Ik vier mijn verjaardag en er komt bijna niemand

ook nog een rond getal

maak dan een uitnodiding met grote letters:

HIEPERDEHIEP ..... IK WORD 30/40/50

en verstuur die dus echt op tijd.
Als mensen dan nog niet komen, kan ik me gezien de manier waarop je je hier opstelt, voorstellen dat er iets meer aan de hand is. Misschien moet je dan toch eens nadenken over je vriendschappen, hoe je over komt op andere mensen e.d.

borrel

Als het de verplichting is dat degene die je helpt bij jou op je feestje moet verschijnen, dat je perse iets terug verlangt, tsja, dan krijg je dat..
Je moet helaas je verwachtingen omlaag schroeven en het doen met de mensen die wel komen.

jongste

Mijn jongste is midden in de zomer jarig en er kan dan nooit een feestje worden gegeven omdat altijd iedereen op vakantie is. Vind ik altijd zo jammer. Dus we doen het altijd voor de zomervakantie voor familie en een kinderfeest na de zomervakantie omdat dan al die kinderen weer 'fris en fruitig' aan een nieuw schooljaar beginnen.

Anders organiseer je een nieuwjaarsborrel in combi met je verjaardag! Is toch ook leuk? (Vind ik dan...)

ingewikkeld

Maar als ik nu de enige vriendin was geweest (die met dat kindje van 6) die had willen komen (misschien wel heel graag) dan had ik me nu idd niet 'omarmd' gevoeld en zou ik de volgende keer minder hard voor je feestje willen rennen..
Sowieso vind ik een feestje geen feestje meer als het moet! Misschien voelen mensen dat?

Ik snap je teleurstelling op zich wel

(rottijd gehad, eindelijk een feestje etc.), maar wat ik nu niet zo aardig vind is dat je het hebt afgezegd. Hoe komt dat over op de mensen die wel wilden komen?
Ik zou doen zoals Mijntje zei: verwelkom de mensen die toch voor jou willen komen. En pas je plan aan. Niet de hele dag, maar bijv alleen iets feestelijks rond het avondeten. Met zijn allen uit eten, of zelf thuis een mooie maaltijd bereiden. Verschillende gangen, fijne muziek erbij. Wordt vast gezellig en dan hebben de mensen die wel willen komen, niet het gevoel dat ze niet belangirjk genoeg zijn om een feestje door te laten gaan.

ik begrijp je wel hoor

Ik ben jarig op 28 december en heb elk jaar hetzelfde gezeur. Het hele jaar ga ik trouw naar alle verjaardagen en bij mij zijn ze altijd moe van kerst en druk voor oud en nieuw. Ieder jaar is er wel iets. Voor mijn 50e verjaardag had mijn man al 6 weken van te voren doorgegeven aan iedereen dat hij vond dat er in dat jaar toch wel iets leuks moest gebeuren maar nee, helaas. Ook niet gelukt en het viel nog wel in het weekend toen . Ik ben er onderhand aan gewend maar baal er elk jaar weer van en nee, ik vind dus niet dat jij kinderachtig bent en dat je zeurt. Zo iets doet gewoon pijn .

Ik kijk er anders tegenaan Jobke

Kennelijk zit ik heel anders in elkaar maar ik zou er totaal geen probleem mee hebben als naaste familie niet kan op de door mij voorgestelde dag. Jammer dan, dan vier ik het op een andere dag of ze komen een jaartje niet. Vindt het ook wat kinderachtig overkomen dat je er zo aan hecht dat ze op je verjaardag komen. Misschien vind jij t belangrijk om altijd alle verjaardagen af te lopen, maar accepteer ook dat andere mensen dat minder belangrijk vinden in plaats van je dan zo verbolgen te voelen. En als je t idee hebt dat echte vrienden wel naar je verjaardag zouden komen dan vind ik dat je een raar criterium hebt om echte vrienden te selecteren. Ook verwacht je kennelijk dat mensen die jij hebt geholpen hun "dankbaarheid" moeten tonen door op je verjaardag te komen.
Ik denk dat jou grootste probleem zit in het belangrijk vinden van je verjaardag en er van uit gaan dat anderen dat net zo belangrijk vinden. Ik denk dat als je dat los kunt laten en gewoon vrienden als vrienden kunt zien, ongeacht of ze op je verjaardag komen of niet je het jezelf een stuk minder moeilijk maakt. Ik denk dat mensen ook niet wegblijven omdat ze jou niet de moeite waard zouden vinden ofzo, ze zullen heus waarderen wat je voor ze doet maar willen dat misschien op een andere manier tonen dan op een verjaardag komen.
Los daarvan is 3 weken van te voren plannen tegenwoordig met alle drukke gezinnen ook rijkelijk laat. Als ik naar mijn eigen agenda kijk dan zit die al tot half januari vol met allerlei leuke dingen. En tja, zou jij iets anders afzeggen voor een verjaardag? Ik niet, ten eerste omdat ik dan een al eerder gemaakte afspraak niet na kan komen en ten tweede omdat ik verjaardagen niet belangrijk vind en door de grote drukte van 21 man vaak ook niet zo gezellig. Ik kom dan liever tussendoor een keertje wanneer je echt aandacht voor elkaar kunt hebben.

3 weken van te voren laat??

Dat heb ik hier nu al een paar keer gelezen, maar bij mijn familie- en vriendenkring is 1 à 2 weken van te voren gebruikelijk. Voor bruiloften en andere grote feesten een week of 6 van te voren. Maar verjaardagen niet hoor. Ook niet als de verjaardag in een drukke periode valt.

Dat er maar 7 van de 21 genodigden kunnen komen, is jammer. Blijkbaar was dat voorgaande jaren niet? In dat geval is het gewoon toeval denk ik dat er veel niet kunnen, kun je wel eens een keer hebben. Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die op jouw verjaardag al pakjesavond vieren.

Jobje

"Pff ik vraag nog eens iets hier zeg jemig"

Jammer dat je zo reageert.

Iedereen reageert hier in deze discussie met goede bedoelingen. Niet om je aan te vallen, maar om je te laten zien hoe zij naar een dergelijke situatie kijken. Daar kun je toch je voordeel mee doen?

Je lijkt je de reacties hier op het forum heel persoonlijk aan te trekken. Eigenlijk net zoals je je de afzeggingen voor je feestje heel persoonlijk aantrekt. Ik denk dat je jezelf daarmee tekort doet.

Jobje,

Je hebt een ruige periode achter de rug. En je wilde graag uitpakken met je verjaardag. Je wilde je leven vieren. Maar het loopt anders dan je had gehoopt en verwacht. Leven is dat wat je overkomt, terwijl je plannen maakt. Niet bij de pakken neer gaan zitten. Vier je leven, vier je verjaardag, op een andere manier dan gepland.
Mijn verjaardag ligt ook niet zo lekker in het jaar. Ik ben gestopt met verdrietig daarover zijn. Ik vier feestjes op een ander tijdstip: ik heb al eens een stamppottenfeestje gehouden, en al eens een soepfeestje. In Januari vierde mijn familie altijd een feestje omdat Januari de saaiste maand is. Geen verjaardagen, maar gekke, onverwachte feestjes. Go for it.

jij geeft aan als je kind niet meer

Gelooft dan kun je er om heen plannen. Ik leg uit dat dat bijvoorbeeld niet gaat. Wij doen in mijn familie niet aan verjaardagen maar vieren Sinterklaas met toeters en bellen. Ik vertel datomdat het mischien een nuttig perspectief is. Ik realiseer je door jou bericht dat ik wat zorgvuldiger met verjaardagen om moet gaan omdat dat voor veel mensen belangrijk is..

maar als jij dan gaat stampvoeten dat iedereen naar doet dan vind ik dat toch bizar...

Mijk

geboortedag

Ik ken iemand die 6 december jarig is. Toen hij jong was vierden ze zijn verjaardag altijd op 6 november!

Dus hij had een verjaardag (6 november) en een geboortedag (6 december).

Je schrijft dat jullie gewend zijn verjaardagen op de verjaardag zelf te vieren. Als dat de gewoonte is, begrijp ik wel dat het moeilijker is om dat los te laten, maar het is niet onmogelijk!

Dus je kan - als je dat wilt (!) - die gewoonte doorbreken en het gewoon op een ander, geschikter moment vieren.

afzegging

Ik gaf laatst een etentje voor een paar vriendinnen (speciaal, doe ik normaal nooit) en toen heeft er ook eentje vlak van tevoren afgezegd.

Ik heb niet eens gebaald, want uit haar berichtje begreep ik gewoon dat het allemaal teveel voor haar is (dat had ik uit ander contact met haar ook al een beetje begrepen), dus ik heb mijn begrip geuit en haar sterkte gewenst.

Dus niet al die afzeggingen persoonlijk opvatten. Niet doen, het is dan veel pijnlijker voor jou, dan zeer waarschijnlijk het geval is.

Het is jammer, maar verzin een list en vier het alsnog, zou ik zeggen.

En probeer je teleurstelling kwijt te raken. Brengt je nl. niets en dat is zonde.

Klopt niet feestbeest

Uitnodiging was anderhalve week van te voren en verjaardag is over ruim anderhalve week.
Ruim 3 weken van te voren dus. Ruim op tijd lijkt mij.

Tja Jobje, ik weet niet of je er iets van moet denken of dat het ongelukkig toeval is. Ik heb in de directe familie ook mensen die een verjaardag niet bovenaan hun lijstje hebben staan. Dat weet ik, dus daar denk ik dan verder niks bij. Maar als iedereen zo zou denken, tja echt leuk zou ik dat ook niet vinden.

Je geeft nu aan dat dit blijkbaar je vrienden niet zijn. Denk je dat nu pas, of speelde er al meer?

termijn

Ik vind 3 weken niet lang hoor.
En ruim op tijd, tsja, wat is dat. Voor mij is het ruim op tijd, maar ik vind afzeggingen dan ook geen probleem.
Geef ik iets waar ik liever niet teveel afzeggingen voor heb, dan zorg ik toch wel dat ik uitnodigingen eerder de deur uit heb.

Nou en toch

Doen wij een verjaardag, ook een kroonjaar, de uitnodigingen max 2-3 weken van te voren uit. En komen mensen vaak toch wel even aan, ook als ze nog iets anders gepland hebben. En merk ik niks van Sinterklaasdrukte op de 29e.
Nu wil ik Jobje niet alsnog een complex aanpraten, maar ik vind dat ze dus wel een punt heeft. Vervelend als dit zo loopt. Echt fijn feesten zit er dan niet in hè.
Ik zou wel iets gaan doen met dat ene gezin met kind van 6. Zo is het ook sneu voor hen.

Volgens mij

maakt het geen bal uit hoelang van tevoren je je gasten uitnodigt. Als ze niet van plan zijn om te komen en andere zaken belangrijker vinden komen ze toch niet.
Ik vind voor een verjaardag een dag of tien van tevoren tijd genoeg trouwens, kom op zeg, het is geen bruiloft of zo.

eens met Violetta

'Ik vind voor een verjaardag een dag of tien van tevoren tijd genoeg trouwens, kom op zeg, het is geen bruiloft of zo.'

Ik weet wanneer mijn vriendinnen en familieleden jarig zijn, en ik weet meestal ook wel zo ongeveer wanneer ze het vieren (altijd op de verjaardag zelf, of juist altijd het weekend erna, of ...). Dus een uitnodiging twee weken van tevoren is echt wel op tijd.

het lijkt nu net

of 14 volwassenen allemaal individueel hebben afgezegd. En dat zou wel zuur zijn natuurlijk. Maar misschien is het wel zo dat er een gezin met 3 kinderen heeft afgezegd omdat zij een sinterklaasfeestje hebben op het werk van een van de ouders. En dan daalt het aantal gasten natuurlijk al behoorlijk snel.

het voordeel

van verjaardagen, kerst- en andere feestdagen is dat je eigenlijk altijd weet wanneer het valt. Je hoeft je agenda of kalender er maar op na te slaan en je ziet wie er jarig zijn of wanneer Kerst enz. valt.

Soms viert iemand het op een andere dag, dat kan, dan kan het gevolg zijn dat er mensen niet kunnen komen.

Maar het is toch van de pot gerukt als je dan hoort dat je kinderachtig bent dat anderen jou niet even een avondje jarig kunnen laten zijn?
Dat je daarvoor gewoon 6 weken (! wie verzint zoiets, je weet toch wanneer iemand jarig is?) van te voren een bericht voor uit moet doen en dan maar moet afwachten?
Dat het anderen blijkbaar niets interesseert, dat maakt je niets stoerder of meer "zen" in het leven staan.

Het is gewoon balen als mensen hun huis vol lekkere dingetjes halen, zin hebben in een feestje en dan horen dat mensen andere prioriteiten hebben. Stel nou dat jarig Job het hele jaar al moeite heeft om afspraken met vrienden voor elkaar te krijgen, dat ze de familie al niet al te vaak ziet.
Mag ze dan álsjeblieft balen als ze iets organiseert, misschien al voorbereidingen heeft gedaan, en iedereen laat het afweten?

Denk je echt dat het leuk is zo een feestje te organiseren een volgende keer?

margo

ook jij redeneert vanuit het feit dat omdat de jarige het belangrijk vindt, iedereen het dus belangrijk genoeg moet vinden.

het punt is: iederéén heeft een verjaardag. Dus er zijn 7 miljard verschillende ideeën over hoe je dat zou moeten/willen vieren.

En natuurlijk zul je iemand die je na staat, liever een plezier doen dan iemand wat verder weg van je staat. Maar ik ga echt niet per uitnodiging heel goed nadenken of iemand ernstig gekwetst raakt of niet.

gr Angela

balen

Natuurlijk mag iemand daar best van balen. En dat uiten ook nog. Alleen de manier waarop Jobje dit deed vond ik niet zo volwassen. Er lijkt bij haar ook erg weinig 'ruimte' voor het beeld dat mensen er ook heel anders tegen aan kunnen kijken en dat ze er zelfs heel misschien ook anders mee om zou kunnen gaan. Ja, dan maak je het jezelf niet makkelijk…

wat een gezeur

Iedereen die niet kan heeft zich nota bene netjes afgemeld. Als je kort van tevoren iets organiseert, calculeer dan vooraf in dat een groot deel van de genodigden misschien al iets anders heeft op die dag.
En doe dan wat leuks met de mensen die wél komen, als je toch niet wilt schuiven. Ga lekker naar een restaurant of nodig iedereen uit voor de dierentuin.
Op mijn verjaardag komt bijna nooit meer dan 6 man, want ik ben midden in de zomervakantie jarig. Pech, ik geniet dan wel extra van de verjaardagen van anderen en maak het op andere momenten hier gezellig.

Ook

Ik ben jarig in een maand zonder rare feesten en festiviteiten maar ook ik vier mijn verjaardag niet meer, ook niet de ronde getallen.
Er komt (kwam) gewoon eigenlijk niemand.

flexibel

De inkopen waren nog lang niet gedaan, Margo.
Misschien ben ik heel flexibel. Ik ben ook bijna jarig en heb nog geen plannen. Misschien komt er iemand langs, misschien ook niet, ik weet nog niet wat ik ga doen. Ik weet ook nog niet of mijn man vrij kan nemen. Voor mijn part ga ik samen met mijn oudste een taart bakken en daarna een dvd kijken, liggend onder een deken op de bank. Vind ik ook leuk. Ik zie wel. Ik ben eraan gewend dat dingen altijd anders lopen dan ik van tevoren bedenk.

Vriendschap, familiebanden

Als iemand niet op je verjaardag komt zonder daar een hele goede reden voor te hebben dan voel je waarschijnlijk je minder gewaardeerd. Er zijn natuurlijk mensen die helemaal niet om verjaardagen geven en je hebt ook altijd wel een paar types in je familiekring of vriendenkring rondlopen die niet van feestjes houden en dus sowieso niet komen. Echter bij de mensen waar je normaalgesproken wel op elkaars feestjes komt kan het al een afwijzing voelen. Je bent dan duidelijk geen prioriteit voor die mensen. En daardoor zie je toch de band die je met die mensen hebt anders. Blijkbaar is jouw vriendschap niet zo belangrijk voor ze. Zeker als jullie normaal gesproken wel allebei waarde hechten aan dit soort zaken. Ik kan me dus wel voorstellen dat Jobje gekwetst is.

Als mijn vrienden me uitnodigen voor een verjaardagsvisite of feestje dan zal ik altijd proberen te gaan. Zelfs als het logistiek me niet uitkomt of er geen zin in heb. Ik doe het namelijk niet voor mezelf maar voor die ander. Voor die ander is mijn aanwezigheid blijkbaar belangrijk. Als ik zo afzeggen met een stomme reden (te druk, moe) dan is dat gewoon niet leuk voor die ander. En ondanks dat ik misschien echt druk en moe ben zal ik uit liefde voor die persoon toch komen. Dus tenzij ik echt niet kan (ziekenhuis, werk wat ik niet kan verschuiven) kom ik of ik nu wel of geen zin heb.

Een week of 2 van te voren uitnodigen vind ik overigens echt heel redelijk.

jaina

het is juist niet zo dat ze altijd wel komen, lees Jobjes reactie maar. ze had het juist niet gevierd een aantal jaren en verder gaat het ook vooral om vrienden waar ze van baalt. maar die nodigde ze juist zelden uit (wel familie).
dus het verhaal blijft in mijn ogen dat zij het heel persoonlijk opvat, jij ook, en dat mensen haar DUS minder zouden waarderen. Die link zie ik niet
gr Angela

nee, ik bedoel

Nee, ik bedoel dat ik het vervelend vind dat anderen bepalen of iemand zeurt of niet. Die mensen redeneren namelijk net zo goed vanuit zichzelf als ieder ander. ("het interesseert MIJ niet, dus JIJ mag niet zeuren")

Zelf vier ik mijn verjaardag al bijna 20 jaar niet meer en de mensen die jaren ervoor niet wilden/konden komen sturen niet eens een felicitatie. Hoeven ze niet te komen, hoor je nog niets. Heel apart en als ik daar mijn conclusies uittrek, ben ik daar net zo vrij in als anderen die dat niet wensen te doen.

Ik vind het vaak een beetje ikke-ikke en dat te bespeuren vind ik jammer.

he bah

Ik vind het zo dwingend allemaal.
Voor mij zijn verjaardagen gewoon niet belangijk.
Mag dat ook?
Heb al een flink conflict in familie gehad omdat ik een verjaardg vergeten ben. Tsja, jammer dan, ik vergeet mijn eigen verjaardag nog.
En ik ben lang niet altijd in de stemming voor feestjes, heb het soms druk genoeg met mijn eigen leven. Ik doe mijn best, meer kan ik er niet van maken. Feestjes die als een verplichting voelen, bezorgen me meer stress dus daar moet ik al uitgeruster voor zijn om daar naar toe te willen.