Schoonmoeder blijft logeren. Help!
Hi hello!
Ik heb al > 10 jaar een relatie en heb een verschrikkelijke hekel aan mijn schoonmoeder. Gelukkig zijn mijn schoonouders gescheiden en kan ik het met mijn schoonvader wel goed vinden.
mijn schoonmoeder is alleen maar met zichzelf bezig. Ze wou ook nooit kinderen wat ze goed uitstraalt. Aan het begin van de relatie kreeg ik al een hekel aan haar. Het is geen fijn mens in de omgang en je hoort haar alleen als ze iets nodig heeft. Tot mijn opluchting is ze 2015 geremigreerd naar de andere kant van de wereld.
ik hoor nooit iets van haar. Ook niet met mijn verjaardag. Mijn vriendin heeft met regelmaat contact. Vorig jaar moest ze naar Nederland. Niet om haar kinderen te zien maar om haar rijbewijs te verlengen. Ze bleef toen een week bij ons. De hele week was mijn vriendin in de weer om alles voor haar te doen en zoals gebruikelijk was ze alleen met zichzelf bezig en had ze de grootste praatjes. Vooral dat ze geen geld heeft (terwijl ze meerdere huizen heeft en verhuurd). De hele dag lag ze op de bank niets te doen of te slapen. Ik stoorde me er mateloos aan maar heb omwille van mijn vriendin er geen heisa over gemaakt. .
Afgelopen jaar is mijn schoonmoeder ziek geworden en heeft ze chemokuur behandelingen. Nu het wat beter gaat heeft ze te kennen gegeven dat ze volgend jaar naar NL wilt om leuke dingen met haar dochter te doen. Hartstikke prima maar je voelt hem al aankomen. Ze wilt hier blijven slapen.
Het huilen staan me nader dan lachen. Ik wil dit absoluut niet. Ik wordt er angstig en paniekerig van. Mijn vriendin wilt haar moeder niet weigeren. Dan boek je toch een hotel denk ik? Ik voorzie een enorme ruzie en wil het absoluut niet.
Wat zouden jullie doen?
Nee, SMS-en is niet slim.
De juiste route is als volgt : Praat met je vriendin. Vertel haar precies hoe je je voelt (weet ze dat al?) en dat het voor jou ondoenlijk is om je schoonmoeder in huis te hebben. Vraag haar hoe zij erover denkt (weet jij dat al?) Probeer hierin overeenstemming te bereiken.
Maak met elkaar een concrete, duidelijke afspraak. Daarna moet je vriendin jullie afspraak aan je schoonmoeder communiceren zonder ruimte voor discussie.
Het is háár moeder dus zij moet met haar in contact.
Je vriendin en jij moeten op een lijn zitten. De mate van stress die je beschrijft vind ik fors. Als het goed is wil je vriendin dit jou ook niet aandoen. Jullie relatie is het belangrijkste. Na vier weken taait je schoonmoeder weer af en zitten jullie met de gebakken peren. Niet de bedoeling.
Maar praat dan met je vriendin! Zij kent jou en ze kent haar moeder, ze zal toch begrijpen dat het gewoon niet kan? Praat erover, bekijk samen wat jullie wel en niet kunnen bieden.
Frits:’ ik moet kokhalzen als ik aan haar denk’.
Kom, Frits doe even volwassen.
Als je relatie met je vriendin je wat waard is, bied dan aan dat je zelf een week ergens bij vrienden of familie slapen. Kan je vriendin voor de daaropvolgende week of weken een andere oplossing bedenken. Beetje geven en nemen.
Aan de andere kant: ja, je schoonmoeder klinkt als een stuk verdriet, en nee, vier weken logeren is idioot lang, maar de haat en walging die jij beschrijft zijn ook wel tamelijk mateloos.
En dat lijkt me wel een beetje problematisch. Want ik lees nergens dat jouw vriendin geen band met haar moeder wil onderhouden. En het huis is ook van haar, het is niet onredelijk dat zij haar moeder thuis wil ontvangen. En eigenlijk wil jij dat die vrouw spontaan van de aardbodem verdwijnt, maar dat gaat nu eenmaal niet gebeuren.
Dus hoe ga je daarmee om? Want alleen maar roepen "mijn schoonmoeder is de duivel en dus sta ik in mijn recht dat ik haar niet in mijn huis wil" lijkt mij geen recept voor een goede relatie met je vriendin, eerlijk gezegd.
Ik zie hier een herhaling van zetten. Er worden allemaal goede tips gegeven over hoe dit aan te vliegen maar Frits blijft hangen in zijn waanzinnige haat en walging.
Eens met Flanagan, je klinkt hierin niet erg volwassen en het lijkt me voor je vriendin ook heel ingewikkeld. Je plaatst haar tussen haar moeder en jouzelf, dwing je haar misschien (al dan niet bewust) tot een keuze? Geloof me, die strijd ga je verliezen. Misschien niet omdat ze dan voor haar moeder kiest, maar omdat je in een relatie met wederzijds respect je partner niet dwingt tot zo'n keuze.
Dus, lees de post van Bgdrrejnxs53226 nog eens goed en ga met je vriendin in gesprek.
Edit: en ga zelf een cursus angermanagement doen of zo, want ik vind jouw gevoelens over je schoonmoeder echt niet gezond.
Frits88 schreef op 23-07-2024 om 15:00:
[..]
maar hoever zou je gaan in de discussie met je partner? Mijn schoonmoeder gaat in gedrag echt alle fatsoensnormen te buiten. Dat kan ik niet toleren in mijn huis. Ook niet als het me schoonmoeder is. Ik kan nu ook de haren uit mijn hoofd trekken van irritatie en heb kokhalsneigingen als ik aan haar denk. Ieder woord dat ze uitspreekt stoort me mateloos.
Het is alleen maar: pak dit, pak dat, ik heb pijn, ik ben moe, ik heb geen geld, ik wil daar naar toe, ik wil hier naar toe. De vorige keer stond me Vriendin 2 uur in de keuken en toen het klaar was zei ze: heb ik niet verteld dat ik na 18.00 niet meer eet ? Je krijgt er toch een punthoofd van. Ik sta op het punt haar te sms’en maar ik denk dat dit niet slim is.
Maar je gaat je schoonmoeder niet veranderen. Dus als ze zeurt dat ze iets wil, dan kun je dat ook negeren en wachten tot ze het zelf pakt.
En dat gedoe met dat koken, daar zou ik mijn schouders over ophalen, het eten in de ijskast zetten en de volgende avond niet voor haar koken.
En ik blijf erbij dat jij alleen kan veranderen hoe het je raakt, zij blijft hetzelfde. Dus jij kan alleen jouw houding veranderen.
Annaniem2023 schreef op 23-07-2024 om 16:12:
[..]
Maar je gaat je schoonmoeder niet veranderen. Dus als ze zeurt dat ze iets wil, dan kun je dat ook negeren en wachten tot ze het zelf pakt.
En dat gedoe met dat koken, daar zou ik mijn schouders over ophalen, het eten in de ijskast zetten en de volgende avond niet voor haar koken.
En ik blijf erbij dat jij alleen kan veranderen hoe het je raakt, zij blijft hetzelfde. Dus jij kan alleen jouw houding veranderen.
ik heb nog wat moeite met de gedachte dat je/ik me dan altijd maar moet aanpassen. Het kan niet zo zijn dat me vriendin de deur maar voor iedereen open zet. Van van jullie zou wel een flinke discussie aangaan en op ze strepen staan?
Verwacht je dan vaker logees vanuit buitenland, die even voor een paar weken gratis willen overnachten?
Geef aan dat mensen , zelfs die moeder van haar, welkom is maar niet voor de volle periode, dus maximaal een week omdat je geen hotel bent.
Een maand iemand anders erbij over de vlier is veel te lang, zelfs al zou je wel een goede relatie met die persoon. Een week zou nog haalbaar zijn maar langer niet.
Poezekat schreef op 23-07-2024 om 19:24:
Een maand iemand anders erbij over de vlier is veel te lang, zelfs al zou je wel een goede relatie met die persoon. Een week zou nog haalbaar zijn maar langer niet.
Ja maar hoe ga je ermee om? Een week of 2 met de grootst mogelijke tegenzin is prima maar het zou zomaar 4-6 weken kunnen zijn. Dat kan ik toch niet accepteren?
Frits88 schreef op 23-07-2024 om 21:38:
[..]
Ja maar hoe ga je ermee om? Een week of 2 met de grootst mogelijke tegenzin is prima maar het zou zomaar 4-6 weken kunnen zijn. Dat kan ik toch niet accepteren?
Dat lijkt me erg lastig inderdaad omdat het wel de moeder is van je vriendin. Hoe staat zij erin dat haar moeder zo'n lange tijd bij jullie wil logeren?
Poezekat schreef op 23-07-2024 om 21:56:
[..]
Dat lijkt me erg lastig inderdaad omdat het wel de moeder is van je vriendin. Hoe staat zij erin dat haar moeder zo'n lange tijd bij jullie wil logeren?
Vorig jaar was ze steevast ‘dit nooit meer’. Maargoed, nu is haar moeder ziek en denkt ze er kennelijk anders over. Ik vind dat je steun ook kan bieden in andere vormen. Ik wil niet dat haar moeder in huis is en volgens mij wilt zij tijd met haar moeder doorbrengen. Nu is de levensverwachting > 10 jaar dus het is niet dat ze nog een paar maanden heeft. Helemaal prima maar doe dan een b&b in de buurt. Ik vind het een moeilijk onderwerp en merk dat de gemoederen hoog oplopen als het gesprek hierover gaat.
Frits88 schreef op 23-07-2024 om 21:38:
[..]
Ja maar hoe ga je ermee om? Een week of 2 met de grootst mogelijke tegenzin is prima maar het zou zomaar 4-6 weken kunnen zijn. Dat kan ik toch niet accepteren?
Dan probeer je dus met je vriendin af te sprekeñ dat moeder niet langer dan een week bij jullie logeren kan en voor de rest een hotel oid moet zoeken.
Als zij dat niet wil, is een hotel of vakantiehuisje waar vriendin en haar moeder een paar weken samen in kunnen dan een optie?
Frits88 schreef op 23-07-2024 om 17:41:
[..]
ik heb nog wat moeite met de gedachte dat je/ik me dan altijd maar moet aanpassen. Het kan niet zo zijn dat me vriendin de deur maar voor iedereen open zet. Van van jullie zou wel een flinke discussie aangaan en op ze strepen staan?
Een relatie is geven en nemen en als je een vriendin hebt krijg je gratis de familie erbij. En helaas botert het niet tussen jou en je schoonmoeder. Maar uit je berichten lijkt mij dat jij ook niet de makkelijkste bent en niet bereid bent water bij de wijn te doen.
als je het compromis kan sluiten dat ze een week bij jullie is, dan moet je een week op je tong bijten. ‘s Avonds vroeg naar bed met een boek, een avond naar de bios met een vriend, elke avond een uurtje wandelen en de week is zo om.
Annaniem2023 schreef op 23-07-2024 om 22:22:
[..]
Een relatie is geven en nemen en als je een vriendin hebt krijg je gratis de familie erbij. En helaas botert het niet tussen jou en je schoonmoeder. Maar uit je berichten lijkt mij dat jij ook niet de makkelijkste bent en niet bereid bent water bij de wijn te doen.
als je het compromis kan sluiten dat ze een week bij jullie is, dan moet je een week op je tong bijten. ‘s Avonds vroeg naar bed met een boek, een avond naar de bios met een vriend, elke avond een uurtje wandelen en de week is zo om.
Ik ben inderdaad niet makkelijk maar wel rechtvaardig. Als iemand normen en waarden schaadt ben ik zelden vergevingsgezind. We zullen het zien wat het wordt. Ik laat het voor nu even rusten totdat de emoties iets minder zijn en minder fel kan reageren.