Corona, nog de juiste koers?

stuipen

Slecht onderwijs, geen theaters, nauwelijks horeca, thuis werken, bijna niemand in mijn nabijheid. En dat nog 2 jaar mét een vaccin. Mij jaagt dat de stuipen op het lijf.

Ach

Ach, ik zie allerlei mensen zich niet aan de regels houden, onbewust. Op facebook plaatsen dat iedereen zich aan de regels moet houden, en daaronder een foto van hun barbecuefeestje met max. 50 cm afstand. Een kind thuis hebben in afwachting van het testresultaat, zelf verkouden zijn en toch collecteren langs de deuren (inmiddels mopperend op anderen die te dichtbij komen). Etc.
En het is niet eens kwaadwillendheid, maar onnadenkend volgens mij.

Terechte kritiek

Natuurlijk heeft het medisch gezien meer zin om je te richten op wat je kunt doen om de risico's te beperken, dan om je energie te besteden aan kritiek op de onlogische maatregelen van de overheid. Maar het kan ook allebei. Ik vind de kritiek op de 'drie mensen ontvangen'-maatregel heel terecht. Dat begrijpt toch niemand? Hoezo maakt het niet uit hoe groot je huishouden is, hoe groot je huis is, maar gaat het om het aantal mensen dat je ontvangt? Dat slaat echt nergens op. Als de overheid wil dat de regels beter nageleefd worden, zal ze toch ook echt zelf moeten zorgen voor meer duidelijkheid.

'Gebruik je gezonde verstand' is niet goed genoeg. Niet iedereen kan even goed nadenken. Het is wel min of meer goed gegaan in april en mei (maar ja, dan wel met horecasluiting en schoolsluiting) maar zo'n intelligente lockdown lukt nu kennelijk niet meer. De regels zijn te vaak veranderd, er zit te veel onlogica in. Dat mag de overheid zich best aantrekken. Het gaat gewoon niet goed nu.

Toch

Snap ik het niet.

'Ik probeer me altijd te realiseren dat bezoek van 1 persoon niet alleen het bezoek van die ene persoon is, maar in de slipstream ook het bezoek van al die mensen, waarmee die ene persoon contact heeft gehad'

Maar daarvoor maakt het toch niet uit in welk huis het bezoek plaatsvindt? En daar lijkt het wel op met de huidige maatregelen.

Ja dus Elena

Als je bedenkt dat 1 persoon een slipstream heeft van andere mensen dan houd je die gezellige ontmoetingen gewoon niet meer. Bij niemand in huis. Of je brengt het aantal huishoudens/deelnemers naar beneden. Je doet iets. Maar je gaat niet puzzelen of je afvragen waarom het ene huis of het andere huis er al dan niet toe doet.

Dat is toch muggeziften?

Voor mij is het misschien ‘anders duidelijk’

Door verschillende mensen worden verschillende belangenafwegingen worden gemaakt. Scholen zijn een goed voorbeeld. Disclaimer vooraf: wat ik nu ga schrijven is beslist niet volledig en niet ‘hard’ te maken. Het is bij elkaar gescharreld met behulp van verschillende wetenschappelijke bronnen maar natuurlijk op deze manier op een hoop gegooid niet wetenschappelijk onderbouwd.

<10 raken kinderen waarschijnlijk minder vaak besmet <20 raken ze waarschijnlijk net zo vaak besmet en hebben ze dan net zo veel virusdeeltjes bij zich als volwassenen. Wel lijkt de leeftijdsgroep 10-20 verhoudingsgewijs minder ziek te worden wat betekent dat ze minder symptomen hebben. Pre- of asymptomatische besmettelijkheid lijkt lager want minder ‘krachtig’ (niet hoesten en niezen maar ademen en praten). Wel hebben kinderen doordat de scholen open blijven per saldo veel meer sociale contacten dan volwassenen, waarbij ze ook nog eens geen afstand houden. Ook is het natuurlijk simpelweg zo dat alle leeftijdsgroepen met symptomen moeten thuisblijven. Volwassenen moeten ook in alle gevallen zoveel mogelijk thuis werken en afstand houden. Kinderen zullen in de regel alleen mensen binnen hun eigen huishouden besmetten. Oftewel: als iedereen zich aan de regels houdt, zullen volwassenen buiten het eigen huishouden niemand besmetten maar <20-ers wel, namelijk in de korte tijd dat ze asymptomatisch besmettelijk zijn. Hierdoor is het mogelijk dat hun aandeel in de epidemie op dit moment per saldo groter is.

En dan: scholen sluiten of niet? Dat is een politieke afweging. Hoe is de opbrengst in relatie tot de prijs? Wat is de schade van een schoolsluiting? Als je de totale pijn moet verdelen, vind je het dan redelijk dat deze groep deze pijn draagt? Wat zijn de gevolgen op langere termijn (individueel, sociaal, economisch) voor de hele samenleving? Als ik die vragen beantwoord op basis van de informatie van nu en mijn eigen waarden, vind ik het reeel dat de scholen openblijven. En niet alleen omdat mijn kinderen heel slecht gedijen bij online onderwijs. Ik denk eerlijk gezegd dat mijn kinderen er op termijn wel weer ok uitspringen, misschien met wat vertraging en met een ellendige tijd in hun rugzak. Maar ik denk ook dat er veel kinderen zijn die die achterstand niet meer gaan inhalen of pas op veel langere termijn.

Er is nog altijd zoveel onduidelijk. Als het alleen over ‘nu’ zou gaan, betekent ‘de schouders eronder zetten’ iets anders dan als je rekening moet houden met effecten op langere termijn. En juist daar heb je niet goed zicht op. Wetenschap hoeft die afwegingen niet te maken, kan geen waarden wegen. Politiek moet dat doen. Het is de enige reden van bestaan van een politiek systeem binnen een democratie. Ik begrijp heel goed dat politici hier ontzettend mee worstelen. Ik vind de insteek van het Red Team heel goed: kritisch zijn doe je om denkkracht bij te dragen, niet om lullig te doen, verwarring te stichten of autoriteiten te ondermijnen.

En dan, op een persoonlijk niveau: mijn kinderen vertonen buiten school nauwelijks risicovol gedrag. Ze houden zich inmiddels op eigen initiatief goed aan de regels, ontmoeten niet teveel mensen, houden keurig afstand, dragen mondkapjes in binnenruimten, komen niet in cafés of op andere plekken waar veel mensen komen, enzovoorts. Als alle volwassenen zich om te beginnen eens aan al die regels zouden houden, zou schoolsluiting waarschijnlijk helemaal niet nodig zijn om de R0 onder de 1 te krijgen.

Afwegingen maken

Het is ingewikkeld. Zoon vertelde gisteren over een collega die positief getest was en wat klachten had, terwijl partner negatief testte en geen klachten ontwikkelde. Raadselachtig. Ook in het voorjaar waren er families die in heel verschillende gradaties effecten ondervonden van COVID-19.

Als een kwetsbare persoon liever bezoek krijgt dan in veilige eenzaamheid lange tijd binnen te zitten, is dat een keuze. Je mag nooit een ander forceren tegen eigen geweten in te gaan. Maar het is verre van eenvoudig.

De R0

Wat mij opvalt op het corona dashboard is dat de R0 daalt (nu 1,17, was een paar weken geleden ongeveer 1,3).

Dat lijkt me goed nieuws, maar ik hoor het nergens. Dat vind ik vreemd. Als iets motiverend werkt, dan is het wel voortgang. Als de R0 daalt, kun je nu toch juist wel iets zeggen over het effect van maatregelen? (Ondanks het stijgende aantal besmettingen en ziekenhuisopnames)

Of zie ik dat nou verkeerd?

Eigen keuze

Het probleem is dat je met eigen risicovol gedrag het risico op besmetting voor anderen groter maakt. Een kwetsbaar iemand die over de grens gaat kan besmet raken in het ziekenhuis terecht komen, of zelfs op de IC, en zie dan maar de economie vlot te houden en medewerkers en patienten niet te besmetten, altijd een risico ook al doe je nog zo je best met beschermingsmiddelen.

Nee, je gaat een ander niet bekritiseren, maar je gaat er ook niet in mee.

Wiskunde Emmawee

De R is een beredeneerd getal geen absoluut getal. Dat is al 1, dus er zit een marge in. De volgende is dat je dat moet zien in relatie tot de andere cijfers. Met name de besmettingscijfers en de ziektecijfers, doden, IC, ziekenhuizen, rioolwater, verpleeghuizen besmettingen, scholenbesmettingen.

De R

De R-waarde loopt sowieso 2 weken achter....
Ik begrijp niet goed waarom, maar een getal van 2 weken oud zegt me niks.

Waar je mee omgaat

Ik zie wel onverstandige dingen waar ik niet zomaar over in discussie ga.

Mensen kunnen hun redenen hebben en ik vermoed ook wel waarom.

Verder zie ik hier juist veel mensen die voorzichtig zijn en zich beperken en nadenken en consequent handen wassen of hun contacten beperken.

Ook mensen die absoluut thuis blijven vanwege chronische gezondheidsproblemen.

Vanwege een behoorlijk aantal mensen met een kwetsbare gezondheid onder de ouders van de vrienden van mijn kinderen en van mijzelf werkt het blijkbaar wel motiverend om je zo goed mogelijk aan de regels te houden. Maar er zijn zeker ook nog momenten die ik liever niet zie.

Devi Sridhar

https://www.theguardian.com/commentisfree/2020/oct/10/continual-local-lockdowns-answer-covid-control

"Countries such as Vietnam and New Zealand are reopening due to robust strategies. When will we learn from them?"

Staat eigenlijk alles in wat we nodig hebben.

AnneJ

'Maar je gaat niet puzzelen of je afvragen waarom het ene huis of het andere huis er al dan niet toe doet.

Dat is toch muggeziften?'

Nee, dat is het niet. De regering heeft de mensen gevraagd om zelf na te denken. En heeft een aantal regels opgesteld, waarbinnen dingen mogelijk zijn. Jouw 'oplossing' is dat iedereen zich twee jaar lang in huis opsluit. En dan nog 'vrijwillig' ook. Al het andere is in jouw ogen slecht, gevaarlijk, asociaal of muggezifterij. Maar jouw maststaven gelden alleen voor jou. Jouw keuzes en wensen zijn niet maatgevend voor heel Nederland. Zelfs Rutte moest even nadenken over de vraag of hij voortaan mondkapjes zou dragen in winkels, enkele minuten nadat hij zelf dat dwingende advies had gegeven. En zelfs Rutte verlangde niet van Grapperhaus dat hij zijn bruiloft zou uitstellen.

Sommige mensen doen het goed zonder contact met anderen, zonder hobby's en sporten. Maar de meeste van ons niet. En ik vind het terecht dat mensen nagaan hoe ze, binnen de regels, hun leven in stand kunnen houden.

Opsluiten

"Jouw 'oplossing' is dat iedereen zich twee jaar lang in huis opsluit. "

Overdrijven is ook een kunst Elena.

Dat in discussie gaan

Doordat de overheid nu een aantal maatregelen als adviezen neerzet en steeds een beroep doet op onze intelligentie, ‘dwingt’ die ons om met elkaar te ‘discussiëren’ over dingen waar we eigenlijk geen verstand van hebben. Een advies betekent: je vormt je eigen beeld, maakt je eigen afwegingen en neemt je eigen besluit. Dat geeft in dit geval, waar het om algemeen belang gaat een hele lastige dynamiek. Ieder heeft een ander beeld van wat dat algemeen belang is en wat hij daar voor over zou hebben. Dat levert per persoon ander gedrag op en daarmee een grillige onderlinge dynamiek met veel discussie waar mensen dingen op elkaar moeten afstemmen.

Het lijkt soms alsof er een tegenstelling wordt gecreëerd tussen enerzijds een volwassen democratisch bestuur dat mensen serieus neemt en verantwoordelijkheid geeft en een zogenaamde Sterke Leider die ons onder de knoet houdt. Maar ik vind dat een valse tegenstelling. Leiderschap gaat toch over verantwoordelijkheid nemen die bij je positie past? Als moeder en persoon toon ik ander leiderschap dan als burgemeester of minister president. Uiteindelijk zitten er mensen op posities, in rollen, met bijbehorende mandaten, die alle informatie moeten verzamelen, die alles laten uitzoeken, overleggen met iedereen die erbij betrokken is en uiteindelijk zeggen: zo gaan we het doen. Nu vinden wij, aangemoedigd door onze overheid, dat wij zelf al die informatie moeten beoordelen, ook als we daarvoor niet in de positie zijn, de deskundigheid, de tijd of het bevattingsvermogen hebben. En laten we wel wezen: wie heeft de denkkracht om in de enorme brei van genuanceerde, tegenstrijdige en gefragmenteerde informatie die op ons afkomt een ondubbelzinnig, helder beeld te scheppen? Niemand. Als we niet uitkijken, zitten we de hele tijd te soebatten over wat wel en niet en waarom wel en niet. Ik besef dat ik dat zelf ook doe hoor, wees gerust!

Hoewel ik enorm gesteld ben op mijn autonomie, pleit ik er toch voor dat de overheid zich veel duidelijker uitspreekt over het wat en als ze de onderbouwing voor maatregelen inzichtelijk maken. Ik heb in mijn leven gemerkt dat ik het niet per se erg vind om een autoriteit te volgen, zelfs als ik het er niet helemaal mee eens ben. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Als ik iemands rationale kan volgen en ik zie dat die persoon verantwoordelijkheid van de rol neemt voor zijn/haar ideeën en aanpak, kan ik me daar prima achter scharen en het werk ervoor doen. Zelfs al zou ik zelf een totaal andere aanpak hebben gekozen. Dat zou de overheid in mijn ogen dus moeten doen: duidelijk verhaal, geen onlogische kronkels, ervoor gaan staan en ophouden met dat slappe geadviseer. Ze zijn geen adviseurs maar bestuurders.

Zie het als een dieet

Je hoeveelheid aan contacten kan je beschouwen als een dieet. Als je gaat lijnen eet je de hele dag sla, maar heel af en toe heb je echt behoefte aan een tompouce. Da's niet zo erg, zolang je maar niet elke dag een tompouce eet. Met afstand houden en contacten beperken zie ik het ook zo. Op mijn werk is het lastig afstand houden en ben ik veel onder de mensen. Vrijwel altijd iedereen gemondkapt, maar toch. Daardoor probeer ik verder zo weinig mogelijk onder de mensen te zijn. Vanochtend heb ik met een vriendin in de stromende regen op een terras koffie gedronken omdat ik het binnen te druk vond. Met haar zit ik wel op minder dan 1,5 meter afstand in een roeiboot, in de buitenlucht weliswaar, maar ook dat komt op de teller. Verder wil ik echt graag dagelijks bij mijn progressief zieke moeder langs, dat vind ik heel belangrijk, maar ik houd binnen wel 1,5 meter afstand van haar, geen geknuffel helaas. Zo probeer ik tussen wat ik heel graag wil en wat ik moet en wat ik kan vermijden in zoveel mogelijk in balans te houden. Iedereen doet wel iets dat op het randje is of er net over, maar als je het allemaal probeert binnen de perken te houden winnen we veel.

skik

AnneJ & Wilgenkatje

“ Nee, je gaat een ander niet bekritiseren, maar je gaat er ook niet in mee.”

“Als een kwetsbare persoon liever bezoek krijgt dan in veilige eenzaamheid lange tijd binnen te zitten, is dat een keuze.“

Er is hier een tegenstelling tussen algemeen belang en individueel belang. Een persoon beoordeelt voor zichzelf het risico ziek te worden klein genoeg te vinden om het te willen nemen. Dit is het niveau waarop we als burger onze afwegingen maken.

In het grote geheel leveren teveel mensen die dat kleine risico nemen toch een onhanteerbare situatie op. Dit is het niveau waarop een overheid haar afwegingen moet maken.

“Ik zie wel onverstandige dingen waar ik niet zomaar over in discussie ga.“

Niet over alles in discussie gaan is wat je als burgers onderling moet doen om een prettige leefomgeving te creëren. En daarom heb je dus een overheid nodig die duidelijk is over wat verwacht wordt als het algemeen belang daarom vraagt.

AnneJ

'Overdrijven is ook een kunst Elena.'

En alle andere dingen die in deze draad aangedragen worden? Of verschuil je je achter je vermeende miskend zijn?

Eens Skik

'. Iedereen doet wel iets dat op het randje is of er net over, maar als je het allemaal probeert binnen de perken te houden winnen we veel.'

Dat denk ik ook. En dat is dus niet hetzelfde als 'blijf allemaal binnen en zeg alles af'.

skik

"Je hoeveelheid aan contacten kan je beschouwen als een dieet. Als je gaat lijnen eet je de hele dag sla, maar heel af en toe heb je echt behoefte aan een tompouce."

Zo zie jij het en ik snap wel ongeveer hoe je het bedoelt en ik kan er een eind in meegaan. Maar dit is niet hoe de overheid zegt dat we het moeten zien. Jij maakt deze interpretatie, en misschien gaan er wel duizenden met je mee. Maar al die andere duizenden maken óók hun eigen interpretatie. Deze vergelijking met een dieet illustreert precies wat er mis is met het beleid van de overheid: het is onduidelijk. Je moet de metafoor namelijk niet te ver doortrekken (pas op, sla is helemaal niet zo gezond, en nog honderd andere correcties die er eigenlijk niet toe doen maar die je wel kunt verwachten met zo'n verhaal) maar vooral zegt het nog niet wanneer je nou precies sla eet en wanneer tompoucen. En hoeveel dan. En met wie.

Lou

'Je moet de metafoor namelijk niet te ver doortrekken (pas op, sla is helemaal niet zo gezond, en nog honderd andere correcties die er eigenlijk niet toe doen maar die je wel kunt verwachten met zo'n verhaal) maar vooral zegt het nog niet wanneer je nou precies sla eet en wanneer tompoucen. En hoeveel dan. En met wie.'

Vooral omdat er altijd mensen zullen zijn die geen tompouce lusten en daarom vinden dat anderen die ook niet hoeven te eten (maar ondertussen zelf wel een broodje bal nemen).

Haha

"Vooral omdat er altijd mensen zullen zijn die geen tompouce lusten en daarom vinden dat anderen die ook niet hoeven te eten (maar ondertussen zelf wel een broodje bal nemen)."

En vergeet niet de mensen die geen sla lusten en daarom vinden dat sla eten voor iedereen een stom idee is.

Lou, optelsom dan

Je kunt je prima aan alle regels houden en toch veel risico lopen. Op zondag ga je zingen in de kerk met 600 anderen (dat mag, of beter gezegd, mocht), daarna nog even boodschappen doen zonder mondkapje (want da's niet verplicht), maandag moet je met het ov naar je werk dat je niet vanuit huis kan doen (dat kan niet anders), 's avonds even bij je vriendin en gezin op bezoek, dinsdag naar de sportschool en woensdag uit eten. Allemaal keurig volgens de regels maar wel veel contacten/risico.

Veel regels zijn ook volkomen arbitrair. Ik denk dat het ook niet zo is dat het streven was die allemaal logisch en rechtvaardig op te stellen, dat kan ook nauwelijks, er is altijd overlap of tegenstrijdigheid. Maar dat het ene wel mag en het andere niet zorgt er wel voor dat er over all minder contacten/risico's zijn dan als alles mag.

skik

De R0 is wiskundig, moet je zien in verband met de andere cijfers (duh!) en loopt twee weken achter.

Blijft voor mij de vraag wat een R0 van 1,17 op deze datum (2 weken geleden) betekent in verhouding tot een R0 van 1,33 enkele weken (plus nog eens 2 weken) terug en blijft de vraag of die daling een positieve ontwikkeling is.

Ik ben duidelijk geen statisticus noch wiskundige, maar het lijkt mij gewoon positief dat het reproductiegetal afneemt (of in elk geval: lijkt af te nemen). Dan is er nog wel een toename van het aantal besmettingen, maar de toename van de toename neemt af. Of heb ik het nou echt verkeerd begrepen?

Stijging

Dan weet je dat de R al snel weer gaat stijgen.

En ik bedoelde dat het juist geen wiskunde is, nou ja, het is maar hoe je het bekijkt. het is geen 1+1=2

Gommers

Gommers roept om een volledige lockdown. Geen halfzachte maatregelen, zegt ie. In het AD.

En ja, Emmawee, een afname van de.toename is toch een zeker resultaat..

Te laat

'Gommers roept om een volledige lockdown.'

Te laat. Dat hadden we in maart/april moeten doen. Dan was de schade voor de economie 'kort maar hevig' geweest en was het voor mensen nog te overzien. Niet na tien maanden alsnog, met tig bedrijven aan het infuus en de winter voor de deur.