Het verdwijnen van tijdschriften

Ik had vroeger altijd wel een abonnement en kocht daarnaast nog minstens wekelijks een tijdschrift. Tegenwoordig lees ik alleen nog de Kampioen. Soms stapelen die zelfs op en lees ik er drie op zondagochtend. In het weekend krijg ik een papieren krant (doordeweeks digitaal), daar ben ik dan wel een paar uurtjes mee zoet.

Mij maakt het niets uit, ben geen tijdschriftenmens kennelijk. Ik lees wel elke dag een papieren krant, daar geniet ik van. En boeken, ook elke dag. 

Grappig dat je de Kampioen noemt, want dat is het enige tijdschrift dat ik krijg maar ik vind er helemaal niets aan. Suffe verhalen, te veel advertenties misschien ook, het kan me in elk geval niet boeien. 

Ik heb nooit tijdsch

Wilgenkatje- schreef op 20-06-2021 om 19:53:

Ooit, heel lang geleden, was ik dol op tijdschrift KINDEREN en later GROTER GROEIEN. Nu wilde ik mijn zwangere dochter een blad cadeau doen, maar daar had ze geen enkele belangstelling voor. Ze haalt boeken uit de bieb en vindt van alles online.

Iemand schreef net dat we ongeduldiger zijn geworden, dat gevoel heb ik ook. Alles wat je wilt weten is snel te vinden, vlot binnen handbereik. Er bestaan ook geen schoolkinderen meer die plaatjes uit tijdschriften knippen voor hun werkstuk...

Dat klinkt als iets negatiefs. Alsof het alleen met ongeduld te maken heeft. Als ik tijdens een wandeling in een stad langs een bepaald gebouw loop, vind ik leuk om op te zoeken wie de architect is en wanneer het is gebouwd. Of als kind vraagt waarom Noord Macedonie niet gewoon Macedonie heet. Of wat de beste route is om naar de vaccinatielocatie te fietsen. Of waarom een specht tegen een boom aantikt. Of hoeveel het minimumloon voor een 19-jarige ook alweer is etc etc. Ik snap dat je dat vroeger ook met een kaart, encyclopedie of in de bibliotheek kan opzoeken. En dat dat veel meer geduld kostte. Maar eerlijk gezegd deden wij het zelden 

Nee, ik bedoel het niet perse negatief, ik blader ook graag overal heen. Maar het is wel zo dat we gewend raken onszelf constant te onderbreken door bv iets op te zoeken ( waar je vroeger echt niet stante pede naar de boekenkast was gerend om atlas of encyclopedie te raadplegen ) en dat geconcentreerd doorlezen/doorwerken meer moeite kost. Vind ik dan. Je focus verschuift steeds. 

Ja, dat herken ik eerlijk gezegd wel van sommige mensen: dat altijd alles willen checken, opzoeken, verifiëren, tijdens een gesprek, dat is erg afleidend. Als ik zeg: hoor je dat geluidje, wat zou dat voor vogel zijn? Dan vind ik het uitstekend als mijn gezelschap zegt: geen idee. Of: uhhhh.... een merel? Prima antwoorden. Je hoeft niet meteen je vogelgeluidenapp te raadplegen. Of: wanneer was ook alweer Balkenende I? Hoef je ook niet te googlen. 

Aan de andere kant: niet alle mensen die om de haverklap iets willen laten zien op hun telefoon kunnen alleen nog maar korte stukjes lezen. Er zijn er zat, ook jongeren, die voor de lol Grand Hotel Europa doorakkeren. Voor mijzelf heeft het een ook niet per se met het ander te maken. Veel tijdschriften bijvoorbeeld, om terug te keren naar de beginvraag, bevatten naar mijn smaak juist te weinig lange of wat diepgaander verhalen. 

"Maar dat is toch heel.iets anders Alkes? Dat we nu alles.direct kunnen opzoeken is ontzettend handig. Zonder meer. Maar de rust nemen om een papieren krant te lezen of een tijdschrift is een beetje weg. Is toch anders."

Ik beken eerlijk dat ik vroeger de helft van de papieren krant niet las. En ook De Groene of Vrij Nederland gingen vaak grotendeels ongelezen bij het oud papier. Voor mij was het niet zo dat het vroeger beter was. (overigens heb ik nu een digitaal abonnement op genoemde bladen en de krant. Nu kan ik dus ook wachtend op de bus op mijn telefoon een artikel lezen  of 's nachts als ik niet kan slapen. Ik lees nu meer dan vroeger)

Wilgenkatje- schreef op 20-06-2021 om 19:53:

Iemand schreef net dat we ongeduldiger zijn geworden, dat gevoel heb ik ook. Alles wat je wilt weten is snel te vinden, vlot binnen handbereik. Er bestaan ook geen schoolkinderen meer die plaatjes uit tijdschriften knippen voor hun werkstuk...

Nee, maar wel verplicht voor CKCV op de middelbare school, en dan ontstaat dus het probleem dat er thuis geen tijdschriften zijn maar ze ook niet naar school mochten. En ze mochten het ook niet met de computer doen, want het moest in 3D. Was een leuke opdracht. 

Nou heb ik wel tijdschriften in huis, maar niet waar het soort plaatjes in staan die zoon nodig had. Ik lees 'Genoeg' heerlijk om even tot rust te komen in de tuin. 

oh ja dat herken ik, als ik alleen ben dan zet ik soms een film op pauze omdat ik eerst wil weten waar ik die ene acteur nou toch van herken. Vroeger moest je dagen peinzen of rondvragen de dag erop bij je collega's. Wat dat betreft kan je je nieuwsgierigheid wel sneller bevredigen. (idem voor kasteeltjes / locaties in bepaalde films) of het vogel geluid, of Balkenende I. Ik kan niets meer 'laten gaan', best irritant eigenlijk. Ik lees alleen op vakantie inderdaad, op het strand. Meestal omdat ik daar amper bereik heb, en ik nog steeds een 1000mb abonnement heb, dus ik wil niet alles opmaken in een dagje strand. (plus het leest niet lekker, mobiel in het felle licht) dus dan koop ik een paar tijdschriften. De rest van het jaar lees ik ze nooit. Ik heb hier een stapel Linda's liggen, gekregen via via en die liggen er nog steeds (ongelezen) terwijl ik dat een heel leuk blad vind. 
Vroeger was ik abonnee van de Libelle en ik las heel vaak de Kinderen of Ouders van Nu, maar ik begon inderdaad die jaarlijkse cyclus te herkennen, iedere keer dezelfde dingen in zo'n blad. Wat dat betreft vermaak ik me nu meer al googlend, vind leuke hacks op Pinterest en lees leuke artikelen op blogs van verschillende mensen. Het is online veel gevarieerder

Er is ook gewoon teveel gratis of tijdelijk gratis op internet te vinden. Hele boeken en achtergrondartikelen. Ook per artikel te betalen of online goedkoper te betalen. Dat had je vroeger niet. Voor gratis kon je naar de bieb, dat is toch een relatieve onderneming.

Zo'n beetje tot 2010 inderdaad had ik nog een papieren krant en kochten de kinderen, eventueel naast een jaarabonnement, nog wekelijks een blad dat ze mochten uitzoeken. En zoals ik nu elke maand een vijfde lot koop kocht ik vanaf mijn 18e elke maand een Opzij. Daar heb ik, gek genoeg nooit een abonnement op gehad.

Veel eerder kocht ik de Volkskrant en de Vrij Nederland, periodiek van alles anders, en tot nu toe de Groene, maar die krijg ik nu doorgegeven. Toevallig ook een paar Libelle's gehad.

https://www.vn.nl/moederhart-vrouwenemancipatie/

Alleen vandaag gratis te lezen - en tegelijk te beluisteren in de podcast. De tekst loopt synchroon.

Dit is toch duidelijk een boomer-topic. Zelf dingen opzoeken op je mobiel...

"Hey Google, wanneer was Balkenende I?"

Wat je wel een beetje krijgt, door online te lezen, is dat je in een trechter zit. Net als met al doe logaritmes. Heb je een heel tijdschrift, dan kom je ook artikelen tegen die je niet direct zou opzoeken, maar die toch interessant blijven. Lees je losse columns en blogs, dan stuit je daar minder snel op. Of lezen jullie hele tijdschriften online?

Ik heb laatst een tijdelijk abonnement op een krant genomen; online en in het weekend de papieren versie. Ik kon me nog herinneren dat ik vroeger het fijn vond om op zaterdag de krant door te spitten. Maar nu merkte ik dat ik als ik op zaterdag de krant zag, de interessante artikelen al online gelezen had. Dus het doorbladeren tot ik iets zag wat ik ook interessant, maar niet gelezen was, dat was niet zo leuk.

En eigenlijk heb ik ook gewoon de rust niet meer, voor zo'n hele krant

Haha, ik ben niet eens een boomer maar ik kan die dingen wel makkelijk laten gaan. Graag zelfs. Als ik in een gesprek me iets afvraag (wanneer was Balkenende I) dan vind ik het leuk om zeg maar hardop in onze geheugens te graven om te kijken of we het nog weten, zoiets. Als ik die info echt direct ergens voor nodig heb, dan vraag ik het niet in een gesprek, dan zoek ik het gewoon zelf in twee seconden op. 

In andere gevallen vind ik het juist een beetje irritant als je dan direct gaat hey-googlen. Dat onderbreekt voor mijn gevoel het gesprek. Maar goed. Ik heb ook nog een dagelijkse papieren krant en de rust daarvoor, en ook voor dikke boeken, dus ik zal wel extreem ouderwets zijn