekozen tijdstip wel wil rondleiden is nogal naïef. Er is niet zoiets als 'reguliere tijden' als het gaat om een privé rondleiding op een school. Bij een open dag oid waar vaste tijdens genoemd worden op bijvoorbeeld een website wel. Maar jij kunt niet besluiten dat 8.30 een reguliere tijd is waarop de leerkracht jou ter woord moet staan. Sowieso had je je er wellicht in kunnen verplaatsen dat dit tijdstip de dag-start is en zij niet zomaar afwezig kan zijn uit de klas.
Begrijp ik nu goed dat jullie gewoon zijn omgekeerd en weggegaan? Het gesprek niet hebben afgewacht? School heeft 'afgedaan' op basis van deze ervaring?
RosaMontana schreef op 30-01-2024 om 14:19:
[..]
Bedelen hoeft niet, maar voor een afspraak is een tijdstip nodig. En als jij denkt dat dat 8.30 is, betekent niet dat die school dat ook denkt, dat is wel gebleken.
Je beschrijft wel erg op hoofdlijnen waar je dochter tegenaan loopt. Wat is het precies? Maakt ze geen contact, doet ze niet mee, heeft ze ergens last van, is ze ongelukkig, snapt ze niet wat er van haar verwacht wordt, kan ze alles al, heeft ze geen vriendjes? En wat bedoel je met 'school weet niet wat ze met haar aan moeten'? Wat is er dan aan de hand? Want alleen 'anders dan anders' zijn is op zich geen probleem.
inzake de tijd van rondleiding: het is/was sowieso op een reguliere schooldag, de juf van groep 2 zou zich ook in het gesprek mengen en zover ik weet kon dochterlief ook even meelopen in de klas (zodat ik ook even kon praten).
Kortom: het is m.i. niet ook zo gek om de reguliere schooltijden aan te houden.
Maar goed, ik word door iemand alweer als dom weggezet.
Inzake dochter:
geen tot weinig contact met klasgenoten en met juf, speelt/werkt vaak alleen, heeft nergens last van, vindt veel andere kinderen uit de klas ook niet leuk (oudere kinderen heeft ze meer mee), school is makkelijk (saai wordt ook genoemd) en ze wil meer nadenken. Probleem is dat ze op school niets laat zien van wat ze kan.
Vanuit school lopen ze dus tegen dat soort zaken aan, maar dochterlief heeft er zelf geen tot weinig moeite mee.
Ze is gewoon geen doorsnee leerling met doorsnee gedrag en dan weet school 't even niet meer wat ze er mee aan moeten.
School vindt ze opzich leuk (behoudens 1 van de 2 juffen en (veel) kinderen), vindt 't in de klas wel te druk en lesstof is dus saai/makkelijk
betreft het gedrag:
even terug in de tijd, de kinderopvang..ook daar hebben we al zoveel geouwehoer gehad, ook daar wisten ze niet wat ze er mee moesten.
Het eerste half jaar deed ze niets, niet spelen..niks! Enkel en alleen observeren.
Ze dachten dat ze doof was, later autistisch en weet ik wat niet meer.
Ook daar dus al "afwijkend" gedrag.
Het gedrag komt mij wel bekend voor, zowel vroeger als in 't heden. Eigenlijk niks nieuws.
Ik heb ook niks met andere mensen, was ook niet van het spelen, werk ook 't liefst alleen, drukte is mij niks etc. etc.
Ik herken veel van mijzelf en zie dus ook geen probleem, anderen wel.
En als "de anderen" (school etc) eens naar mij gingen luisteren ipv alles continu van tafel vegen dan waren we op diverse fronten al een heel stuk verder gekomen.
Henricus schreef op 30-01-2024 om 14:12:
[..]
I...
Waar dochter tegenaan loopt:
Zij is (uiteraard) anders dan anders, maar derden hebben problemen met haar.
School weet niet wat ze met haar aan moeten enz.
Wat dát betreft zit ze dus op een verkeerde plek.
(en haar gedrag komt me bekend voor, ik kijk er dus ook niet raar van op dat anderen problemen met haar hebben ipv andersom
Ik vind dit niet zo een duidelijk antwoord eerlijk gezegd. Is dit zoals je antwoord op zwart-wit denken? 'Dochter loopt nergens tegenaan maar anderen hebben een probleem met haar.'? Vindt je dat er eigenlijk geen probleem is bij dochter, maar bij school? Is dat de reden dat je geen antwoord kunt geven op de vraag welke problemen dochter heeft? Omdat je eigenlijk vindt dat zij geen probleem heeft, maar school?
Wat bedoel je met 'school weet niet wat ze met haar aan moeten'? In welke zin weten ze dat niet? Wat zouden ze anders met haar 'aan moeten' dan met de andere kleuters? Heeft zij in enige zin een andere benadering nodig? En zo ja, welke? Kun je ons daar meer inzicht in geven? Dan kunnen we ook meedenken in waar dochter dan wel op haar plaats zou zijn.
Edit: ik zie dat je inmiddels uitgebreider geantwoord hebt. Die berichten hebben zich gekruist
kenfan schreef op 30-01-2024 om 15:45:
[..]
Nee, ik probeerde het met een snoeiharde reactie af te kappen. Door welwillend met TO mee te denken, geeft het aan het extreme gedrag van deze TO de schijn van normaliteit. En dat is het niet.
Net iets teveel ouders gezien die hun kind een tournee laten maken van school naar school op zoek naar het een educatief walhalla aan het eind van de regenboog.
Dat is schadelijk voor een kind. Een kleuter dagelijks vier uur in de auto, dat grenst aan kindermishandeling. Dan spoor je echt niet. Nog een paar van dit soort veeleisende onbenullen aan de deur terwijl je een klas naar binnen moet loodsen, en er blijft helemaal geen leraar in het PO meer over.
Oh maar daar zal je ook best gelijk in hebben, ik reageerde vooral op wat je zei over 'wat je aandacht geeft groeit'.
En als "de anderen" (school etc) eens naar mij gingen luisteren ipv alles continu van tafel vegen dan waren we op diverse fronten al een heel stuk verder gekomen.
Ik geloof niet dat je met deze instelling veel medestanders zult krijgen...
Meesje schreef op 30-01-2024 om 15:58:
en je op een door jou gekozen tijdstip wel wil rondleiden is nogal naïef. Er is niet zoiets als 'reguliere tijden' als het gaat om een privé rondleiding op een school. Bij een open dag oid waar vaste tijdens genoemd worden op bijvoorbeeld een website wel.
Begrijp ik nu goed dat jullie gewoon zijn omgekeerd en weggegaan? Het gesprek niet hebben afgewacht? School heeft 'afgedaan' op basis van deze ervaring?
Mijn berichten lezen kan weleens helpen.
Het was geen open dag waarbij iedereen naar binnen wandelt, het was ook geen prive rondleiding...meer er tussen in.
De school heeft 3 dagen per jaar waarbij rondleidingen worden gegeven. Je moet je hiervoor aanmelden en toevallig was vandaag één van die 3 dagen.
De rondleiding is dus op reguliere schooldagen,de lessen gaan gewoon door etc.
Is het dan vreemd dat ik, ondanks verzoek en bij gebrek aan tijdstip, gewoon 0830 aanhoud? Is dat nou zo vergezocht?
En omgekeerd en weggegaan op basis van deze ervaring?
Wederom: lezen van mijn berichten biedt verheldering.
Gaan we nog een keertje: we waren in een gehucht op zo ongeveer 't einde van de wereld. Er is niks te doen en ik ga daar niet 2,5 staan wachten op een rondleidinkje.
Dochterlief vond de school sowieso te druk en niet leuk, daarnaast nog de opmerkingen die ik een tweetal juffen hoorde maken.
Dus nee, het is niet alleen op "deze ervaring"
Een 'rondleidinkje'. Waar je wel achterlijkl lang voor ging rijden.
Schiet mij maar lek.
In reactie op een andere post : ik heb in ieder geval niet voetstoots aangenomen dat het hier gaat om HB bij TO + dochter. Ik heb al een paar keer aangegeven dat TO zelf zegt bekend te zijn met autisme. Zijn reacties wijzen in ieder geval heel sterk in die richting. Ook de beschrijving van zijn dochter wijst sterk in de richting van autisme. Erfelijkheid kan een grote rol spelen bij HB zoals hij zelf zegt, dat geldt ook voor autisme. Dat sluit overigens allerminst uit dat er óók sprake kan zijn van HB.
Als je de posts leest van TO door een autisme bril dan is zijn gedrag opeens heel verklaarbaar. Geldt ook voor de dochter. Als autisme het bovenliggende probleem is dan moet er heel anders gekeken worden naar mogelijke oplossingen. Als er bijvoorbeeld aan zoveel mogelijk voorwaarden is voldaan om het meisje structuur, regelmaat en rust te bieden dan krijgt ze ruimte om te groeien en te leren.
TO reageert niet op mijn posts. Ik kan alleen maar gissen waarom niet.
TineWinkel schreef op 30-01-2024 om 16:12:
En als "de anderen" (school etc) eens naar mij gingen luisteren ipv alles continu van tafel vegen dan waren we op diverse fronten al een heel stuk verder gekomen.
Ik geloof niet dat je met deze instelling veel medestanders zult krijgen...
Medestanders interesseren me niet, daar gaat het me ook niet om.
Feit is: dochterlief is een product van mij en mijn vrouw (daar is écht geen twijfel over )
De kans is dus wel groot dat er dus wel een heleboel van mij en mijn vrouw in zit, zou het niet??
Nu heeft dochterlief iets meer van mij dan van mijn vrouw, ik herken dus ook veel van mijzelf in haar. Zijn wij als ouders dan niet de beste vraagbaak mbt gedrag enz?
Ik heb daar bij school en hulpinstanties ook wel vaker kritiek op gegeven:
er wordt naar het kind gekeken, een oordeel gegeven (in dit geval weten ze 't niet), blijven er maar over door ouwehoeren met 0,0 resultaat
Spendeer éérst eens een uurtje of 2 aan de biologische ouders (indien mogelijk), dan kom je al meer te weten mbt o.a. het karakter van het kind.
Ik zie dus veel dingen waar ik mij niet over verbaas, waar ik niet raar van sta te kijken en wat ik wel degelijk herken.
Wat is er dan mis met even wat aandacht aan de ouders besteden? Kan best leerzaam zijn
Zo heb ik met 1 arts van het consultatiebureau (zij is de enige waar ik wat mee kan bereiken) ook een gesprek van een paar uur gehad.
Na dat gesprek over mij werd haar wel erg veel duidelijk mbt dochterlief en werden er opeens redelijke stappen genomen.
Medestanders of niet: er zit wel logica in het feit dat als je weet hoe de ouders in elkaar steken, je met dat kind ook al een hoop kan verklaren. Dát is 't leuke van genen.
Of wordt dat hier acuut betwist omdat het een reactie van Henricus betreft en per definitie onzin in?!
Ik lees in je post over je dochter en haar school juist een betrokken school. Je dochter ervaart geen probleem, maar school signaleert dat dochter zich anders dan "de norm" gedraagt/ontwikkelt en vraagt zich af hoe ze jouw dochter het best kunnen begeleiden. En daarvoor zoeken ze hulp bij derden, want een school is er om uit te voeren. Niet om zelf te diagnosticeren. Daar zijn leerkrachten helemaal niet tot opgeleid. Jij bent als ouder uiteraard ook een belangrijke speler. Wat was hun reactie toen jij zei: "ik ben zelf hb en ik herken haar gedrag in mijzelf"? En wat gaat school doen nu je een onderzoeksverslag hebt liggen waaruit blijkt dat je dochter hb is?
de aanname dat jullie rondleiding om 8.30 was en dat je er heen bent gegaan, vind ik heel vreemd. Zonder duidelijke tijd zou je namelijk net zo goed kunnen betogen dat 15 uur een goede tijd is, want dan is de schooldag klaar en heeft de juf tijd voor jullie.
wat je beschrijft over de omgang van de juf met de kinderen klinkt niet best, dus misschien is het maar beter zo.
Grappig dat jij erover valt dat iemand jou naar eigen zeggen als dom wegzet, terwijl je zelf anderen op een veel onsympathiekere manier loopt af te vallen. Echt ongelooflijk. Iemand met een beetje karakter kan ook incasseren. Jij overduidelijk niet.
En sorry hoor. Op de bonnefooi ergens heengaan is gewoon prutswerk van de bovenste plan. Van jouzelf. Hoe graag je dit ook weer bij de ander neer wil leggen.
Je had natuurlijk ook zonder te gaan wel kunnen constateren dat de beoogde nieuwe school prutswerk levert. Beweren dat je een HB-school bent zonder dat je daadwerkelijk weet of je HB-kinderen toelaat, niet in staat zijn om mails te beantwoorden. Wat je jezelf moet afvragen is waarom je eigenlijk daar naar toe bent gereden vanochtend.
