11-jarige wil niet naar gekozen middelbare, en nu?

Waar baseert hij op dat hij een verkeerde keuze heeft gemaakt? Als het het gevoel bij de klas is,  zou ik dit meteen bij de mentor neerleggen.  Ik zou persoonlijk niet meteen een andere school kiezen,  want bijvoorbeeld de klassen zien er vaak ieder jaar weer helemaal anders uit een wat doe je dan als het weer tegenvalt?

Waar zit het hem precies in dat jullie nu de conclusie hebben getrokken dat de verkeerde keuze gemaakt is?
Wat bevalt er niet?

Na een kennismakingsuurtje al concluderen dat het niet leuk is, en je een verkeerde keuze hebt gemaakt is wel wat voorbarig hoor. Natuurlijk is het spannend, zeker als je zonder bekenden naar een school gaat. En een band opbouwen met nieuwe klasgenoten is ook iets wat moet groeien en niet na de eerste kennismaking al dikke mik is. Ik denk dat jullie het gewoon een kans moeten geven en als de andere scholen vol zitten zit er weinig anders op. Misschien ook verstandig niet te veel mee te gaan in het drama van zoon en aangeven dat hij het gewoon moet proberen.

Wat maakte dat hij het al meteen niet leuk vond? Want zelfs al zou een andere school wel plek hebben, dan heb je ook geen garanties dat je zoon het wel leuk vind. Wat vind jij passend?

Zijn er scholen in de buurt die zonder loting werken en waar hij eventueel nog op de wachtlijst kan?
Ik zie het nog altijd voorvallen dat een kind toch last minute afhaakt bijvoorbeeld door een ongeplande verhuis.

Een andere school geeft ook geen garantie. Ik zou er zelf niet teveel in meegaan. 

is het niet gewoon de spanning die ineens toeslaat? 

Wat jammer dat daar onvoldoende goede vrienden waren om zich rustig te voelen jegens minder goede vrienden. Hij zal er veel energie aan hebben besteed die hij aan positieve dingen en zelfontwikkeling had kunnen besteden. Als hij zich de nieuwe school voorstelde dan ging hij misschien uit van een geheel nieuw begin met kinderen die hem wél zouden waarderen. Misschien is hij nu gaan vermoeden dat ook daar potentiële pesters tussen zouden kunnen zitten. Je kan je hele leven vervelende anderen niet gaan ontlopen dus als ik hem was zou ik voor eens en altijd mijn eigenliefde voorop stellen en investeren in assertiviteit. Die vrienden komen vanzelf dan wel. Maar dat lukt niet als je uitdagingen gaat ontwijken en een bang persoon blijft. Misschien kan je een coach voor hem vinden?

Neem contact op met school en vraag een gesprek aan. Dat kan zo veel helpen dN DAT HIJ ER DE HELE VAKANTIE NOG TEGEN AAN zit te hikken.
OOk bij ons op school is dit gebeurd. Een meisje wat eerder had gezien dat een ander meisje waar ze bang voor is, toch ook op onze school zit. Met een goed gesprek, uitleg van het pestprotocol en de verzekering dat je zoon erbij geholpen wordt komt het vast goed!

kent hij iemand uit zijn nieuwe klas, misschien kunnen ze samen een keertje al afspreken dat hij toch een vertrouwd iemand heeft bij wie hij meteen kan zitten als de school weer begint.

Je geeft wel erg weinig toelichting over waarom het volgens je zoon de verkeerde keuze is geworden. Waar zit hem dat in? Toch pesters op school? Klas lijkt niet leuk? Mentor niet aardig? Dat moet je eerst duidelijk hebben en dan kun je op zoek naar een oplossing. Meteen een andere school zoeken is wel erg drastisch en inderdaad, die nemen in dit stadium niemand meer aan. 
Zelf zou ik sowieso contact opnemen met school. Ik ben zelf afdelingsleider op het VO en in mijn afdeling vallen ook brugklassen. Ik zou het helemaal niet vreemd vinden als een ouder van een aanstaande brugklasser contact met me opnam over iets als dit. Al is de mentor je eerste aanspreekpunt. 

of is de verkeerde keuze tweetalig? want 1. is dat erg wennen (en dat geldt voor alle brugklassers) en 2. is daar soms nog wel een mouw aan te passen. 

Na de kennismaking vindt hij dat hij de verkeerde keuze heeft gemaakt. Waarom? Is er iets gebeurd tijdens de kennismaking? Negatieve ervaring? 

Ik ben inderdaad benieuwd naar de reden waarom hij het niet leuk vindt. 
Weet je dat en kan je dat delen hier?
Als je helder hebt wat hij niet fijn vindt, zou ik contact opnemen met de school, en hen vragen om hulp of uitleg, afhankelijk van waar je zoon mee zit. 
Een halfuur uitleg/rondleiding/persoonlijke aandacht kan heel veel spanning wegnemen. 

Onze zoon gaat ook naar de brugklas komend jaar. Hij valt buiten de groep in zijn huidige klas, heeft ook wat extra zorg nodig. Wij wilden hem liever niet naar de 2 scholen in het dorp laten gaan (prima scholen voor als je makkelijk mee kan komen maar niet als je extra aandacht nodig hebt).
We hebben hem gestimuleerd ook buiten het dorp te kijken en uiteindelijk heeft hij gekozen voor een school zo'n 9 km verderop, waar niemand van zijn huidige klas heen gaat. 

Vorige week was het hier ook drama: hij wilde niet naar die school, hij kende daar niemand, het is te ver fietsen. We hadden hem 'gedwongen' naar die school te gaan, etc etc. 
Tja. Ik denk dat het spanning is die nu komt kijken. Het zal best confronterend zijn als je als enige naar een andere school gaat. Het einde van groep acht nadert en dan wordt het vast ook veel besproken in de klas. 
Ik denk dat dat bij jouw zoon ook zo zal zijn. 

Wat wij doen is vooral zorgen dat hij er positief en met zo veel mogelijk zelfvertrouwen naar toe gaat. En onderkennen dat het ook spannend is - zo'n nieuwe school als je nog niemand kent. Maar ook benoemen dat hij vast niet de enige is. En duidelijk uitleggen waarom hij/wij deze school ook alweer hadden gekozen. 

Lang verhaal kort maar mijn tip is: blijf rustig, spreek vertrouwen uit, en kijk of school nu iets kan doen aan hetgeen waarvan hij zegt: ik wil niet naar deze school. En verder vasthouden aan de keuze die jullie hebben gemaakt. 
En wat anderen zeggen: klassen wisselen nog zoveel. Ik ken meerdere mensen die pas in klas drie hun draai vonden (geldt ook voor mezelf). Dus geeft het tijd. 

Sterkte!