Voedsel weggeven.....

Grrrrr, voedselbanken...

en de macht van het kleine lampje.

Zo mocht een vriendin van mij niet meer bij de voedselbank komen omdat zij gebruik maakte van een auto van een vriendin van haar voor langere periode.

Dat werd gezien als een lening, en mensen die bij de voedselbank kwamen "mochten" van de voedselbank geen extra schulden maken..

Dat zij geen cent schuld had en een eigen woning, en dat zij bij de voedselbank liep ivm een heel laag inkomen dat was op dat moment irrelevant.

Raar

Ik heb het ook gelezen. De logica ontgaat mij volledig. Ze mag het dus wel weggooien maar niet weggeven. Of moet ze dan de volgende keer het pakket daar openen en wat te veel is gelijk terugleggen.

Ik vind het wel herkenbaar. Wij hebben een periode zo'n biologisch pakket gehad. Wij kregen ook altijd teveel (ik krijg geen twee boerenkolen of drie spitskolen op en twee weken). Weggooien vonden wij zonde dus gaven wij het weg aan onze hulp. Die was er altijd heel erg blij mee.

Adverteren.

Dat je de buurvrouw wat appels geeft als je echt geen appel meer kunt zien begrijp ik nog wel. Maar het zit hem in dat adverteren denk ik. Eten uitdelen van de voedselbank via een oproep is een grens overschrijden vermoed ik. Er volgt nog een gesprek, komt vast wel weer goed.

Gevolgen voor de markt

Producenten doneren voedsel aan de voedselbank. Dat is bedoeld voor hulpbehoevenden. Het is niet de bedoeling dat dat voedsel terecht komt bij anderen, die hun voedsel normaal gesproken in de winkel kopen. Want dan kopen die mensen minder in de winkel. Je kan wel zeggen dat deze ene aktie van dit ene gezin niet zoveel gevolgen zal hebben, maar als je het één keer toestaat ontstaat er een glijdende schaal. Het is om dezelfde reden dat supermarkten onverkochte producten die aan het einde van hun houdbaarheidsdatum zijn niet gratis weggeven. Als ze dat wel zouden doen zouden mensen hun aankoop uit- of afstellen in afwachting van de weggeefproducten.

Als je bij de voedselbank zoveel verse producten krijgt die je niet op kan, kan je beslissen om een deel niet mee te nemen of je vraagt de voedselbank wat je met je overschot kan doen, retourneren bijvoorbeeld. Dan kan wat voor jou teveel is aan een ander gegeven worden.

skik

Vriezer

Zij zouden het eten wat over is kunnen invriezen. Bijvoorbeeld kool of andere groenten kan je snijden en het dan in de vriezer leggen.

Het nadeel is dat de houdbaarheidsdatum van het voedsel bijna is overschreden als men dit ontvangt. Je kan helaas niet alles bewaren. En wat doe je dan? Je gaat dan een ander blij maken... en helaas zijn ze daarvoor gestraft.

Wat Skik

Schrijft. Het is toch logisch? Zuur, maar logisch. Het nadeel van dit soort systemen is dat er altijd dit soort dingen aan vastkleven. We leven met zijn allen in een soort systeem, als je aan 1 kant aan een touwtje trekt gebeuren er op andere plaatsen ook dingen. Dat is nou eenmaal zo.

Beetje naïef

Ik vind het heel aardig van deze mensen, dat ze hun pakket wilden delen met mensen die het óók nodig hebben, maar het is een beetje naïef dat ze dat zo openlijk gedaan hebben. Aan een kant kun je vinden dat het triest is dat daar stiekem over gedaan moet worden, maar het is nu eenmaal het beleid van de voedselbank dat je het niet weg mag geven.

Ik weet niet precies wát ze weg wilden geven, maar als het tomaten of fruit was, dan kun je daar nog heel wat mee doen. Van een kilo of meer tomaten kun je een voorraad saus maken en invriezen. Appels kun je tot moes koken. Groente kun je in de koelkast nog wel een week bewaren en geblancheerd invriezen. Zeg ik heel gemakkelijk. Want als je arm bent en bijvoorbeeld geen koelkast hebt met drie vriesladen, dan wordt dat invriezen natuurlijk ook een probleem. Maar dat weet je als je het meekrijgt bij de voedselbank en dan zou je het inderdaad kunnen bespreken dat het je niet gaat lukken om die hele voorraad op tijd te consumeren.

Ik vind het erg dubbel wat er gebeurt. In plaats van al die groente en dat fruit gratis beschikbaar te stellen voor voedselbanken, of zelfs te vernietigen en winkels te verbieden fruit en groente voor lage prijzen in de schappen te leggen, hadden ze de boeren misschien ook op een andere manier kunnen compenseren. De prijzen zijn nu kunstmatig hoger gehouden, wat ziet de boer daar werkelijk van terug?

Skik

Dit is het beleid van Jumbo:

http://www.jumbosupermarkten.nl/homepage/service/jumbos-7-zekerheden/vers-is-ook-echt-vers/

en er zijn inderdaad mensen die er een sport van maken zoveel mogelijk gratis mee naar huis te krijgen. Mensen met weinig geld vooral. Geef ze eens ongelijk.

Kaaskopje

"Ik vind het erg dubbel wat er gebeurt. In plaats van al die groente en dat fruit gratis beschikbaar te stellen voor voedselbanken, of zelfs te vernietigen en winkels te verbieden fruit en groente voor lage prijzen in de schappen te leggen, hadden ze de boeren misschien ook op een andere manier kunnen compenseren. De prijzen zijn nu kunstmatig hoger gehouden, wat ziet de boer daar werkelijk van terug?"

Willen dat het gratis naar de voedselbank gaat betekent een fors verlies voor de boeren die mensen hebben moeten inzetten om het te oogsten, te verpakken en te vervoeren. Ergens gaat veel geld daarin zitten zodat je het niet zomaar gratis kan aanbieden zonder een enorm verlies te draaien, nog los van het verlies wat je draait voor het telen, het bemesten, het water geven, de grond, de kas etc.

Van gunst naar recht naar gunst

In het kort is dat de geschiedenis van de 'armenzorg': begonnen als charitas door met name kerken en gegoede notabelen: een gunst, die mensen in dankbaarheid moesten aanvaarden. Als kanttekening daarbij: niets ten nadele van die kerken en notabelen: niets doen was erger.
Begin jaren zestig werd die 'gunst-factor' als onwenselijk beschouwd: armenzorg werd een recht in de vorm van de bijstandswet. Mensen hadden recht op voldoende geld en mochten zelf beslissen of ze daar groente, fruit of schoenen van zouden kopen. Zonder dat iemand meekeek.
In de jaren 80 begint de overheid met versobering: mensen hebben recht op het minimale en dat minimale wordt steeds verder naar beneden geschoven, tot het ver onder het minimale zit. Het gevolg is dat er weer echte armoede ontstaat.
Kerken springen daarop in met 'de arme kant van Nederland' en er ontstaan uit allerlei initiatieven voedselbanken, aanvankelijk bedoeld als hulp onder protest.
Nu zijn de voedselbanken een 'normaal' fenomeen geworden binnen de armenzorg. En zijn we weer terug bij af: het is een gunst. En met die gunst komen ook de regeltjes en bemoeienissen over hoe je daarmee om moet gaan.

Er is wel één ding veranderd: de 'armen' zijn niet meer de klassieke 'armen', mensen zonder baan, generaties die altijd al teveel monden en te weinig voedsel hadden. 'Armen' kunnen nu ook hoogopgeleide mensen zijn met een eigen woning, die door wat voor omstandigheden dan ook diep in de schulden zijn gekomen.
Er is nog iets veranderd: van oudsher was er altijd een sterk tegengeluid vanuit het linkse kamp in de politiek. Maar dat linkse geluid is heel erg stil geworden (PvdA, Groen Links) of conservatief (SP).
En de grootste verandering komt nog: mensen die voorheen een inkomen uit arbeid konden verdienen moeten nu als ZZP-er aan de slag, waarmee alle rechten overboord gegooid worden: ook een opdrachtje wordt dan een gunst: nergens meer over klagen, maar dankbaar aanvaarden.

Tsjor

Eenvoudige oplossing

In plaats van het straffen van de mensen die het voedsel weggaven kan men ook een eenvoudigere oplossing kiezen: mensen die een pakket krijgen vragen of ze de dingen die ze niet nodig hebben direct teruggeven. Daarmee kunnen dan mensen geholpen worden die op de wachtlijst staan, of die door een of ander regeltje buiten de boot zijn gevallen.

Tsjor

gunst en recht

Klopt inderdaad wat je zegt Tsjor. Maar wel met één belangrijke nuancering wat mij betreft: de voedselbank is geen algemene voorziening. Het is een particulier initiatief. Een initiatief van hele gewone mensen uit onze samenleving. Mensen die zich bekommeren om de medemens en - veelal op vrijwillige basis - daar dingen voor ondernemen. Barmhartigheid, maar wel met voorwaarden. Je wil immers dat jouw inspanningen ten goede komen aan die mensen die het het meeste nodig hebben. Dus er komen regels - en iedere regel is per definitie arbitrair. En als een regel dan ook nog gehandhaafd wordt, dan ontstaat er discussie. Dat zie je nu gebeuren.
En nu lijkt de tendens te zijn dat de mensen boos zijn op de voedselbank. Want dat ze regels hebben, oké, dat gaat nog wel. Maar dat ze een regel ook nog handhaven, dat maakt blijkbaar boos. En vinden 'we' dat het recht op ondersteuning leidend moet zijn.
Ik merk dat ik daar wat moeite mee heb, ook dus met een aantal reacties in deze draad.
Ja, het is heel naar als je afhankelijk bent van hulp van anderen. Daar wil ik niets aan af doen. Maar als er een paar (logische) regels/voorwaarden zijn voor die ondersteuning, dan is het toch niet heel raar dat je je aan die regels houdt? (Nog even los van mijn gevoel dat je groente en fruit op allerlei manieren kunt bewerken waardoor je ze langer kan bewaren en je dus helemaal niets weg hoeft te gooien)

Tsjor, jouw eenvoudige oplossing

"In plaats van het straffen van de mensen die het voedsel weggaven kan men ook een eenvoudigere oplossing kiezen: mensen die een pakket krijgen vragen of ze de dingen die ze niet nodig hebben direct teruggeven. "

Wat ik weet van de voedselbank hier, is dat dit een standaard vraag is/was.
Maar door nu hiervoor te pleiten, trek je de verantwoordelijkheid weg bij de klant van de voedselbank. Met het gevaar dat ik nu heel rechts over kom (dat ben ik niet, ik stem altijd links): dat vind ik niet goed. Hoe zwaar iemand het ook kan hebben: als er bepaalde (logische!) regels worden gesteld en daarover goed is gecommuniceerd, dan is iedereen zelf verantwoordelijk om zich aan deze regels te houden. Eigenlijk zeg jij nu dat een klant van de voedselbank die verantwoordelijkheid niet zou moeten/kunnen/mogen hebben.

Voedselbank

"De voedselbanken hebben de volgende hoofddoelstellingen:
•Het bieden van directe voedselhulp aan de armste mensen
•Het voorkomen van verspilling van goed voedsel"

"Voedselpakketten van de Voedselbank zijn bedoeld als noodhulp voor mensen die aan de criteria voldoen. Deze hulp is tijdelijk en wordt maximaal 3 jaar verstrekt. Voedselpakketten zijn niet bedoeld als extraatje voor mensen die het niet breed hebben. Daar zijn er helaas te veel van en het is niet mogelijk al die mensen een voedselpakket te geven."

"Naast particuliere donaties krijgt de VB ook regelmatig schenkingen van producenten, distributeurs en supermarktketens. Dit kunnen artikelen zijn die niet (meer) goed verkoopbaar, doch wel van goede kwaliteit zijn. Dozen die tijdens het vervoer gevallen zijn of foutief gelabelde artikelen. Zo wordt ook onnodige verspilling van levensmiddelen tegengegaan. Het laten vernietigen of verwerken van voedseloverschotten is vaak duurder dan weggeven aan de Voedselbank. Bedrijven kunnen hun gedoneerde goederen bovendien kapitaliseren en voor de fiscus als gift aanmerken. Helpen is verder aantrekkelijk vanuit de filosofie van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Via de Voedselbank kunt u hieraan een goede invulling geven."

"Hoe stellen we voedselpakketten samen?
Allereerst proberen we rekening te houden met de gezinssamenstelling en eventuele diëten. We zijn echter afhankelijk van wat leveranciers ons geven. Daarom zal een voedselpakket per week en per voedselbank verschillen qua samenstelling en aantal producten.
Wij werken aan voedselveiligheid. Het voedsel in de pakketten is goed voedsel. De voedselbank houdt zich aan de richtlijnen van de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit. In die richtlijnen is ook aangegeven hoelang bepaalde soorten voedsel na de THT (tenminste houdbaar tot) datum gegeten mogen worden.
Verse en bederfelijke producten worden gekoeld of diepgevroren vervoerd en bewaard.
Op bederfelijke producten zoals vers vlees staat een TGT datum (Te Gebruiken Tot). Na die datum mag het product niet meer verhandeld worden, ook niet door de voedselbank. Wel kunnen we dat verse product voor de TGT datum invriezen en dan is het nog lang houdbaar.
Tijdens vervoer, opslag en uitgifte van verse gekoelde en diepgevroren producten controleren we de temperatuur. Alle metingen worden bijgehouden in een logboek, zodat we ons kunnen verantwoorden."

Op de site van de voedselbank staat dat deze zijn leveranciers belooft dat zij er alles aandoen dat het door de leveranciers geschonken eten niet in het commerciële circuit terecht komt. Dus ook de cliënten mogen de inhoud van het pakket niet verspreiden via commerciële kanalen; of dit nu gratis wordt aangeboden of niet.

Maar als je alleen al voor een gezin van twee wekelijks 4 broden, 3 kilo overrijpe tomaten, 4 pakken ingevroren zuivel, 2 kilo ingevroren speklappen en 3 kroppen andijvie krijgt wat moet je er dan mee doen? Als je al een vriezer hebt (ik had deze niet) zit die nokvol na een maand voedselbank. Je kunt niet maar blijven aannemen van spullen die ingevroren moeten worden of ingevroren moeten blijven.

Ik vind dat een waarschuwing genoeg zou zijn geweest. Daarnaast vind ik het ook wel begrijpelijk wat dit gezin gedaan heeft. Het is te veel en dat hebben ze weggegeven, zoals de voedselbank ook doet.

Overigens krijgt dit gezin nu hulp van buren en een andere stichting.

Verspilling

Voedselbanken zijn hard nodig en alle lof voor deze particuliere initiatieven en al die vrijwilligers die heel hard werken. Toen ik in de WSNP zat was ik dus ook (een dankbare) cliënt van de Voedselbank. En ja, ik heb ook weleens wat produkten weg moeten geven of zelfs weggooien; tegen al mijn principes in. Voedselverspilling vind ik werkelijk vreselijk; zo doe ik ook mee aan Damn Food Waste http://damnfoodwaste.com/
En er wordt wat verspild... Als mijn zoon thuiskomt nadat hij gewerkt heeft bij de lokale super brengt hij vaak zakken vol brood, broodjes en kilo's vlees mee. Anders wordt het toch weggegooid. Maar mijn vriezer (nu heb ik er gelukkig wel een) zit al vol. Ik kan het niet aan de Voedselbank geven vanwege de houdbaarheidsregels en omdat ik het dus niet meteen kan invriezen. Ik ken hier geen mensen waarvan ik weet dat die wel wat zouden kunnen gebruiken. Armoede is namelijk nog steeds een groot taboe; maar een kwart tot de helft van de mensen die recht hebben op dit soort hulp meldt zich aan bij de Voedselbank omdat ze zich schamen. Dus tja, tot nog toe heb ik heel veel helaas weg moeten gooien maar we gaan nu in gesprek met zijn baas en de diaconie om te zien of we voor deze kwestie een oplossing kunnen vinden. Want als je weet dat er in jouw omgeving mensen moeten zijn die werkelijk niets te eten hebben dan is dit niet te verteren...

Opzet ouderwets

Voedselbanken zijn erg nodig. En dat ze streng zijn is helaas ook nodig. Ik vind zelf de opzet met de door hen samengestelde pakketten wat ouderwets. Waarom mogen mensen zelf niet bepalen wat ze willen hebben? Richt een soort winkel in met alle beschikbare producten en bedenk een systeem waarmee het zo eerlijk mogelijk verdeeld wordt. Zo krijgt nooit iemand iets in zn pakket dat ie niet nodig heeft. En het geeft de mensen die toch al gedwongen gebruik moeten maken van de voedselbank wellicht ook iets meer gevoel van eigenwaarde. Maar goed, das wellicht wat off topic...

Elisa

Als je niemand weet om het eten aan te geven kun je ook aan de intern begeleider/zorgcoördinator op school aangeven dat je voedsel hebt. Zij kunnen dan zorgen dat het op de juiste plek komt. Wordt ook op school van mijn kind gedaan.

elisa

In Amsterdam is daar iets nieuws op bedacht. Op Facebook heeft een maatschappelijk betrokken Amsterdammer de Facebookpagina ´prakkie eten over´ gemaakt. Als je daar lid van wordt kun je alles wat er in je koelkast of in je keukenkastje staat en niet meer gebruikt (maar nog wel geschikt is voor consumptie) daarop aanbieden. Veel mensen maken een foto van de spullen die ze kwijt willen en plaatsen het dan op de pagina. Aan de andere kant zijn er mensen actief op deze pagina die van zeer weinig rond moeten komen en wel iets extras kunnen gebruiken. Die reageren dan als ze iets wel willen hebben.

Naast die ingredienten en houdbare producten worden er ook maaltijden aangeboden. Zelf kan ik bijvoorbeeld best lekker koken maar maat houden is niet mn sterkste kant. Dus ik heb vaak voor 1 a 2 personen eten over. Dan maak ik daar een foto van, plaats het er op en de eerste die reageert komt het halen of ik breng het even langs. Inmiddels kook ik zelfs 2x per week zo ruim dat ik er een gezin blij mee kan maken. Kleine moeite.

Steeds meer bedrijfjes zijn actief op ´prakkie eten over´. En bakkers en groentemannen. Etc. Ben enorm gecharmeerd van dit initiatief. Er wordt niets verspild en er is echt een community ontstaan. Mensen zorgen voor elkaar. En goed gelukt voorbeeld van de participatiesamenleving

Ijsvogeltje

De charitas van vroeger was ook een particulier initiatief. We zijn van liefdadigheid naar recht op een voorziening naar liefdadigheid aan het gaan.
Hier begrijp ik je niet: 'Eigenlijk zeg jij nu dat een klant van de voedselbank die verantwoordelijkheid niet zou moeten/kunnen/mogen hebben.' Als je de regeltjes verandert, dan kunnen mensen zich toch aan andere regels houden? Wat is er mis met: kijk even in het pakket, wat je niet nodig hebt nemen we graag weer mee terug, want dat is dan voor andere mensen. Alles in gedwongen dankbaarheid moeten aanvaarden, dat is wegnemen van eigen verantwoordelijkheid. Mensen die de hulp nodig hebben 'dwingen' om het ideaal van niet-verspillen in de praktijk te brengen, dat is wegnemen van eigen verantwoordelijkheid. En als mensen iets terug gven en het wordt dan doorgegeven aan andere mensen, dan is er toch geen verspilling?

Tsjor

de voedselbank

De voedselbank wordt gedaan door vrijwilligers. Er zijn regels. Er is een regionaal bepaald aanbod, het is geen supermarkt.
Hier in de buurt wordt vaak geruild. Het pakket van de voedselbank is soms nogal eenzijdig en dan is er een overaanbod van enkele producten en een onderaanbod van wat je zelf zou willen hebben.
Ik heb zelf geen voedselbank maar ik ruil weleens met een oudere man die elke week zakken chips en ontbijtgranen krijgt. Dan haal ik wat vis voor hem met crackers en ik geef hem een paar euro voor een kop koffie in het buurthuis.
Maar dat gaan we niet melden aan de voedselbank.
Ik denk dat hij al te vaak openlijk heeft aangegeven dat hij ruilt of zaken weggeeft of iemand anders heeft dat doorgeklikt want dat gebeurt ook. Dus als hij vraagt om iets anders dan steeds die chips dan wordt hij weggewimpeld.
Die chips komt zelfs wel eens terecht bij vrienden van zoon in de studentenflat omdat ik daar ook vaak een tasje met voedsel meegeef als zoon daar weer eens gaat logeren.
Er wordt hier niets weggegooid.
Dat is het lastige als buurtinitiatieven openlijk via sociale media gaan. Dat geeft aan de ene kant goede controle op fraude want dat zal er ook zijn, maar aan de andere kant moet er dan te 'formeel' gehandhaafd worden.

Voedselproject

Aan het begin van mijn schuldhulpverlening was er nog geen voedselbank hier en was ik afhankelijk van het voedselproject van de diaconie (nee, ik ben niet lid van een kerkelijke gemeente; iedereen kan hiervoor aan de deur kloppen). Iedere week kon je dan een lijstje maken met noodzakelijke boodschappen (niet alleen voedsel, ook bijvoorbeeld luiers, shampoo etcetera) en dan werd dat voor je gehaald. Zo krijg je dus wat je daadwerkelijk nodig hebt; niets meer en niets minder. Maar deze aanpak werkt dus niet mee aan het tegengaan van verspilling van overtollig voedsel en wat dat betreft slaat de voedselbank dus 2 mooie vliegen in 1 klap.
Juno en Swaen, dank voor de tips. Ik ga zeker kijken of we daar iets mee kunnen doen. Maar ik hoop vooral dat we iets kunnen regelen met onze supermarkt op grotere schaal.

Tsjor

". En als mensen iets terug gven en het wordt dan doorgegeven aan andere mensen, dan is er toch geen verspilling?"

Ik heb sterk de indruk dat verspilling niet het issue is. Als je al het brood aan de eendjes voert kraait er geen haan naar.

Maar als je afhankelijk bent van donateurs moet wel het beeld blijven bestaan dat de afnemers de voedselbank broodnodig hebben. Als het eten publiekelijk verhandeld en weggegeven wordt ondergraaf je wel dat imago en raak je donateurs kwijt.

Tsjor

Tsjor, de klanten van de voedselbank zijn geen kleine kinderen. Voordat ze klant worden, hebben ze minstens 1 gesprek en worden ook de regels/voorwaarden besproken. Ik heb begrepen dat bij de voedselbank in kwestie de belangrijkste regels (waaronder deze) ook op een scherm staan in de ruimte waar je de spullen ophaalt. Volgens mij gaat het hier niet om een nieuw of onbekend regeltje, maar gewoon om een heel duidelijke voorwaarde. De achtergrond van zo'n regel is in deze draad al vaker besproken.
Als je als klant weet dat je niets weg mag geven, tja, dan weet je dat. Dan wéét je dus ook dat je een probleem hebt als je overduidelijk teveel groente of fruit krijgt. Dan weet je dus dat je direct die 25 kilo aardappels of 5 kilo andijvie moet terug geven. Dat heeft niets te maken met 'het weghalen van verantwoordelijkheid'. Integendeel. 'niets weggeven' is gewoon een belangrijke voorwaarde, een belofte die ook gedaan wordt aan de fabrikanten en leveranciers van spullen. Klanten van de voedselbank dragen hier dus ook verantwoordelijkheid voor.
Ik snap dan ook oprecht niet waarom je alle verantwoordelijkheid bij de voedselbank wil neerleggen. Waarom jij vindt dat de vrijwilliger iedere week en bij iedere klant weer de vraag zou moeten stellen: heb je echt niet te veel?
Je weet ook dat je maar 120 op de snelweg mag rijden, en dat het gevolgen kan hebben als je harder rijdt. Er staan ook nog borden op de weg om je hieraan te helpen herinneren. Als ik een boete krijg, kan ik toch ook niet zeggen: de politie had mij moeten waarschuwen toen ik de snelweg opreed. Dat is toch echt mijn eigen verantwoordelijkheid.

Direct teruggeven

Als je het direct kunt teruggeven, dan is dat toch hetzelfde als wat ik voorstelde? Geen probleem.
Mensen die hulp nodig hebben voor hun dagelijks brood mogen toch zeggen dat vier broden voor 2 mensen teveel is?
En ja, ijsvogeltje, deze mensen zijn stout geweest, ze hebben de regels overtreden en ze moeten daarvoor gestraft worden.

Tsjor

Even los van de fout van de klanten

is het natuurlijk best apart dat de voedselbank groente en fruit in grote hoeveelheden in de pakketten heeft gestopt, zonder na te vragen of dat een beetje in verhouding staat tot waar het gezin behoefte aan heeft. Ik vind dat er wat voor te zeggen is dat de pakketten door de voedselbank zelf samengesteld worden, maar een beetje overleg kan geen kwaad.

Toch begrijp ik geloof ik

Het niet helemaal. Als ik lees wat Elisa schrijft zijn het echt raar grote hoeveelheden van één (type) product. Dat zie je toch in één oogopslag dat je dat niet opkrijgt? Waarom dan alsmaar aannemen? Kún je het niet teruggeven daar ter plekke? Het is toch zinloos het mee naar huis te nemen als je toch weet dat je het daar weg gaat gooien? De VB kan eventueel er nog iemand anders mee blij maken.
Of 'straft' de VB als je aangeeft dat het aangebodene teveel is voor jouw gezinssamenstelling?

(Hetzelfde voor het verhaal van de supermarkt, waarom meenemen als je het niet kunt verstouwen? Wel goeie tip trouwens, zo te lezen loont het bijzonder goed om in de supermarkt te werken: en je verdient geld en je hoeft geen boodschappen meer te doen, ik hou het zeker in gedachten)

dat dus

Ja, dat dus Ely.
Als je het niet wil hebben, dan neem je het gewoon niet aan. Zo simpel is het. Dat is dus wat ik bedoel met verantwoordelijkheid van de klanten van de voedselbank.
Een aantal van de reageerders hier blijven maar argumenten aanhalen wat de voedselbank anders zouden moeten doen (nadrukkelijk vrágen of mensen het op kunnen krijgen, mensen laten kiezen, geen regels, het niet handhaven van regels), maar dat is het issue helemaal niet.
Ik ben uit nieuwsgierigheid toch even gaan neuzen op een aantal websites. En daar kom ik toch steeds tegen: weggeven of verkopen mag niet en betekent direct uitsluiting. Weggooien op het terrein of onderweg: ook per direct uitsluiting. En: wat je niet wilt hebben, geef dat dan direct terug.
Het mag dus gewoon, het kan dus gewoon en de voedselbanken geven dit ook nog nadrukkelijk aan. What else?

eens met ijsvogeltje

En daar wil ik nog aan toevoegen dat ik nog steeds niet begrijp dat een gezin teveel fruit en groente kan hebben. Ik stel me een gezin voor wat niet gewend is om veel fruit en groente te eten!

ik denk

idd dat het systeem op de schop moet in die zin dat met een tweewekelijks bezoek blijkbaar voor de voedselbank niet meer overzichtelijk is wat mensen op kunnen krijgen. Wekelijks is dan handiger, dan blijft de voedselbank zelf met het overschot zitten en is het duidelijk waar er iets moet gebeuren.
Van diezelfde (het is maar een voorbeeld) 25 kg aardappels kunnen veel meer mensen eten.
Ik denk dat ook de voedselbank moet snappen dat als je er 7 kilo andijvie indoet, je niet, zoals annemieke zegt, mensen hebt die niet gewend zijn aan veel groente en fruit eten (gek he als je geen geld hebt trouwens!) maar dat je mensen hebt die net als ieder ander niet de hele week andijvie willen eten. En als de andijvie maar tot morgen te consumeren is, dan ben ik benieuwd hoe men geacht wordt dat in 2 maaltijden te verwerken.

Opschrijven wat je nodig hebt zorgt ook weer voor een overschot bij de voedselbank.
Wat ook zou kunnen is misschien een aantal soorten pakketten gaan aanbieden. Alleenstaanden/echtparen/gezinnen van 3, 4 en 5 (evt. groter of 2 keer een doos van 3))/vegetarisch enz.
Daarop kunnen mensen inschrijven en zo weet je wekelijks beter wat het aanbod zal zijn en kun je met inpakken op inspelen.
Grotere toiletartikelen zoals luiers of specifiek vrouwelijke/mannelijke artikelen zou je dan op aanvraag kunnen geven, los bij het ophalen van de dozen of in een aparte winkelruimte.