Achterstand groep 3

Ik snap dat het heel naar voelt. Vooral omdat juf alleen maar problemen benoemt en voor een oplossing de hulp van een IB-er en een RT-er erbij moet halen. Ze kan dus zelf niets doen, of weet helemaal niet wat ze zou moeten doen. En dat voor een kind dat ze pas 6 weken onder haar hoede heeft. Wellicht speelt hier de angst dat er te laat wordt gesignaleerd en te laat hulp wordt ingezet; wat mogelijk kan leiden tot een negatief vinkje bij de inspectie of boze ouders op een later tijdstip.
Mijn eerste advies zou zijn om toch nog eens te kijken naar rapportages uit groep 2, eventueel een gesprek aan te gaan met de leerkracht van groep 2, eventueel daarna samen met leerkracht groep 2 en 3, onder het motto: de overgang gaat niet goed, wat kan het probleem zijn?
Daarna zou ik me vooral bezig gaan houden met de IB-er en de RT-er en wat er nog meer aan deskundigen voorbij zal gaan komen.
Ondertussen thuis je kind gewoon begeleiden in de ontwikkeling die het kind zelf doormaakt. Kinderen ontwikkelen zich niet lineair, maar circulair, dus niet: na stap 1 komt stap 2, maar: na stap 123 komt een terugval naar stap 1, dat stabiliseert en dan gaat het naar stap 345. Tijd doet wonderen.

Tsjor

Het is schrikken, maar tegelijkertijd is het wel hoe zo'n gesprek hoort te gaan. Eerst twee kanten op de observaties uitwisselen, pas daarna echt plannen gaan maken wat er mee te doen. Hopelijk pakt de juf jouw opmerkingen over thuis open op.

In groep 3 is het onderwijs explicieter en klassikaler dan in de kleuterklas, en dat kan maken dat sommige kinderen zich opeens gaan "aanpassen". Het zou heel fijn zijn als een leerkracht die het kind al kent van vorig jaar met hem eens wat methodetoetsen of werkjes of extra uitleg zou kunnen doen. Ik ben heel benieuwd hoe dat dan gaat.

Ontwikkeling van taal en rekenvaardigheden is voor ieder kind anders. Net als bij het lopen. Het ene kind loopt al bij 10 maanden terwijl een ander kind dit pas bij 2 jaar doet.

De hersenen van een 6 jarige ontwikkelen dan ook anders. Zo kan het zijn dat rekenen en taal pas bij 7 jaar goed ontwikkelt. Dit zegt trouwens helemaal niets over intelligentie of hoe een kind zich als volwassenen zal ontwikkelen.

Geef hem tijd en ruimte. Veel spelen, muziek, creatief bezig zijn, etc. Dan komt taal en rekenen echt wel.

Begrijp ik goed dat je zoon thuis wel leest en rekent? Zou het kunnen dat hij zich aanpast aan wat hij denkt dat er van hem verwacht wordt terwijl hij in feite veel verder is en veel meer kan?

Het is op zich goed dat school op tijd aan de bel trekt en ook met jullie in gesprek gaat over wat hij thuis laat zien. Een IB'er en RT'er zijn er om de juf hierbij te helpen. 
Je schrijft zelf dat hij met rekenen een achteruitgang laat zien. Dat hij dingen eerst wel kon en nu niet meer. Dat vind ik wel zorgelijk. Het kan zo zijn dat het iets te snel ging, waardoor hij grip, overzicht en vertrouwen kwijt raakte en denkt dat hij helemaal niks meer kan met getallen. Dan is het goed om even terug te gaan naar de basis om dat vertrouwen te herstellen en hem te laten ervaren dat hij ook dingen wél kan.

Ik zou me nu geen hele grote zorgen maken. Natuurlijk had het leuk geweest als hij goed zou scoren maar er lijkt mij nu geen man overboord eerlijk gezegd. Inzet van een IB-er en RT-er zou ik zeker niet afwijzen maar met beide handen aangrijpen. Als het zo is dat deze juf jouw kind niet goed doorheeft dan is het goed dat er ook iemand anders meekijkt. Dan kun je ook met hen erbij bespreken hoe het nu komt dat de overgang naar groep 3 zo slecht is verlopen. 
Hij is ook nog maar net 6, en er zijn meer kinderen die moeten wennen aan groep 3, faalangst kan ook meespelen, dan is het goed dat er nu wat mee gedaan wordt.
Overigens zit hij goed op niveau met lezen nu. Dus hij pakt het wel op. Rekenen komt misschien later wel weer.
Ik weet eerlijk gezegd niet of ik thuis zoveel nadruk te leggen op zijn schoolwerk. En ik zou hem zeker niet gaan filmen!. Boekjes lezen oké maar laat het verder een beetje los zou ik zeggen. Zo leg je alleen maar meer druk op hem.
Veel spelen, creatief bezig zijn etc zijn is ook goed voor ontwikkeling van zijn hersenen.
Gaat het wel goed met vriendjes maken? speelt hij met de andere kinderen mee? heeft hij speelafspraken? dat vind ik persoonlijk allemaal veel belangrijker nu dan dat hij op dit moment wat moeite heeft met leerwerk.
Als hij sociaal mee kan dan en heeft laten zien dat hij pienter genoeg is dan komt de rest ook wel en wat dan nog als blijkt dat hij geen hoogvlieger is op school dat zegt helemaal niets over zijn latere ontwikkeling.

Ik herken wel flink wat van mijn kind. Ik heb uiteindelijk echt wel voor mijn kind op moeten komen terwijl ik best bang was om als pusherige ouder over te komen. De juf geloofde ook niet dat ze Avi 4 las bijvoorbeeld. Rekenen was aan het begin wel zwak, maar is halverwege het jaar omhoog geknald, terwijl ze in groep 1 en 2 beter was met cijfers dan letters. Daarnaast is ze linkshandig en kwam er ook een bak commentaar over haar handschrift (niet beseffend dat linkshandigen hun schrift anders houden, maar goed, gelukkig is haar moeder ook linkshandig).

Nu kwam mijn kind niet kinderlijk en fantasierijk over, maar is ze wel heel erg bescheiden, de jongste en een van de kleinste van de klas en doet exact wat de juf zegt (dus als die hakt en plakt als voorbeeld ging mijn kind dat ook doen bijvoorbeeld, 'want zo moet het volgens de juf'.)

Gelukkig mocht ze naar de noodopvang bij de juf en heeft de juf (nav een belletje) met dochter om de tafel gezeten om te luisteren hoe goed ze nou echt las en is het redelijk goed gekomen. Wel is er heel voorzichtig het woord dyslexie gevallen, omdat het omdraaien van cijfers en letters lang aan bleef houden.

Ik vind het ingewikkeld hoor, waarschijnlijk gaan we nu weer een zelfde soort gesprek krijgen.

Het is nooit leuk als andere mensen een heel ander kind zien dan jijzelf ziet. En ook anders dan wat de kleuterjuf zag. Zeker als het je ook nog zo overvalt. Volgens mij is het dan ook niet raar om er later, desnoods via mail, op terug te komen.  
ALs ik je verhaal lees, zou ik erop hameren dat ze onderzoeken wat de  óorzaak is dat je kind het eerst wel kon en nu niet meer. Dus niet ‘hij kan het niet hoe lossen we dat op’, maar ‘waarom is hij die kennis kwijtgeraakt’. Dat is een andere vraag met een ander soort antwoord. En natuurlijk kan het de normale twee stappen vooruit, even een tikkie terug zijn. Maar misschien is er iets anders aan de hand (verwarring wat er van hem verwacht wordt, denkt hij er zo bij te horen, kopieert hij een vriendje die het niet zo goed doet, is zijn hoofd te vol om na te denken, enz), wat maakt dat dit nu gebeurt. 

Als ze weten wat die terugval veroorzaakt heeft, kan school bedenken hoe ze daar op inspringen. En wat jij daaraan kunt doen. Want stel dat het faalangst is- is thuis oefenen dan niet alleen nog meer pushend? Of stel dat het kopiëren is, zou het dan niet slimmer zijn hem net iets meer uit te dagen ipv minder? Of als zijn hoofd te vol is, zou thuis dan niet de plek moeten zijn waar hij dat hoofd leegmaakt ipv nog voller?

In elk geval; eerst focus op waar komt dit vandaan, voordat er van allerlei zaken bijgehaald worden die niet helpen. 

Mijn advies: ik zou thuis geen aandacht besteden aan lezen en rekenen als een schools vak. Er zijn een paar dingen belangrijk, die eigenlijk een beetje ondergesneeuwd dreigen te raken. Het zijn dan met name lichamelijke dingen: balans bijvoorbeeld (klimmen), oog/hand-coördinatie (ballen), fijne motoriek (tekenen, vlechten, propjes plakken). Dan is het goed om te ontdekken waar de eigen vaardigheden en interesses van je kind liggen, muziek, cultuur, sport, puzzels etc..
Ik heb het vader verteld: mijn oudste had een lichte vorm van dyslectie, het advies was: evenwijdige cirkels maken met twee handen want daarmee gaan de linker- en de rechterhersenhelft samenwerken. Ik heb hem mijn ouderwetse, maar mooie handschrift geleerd met evenwijdige lussen. Ander inzicht: het lichaam heeft een geheugen, dat merk je met muziek maken op een instrument.
Dus: focus je thuis vooral op de fysieke ontwikkelingen.

Tsjor

"In het gesprek gaf zij ook aan dat hij speels is. Haast kinderlijk'" 

  wat had zij dan gedacht van een 6 jarige. Hoe bedoelt ze kinderlijk?? en fantasie rijk lijkt mij ook niet verkeerd.
Het is niet leuk om zulke sterke uitspraken te horen van een juf, gelijk al in de eerste week. Ik snap dat je dan aan de andere kant van het bootje gaat hangen. En dan zo'n uitspraak van "het lijkt heel wat maar het valt tegen hoe hij zich presenteert"' zo iets zeg je toch niet van een kind??  Is dat echt op die manier gezegd? heel vreemd.
Ik heb zelf wel goede ervaringen met de IB-ers, eigenlijk beter dan met sommige juffen. Lijkt mij toch goed om iemand anders mee te laten kijken. En inderdaad doorvragen hoe zij denken dat het komt dat hij zo achteruit lijkt te gaan. Wat natuurlijk ook maar gedeeltelijk waar is want wat lezen betreft maakt hij wel sprongen.
Het kost hem waarschijnlijk heel veel al die nieuwe dingen, een kind mag natuurlijk ook wel wennen. 
Is hij één van de jongsten? Bij mijn zoon in de klas (oude school) zaten heel veel kinderen die van oktober tot en met december waren. Hadden allemaal langer gekleuterd, dit was ook een beetje het beleid op die school. Dat was voor die kinderen wel goed maar er waren 2 kinderen van september in die klas, dus bijna een jaar verschil en dat maakt op die leeftijd echt veel uit. Het waren er wel 9! in één klas.
Lastig hoor, wel fijn om te horen dat hij vriendjes heeft. Kinderen veranderen nog zoveel.

Mijn zoon was nog aan het hakken en plakken tot januari, had ook extra leeslessen. Maar daarna ging het goed en uiteindelijk had hij in groep 6 AVI plus, dat was later dan zijn zus ( avi plus in groep 4) maar er waren er genoeg van de kinderen die in groep 3 sneller waren en later AVIplus haalden. 
Wat betreft de cijfers omdraaien dat doen volgens mij veel kinderen. Deed zoon ook vrij lang maar is heel goed in rekenen. 
Laat je niet gek maken, kijk eerst maar eens wat de IBer zegt.

Marcella42 schreef op 15-11-2021 om 15:13:

Bedankt voor alle reacties.
Thuis heb ik diverse boekjes uit de bieb gehaald. Avi start en avistart m3. Ik kies de maantjes boeken wat past bij een gemiddelde lezer rond de 12 weken.
Deze week zijn wij thuis begonnen met m3 en dit gaat goed. Soms nog hakken en plakken maar ook sinds deze week directe zinnen.
Alleletters kan hij benoemen die ze hebben geleerd.
De afgelopen tijd zie ik wel dat hij ineens zijn naam omdraait. Dit zie ik ook in het rekenschrift. De 5 bijvoorbeeld en de 4 staan dan goed maar omgeklapt.
Rekenen ging bij de kleuters goed gaf de juf aan vorig jaar. Dat merkte ik thuis ook. Tellen, benoemen en kleine sommetjes. Nu merk ik dat hij moeite heeft met getallen herkennen onder de 20. Dit vind ik heel raar want dit kon hij dus echt goed.
Hetzelfde als nauwkeurigheid. Vorig jaar ging dit goed. Nu is hij heel slordig in het werk/tekenen op school.
In zijn werkschrift staan ook hele bladzijden niet ingevuld en veel grote rode strepen door foute antwoorden maar ook strepen bij goede antwoorden en andere fouten wel.laten staan.
Thuis lukt het wel nauwkeurig en maakt hii echt mooie tekeningen biiv of werkjes.
Ik zie een kind wat graag speelt, het liefst de hele dag. Vriendjes gaan goed maar ik zie in vergelijking met andere kids van die leeftijd dat hij wel nog wat naief kan zijn. Hij is heel puur. Zegt bv standaard alle kinderen die hii kent of leuk vind gedag. Ook als die hem negeren. Vanuit school moeten alle kinderen 20.min per dag lezen. Dit lukt maar er moet nu ook geoefend worden met rekenen. Dit is best lastig want hii heeft er nog weinig interesse in.
Wat ik lastig vind is dat ik in het gesprek heb gemerkt dat zij niet lijken te geloven in hem. Er zijn behoorlijke uitdrukkingen gedaan. In het gesprek bijvoorbeeld werd er gezegd dat het heel wat lijkt hoe hij zich presenteert en overkomt maar dat het toch wat tegen valt.
Verder benoemde zij ook al in de eerste week dat hij wel heel fantasierijk is.
In het gesprek gaf zij ook aan dat hij speels is. Haast kinderlijk.
Ik was compleet lamgeslagen. Daarom heb ik benoemd wat hij wel kan. Hierop.wilde zij de ib-er inschakelen omdat onze kijk op hem zo verschillend is.
Ik wil niet met een gestrekt been de ouderavond in gaan maar het voelt helemaal niet fijn omdat er geen vertrouwen lijkt te zijn.
Natuurlijk zou ik willen dat het gelijk goed was, maar zo voelt het echt heel naar want zo een verschil met hem in groep 2?
Iemand hier benoemde dat kinderen zich niet linear ontwikkelen maar met een terugsprong en weer een vooruitsprong. Dat is fijn om te horen.

Het klinkt echt als een akelig gesprek en als een juf die geen vertrouwen in hem lijkt te hebben en dat voelt jouw kind. Een schrift met strepen door goede antwoorden etc. daar krijgt je kind geen zelfvertrouwen van, sowieso niet van strepen door antwoorden. 
Ik zou zeker niet thuis keihard gaan oefenen met hem, dat maakt alleen maar dat de druk op je kind nog hoger ligt. Rekenen etc. kan je ook heel goed spelenderwijs oefenen. Je hebt dan gauw genoeg door of hij het wel of niet begrijpt. Hetzelfde geldt voor lezen. Dat hoeft echt niet perse in een boekje, maar je kan ook bordjes langs de weg laten lezen, opschriften op verpakkingen etc. 

Prima om verder te kijken met een IB-er, juf van de kleuterklas etc. Hopelijk gaan zij niet teveel mee in het verhaal van de huidige juf. Ik vind echt dat ze jouw kind erg negatief neerzet. Heeft ze ook nog iets positiefs over hem verteld? 

In jouw verhaal herken ik wel iets van kenmerken van dyslexie. Zoals lege bladzijden overlaten, chaotisch te werk gaan, cijfers en letters omdraaien. Wees daar alert op. 

Destijds in groep 3 hadden wij zo'n zelfde gesprek met de juf over onze zoon, inmiddels 17. Juf zei toen ook dat hij niet kon rekenen en lezen, een luie indruk maakte etc. Heel negatief. Is nooit goed gekomen met deze juf en zoon. Zoon voelde haarfijn aan dat zij geen vertrouwen in hem had. Het volgend schooljaar ging hij, na enig pushen van ons als ouders, naar de parallelklas met 2 andere juffen. Daar bleek met wat kleine aanpassingen dat hij prima kon lezen, alleen het overzicht kwijt raakte in het overschrijven van de sommen uit het boekje in zijn schrift. Juf liet hem op kopieën werken uit het boek, dat ging prima. Ook zagen ze meteen kenmerken van dyslexie dus dat traject is toen ook meteen opgestart. 
Zoon kwam later dezelfde juf uit groep 3 weer tegen in groep 8. Ben toen het gesprek met haar aangegaan. Ze was volkomen vergeten wat ze in groep 3 had verteld. Wij niet en zoon ook niet.  

Wees dus alert op deze situatie. Wanneer je er niet uitkomt met deze juf, zet in op een overplaatsing naar een andere klas of desnoods school.

To, ik vind het interessant dat de juf van het vorige jaar een heel ander beeld had van je kind. Misschien kon zij beter met jouw kind overweg? Ik zou die 2 juffen laten overleggen hoe met hem om te gaan.

Ik heb vorige week een gesprek met de juf van mijn dochter gehad. Ze scoort onvoldoende nav de herfstsignalering.

Dochter is van begin september en heeft heel veel moeite met de overgang van spelen naar werken en stil zitten aan een tafel. Ze toont op school weinig interesse in letters en lezen. Schijnt vaker voor te komen bij de vroege leerlingen.
Ik heb bij de juf aangegeven dat ik een heel doodongelukkig kind heb sinds ze in groep 3 zit. Bijna iedere avond huilt ze dat ze niet naar school wil want school is niet leuk.
Ik ben van mening dat zij er qua ontwikkeling nog niet aan toe is. Het zit er wel in, maar het komt er nu nog niet uit. 

Thuis wil ze wel met letters oefenen en schrijven maar wel op een speelse manier, maar zodra het een moetje wordt dan stopt ze er mee. Ik ga het dus ook niet opdringen. 
Wellicht had jouw zoon beter ook nog wat langer kunnen kleuteren net zoals mijn dochter eigenlijk had moeten doen.