10 minuten gesprek alleen vanuit docent

Ik ken het niet

Het feit dat een docent bepaald of ouders op 10-minuten gesprek mogen komen vind ik raar en het lijkt me ook niet prettig. Je zou ook gewoon moeten kunnen mailen naar de docent lijkt me. Ik heb het altijd fijn gevonden dat de docenten heel toegankelijk waren. Als ik mailde ging er vaak wel een cc naar de mentor, maar die was ook heel erg betrokken.

Opschalen

Dit is een school die niet veel op heeft met ouderbetrokkenheid of -contacten. Jammer hoor. Er zijn kinderen bij wie dat echt het verschil maakt (ook leraren trouwens).
Als mentor en docent overbelast zijn (zelfs zónder oudercontacten) zou ik snel opschalen naar teamleiding.

Nee

ik ken het ook niet. Wat me wel nuttig lijkt is dat docenten óók tienminutengesprekken aan kunnen vragen.

precies

Daarom ben ik ook zo over de rooie. Het ging al niet goed met de relaties met ouders en nou dit weer. Er is een nieuwe rector dus ik hoopte dat die er wat aan zou doen. Beter communiceren en zo. Niet dus, integendeel. Zucht.

Erica

Ik ben docent. Dat lijkt mij nou idd fijn. Dat je als docent ook ouders kunt uitnodigen. Dsn ook gewoon max 3 per klas of zo. Hahaha. Maar idd niet in laatste van andersom, maar er naast. Wat TS beschrijft is idioot.

Ingrid

Andersom kon natuurlijk allang, de docenten hebben onze e-mail adressen dus niets houdt ze tegen. Niet dat het gebeurde trouwens, maar goed. Misschien is het juist de bedoeling dat docenten zelf eens gaan kijken hoe hun kinderen er voor staan, omdat het wel opvallend is als je ouders van kinderen met onvoldoendes nooit uitnodigt?

Maar goed, ik baal. Want vorig jaar moest ik zelf voor mentor spelen, gelukkig wel bij een stel goede en betrokken docenten. Ik heb ze dus toch gemaild en dat was OK. Maar stel nou dat ik die idioot er weer bij had gehad door wie mijn kind destijds is blijven zitten en die altijd "ziek" was op ouderavonden? Die had dat mailen nooit goed gevonden en dan was het weer mis gegaan. Zucht.

Sas

OK dus het komt toch wel vaker voor. Want tweede en derde rapport zijn belangrijk voor de overgang. Ik dacht dat het weer iets gestoords was van onze school.

Het gestoorde zit in wat er al was aan maatregelen

Het is heel vreemd dat je als ouder niet mag mailen met een leraar. En dat je afhankelijk bent van de mentor of die een bericht wil doorsturen.

Aangezien op de school van mijn kind je de leraren wel kunt mailen, of kunt vragen om gebeld te worden, is hier wel sprake van een goede communicatie.
Bij jullie niet.

Juist Sas,

Dat is waar. Ik voel een brief aan de schoolleiding opkomen...eerst maar eens een andere moeder bellen.

hier net zoiets

Geen tienminutengesprekken met docenten meer. Maximaal 2 keer per jaar gesprek met mentor. Mailen met docent mag wel. Maar lang niet alle docenten reageren op mail. En ik vind mail handig voor praktische concrete vragen, maar een gesprekje handiger voor wat algemenere dingen. Geen tienminutengesprekken meer werd "verkocht" als positief iets: dan kan alle contact via de mentor! Dat is fijn! Maar dat werkt natuurlijk alleen als je een mentor hebt die goed en betrokken is, en inderdaad: dat zijn lang niet alle mentoren. Voor een mentor lijkt het me ook helemaal niet fijn om de hele tijd tussenpersoon te spelen. Ik kreeg hier het idee dat er gehoopt werd dat ouders gewoon alles aan school overlieten en niet meer zo lastig betrokken wilden zijn bij hun kind.

Hier ook weinig oudercontact

Niet mailen met docenten, 10-minutengesprek alleen met de mentor. Ik heb de docenten van zoon dus nog nooit gezien of gesproken. Alle personeelsleden van de school bellen via het algemene nummer. Mocht je dus een oproepje missen, dan heb je geen idee wie het geweest kan zijn. Je kan ook alleen naar dat nummer bellen en dan maar hopen dat degene die je wil spreken die dag werkt en ook nog toevallig beschikbaar is. Andersom weet de school de ouder goed te vinden en laten ze je te pas en te onpas langskomen voor een gesprek. Natuurlijk altijd binnen lesuren (midden op de dag) en het liefst met beide ouders tegelijk. Hele warme band met die school....

skik

Vreselijk onhandig

Lijkt me vreselijk onhandig als je niet eens kan mailen met docenten. De leerlingen dus ook niet. Op de school van mijn dochter móeten ze juist mailen met docenten, bijvoorbeeld om een afspraak te maken voor een inhaaltoets of om iets in te leveren. Bellen lukt niet zo makkelijk, net als bij skik alleen via het algemene nummer.

Overigens hadden we hier wel een heel slechte mentor, die mijn zieke kind nog zieker maakte. Nu heeft ze een "personal coach", die doet wat meer dan een mentor. Maar dat heeft de school van Undyne dan misschien ook niet?

Nee

Alleen de mentor hier. Maar de scholen van skik en braam lijken me nog erger zeg! Kijk, als alles gesmeerd loopt is het niet erg. Maar op deze school gaat alles nogal moeizaam.

Wel interessant

Om te horen hoe verschillend scholen het doen. Bijzonder. En wat er door school of ouders van een mentor verwacht wordt.

Ik ben dit jaar voir het eerst mentor. Heel leuk. Grote havo 4 klas, 30 leerlingen. Enige nadeel so far: ik ‘krijg’ er per jaar 75 uur voor, voor het mentoraat. Ik schat dat ik er nu al meer dan 50 uur heb ingestopt.

Ingrid

Ook hier

Twee keer per jaar een ronde waar je je zelf als ouder mag opgeven bij max drie docenten en een keer per jaar een ronde waar je voor uitgenodigd moet worden. Ben altijd zo blij als ik daar niet hoef te verschijnen! Verder mag je geloof ik wel mailen naar docenten maar dat weet ik niet zeker want ik heb dat nog nooit gedaan. Terwijl mijn kinderen nu al ruim zes jaar op die school rondlopen, en we zijn er nog niet. Dus uit nieuwsgierigheid: waar wil je dan over mailen? En hoe vaak? Want ik vraag me af hoeveel leerlingen een gemiddelde docent heeft. En als alle ouders steeds mailen, plus de leerlingen zelf, dan lijkt me dat een aardige klus als docent.

Inderdaad

Het is natuurlijk heel handig als je wel rechtstreeks kan mailen maar ik kan me voorstellen dat als je docent bent op een middelbare school je dan wel heel veel mailtjes krijgt. Niet elke ouder mailt alleen als het noodzakelijk is. Je hebt natuurlijk ook ouders die alles willen delen en vragen. En dan nog de mails van de leerlingen zelf...

Mussie

Ik heb ongeveer een 70 % baan , en zo rond de 130 leerlingen dit jaar. 5 klassen. Ik heb zelden mailende ouders, maar mijn mailadres staat gewoon in de schoolgids, en er is geen ontmoedigingsbeleid of zo. Ben wel blij met de weinige mails, want ben nu mentor en merk hoeveel tijd (goed en zorgvuldig) ouder contact kost. Dat kun je er als gewone vakdocent echt niet even grootschalig ‘bij’ doen.

Ingrid

mailen

Het gekke is dat het nieuwe beleid tussen neus en lippen in de nieuwsbrief werd aangekondigd. Gewoon zo van: we gaan het nu zo doen. Dus niet: want de ouderavond werd te vol, of: want mensen zeuren over kleinigheden, of wat dan ook. Dat vind ik wel weer typerend voor de school. Nooit iets uitleggen. Ze zijn zo bang voor een reactie vanuit de ouders, dat ze die reactie juist veroorzaken. Want hier komt zeker gedoe over.

Ik denk dat ik het er maar even bij laat zitten en afwacht. Mijn beleid is altijd dat ik al genoeg gedoe met school heb, dus als iedereen ergens over protesteert, hou ik mijn mond maar even. Ik kom pas in actie als het een van mijn kinderen betreft. Volgens al mijn kinderen zijn docenten en vooral mentoren bang voor me . Toch grijp ik alleen in als het echt nodig is. Het is niet mijn hobby, maar ik moet soms wel.

Het stemt me niet vrolijk over de nieuwe schoolleiding.

Tegenovergesteld ervaring

Hier was het juist vollledig tegenovergestwld; de school wilde juist meer betrokkenheid van de ouders. Schoolmailadressen van alle docenten bekend bij ouders en leerlingen. Op een bepaald moment na regelmatig (te) weinig opkomst bij informatie-avond en rapportgesprekken heeft de school de regel ingesteld dat eerste twee rapporten een verplicht tienminutengesprek met de mentor wordt waar het rapport in bijzijn van ouders en leerling wordt bekeken en overhandigd. Diverse tijdblokken om bijtijds op in te tekenen. Was prima geregeld.

Undyne

Is er geen medezeggenschapsraad op school? Bij ons is die, op beide scholen, erg actief en betrokken. Maar ik vermoed dat bij jullie ook anders werkt?
Ik vind het inderdaad heel vreemd, deze constructie en deze manier van communiceren. Ja, het kost tijd, een goede relatie en communicatie met ouders. Maar ik denk dat een slecht relatie en communicatie veel meer tijd (en gedoe) kost. En ik kan me ook niet voorstellen dat het de resultaten van de leerlingen ten goede komt...

Pennestreek

je hebt helemaal gelijk, daar had ik niet aan gedacht. Ik ken zelfs iemand die daar in zit! Stom van me. Ik zal haar mailen. Want hun mening zal niet zo snel terzijde worden gelegd als de mijne.

En misschien is er wel een goede reden voor hoor. Maar dan evengoed raar dat we die niet te horen krijgen...

You're welcome!

En succes. Hopelijk levert het wat op.

ingridT

Dank voor je uitleg. Ik vroeg me dat steeds af, over die aantallen. En ik kan me goed voorstellen dat mentorschap veel tijd kost. Het is namelijk absoluut niet zo dat mijn kinderen fluitend door hun schooltijd heen wandelen, dus ik heb een jaar heel veel contact met een mentor gehad. En die heb ik als enige ooit gemaild, om haar te bedanken want zij heeft zoveel betekend voor zoon. Wat een topdocent (dat terzijde). Maar het is dus blijkbaar niet zo dat alle ouders veel mailen, althans op jouw school niet.
Ik blijf me dus afvragen waarom je zou mailen en waarom het erg is als dat niet meer kan. Als er iets aan de hand is, dan heb je telefonisch of ander contact met de mentor maar je gaat toch niet alle andere docenten ook nog regelmatig mailen? Of begrijp ik het verkeerd? Je kunt de school toch bellen, als er echt een keer een reden is om je in de gang van zaken te mengen?

incidenteel

Er heeft toch niemand iets gezegd over regelmatig mailen? Ik vind het handig om incidenteel iets te kunnen vragen, juist als je een mentor hebt die niet thuis geeft en ik vind bellen veel belastender dan mailen. Ik heb vorig jaar in totaal zo'n 3 keer een mailtje naar een docent gestuurd. Zelfs als alle ouders dat zouden doen lijkt me dat nog niet overbelastend voor docenten. Als alle ouders 3 mailtjes zouden sturen heb je het over 90 mailtjes per jaar, over 12 vakken, dat zijn 8 mailtjes per docent per klas. Laat een docent 7 klassen hebben, dan zijn het 56 mailtjes per jaar. Iets meer dan een mailtje per week dus. Dat lijkt me nou niet super belastend.

Ik vind het zelf juist fijn om docenten bij concrete dingen zelf iets te kunnen vragen aan een docent, in plaats van alles via de mentor te doen. Dat lijkt me erg belastend voor een mentor, om iedere keer hem of haar te bellen voor dingen die echt met een vak te maken hebben. En niet iedereen heeft ook een top-mentor.

Voorbeelden van iets waarover ik zou mailen: kind had vorig jaar altijd 8-en op een vak en staat ineens halverwege het jaar een 5 gemiddeld, met zelfde inzet. Toetsen komen niet mee naar huis, en kind zelf snapt ook niet wat er aan de hand is. Er zijn hier geen tienminutengesprekken meer, dus daar kan je ook niet even overleggen. Dan vind ik een mailtje aan docent om te vragen of die kan zeggen waar kind slecht op scoort, en of die een idee heeft waar de achteruitgang vandaan komt heel normaal. Bellen voor zoiets zou ik dan weer niet snel doen, docenten hebben het druk, zijn aan het lesgeven, nakijken of in overleg, en dit kan wel wachten, met een mailtje kunnen ze zelf beslissen wanneer ze reageren.

Braam

Een mailtje per week zou ik ook niet zo’n probleem vinden hoor. Voorbeeld wat jij noemt zou ik trouwens zelf wsch al met de leerling besproken hebben. Als iemand die altijd achten haalt opeens een 5 staat is dat raar. Dan ga ik vragen bij leerling of er iets aan de hand is. Motivatiedip, , druk met andere dingen, specifiek onderwerp dat niet zo lekker gaat, Proefwerk nog eens goed bestuderen. Dat soort dingen.

Ingrid

En..

Als ik als mentor een specifieke vraag van een ouder krijg over een heel ander vak dan ik zelf geef, dan stuur ik ze linea recta door naar de betreffende docent. Heeft weinig zin om daar tussen te gaan zitten.

Ingrid

Ja braam precies

Jouw voorbeeld vind ik nou bij uitstek iets wat je een kind zelf probeert te laten bespreken. Natuurlijk souffleer je en oefen je voor mijn part zo'n gesprek thuis, maar ik zou niet meteen mailen. Toevallig hebben wij vorig jaar een dergelijk probleem met onze jongste zoon gehad. Ik wilde zo graag de docent mailen want ik was zo verontwaardigd! Maar ik mocht niet van zoon en ook niet van mezelf want ik vind echt dat je een jongen van 15 eerst moet laten proberen zelf iets op te lossen. Hoe moeilijk dat ook is. En hij heeft het zelf gedaan. Natuurlijk was ik absoluut niet tevreden met de uitkomst, maar ja, loslaten he? Hij was zelf wel okay ermee. Ik was echt trots op hem.

tsja

Een kind van 15 is natuurlijk wel wat anders dan een kind van net 13. En sommige kinderen zijn daar beter in dan andere, sommige docenten reageren daar ook beter op dan andere. "Gewoon goed je huiswerk maken" zegt zo'n docent dan. Tsja.

Ik ben trouwens niet verontwaardigd in zo'n situatie, alleen verbaasd. Ik wil gewoon oprecht graag weten wat er aan de hand is. Ik zou nooit een boos mailtje naar een docent sturen, zou niet eens in me opkomen.

Ik vind loslaten ook overrated bij zulke jonge kinderen. Als ik vorig jaar school had losgelaten was kind blijven zitten op stomme onbenulligheden. Ik vind dat zonde en helemaal niet een goede les. Als de consequentie is dat je een 6 staat in plaats van een 7 dan zou ik het wel loslaten.

En Ingridt, ik vind het ook zo jammer dat sommige docenten zo weinig lijken te letten op dat soort dingen. Zie dat best veel, ook in het algemeen. Maak je een heel werkstuk voor Engels, krijg je een 4,5, met geen enkele feedback. Daar leer je toch niets van? Ik heb kind altijd geleerd dat fouten maken niet erg is, dat je daar van leert, maar ja, dan moet je wel weten wat je fouten zijn. Kind gestimuleerd docent te vragen wat er niet goed ging, antwoord: je staat nog een voldoende en je kunt niet overal goed in zijn. Wat moet je daar nou mee? Maar goed, in zo'n geval pick ik ook mijn battles en doe ik daar niets mee. Maar dan mis ik dus wel de tienminutengesprekken, een laagdrempelig moment om even contact te hebben met zo'n docent.