Blokletters of aan elkaar schrijven

Wat schaadt het?

Wat kan het kwaad om het in ieder geval geleerd te hebben? Of je het nou later ook gaat gebruiken zie je vanzelf wel. Persoonlijk zou ik er juist moeite mee hebben als ze geen cursief schrift zouden leren.

Hier ook hellend verbonden schrift

Hier moet zoon ook aan elkaar schrijven dochter moest dat ook. Beiden met grote problemen in verband met leesbaarheid. Wij ouders zijn beiden linkshandig en hebben in de jaren 70 zelf moeten leren schrijven, de methode was rechtshandig en dat dat niet werkte was jammer voor ons. Manlief heeft zelfs nog rechts moeten schrijven tot zijn vader dreigde de juf en hoofdmeester een pak slaag te geven. Hij is ook echt zo links dat hij niets met rechts kan.
Voor onze kinderen herhaalt de geschiedenis zich, altijd maar commentaar dat ze netter moeten schrijven dat ik mij wel eens afvraag of inzetten op leesbaarheid tegenwoordig niet belangrijker is dan dat hellend verbonden schrift.
Oudste zit nu in 2 Vwo en mag zelf bepalen hoe ze schrijft. In een jaar tijd heeft ze een heel eigen leesbaar handschrift ontwikkeld met losse letters.
Jongste moet helaas nog bijna 2 jaar door. En wij maar motiveren om het netjes te doen. Commentaar krijgen:"Mam dat kan je nu wel zeggen maar zelf schrijf je ook heel lelijk!"

aan elkaar schrijven

is in de regel sneller (vloeiend zonder stoppen) dan in blokletters schrijven. Het lijkt mij dus prima dat een school kinderen aan elkaar leert schrijven (even los van leesbaarheid). En dus prima dat hij dat moet doen in werkboeken enzo. Dat hij daarnaast liever (of het leuker vindt?) in blokletters te schrijven, zou ik gewoon los laten. Hij komt er op een gegeven moment zelf wel achter als hij veel moet schrijven, dat het misschien niet handig is. Of het vindt dat zelf geen probleem, ook goed. Er wordt tegenwoordig toch minder geschreven, dus ach, laten gaan. Hij kan beiden.

Regenboog

Ik heb er zelf ook altijd moeite mee gehad, maar dat wil nog niet zeggen dat ik er bezwaar tegen heb dat ik het moest leren. Dat lijkt me weer typisch iets voor de moderne tijd. Niks moet meer, alles wat moeilijk is moet z.s.m. afgeschaft.

Als een kind slecht is in taal is hij of zij dyslectisch en bij rekenen dyscalculisch. Worden jullie er zelf nou nooit eens doodmoe van? Gewoon leren schrijven en niet zeuren. En als het niks wordt kun je jezelf voorhouden dat je het ook met een slecht handschrift nog behoorlijk ver kunt brengen. Maar hou het lekker in het lesprogramma!

Aan de andere kant, als je het echt niks vindt, waarom doe je dan je kind niet op een tabletschool. Daar vinden ze schrijven soms ook maar ouderwets. Kunnen ze lekker tikken op een virtueel toetsenbordje. Da's pas de toekomst!

grappig

Mijn zoon mocht met blokletters schrijven (Ad hij heeft dyslexie en daarmee ook moeite met netjes schrijven, het kost hem teveel energie in zijn hoofd om met beide bezig te zijn) maar hij wilde dat niet. Hij wil namelijk niet anders zijn dan de rest!

Het is inderdaad wel zo dat je gemiddeld gezien sneller schrijft aan elkaar dan met losse letters.

Proberen aan te leren, prima

Dat het kinderen wordt geleerd daar ben ik ook helemaal niet op tegen. Prima als het lukt en het kind na een paar jaar oefenen mooi leesbaar kan schrijven, geweldig.
Als in groep 7 blijkt dat het gewoon echt niet lukt om min of meer leesbaar te schrijven mogen ze van mij nog steeds tijdens de schrijfles proberen het handschrift te verbeteren maar laat het kind dan a.u.b. zijn huiswerk of ander werk maken in die losse of blokletters.
Wel eens geprobeerd een kind huiswerk te laten maken in hellend verbonden schrift? Huiswerk mag volgens de norm van onze school niet meer dan 20 minuten per dag kosten. Wij zijn er flink meer tijd aan kwijt. Wij, ja als ik of man er niet naast zit schrijft hij blokletters.

Mijn motto is altijd geweest: door proberen kan je iets leren, dus oefen maar goed. Soms moet je als ouder toegeven dat je kind iets echt niet kan en dat er naar andere oplossingen gekeken kan worden.
Er schrijft hier bij OO nog iemand wiens kind onleesbaar schrijft en ook naarstig op zoek is naar een oplossing. Benieuwd wanneer zij aanschuift en met welke mening.

tja

Hier 3 kinderen, een schrijft prima, een schrijft zo onleesbaar (heeft er ergotherapie voor gehad maar dat hielp helemaal niets) dat leraren in de brugklas aankwamen met het idee om een laptop te gebruiken want dat scheelde zoon frustratie en lerearen konden het lezen en dochter heeft zich een handschrift op de middelbare school aangeleerd, niet vloeiend of zo maar voor haar en leraren werkbaar. Het is niet los en het is niet aan elkaar, het is van beide wat.

zoon

Mijn zoon (9) schrijft in blokletters en daar heeft school geen enkel probleem mee. Ik zou ook geen reden kunnen bedenken waarom dat een probleem zou moeten zijn.

Op mijn vraag waarom kinderen dat ouderwetse schrift nog leren kreeg ik idd ook het antwoord dat het sneller zou zijn. Zoon heeft gelukkig geen last om het tempo bij dictee's bij te houden. Wellicht dat dat op het VO gaat spelen, maar daar schrijft juist de meerderheid alles los.

Vraag het eens op school...

.. wat de gedachte is achter verbonden schrift aanleren. Of zoek in de schoolgids.
Jongste zoon schreef volstrekt onleesbaar, kon zijn eigen handschrift niet eens teruglezen, fysiotherapie hielp nauwelijks. Het frustreerde hem mateloos, wat het probleem alleen maar groter maakte. Ik heb toen voorgesteld hem blokletters te laten schrijven. (Moeders die juf zijn, dat zijn de ergsten!
Daar moest eerst de hele directie én het zorgteam een plasje over doen, maar toen mocht het gelukkig. Er bleek niet echt een visie achter het leren van verbonden schrift te zitten.
Hij heeft nog steeds een afgrijselijk handschrift, maar het is met wat moeite wel leesbaar.

Oudste zoon schrijft daarentegen heel netjes. Zijn juf op de basisschool zei altijd: het lijkt wel het handschrift van een meisje.

Inzichten

veranderen. Mijn ouders hebben schuinschrift leren schrijven. Toen ik op school zat kreeg ik blokletters geleerd, rechtop maar wel met 'haaltjes' aan sommige letters om ze later te kunnen verbinden. Mijn kinderen moesten weer aan het lopende schuinschrift. Tot en met groep 7 was dat veplicht, in groep 8 mochten ze kiezen zolang het maar leesbaar was. Tot grote opluchting van de jongste die met dat schuinschrift helemaal niet uit de voeten kon; dat het sneller is gaat echt niet voor iedereen op.
Uiteindelijk zoekt iedereen zijn eigen weg en zijn eigen handschrift, zowel mijn kinderen als ik zijn gekomen tot een mix van blok en lopend schrift.

Verplicht op BO

Hier was het verplicht aan elkaar schrijven op de basisschool. De kinderen hebben er op het VO dan ook dankbaar gebruik van gemaakt dan ze ook 'los' mochten schrijven. Een van de kinderen is motorisch geen held, en kon bij blokschrift wel tempo maken en leesbaar schrijven tegelijk.

Ditzelfde kind is het schuinschrift daadwerkelijk verleerd in die paar jaar op het VO. Toen hij voor een vervolgopleiding een of andere eed moesten overschrijven in schuinschrift kwam er nauwelijks iets uit zijn handen!

Dominantie van de afhakers

Op basis van de kinderen die het toch niet leren of later toch overgaan op blokschrift had de school van mijn dochter tot mijn grote ergernis besloten alleen nog maar blokschrift aan te leren. De kinderen die het niet geleerd kregen werden dus dominant.
Dat is dan ook de enige visie die er zat achter het blokschrift aanleren: ze doen het later toch zo. Ik zeg dat op basis van het gesprek dat ik hierover had met de juf van mijn dochter, die niet verder kwam dan dat argument.
Over schuinschrift heb ik haar een stapeltje artikelen gegeven.

Zelf ben ik grote voorstander van schuinschrift, maar dan wel met regelmatige lussen (niet dat kronkelige hellend schrift) en liefst ook mooie hoofdletters. Mijn belangrijkste argument komt van de psycholoog die zoon testte op lichte dyslectie en adviseerde om gelijkmatige lussen te gaan maken voor de samenwerking tussen linker- en rechterhersenhelften. Maar zoonlief had geen zin om zinloze rondjes te gaan tekenen op papier. Ik heb hem toen mijn handschrift aangeleerd. Met heel veel reesultaat, niet alleen met schrijven, ook met orde in de schriften en in zijn hoofd. De dyslectische kenmerken zijn er wel nog, maar de chaos is wat minder. Zijn handschrift was schuin, maar erg slecht, alleen later zag ik dat zelfs de beste hellende schrijvers een hopeloos slordig handschrift hadden. Ik denk dus echt dat de keuze voor de aard van het schuinschrift heel kritisch moet worden bekeken.
Als voorbeeld stel ik voor het handschrift van mij vader, moeder en grootouders te nemen. Heel klein, heel netjes en ook jaren later nog heel goed leesbaar.

Nu mijn dochter alleen blokletters heeft geleerd kom ik een probleem tegen dat ik indertijd al voorspelde: ze schrijft mooi hoor, maar het zijn allemaal kleine losse tekeningetjes. Het kost dus heel veel tijd. In haar verdere schoolloopbaan komt het terug als 'ze is wel langzaam'. Ja, en dan wordt dat een eigenheid van het kind en niet meer het gevolg van het leren van een bepaald handschrift.

Ik begrijp heel goed dat kinderen later slordiger of rechter of juist mooier gaan schrijven. Maar ik begrijp echt niet dat je op die ontwikkeling alvast een voorzet gaat nemen door het ze niet eens te leren. Ook niet de kinderen die het mogelijk wel zouden kunnen.

De juf van mijn dochter was wel bekend met het nut van cirkels voor de ontwikkeling van de hersenen: ze had een keer mandalatekenen gedaan. Tsja, dan moet je blijkbaar toch nog iets langer doorgeleerd hebben om te begrijpen dat een madalatekeningetje niet opweegt tegen dagelijks een bepaald handschrift hanteren.

Tsjor

andere uiterste

Maar dat is weer het andere uiterste Tsjor. Bij ons op school mogen kinderen die het schuinschrift niet kunnen, met blokletters schrijven. Daar wordt gelukkig niet moeilijk over gedaan. Maar dat betreft enkelingen hoor, de meesten leren het wel gewoon.

Oefening

Niet alleen de keuze blok/schuinschrift is van belang. Om goed, leesbaar en snel (schuin) te kunnen schrijven is er veel oefening nodig. En er wordt gewoon heel veel minder geschreven op de basisschool dan vroeger. Toetsen, werkstukken allemaal multiple choice en typewerk en tegelijkertijd is de 'echte' schrijfles = je weet wel, een bladzijde vol schrijven met de L - bijna of helemaal verdwenen. Om goed en snel te kunnen schrijven heb je ook gewoon veel oefening nodig. En de slechtste argumenten worden gebruikt: onze kinderen typen later toch alles en de leerkrachten hebben geen tijd in hun overvolle programma. Niet alleen het voor de hand liggende resultaat blijft uit: een snel, net, goed leesbaar handschrift. Maar ook de overige vaardigheden missen we nu: de motorische, regelmatige activiteit is natuurlijk doodsaai, zeker als je het niet goed kan, maar het levert een belangrijke ontwikkeling in je hersenen op (samenwerking hersenhelften) en het leren concentreren op iets (saais) doen zonder voortdurende prikkeling van andere zaken / hersendelen is zo ook verdwenen.

herken ik niet

Ik herken dat toch niet dat er geen oefening meer zou zijn.

Hier zijn de toetsen zeker niet allemaal en helemaal multiple choice, worden er zeker tot de bovenbouw nog hele saaie 'schrijf'lesjes met inderdaad die bladzijdes vol gemaakt. En worden er bv ook nog lessen 'creatief schrijven' gedaan waarbij de verhalen echt geschreven (en niet getypt) moeten worden.

Het nut aan elkaar schrijven zit m.i. heel erg in de snelheid waarmee je kan schrijven. Ik heb mij hele middelbare school in blokletters geschreven, en als ik iets heel netjes wil schrijven gebruik ik dat nogsteeds vaak.
Maar zodra ik op de universiteit kwam en snel aantekeningen moest maken ging ik heel snel over aan elkaar schrijven. En nu nogsteeds. Aantekeningen staan aan elkaar geschreven. Al zijn het misschien niet altijd meer de letters zoals ik ze op de middelbare school heb geleerd

Tsjor

Wie weet is er nog wel een relatie tussen het verdwijnen van de kroontjespen en dyslexie

Maar serieus, ik ben zo conservatief als de pest qua onderwijs. Onze onderwijsmethoden zijn in honderden jaren gegroeid. En ze werken. Waarom en hoe ze werken weten we in veel gevallen gewoon niet. Best mogelijk dat de schrijfmethode een rol speelt in de hersenontwikkeling, best waarschijnlijk misschien zelfs. Dus ik zou erg voorzichtig zijn met het overboord gooien van beproefde methodes totdat je zeker weet dat je het kind niet met het badwater weggooit.

Vandaar ook dat ik bijkans uit mijn dak ging toen de basisschool van mijn zoon in groep vier bijna geheel over ging op tablets. Stelletje idioten.

Schuinschrift

Mijn dochter heeft alle varianten mogen proberen en schrijft nu aan elkaar met een speciale pen. De pen is recht en heeft onderaan, bij de punt, een bochtje zodat de tekst voor haar hand uit gaat. Dat bleek uiteindelijk de beste manier om in een redelijk tempo redelijk leesbaar te schrijven. Daarnaast volgt ze typelessen.

ad hombre en els

Ad: Serieus? Honderden jaren? Jij mag terug naar school...

Els: in groep drie schrijven ze echt een bladzijde vol met dezelfde letter hoor!

Jamie

"Ad: Serieus? Honderden jaren? Jij mag terug naar school..."

Kom op, Jamie, muggeziften draagt niet bij aan een zinvolle discussie.

nee

Jij moet niet overdrijven om je punt te maken, dat draagt ook niet bij aan een zinvolle discussie. Kom met échte argumenten.

Wat ik ook bedoel

Jij hangt zo aan ouderwets onderwijs, onderwijs van jouw tijd. Had je ook gewild dat ze in jouw tijd nog hingen aan het onderwijs van JOUW ouders?

Vergelijk het met kinderboeken: de boeken die wij vroeger geweldig vonden passen niet altijd meer in deze tijd. Sommige kinderen vinden ze leuk, vele anderen niet. Boeken moeten ook veranderen, net als tvprogramma's. Die laatsten zijn ook veel te saai en langzaam voor de jeugd van nu (bijv Q en Q). Zo ook het lesprogramma. Niet alles waar wij het mee deden is goed voor de jeugd van nu.

Jamie, dat bedoel ik

Allerlei dingen in het leven van kinderen veranderen, wij hadden andere tv programma's dan onze ouders onze kinderen kijken andere dingen dan wij vroeger. Idem met de boeken maar dat hellend verbonden schrift dat blijft maar.
Mijn kinderen zijn inmiddels de derde generatie die er niet mee uit de voeten kan. Mijn moeder was heel linkshandig, maar moest op school rechtshandig schrijven in dat schoonschrift wat voor haar niets goeds heeft opgeleverd het was is en wordt nooit leesbaar. Man en ik beiden linkshandig en moesten het zelf maar onder de knie zien te krijgen. Ik heb een min of meer leesbaar schrift weten te ontwikkelen maar 6 jaar lagere school stond er op mijn rapporten de volgende tekst: Regenboog moet netter schrijven, ze laat te vaak pen los van het papier, het is geen vloeiend handschrift. En daar bleef het bij, meer oefenen maar hoe? Juiste pengreep nooit naar gekeken. Regenboog ploeterde voort en mooi en leuk werd het niet.
Zoals gezegd zijn mijn kimderen ook geen helden in netjes leesbaar schrijven in het schoonschrift, van mij mag het weg als verplichte manier van schriven. Kinderen die het kunnen prima, masr als het in groep 7 nog rubbish is laat het dan los.

Jamie

"Jij moet niet overdrijven om je punt te maken, dat draagt ook niet bij aan een zinvolle discussie. Kom met échte argumenten."

Overdrijven? Je maakt een grapje! Om eerlijk te zijn dacht ik dat je honderden jaren te bescheiden vond, maar je vindt het overdreven? Ons onderwijs en taal en schriftverwerking zijn eerder in duizenden jaren gevormd. Hoe lang gebruiken mensen wel geen cursief schrift?

"Jij hangt zo aan ouderwets onderwijs, onderwijs van jouw tijd. Had je ook gewild dat ze in jouw tijd nog hingen aan het onderwijs van JOUW ouders?"

Jep, en dat deden ze ook. Net als nu past het onderwijs in een eeuwenoude traditie. En daar moet je geen radicale wijzigingen in aanbrengen. En zomaar overstappen op blokletters vind ik een radicale aanpassing. Goed om te zien dat in ieder geval Tsjor daar het belang wel van inziet.

REgenboog

' Idem met de boeken maar dat hellend verbonden schrift dat blijft maar.'

Dat is niet overal zo, veel scholen zijn wel vol begrip. Hier mocht het dus wel (blokletters) maar kind vond dat lastig en wilde het niet.

ad hombre

Serieus? Jij wilde en kreeg als kind onderwijs op dezelfde manier als jouw ouders? Dus nu wil je dat jouw kinderen dus op dezelfde manier onderwijs krijgen als hun opa en oma?

Verbazingwekkend!

Jamie

Wat was er dan mis met het onderwijs dat onze ouders kregen? Mijn ouders kunnen goed schrijven, lezen, rekenen (inclusief hoofdrekenen) en spellen. Ze schrijven netter in het algemeen dan de jongere generaties. Ze hebben een uitstekende algemene kennis. Ik zeg niet dat het onderwijs nu veel slechter is. Ik denk dat het uiteindelijk niet veel beter of slechter is. Maar ik zou er geen enkel probleem mee hebben als mijn kinderen met dezelfde kennis als mijn ouders van school zouden komen.

voortgang tegenhouden is toch stom?

Als niemand ooit nieuwe dingen had geprobeerd dan waren we toch nooit gekomen waar we nus zijn? Dan schreven we nog steeds met een ganzenveer op perkament!
Soms kom je door voortschrijdend inzicht tot de conclusie dat nieuwe dingen best goed zoud2n kunnen zijn. Soms brengen nieuwe dingen niet wat je gehoopt had en ga je er niet mee verder.

Dat hellend verbonden schrift is niet voor iedereen de ideale manier van schrijven, hoogste tijd dat scholen door voortschrijdend inzicht tot de conclusie gaan komen dat het voor sommige kinderen ondoenlijk is om nzo netjes te schrijven en dus andere schriften toe te staan.

Vanmiddag mag ik weer, zoon moet morgen weer wat huiswerk inleveren, dus mag ik er als juf naast gaan zitten dat het netjes wordt zoals de leerkracht het wil.

Jaina

Nou ik kijk meer naar alles er om heen, dat mijn vader achterin de klas werd gezet omdat hij er toch niets van begreep, dat hij tot twee keer toe een hersenschudding is geslagen, dat ze met 45 in de klas zaten, dat er een flinke discipline heerste, dat hij nooit goed heeft geleerd om te schrijven (hoe komen jullie er toch altijd bij dat dat toen zo goed was?) dat hij heeft leren rekenen omdat hem dat gewoon heel goed lag etc.

Dat de kinderen minder goed zijn in Nederlandse taal is een probleem maar ik denk dat het probleem anders ligt dan jullie denken. Vroeger schreef de 'vuilnisman' amper meer dan een boodschappenlijstje, nu zit hij op facebook of reageert op krantenartikelen op internet en ZIE je wat hij schrijft. Gemiddeld zijn we volgens mij dus echt niet slechter geworden in taal, je ziet het alleen veel meer.