Onderzoek: Genderneutraal opvoeden

gericht gekozen?

Is dat nodig, dat je gericht kiest voor een vak? Ik ben zelf ook in mijn vak gerold hoor, ik heb het nooit bewust gekozen (ik had er ook nooit van gehoord vroeger, dat mijn vak bestond, dus onmogelijk). En ik ben bevlogen, bijgeschoold en gemotiveerd. Ik dacht juist dat zij-instromers in het onderwijs erg gewild waren door hun praktijkervaring.

ja pirata

ik zit ook op een plek (en eerder meerdere plekken) waar ik nooit bewust voor gekozen heb. Maar ik hoef (naast m'n vak en de kennis die ik daarover vergaard heb) niet een groep met min. 25 pubers te doceren én me helemaal in te leven in hun onzekerheden, onkunde, of juist hoog-intelligent, of hun ziektebeelden enz enz. Dat staat nog los van bijscholing en motivatie. Je moet het maar kunnen en doen. En vooral: vaak geen keus, want anders geen baan. En OOK: er vol gemotiveerd in gaan, maar het vies vinden tegenvallen en niet kunnen. En ja, als er gaan andere baan is..?

Bieb

Bieb, je mist compleet mijn punt.

Waar het mij omgaat, is dat je een aantal keren keihard oordeelt over andere ouders. Omdat die ouders andere keuzes maken dan jij, omdat zij andere ambities hebben dan jij. Omdat jij jouw keuzes zo ontzettend veel beter vindt dan hun keuzes. En je blijft jouw inhoudelijke keuzes verdedigen met allerhande uitspraken over het onderwijs en vooral: dat het allemaal echt niet anders of beter kan.

Je hebt voor jou zelf een goede modus gevonden. Jij loopt blijkbaar tegen dezelfde grenzen aan als menig ander, maar je hebt ervoor gekozen om dat te accepteren, je verwachtingen terug te schroeven en andere ambities op een lager pitje te zetten. Als dat voor jou werkt, helemaal prima.

Maar loop niet zo te oordelen over mensen die anders met dezelfde situatie omgaan. Die niet klakkeloos accepteren dat het onderwijs is wat het is. Die niet bereid zijn hun verwachtingen terug te schroeven. Ik vind het echt heel bijzonder wat je doet in deze draad. Li verwoordt het mooi: Het klinkt alsof je alle smoesjes van scholen om hun werk niet naar behoren te doen hebt geïnternaliseerd.
Je accepteert alle excuses niet alleen, je verdedigt ze ook nog met hand en tand. Naar andere ouders.

Wees blij dat andere ouders zich nog wel hard maken voor meer ambitie in het onderwijs. Als we allemaal zouden accepteren hoe het is, dan wordt het nooit en te nimmer beter.

Genderneutraal opvoeden

Bedankt voor jullie reacties op de enquête!

Ik begrijp dat de definitie moeilijk is om op te vatten wat precies gender neutraal opvoeden is.
Wij hebben binnen ons verslag deze definitie aangehouden, om toch het één en ander te kunnen onderbouwen.
Het blijft een lastige definitie, want wat is genderneutraal opvoeden precies?
Dat je het toestaat dat een jongen ook met een pop mag spelen en een meisje met auto's speelt?
Of gaat dit veel verder dat jongens en meisjes gelijk zijn en hier geen verschil in gezien mag worden.
In Zweden bestaat er bijvoorbeeld een peuterschool: Niet met ‘hem’ of ‘haar’, maar met het genderneutrale ‘hen’ worden de kinderen aangesproken op peuterschool Nicolaigarden in Stockholm.

Groetjes

bloemetje

"Omdat jij jouw keuzes zo ontzettend veel beter vindt dan hun keuzes."

Het klinkt eigenlijk meer alsof ze haar twijfels probeert te overschreeuwen. Als je echt tevreden bent (vrede hebt) met je keuzes hoeft dit allemaal niet zo nodig.

genderneutraal

Geen verschil wordt wel erg vermoeiend (pop uit handen van meisje rukken en aan jongen geven?). Dat een jongen met een pop MAG spelen lijkt me toch hopelijk wel normaal tegenwoordig. AL mijn kinderen kregen een pop, de jongens een jongenspop en de meisjes een meisjespop. Dus wel een pop, maar toch niet echt genderneutraal. Help! Zit ik nu fout?

Bloemetje en Ad

Jullie missen MIJN punt.
Ik beweer helemaal niet dat het allemaal geweldig is, ik beweer niet dat ik sommige dingen niet beter zou willen, ik beweer ook helemaal niet dat ik overal blij of tevreden over was, of nooit gefrustreerd was over bepaalde zaken, of nooit tegen dingen aan liep en óók niet, dat ik daar nooit commentaar op heb gehad.

Wat ik wél zeg, is dat ik vind dat 'men', of en groot deel 'men', blijkbaar vindt dat de maatschappij of beter gezegd de overheid er voor moet zorgen dat elk kind het meest ideale onderwijs krijgt, dat, als ouders niet zelf voor hun kinderen kunnen zorgen (door werk), dat de overheid moet zorgen dat er de meest ideale opvang is. Natuurlijk zou ik het ook heel fijn vinden als alles ideaal is, maar dat kost wél geld (meer investeren in opleidingen, meer loon (meer personeel en hogere lonen), meer faciliteiten, innovatie, enz enz. Maar wie betaalt dat dan? En wie wil en kan dat betalen? Uiteindelijk moet er geroeid worden met de mensen (motivatie, wil) en het geld dat er is en het geld dat de burger wil en kan betalen.
Bedenk ook: Wil en kan je zelf wel leraar of docent zijn (en dan een hele goede...)? En als je dat kan, waarom DOE je dat dan niet? Het moet wel echt in je zitten en je roeping zijn en het kunnen. Als er te weinig mensen zijn, die dat écht goed kunnen....

Nog wat

Stel dat er in NL 50.000 (ik noem maar wat) leraren en docenten nodig zijn om alle kinderen en jongeren op te leiden. Dan moeten er wel 50.000 mensen zijn die dat willen en kunnen. En als die er niet zijn? Nemen jullie het stokje dan over?

Welnee

Niks faciliteiten, gewoon een beetje begrip voor kinderen zou al enorm schelen. En we betalen al een hoop hoor. Innovatie? Alsjeblieft niet, nergens voor nodig. Gewoon je werk doen.

Docent zijn doe ik al: bijlesdocent voor mijn eigen kinderen, om alles wat school laat liggen op te vangen. Ook voor vriendinnetjes die rampdocenten hebben en geen geld voor bijles. Voor de vakken waarvoor ze wel een goede docent hebben doe ik niets, en de vakken die ik zelf niet beheers besteed ik uit. Het kan best zijn dat onze school toevallig erg slecht is hoor. Maar passend onderwijs staat gewoon in de wet (dat wil zeggen: huiswerk duidelijk opgeven, duidelijk communiceren en zo weinig mogelijk verrassingen voor de kinderen). Het is toch echt een kwestie van onwil of onkunde, die wordt gemaskeerd door om geld te roepen. Ik wil ook wel geld, want ik zit eigenlijk het werk van de school te doen.

Bieb

We gaan het niet eens worden.

Jeetje, stel je voor zeg. Scholen moeten ALLE kinderenen in Nederland gaan opleiden! Nee, dat kunnen we natuurlijk niet van ze vragen. Dat kost te veel. Ouders moeten maar gewoon minder gaan werken, zodat zij hun kinderen gaan geven waar het onderwijs in te kort schiet. Iedereen moet toch snappen dat scholen niet bedoeld zijn om kinderen-die-niet-helemaal-gemiddeld-zijn (en dat zijn er nogal wat) te laten excelleren. Het maximale uit zichzelf te laten halen. Nee, dat kan natuurlijk niet. En jeetje, dat er dan ouders zijn die toch fulltime gaan werken. Die ouders verliezen daarmee hun recht hoor, om iets van het onderwijs te vinden. Hoe halen ze het in hun hoofd? Ze moeten gewoon minder gaan werken, dan kunnen ze met hun kinderen naar en museum of op een andere manier bijspijkeren.

Tja, zo kun je er ook naar kijken.

Het fenomeen 'onderwijs' is bedacht om kinderen te onderwijzen, om kinderen op te leiden. Dat vinden we zó belangrijk dat we kinderen verplichten (wet!) om iedere dag veel uren op school door te brengen. Als je van een school al geen ambitie of kwaliteit mag verwachten, van wie dan wel?

Li en bloemetje

Li: "Docent zijn doe ik al: bijlesdocent voor mijn eigen kinderen, om alles wat school laat liggen op te vangen"
Dat is toch geen vergelijking?? Dat jij iets aan je kind of je buurmeisje kunt uitleggen, heeft echt helemaal niets te maken met het werk van een leraar of docent. Kom op zeg.

En deze: "Ik wil ook wel geld, want ik zit eigenlijk het werk van de school te doen."
Geld waarvoor?? Dat je je kind helpt....?

En Bloemetje: je draaft door.. Ten eerste is onderwijs in beginsel een recht. En dat is heel fijn en vooral omdat ook ouders met nauwelijks geld dit, zo goed als, kosteloos kunnen doen en daardoor die kinderen ook gewoon onderwijs krijgen. Daarnaast een wet/plicht, zodat ouders die het niet zo nodig vinden, hun kinderen dit niet kunnen onthouden. Dat is het basisprincipe en om dit basisprincipe voor elkaar te krijgen, zullen de scholen via de Overheid gefinancierd moeten worden (en waar de hele bevolking, afhankelijk van inkomen, via belasting aan mee betaalt) Het basisprincipe is NIET dat alle kinderen, met al hun verschillende karakters, ambities, intellecten, mankementen enz altijd precies krijgen wat nét voor hem/haar het beste is of werkt. Dat is een utopia, ondanks dat er zoveel mogelijk naar wordt gestreefd om elk kind zoveel mogelijk te bieden wat het nodig heeft. Maar perfect zal dat echt niet worden.
En natuurlijk valt er heel wat te klagen. Er zijn absoluut docenten die hun vak niet verstaan, of die niet in staat zijn om bepaalde kinderen te geven wat het nodig heeft. Het zijn net mensen....
Er is verder voor mij niets mis mee als ouders ft werken. In sommige situaties is dat zelfs noodzakelijk, dan is het niet anders, alhoewel je dat in principe ook wel wist voordat je aan kinderen begon, maar in heel veel situaties is dat voor extra luxe, je eigen ambities en behoeftes. Niks mis mee, maar je kunt niet verwachten dat dan de maatschappij je kind alles biedt en KAN bieden wat het nodig heeft. Ook al gaan kinderen 5 dagen per week naar school, het is altijd nog maar een stukje van hun tijd en hun ontwikkeling. Het basisprincipe is nog altijd dat kinderen naar school gaan, zodat ieder kind de kans krijgt te leren lezen, schrijven, rekenen en nog wat andere vaardigheden en kennis, en daarna een vakopleiding, zodat het later zelfstandig z'n boterham kan verdienen.

maar bieb

Dan zijn we het toch eens? Als docenten nou eens gewoon doen waar ze voor betaald worden en niet elk probleempje direct heel groot maken en op kinderen en/of ouder (meestal moeder) afschuiven, vind ik het prima. Het zou me wat zijn als ik in mijn werk alles op de klanten zou afschuiven, ze zagen me aankomen!

Nogmaals: wáár zeg ik dat alles ideaal moet zijn??

Deels zijn we het eens. Docenten moeten doen waarvoor ze betaald worden, maar het is natuurlijk wel een iets ander vak, dan een 'concreet' vak. Je kan van alles leren op de PABO, ook het vak pedagogiek, maar of je dat daadwerkelijk dan ook goed kan toepassen, aanvoelen enz, is een ander verhaal. Net zoals dat je een goede 'technische' huisarts kan hebben (weet veel van ziekten, kwalen, behandelplannen, efficiëntie enz enz), wil dat nog niet zeggen dat het per definitie een prettige huisarts is in combi met de patient (met prettig bedoel ik: invoelend, duidelijk, sociaal, geduld, maar ook de 'klik'). Niet helemaal vergelijkbaar met school, maar je snapt vast wat ik bedoel. Ook die huisarts is gewoon een mens dat in dit geval iemand die geleerd heeft voor het vak huisarts.

Waar het mij om gaat: Graag aandacht naar kinderen die moeite hebben met leren of gedragsproblemen hebben, zorgen dat deze kinderen zoveel mogelijk basis opgeleid worden, zodat ze later iets kunnen. En dat vergt nogal wat. Uiteraard ook aandacht voor kinderen die met 2 vingers in hun neus leren (even los van het feit dat bij die kinderen ook gedragsproblemen, of sociale problemen kunnen spelen, ik bedoel even puur de ambitie en intelligentie). Mag school best aandacht voor hebben. Maar is m.i. niet de corebusiness. Als zij meer willen dan het toereikende op de basisschool, of meer willen dan gedoceerd op het VWO of gymnasium, dan is er m.i. een taak voor de ouders of het kind zelf. Buiten school.

Was het maar zo eenvoudig

Je laatste stukje Bieb klinkt alsof een kind dat goed kan leren dat kan inzetten wanneer hij wil en hoe hij wil. En als een kind met dergelijke capaciteiten meer zou willen, hij bij wijze van spreken een extra boeke chinees of sterrenkunde erbij kan pakken et voila, kind heeft extra uitdaging.

Wat ik heb gezien en hier ook lees is dat het vaak niet zo eenvoudig in elkaar zit. Die leer capaciteiten kunnen raar ingevlochten raken met de omgevingsinvloeden. Als een omgeving voor een kind te weinig aansluit op wat hij (en ja ik bedoel hier ook meisjes) nodig heeft kan hij dat leervermogen minder inzetten en sommige kinderen krijgen er ook echt last van. Die worden heel stil en teruggetrokken of juist extreem druk en balorig. Zonder dat ze zelf kunnen benoemen waar dat nou in zit. Wat niet zo raar is, het zijn immers kinderen.

Ik denk dus dat het er juist bij hoort dat docenten hierop getraind worden en actief mee bezig zijn. En nee, je kunt niet als docent 100% aansluiten bij wat ieder kind nodig heeft in de klas maar dat hoeft geen reden te zijn om dat niet te blijven proberen.

op zich mee eens Ely

Natuurlijk kunnen goed en makkelijk lerende kinderen óók problemen hebben (verlegen, onzeker, adhd, of mss loopt het thuis niet lekker, of wat dan ook). Dat mag én moet zeker gezien worden. En verder vind ik het uiteraard noodzakelijk dat goed en makkelijk lerende kinderen op school extra en moeilijker werk mogen doen. Natuurlijk is het heel vervelend en demotiverend als de rekenles van dat moment voor jou al zoete koek is en je lang naar uitleg moet luisteren die je al weet en daarna sommen moet maken die je met je ogen dicht doet. Dat snap ik, echt. Ik vind het prima, én belangrijk, dat die kinderen alvast door mogen in hun boek, zelf verder gaan. Natuurlijk.
Maar ik vind het wat anders als kinderen diepgravende onderwerpen aanhalen, waar de leraar zelf ook niet zoveel van weet, dat de leraar daar tijd en aandacht aan moet (en kan....) besteden. Reageer uiteraard wél enthousiast, maar geef kind aan, dat dat niet de basislesstof zit, de leraar daar ook niet alles van weet (en ook niet de ruimte voor heeft, om zich daar verder in te verdiepen), en dat kind, als hij er meer over wil weten, dat buiten school kan doen.