Is het echt 2 voor twaalf in nederland?

Beemer

leuk, zo'n opsomming van factoren, maar relevant is wat dit allemaal betekent voor jouw persoon. Jij geeft aan dat je verslaafd bent aan voedsel, aan eten. Daar kan ook een psychische factor bij zitten: bevrediging/troost/welbehagen/kick/afleiding/whatever. Dat facet van de "eet-functie" zal ook ingevuld moeten worden. Daar kan therapie bij helpen. En daarbij eiwit/vet-rijk eten voor het verzadigingsgevoel, en hopla, klaar ben je . Zou dat kunnen werken?

Beemer

Overgewicht en obesitas worden als een serieus probleen gezien, ook door de overheid (het gaat geld kosten!). Wat droge, maar uitgebreide site: http://www.nationaalkompas.nl/gezondheidsdeterminanten/persoonsgebonden/lichaamsgewicht/ . Ik wist niet dat 50% van de volwassen Nederlanders overgewicht heeft.
Ik las daar: "De overheid stelt zich terughoudend op en wil niet in de eigen keuzes van consumenten treden. Het beleid van de overheid is gericht op het verleiden van de consument tot een gezonde keuze; de gezonde keuze moet de gemakkelijkste keuze worden. "
Het is helaas niet helemaal eenduidig wat "gezonde keuze" is. Nederlanders eten blijkbaar (heel) slecht: http://www.nationaalkompas.nl/gezondheidsdeterminanten/leefstijl/voeding/hoeveel-mensen-voldoen-aan-de-richtlijnen-goede-voeding/ .
Een lijstje met richtlijnen gezonde voeding: http://www.nationaalkompas.nl/preventie/gericht-op-gezondheidsdeterminanten/preventie-gericht-op-leefstijl/voeding/nederlandse-en-internationale-richtlijnen-goede-voeding/ (eiwitten/proteinen staan niet eens in de lijst). 40-45% van onze energie-behoefte zou volgens de richtlijn uit koolhydraten mogen komen.
Al met al, een groot zoekplaatje voor diegene die "richtlijnen" wil vinden om "gezond" te blijven. Laat staan richtlijnen om op een evenwichtige manier van zijn overgewicht af te komen. Toch maar vast beginnen met minder snacken en meer bewegen. (neen Miriam, ik heb geen formule)

Ja, ik mag natuurlijk eigenlijk niks zeggen...

want ik weeg al 30 jaar hetzelfde, zonder er erg veelmoeite voor te doen, en ik weet dat dat mazzel is.

Maar mijn wederhelft (nu 46) kwam een jaar of 10 geleden tot de conclusie dat hij al een aantal jaren 1 a 2 kilo per jaar aankwam, en dat hij dat geen leuke trend vond.

Hij heeft toen een half jaartje (schat ik zo in) erg opgelet op zijn voedingspatroon. Absoluut geen crashdieet of zo, maar wel redelijk dimmen. Van-alles-driekwart of zo, en wat extra zuinig met de snacks en de alcohol. Toen woog ie een kilo of 5-6 minder, en dat was een gewicht waar hij wel tevreden mee was. Vanaf dat moment eet ie eigenlijk weer zoals hij wil, maar stapt eens in de week of zo op de weegschaal. Zodra hij iets ziet dat met een 8 begint (da's z'n bovengrens zullen we maar zeggen) let ie even 1 of meer dagen op totdat er weer een '7' staat. Bebeurt misschien een paar keer per jaar.

Dat heet geloof ik tegenwoordig idd een 'balansdag' en het werkt bij hem al jaaaren als een tierelier.

No way volgens mij dat je op die manier het risico loopt op van die nare 'spaarstand' toestanden met bijbehorende jojo-risico's.

Maar goed, deze manier werkt natuurlijk alleen maar als je er 'op tijd' bij bent. En niet nadat je om wat voor reden dan ook tig kilo bent aangekomen die je eerst zo snel mogelijk kwijt wilt.

Ingrid

Ingrid

op tijd erbij zijn, dat is denk ik de crux. Dat bedoel ik ook met "mensen met overgewicht hebben het ergens laten gebeuren". Je bent echt niet van de ene op de andere dag 20 kilo te zwaar.

Knekkerbreudje

Gedane zaken nemen geen keer. Met de kennis van nu zou je er anders "ingegaan" zijn, met mogelijk ander resultaat. Of denk je ook achteraf dat je gewichtstoename onvermijdelijk was? Ik bedoel daarmee niet te zeggen, eigen schuld dikke bult!! Je wist niet beter, en je bent waarschijnlijk slecht begeleid. Maar "as is verbrande turf".
Ik zou "sommige" niet toevoegen, maar "de meeste".

Afvallen is niet gezonder dan overgewicht

Hoewel overgewicht in verband wordt gebracht met gezondheidsrisico's, is het helemaal niet bewezen dat deze risico's enkel aan het overgewicht toe te schrijven zijn. Als je kijkt naar de hart- en vaatziekten, hoeven deze helemaal niet veroorzaakt te worden door het overgewicht.
Evenmin is bewezen dat de gezondheidsrisico's afnemen bij mensen die afvallen. Tot nu toe lijkt afvallen, zowel door ziekte als door diëten juist een veroorzaker van ziekte. Afvallen brengt geen gezondheidsvoordeel.
Daar komt bij dat mensen van afvallen vaak juist uiteindelijk in gewicht toenemen. Dat heeft niet met (gebrek aan) wilskracht, maar met evolutie te maken. Een gezond lichaam legt een vetvoorraad aan voor de volgende hongerperiode.
Ik denk dat het de focus op diëten en voedsel is, die voor deze epidimie van overgewicht zorgt. Wat mij betreft gaan de weegschalen de deur uit en kijken bijvoorbeeld kinderartsen veel meer naar uithoudingsvermogen en algehele conditie dan naar een bmi.
Dan maar niet voldoen aan het schoonheidsideaal.
Als ik jou was Knekkebreudje (en ik ben dankbaar dat ik jouw probleem niet op mijn bordje heb), zou ik stoppen met proberen af te vallen, eten naar behoefte en me puur richten op het versterk van mijn conditie, vergroten van mijn uithoudingsvermogen.
Oh ja, wie bronnen wil: in "Lexicon van wijdverbreide misverstanden over voedsel" (Udo Pollmer en Susanne Warmunth) is veel te lezen over dit onderwerp.
Groeten, Maw.

Ingrediëntenlijst

Maw:"Als je kijkt naar de hart- en vaatziekten, hoeven deze helemaal niet veroorzaakt te worden door het overgewicht. "
Precies. De omgang met overgewicht als zelfstandig risico komt voort uit prevalentiestatistieken.
Maar gewrichtsklachten en ademhalingsproblemen hebben wel een directe relatie met overgewicht. We hebben het dan niet over een paar kilo voor mooi, maar over veel te veel.
Maw:"Evenmin is bewezen dat de gezondheidsrisico\'s afnemen bij mensen die afvallen. "
Directe klachten wel. Diabetespatienten hebben minder medicijnen nodig. Bij patienten met gewrichtsproblemen nemen de klachten af. Snurken en slaapapneu neemt af. Mobiliteit (gezellig naar de markt) neemt toe. Of ze langer gezond leven is maar de vraag. Maar beter leven in de tijd die er nog is, is er wel.
Maw:"Ik denk dat het de focus op diëten en voedsel is, die voor deze epidimie van overgewicht zorgt. "
Ja. Maar dat is niet begonnen bij de focus op afvallen. Het is begonnen met de focus op genoeg eten (honger verdrijven, tekorten verdrijven) en het opstellen van minimum hoeveelheden (toevoegen van vitamines).
Ik haalde het al aan, datzelfde verschijnsel heeft zich voorgedaan bij huisdieren met hetzelfde effect. En dan heb ik het niet alleen over hondjes (die misschien stiekem een koekje krijgen) maar ook over paarden die tegenwoordig niet meer op het oog, maar op de ingredientenlijst worden gevoed. Resultaat: ze worden te dik (en dat leidt tot meer gewrichtsproblemen).
Groet,
Miriam Lavell

Niet ongezond?

Vandaag voorpagina Trouw (plus toelichting op pagina 7):
’Hulp om gezonder te leven hoort thuis in het basispakket’ Jeroen den Blijker.
amsterdam – Wie ongezond leeft, moet zijn leefstijl kunnen verbeteren op kosten van de zorgverzekeraar. De basisverzekering moet daartoe worden uitgebreid. Dat bepleit het College voor Zorgverzekeringen (CvZ) in een advies aan demissionair minister Klink (Volksgezondheid).
Vooral mensen met overgewicht kunnen hiervan profiteren. Het CvZ verwacht dat zich jaarlijks 235.000 mensen bij de huisarts zullen melden voor een verwijzing. Tot nu toe is de aanpak van overgewicht weinig succesvol, concludeerden eerder dit jaar al het RIVM en de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Er zijn weliswaar talloze programma’s, aangeboden door bijvoorbeeld gemeenten of verzekeraars, maar die zijn slechts incidenteel. Ook zijn ze onvoldoende op de doelgroep toegesneden en veranderen de leefstijl dus nauwelijks. Het CvZ bepleit daarom een ’gestructureerde, langdurige aanpak en begeleiding’. Verzekerden moeten meermalen aanspraak kunnen maken op deze zorg. Naast dieetadviezen,
begeleiding en adviezen over beweging,moet ook psychologische hulp mogelijk zijn, zegt Dik Hermans, voorzitter van de raad van bestuur van het CvZ. In het rapport suggereert het college verder voor de begeleiding de inzet van leefstijladviseurs of verpleegkundigen, die nu al vaak verbonden zijn aan huisartsenposten. De regeling moet 1 januari 2012 ingaan,
omverzekeraars tijd te bieden de ’leefstijlprogramma’s’ op te tuigen. Deelname moet gratis zijn; een eigen bijdrage wijst het adviescollege van de minister van de hand.

Non issue

Primavera, Er is niet een dieet een blijvende oplossing. De aversie tegen crashdieten (die zouden extra slecht zijn) komt vooral ook uit de hoek van dietisten die het tegelijkertijd zelf niet beter doen.
"waarom de beperking van koolhydraten nou toch gepropageerd wordt als zodanig. "
Er zit nogal een verschil tussen het mijden van koolhydraten (ten opzichte van het huidige gangbare menu) en een crashdieet. Het standaardmenu bestaat meer dan ooit uit koolhydraten. Ook alle verleidingen bestaan voor een groot deel uit koolhydraten. Waar (nog steeds) beweerd wordt dat we vooral vet uit ons menu moeten weren, is het waarschijnlijker dat er vooral een overdaad aan koolhydraten is.
En dat terwijl die koolhydraten niks doen voor het lichaam wat eiwitten of vetten niet ook kunnen (energie leveren). Bovendien, zie eerder over jagers en verzamelaars, is het onwaarschijnlijk dat het menselijk lichaam gebouwd is voor een dagelijkse overdaad aan koolhydraten.
Primavera:"Daarom zijn er dus ook mensen die om hun slank zijn te behouden op een gegeven moment veroordeeld zijn om chronisch een theoretisch veel te laag aantal calorieën te eten."
Ik vind het een leuke theorie, maar helaas zijn er nog wel duizend andere aanleidingen om ineens minder te gebruiken of om vooral vet op te slaan, of om ineens al het vet uit je lichaam zich naar de buik of in de billen te zien verplaatsen. Niet veel te zwaar, toch een tonnetje.
Medicijnen zijn een bekende. Maar er zijn nog zoveel onbekende factoren.
Dat je dik wordt van insuline (diabetes) leren ze inmiddels op de doktersschool. Dat koolhydraten invloed hebben op insuline ook. De theorie dat koolhydraten een grotere invloed hebben op dik worden dan eiwitten en vetten, is daardoor zo gek nog niet.
Al moet je dat wel in perspectief blijven zien: het gaat vooral om de hoeveelheid koolhydraten die inmiddels gewoon is. Elke dag weer.
Vet mijden, zie de dieetadviezen, heeft in ieder geval niet geholpen. En ook dat moet je in perspectief zien: het gaat niet over afvallen voor mooi. Het gaat over niet veel te zwaar worden. Ondanks decennia vet mijden is het aantal mensen dat zoveel te zwaar is dat ze dagelijks last hebben van dat lichaam, explosief toegenomen.
Zo ook het gebruik van koolhydraten in het standaardmenu.
"Met die hele focus op slank=gezond hebben we nog nooit zoveel mensen met eetstoornissen gekweekt. "
Hm, dat weet ik niet. Eetstoornis bestaat ook al bij de gratie van het benoemen ervan. Maar in deze discussie wordt een probleem wel helder: het gaat steeds weer over die paar kilo voor de mooi. Terwijl dat juist een non issue is.
Groet,
Miriam Lavell

Pluk,

Knekkerbreudje stelt dat er iets behoorlijk verziekt is van binnen, door de medicijnen. Dat klinkt vaag, maar is wel waar. Knekkerbreudje is minder gaan eten, meer gaan bewegen, en is toch heel veel kilo's aangekomen die ze niet meer kwijtraakt. Mijn stellige mening is, dat dat voor heel veel mensen geldt. Er is iets ontregeld van binnen, waardoor de calorieënopname efficienter is geworden. Mensen die een historie van dieten achter de rug hebben, komen sneller aan dan mensen die nooit aan het afvallen zijn geslagen. Ik hoor je al zeggen 'had dat dan niet gedaan. Iedereen weet dat toch'. Nee, dat weet niet iedereen. Dieten krijgen onevenredig veel aandacht in de media. En worden door dokters geprogageerd. En gezond eten is heel lastig. Omdat de laatste 20 jaar, de gezondheidsadviezen heel snel wijzigen: vet is slecht, olijfolie is goed. Vet broodbeleg is slecht. Pindakaas is goed, o, nee, slecht! Er zit arachideolie in, o nee, het is goed want er zitten veel vitaminen in. O, nee het is slecht. Want je krijgt er kanker van. Toen ik als puber vond dat ik een te dikke buik kreeg, kreeg ik van mijn huisarts een heel streng dieet voorgeschreven. Samen met het ijlings uit de handel genomen medicijn Ponderal. Jonge, jonge wat was ik rank en slank. Voor twee weken. Sinds die tijd heb ik echt problemen met mijn overgewicht. (overigens gaf diezelfde huisarts mij een anticonceptiepil die mij in drie weken drie kledingmaten deed aankomen: vocht. Maar 25 jaar later zijn mijn boobs nog steeds drie cups groter)
Kort samengevat: jouw reacties in de trant van 'je bent er zelf bij' vind ik onwetend, kwetsend en arrogant. Je hebt geluk dat jij fijn op gewicht blijft. Geluk. En geen wijsheid.
Overigens ben ik het met Miriam Lavell eens dat ons ideaalbeeld veranderd is. Voor mijn gevoel hadden alle moeders vroeger enorme bloemetjesjurken, met daar onder forse boezems, stevige konten en enorme blote armen van het tillen van de wasakers. Het enige verschil met mij nu is, dat ik geen krulspelden heb, en niet van bloemetjesjurken hou. Ik ben trots op mijn wasakerarmen en trots op mijn bolle buik. Want die heeft twee prachtige kinderen gedragen.

Ergerlijk

Persoonlijk raak ik wat geïrriteerd over het alom heersende idee dat als je maar weinig kunt eten om op een normaal gewicht te blijven dat zou komen door crashdiëten. Alsof het toch ergens gewoon je eigen schuld is als je maar weinig kunt eten. Ik heb nog nooit in mijn leven overgewicht gehad, nog nooit een crashdieet gevolgd. Toch kan ik maar heel weinig eten zonder dik te worden. En daar ben ik bepaald niet de enige in, als ik de mld arts mag geloven. En hoe dat komt, tja. Zo zijn er ook inmiddels een heleboel dingen die ik niet kan eten. Hoe dat komt weet ook al niemand. Zo simpel is het allemaal niet, blijkbaar. En het kan iedereen dus gebeuren, er is geen sprake van eigen schul dikke bult en had je maar niet zoveel moeten eten.

Boekhouders

Pluk, dat de boekhouders en verzekeraars een directe relatie leggen tussen overgewicht en gezondheid, betekent niet dat er bij afvallen gezondheidswinst (in euro's) te halen is.
De boekhouders denken dat. En boekhoudtechnisch is het wel een aardige theorie. Maar medisch en wetenschappelijk is dat allemaal niet zo zeker.
Nog een berichtje http://www.nrcnext.nl/blog/2010/04/14/de-zweep-over-de-dikke-en-ongezonde-onderklasse/
Groet,
Miriam Lavell

Emmawee

er is blijkbaar een heel klein percentage mensen met overgewicht die statistisch gezien geen groter risico lopen op hart- en vaatziekten dan "gewone" mensen. Dat is bij 3% van de mannen in die groep, en 10% van de vrouwen.
Dus voor 97% van mannen met overgewicht, en 90% van de vrouwen is er wel een statistich relevante grotere kans op hart- en vaatziektes.

Waarmee niet gezegd is...

Pluk:"er is blijkbaar een heel klein percentage mensen met overgewicht die statistisch gezien geen groter risico lopen op hart- en vaatziekten"
Waarmee niet gezegd is dat zij niet ziek zouden worden als ze geen overgewicht hadden, noch dat de problemen opgelost zijn als ze afvallen.
Het is niet bekend of overgewicht de veroorzaker is of dat het wellicht een bijkomende factor is. Er is alleen maar theorie gebaseerd op prevalentie.
Groet,
Miriam Lavell

Beemer

"hoe lang blijf jij nog denken dat alles maakbaar is? "
Nou nee, dat is niet mijn uitgangspunt. Streven is al een mooi iets. Ik denk alleen dat voor "veel" mensen met overgewicht het alarmlampje veel te laat is gaan branden. Waarom pas na 20 (of meer) kilo? Zitten al de mensen met overgewicht "onvermijdelijk" op hun huidige gewicht? Was er geen moment en geen manier geweest om dat te vermijden?

Moet dat dan?

Pluk, je moet wat dingen uit elkaar halen.
Ten eerste is er een groep mensen die 20 kilo of meer boven het nu gepropageerde ideaalgewicht zit, die dat helemaal geen probleem vinden. Er moet 'ineens' veel van af omdat 'iemand' dat zegt en 'onderbouwt' met een bmi of andere berekening.
Dit verschijnsel zie je ook bij pubers. 'Ineens' vinden ze zichzelf te dik terwijl dat voor gezond misschien nog wel meevalt.
Het is maar de vraag of dit soort 'waakzaamheid' echt helpt. Het is voorstelbaar dat het averechts werkt (het veel beschreven jojo-effect). Het is misschien juist wel verstandig om eens wat rustiger aan te doen met dat slankheidsideaal.
En dan nog: ja, je kunt ineens tientalle kilo's aankomen. De aanleidingen zijn al genoemd: zwangerschap, ziekte, leed en ellende, medicijngebruik, of schijnbaar 'zomaar'. Als je dan ook nog gezegend bent met dat andere fenomeen, je gaat 'ineens' veel minder gebruiken, dan valt daar niet tegenop te lijnen.
Gevolg: niets helpt, dus je zoekt je heil bij een dietist of literatuur of wat ook. En zie daar, de voedingsadviezen. Die helpen niet. Ze werken niet. Ze houden geen rekening met individuele verschillen die enorm kunnen zijn.
Gewoon doen wat de dokter of de dietiste zegt, helpt je dan van de wal in de sloot.
Daar krijg je 'ik heb alles geprobeerd, maar niks werkt' van. Daar krijg je bovendien van dat mensen vinden dat ze niet veel eten (en inderdaad, nooit snoep of koek of chips), maar die toch teveel eten. Niet in relatie tot gangbare of zelfs geadviseerde porties, maar in relatie tot hun gebruik.
Daarom werkt de maagoperatie wel (tenminste, als je geen feeder in je huishouden hebt). Maar of het nu wel zo gezond is om zoveel af te vallen, dat is weer niet zo zeker. Afvallen kost altijd spieren. Ook hartspier.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Er zijn hele grote verschillen tussen de mensen met overgewicht. Lijkt me inderdaad verstandiger om niet te focussen op "schoonheid" of enkel op BMI, maar meer op gezondheid en conditie.
"je kunt ineens tientalle kilo\'s aankomen" Ineens is relatief, maar de persoonlijke getuigenissen staan ook in deze draad. Maar ik vermoed dat bij de meeste personen met overgewicht dit een traject geweest is van minstens een paar jaar. En daar had het tijdig invoeren van een balansdag mogelijk verdere uitwas voorkomen. Of dat zou hebben bijgedragen aan een betere gezondheid is de vraag. Vermoedelijk wel.
"Afvallen kost altijd spieren. Ook hartspier". Dat is blijkbaar te voorkomen met een eiwitrijk dieet.

Strategiearmoede

http://www.ntvg.nl/publicatie/prevalentie-van-diabetes-mellitus-en-hart-en-vaatziekten-onder-turkse-marokkaanse-en-auto/volledig
Het onderzoek laat zien dat diabetes en hart en vaatziekten vaker voorkomen bij Turken en Marokkanen. "Na correctie voor geslacht, leeftijd, opleidingsniveau, overgewicht en bewegingsarmoede bleven deze verschillen bestaan."
Iets in de genen?
Maar dan nu de oplossing:"De hoge prevalentie van diabetes onder Turken en Marokkanen en van hart- en vaatziekten onder Turken duidt op een groot en groeiend volksgezondheidsprobleem, gezien de veroudering van deze migrantenpopulaties. Daarom is meer aandacht nodig voor primaire, secundaire en tertiaire preventie van beide aandoeningen. Dit kan bijvoorbeeld door de preventie van overgewicht en bewegingsarmoede "
Nou nee. Dat kan niet. Want de verhoogde kans is er sowieso, ook als er gecorrigeerd wordt op overgewicht en bewegingsarmoede.
Dit advies duidt op strategiearmoede. Er is kennelijk geen ander riedeltje dan preventie van overgewicht en bewegingsarmoede.
Zo komen de verhaaltjes in de wereld.
Groet,
Miriam Lavell

Hoogmoed voor de val

Pluk:"Maar ik vermoed dat bij de meeste personen met overgewicht dit een traject geweest is van minstens een paar jaar. "
Op basis waarvan vermoed je dat?
Het effect van de waakzaamheid waar jij om vraagt, leidt inderdaad vaak tot meer overgewicht over een periode van jaren. Maar het begin, ineens veel aankomen, daar wat aan willen doen en het lukt maar niet, kan binnen enkele weken zijn beslag hebben.
Het meest verwarrende aan voeding is dat de een van hetzelfde (eten/bewegen) slank wordt of blijft, terwijl de ander er moddervet van wordt.
Voor die laatste persoon is op dieet gaan hetzelfde als sociale isolatie van al die andere mensen die wel gewoon hun bord vol scheppen.
Ik hoop van harte voor je dat het jou niet overkomt. Maar hoogmoed komt voor de val. Dus kijk maar uit.
Een voordeel heb je natuurlijk en dat is dat je in een sociale klasse leeft die zich een montignac menu kan permitteren en dat ook lekker vindt.
Dat scheelt allicht ten opzichte van afhaalpizza.
Groet,
Miriam Lavell

Pragmatische preventie

En dan, aansluitend op het plan van CvZ: als het toch geld mag kosten dan lijkt mij het gratis verstrekken van groente en kookles een uitstekend middel voor leefstijlverandering.
Allemaal aan het montignacmenu, ongeacht inkomen.
Maar ja, dat vindt Royal Wassanen niet goed natuurlijk. Bovendien ziet het dietistengilde de voorgenomen subsidie natuurlijk al helemaal zitten. (nog) meer werk!
Waarmee ik maar gezegd wil hebben dat de keuzes die gemaakt worden vooral economische keuzes zijn. De beste keuzes voor de gezondheid vinden geen draagvlak bij de marktpartijen. De meest omslachtige wel.
En maar hopen dat we desondanks in toenemende mate gezond oude worden.
Yeah, right
Groet,
Miriam Lavell

Blijkbaar niet

Pluk:""Afvallen kost altijd spieren. Ook hartspier". Dat is blijkbaar te voorkomen met een eiwitrijk dieet. "
Pixel liet al zien dat dat juist niet aannemelijk is. Ook eiwitgebruikers verliezen spieren als ze afvallen.
Het ingewikkelde aan de werking van ons lichaam is misschien wel vooral dat processen wellicht van A naar B werken (eiwitten heb je nodig voor je spieren), maar dat je het niet om kunt keren (eet eiwitten als je af wil vallen, dan blijven je spieren heel).
Precies zo kun je theoretiseren over caloriën die het lichaam in stand houden, maar dat betekent niet dat je afvalt als je minder caloriën neemt. Ineens heeft dat lichaam dan minder caloriën nodig voor hetzelfde.
Waarom? We weten het niet.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

dat het allemaal niet zo simpel is, daar zijn we intussen wel achter .
Wat betreft de Turken: "Dat kan niet. Want de verhoogde kans is er sowieso, ook als er gecorrigeerd wordt op overgewicht en bewegingsarmoede." Bekijk het pragmatisch. Roken en overgewicht vermindert beide de levensverwachting. Je kunt het niet zomaar bij elkaar optellen, maar er is winst als je een van de twee factoren kwijt bent.
"Op basis waarvan vermoed je dat? " (het proces van jaren): gebaseerd op waarneming in de eigen omgeving. Mogelijk niet statistischt relevant genoeg, maar voor mij voldoende.
"Voor die laatste persoon is op dieet gaan hetzelfde als sociale isolatie van al die andere mensen die wel gewoon hun bord vol scheppen. " Wat een onzin!
Ik ben het met je eens, dat de keuzes die de overheid maakt getriggerd worden door economische factoren. Overgewicht kost de maatschappij veel geld. Maar ik denk dat dit een individue niet hoeft te weerhouden om na te denken over de persoonlijke consequenties en nadelen van overgewicht in zijn leven: levensverwachting, en kwaliteit van leven. En dan hebben we het duidelijke dus niet over BMI en schoonheidsideaal.
Wat betreft spierverlies bij afvallen. Enge gedachte! Ik probeerde te googelen, maar kon niets nuttigs vinden (wat bodybuilder-info). Heb jij een link?

Geen commentaar

Over spierverlies: Pixel gaf deze link http://www.kwakzalverij.nl/1201/Minder_spieren_met_het_dieet_van_dokter_Frank
Een van de claims van het dr Frank dieet is dat het (door het eiwitgebruik) tot minder spierverlies zou leiden. Dat is niet bevestigd in onderzoek.
Dat afvallen tot spierverlies leidt is common knowledge.
Pluk:"Bekijk het pragmatisch. Roken en overgewicht vermindert beide de levensverwachting. Je kunt het niet zomaar bij elkaar optellen, maar er is winst als je een van de twee factoren kwijt bent. "
Over roken had ik het niet. Over overgewicht: daar moet je kennelijk in geloven. Dat onderzoekje laat nu juist zien dat er ook zonder overgewicht een verhoogd risico is. Dat verhoogde risico raak je niet kwijt door afvallen.
Over sociale isolatie: hoezo onzin?
Nou ja, ik zei al: als je je montignac kunt permitteren en in zo'n omgeving verkeert, dan is er niet zoveel aan de hand.
Mijn schoonmoeder is in het afgelopen jaar 20 kilo aangekomen. Dit alles onder de deskundige begeleiding van de bejaardenverzorgsters. Zo heeft ze zich naar maat 50 gegeten aan eten dat haar niet eens smaakt en waar ze bovendien niet zelf bij kan. Het is haar voorgezet (u moet wel eten mevrouw).
Jazeker, je tafelgenoten hebben grote invloed op je eetpatroon. Wil je zelf controle (en geen commentaar), dan doe je er goed aan je te isoleren.
Groet,
Miriam Lavell

Verschil gezonde en ongezonde dikkerds

Pluk:"er is blijkbaar een heel klein percentage mensen met overgewicht die statistisch gezien geen groter risico lopen op hart- en vaatziekten dan "gewone" mensen. Dat is bij 3% van de mannen in die groep, en 10% van de vrouwen"
Ipv klakkeloos te stellen dat iedereen slank moet worden. Zou het dan niet handig zijn om eerst eens te kijken waarin deze mensen met overwicht en geen gezondheidsrisico in verschillen met de mensen die statistisch wel een groter risico hebben?
Het ging toch om gezond en niet om slank? Ik krijg sterk het idee dat ongezond als smoes wordt gebruikt om iedereen hoe dan ook esthetisch slank te krijgen zelfs als dat niet helpt omdat het risico aan erfelijke factoren ligt, zoals blijkt uit de link van Miriam.
Ik heb opgemerkt dat na zwemles, vlak voor het eten veel italiaanse ouders de gewoonte hebben om hun kind een zak chips of iets dergelijks te voeren, want och arme na drie kwartier zwemmen zouden ze toch anders van hun graat vallen wegens zwakte. Dat gebeurd bij zowel dikkere als dunne kinderen. Echter alleen bij de dikke kinderen hoor je sociale afkeur, alsof het niet ongezond zou zijn voor de dunne kinderen.
Bij dunne mensen is de kans op hart- en vaatziekten trouwens ook niet gelijk, maar hangt samen met een aantal ongezonde gewoontes en erfelijkheid. In principe zou de focus er op moeten liggen dat iedereen gezond moet eten, maar in de praktijk blijkt dat sommige mensen gezonder worden geacht te eten dan de rest van de mensheid, omdat ze dikker zijn.
Groetn Primavera

Primavera, klakkeloos?

"voor 97% van mannen met overgewicht, en 90% van de vrouwen is er wel een statistich relevant grotere kans op hart- en vaatziektes. " cijfers spreken voor zich.
In plaats van je te focussen op de (zeer)kleine minderheid zou ik de grote aantallen maar eens in de gaten houden.

Pluk53

"Ik denk alleen dat voor "veel" mensen met overgewicht het alarmlampje veel te laat is gaan branden. Waarom pas na 20 (of meer) kilo? Zitten al de mensen met overgewicht "onvermijdelijk" op hun huidige gewicht? Was er geen moment en geen manier geweest om dat te vermijden?"

Ik wil hier even uit eigen ervaring op reageren.

Ja, mijn gewicht is in de loop der jaren stilaan gestegen. Jij vraagt je nu af hoe het komt dat (sommige) mensen met overgewicht niet op een gegeven moment beseffen dat het nu of nooit is en ze dus er iets aan gaan doen (wat dat dan ook moge wezen).

Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar voor mij was het effectief alsof er ineens 30 kilo bij was. Natuurlijk ben ik niet één avond gaan slapen en 's morgens opgestaan met 30 extra kilo's aan mijn lijf. Maar het sloop er stilletjesaan in. Geen weegschaal in huis, teveel eten, eenzame avonden, ... allemaal redenen (geen excuses) waarom de kilo's er bijna ongemerkt bijkwamen. En vooral, niemand in mijn omgeving die opmerkingen maakte. Ik hoorde wel eens een opmerking op straat, maar noch in de familie, noch bij de vrienden werd er iets van gezegd. Mijn kleren (allemaal rek en stretch stof) werden ook niet noemenswaardig te klein (ach, een beetje strak, maar zo erg was dat toch niet...).

Er zit ook een heel systeem van ontkenning achter. Struisvogel spelen.

En dat allemaal omdat ik emotioneel helemaal in de knoop zat.

Ik vind het verschrikkelijk dat het allemaal zo gelopen is. Ik vind het zo erg dat ik niet eerder, toen het nog makkelijk kon, heb ingegrepen. Ik vind het erg dat ik mijn lichaam blijkbaar ontregeld heb.

Maar ja, ik wist toen ook helemaal niet wat de gevolgen zouden kunnen zijn.

Katrien

Katrien

eerlijk verhaal. Je bent de enige niet. Je zult vanaf het "hier-en-nu" verder moeten. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet.

Miriam, montignac; lichtjes ot

"Een voordeel heb je natuurlijk en dat is dat je in een sociale klasse leeft die zich een montignac menu kan permitteren en dat ook lekker vindt" Zit er dan toch een voordeel om kinderen te leren om meerdere smaken te waarderen, en het niet te houden bij friet en appelmoes. Voor mijn gevoel is Montignac voor iedereen betaalbaar. Je bespaart op fris/alcohol/snacks/snoep/ijsjes. Daar kun je heel wat kaas en kip voor kopen.