Dagtaak aan prutswerk
Ik zet deze post maar even in ouders/school, het is eigenlijk veel breder.
Wat ik er aan kan doen? Geen idee. Hoe ik er mee om moet gaan? Geen idee...
Ik heb dus een dagtaak aan het prutswerk van derden, ik zie ook dagelijks een boel prutswerk en het is één grote ergernis die mij erg veel tijd kost
Een voorbeeldje om de keuze van dit topic te rechtvaardigen:
Lang verhaal in 't kort: dochterlief zit op school, groep 2 en vanaf dag 1 tot heden kunnen de juffen erg weinig met haar. Ze praat vrijwel niet met de juffen en andere kinderen, laat op school niet zien wat ze kan enz.
We zijn talloze van die hdgp gesprekken verder, zit je met 4 man aan tafel...een hoop geouwehoer en 0 resultaat.
Nu heb ik alvanaf dag 1 (en sindsdien zéér vaak) aangegeven dat ik het sterke vermoeden van hb heb. Hier is nooit wat mee gedaan en om o.a. die reden heb ik zeer recentelijk de stekker uit alle hulpvraag (oa die hdgop geprekken) getrokken en zelf maar aan de slag gegaan. In 1 week ben ik al vele malen verder gekomen dan 2 jaar en al die figuren met al die gesprekken samen. (eindresultaat: dinsdag bij een andere (hb)school kijken)
Of neem een vriend van me, momenteel al 5 weken in het ziekenhuis...als ik hoor wat daar mis gegaan is. En dat zijn dat de zgn "specialisten" waarbij de patient én revalidatieartsen het verhaal van die specialisten met veel succes onderuit vegen. (heb deze ervaringen zelf ook ondervonden)
Of neem zoonlief, was volgens de testen aan het linkeroor wat doof, bleek aan het slakkenhuis te liggen en pech: niet aan te doen. Later bleek niet het slakkenhuis maar het middenoor links het probleem te zijn...dan kon het probleem opeens weleens meevallen.
Laatst weer een test gehad, nu blijkt opeens het rechteroor ineens (ook) een probleem, over links wordt niet meer gesproken.
En zo zijn er tal van zaken, school, werk enz
Ik zie en hoor zoveel onzin, zie zoveel prutswerk...ik kan overal weer zelf achteraan, mag alles zelf oplossen.
Ben ik één van de weinigen die tegen dit probleem aanloopt? Ben ik (te) kritisch? Of vertrouwt iedereen elkaar maar en denkt dat het wel goed komt zonder er verder bij na te denken..want ja, het is hun werk en ze zullen 't wel weten?
Bestaan er nog wel mensen die hun werk serieus nemen en, veel belangrijker, écht wel weten waar ze mee bezig zijn? Ik tref die mensen nml niet tot zéééér zelden!
Zonne2017 schreef op 30-01-2024 om 16:21:
In reactie op een andere post : ik heb in ieder geval niet voetstoots aangenomen dat het hier gaat om HB bij TO + dochter. Ik heb al een paar keer aangegeven dat TO zelf zegt bekend te zijn met autisme. Zijn reacties wijzen in ieder geval heel sterk in die richting. Ook de beschrijving van zijn dochter wijst sterk in de richting van autisme. Erfelijkheid kan een grote rol spelen bij HB zoals hij zelf zegt, dat geldt ook voor autisme. Dat sluit overigens allerminst uit dat er óók sprake kan zijn van HB.
Als je de posts leest van TO door een autisme bril dan is zijn gedrag opeens heel verklaarbaar. Geldt ook voor de dochter. Als autisme het bovenliggende probleem is dan moet er heel anders gekeken worden naar mogelijke oplossingen. Als er bijvoorbeeld aan zoveel mogelijk voorwaarden is voldaan om het meisje structuur, regelmaat en rust te bieden dan krijgt ze ruimte om te groeien en te leren.
TO reageert niet op mijn posts. Ik kan alleen maar gissen waarom niet.
Ik herken ook veel kenmerken van autisme in de beschrijving van dochter en in de posts van Henricus zelf. Bijvoorbeeld antwoorden geven die niet aansluiten bij de vraagstelling. Kan natuurlijk best dat er ook hb speelt, maar ik zou zeker insteken een onderzoek naar autisme voor dochter en van daaruit kijken hoe zij het best geholpen kan worden om een fijne schooltijd te kunnen hebben. Als Henricus zelf autisme heeft maakt dat het niet gemakkelijker, hopelijk kan de moeder hier een rol in spelen.
Dat de school geen tijd heeft gecommuniceerd is niet handig, maar beter kun je dan even bellen, zodat je niet uren te vroeg bent of juist te laat.
8.30 is de start van de schooldag, dat lijkt me niet het meest handige moment voor een rondleiding, maar 9.00 uur had net zo goed gekund als 11.00 uur.
Toen mijn dochter naar de basisschool ging, hadden we een rondleiding in de middag na schooltijd. De wenochtenden waren wel gewoon vanaf aanvang lesdag.
Als je kind 'anders' is, is dat niet per se erg, maar een kind moet uiteindelijk wel leren te functioneren in een wereld waar heel veel mensen niet zijn zoals zij.
Erkennen dat er 'iets' met je kind (en jezelf) aan de hand is, kan heel moeilijk zijn weet ik uit ervaring. Maar toch...van ontkennen dat er iets aan de hand is, is nog nooit iets beter geworden.
Verder vind ik dat jouw dochter voor haar leeftijd wel veel inspraak heeft in de schoolkeuze. Ik zou ook niet zo af gaan of op ze de juf leuk vindt. Volgend jaar krijgt ze weer een andere juf of meester. En je vindt niet altijd iedereen even leuk. Als een leerkracht echt heel naar doet, is het wat anders.
Het kan ook best dat dochter jouw ergernis en mening overneemt.
Zonne2017 schreef op 30-01-2024 om 16:21:
In reactie op een andere post : ik heb in ieder geval niet voetstoots aangenomen dat het hier gaat om HB bij TO + dochter. Ik heb al een paar keer aangegeven dat TO zelf zegt bekend te zijn met autisme. Zijn reacties wijzen in ieder geval heel sterk in die richting. Ook de beschrijving van zijn dochter wijst sterk in de richting van autisme. Erfelijkheid kan een grote rol spelen bij HB zoals hij zelf zegt, dat geldt ook voor autisme. Dat sluit overigens allerminst uit dat er óók sprake kan zijn van HB.
Als je de posts leest van TO door een autisme bril dan is zijn gedrag opeens heel verklaarbaar. Geldt ook voor de dochter. Als autisme het bovenliggende probleem is dan moet er heel anders gekeken worden naar mogelijke oplossingen. Als er bijvoorbeeld aan zoveel mogelijk voorwaarden is voldaan om het meisje structuur, regelmaat en rust te bieden dan krijgt ze ruimte om te groeien en te leren.
TO reageert niet op mijn posts. Ik kan alleen maar gissen waarom niet.
Dit. Hoewel HB bij mijn weten ook wel tot uiting kan komen in autistiforme trekken, lijkt het me in dit geval best helder dat een ASS de bovenliggende en meest beperkende diagnose is.
@Henricus, heb je wel eens overwogen om jezelf te laten onderzoeken op autisme? Of, iets laagdrempeliger, een online zelfonderzoekje gedaan? Dit vind ik een behulpzame link:
Heb ik autisme? | Thuisarts.nl
Want als het inderdaad zo is dat de problemen die jij ervaart, vooral (in het contact) met andere mensen, veroorzaakt worden door een ASS, dan moet je dáár eerst mee aan de slag voordat je met het stukje HB verder kan. Als dat al voor problemen zou zorgen, wat helemaal niet hoeft, gezien de reacties van sommigen hier. Maar er zijn maar weinig autisten die probleemloos door het leven gaan. Zelfs 'lichte' gevallen niet.
Dus, doe jezelf maar vooral je dochter een groot plezier en probeer objectief te beoordelen of er een kern van waarheid in onze vermoedens kan zitten.
LydiaDietz schreef op 30-01-2024 om 16:33:
Ik lees in je post over je dochter en haar school juist een betrokken school. Je dochter ervaart geen probleem, maar school signaleert dat dochter zich anders dan "de norm" gedraagt/ontwikkelt en vraagt zich af hoe ze jouw dochter het best kunnen begeleiden. En daarvoor zoeken ze hulp bij derden, want een school is er om uit te voeren. Niet om zelf te diagnosticeren. Daar zijn leerkrachten helemaal niet tot opgeleid. Jij bent als ouder uiteraard ook een belangrijke speler. Wat was hun reactie toen jij zei: "ik ben zelf hb en ik herken haar gedrag in mijzelf"? En wat gaat school doen nu je een onderzoeksverslag hebt liggen waaruit blijkt dat je dochter hb is?
Inzake een betrokken school: klopt opzich wel.
Waar het mis gaat is dat we al talloze gesprekken hebben gehad (de eerder genoemde club van 4 (juf, IB-er, orthopedagoog en eentje van 't consultatiebureau), ik altijd al mijn vermoedens heb geuit, de club van 4 alles van onze kant compleet negeert en z'n eigen gang gaat.
Dat ik zelf hb-er ben ik ook voor school oud nieuws, dat ik veel van mijzelf herken heb ik ook altijd al aangegeven...maar daar wordt niks mee gedaan.
Opzich niet zo erg dat er niks mee gedaan wordt, maar dan moet school ook niet zeuren dat ze niet weten wat ze met haar aan moeten. Er is nml. al genoeg aangedragen
Wat school nu gaat doen? Wij zijn van mening dat er niks gaat gebeuren.
Reden? We hebben al zovaak e.e.a. aangedragen, wordt compleet genegeerd. Waarom zou dat nu anders zijn?
Ter idee: in het één na laatste hdgp gesprek met de club van 4 is duidelijk afgesproken dat dochter zou meedraaien in groep 3 (óf een soort plusklas), gewoon om te kijken of ze daar wat beter op de plek is. In het laatste gesprek daar weer naar gevraagd en was de reactie "nee, doen we niet en de reden is dat ze niets laat zien van wat ze kan"
Ja godv**, ik vraag niet om weken/definitieve overplaatsing in een plusklas/groep 3, gewoon even een paar dagen meedraaien en zien waar het schip strandt, even peilen of 't wat is. Dát is dus al onmogelijk.
Of terugkomend op hb: ik moest recentelijk, tijdens het gesprek met de intake dame van de school waar we vandaag waren, vernemen dat de huidige school een inhouse hb specialist heeft. Waarom is die persoon, ondanks mijn hb vermoedens vanaf dag 1, er nooit bij betrokken?!
Kwestie aangekaart, formulier meegekregen dat we moesten invullen om die inhouse specialist in actie te krijgen...net voor de kerst weer ingeleverd. Ook daar is tot op heden niets mee gedaan en vraag me af of dat ook nog gaat gebeuren.
Nog eentje? Mij is al sinds begin vorig jaar herhaaldelijk gevraagd om naam/telefoonnummer van de logopedist en uiteraard het nr doorgegeven, school wou haar contacten, even wat zaken bespreken. Wel, school moet haar nog steeds contacten.
Zo zijn er nog tal van zaken...op de vraag wat school dus gaat doen?? Op basis van de ervaringen gaan we er van uit dat ze dus niets doen.
en hoe reageren al die prutsers die niet naar je luisteren als haar moeder vraagt waarom er niet zoveel met jullie input gedaan wordt?
ik denk ook dat jouw verwachtingen ;uitgebreide intake met ouders) meer bij een diagnose traject horen dan bij een zoekende school. Ze is nog maar 5. Voor zover ik weet is men vaak nog wat afwachtend dan, omdat kinderen ook ineens snel kunnen ontwikkelen.
Henricus schreef op 30-01-2024 om 17:14:
[..]
Ter idee: in het één na laatste hdgp gesprek met de club van 4 is duidelijk afgesproken dat dochter zou meedraaien in groep 3 (óf een soort plusklas), gewoon om te kijken of ze daar wat beter op de plek is. In het laatste gesprek daar weer naar gevraagd en was de reactie "nee, doen we niet en de reden is dat ze niets laat zien van wat ze kan"
En wat zegt je dochter zelf als je haar vraagt waarom ze op school niet laat zien dat ze kan lezen en schrijven (wat neem ik aan een minimale vereiste is om met groep 3 mee te draaien)?
Jonagold schreef op 30-01-2024 om 17:09:
[..]
Dit. Hoewel HB bij mijn weten ook wel tot uiting kan komen in autistiforme trekken, lijkt het me in dit geval best helder dat een ASS de bovenliggende en meest beperkende diagnose is.
@Henricus, heb je wel eens overwogen om jezelf te laten onderzoeken op autisme? Of, iets laagdrempeliger, een online zelfonderzoekje gedaan? Dit vind ik een behulpzame link:
Heb ik autisme? | Thuisarts.nl
Want als het inderdaad zo is dat de problemen die jij ervaart, vooral (in het contact) met andere mensen, veroorzaakt worden door een ASS, dan moet je dáár eerst mee aan de slag voordat je met het stukje HB verder kan. Als dat al voor problemen zou zorgen, wat helemaal niet hoeft, gezien de reacties van sommigen hier. Maar er zijn maar weinig autisten die probleemloos door het leven gaan. Zelfs 'lichte' gevallen niet.Dus, doe jezelf maar vooral je dochter een groot plezier en probeer objectief te beoordelen of er een kern van waarheid in onze vermoedens kan zitten.
Autisme is zowel bij mij als bij dochter vaak ter sprake gekomen (of eigenlijk de kwestie dochter: zij wellicht autisme, ik dus wellicht ook) maar dat aspect is reeds van tafel.
Is er overlap tussen hb en autisme? Ja, absoluut en ik denk dat die overlap wel aardig aanwezig is.
Er zijn overigens tal van zaken van tafel, meest recente is bijv. selectief mutisme.
quote: "Want als het inderdaad zo is dat de problemen die jij ervaart, vooral (in het contact) met andere mensen..."
Kijk, ik ben niet contactgestoord, heb op dat vlak ook geen problemen. Ik ouwehoer wat af, kan sociaal absoluut wel meekomen etc. (er zijn mensen die jaloers zijn: hoe ik over kom, kan ouwehoeren, word gezien als sociaal sterk enz) maar het is veelal "gemaakt". Ik heb weinig met andere mensen, het interesseert me niet en ja, zet mij een jaar op een onbewoond eiland (wel met een gevulde koelkast 
) dan is 't ook goed.
Al zal de halve wereld om me heen terplekke dood neervallen dan ben ik de laatste die daar moeite mee heeft. (even cru gezegd: scheelt een hoop randdebielen om me heen, minder ergernis én geeft me hoogstwaarschijnlijk iets meer rust)
Henricus schreef op 30-01-2024 om 17:14:
[..]
Inzake een betrokken school: klopt opzich wel.
Waar het mis gaat is dat we al talloze gesprekken hebben gehad (de eerder genoemde club van 4 (juf, IB-er, orthopedagoog en eentje van 't consultatiebureau), ik altijd al mijn vermoedens heb geuit, de club van 4 alles van onze kant compleet negeert en z'n eigen gang gaat.
Dat ik zelf hb-er ben ik ook voor school oud nieuws, dat ik veel van mijzelf herken heb ik ook altijd al aangegeven...maar daar wordt niks mee gedaan.
Opzich niet zo erg dat er niks mee gedaan wordt, maar dan moet school ook niet zeuren dat ze niet weten wat ze met haar aan moeten. Er is nml. al genoeg aangedragen
Wat school nu gaat doen? Wij zijn van mening dat er niks gaat gebeuren.
Reden? We hebben al zovaak e.e.a. aangedragen, wordt compleet genegeerd. Waarom zou dat nu anders zijn?
Ter idee: in het één na laatste hdgp gesprek met de club van 4 is duidelijk afgesproken dat dochter zou meedraaien in groep 3 (óf een soort plusklas), gewoon om te kijken of ze daar wat beter op de plek is. In het laatste gesprek daar weer naar gevraagd en was de reactie "nee, doen we niet en de reden is dat ze niets laat zien van wat ze kan"
Ja godv**, ik vraag niet om weken/definitieve overplaatsing in een plusklas/groep 3, gewoon even een paar dagen meedraaien en zien waar het schip strandt, even peilen of 't wat is. Dát is dus al onmogelijk.
Of terugkomend op hb: ik moest recentelijk, tijdens het gesprek met de intake dame van de school waar we vandaag waren, vernemen dat de huidige school een inhouse hb specialist heeft. Waarom is die persoon, ondanks mijn hb vermoedens vanaf dag 1, er nooit bij betrokken?!
Kwestie aangekaart, formulier meegekregen dat we moesten invullen om die inhouse specialist in actie te krijgen...net voor de kerst weer ingeleverd. Ook daar is tot op heden niets mee gedaan en vraag me af of dat ook nog gaat gebeuren.
Nog eentje? Mij is al sinds begin vorig jaar herhaaldelijk gevraagd om naam/telefoonnummer van de logopedist en uiteraard het nr doorgegeven, school wou haar contacten, even wat zaken bespreken. Wel, school moet haar nog steeds contacten.
Zo zijn er nog tal van zaken...op de vraag wat school dus gaat doen?? Op basis van de ervaringen gaan we er van uit dat ze dus niets doen.
Dit lezende begrijp ik de frustratie. Want er wordt niet gereageerd op jouw ervaring. Ze hoeven niet direct het etiket hb op jouw dochter te plakken, want daar is een school niet toe bevoegd, maar hadden jullie wel kunnen doorverwijzen naar een onderzoeksbureau.
Met de HB-specialist op school zal je ook bedrogen uitkomen. Deze is er ook niet om kinderen te diagnosticeren. Deze is er om leerkrachten te ondersteunen met werk voor in de klas voor hb-leerlingen. En om met kleine groepjes hb-leerlingen aan de slag te gaan.
Vaak is daar geen diagnose voor nodig en is vanuit cito's duidelijk te zien dat een leerling meer uitdaging nodig heeft dan alleen het pluswerk dat de methode biedt. Maar als een leerling het niet laat zien op school dan kun je weinig. En er zijn heel wat hb'ers die onderpresteren. Maar niet elke leerling die stof saai vindt en lager scoort is hb.
Je zult dus een onderzoek uit moeten laten voeren. In zo'n rapport staat ook het type hb en adviezen voor de leerkracht, helemaal specifiek op jouw kind geschreven.
Henricus schreef op 30-01-2024 om 17:38:
[..]
Autisme is zowel bij mij als bij dochter vaak ter sprake gekomen (of eigenlijk de kwestie dochter: zij wellicht autisme, ik dus wellicht ook) maar dat aspect is reeds van tafel.
Is er overlap tussen hb en autisme? Ja, absoluut en ik denk dat die overlap wel aardig aanwezig is.
Er zijn overigens tal van zaken van tafel, meest recente is bijv. selectief mutisme.
quote: "Want als het inderdaad zo is dat de problemen die jij ervaart, vooral (in het contact) met andere mensen..."
Kijk, ik ben niet contactgestoord, heb op dat vlak ook geen problemen. Ik ouwehoer wat af, kan sociaal absoluut wel meekomen etc. (er zijn mensen die jaloers zijn: hoe ik over kom, kan ouwehoeren, word gezien als sociaal sterk enz) maar het is veelal "gemaakt". Ik heb weinig met andere mensen, het interesseert me niet en ja, zet mij een jaar op een onbewoond eiland (wel met een gevulde koelkast
Al zal de halve wereld om me heen terplekke dood neervallen dan ben ik de laatste die daar moeite mee heeft. (even cru gezegd: scheelt een hoop randdebielen om me heen, minder ergernis én geeft me hoogstwaarschijnlijk iets meer rust)
Kom ik weer met mijn positieve draai 😉. Dingen uitsluiten, zoals autisme en selectief mutisme is ook een stap voorwaarts. Ook al gaat het proces immens traag. Dat ervaar ik zelf ook zo hoor, dyslexieonderzoeken waar we tig weken op wachten, een IB'er (fijn mens) die de door mij zorgvuldig en snel ingevulde adhd-vragenlijst nog steeds niet heeft doorgestuurd (en ouders horen maar niks). Zo'n onderzoek moet langs tig mensen en iedereen heeft jouw kind niet op nummer 1 staan. Ze is er een van de velen.
Ik zou echt op eigen houtje een onderzoeksbureau aanschrijven. Mocht je in Zuid-Holland wonen dan heb ik (als leerkracht) ervaring met een fijn bureau. PM gerust. Mensen die zich volledig richten op HB, ook bij het jonge kind, geen iq onderzoek, ervaring met "het niet laten zien".
LydiaDietz schreef op 30-01-2024 om 17:50:
[..]
Kom ik weer met mijn positieve draai 😉. Dingen uitsluiten, zoals autisme en selectief mutisme is ook een stap voorwaarts. Ook al gaat het proces immens traag. Dat ervaar ik zelf ook zo hoor, dyslexieonderzoeken waar we tig weken op wachten, een IB'er (fijn mens) die de door mij zorgvuldig en snel ingevulde adhd-vragenlijst nog steeds niet heeft doorgestuurd (en ouders horen maar niks). Zo'n onderzoek moet langs tig mensen en iedereen heeft jouw kind niet op nummer 1 staan. Ze is er een van de velen.
Ik zou echt op eigen houtje een onderzoeksbureau aanschrijven. Mocht je in Zuid-Holland wonen dan heb ik (als leerkracht) ervaring met een fijn bureau. PM gerust. Mensen die zich volledig richten op HB, ook bij het jonge kind, geen iq onderzoek, ervaring met "het niet laten zien".
ik doe je zo even een pm
LydiaDietz schreef op 30-01-2024 om 17:42:
[..]
Dit lezende begrijp ik de frustratie. Want er wordt niet gereageerd op jouw ervaring. Ze hoeven niet direct het etiket hb op jouw dochter te plakken, want daar is een school niet toe bevoegd, maar hadden jullie wel kunnen doorverwijzen naar een onderzoeksbureau.
Met de HB-specialist op school zal je ook bedrogen uitkomen. Deze is er ook niet om kinderen te diagnosticeren. Deze is er om leerkrachten te ondersteunen met werk voor in de klas voor hb-leerlingen. En om met kleine groepjes hb-leerlingen aan de slag te gaan.
Vaak is daar geen diagnose voor nodig en is vanuit cito's duidelijk te zien dat een leerling meer uitdaging nodig heeft dan alleen het pluswerk dat de methode biedt. Maar als een leerling het niet laat zien op school dan kun je weinig. En er zijn heel wat hb'ers die onderpresteren. Maar niet elke leerling die stof saai vindt en lager scoort is hb.
Je zult dus een onderzoek uit moeten laten voeren. In zo'n rapport staat ook het type hb en adviezen voor de leerkracht, helemaal specifiek op jouw kind geschreven.
En die frustratie is er op tal van vlakken, alsof ik altijd van die half gare figuren tref.
Voor een keer kan ik er wel mee dealen, maar het is zowat altijd dat ik dat soort volk tref. Vandaar ook de dagtaak, je kan altijd en overal achteraan.
Ik hoef geen etiketten (liever helemaal niet), maar ik heb de indruk dat ik alles zelf mag uitzoeken en anderen flink verdienen met een hoop gelul in de ruimte wat tot niets leidt.
Zo'n leven wil ik eigenlijk ook wel.
Die hb specialist van school, daar heb ik ook geen hoge verwachtingen van.
Dat hij/zij er is om leraren te ondersteunen is prima, daar zouden de docenten toch juist gebruik van moeten maken? Waarom wordt daar niks mee gedaan? (maar als school wel lekker zeuren dat ze niet weten wat ze er mee aan moeten)
Onderzoek is en blijft een lastige kwestie, kom er zo op terug in een pb.
TineWinkel schreef op 30-01-2024 om 15:48:
[..]
waarop baseer je dat de school die Henricus bezocht heeft geen kleine klassen zou hebben? Zijn dochter vindt het te druk, maar dat hoeft niet aan de klasgrootte te liggen?
Henricus had al in de eerste pagina’s aangegeven op zoek te zijn naar een kleine school (liefs bij de bossen), omdat zijn dochter minder goed tegen drukte kon. In mijn beleving zijn dit ook vaak scholen met kleine klassen ipv de gebruikelijke 27 leerlingen op basisscholen in de grote steden. Als ze als een van de laatste leerlingen in de ochtend een volle klas betrad, keerde ze zich om.
Henricus schreef op 28-01-2024 om 13:11:
[..]
ja, ik weet dat 't probleem ook bij mij ligt qua ergeren enz.
Ik ben veeleisend, kan niet tegen het prutswerk enz. ik kan er echter niks aan doen.
Sympathiek is het niet...maar ja, het is zoals 't is.
Zoals ik al eerder aangaf: ik heb liever dat mijn kinderen iets minder "hersens" hebben, dat maakt 't leven voor hun wat aangenamer.
Ik ben niet het hele topic doorgegaan, maar deze reactie is een mooie spiegel voor je. Aangezien je hoogbegaafd zegt te zijn, kom je er zelf wel uit denk ik.
En zo niet: je neemt anderen de maat en vindt dat die beter moeten. Maar voor jezelf hanteer je een heel andere maatstaf. Volg je eigen advies op en neem ófwel die ander zoals ie is, óf pak jezelf aan. Bij voorkeur allebei.
Henricus schreef op 30-01-2024 om 17:38:
[..]
Autisme is zowel bij mij als bij dochter vaak ter sprake gekomen (of eigenlijk de kwestie dochter: zij wellicht autisme, ik dus wellicht ook) maar dat aspect is reeds van tafel.
Is er overlap tussen hb en autisme? Ja, absoluut en ik denk dat die overlap wel aardig aanwezig is.
Er zijn overigens tal van zaken van tafel, meest recente is bijv. selectief mutisme.
quote: "Want als het inderdaad zo is dat de problemen die jij ervaart, vooral (in het contact) met andere mensen..."
Kijk, ik ben niet contactgestoord, heb op dat vlak ook geen problemen. Ik ouwehoer wat af, kan sociaal absoluut wel meekomen etc. (er zijn mensen die jaloers zijn: hoe ik over kom, kan ouwehoeren, word gezien als sociaal sterk enz) maar het is veelal "gemaakt". Ik heb weinig met andere mensen, het interesseert me niet en ja, zet mij een jaar op een onbewoond eiland (wel met een gevulde koelkast
Al zal de halve wereld om me heen terplekke dood neervallen dan ben ik de laatste die daar moeite mee heeft. (even cru gezegd: scheelt een hoop randdebielen om me heen, minder ergernis én geeft me hoogstwaarschijnlijk iets meer rust)
Ik word naar van jouw bericht. Je mist een bepaald stuk en je hebt het zelf niet in de gaten. Je denkt dat de hele wereld gek is, behalve jezelf.
Voel je wel compassie voor je vrouw?
LydiaDietz schreef op 30-01-2024 om 17:50:
[..]
Kom ik weer met mijn positieve draai 😉. Dingen uitsluiten, zoals autisme en selectief mutisme is ook een stap voorwaarts. Ook al gaat het proces immens traag. Dat ervaar ik zelf ook zo hoor, dyslexieonderzoeken waar we tig weken op wachten, een IB'er (fijn mens) die de door mij zorgvuldig en snel ingevulde adhd-vragenlijst nog steeds niet heeft doorgestuurd (en ouders horen maar niks). Zo'n onderzoek moet langs tig mensen en iedereen heeft jouw kind niet op nummer 1 staan. Ze is er een van de velen.
Ik zou echt op eigen houtje een onderzoeksbureau aanschrijven. Mocht je in Zuid-Holland wonen dan heb ik (als leerkracht) ervaring met een fijn bureau. PM gerust. Mensen die zich volledig richten op HB, ook bij het jonge kind, geen iq onderzoek, ervaring met "het niet laten zien".
Verder een onderzoek door een vrijgevestigde psycholoog laten uitvoeren zodat het rapport vooraf met de ouders besproken wordt. Hier hoopte de ib’ er op bevestiging adhd zodat ze een rugzak kon aanvragen. Toen dat niet het geval was, viel ze over de hoge perfomale intelligentie want dan is er een nog groter probleem want kind laat het niet zien… Tja, kind voelde zich namelijk niet welkom. Kind is op gegeven moment van school gewisseld en kreeg daar een topmeester, die elk kind wist te stimuleren.
Heb je wel eens gedacht aan een vrije school, eentje waar veel gedaan wordt aan creativiteit en zingen in vreemde talen op jonge leeftijd? Misschien past dat juist bij haar; meer ruimte voor expressie vakken, de interesse voor andere vakken zoals rekenen of lezen komen vanzelf omdat dat zich niet laat tegen te houden, als het er in zit.
