Corona maatregelen

Er is een verschil tussen besmet zijn en ziek zijn. Waarschijnlijk is het net als met de griepprik, je kunt nog steeds besmet raken maar dan ben je wel veel minder ziek.

Er moet natuurlijk wel een logisch verband zijn dat 2x zoveel mensen besmet raakten in Israel, in de 1e week, 0-8 dagen, na vaccinatie, omdat ze ineens meer risico gingen nemen. Maar die besmettingen leiden dan niet tot ziekenhuisopnamen. Zoiets moet dat dan zijn. Omdat volgens Marcel Levi er na vaccinatie nul ziekenhuisopnamen van gevaccineerden optraden. Ja, of de Engelsen zijn voorzichtiger als ze pas gevaccineerd zijn.

https://www.nrc.nl/nieuws/2021/02/19/als-corona-nog-jaren-bij-ons-blijft-a4032520

Het virus blijft, maar dat is nog geen politieke realiteit

Het coronavirus zal nooit meer verdwijnen, verwachten wetenschappers. De samenleving moet ermee leren leven. Politici zijn daar nog amper mee bezig.

Mark Lievisse Adriaanse

Niki Korteweg

19 februari 2021 om 16:05

Uitzichtloos lijkt de lockdown in deze grauwe februarimaand. Een jaar na de eerste vastgestelde coronabesmetting in Nederland nemen het ongeduld en de schade van de crisis hand over hand toe. Zeker vijftienduizend mensen verloren het leven, tienduizenden worstelen nog elke dag met de nasleep van het virus. Mentale klachten nemen toe. De economie kromp vorig jaar met een historische 3,8 procent, tientallen miljarden euro’s noodsteun van de overheid voorkwamen grotere schade. Vanzelfsprekendheden als spontaan reizen of feesten en alledaags sociaal contact zijn weggevallen. Intussen duiken nieuwe virusvarianten op, net op het moment dat de wereld hoop kreeg door de komst van goed werkende vaccins.

Het wordt beter, misschien dit jaar nog, maar het coronavirus zal niet meer verdwijnen, verwachten virologen en andere infectieziektenexperts – NRC sprak er acht. Hoewel vaccins zeker verlichting gaan brengen, zou het zomaar nog een paar jaar kunnen duren voordat het virus wereldwijd écht onder controle is.

In de politiek lijkt dat besef nog amper ingedaald, blijkt uit gesprekken met politici en hun adviseurs en uit de verkiezingsprogramma’s. Daar is corona vooral een tijdelijke crisis waarvan de oplossing in zicht is – als later dit jaar een groot deel van de bevolking is gevaccineerd. Dan begint het herstel, verwachten partijen, en keert het ‘normaal’ terug. Lijsttrekkers willen het hebben over Nederland ná corona. Amper over Nederland mét corona. Terwijl het coronavirus nog jarenlang ingrijpen van de overheid kan vergen, wat vraagt om politieke keuzes.

Onderdeel van het vaste pakket

Het coronavirus kán nog verdwijnen: als met goed werkende vaccins iedereen ter wereld snel gevaccineerd wordt en als die vaccins niet alleen ziekte voorkomen, maar ook besmettingen.

Maar dat is een hoogst onwaarschijnlijk scenario, zeggen wetenschappers. Daarvoor is het virus te wijd verspreid, zegt de Leidse medisch viroloog Mariet Feltkamp. „We zijn nog nooit een luchtwegvirus kwijtgeraakt”, zegt arts-microbioloog Jean-Luc Murk, werkzaam in het Tilburgse Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis. „Alleen van pokken zijn we afgekomen,” zegt vaccinoloog Cécile van Els (Universiteit Utrecht en RIVM), „en bijna van polio. Maar het werkt alleen als je het mondiaal kunt aanpakken.”

Waarschijnlijker is dit, zeggen experts: het coronavirus wordt een ‘endemische’ ziekte. Het wordt onderdeel van het vaste pakket aan luchtwegvirussen dat elke winter rondwaart, waaronder vier milde corona-verkoudheidsvirussen en de griep. Voor de meeste mensen zijn deze endemische virussen geen groot probleem, maar voor fragiele ouderen en mensen met een zwak immuunsysteem kan een verkoudheid of griep fataal zijn. Komt de ‘r’ in de maand, dan begint het snotteren – straks dus waarschijnlijk ook door het nieuwste coronavirus.

Die situatie kunnen we voor Covid-19 dit jaar al bereiken, denkt Ron Fouchier, hoogleraar moleculaire virologie aan het ErasmusMC in Rotterdam en gespecialiseerd in het griepvirus. Als de vaccinaties volgens plan verlopen, zijn voor de zomer alle kwetsbare mensen gevaccineerd, en naar verwachting is in oktober 70 procent van de mensen boven de achttien jaar ingeënt. „Dan verdwijnt zo’n virus als pandemische stam, dat zien we ook bij grieppandemieën. Een deel van de populatie is dan niet immuun, de jonge kinderen, maar zij hebben weinig last van het virus, en ze zullen na een besmetting ook afweer hebben.” De ouderen zullen we goed in de gaten moeten houden. „Het kan zijn dat we die jaarlijks of tweejaarlijks moeten vaccineren, eventueel met steeds aan mutanten aangepaste vaccins, zoals we doen tegen griep.”

In politiek Den Haag wordt vooral uitgegaan van dit positieve scenario, blijkt uit gesprekken met ambtenaren en politici. Maar het kan ook anders lopen.

„We kunnen beter rekening houden met onverwachte wendingen”, aldus Jacco Wallinga, hoogleraar in Leiden en infectieziektemodelleur van het RIVM. Zijn modellen en prognoses spelen een grote rol bij de politieke besluiten over eventuele maatregelen. Hij heeft al genoeg tegenvallers gezien in deze pandemie. Er komen virusvarianten op – zoals de ‘Britse’, de ‘Zuid-Afrikaanse’ en de ‘Braziliaanse’–, die mogelijk besmettelijker zijn, of die ontsnappen aan de afweer, en die in het ergste geval ook ziekmakender kunnen zijn. Er is weerstand tegen maatregelen, tegen vaccinatie. De vaccinproductie hapert. Wallinga: „En zelfs als in oktober 70 procent gevaccineerd is, hou je nog altijd grote aantallen mensen over die nog geen weerstand hebben.” Die dus wél ziek kunnen worden, in het ziekenhuis terecht kunnen komen of kunnen overlijden.

Kortom, er volgt een onzekere overgangsfase tussen pandemie en endemie. Hoe lang die zal duren, kan niemand voorspellen – één, twee, of zelfs vijf jaar of langer, zoals Amerikaanse modelleerders vorige week schreven in het wetenschappelijke tijdschrift Science. Vaccinoloog Van Els schat dat de wereld twee, drie jaar nodig zal hebben om een evenwicht met het virus te vinden. Van invloed is ook of rijke landen willen investeren in snelle vaccinatiecampagnes in arme landen, zegt de Leidse viroloog Eric Snijder. „Een paar landen die niet meedoen kunnen al een groot probleem opleveren.”

Een andere belangrijke vraag waar nog geen antwoord op is: hoe lang blijft iemand immuun nadat hij is gevaccineerd of besmet is geweest? En hoe goed voorkomt de opgewekte afweer dat het virus rond blijft gaan, en blijft die afweer nieuwe virusvarianten herkennen?

Wallinga: „Als er steeds nieuwe varianten komen die ontsnappen aan de afweer, of als de immuniteit binnen een jaar weer verdwijnt, dan blijft het een race tussen vaccineren, maatregelen, en virus. Dan kun je ook in de zomer, de herfst of in het volgende voorjaar nog een flinke golf krijgen. Idem als de maatregelen te snel worden ingetrokken, of als iedereen die gevaccineerd is denkt dat hij zich er niet meer aan hoeft te houden.”

Race tussen virus en vaccins

In nog een donkerder scenario ontstaan sneller varianten van het virus die ontsnappen aan onze afweer dan wij de vaccins kunnen aanpassen. Nieuwe grote besmettingsgolven zijn dan bijna niet te voorkomen – en nieuwe beperkende maatregelen ook niet. „Het is een misvatting dat het coronavirus veel langzamer muteert dan griep”, zegt viroloog Snijder. „In labproeven zien we dat het virus bijzonder snel kan veranderen.”

Een mutatie naar een dodelijker of nog zieker makende variant is niet uitgesloten, al komt dat volgens Fouchier eigenlijk nooit voor bij luchtwegvirussen. „De natuurlijke selectie van een virus richt zich op beter kunnen rondgaan, niet op ziek maken.” Maar collega’s houden een slag om de arm. Wallinga: „Misschien wordt het virus wel nooit echt mild. Het zal nog steeds heel akelig kunnen uitpakken als iemand met onvoldoende afweer het krijgt.”

Arts-microbioloog Murk verwacht hoe dan ook een enorme piek aan patiënten in ziekenhuizen komende winter. „Door de lockdown en de maatregelen zijn er dit jaar geen mensen besmet geraakt met griep of het RS-virus. Maar die gaan komende winter allemaal langskomen, we verwachten een flinke griepepidemie. Daar bovenop komt een corona-epidemie.”

We zullen moeten accepteren dat er aan dit virus, net als aan de griep, jaarlijks mensen gaan overlijden, denkt Murk. In een heftig griepseizoen sterven nu al gauw duizenden mensen.

Kortom, als het meezit is het nieuwe coronavirus dit najaar in Nederland onder controle. Maar ook dan blijft waakzaamheid nodig: in armere landen kan grootschalige vaccinatie nog jaren duren. Een infectiehaard met een nieuwe variant is zo binnengevlogen. Het betekent dat reisbeperkingen nodig kunnen blijven. En dat er veel getest moet blijven worden om nieuwe uitbraken snel in te dammen en mutaties snel te ontdekken.

„Je moet een permanent niveau van waakzaamheid hebben”, zegt Snijder. Het grote voorbeeld hier is het Verenigd Koninkrijk, waar ze in tienduizenden monsters per week uit de teststraten de volledige genetische code van het aangetroffen virus karakteriseren. „Zo kun je mutanten snel oppikken.” In Nederland houdt het RIVM op deze manier nu duizend monsters per week in de gaten.

De teststraten en deze doorlopende monitoring van mutanten zullen zeker de komende jaren in gebruik moeten blijven, net als het bron- en contactonderzoek, zegt hoogleraar theoretische epidemiologie Hans Heesterbeek van de Universiteit Utrecht. Ook zelftesten zullen een belangrijke rol spelen, denken veel experts. Van Els: „Zelftesten voordat je vertrekt naar je werk, naar een evenement. Voor reizen zal een speciale procedure komen met testen. Dat zal een tijdje nodig zijn, tot blijkt dat het virus nog maar weinig rondgaat.”

Toch biedt ook testen geen garantie op succes. Wallinga: „De vraag is wat de mensen doen die positief getest zijn. Gaan ze inderdaad in quarantaine, en houden ze zich aan alle regels? Als mensen een ticket hebben geboekt voor een verre reis, of een mooi concert, gaan ze daar dan niet naartoe als ze positief blijken?”

Behalve teststraten zullen ook de vaccinatiestraten mogelijk nog langer gebruikt moeten worden, als blijkt dat een groot deel van de mensen regelmatig opnieuw moeten worden gevaccineerd met aangepaste vaccins. Het is werk dat momenteel allemaal door de zwaar belaste GGD’en gedaan wordt. Een woordvoerder van die organisatie zegt dat er al wel nagedacht wordt over hun toekomstige rol, maar dat de GGD’en „nu zó druk zijn met vaccinaties dat we ons daar nu op focussen”.

Huisartsen-peilstations

Na de woelige overgangsfase van pandemie naar endemie volgt een stabielere tijd. De samenleving accepteert de aanwezigheid van het virus én de jaarlijkse sterfte, de zorg is voorbereid op jaarlijkse golfjes van coronapatiënten. Grootschalige teststraten zijn dan niet meer nodig. Via huisartsen-peilstations en ziekenhuizen worden de circulerende luchtwegvirussen in de gaten gehouden. „Dan is het zaak om te kunnen beslissen op welk moment en tegen welke varianten de vaccins eventueel moeten worden aangepast”, zegt Heesterbeek. „Voor het influenzavirus is daar een efficiënt wereldwijd systeem voor.”

En de maatregelen? Daarover kunnen de experts lastig uitspraken doen. Heesterbeek kan zich voorstellen dat al deze zomer vrijwel alle maatregelen worden losgelaten, behalve regels als thuisblijven bij symptomen, bij twijfel laten testen en handen wassen. Ook Wallinga verwacht dat die set basisregels het langst zal blijven.

Dat het virus blijft, betekent dat er nog jaren van overheidshandelen nodig kunnen zijn. De overbelaste RIVM, de GGD’en en Volksgezondheid staan al een jaar in crisisstand. De pandemiebestrijding, bijvoorbeeld door inkoop van testcapaciteit, kostte al miljarden euro's. Wat als die bestrijding niet tijdelijk is, maar voor langere tijd noodzakelijk?

Toch blijkt het besef dat de dans met het coronavirus lang kan duren nog amper doorgedrongen in Den Haag. Binnen ministeries wordt verwacht dat de crisis deze zomer wel grotendeels voorbij is – aan scenario’s voor daarna wordt maar beperkt gewerkt. Lijsttrekkers die na de verkiezingen van 17 maart Nederland willen gaan besturen, willen het hebben over hoe de samenleving er ná corona uit moet zien. Ze zeggen via hun woordvoerder dat het een vraag voor virologen is. Of ze hebben geen tijd om erover te praten – de verkiezingscampagne heeft meer prioriteit.

PvdA-lijsttrekker Lilianne Ploumen zegt te verwachten dat het coronavirus uiteindelijk, „net als de polio”, zal verdwijnen: „Daar gaan de vaccins ons bij helpen. Ik baseer het op wat ik als minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking zag in ontwikkelingslanden: ik was onder de indruk hoe ze virussen onder controle kregen.”

Volgens Ploumen vraagt het om „alertheid”: „Landen die in 2015 met ebola te maken hadden zijn veel alerter geworden op uitbraken. Dat zal bij ons ook zo worden, via de GGD’en.” GroenLinks-leider Jesse Klaver wil vooral een grotere inzet op testen, zegt hij: „Dat is niet dé oplossing. Maar deze situatie kan nog een hele tijd duren, ook omdat niet de hele wereld in één keer gevaccineerd is. Dan heb je andere middelen nodig dan alleen de lockdown. Laten we het in ieder geval proberen.”

Partijen zien de coronacrisis als een kans om te breken met het oude. In de partijprogramma’s is corona een tijdelijke ontwrichting, niet zozeer een blijvende verandering die dus ook om een aanpassing vraagt van de manier waarop de politiek ermee omgaat. De crisis heeft voor veel partijen scherper in beeld gebracht wat er mis is: er is te veel ongelijkheid, de arbeidsmarkt is te onzeker, door de grote internationale verbondenheid is Nederland ook kwetsbaar, de omgang tussen mensen en dieren moet anders.

Blijvende corona kan een grote uitdaging zijn voor de overheid. Hoe kan de zorg bijvoorbeeld een eventuele jaarlijkse corona-epidemie aan? Microbioloog Murk: „Een normale griepepidemie kunnen we eigenlijk nét niet aan: de ziekenhuizen liggen vol en reguliere zorg wordt uitgesteld. Als daar een jaarlijkse corona-epidemie bovenop komt, zijn er véél meer bedden en personeel nodig.”

Onder meer CDA, VVD en FVD willen dat de ziekenhuiscapaciteit flexibeler wordt zodat, zoals de VVD in het programma schrijft, de „zorg schokbestendiger [wordt] voor plotse gezondheidscrises”. Ook moet er een „reserveleger” komen van zorgpersoneel dat in zo’n geval kan bijspringen.

Maar gaat dat ook gebeuren? De zorg is met zo’n 87 miljard euro per jaar nu al de op één na grootste kostenpost op de rijksbegroting. Door de vergrijzing zullen die kosten toenemen en daar kan een jaarlijks terugkerende corona-epidemie nog bovenop komen. „Maar de hoeveelheid geld die men echt wíl besteden aan zorg wordt niet groter”, ziet microbioloog Murk. „Er moet altijd weer een kaasschaaf overheen. Wat willen ze precies dat de zorg kan doen?” GroenLinks-leider Klaver: „Het beperkte aantal bedden voorkomt overbehandelingen. De uitdaging wordt om de capaciteit uit te breiden, zónder dat het leidt tot onnodige productie in de zorg.”

Voorlopig zijn er alleen onzekere scenario’s. Eigenlijk, zegt de Leidse viroloog Feltkamp, „staan we nog maar aan het begin van het leven met dit coronavirus”.

VACCINS VERSUS VIRUS GOEDE BESCHERMING

Tot nu toe lijken de nieuwe varianten van het coronavirus geen grote problemen op te leveren voor de vaccins. „Alle vaccins die we hebben lijken redelijk goed te werken tegen de Britse variant”, zegt viroloog Ron Fouchier. Sommige beschermen iets minder goed tegen de Zuid-Afrikaanse variant, maar voorkomen wel ernstige ziekte, ziekenhuisopnames en overlijden. Vaccinoloog Cécile van Els verwacht dat andere vaccins iets dergelijks zullen laten zien.

Bestaande vaccins zijn prima aan te passen aan nieuwe varianten. Fabrikanten zijn daar al mee begonnen. Het kost wel maanden om die nieuwe vaccins te maken, testen en produceren. Daarna kunnen ze een versnelde procedure doorlopen bij het Europese Medicijnagentschap EMA.

tsjor schreef op 20-02-2021 om 10:21:

'Ook moet er een „reserveleger” komen van zorgpersoneel dat in zo’n geval kan bijspringen.'

Helemaal 'out-of-the-box'denkend: is het wellicht een idee om (sociale) dienstplicht in te voeren: op een bepaalde leeftijd gaat iedereen gedurende enkele maanden een sociale dienstplicht vervullen, waarin de kwaliteiten worden aangeleerd, die nodig blijken te zijn bij 'rampen'. We hebben nu beter zicht op wat dat kan zijn. Naast 'oorlog', 'overstroming' kun je nu ook 'epidemie' toevoegen. Niet iedereen hoeft alles te kunnen, maar het vraagt bijvoorbeeld om mensen die logistiek, medisch, op ICT-gebied etc. inzetbaar zijn. In een relatief korte periode kun je maar beperkte vaardigheden aanleren, maar dan heb je een basis aan vaardigheden, waarop je al naar gelang de aard van de 'ramp' kunt terugvallen. Bovendien kan het 'we-doen-het-samen' meer inhoud geven: iedereen is ooit getraind om iets concreets bij te dragen.

Tsjor

Volgens mij kun je beter zorgen dat de salarissen en de arbeidsomstandigheden in de zorg beter worden. Dat scheelt een hoop overstappers.

Tsjor, wat dan? Dan heb je een hoop jongeren (want daar zal het dan wel weer op uitdraaien) die vaardigheden aangeleerd. Vervolgens zoeken en vinden die allemaal hun plek op de arbeidsmarkt. Dan krijgen we een pandemie. En dan, moeten die mensen dan hun gewone werk uit hun handen laten vallen om bij te springen in de zorg?  Want als je het alleen van de werklozen moet hebben schiet het vermoedelijk nog steeds niet op.

Overigens zou je zo'n systeem misschien ook wel zonder dienstplicht kunnen optuigen, met mensen die zich op basis van vrijwilligheid laten trainen. Moet je wel die trainingen faciliteren en degelijke regelgeving maken om te zorgen dat als die mensen worden opgeroepen, hun arbeidsmarktpositie en inkomen er niet ondrr lijdt.

Groeten,

Temet

https://www.rodekruis.nl/over-ons/

Die vrijwilligers bestaan al. Namelijk het Rode Kruis. Echter, net als bij 'dienstplichtigen' kun je daar geen ziekenhuis mee bemannen, laat staan een IC. Onder leiding kunnen ze wel veel 'omloop' doen. Ze worden zelfs elk jaar bijgeschoold. En ze zijn wat dat aangaat wel 1e keus. Ook wat betreft de motivatie. Ook bij de andere vrijwilligersorganisaties kun je veel 'handjes' opdoen. Alleen het werk is te specialistisch om zo in te vallen.

Niet voor niets moeten verpleegkundigen en ander zorgpersoneel en paramedisch personeel elk jaar verplicht bijscholen om hun beroepsregistratie niet te verliezen. En zonder dat kun je niet in je vak werken.

Ik heb nog meegemaakt dat je vrij kreeg van je werkgever als je vrijwilligerswerk deed voor het Rode Kruis. Dat zou nu niet meer kunnen. Iedereen is zo lean en mean dat er per direct grote gaten vallen.

Het gaat verder dan alleen het medische. Ik noemde al: oorlog, watersnoodramp.

In het verleden hadden we de militaire dienst voor jongens. Mijn broer was een van de laatste die dat onderging. Hij hield er een rijbewijs aan over, leerde schoenen poetsen, bed goed opmaken etc. Zijn vriend leerde koken. Maar ze leerden ook het samenwerken, uithouden bij kou etc. Het creëerde een vorm van eigenwaarde, als het moest kon je iets doen, al is het maar hamburgers bakken.

Er wordt af en toe weer gesproken over het herinvoeren van die verplichte militaire dienst, voornamelijk als er problemen zijn met de groep jongens vanaf 18 jaar. Het is best zinnig om na te denken over wat zo'n 'dienst' kan betekenen voor jongeren. Als je dat gaat verbreden naar andere rampen, dan komen er allerlei vaardigheden aan de orde, die misschien ooit wel eens nuttig kunnen zijn. Al is het maar in de latere relatie, omdat iemand weet hoe die zijn schoenen moet poetsen.

Natuurlijk is het de vraag: hoe dan, als het gaat om echte inzet. En natuurlijk kan iemand dan geen medische ingrepen verrichten. Maar ik zou toch wel eens even willen spelen met zo'n idee.

Tsjor

Nu is het werk dat verpleegkundigen doen in het ziekenhuis niet allemaal werk dat zij alleen kunnen doen. Verpleegkundigen doen ook werk dat door anderen gedaan zou kunnen worden. Ten tijde van een pandemie een "leger" geschoolde vrijwilligers kunnen oproepen kan natuurlijk wel de druk op de zorg verlichten.

Laatst zat ik met mijn puber in de wachtkamer te wachten op de röntgenfoto toen daar 2 verpleegkundigen kwamen met een bed met een puber erin. De verpleegkundigen kende ik nog van toen mijn kind op de puberafdeling lag en ik wist zodoende dat het echt verpleegkundigen waren. De ene verpleegkundige ging terug, de ander bleef bij de patiënt, even later kon ze met een medewerker van de röntgenafdeling het bed naar binnen rollen. Assisteren met bedden rollen kan ook door (geschoolde) vrijwilligers gedaan worden. Net als het uitdelen van de warme maaltijden waar nu ook verpleegkundigen bij helpen om iedereen snel zijn maaltijd te geven.

Op die manier kunnen de verpleegkundigen zich bezig houden met taken waarvoor zij zijn opgeleid. Het zou dan ook goed zijn om in ieder geval meer verpleegkundigen te hebben die zijn opgeleid om op de IC te werken.

Dat ten tijde van bijvoorbeeld een pandemie de IC uitgebreid kan worden met verpleegkundigen van gewone afdelingen en dat (geschoolde) vrijwilligers het ziekenhuis binnen komen om het andere werk te doen.

1. Het Rode Kruis wordt juist getraind voor oorlog en rampen. Dat doen ze ook samen met andere organisaties.

https://www.rodekruis.nl/noordoostpolder/nieuwsbericht/rampenoefening-in-kuinderbos/

2. Het begeleiden van patiënten naar onderzoeken door geschoolde verpleegkundigen kan noodzakelijk zijn vanwege observatie of mogelijk optredende gezondheidsklachten.

Dat vond ik in de zorg zo'n dooddoener: iedereen kan een dokter bellen als het nodig is. Dat is het soort zorg waardoor mensen alleen nog geholpen worden als de crisis weer uitgebroken is. Geschoold personeel kan de symptomen beoordelen en problemen zien aankomen en voorkomen. Door de observatie van lichamelijke verschijnselen en gedrag. Of gewoon het blijven letten op een aanwezig infuus of andere medische applicatie. Als daar iets mee is dan wil je dat niet overlaten aan een brancardier of een 'nieuwe' hulpverlener op een andere afdeling die de patiënt niet of nauwelijks kent. Dat komt al genoeg voor. En vergeet ook niet dat psychiatrische patienten in een algemeen ziekenhuis terecht komen die je niet alleen kunt laten als ze elders zijn.

Als patiënten dat niet nodig hebben dan heeft tegenwoordig elk ziekenhuis lager geschoold personeel voor het vervoer.

De corona update van Allard en Huib, de studenten van het 'echte' Koningslied bij de kroning van Willem Alexander.

http://www.allardenhuib.nl/

'Je bent een Koning, want jij blijft in je woning'.

AnneJ schreef op 20-02-2021 om 16:05:

De corona update van Allard en Huib, de studenten van het 'echte' Koningslied bij de kroning van Willem Alexander.

http://www.allardenhuib.nl/

'Je bent een Koning, want jij blijft in je woning'.

Ik vind het niet echt leuk eigenlijk. Ik vrees dat we dit jaar zo'n zelfde Koningsdag gaan krijgen. Dat hadden we toen toch niet verwacht? 

Het is helemaal niet leuk dat dit nu al weer zo'n jaar aan de gang is. Maar toch, het einde is in zicht en er zijn mensen die je helpen om de moed er in te houden. Gewoon omdat het ook niet meevalt.

Maar ik vind het dan wel heel leuk om te zien hoe zo'n muziek gezelschapje op straat de buurt weet op te vrolijken en mee laat zingen en bewegen/klappen.

Even een momentje samen al is het op afstand. Daar ben ik wel gevoelig voor.

AnneJ schreef op 20-02-2021 om 19:47:

Het is helemaal niet leuk dat dit nu al weer zo'n jaar aan de gang is. Maar toch, het einde is in zicht en er zijn mensen die je helpen om de moed er in te houden. Gewoon omdat het ook niet meevalt.

Maar ik vind het dan wel heel leuk om te zien hoe zo'n muziek gezelschapje op straat de buurt weet op te vrolijken en mee laat zingen en bewegen/klappen.

Even een momentje samen al is het op afstand. Daar ben ik wel gevoelig voor.

Hoezo is het einde in zicht? Als we in dit tempo doorvaccineren, zitten we nog tot het eind van dit jaar in deze lockdown.

Lees het artikel in het NRC. Het einde is niet in zicht. Het virus blijft, het virus blijft muteren. In de toekomst hebben we in de winter niet alleen een griep, maar ook een COVID-19 epidemie. Hoe daar mee om te gaan zonder de ziekenhuis capaciteit heel veel uit te breiden?  

Mensen zijn maatregelenmoe en houden zich er slecht aan.

in ontwikkelingslanden, zoals in veel landen in Afrika wordt er niet of nauwelijks gevaccineerd waardoor die landen op den duur een reservoir gaan vormen voor steeds weer nieuwe mutanten.

Uiteindelijk zal SARS-COV-2 een endemisch virus zijn, maar voor dat nieuwe evenwicht bereikt is, zal nog wel even duren.

Dienstplicht

Bij het Spoor Terug, OVT op NPO radio 1, loopt de serie over dienstplichtigen. Een reden dat de dienstplicht is verdwenen is dat de uitvoering van het militaire bedrijf ook steeds breder en complexer werd en meer deskundigheid ging vragen dat je niet op peil kon houden met vrijwilligers.

Het einde is niet in zicht.

Het einde van het virus mag dan niet in zicht zijn, het coronatijdperk met alle beperkingen gaat verdwijnen. Misschien niet helemaal, mensen zullen, net als in Azie, scherper zijn op het risico op besmettingen en je zult nog vaak maatregelen tegengekomen. Mondkapjes zullen misschien ook een rol blijven spelen.

De economie zal vast ook wel veranderen. De digitalisering toenemen, het thuiswerken mogelijk vanzelfsprekender worden en hopelijk online onderwijs voor sommige kinderen een realistischer aanbod.

Door de vaccines en het vaccineren is het huidige ingeperkte leven straks niet meer nodig. Dat is de uitweg. Het is niet uitzichtloos.

Dat wordt vast nog wel een spannende tijd met veel veranderingen. In Israel wil men wel vrijstellingen mogelijk maken voor gevaccineerden.

Hier zijn we bezig met testen, testen, testen, om publieksbijeenkomsten mogelijk te maken.

Vandaag gaat de regering de kaasschaaf over de lockdown halen om de samenleving de benodigde meer lucht te geven.

Het is nog niet over maar er is lucht en uitzicht.

D66 en Christen Unie willen naast OMT ook planbureaus horen in de Kamer

Coalitiepartijen D66 en ChristenUnie vinden dat de Tweede Kamer niet alleen moet worden bijgepraat door het OMT, maar ook door de directeuren van het Centraal Planbureau (CP, het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). Naast medische adviseurs willen de partijen ook experts horen over de economische en sociale gevolgen van de coronacrisis.

Aanleiding is de brief die de directeuren van de planbureaus afgelopen week naar het kabinet stuurden. Daarin pleiten ze voor het snel opstellen van een herstelplan voor na de coronacrisis. Zo'n plan voor een 'doorstart van de samenleving' kan volgens de planbureaus niet wachten tot de kabinetsformatie.

Fractievoorzitter Rob Jetten van D66 wil vanaf nu net zo veel aandacht voor de sociale en economische crisis als voor de medische crisis, zo schrijft hij op Twitter. Zijn collega Segers van de ChristenUnie sluit zich daarbij aan.

NOS

De roep om een bredere kijk op de crisis houdt aan en komt steeds meer vanuit de belangrijkste adviesorganen van de overheid zelf. Wij zijn er vandaag opuit getrokken en dan merk je dat corona even helemaal niet bestaat. Lange rijen voor de kraampjes met eten en drinken. Ontspannen mensen, geen mondkapjes, spelende kinderen, nergens gezeur. Ik ben blij dat die wereld gewoon nog bestaat. 

tsjor schreef op 20-02-2021 om 13:50:

Nog steeds hoor, mijn zoon en dochter van bijna 18 hebben laatst hun oproep gekregen. De opkomstplicht is opgeschort maar in principe kunnen ze zo alle dienstplichtigen voor van alles gaan inzetten.

Mooi uitzicht?

"Michiel Klingeman@MichielGO·3 uGidsland Israël: vd half miljoen gevaccineerde ouderen kregen er nog maar 544 corona. 15 daarvan moest naar het ziekenhuis, 4 kwamen er op de IC terecht en niemand ging dood. #hupnederland

We zijn nog een beetje de sloomste volwassene van de groep - het een kind in de klas noemen is een belediging voor kinderen - maar we komen er ook.

Inclusief de behouden levensjaren van ouderen.

https://www.gelderlander.nl/politiek/middelbare-scholen-weer-open-vanaf-2-maart-kappers-mogelijk-ook~a7362097/

https://nos.nl/liveblog/2369603-politie-grijpt-in-bij-feest-in-vondelpark-kappers-binnenkort-weer-open.html

Net Ruben Terlou gezien met een programma over Chinezen in Nederland. Over een Chinese student die binnenkort afgestudeerd weer naar huis gaat: zijn ouders maken zich zorgen over hem omdat ze foto's zien van groepen mensen die zich niet aan de regels houden. En in het dorp waar hij woont wordt hij door kleine kinderen nageroepen met: he, coronavirus, en door bejaarden gewezen meer afstand te houden.

Over het gebrek aan individuele vrijheden in China: in Europa en Amerika kan het wel zijn, maar het zou een chaos worden als je dat in een land als China waar zoveel mensen wonen ook zou hebben.

Ergens zie ik dit punt wel.

AnneJ schreef op 20-02-2021 om 13:28:

Ik heb nog meegemaakt dat je vrij kreeg van je werkgever als je vrijwilligerswerk deed voor het Rode Kruis. Dat zou nu niet meer kunnen. Iedereen is zo lean en mean dat er per direct grote gaten vallen.

Haha, inderdaad, lean, maar mean toch niet per se? Ik had in het grijze verleden een ambtenaar-collega, die bij een jaarlijks terugkerende kinderactiviteit  vrijwilligde en daar vrij voor kreeg, dat waren nog eens tijden! 

"Over het gebrek aan individuele vrijheden in China: in Europa en Amerika kan het wel zijn,  maar het zou een chaos worden als je dat in een land als China waar zoveel mensen wonen ook zou hebben.

Ergens zie ik dit punt wel."

Net zoals de VS en Rusland, beide goed voor enorme inwonersaantallen, niet maar één bestuur hebben, is China ook een lappendeken van provincies met eigen besturen. Dus dat het door het enorme inwonersaantal een chaos zou worden, is niet zo vanzelfsprekend. 

Er is soms weleens onrust in een provincie, net als in een staat van de VS, of een land in Europa,  maar je moet in China uit erg dapper hout gesneden zijn om serieuze chaos te veroorzaken, of daaraan mee te doen. Dat geldt ook voor Rusland.  Stel dat deze mensen, met al die miljoenen bij elkaar, niet anders gekend hadden dan een vriendelijke democratie, dan zouden ze niet heel erg afwijken van burgers in bijvoorbeeld Europa. In Nederland is het niet zo dat wij massaal de straat opgaan als in Spanje weer eens een bom barst. Het is ons pakkie an niet tenslotte. Zo werkt dat in China vast ook, bij een vergelijkbare afstand tot een andere provincie.

Ik ben benieuwd wat ze hiermee bedoelen "Zo kunnen jongvolwassenen tot 27 jaar in sporthallen, wijkcentra en evenementenhallen terecht als ontmoetingsplek voor sociale activiteiten en voor ondersteuning van jongerenwerkers of coaches" 

Mijn zoon van 18 wil heel graag weer gewoon voetballen en naar de sportschool gaan. Naar iets georganiseerd in een hal vanuit sociaal oogpunt door jongerenwerkers en coaches van de gemeente gaat hij echt niet naar toe. Hij weet wat hij wil en weet wat hij mist . 

'Mijn zoon van 18 wil heel graag weer gewoon voetballen en naar de sportschool gaan. Naar iets georganiseerd in een hal vanuit sociaal oogpunt door jongerenwerkers en coaches van de gemeente gaat hij echt niet naar toe. Hij weet wat hij wil en weet wat hij mist.'

En dan? 

Tsjor

Ik heb ook zo’n zoon, die weet wat hij mist en wat hij wil en niet bereid is andere mogelijkheden een kans te geven. Hij zit hartstikke vast. Ik heb gepraat, gezwegen, geprobeerd te helpen, suggesties aangereikt, hem met rust gelaten enzovoorts enzovoorts. Maar niets heeft geholpen en hij kachelt nog steeds verder achteruit. Ik baal als een stekker en hoop dat die halsstarrigheid na de puberteit weer overgaat maar daar hebben we nu niks aan. Maar ik vind zo’n ‘ik wil dit en niets anders’ wel wat disfunctioneel. Het kan  nou eenmaal niet. Je kunt er dan alleen maar machteloos kwaad tegen fulmineren. Het zou gezonder zijn de blik te richten op wat wel kan in plaats van op wat niet kan. 

Wat ik wel begrijp is dat 'wat jij wil' tot nu toe het leidende motief was in hun leven, van alle kanten aangedragen: wat wil jij, jij kunt worden wat je wil, zijn wie je wil etc.

Dat stuit nu op een keiharde grens. Daar zijn twee nieuwe perspectieven op los te laten: verander 'wat je wil' in: 'wat kan'. Dat vraagt vooral om verkenning naar meerdere wegen die tot hetzelfde doel kunnen leiden. Het andere perspectief is het besef, dat er iets van jou gevraagd wordt wat je niet wil, maar wat blijkbaar belangrijk is voor andere mensen, voor hun gezondheid, voor hun leven.

Mija heeft gelijk, puberteit en halsstarrigheid of onvermogen om perspectieven te veranderen, dat hoort een beetje bij elkaar. Mijn kinderen zijn in de twintig en ik zie bij hen al meer mogelijkheden tot relativering, kansen oppakken, perspectiefwisseling. Het geeft hen wel lessen mee, die ze voor de rest van hun leven bij zich dragen, bijvoorbeeld: de droom om een eigen restaurant te beginnen wordt nu gecombineerd met het besef, dat je dan wel moet zorgen voor een buffer.

Ik hoop dat we de pubers van deze tijd niet voor de rest van hun leven meegeven, dat zij zwaar getroffen zijn, dat hun leven verwoest is, dat er niet genoeg aan hen gedacht is, niet genoeg rekening gehouden met wat zij willen etc. . Ik hoop dat ze uiteindelijk van deze periode meenemen, dat er meer wegen naar Rome leiden en dat je eigen vaardigheid om dat te zien bepalend is voor je levensgeluk; en dat het zo gemiste sociale contact ook betekent dat je leeft binnen een sociale omgeving, waarin niet alleen maar de mensen zijn die je hebt uitgekozen.

Tsjor

tsjor schreef op 23-02-2021 om 09:21:

Wat ik wel begrijp is dat 'wat jij wil' tot nu toe het leidende motief was in hun leven, van alle kanten aangedragen: wat wil jij, jij kunt worden wat je wil, zijn wie je wil etc.

Dat stuit nu op een keiharde grens. Daar zijn twee nieuwe perspectieven op los te laten: verander 'wat je wil' in: 'wat kan'. Dat vraagt vooral om verkenning naar meerdere wegen die tot hetzelfde doel kunnen leiden. Het andere perspectief is het besef, dat er iets van jou gevraagd wordt wat je niet wil, maar wat blijkbaar belangrijk is voor andere mensen, voor hun gezondheid, voor hun leven.

Mija heeft gelijk, puberteit en halsstarrigheid of onvermogen om perspectieven te veranderen, dat hoort een beetje bij elkaar. Mijn kinderen zijn in de twintig en ik zie bij hen al meer mogelijkheden tot relativering, kansen oppakken, perspectiefwisseling. Het geeft hen wel lessen mee, die ze voor de rest van hun leven bij zich dragen, bijvoorbeeld: de droom om een eigen restaurant te beginnen wordt nu gecombineerd met het besef, dat je dan wel moet zorgen voor een buffer.

Ik hoop dat we de pubers van deze tijd niet voor de rest van hun leven meegeven, dat zij zwaar getroffen zijn, dat hun leven verwoest is, dat er niet genoeg aan hen gedacht is, niet genoeg rekening gehouden met wat zij willen etc. . Ik hoop dat ze uiteindelijk van deze periode meenemen, dat er meer wegen naar Rome leiden en dat je eigen vaardigheid om dat te zien bepalend is voor je levensgeluk; en dat het zo gemiste sociale contact ook betekent dat je leeft binnen een sociale omgeving, waarin niet alleen maar de mensen zijn die je hebt uitgekozen.

Tsjor

Ik vind het niet halen van je bsa-norm door de coronamaatregelen, en daardoor een andere, minder interessante of geschikte studie moeten uitkiezen, wél verwoestend. Dat hele gezwets over hersenchirurgen die best gelukkig kunnen worden als concierge is aan mij niet besteed. Tel gerust je zegeningen, maar doe niet alsof corona 'een kans' is. Daarmee ontken je de problemen die er echt zijn en die voorkomen hadden kunnen worden.

"Tel gerust je zegeningen, maar doe niet alsof corona 'een kans' is. Daarmee ontken je de problemen die er echt zijn en die voorkomen hadden kunnen worden."

Het is niet het één of het ander. Ik ben zelf ook niet zo'n opgewekt persoon die altijd in het nu leeft en het glas immer halfvol vindt. Ik ben eerder wat aan de sombere, negatieve kant. Ben ik niet per se blij mee trouwens, ik zou best een rasoptimist willen zijn, maar helaas. Hoe dan ook: ik ga met jou mee dat een al te accepterende instelling kan verworden tot het onder het tapijt vegen van echte problemen en onrecht, het claimen dat iedereen succesvol en/of gelukkig kan zijn als hij zijn best maar doet en dat je dus, als je dat niet bent, zelf de loser bent. Dat is natuurlijk niet zo. Maar toch vind ik wel dat Tsjor gelijk heeft als ze zegt, in mijn ogen genuanceerd, dat je vermogen om van perspectief te wisselen en mogelijkheden te zien, een belangrijke vaardigheid is in een volwassen bestaan. Dat is adaptief gedrag, menselijke veerkracht en levenslust. Hoe dat vorm kan krijgen, weet uit de aard van de zaak niemand vooraf. Ik vind dat allebei moet gebeuren: problemen moeten op tafel komen en bespreekbaar zijn, niet weggemoffeld. Én mensen kunnen niet anders dan naar mogelijkheden zoeken om problemen te tackelen en/of met de talrijke niet of maar half oplosbare problemen een waardevol leven te leiden. Hij is cliché maar toch, de serenity prayer: 'Geef me de kracht te veranderen wat ik kan veranderen, te accepteren wat ik niet kan veranderen en de wijsheid om het onderscheid te zien.' Ga d'r maar aan staan!