Ziekenhuisbezoek vanzelfsprekend?

nee hoor

ik zelf zou het niet hardvochtig vinden, maar ik zou mijn man laten beslissen. Als hij er heen wil (het is zijn vader), dan faciliteer ik hem door alles thuis door te laten lopen. Als mijn man heel graag zou willen dat ik mee ga, of dat we met z'n allen gaan, door de weeks, dan zou ik mijn man snappen dat dat veel geregel kost en dan neem ik aan dat hij het erg belangrijk vind. Maar we zouden dan toch wel eerst de alternatieven bespreken. Dus wat mij betreft ligt het bij mijn man, en niet bij mijn schoonvader, de beslissing.
gr Angela

het is een heel ander verhaal als je man altijd doet wat je schoonvader zegt en jij heel vaak voor het blok wordt gezet. Maar als dit een soort eenmalige situatie is, dan zou ik mijn man laten beslissen.

Alleen gaan

Dat zou ik doen.
Dus dat lijkt mij een prima optie voor je man.

Voor mij wel

Ja, zou voor mij vanzelfsprekend zijn. Hierin zou ik ook vragen wat jouw man wil. Een ziekenhuisopname, hoe onschuldig dan ook, is toch wel ingrijpend en spannend.
Maar, als er toch elke dag bezoek komt, dan is het voor je schoonvader misschien wel fijner als jullie het weekend na zijn operatie komen, overleggen met hem?

Nee

Mijn moeder is een keer geopereerd in een ziekenhuis hier ver vandaan, ruim 2 uur rijden. Ik heb haar gebracht en gehaald en mijn vader is daar gebleven en elke dag op bezoek gegaan. Verder heeft ze die week geen bezoek gehad. Dus doordeweeks zou ik niet gaan, en in het weekend zou je er een dagje van kunnen maken (dat wordt het vanzelf wel als je vier uur in de auto zit).

Hangt er vanaf

Als je schoonvader alleen is, in de zin van geen schoonmoeder meer, zou ik toch een van beiden sturen elke dag. Een vertrouwd iemand die ook nog iets voor je mee kan nemen of een handreiking doen heb je wel nodig in een onzekere situatie. Die verantwoordelijkheid kun je mogelijk delen met de andere bezoekers maar dan zou ik het wel afstemmen en afspreken.
En dat je altijd bereikbaar bent per telefoon bijvoorbeeld.
Maar natuurlijk hangt het ook van de relatie af die je hebt.

hangt ervanaf

Hangt er een beetje vanaf denk ik hoe de situatie precies is zoals anderen ook zeggen. Is er nog een schoonmoeder of andere kinderen die in de buurt wonen en toch al gaan?
Wat is een standaard operatie? aan zijn grote teen of bv in een nasleep van iets groters (dus emotioneler en moeilijker etc).
Gaat schoonvader ervanuit omdat ie er verder niet zo over na heeft gedacht en als je het uitlegt zegt: o joh inderdaad doe geen moeite (sommige mensen denken gewoon niet verder maar vinden het na uitleg dan geen probleem).
Dat soort dingen zouden voor mij dan relevant zijn om de overweging te maken. Daarbij zou ik het ook niet raar vinden als man alleen zou gaan. Pak het avondbezoekuur, overnacht daar, doe nog een ochtendbezoek en hop naar het werk (kost je man een vrije ochtend). Maar goed zoals gezegd om alles uit je handen te laten vallen voor een operatie aan een teen....dat vind ik wat veel gevraagd.

net als bij eerdere ingrepen?

Ben je toen wel steeds op bezoek geweest dan? En wat is er nu verschillend?

Voor mijn schoonvader zou ik het niet doen. Maar dat zou ik dan bij die eerdere ingrepen ook al niet gedaan hebben.

Want in het ziekenhuis liggen is ook niet fijn.
Dus in elk geval zou ik een afvaardiging van het gezin willen zien gaan.
Het zijn van die dingen die erbij gaan horen en waarvan ik vind dat je dat voor elkaar over zou moeten hebben.

Een standaardoperatie zegt mij niet zoveel, ik neem aan dat je bedoelt een wat kleinere simpelere operatie.
Toch staan er blijkbaar 4 dagen opname voor.

Ik denk er wel eens aan of er iemand op bezoek zou komen als ik in het ziekenhuis zou liggen en hoe ik het zou vinden als er gewoon niemand kwam en mensen dat ook nog normaal zouden vinden. En hoe mensen hun eigen drukte altijd prioriteit geven.
Daar heb je als patient toch niet echt steun aan dan.
Nee, ik zou dat persoonlijk niet over mijn hart krijgen en ik vind dat iemand best een verwachting mag hebben.

Tegenvaller

Maar je kan gerust hier even afreageren dat het een tegenvaller is. Zulke dingen komen nooit goed uit. En die gedachten komen toch op. Je moet het toch ook even plooien met de rest van je leven. Uiteindelijk is het je directe familie en die tijd die je doorbrengt komt er nu op aan. Daar maak je tijd voor vrij. Overigens verwacht ik dat een werkgever of andere verplichtingen daar ook begrip voor hebben. Meestal is dat ook zo. Want iedereen heeft op een gegeven moment dit soort inbreuken in een professioneel leven.

doordeweeks/weekend

Ik snap dat het doordeweeks niet uitkomt en een hele aanslag op je tijd is. Maar kan je in het weekend voor dit soort dingen geen tijd vrijmaken? Wanneer dan wel vraag ik mij af? En je kan altijd je man alleen sturen, dat moet toch geen probleem zijn?

koude kant

Jullie hoeven toch niet allemaal tegelijkertijd te gaan? En ook niet een uur te blijven. Zo net na een operatie is het vaak ook niet goed dat er een hele delegatie naast het bed staat.

Als patient is het wel heel fijn dat er iemand op bezoek komt. Ik neem aan dat je dat zelf ook wel fijn zou vinden. Natuurlijk komt het niet uit. Wanneer wel?

Het is natuurlijk voor jou de koude kant, dat is duidelijk Ik denk ook dat je schoonvader het liever heeft dat je man komt

hmm

De mensen die het niet zo begrijpen: zou er uit jullie gezin echt vier dagen lang iemand gaan? Dus vier dagen lang vijf uur weg? Wat nu als je dan komt en er is al bezoek?

's Avonds gaan, overnachten en dan 's ochtends weer? Wat voegt dat nu toe vraag ik me dan. Hier is het ochtendgebeuren om 14:00 uur!

Niet vanzelfsprekend met hele gezin

Hier de afgelopen jaren al heel wat ziekhuisopnames van schoonvader of schoonmoeder gehad. Per opname bekeken wat noodzakelijk/wenselijk/mogelijk was. Schoonouders wonen een kwartier rijden van hier, het ziekenhuis van hun keuze is een half uur met auto.
● Spoedopname na aanrijding: man ging er acuut heen voor geestelijke bijstand en dingen regelen. Ik deed de gezinsdingen met de kinderen.
●Spoedopname bij blindedarm, man is geweest na de OK. Schoonmoeder lag op intensive care dus geen ruimte voor 4 personen bezoek tegelijkertijd.
● Geplande knievervanging, man ging dag 1 en later in de 4 dagen opname zijn we met gezin geweest
● Geplande oogoperatie poliklinisch werd door complicaties wel een opname van 2 nachten. Niemand van ons gezin geweest. Man in buitenland, school en huiswerk van de kinderen gaat gewoon door. In het weekend zijn we wel geweest.

Zeker bij een reistijd van 2 uur zou ik met jonge kinderen niet alles op zijn kop gooien om op bezoek te gaan. Met pubers ook niet trouwens. Toetsweek is toetsweek en voor de staaroperatie van oma krijgen ze echt geen mogelijkheid om het in het tweede tijdvak te maken.

Inderdaad, doen wat haalbaar en nodig is

Alles hangt af van de omstandigheden, waar afstand/reistijd een onderdeel van is. Overig bezoek is ook zo'n onderdeel, is er nog een schoonmoeder en/of andere familie die in de buurt wonen? Wij hebben bij de verschillende keren dat er iets was altijd wel wat kunnen regelen, mijn ouders wonen een uur rijden hiervandaan (en hun ziekenhuis ook). Mijn broer en zus wonen ook allemaal op (ruim) een uur rijden daarvandaan. Maar mij ouders zijn nog samen, en beiden in principe gezond en mobiel. Dus toen mijn vader vorig jaar plotseling opgenomen werd, en dat bovendien plotseling geen simpele dotterbehandeling maar een open-hart operatie werd, heb ik 's avonds alles laten vallen, pubers alleen thuis gelaten (man was op reis) en de nacht met moeder in het ZH doorgebracht. Mijn zus kwam de volgende dag om het van me over te nemen. We zijn een dagen later nog wel met zoons even langs geweest, maar dat konden we dus combineren (kort bezoek aan intensive care, iets langer bezoek bij oma en even helpen daar in huis), en het was herfstvakantie. Zo ook mij broer. En er waren voldoende vrienden en kennissen uit de buurt die ook voor bezoek zorgden, het was eerder te druk dan te rustig.
Bij 'kleine' medische ingrepen vertellen ze het ons niet eens altijd vooraf, dat is ook weer minder leuk dan. Dan gaat het om poliklinische ingrepen als staar of een pees-operatie aan een hand, dat horen we dan achteraf.

Stickertje

Ik weet niet of je algemeen reageerde of op mijn vraag maar in het tweede geval: mijn vraag was of er elke dag iemand uit het gezin zou gaan. Het hele gezin vind ik al niet eens een optie. Onmogelijk. Beide partners vind ik zelfs al te overdreven bij een 'standaard' operatie.

Triva

Ja, toch wel. Bij schoonfamilie veel opnames geweest in het oosten van het land, ik woon in het westen.
Man ging door de week, in het weekend allemaal en door de week ik ook vaak nog eens.
Bij mijn eigen ouders ook opnames. Tweemaal openhart operatie, 5 dgn in het speciale ver-weg-ziekenhuis, daarna nog in het lokale ziekenhuis.
Dan ging ik met mijn moeder elke middag of elke avond. Zoveel visite kwam er niet en mijn moeder wilde gewoon elke dag en zij kon ivm ziekte niet zelf.
Toen mijn moeder langdurig opgenomen is in een ziekenhuis op een uur afstand (8 maanden in totaal en nog een aantal keer weken tot maanden), ging ik om de dag met mijn vader. Hijzelf ging elke dag. In het weekend twee keer met gezin. Daarbij had ik dan de zorg voor mijn vader, deed ik het huis en de was, had ik mijn eigen gezin en werkte ik parttime. Zwaar, maar ik had geen broers of zussen die het overnamen. Dus die 4 dagen zouden voor mij peanuts zijn eigenlijk.

Feit of aanname?

Heeft je schoonvader gezegd dat hij verwacht dat jullie, al dan niet met het hele gezin op bezoek komen, of is dat een aanname?

En mocht hij het heel erg op prijs stellen: als je man een keer om 5 uur gaat rijden, in het ziekenhuis of onderweg een broodje koopt, een klein uurtje blijft en dan teruggaat is hij om een uur of 10 weer thuis. Dat is misschien lastig, maar voor een keer waarschijnlijk niet onoverkomelijk. Het is zijn vader.

Soms staan er 's avonds na werktijd leuke afspraken gepland en soms moet je weleens iets doen waar je geen zin in hebt, maar waar je een ander blij mee maakt.

Alleen

Ik ben geopereerd in een ziekenhuis ver van mijn woonplaats en ben daar 5 dagen gebleven. In die tijd is niemand op bezoek geweest van mijn familie of vrienden. Alleen iemand die ik via via kende en daar voor de eerste keer zag.
Dat was erg alleenig, zeker op de moeilijke momenten.
Maar ik begrijp dat je schoonvader al elke dag bezoek krijgt. In dat geval zou ik geen probleem er mee hebben om geen bezoek van jullie te krijgen maar ik zou wat uitleg wel op prijs stellen.

ik denk dat er wel iemandvan ons zou gaan

en dan bv de namiddag heen,op visite blijven slapen in ouderlijk huis en smorgens nog een keer op visite en dan weer terug.

1 van ons zou beslist gaan. Man ging naar zijn vader elke dag, direct uit werk. Daar was doorlopend spreekuur van 15-20. Ideaal. Ben er ook 1x geweest, met oma, die wilde natuurlijk ook even naar haar zoon!
Onlangs lag mijn moeder er, ben ik er alleen geweest.

Persoonlijk zou ik een bezoekje ook prettig vinden, dus doe ik dat ook graag voor een ander.

Patient

Ik geloof niet dat ik een openhartoperatie onder de 'standaard operaties' schaar maar dan nog, ik kan echt niet alle dagen vijf uur rijden voor dit soort dingen.

hardvochtig?

je opmerking:
"Het weekend erna er heen gaan zou ik al beter vinden (ook niet echt graag, dan kost het ons een hele dag die ik liever anders besteed)."

vind ik zelf wel een beetje hardvochtig. Natuurlijk besteed je je tijd liever anders, wie niet. Je schoonvader waarschijnlijk ook. Hij is ziek geopereerd, je man's vader. Ik zou ten minste 1x op bezoek gaan, sowieso. Niet perse met het hele gezin. Man of jij alleen of met zn tweeen. Zoals Jaina en Patient schrijven. In het ziekenhuis liggen is niet leuk, en het is je naaste familie. En iedereen is altijd te druk....

Snap ik

Het ging me meer om vijf dagen, of dat echt niet in te plannen is om tenminste 1 a 2 x te gaan.
Ik snap best dat 2 u heen en nog weer terug veel is. Ik proefde alleen zo'n weerzin in de dag van het weekend dat die liever anders besteed werd. Wel erg erg eerlijk, dat wel.
Ik denk dat opa hetzelfde zegt, dat hij zijn dagen liever anders had doorgebracht.

1x?

Ik heb net als anderen ook al aangeven, sterk de indruk dat Njet er het liefst helemaal niet naartoe wil.

Die indruk wekt de opmerking: "Het weekend erna er heen gaan zou ik al beter vinden (ook niet echt graag, dan kost het ons een hele dag die ik liever anders besteed)," bij mij in ieder geval ook.

Het moet toch wel heel raar lopen wil het voor de man van Njet niet mogelijk zijn om 1x aan het eind van de dag naar het ziekenhuis te rijden. Zal een etentje met collega's of vrienden na werktijd, waarbij je ook een avond kwijt bent, ook op zoveel weerstand stuiten?

En kom op zeg, een hele dag kwijt in het weekend! Je stapt om een uur of 1 in de auto, uurtje op bezoek, op de terugweg de kinderen gelukkig maken met Mc Donalds o.i.d. en je bent om een uur of 7 weer thuis. Heb je de hele ochtend "vrij" gehad, je hoeft niet meer te koken en de hele avond nog voor de boeg. Of je zorgt dat je er om 10 uur om koffietijd een uurtje bent. Ben je om 1 uur weer thuis. En nogmaals...Njet-man kan ook alleen.

Natuurlijk is 5 dagen achter elkaar niet of nauwelijks haalbaar, maar 1x of anders toch maar een keertje in het weekend moet toch wel kunnen? En dan ga je desnoods niet met z'n allen. De kleinkinderen kunnen een kaartje sturen, schoondochter kan een paar keer bellen. Het is gewoon fijn als hij merkt dat er aan hem gedacht wordt,

Het lijkt me stug dat schoonvader niet snapt dat iedere dag niet haalbaar is en mocht hij niet kunnen leven met het feit dat niet iedere dag de hele familie aan zijn bed staat is dat het probleem van schoonvader, maar één bezoekje?!

Ik vraag me af hoe de man van Njet erover denkt. We stemmen onze afspraken hier zoveel mogelijk op elkaar af, maar in dit geval zou mijn man gewoon gegaan zijn, al ging ik op mijn kop staan. Het gaat om zijn vader!

Man alleen laten gaan

In dit soort situaties vind ik het normaal dat het eigen kind gaat, zodat thuis alles door kan gaan. Tenzij het dwars onder werktijd is en je niet zomaar vrij kunt nemen. Dan maak je het zoveel mogelijk goed door te bellen, of te whatsappen, voor zover de patient daar in thuis is. Ik vind wel dat als het éven kan kinderen bij hun ouders op ziekenbezoek moeten gaan en ouders bij hun kinderen. De rest zou ook leuk zijn, maar je kunt niet van iedereen verwachten dat ze alles voor je laten vallen.

Ik heb als 11-jarige in Utrecht in het ziekenhuis gelegen. 3 weken lang. Alleen mijn ouders kwamen, kinderen mochten vanwege infectiegevaar niet komen (het is lang geleden). Mijn ouders kwamen niet elke dag. Op zich vond ik dat begrijpelijk. Ik had ook de leeftijd om de reden te snappen, maar ik voelde me wel eens sneu als de kinderen naast mij wel gezelligheid tijdens het bezoekuur hadden. Ik geloof niet dat ik die keus zou hebben gemaakt. Dan maar elke dag op en neer.

meer

Tja, er zit natuurlijk meer achter.. Schoonvader is dwingende man en hijzelf staat zondermeer op de eerste plaats, altijd. Daar zit mijn frustratie. Echt helemaal nooit rekening met ons houden, zijn wil is wet. Al zou hij maar voor de vorm aanbieden dat we niet perse hoeven te komen. .... Maar dat is uitgesloten, hij is zo belangrijk!
En ja, er is een schoonmoeder, nog 5 kinderen, zijn broers en zussen. Bezoek genoeg.

Man wil gaan, en ik ga, natuurlijk, met hem mee. Kinderen zijn groot genoeg om thuis te blijven.
Maar ik hoop toch echt dat ik later zal zeggen: fijn als je wilt komen kind, maar als het je te veel of te ver is, blijf dan vooral thuis!

Maar ik begrijp wel dat jullie het allemaal belangrijk vinden hietr tijd voor te maken. En ja, het gaat in totaal om 1 bezoek. Meerder is uitgesloten, daar hoef ik dan weer helemaal niet over na te denken

ho ho

waarom ga jij ook alweer mee?
Ik lees nergens dat er een ontzettend goede reden voor jou is?
gr Angela