18 en verplicht van school
In de discussies over kleuterverlangen heb ik er meermalen op gewezen dat leeftijd nu eenmaal een draaipunt is in de onderwijswetgeving. Een van de dingen die ik beweerd heb is dat er vrij standaard beleid is bij scholen om leerlingen op of voor hun 18e aan een startkwalificatie te helpen en dat wie dat niet haalt, of voor wie daar geen zicht op is, van lieverlee aan de kant geduwd wordt.
Die beweringen zijn steeds met ongeloof, hoon en woede ontvangen. Echt bewijs, behalve de logica van de wetgeving, kon ik niet leveren omdat het meeste onderwijs nu eenmaal bijzonder onderwijs is en er dus geen openbaarheid is van bestuur of beleidsstukken.
Bovendien werkt het natuurlijk als al het leeftijdsdiscrimineren: het is er, ook als het niet hardop gezegd wordt.
Maar bij stom toeval vond ik nu wel openbaarheid van dit beleid, dat in het vervolg nog strenger zal zijn.
http://www.dichtbij.nl/almere/regio/artikel/4160014/samenwerkingsverband-passend-onderwijs-onder-druk.aspx
Het artikel sluit af met een hoopvol beroep op de wet "Hij mag kinderen gewoon niet afwijzen, dat is in strijd met de wet."
Ik weet niet op welke wet er gedoeld wordt. Ik denk dat het bestuur van de school dit hoopvol beroep goed kan gebruiken en kan stellen dat er dus ook niks aan de hand is. Wie het niet eens is met het besluit (uw kind moet van school) kan altijd in bezwaar en beroep zal de school beweren.
En dat is waar. Maar zolang het recht op onderwijs niet beschreven is valt er voor leerlingen in zo'n procedure weinig te halen. De school is namelijk zelf bevoegd om te bepalen dat er voor de leerling toch geen onderwijswinst meer te halen is. De rechter is niet bevoegd over onderwijskundige vaststellingen en zal er geen uitspraak over doen. Ouders (en hun eventueel ingehuurde deskundigen) zijn niet bevoegd op de school waar het over gaat. Ze hebben wel het recht een school te zoeken die hun kind wel wil hebben (die het met ze eens is).
Waarna de rechter dus tot in hoger beroep tot de conclusie zal komen dat de school bevoegd is te doen wat men doet.
wil
Ik vind gewoon dat mijn zoon op het randje zit voor wat betreft de mogelijkheden tot een baan en ja die laat ik dus niet aanmodderen, ik vind niet dat ik in die positie ben. Vraag eens aan al die VWO-ouders hier die er álles voor doen om hun kind daar te houden en dan mag ik mij niet bezig houden met de toekomstmogelijkheden van mijn kind?
Liever iets veiliger, dus kader doen omdat ik gewoon niet vind dat je met alleen een mbo2 opleiding kans hebt op de rest van je leven een baan. Als je kind hoger onderwijs volgt zit het niet zo op het randje dus dat kun je niet vergelijken en zeggen dat ik geen eisen moet stellen en kind lekker moet laten gaan.
Mag niet Jamie?
Dat zegt niemand.
Jij wil, net als veel anderen, gewoon het beste voor je kind. Wat dat beste is verschilt echter per situatie. En het is niet om je nou ook nog zorgen over je oudste aan te praten of om laatdunkend over de zorgen voor je jongste te spreken, maar het kan dus wel hè wat Wil schetst, dat je jongste het verder schopt dan de oudste.
Als is het maar omdat niet ieders kind zijn leven zich zo mooi laat plannen. Of dat ieder kind zich zo mooi laat aansturen.
Vroeg me trouwens af: je geeft aan dat je jongste problemen heeft met formuleren. Is dat alleen op schrift of heeft hij daar ook last van als hij mondeling aan de slag moet?
Jamie
Ik zeg nergens dat je je niet moet bezighouden met de toekomstmogelijkheden van je kind.
Integendeel, je zet nu voor het eerst het woord "mogelijkheden" neer. Ik las het hele topic mee en ik vond dat je alleen maar "onmogeljkheden" zag.
Het is ondanks kleuterverlengen, dyslectie, start op mbo2 en 2 linkerhanden 
mogelijk om je plek te vinden in de maatschappij.
Ik vond je erg doemdenken. "Help, wat moet er van dit kind terecht komen en nu lees ik ook nog dat na kleuterverlengen en behalen sk mijn kind ook niet door mag met mbo 3".
Mijn reactie is daarop: "kijk naar wat je kind kan en vooral, zelf wil, dan leidt er altijd een weg naar Rome."
Ik gaf ook de links met elektrotechniek opleidingen. Zoeken naar toekomstmogelijkheden, alternatieven, positief denken dus. Ik begrijp je zorgen wel, maar als je zo negatief denkt heb je ook veel zorgen.
En wat boeit het jou nu wat ouders vinden met kinderen op VWO, of welk niveau dan ook.
Jij bent er voor jou kinderen en jij zoekt voor hun de mogelijkheden.
Tja en dat woord "eisen", daar kom ik nog niet helemaal uit. Aan wie stel je eisen? Aan je kind? Heeft hij in de toekomst niet aan jou "eisen" voldaan, heeft hij dan gefaald? Hoe moet ik "eisen" opvatten? Je wenst voor hem een "goede" baan, misschien wordt het een gewone baan, ook prima toch? Of voldoet hij aan de eisen als jij de baan goed genoeg vindt?
Begrijp je me nu iets beter, ik reageer echt niet om flauw te doen, ik lees bij jou veel tunnelvisie. "Die weg moet mijn kind volgen, dan doet hij het goed."
Nee
Ik begon over de eisen die school stelt aan kader en dat die opleidingen eisen stellen aan praktijkoefeningen op je werk. Vervolgens zeg ik dat de eisen van het werk niet hoog zijn maar dat het werk moet zijn wat hij langdurig kan doen als hij dat wil en waar hij kan opklimmen tot een mbo3 niveau als hij dat niveau niet gewoon mag doen. Hoe kom je er nu bij dat ik eisen aan mijn kind stel? Waar lees je dat in hemelsnaam? Een goede baan is ook een gewone baan, daar is helemaal niets mis mee maar jij leest ook daar van alles wat ik niet zeg.
Welke ouder wil nu niet dat het zijn/haar kind lukt om een leuke goede baan te krijgen en onder goed versta ik gewoon iets wat hij wil doen en waar kans is op langdurigheid. Vertel me: wat doe ik fout?
Verder doemdenk ik helemaal niet, deed ik juist niet, vond het prima dat het basis-mbo2-mbo3 wordt maar je kunt je voorstellen dat je niet vrolijk wordt van zo'n draadje waar dingen gezegd worden waaruit blijkt dat dat niet mogelijk is en dan ga je kijken wat je nog kunt doen als dat inderdaad zo loopt. Verder is het niet míjn uitgestippelde pad maar dat van mijn kind die ook wel begrijpt dat hij op het niveau van in ieder geval kader/mbo3 uit moet kunnen komen. Dat wil hij, dus daar help ik hem bij als het mag van jou.
oja de vwo ouders
Ook hier begrijp je mij niet. Het boeit me helemaal niets wat ouders van vwokinderen doen maar ik krijg van jou het idee dat ik mij helemaal niet mag bemoeien met mijn kind op het randje van een 'normale/gewone/goede' baan. Natuurlijk heb ik alle vertrouwen in dit kind maar ik voel dat ik het wel in de gaten moet houden omdat dus blijkt dat er veel volwassenen zijn die het straks wel prima vinden als hij een mbo2 diploma heeft en dat vindt hij (en dus ik) niet genoeg.
Jamie.
Ik reageer op jou ongerustheid en krijg niets anders terug als:" wat doe ik fout, je begrijpt me niet, als het mag van jou, ik krijg van jou het idee...."
Dat schiet niet op, we begrijpen elkaar niet.
ik begrijp je jamie
En daarom heb ik ook zo'n moeite met dergelijke voorgestelde doemscenario's, en vooral boute en stellige aannames over kleuerverlengen, sk's en al dat soort ongein. Natuurlijk alles kan, alles bestaat, en het is goed om je een beetje in te lezen in hoe e.e.a. gaat of kan gaan, wat de wetten, regels, rechten en verplichting zijn. Uiteraard. Maar het is zeker niet de dagelijkse praktijk. En het kan en mag niet zo zijn, dat je met een kleuter of bs kind beslissingen neemt, die op dat moment in strijd zijn met wat goed is voor je kind, louter en alleen omdat hier mensen zitten die elk regeltje uit de wet willen vertalen naar iets wat 'in principe' zou kunnen gebeuren. En vooral met een zeer negatieve kijk erop. Nog los van het feit dat niemand weet hoe het over tig jaar is.
Als jouw kind z'n best doet op MBO2, laat zien dat hij wil, dan is zijn kans op vervolg naar MBO3 een stuk groter, dan wanneer je nu in de stressmodus raakt. En lukt het niet, of kan het niet, dan kan het ook later. Via een baan, waarin hij laat zien wat hij kan en wil. Ook evt. met latere cursussen.
Laat je niet gek maken.
Bieb
Helemaal eens.
Dat kan en mag inderdaad niet!
bieb
Zo zag en zie ik het ook hoor maar ik ben blij dat ik nu weet dat er nog wat anders mogelijk is als je geld hebt. Dat geeft mij juist extra rust dus waar jullie vandaan halen dat ik nu juist ga stressen is mij een raadsel. Probleem is alleen dat je die particuliere opleidingen alleen kan doen met werk en daarom wil ik graag dat zoon een baan kan vinden na zijn mbo2 opleiding. Gewoon zoals iedereen wil dat zijn kind een baan krijgt. Zullen we er nu even mee ophouden voor wat betreft mijn kind? Ik ben enigszins geholpen maar jullie moeten niet denken dat ik loop te stressen en moeilijk zit te doen. Juist niet, ik laat kader juist lekker varen omdat zoon goed in zijn vel zit maar Wil lijkt te proberen om mij aan alle kanten aan het wankelen te krijgen door dingen te zeggen die ik helemaal niet zeg zoals dat ik dingen eis van mijn zoon en dat hij niet goed genoeg is als hij geen goede baan krijgt en dat ik moet accepteren dat hij ook een gewone baan kan krijgen of dat ik mij moet realiseren dat hij wel verder kan komen dan mijn oudste en ga zo maar door. Dat is niet prettig en erger dan al dat geroep over kleuterverlengen want dat neem ik toch niet serieus.
Niet persoonlijk nemen
Jamie " maar ik ben blij dat ik nu weet dat er nog wat anders mogelijk is als je geld hebt. Dat geeft mij juist extra rust"
Precies. Je kunt maar voorbereid zijn. (Overigens denk ik dat er ook particulier te halen certificaten elektrotechniek zijn. Ik zal dat eens opzoeken.)
"Wil lijkt te proberen om mij aan alle kanten aan het wankelen te krijgen door dingen te zeggen die ik helemaal niet zeg zoals dat ik dingen eis van mijn zoon en dat hij niet goed genoeg is als hij geen goede baan krijgt "
Inderdaad. Sommige mensen zijn bang voor kennis. Willen niets weten van de hoed in de rand. Zij doen liever alsof de wereld prachtig is en iedereen vanzelf en rondom gegund op zijn pootjes terecht komt. Alsof ieder krijgt wat 'm toekomt en wie dat niet krijgt 'het' er dan wel naar gemaakt zal hebben, of iemand is die gewoon teveel wil.
Dat laatste verwijt krijg jij. Alsof je je zoon een kant op wil duwen die hem niet voorbestemd is en dus niet gegund mag worden. Nu al. Jemig.
Inderdaad het gaat niet specifiek over jouw kind. Het gaat over schoolsystemen, schoolbeleid en de gegoten malletjes en geplaatste hekken die kinderen en leerlingen langs voorkeurspaden leiden.
Dat zijn per definitie de paden die de belangen van het individuele kind NIET dienen. Andere belangen hebben altijd voorrang.
Het is zinnig om te weten wat die belangen zijn. Het is niet zo vreemd om te veronderstellen dat een mbo school niet zit te wachten op een doorstromer/stapelaar gezien de manier waarop er gefinancierd wordt. Dan weet je op voorhand dat zelfs goed gedragende, hoge cijfers behalende en gemotiveerde jongen met een Hollandse achternaam afhankelijk zijn van de boekhouding van de mbo vestiging waar ze zitten of heen willen.
Dan kun je op voorhand een alternatief zoeken. Alvast gaan sparen als dat nodig is. Maar vooral ook: je kunt je kind behoeden voor het persoonlijk nemen van een schoolbeslissing. In een andere omstandigheid, er moeten nog wat leerlingen bij om een klas rendabel te vullen, wordt de leerling wel toegelaten. Zicht heb je er helaas niet op.
Jij hebt een stevige opvatting gevormd over zittenblijven in de kleutergroepen. Wij zijn het over het pedagogische aspect eens. Voor die mening bestaat volop ondersteuning in onderzoek en theorie.
Voor de gedachte dat zittenblijven helpt bestaat die meer objectieve ondersteuning niet.
Basisscholen hebben van zittenblijven wel voordeel. Je kunt die voordelen op je vingers natellen als je afgaat op de financiering en de manier waarop inspectiecontrole plaats heeft.
De overheid heeft nadeel van zittenblijven. Toch is het toezicht erop slap. Maar het is voor de overheid ook niet echt nodig om meteen op de basisschool al de tanden te laten zien.
Het kan ook aan het einde door een scherper financieringsbeleid waarmee de totale onderwijsduur gesubsidieerd onderwijs beperkt blijft. Wat er in het begin extra wordt genoten, gaat er aan het eind weer af.
De wijze waarop scholen voor vo en mbo gecontroleerd en gefinancierd worden maakt dat scholen zelf voor dergelijk beleid kiezen.
Zie de school in Almere.
Zie ook afstromen ipv zittenblijven.
Zie het cascade financieringsstelsel mbo.
Dat klopt Miriam, maar
"Het kan ook aan het einde door een scherper financieringsbeleid waarmee de totale onderwijsduur gesubsidieerd onderwijs beperkt blijft. Wat er in het begin extra wordt genoten, gaat er aan het eind weer af."
Dat klopt theoretisch. Vanaf je 18e betaal je schoolgeld en als je dus langer zou doen over bs/vo, dan ben je eerder 18 en zal je eerder schoolgeld moeten betalen bij de vervolgopleiding. Maar dat geldt wel voor iedereen. Ook voor de VWO'er die normaliter al 18 of bijna 18 is als hij/zij van het VO komt. En natuurlijk: hij/zij heeft dan wel een startkwalificatie, dus 'hoeft' niet meer (een VMBO'er moet wel), maar wat heeft een VWO'er alleen aan en VWO diploma. Bar weinig en die zal dus ook gaan doorleren en dus betalen. Je kan hooguit zeggen dat een VMBO'er dat zoveel mogelijk zou kunnen omzeilen, door snel door de kleuterklas en niet laten zitten. Maar dan zou het alleen maar om de centen gaan (van ouder/kind)
en zowaar
Vanmorgen kwam ik viavia heel toevallig op deze website terecht: http://www.goflex.nl/site/jongeren/
Lijkt me heel erg positief en een goede oplossing van zoon. Hij kan laten zien wat hij waard is, wordt daar dan ook nog eens extra voor betaald bovenop een toch al bovengemiddeld inkomen voor zijn leeftijd, opleiding wordt betaald en hij kan doorstromen naar een hoger niveau. Hij wordt vast geselecteerd als hij deze goede cijfers blijft halen en zo weet hij waar hij het voor doet.
Jamie
Ik ken een jongen die zwaar dyslectisch is. Zijn ouders maakten zich grote zorgen over hem. Hij ging naar speciaal basisonderwijs, heeft VMBO-basis en MBO-2 gehaald. Hij is hierna niet verder gegaan vanwege de theoretische vakken. Op deze school kan dat stapelen wel gewoon, trouwens. Omdat deze jongen altijd heel technisch is geweest, lag daar zijn aanleg. Zijn stage-bedrijven wilden hem allemaal houden en hij had meteen werk na zijn school als onderhoudsmonteur van koffiemachines. Ook met de MBO-2 jongeren kan het goed komen, hoor! Maar laat hem een richting ingaan waar werk in is.
