school is er om de kinderen dom te maken!

Harvard zit niet in het systeem dan?

vooruit

Wij gaan inderdaad vooruit hier. Maar jij niet, helaas. Lees het laatste deel van dit draadje nog eens door en leer wat een echte discussie is.

Jemig Duh jij voegt echt niks toe he!

Sorry maar ik begin me werkelijk aan jouw bijdrages te storen.

and I quote

" Either way, no one should have to justify their chosen form of education."
Daar besluit jouw citaat mee, Pindar/Duh.
Ofwel: Niemand zou haar keuze voor onderwijs moeten hoeven rechtvaardigen. En toch blijf jij roeptoeteren over dat wij willens en wetens het brein van onze kinderen om zeep helpen. 'Zelf weten hoor', zeg je er nog minzaam achteraan.
Gelukkig wijs je eindelijk een beetje de richting aan waarin we het zouden kunnen zoeken: unschooling. Laat het kind zelf ontdekken en leren wat het wil weten en kunnen.
Systeem Iederwijs, zeg maar. Of non-systeem, beter gezegd. De gedachte vind ik sympathiek, de uitwerking is nooit echt een succes geworden. Wat vind jij daarvan?

En hoe vriendelijk zijn die vriendelijke groeten van jou nou echt?

Met verwonderde groet,
Pipo

tijd is geld

Kennelijk zit dat selectie effect hoog. Stenna benoemt het (godzijdank, dan hoef ik niet te raden). Alleen hoogopgeleide rijke ouders zouden voor thuisonderwijs kunnen kiezen. De suggestie wordt gewekt dat dit ook verklaart waarom thuisopgeleide kinderen het cognitief 'beter' zouden doen. Zo bewijst de ene aaname de andere.
Maar het klopt niet.

De uitkomst, ze doen het cognitief beter, is al gecorrigeerd voor afkomst en opleidingsniveau. Die leerlingen doen het beter dan hun op dat vlak 'gelijken' in het schoolonderwijs. Dus net zo rijk (of arm) en net zo (hoog of laag) opgeleid en dan toch betere resultaten. De beste verklaring voor dat verschil wordt in de link die ik gaf al gegeven (en in de onderzoeken waar dat dan weer naar verwijst verder uitgediept): thuisonderwijs is 1:1 onderwijs.
Onderzoek naar de effecten van leerlingaantal versus prestaties laat zien dat 1:1 onderwijs het aan alle kanten wint. Ook als de begeleider lager opgeleid is (in feite samen met de leerling leert). De resultaten van thuisonderwijs onderschrijven dat effect.

Dat wil niet zeggen dat selectie niet ook een rol speelt. Die selectie is er natuurlijk, maar die gaat niet over segregatie, maar over toewijding. Mensen kiezen voor thuisonderwijs als ze er helemaal in alles in geloven. Dat selecteert uit. Niet naar inkomen of opleidingsniveau, maar naar opvatting over opvoeding en educatie.
Wie er met tegenzin aan begint zal hoogstwaarschijnlijk niet dezelfde resultaten halen.

De angst dat het afschaffen van de schoolplicht tot meer ongelijkheid zal leiden, onderschrijft, zoals Skik al aangaf, de stelling van Duh. Schoolonderwijs is er om de kinderen (in egalitaire mate) dom te houden.

Ik ben van mening dat het afschaffen van schoolplicht juist leidt tot meer kansen voor meer mensen. In de discussie werd al aangegeven dat de basisschoolstof ook in drie jaar doorlopen zou kunnen worden. Het schoolonderwijs lijdt in hoge mate aan tijdrekken en dat gebeurt niet alleen in het gesubsidieerde onderwijs. Ook het particuliere onderwijs rekt tijd. Dat is duur. Dat is onbetaalbaar.

Zonder schoolplicht wordt particulier onderwijs mogelijk dat voor veel meer mensen te betalen is.

Misleidend misbruik van het recht op onderwijs

Hoewel ik het absoluut niet eens ben met de draadstarter, vind ik het onjuist te twijfelen aan de zuiverheid van Pindar´s bedoelingen. Zoals ook in het leven in het algemeen, kan in het onderwijs van alles misgaan, zo weet ik maar al te goed uit ervaring. En je zal het maar meemaken, dat jijzelf of je kroost tot de groep van mensen behoort voor wie het Nederlandse onderwijs tekortschiet of lijkt te schieten! Is medeleven hier niet beter op zijn plaats, dan veroordeling en onbegrip?

Ervan uitgaande dat Pindar op forse problemen is gestuit, bied ik hem met alle liefde een andere blik op school. School simpelweg afdoen als een waardeloos, of zelfs schadelijk instituut lijkt mij een doodlopende weg, die weinig perspectief biedt op soelaas. Ik zal deze stelling uitleggen aan de hand van een historische verhandeling, die tevens een (ander) licht werpt op het voorstel tot uitbreiding van de in onze grondwet vastgelegde vrijheid van onderwijs met het recht op thuisonderwijs.

Wie verbetering van het Nederlandse onderwijsstelsel bepleit heeft de schone schijn mee ´vooruitstrevend´ te zijn. Een stap van slecht naar goed of beter, is een stap vooruit, nietwaar? Dit kan echter schijn zijn, die bedriegt. En – ¨guess what?¨ - dat is het ook, in dit geval.

Het voorstel tot een ´recht´ op thuisonderwijs grijpt namelijk terug op een verleden, dat wij hier hebben gekend. Voordat ons huidige, moderne onderwijsstelsel van de grond was gekomen, bestond het onderwijs zelfs louter en alleen uit particulier thuisonderwijs, dat één op één van leerkracht op leerling werd gegeven. En – ¨guess what?¨ - het stemde in de regel tot ieders tevredenheid!

Nu ja; ieders?

´Ieders´ wil hier zeggen: van diegenen die het onderwijs genoten, of er hun brood mee verdienden. Voor ouders die over onvoldoende middelen van bestaan beschikten, en hun kind(eren) was het domweg ´vette pech´. Mede dankzij de Franse revolutie met haar drievoudige ideaal van ´Vrijheid, gelijkheid en broederschap´, kwam het onderwijs uiteindelijk een staatsvoorziening te zijn, gericht op het creëren van gelijke kansen tot zelfontplooiing, ongeacht afkomst.

Bewust of onbewust rakelen de voorstanders van particulier thuisonderwijs dus een oude, reeds gevoerde, nogal principiële discussie op.

Nu twijfel ik er niet aan, dat de wetenschappers van het Kohstamminstituut zich slechts laten leiden door het motief het probleem op te lossen, dat duizenden kinderen thuis komen te zitten zonder zich verder te scholen. Stellig handelen zij vanuit de beste bedoelingen met de kinderen in kwestie. Zoals ik al eerder schreef, vind ik hun advies echter nogal naïef. Het houdt te weinig rekening met de behoefte van conservatieven om de klok maar weer terug te draaien naar een door hun geïdealiseerd verleden, en het revolutionaire streven van fascisten en neonazi´s een grote sprong voorwaarts te maken naar extreem-rechtse maatschappelijke verhoudingen.

Een pijnlijke les uit de geschiedenis is, dat met het afspreken van mensenrechten en het zwart-wit vastleggen ervan op papier het einddoel niet zomaar is bereikt. Karl Marx kenschetste mensenrechten om die reden zelfs als 'onzin over onzin, dus onzin op stelten'. Het lijkt mij evident, dat indien men onder het mom van ´vechten voor de mensenrechten´ juist mensenrechten schendt, er sprake is van misbruik van die rechten en van misleiding.

Egalitarisme (in de betekenis van gelijke kansen) binnen het onderwijs afdoen als het dom houden van de kinderen? Ik vind het eenzelfde vulgaire verdraaiing van een breed gedragen, hoog ideaal.

Het onwillekeurig afschilderen van het Nederlandse onderwijs als een fabriek, waar eenheidsworst wordt geproduceerd, doet volstrekt geen recht aan de werkelijkheid. Geen pluriformer stelsel, dan het onze!

Ooit hebben we in meerderheid ervoor gekozen onze samenleving zo in te richten, dat het hier niet ´Ieder voor zich, God voor ons allen´ is, en ook niet ´the survival of the fittest´ in de betekenis die Herbert Spencer eraan gaf. Zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Survival_of_the_fittest Noem mij behoudzuchtig, indien je dat wilt; maar ik zou zeggen: houden zo! Als hoogopgeleide ´working class hero´ van het vrouwelijke geslacht weet ik als geen ander, dat aan het einde van de weg van gedegen onderwijs ´emancipatie´ (d.w.z. gelijkberechtiging) in het verschiet ligt.

Toegegeven; daarmee is nog niet gezegd, dat sociale stijging voor iedereen is gegarandeerd. Ik vind in dit verband de volgende door mensenrechtenactiviste Nina Simone gezongen woorden in het lied "Tomorrow Is My Turn" wel erg toepasselijk:

Though some may reach for the stars, others will end behind bars
What the future has in store, no one ever knows before
Yet we would all like the right to find the key to success
That elusive ray of light that will lead to happiness

Zie:

Het spreekt voor zich, dat ons onderwijsstelsel vatbaar is voor verbetering. De op motivatie gerichte werkwijze van Benjamin Zander, die Jasam onder onze aandacht heeft gebracht, lijkt me best een goed idee. Laten we echter waken voor een ongewenste uitholling van wat we in de loop der jaren zo zorgvuldig hebben opgebouwd. Laten we vooral ook onderkennen dat er in een mensenleven problemen kunnen rijzen, die het succesvol volgen van onderwijs eenvoudigweg moeilijk, zo niet onmogelijk maken. Enfin; als al een regeling voor thuisonderwijs nodig zou zijn, dan zou het in ieder geval een staatsvoorziening moeten zijn, met heldere criteria wie er, onder welke voorwaarden gebruik van kunnen maken.

Rode krullenbol

Krullenbol en Miriam

We twijfelen niet zozeer aan Duh's bedoelingen, denk ik, maar aan zijn communicatie daarvan. Die schiet nogal te kort. De rest van je verhandeling heb ik niet gelezen, is me een beetje te lang.

Miriam, jouw eerdere link naar het onderzoek had ik inderdaad ook nog niet gelezen. Ga ik nu doen.

hahahahaha Pindar/Duh

Ik dacht eerst: 'hé nu komt er een lap tekst van Duh en dus eindelijk wat meer uitleg en visie van jouw kant.' Hahahaha, niets, werkelijk niets dus, alleen een herhaling van zetten met steeds agressievere uithalen. Maar je zegt echt hélemaal NIETS, alleen je niet onderbouwde kreten. Ik vraag niet om jouw Amerikaanse of wat dan ook voor linkjes. Ik (we) vragen om jouw visie n.a.v. je openingsposting, je uitleg. Wát en wáár het dan volgens jou mis gaat. Wát is willens en wetens enz. Hoe, waarom, waar ben jij tegenaan gelopen. Dat jij een enorme aversie tegen het schoolsysteem hebt is inmiddels wel duidelijk, hoef je echt niet meer te herhalen. Interessanter is om te weten waarom. Onderzoeken kunnen we altijd nog lezen. Eerst maar eens onze eigen gedachtengangen hierover. Die van jou zijn alleen kretelogie, verder niets.
Bibi

Juist

QED (of om taalstijl te blijven: I rest my case).

discussie

zullen we het weer oppakken vanaf reactie #189?

Goed plan Stenna

Moet ik wel even voor gaan zitten....
Gr. Bibi

#189, zei je?

Oké, Stenna en Mirjam. Dan borduren we even voort op die tekst.

Hebben jullie al bedacht hoeveel tijd en geld kan worden bespaard met gebruikmaking van de nieuwste biotechniek? Het schijnt dat de Amerikanen hier al heel ver in zijn!

En wat lees ik nu?

Naast het implanteren in de hersenen van chips vol met 'cognitieve kennis' kan er ook op andere manieren worden bespaard op tijd en geld. Zie: http://nos.nl/l/604382

Het brengt me wel op ideeën!

'Het' integratieprobleem lossen we snel en goedkoop op met een 'total body paint' voor iedereen. In welke kleur? Rood natuurlijk, want dat is de lievelingskleur van de Chinezen. En in China zit heden ten dage het kapitaal. Vraag maar aan Heleen Mees!

Geef mij maar snel een Nobelprijs ...

Want ik heb net de goedkoopste en efficiëntste oplossing voor al onze problemen bedacht.

De pil van Drion voor de algehele mensheid.

Zonde van de tijd

Wonderlijk wending heeft dit draadje nu toch weer genomen.
Ik probeer het nog een keer en ik hoop van harte dat er wel inhoudelijke reacties komen.

Eerder gaf ik een link waarin deskundigen reageren op het voornemen van minister Dekker. In dat stuk wordt gerefereerd aan een advies van de Onderwijsraad. Dat advies vind je hier http://www.onderwijsraad.nl/publicaties/2012/artikel-23-grondwet-in-maatschappelijk-perspectief/item4666
Natuurlijk ook weer duizend duizend woorden op duizend duizend pagina's. Het is een gevoelig onderwerp. Iedereen die erover schrijft loopt op eieren. Maar er is ook een samenvatting.

Het is interessant voor iedereen die werkelijk wil weten hoe dat nu toch zit met ons onderwijsmodel, waar het vandaan komt en hoe het er vandaag voor staat.

Voor deze discussie biedt het stuk achtergrondkennis én een oplossing voor wie niet naar school wil. Overigens niet door de schoolplicht af te schaffen (waar ik het over had), maar door de grondwet te lezen zoals deze ooit en lang geleden bedoeld is. Met die interpretatie kan iedereen een school beginnen (de vrijheid onderwijs te geven is dan daadwerkelijk van burgers). Met die interpretatie gaat het begrip 'richting' bovendien niet over geloof, maar over pedagogisch concept. Katholiek rekenen bestaat niet, realistisch rekenen wel en dat is echt een fundamenteel andere manier van leren rekenen dan functioneel rekenen.

School is met die interpretatie geen gebouw met een directeur, maar een stijl, zoals dat in de kunst (Haagse School) en architectuur (Amsterdamse school) ook bestaat.

Het stuk beschrijft in eigen adviesraadwoorden waarom het nieuw leven inblazen van die oude interpretatie noodzakelijk is. Waarom men nu meent dat er iets moet gebeuren, terwijl diezelfde raad tien jaar eerder vond dat het allemaal nog wel snor zat.
Ik was het toen niet met de raad eens en nu weer niet. Althans: ik ben het niet eens met de gekozen oplossing, al begrijp ik goed dat juist die oplossing de enige is die politiek kans maakt. Een wijziging zonder de grondwet te hoeven aanpassen.

Ik ben het wel met de Onderwijsraad eens dat er wat moet gebeuren. Dat vond ik tien jaar geleden al en sindsdien is de nood alleen maar groter geworden.

Ik moet bij dit onderwerp steeds denken aan de worstelingen van John Harrison met de Board of Longitude in de 18e eeuw. Zeker als er weer in een mengeling van woede en emotie argumentloze reacties verschijnen.
Zonde van de tijd.

Miriam

Je maakt ingewikkelde teksten. In die zin: hoe stel jij je dat nou concreet voor? Het is een beetje schoppen tegen iets (in dit geval het schoolmodel), maar hoe het dan anders moet, kan, uitvoerbaar, controleerbaar, haalbaar, voor alle kinderen goed, dat haal ik er niet uit. En ja, het huidige model heeft beslist manco's, maar wat niet? We moeten, als regering, een zo goed mogelijk concept bedenken, maar het blijft onmogelijk om alles voor elke individuele burger (17 miljoen ofzo?) perfect te krijgen. Een utopie. Dat wil niet zeggen dat ernietnagedacht moet worden over manco's en dingen proberen te verbeteren. En ik ben het er uiteraard mee eens dat voor specifieke kinderen andere oplossingen geboden moeten kunnen worden. Die zijn er ook in verschillende vormen, maar niet voor alles. Scholen en systemen voor kinderen met een bepaalde problematiek: ik ben er van harte voor. Maar niet voor situaties waar ouders met bepaalde levensfilosofie hun kinderen ( die zelf nog geen bewuste keuzes kunnen maken) te onttrekkenaan het dagelijks normale leven. Los vanhet feit of normaal echt normaal is, maar we wel met zn allen in moeten leven.
Bibi

Thuisonderwijs

Er is in veel landen thuisonderwijs mogelijk, gewoon als keuzemogelijkheid voor de ouders. Veel ouders kiezen voor school, en in die landen zijn er ook vaak echt wel montessori-scholen naast reguliere scholen en christelijke scholen. Sommige ouders kiezen, om uiteenlopende redenen, voor thuisonderwijs. Per land verschilt die groep, maar hij is altijd relatief klein.

In Scandinavië is afstand tot school vaak een reden en gaan de kinderen voor de middelbare school en/of beroepsopleiding naar een internaat. Van Finland weet ik dat ieder kind daar eens per jaar een toets moet doen of de minimale leer-eisen gehaald zijn, op die manier wordt er toezicht gehouden. Van Zweden en Noorwegen weet ik dat niet zo uit mijn hoofd.
De meesten die in die landen van de mogelijkheid tot thuisonderwijs gebruik maken zijn mensen die te ver weg van een basisschool wonen.

In Engeland is thuisonderwijs mogelijk en heb je eens per jaar een gesprek met de leerplichtambtenaar. Je mag daar per jaar bekijken of je je kind naar school wilt laten gaan of dat je je kind thuis wilt onderwijzen. Als je je kind weer naar school wilt laten gaan, neemt school toetsen af om te kijken in welke klas je kind geplaatst wordt.
De meesten die in Engeland van thuisonderwijs gebruik maken, zijn mensen waarvan het kind op school niet tot zijn recht komt. Dat kan om allerlei redenen zijn, ik heb van autisme gehoord, hoog-sensitieve kinderen, andere vastlopende kinderen.

Hier in Nederland zou ik het toejuichen als er de mogelijkheid kwam om je kinderen thuis te onderwijzen. Ik ken kinderen die op school zo vastgelopen en beschadigd zijn geraakt, dat wens je niemand toe. Die kinderen zijn er bij gebaat dat ze een tijd thuis kunnen bijkomen en daar kunnen leren.
Natuurlijk is er altijd een kleine groep mensen die bewust en uit overtuiging voor thuisonderwijs kiest, die heb je in ieder land. Ik ben ook voor een zekere mate van toezicht zodat de thuis-onderwezen kinderen ook het basisniveau halen, maar dat kan ingericht worden.

Ik deel de zorgen van rode krullenbol niet dat op deze manier goed onderwijs weer voor de rijken wordt. Het is inderdaad zo dat het recht op thuisonderwijs in Nederland om die reden is afgeschaft, maar om de situatie van pakweg een eeuw geleden als leidraad voor nu te nemen gaat mij te ver.
Er is een goed en pluriform stelsel en dat is zeker de moeite van het behouden waard. De ervaring in andere landen leert ook dat de overgrote meerderheid van de ouders graag gebruik maakt van school en de kinderen daar zeker goed opgeleid worden, ondanks het bestaande recht van thuisonderwijs. Finland is daar een goed voorbeeld van.
De ervaring leert ook dat er in ieder systeem uitvallers zijn. Het gaat mij er om dat voor die groep (tijdelijk) thuisonderwijs mogelijk moet zijn en niet van de grillen van een lpa afhankelijk moet zijn. De mensen die uit overtuiging thuisonderwijs willen geven neem ik er dan rustig voor op de koop toe. Dat zijn mensen die er bewust voor kiezen en er wel op uit zijn hun kinderen een goede opleiding te geven.

Heb je dat gemist?

Bibi, je vraag verbaast me. Het antwoord, hoe moet dat dan, is al gegeven. Ik heb je ernaar verwezen. Het kan op vele manieren, zie de landen om ons heen, en het kan zelfs zonder in Nederland vanalles te veranderen. Lees de links. Hoe ziet dat er dan uit? Net als in Belgie. Of net als de controle op particuliere scholen in Nederland.
Waarom is dat niet voldoende antwoord voor je?
Verder begrijp ik niet zo goed waarom je zo volhardt in de karikatuur van de utopie. Je kunt mij aan alle kanten verkeerd begrijpen en denken dat ik een verwende burger ben die te veel noten op de zang heeft, maar ik verwees ook naar de opvatting van de Onderwijsraaad. Niet helemaal mijn opvatting, maar de raad meent ook dat er wat moet gebeuren. Denk je werkelijk dat dat willen van de Onderwijsraad een dwingelanderige hebberigheid is?
Het allergekste is bovendien dat je doet alsof de verandering de deur open zet voor idioten die hun kinderen wensen te isoleren van de maatschappij. Dat moeten we niet hebben, meen je. Maar de crux is nu juist dat we dat al hebben. Het richtingenbezwaar levert enkele honderden ouders al sinds jaar en dag de mogelijkheid om hun kinderen niet naar school te sturen. Wil je dat laten zoals het is? Of had je niet begrepen dat het oplossen van dat probleem aan de basis ligt van de links waar ik naar verwijs?

Het onderzoek waarnaar Miriam verwees is inderdaad wel netjes uitgevoerd en overtuigend. Verder vind ik Fransien's stukje erg duidelijk en doordacht, met goede voorbeelden van hoe het concreet kan inclusief toetsen en inspectie. Ben bijna om...

ja miriam

áls een kind thuisonderwijs krijgt, dan moet daar m.i. een hele goede reden voor zijn. En ja, ik vind dat als een kind absoluut niet kan aarden op een school, die mogelijkheid er moet zijn. En absoluut vind ik ook dat daar een goed toezicht op moet zijn. En eigenlijk vind ik dat dat thuis onderwijs níet door ouders gegeven moet worden, maar door iemand die daarvoor heeft gestudeerd, die weet wat een kind zou moeten leren, moet weten aan het eind van het schoolgebeuren, die weet welke methodes je kan toepassen enz enz. Dus dat zou voor mij vereiste nummer 1 zijn.
Maar afgezien daarvan, vind ik vooral dat thuisonderwijs niet iets moet zijn waar je zomaar voor kan kiezen als jij dat als ouders beter lijkt (uit eigen levensovertuiging o.i.d.). Er moet een gegronde reden zijn: uitgangspunt is het kind, niet de ouder. Dus alleen als het voor het kind onmogelijk is om op een gewone school te passen (niet omdat ouder bang is dat kind 'gewoon' voedsel gaat eten, als je als ouder alleen maar 'rauw' wilt, even gechargeerd). De reden dat ik dat vind is, omdat een kind na het schoolgebeuren moet kunnen functioneren in de (werk)maatschappij. Daar zal je je moeten aanpassen, is niets ingericht op jou persoonlijk. Dat is ook iets wat je leert op school, daar kom je niet onderuit. En dat mis je wel bij het thuisonderwijs. Je hebt dan niet te maken met klasgenoten in allerlei vormen, niet te maken met lesstof die saai is omdat je het al weet, of moeilijk omdat velen het snappen, maar jij (nog) niet enz enz. Je hoeft je niet aan te passen, alles is voor jou op maat. Het lijkt mij een enorme achterstand als je gaat werken en erg moeilijk. Dat is mijn grootste punt: geen vrijbrief, maar alleen als het voor het kind op dat moment echt niet anders kan.
Bibi

M. Lavell; wie en wat ben jij dan wel?

Idealen over hoe de wereld eruit zou moeten zien, kunnen nogal verschillen en dus ook behoorlijk botsen. Niet iedereen deelt het gelijkheidsbeginsel, dat aan onze samenleving ten grondslag ligt.

Zo hebben fundamentalistische gelovigen van allerlei soort de grootste moeite met de moderne man-/vrouwverhoudingen. Naar hun mening zou de maatschappelijke ordening meer recht moeten doen aan de verdeling van taken en verantwoordelijkheden, zoals zij denken dat ´het´ Opperwezen voorstaat. Mensen die gegrepen zijn door het extreemrechtse gedachtegoed zijn al even fel gekant tegen gelijke rechten. Neoliberalen zien met lede ogen aan hoe ons land wordt geregeerd, omdat zij vinden dat de politieke macht vooral in handen zou moeten zijn van de kapitaalbezitters.

Neoliberalen stellen in theorie hun particuliere belangen gelijk aan het algemeen belang, maar eisen in de praktijk het privilege op, dat hun particuliere belangen consequent voorgaan op het algemene belang. Vanuit een heilig geloof in het kapitalisme en/of een welbegrepen eigenbelang willen zij alom ´marktwerking´ (her)introduceren. Daarentegen houden of maken zij de publieke sector het liefste zo klein mogelijk.

De aanhangers van het neoliberalisme zijn primair gericht op geldelijk gewin en hebben steevast haast. Tijd is geld, tenslotte. Vrijwel alles brengen zij in verband met geld. Hun beoordeling van individuele mensen hangt dan ook in de eerste plaats af van het geld dat diegene vertegenwoordigt. Voor hun geldt: hoe meer, hoe beter. De jongens en meiden (c.q. dames en heren) in kwestie achten zichzelf en andere vermogende leden van de samenleving superieur aan de rest en zijn temperamentvol en revolutionair in hun opstelling. Ze neigen de langetermijn-effecten van hun doen en laten te veronachtzamen. Naar alle schijn willen zij niet dat het geld dat zij via belastingen afstaan, ten nut komt van andere mensen dan zijzelf.

Een links extremistische gedachte is, dat binnen een samenleving helemaal geen gelijke rechten kunnen bestaan, zolang het revolutionaire einddoel van een klasseloze maatschappij nog niet is bereikt. Weer anderen laten zich puur door persoonlijke frustratie leiden in hun afkeuring van ons maatschappelijk bestel. Wrokkig over wat zijzelf niet hebben weten te bereiken, gunnen zij het een ander evenmin; soms, als de nijd maar groot genoeg is, zelfs ook als het hun eigen nageslacht betreft.

Bij alle verschil tussen deze ´vogels van diverse pluimage´, komen zij overeen in hun idee dat hiërarchische maatschappelijke verhoudingen een logisch uitvloeisel zijn van ongelijkheid tussen mensen.

Wie hardnekkig een fundamentele, juridische discussie probeert aan te zwengelen over ons onderwijsstelsel naar aanleiding van een particulier probleem van praktische aard, wekt bij mij de indruk zijn/haar inspiratie te halen uit de neoliberale ideologie. Ik vind het ronduit absurd een wijziging van de grondwet te suggereren naar aanleiding van een probleem met de gevolgde lesmethode ´rekenen´ op de basisschool van je kind.

Mirjam Lavell, hou eens op met het voeren van een suggestieve, ´fundamentele´ discussie over het Nederlandse onderwijsstelsel en licht eerst eens toe hoe is nu toch komt, dat er binnen de bestaande wet- en regelgeving geen oplossing voor jouw probleem kan worden gevonden.

Blij toe, dat zowel de Onderwijsraad als staatssecretaris Sander Dekker niets voelt voor een ´recht´ voor ouders op het geven/regelen van thuisonderwijs!

eens met rode krullebol

En waar ik vooral moeite mee heb is de tegenstrijdigheden in discussies die Miriam voert. Los van het feit dat ik geloof dat Miriam de nodige kennis van zaken heeft, blijven haar discussie voor een mij een gevoel geven van 'schoppen' tegen systemen (die uiteraard ook zeker niet feilloos zijn en best onder de loep genomen mogen worden). Als voorbeeld (heb ik geloof ik al eerder aangehaald). Een discussie van jaren geleden over kleuterverlengen. Dit ging over scholen die (nog) de 1 okt grens aanhielden en dus kleuters van 1 okt tot 1 jan in principe nog niet doorgingen naar groep 3. Veel ouders (zoals ook ik met een kind van begin okt) zaten met de vraag: wel of niet door naar groep 3. Voor elk kind was daar een ander argument voor (wel of niet), m.a.w. individueel naar het kind kijkend. Miriam had toen een stellige mening: de wet was al jaren veranderd (sinds de invoering van de basisschool i.p.v. lagere school) en dat hield in dat kinderen pas ná 1 jan nog mochten (door)kleuteren. In de praktijk hielden een paar jaar geleden veel scholen zich daar niet aan, want zij vonden (incl. de ouders), dat het beter was om een 'herfstkind' nog in de kleuterklas te laten. Los van het feit dat dat altijd moeilijk te bepalen is, ging het hier uiteraard om een gehanteerde grens, niet om het individuele kind. Miriam bleef er op hameren dat het zo in de wet stond, dús kinderen moesten door naar groep 3, élk kind zou dat kunnen (volgens haar), scholen waren in gebreke als ze dat niet deden (ongeacht hun visie dat het bij sommige kinderen wellicht niet verstandig was), kinderen zouden niet toegelaten worden op het VO, omdat ze 'zittenblijveners' zouden zijn (kinderen moeten binnen 8,5 jaar de bs doorlopen, als je als herfstkind doorkleuterde werd dat dus iets langer). Afgezien van het feit dat ik nog nooit heb meegemaakt, gehoord dat een doorgekleuterd herfstkind op een VO als zittenblijver werd aangemerkt en niet wordt toegelaten (doemdenken, bangmakerij), ging het vooral om het feit dat Miriam vond dat de letter van de wet moest worden toegepast, het voor ieder (herfst)kind beter was door te stromen (niks individueel bekijken, dat was onzin volgens haar, het was de wet). En in deze discussie is het ineens anders, we moeten naar het individuele kind kijken en de eventuele (negatieve) gevolgen van thuisonderwijs worden onder het tapijt geschoven.
Kortom, ik begrijp niet zo goed waarom doorkleuterende herfstkinderen een enorm probleem zouden opleveren (not) en een thuisonderwijs krijgend kind beschouwd zou moeten worden als iets waar je zomaar voor zou moeten kunnen kiezen.
Bibi

negatieve gevolgen thuisonderwijs

Dat zijn alleen maar kortzichtige gedachten, daar is geen enkele aanwijzing voor, ook niet in de omringende landen of Amerika of waar ook waar gewoon wel thuisonderwijs mogelijk is. Dat is een typisch Nederlandse betuttelende onwetende gedachte.

Typisch Nederlands?

In Duitsland is er anders ook schoolplicht, om dezelfde redenen als in Nederland.

oke

Een typisch Nederlands en Duitse betuttelende onwetende gedachte.

http://en.wikipedia.org/wiki/Homeschooling

dan maar UHP - Duitsland

"Legal opposition to homeschooling has occurred in Germany, where one can end up in court and children have been taken away from their parents. Some families have had even moved to other countries in order to be able to homeschool their children.[51]"