Corona maatregelen
Even een nieuwe aangemaakt, want die andere over de juiste koers is gesloten zie ik. Ik dacht ik ga even lezen of er al iets gezegd is over de avondklok, maar zag nog niets. Wat vinden jullie van het invoeren van een avondklok van 20.00 u. tot 6.00 u? Ik vind dat toch echt wel een hele heftige maatregel, merk ik. Tot nu toe heb ik met de maatregelen best aardig kunnen leven, maar dit heeft best impact. Overdag werk ik dus 's avonds ga ik best vaak wandelen, of soms nog een boodschap halen. Zoon traint voor de voetbal 2 keer per week tot 20.00 u. kan dan ook niet meer. En dochter kan niet meer even bij een vriendin langs, iets wat toch moet kunnen vind ik als je jong bent. Ze zit echt niet met grote groepen, maar soms wel even kletsen met 1 of 2 mensen. En heeft het nou werkelijk zoveel effect? Ik ben daar wel benieuwd naar.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/12/22/test-voorspelt-of-coronapatient-heel-ziek-zal-worden-a4024894
Maar die test is juist handig om te bepalen wie extra zorg nodig heeft.
https://www.nrc.nl/nieuws/2021/02/02/de-coronapatient-sterft-vooral-aan-binnenvet-a4030228
door Emma Bruns, arts-onderzoeker en chirurg in opleiding.
Primum non nocere’: ten eerste, doe geen schade. Zo begint de Eed van Hippocrates die elke student geneeskunde uitspreekt bij de beëdiging tot arts. Het was ook de basis van het betoog van de vier intensivisten die opriepen tot dialoog (NRC, 1/2).
„De maatregelen eisen een te grote tol”, schreven ze. Voor de patiënten die we opnemen op de intensive care, en ook voor de samenleving als geheel. Niemand gaat in de zorg werken om toe te kijken hoe een patiënt overlijdt. We willen de handen uit de mouwen, de schouders eronder en de poten in de klei. En juist dat, dat moet misschien wel helemaal anders.
Via een matige internetverbinding verzamel ik me met mijn collega’s voor de overdracht. „Vannacht opgenomen meneer S., 64 jaar, bekend met diabetes type II, hypercholesterolemie en hypertensie, met buikpijn.” Op het gedeelde scherm verschijnt de CT-scan van zijn buik. De organen zijn omringd door een flinke laag spek. Linksonder heeft zijn dikke darm het moeilijk. Jarenlang patat, biefstuk en bier hebben zich vertaald in een ontsteking: diverticulitis.
Als we een half uur later met een computer op wieltjes over de afdeling lopen voor de visite, is het niet anders. Bijna elke kamer, elk verhaal, elke operatie is het resultaat van een optelsom van aandoeningen die een relatie hebben met onze maatschappij van overvloed en passiviteit. De gevulde koek bij de koffie, de roltrap in het winkelcentrum en de slagroomtaart als je jarig bent. Welvaart en gezelligheid gaan nou eenmaal gepaard met overvloed en lekker lui zijn; en dat doen we het liefst met elkaar. En als chirurgen in dit systeem, verhelpen wij graag uw probleem, want daar zijn we voor opgeleid.
Leefstijl als verdienmodel
Nu blijkt dat de pandemie een duidelijke relatie heeft met leefstijl, lijken we allemaal langzaam wakker te worden. De ene hoogleraar, ondernemer en zorgverzekeraar na de andere neemt het voortouw om te laten zien dat zijn onderzoekslijn, start-up of polis kosten noch moeite zullen sparen om jou, burger, klant of patiënt, in 2021 weer even helemaal fysiek en mentaal op de rit te krijgen.
Panisch staan we dagelijks op de weegschaal om te kijken of er nog coronakilo’s zijn bijgekomen. We wandelen ons suf en staan driftig mee te squatten met fitnessbabes die hun eigen YouTube-imperia opbouwen. Leefstijl is een verdienmodel geworden. Maar om met de deur in huis te vallen: dat gewicht zal u werkelijk worst wezen als u echt gezond wilt blijven. En al helemaal als Hugo de Jonge, Jaap van Dissel en de rest van ons nieuwe gezondheidsleger daadwerkelijk in willen zetten op winst op de lange termijn voor zowel het individu als voor de samenleving.
Heren, hang alstublieft die weegschaal aan de wilgen en stop met het vaccineren van de alleroudsten in ons land. Zij zijn namelijk helemaal niet de kwetsbaarste groep. Rimpels, rollators en geraniums zijn niet de voornaamste alarmsymptomen. Ook de buikomtrek of de zo gekoesterde Body Mass Index niet. Het is van essentieel belang dat we nationaal gaan testen op de ‘binnenvetters’.
De werkelijke verschillen in de mortaliteit van de coronapandemie worden bepaald door het binnenvet. Het verschil tussen Amerika, Engeland en landen als Zweden en Japan wordt wellicht niet door hun coronamaatregelen bepaald, maar wel door wat ze dagelijks ’s avonds op hun bord scheppen. Dat binnenvet, officieel visceraal vet, is vet dat zich ophoopt rondom onze organen in de buik en daar een chronische ontstekingsreactie veroorzaakt. Op de lange termijn leidt dit tot allerlei aandoeningen zoals diabetes type II, hypertensie, hypercholesterolemie. Ook bevordert het een risico op diverse soorten kanker en, u raadt het al, het leidt tot een ernstig verloop wanneer besmetting met corona plaatsvond.
Topje van de ijsberg
"De risicogroep bestaat vooral uit mannen vanaf een jaar of zestig met een leven vol passieve overvloed. Dat is de groep die het meeste kans heeft om visceraal obees te zijn. Maar ook mensen die op het oog dun lijken maar er een niet al te gezonde leefstijl op na houden, kunnen van binnen heel wat gevaarlijk vet herbergen. Het type patiënten dat met het coronavirus op de intensive care opgenomen ligt, zijn vooral mensen met viscerale obesitas. De intensive care is het eindstation van onze gezondheidszorg. Als je als rolstoelafhankelijke diabeet daar aan de beademing ligt, zijn je kansen even groot als overleven op de Titanic. Het roer moet om.
Het is niet meer zo dat wij als dokters kunnen beslissen over leven en dood. Maar het is nog steeds wel zo dat wij en al onze collega’s in de zorg, ervoor hebben geleerd. We kunnen op basis van wetenschappelijk onderzoek en ervaring een rationele duiding geven in een emotionele situatie, dat is de basis van ons vak. We moeten leefstijl niet overlaten aan de vrije markt, maar burgers inzicht geven in hun gezondheid en deze doelgericht aanpakken.
Het goede nieuws is dat we in Nederland tientallen scanners hebben staan die met minder straling dan een normale CT-scan, kunnen bepalen of u, visceraal obees bent, of uw echtgenoot of uw broer. Op dit moment is er echter maar één bedrijfje dat een vergunning heeft om zo’n scan te maken. Op basis van de huidige cijfers zouden we kunnen beslissen dat we ons vaccinatiebeleid werkelijk gaan richten op de meest kwetsbare, meest kostbare groep die niet alleen nu de intensive care bevolkt maar ook al vóór deze pandemie. Laat ons de binnenvetters vaccineren. Maar laten we het daar vooral niet bij houden. De coronapandemie heeft een veel groter probleem uitvergroot. Dit is het topje van de ijsberg. ‘Primum non nocere’. Als we dat werkelijk willen doen, moeten we niet pas op de intensive care beginnen."
'Ik geloof niet dat ik je begrijp. Wat ik wil zeggen is dat er door Corona bewijsbaar veel zorg is uitgesteld. Zie ook het bericht over kankerdiagnoses in het nieuws van vanmorgen. Ik kreeg de indruk dat jij vond van niet.'
Jawel, dat zie ik ook, maar wat is dan de analyse. Bijvoorbeeld over minder kanker: ik ben wel naar de huisarts gegaan om iets te laten nakijken wat ik niet vertrouwde (gelukkig geen probleem). Die toegang is er wel degelijk. Dat mensen het niet doen is dus een ander verhaal en een ander probleem. Een vriendin heeft ondertussen wel de diagnose gekregen dat de kanker terug is gekomen en er is wel een behandelplan gemaakt voor haar, inclusief OK. Om voor haar goede redenen wilde ze dat zelf uitstellen, dat had niets met corona te maken, ze wilde eerst bepaalde onderzoeken nog laten doen.
Idem voor bevolkingsonderzoeken, die zijn acuut stilgelegd. Maar je kunt je afvragen of dat niet opgepakt kan worden, met inachtneming van de maatregelen.
in de schrik van de eerste golf is acuut alles onmiddellijk stilgelegd. begrijpelijk, we wisten niet wat ons zou overkomen. Nu hebben we voortschrijdend inzicht en kunnen de risico's anders gewogen worden. Dat betekent dat je zoveel mogelijk nadelige gevolgen (stilgelegde andere zorg) opnieuw kunt bekijken wat daaraan te doen is. Maar dat moet dan wel binnen een omgeving waarin corona heerst. Je kunt dus niet bedenken dat mensen zomaar de ziekenhuizen of scholen binnen kunnen wandelen alsof er niets aan de hand is.
De analyse is mijn probleem: als je zegt dat er teveel mensen op de IC liggen en dat dat maar minder zou moeten zijn om andere zorg mogelijk te maken, dan kan ik dat op basis van de cijfers etc. niet goed begrijpen. Stel dat we 100 IC bedden tekort komen om alle zorg te geven, zou daar dan niet de discussie over moeten gaan: hoe krijgen we 100 IC-bedden erbij? In plaats van: welke 100 corona-patiënten halen we van de IC af, wetende dat ze dan zeker zullen sterven?
In de eerste golf was er ook een serieuze discussie gaande over: overbodige zorg. Weet je nog: veel zorg bleef achterwege, zonder dat dat leidde tot ernstige gezondheidsproblemen. Dat was toen een verrassing.
Tsjor
Mija: 'Als nu eenderde van de patienten op de IC overlijdt, veronderstel ik dat er een deel is waarvan IC-artsen 'eigenlijk' weten dat er weinig kans is op een gunstig beloop.' Ik werk niet op de IC, maar toen de frontberichten er nog waren hoorde je juist, dat mensen op de IC verbluft waren door wat er gebeurde: zo praatte je nog met iemand en 24 uur later was iemand overleden. Inmiddels is er meer bekend over het verloop en over medicatie, maar ik heb niet het gevoel (echt subjectief) dat er al een heel protocol klaar kan liggen op basis waarvan artsen realistische voorspellingen kunnen doen. In Amerika kon een mevrouw van 102 weer het ziekenhuis verlaten, na verblijf op de IC.
En dan nog: iedereen reageert anders op voorspellingen van een naderende dood. Soms accepteren mensen dat, soms ontkennen ze het en soms gaan ze 'het gevecht' aan in de veronderstelling dat hun levenswijze hen zal behoeden. Artsen kunnen wel de prognose voorleggen en de behandelopties, maar zij kunnen de reacties van mensen niet afdwingen. Het enige waar ze op terug kunnen vallen is de eed die ze afgelegd hebben: je mag niets doen waarvan je weet dat het schadelijk is. Dus als een behandeling 5% kansen biedt en mensen willen voor die 5% gaan, dan zullen zij die behandeling krijgen.
Tsjor
Ik lees het NRC-artikel dat angela67 nu post nu pas, maar ik heb daar wel een paar kanttekeningen bij.
'„De maatregelen eisen een te grote tol”, schreven ze. Voor de patiënten die we opnemen op de intensive care, en ook voor de samenleving als geheel.' De eed gaat over het handelen van de artsen zelf. STel: een seriemoordenaar krijgt kanker, dan is het de bedoeling dat de arts die seriemoordenaar zal behandelen als elke patiënt. Het is niet aan de arts om de overweging te maken of de dood van de seriemoordenaar niet heel veel levens zou besparen en dus wenselijker is dan chemo.
Ook hier weer de vraag of het de oorzaak de maatregelen zijn of door het virus.
Ten tweede: de verwijzing naar de levensstijl. Ik vind dat nogal wat, nu we een pandemie hebben die zo ongeveer de hele wereld raakt, met alle mogelijke levensstijlen. Bovendien zijn er historisch gezien wel meer pandemieën geweest, in een heel andere tijd met heel andere levensstijlen.
De rol van 'visceraal vet', is zeker de moeite waard om dat verder te onderzoeken.
Tsjor
Tsjor
"""""Die toegang is er wel degelijk. Dat mensen het niet doen is dus een ander verhaal en een ander probleem.""""""
Even 1 zijn van jou geqoute om zichtbaar te houden waar ik op reageer.
Inderdaad je kunt met een klacht gewoon naar de huisarts en krijgt gewoon een verwijzing naar de specialist als dat nodig is. Helaas zijn we nu wel op een punt aangeland dat er lang gewacht moet worden als je een specialisme nodig hebt dat ook covid zorg moet leveren. En dat er maar beperkt plaatsen beschikbaar zijn voor mensen zonder covid.
Mijn jaarlijkse controle is daar een voorbeeld van. Voor 1 van mijn kinderen die als nieuwe patiënt is in ingestuurd naar een covid gerelateerd specialisme is de wachttijd wel heel erg lang geworden inmiddels. >4 maanden.
Wij wachten geduldig en zeggen begrip te hebben en houden ons aan de maatregelen maar soms bekruipt mij de gedachte: Zou het oplopen van een covid infectie het proces kunnen versnellen? Natuurlijk ga ik niet mijn best doen om besmet te raken maar toch.......
Lastig als alles zo aan elkaar geplakt wordt. Het citaat van mij ging over de toegang tot de huisartsen.
Jouw verhaal gaat over toegang tot de specialist, en dan ook nog een specifieke specialisme, dat nauw betrokken is bij de zorg voor corona-patiënten.
Als het uitstel van meer dan 4 maanden dodelijk kan zijn zou ik zeker aan de bel trekken. Als dat binnen het ziekenhuis niet lukt zou ik met de ziektekostenverzekeraar in overleg gaan, soms zijn er andere plekken waar wel plaats is, soms in het buitenland. Daar zijn wel wat meer reisrestricties voor op dit moment, maar je kunt daar een plaatje van maken en dan een keuze.
Indertijd waren de wachttijden voor heupoperaties verschrikkelijk lang. In overleg met de ziektekostenverzekeraar is mijn moeder toen in België geholpen, naar volle tevredenheid.
Wachtlijsten zijn geen nieuw fenomeen in de zorg. Wellicht zijn ze nu wat langer voor bepaalde specialismen, gerelateerd aan corona, indertijd hadden ze een andere oorzaak (maxima aan behandelingen). Ze zijn vervelend.
Tsjor
Is een van de IC issues dat het om personeel gaat? Om ic's goed te laten werken in corona tijd zijn er meer maatregelen en mensen nodig die dan niet inzetbaar zijn voor reguliere gezondheidszorg.
masr dit kan een klok klepel ding zijn....
gr Angela
tsjor schreef op 04-02-2021 om 09:50:Lastig als alles zo aan elkaar geplakt wordt. Het citaat van mij ging over de toegang tot de huisartsen.
Jouw verhaal gaat over toegang tot de specialist, en dan ook nog een specifieke specialisme, dat nauw betrokken is bij de zorg voor corona-patiënten.
Als het uitstel van meer dan 4 maanden dodelijk kan zijn zou ik zeker aan de bel trekken. Als dat binnen het ziekenhuis niet lukt zou ik met de ziektekostenverzekeraar in overleg gaan, soms zijn er andere plekken waar wel plaats is, soms in het buitenland. Daar zijn wel wat meer reisrestricties voor op dit moment, maar je kunt daar een plaatje van maken en dan een keuze.
Indertijd waren de wachttijden voor heupoperaties verschrikkelijk lang. In overleg met de ziektekostenverzekeraar is mijn moeder toen in België geholpen, naar volle tevredenheid.
Wachtlijsten zijn geen nieuw fenomeen in de zorg. Wellicht zijn ze nu wat langer voor bepaalde specialismen, gerelateerd aan corona, indertijd hadden ze een andere oorzaak (maxima aan behandelingen). Ze zijn vervelend.
Tsjor
Maar met toegang tot de huisarts ben je nog niet behandeld tegen kanker. Specialisten zelf zeggen dat ze 4 % minder patienten met kanker behandelen als gevolg van corona. Bovendien zijn overal berichten te vinden over uitgestelde behandeling en de daarop volgende grotere kans op overlijden. Dan is jouw 'ik kan gewoon naar de huisarts' toch irrelevant?
Nog een keer de onvolprezen vitamine D.
Dr Campbell vergelijkt een aantal recente onderzoeken naar de relatie tussen de inname van vitamine D en het niveau in het bloed, en ziek worden met het coronavirus.
Met vitamine D op orde heb je statistisch een 14 keer zo klein risico op overlijden.
En 6 keer zo weinig kans om mechanische ventilatie nodig te hebben.
Dr Campbell stelt voor dat wij ons voorstellen dat het aantal overledenen aan Covid-19 14 keer zo klein is? en de ventilatie op de IC's 6 keer zo weinig?
Het enige wat dan wel ontbreekt is hoeveel mensen hebben in feite een vitamine D tekort?
Het meest effectief is het regelmatig innemen van suppletie en niet bijvoorbeeld per maand een booster maar een paar keer per week of dagelijks.
Een goede maatregel is dus om allemaal extra vitamine D te nemen. Vitamine D wordt ook toegevoegd aan margarine en babymelkpoeder, maar daar nemen we blijkbaar ook te weinig van in in ons voedselgebruik.
Allang ook geadviseerd als supplement voor vrouwen vanaf 50 jaar.
'Bovendien zijn overal berichten te vinden over uitgestelde behandeling en de daarop volgende grotere kans op overlijden. Dan is jouw 'ik kan gewoon naar de huisarts' toch irrelevant?' Maar het verhaal over mijn vriendin wel.
Tsjor
tsjor schreef op 04-02-2021 om 12:16:'Bovendien zijn overal berichten te vinden over uitgestelde behandeling en de daarop volgende grotere kans op overlijden. Dan is jouw 'ik kan gewoon naar de huisarts' toch irrelevant?' Maar het verhaal over mijn vriendin wel.
Tsjor
Nou, dat is nog steeds anecdotisch. Eentje ten opzichte van 4.000.
Uit het nieuws:
Voortdurende coronacrisis heeft lange termijn invloed op leefstijl kinderen 5 februari 2021
De kloof tussen kinderen die gezond en ongezond leven wordt als gevolg van de coronacrisis en de lockdowns alleen maar groter. Dat blijkt uit de nieuwste resultaten uit onderzoek door kinderartsen van het Maastricht UMC+ in samenwerking met andere ziekenhuizen. Kinderarts Anita Vreugdenhil pleit dan ook voor een landelijke aanpak om de leefstijl van kinderen te verbeteren.
Vreugdenhil en haar collega’s doen al vanaf de lockdown in maart 2020 onderzoek naar de leefstijl van kinderen in de zogeheten COLC-studie (COVID-19, Obesity and Lifestyle in Children). Op verschillende momenten tijdens de coronacrisis vulden kinderen en ouders uit het hele land vragenlijsten in. Daarbij werd onder meer gekeken naar voedingspatroon, hoeveelheid beweging, gewichtstoename, slaapgedrag en deelname aan online beweegactiviteiten. Uit de eerste onderzoeksresultaten in september bleek al dat een groot deel van de kinderen sinds de coronapandemie ongezonder is gaan leven: ze zijn minder gaan bewegen, meer ongezonde snacks gaan eten en in gewicht aangekomen. Die trend lijkt zich de afgelopen maanden te hebben voortgezet. Zelfs toen de scholen en sportclubs tijdelijk open waren.
Geen herstel na eerste lockdownDe nieuwste onderzoeksresultaten gebaseerd op vragenlijsten afgenomen in het laatste kwartaal van 2020, laten zien dat de helft van de kinderen nog steeds aanzienlijk minder beweegt dan voor de pandemie. Eén op de vijf kinderen drinkt meer dan drie suikerhoudende drankjes per dag. Dit is vergelijkbaar met de periode net na de eerste lockdown. Vóór de coronapandemie was dit nog één op de zeven. Bijna de helft van de kinderen geeft aan korter te slapen dan voor de coronacrisis. Eén op de drie zit meer voor het scherm dan voor de pandemie. Veel kinderen geven aan zwaarder te zijn geworden, vooral kinderen die al overgewicht hadden. Deze gewichtstoename heeft zich niet hersteld in het najaar van 2020 toen kinderen weer naar school en sportclubs konden. Kinderarts Anita Vreugdenhil: “En dat is zorgelijk. Overgewicht op jonge leeftijd verhoogt het risico op diabetes, hart- en vaatziekten en leververvetting.”
Kloof in leefstijl vergrootToch is er ook goed nieuws. Een kleinere groep kinderen is juist gezonder gaan leven tijdens de pandemie. Bijna 40% geeft aan meer te zijn gaan bewegen, één op de vijf eet meer fruit, één op de drie drinkt meer water en een deel van de kinderen is minder ongezonde snacks gaan eten dan voor de coronacrisis. “Dat zijn op zich positieve ontwikkelingen,” aldus Vreugdenhil. “Alleen creëert het een ander probleem: de kloof tussen kinderen die gezond en ongezond leven wordt groter. Met name kwetsbare kinderen worden getroffen in deze crisis. Daar moeten we alert op zijn, zeker gezien de verwachting dat deze crisis nog een tijdje voortduurt en voortgezet onderwijs en sportclubs voorlopig dicht blijven."
Landelijke aanpakVreugdenhil maakt zich dan ook sterk voor een ‘Deltaplan Jong & Gezond’ waarin allerlei disciplines met elkaar samenwerken om kinderen gezond uit de coronacrisis te krijgen. “Het huidige eet- en leefgedrag van kinderen heeft nu al bijna een jaar kunnen inslijten. Dat lost niet vanzelf op. Daarom moeten we nu in actie komen en aan de slag gaan met een integrale aanpak van dit probleem. Zorginstanties, scholen, sportaanbieders, gemeenten, voedingsdeskundigen en wijkteams moeten hun krachten bundelen en op landelijk en regionaal niveau samenwerken om onze kinderen zo gezond mogelijk uit deze pandemie te krijgen.”
Uit het nieuws:
COVID-19 beïnvloedt longkankerzorg nadelig
Delen via:
De uitbraak van de COVID-19-pandemie had een negatieve impact op de overlevingskansen van patiënten met longkanker, suggereert een Spaanse studie gepresenteerd tijdens het WCLC. Onderzoekers vonden onder meer dat het aantal nieuwe diagnoses met meer dan een derde afnam en dat de mortaliteit van longkankerpatiënten hoger was.
De onderzoekers gebruikten voor hun studie klinische en pathologische data afkomstig uit twee tertiaire ziekenhuizen in Spanje. In het bijzonder werd gekeken naar het aantal nieuwe gevallen van NSCLC en SCLC in twee perioden; van januari tot juni 2019 (pre-COVID-19), en van januari tot juni 2020 (tijdens de COVID-19-pandemie).
In totaal werden tijdens beide perioden 162 nieuwe patiënten gediagnosticeerd. 100 patiënten waren gediagnosticeerd in 2019, en 62 in 2020, waardoor de afname van het aantal nieuwe diagnoses uitkwam op 38%. Zowel bij NSCLC-patiënten (n = 110) als bij SCLC-patiënten was er een afname in het aantal diagnoses, met respectievelijk 36 en 42%. Verder werd in de NSCLC-groep gezien dat patiënten zich presenteerden met meer gevorderde ziekte. Gevorderde ziekte bij diagnose werd in 2019 gezien bij 46% ten opzichte van bij 58% in 2020. Symptomatische ziekte kwam voor bij respectievelijk 63 en 74%. Bij SCLC was er geen significant verschil in het aantal patiënten dat zich presenteerde met gevorderde ziekte.
Ook de sterftekans lijkt nadelig te worden beïnvloed door COVID-19. De mediane totale overleving was pre-COVID 7,9 maanden, versus 6,7 maanden tijdens de pandemie, maar deze data zijn nog niet erg rijp voor analyse. De 30-dagenmortaliteit bij nieuw gediagnosticeerde patiënten was ook significant hoger. Bij NSCLC steeg deze van 25 naar 49% en bij SCLC van 18 naar 32%.
Het aantal ziekenopnames van longkankerpatiënten en de mortaliteit tijdens een ziekenhuisopname waren daarentegen lager tijdens de COVID-19-pandemie, met respectievelijk 33 vs. 21% en 18 vs. 0%.
Eerlijk gezegd haak ik een beetje af. Niet qua maatregelen hoor, maar met alles er omheen. Nieuwsberichten volgen, onlogische of inconsistente dingen ontdekken, me daar druk over maken, vinden dat de berichtgeving niet onlogisch of inconsistent zou mogen zijn. Anderen daarvan willen overtuigen. Boos zijn omdat Nederland de vaccinaties niet op orde krijgt. Maar ook steeds weer kijken naar wat vroeger wel kon, naar de vrijheid die we kwijt zijn, reikhalzend uitkijken naar persconferenties, hopen op een onsje meer. Balen van de afgezegde sportlessen terwijl het abonnement doorloopt. We zitten nu bijna een jaar in deze ellende en alle energie die het me gekost heeft, heeft niets opgeleverd. Ik vind nog steeds dat onze regering verkeerd handelt, maar dat bewaar ik tot 17 maart (dat zal ze leren, die ene stem tégen 😂).
Ik ga het anders doen. Ik ga me richten op wat wél kan. Genieten van de ommetjes. Van de stilte op straat na 21 uur. Van thuisbezorgmaaltijden in plaats van uit eten met verjaardagen. Nieuwe releases op Netflix. De bibliotheek die gereserveerde boeken voor je klaar legt. Een vakantiehuisje in Nederland. En verder laat ik alle nieuwsberichten, praatprogramma's, persconferenties, nabesprekingen van persconferenties, duidingen van personferenties en commentaren op persconferenties lekker zitten.
Uit het nieuws:
Aantal Britse kinderen in ziekenhuizen met ernstige gevolgen corona verdrievoudigd
The Guardian meldt dat het aantal kinderen dat in het ziekenhuis belandt na besmetting met het coronavirus sterk toeneemt. Het gaat daarbij om verschijnselen die eerst werden toegeschreven aan de zeldzame Kawasaki-ziekte maar blijken te behoren bij een nieuwe ziekte die veroorzaakt wordt door het coronavirus. Er belanden inmiddels meer dan 100 kinderen per week op de intensive care met de kenmerkende verschijnselen: huiduitslag, hoge koorts, gevaarlijk lage bloeddruk, problemen met de ingewanden en in de ernstigste gevallen symptomen die lijken op toxische shock. In enkele gevallen was er zelfs sprake van een beroerte. Er zouden twee kinderen aan de gevolgen zijn overleden, sinds het begin van de pandemie.
De ziekte openbaart zich soms pas weken na besmetting. Opvallend is dat driekwart van de patiëntjes een Afro-Caribische of Aziatische achtergrond heeft. Zij zouden vijf tot zes keer vatbaarder zijn dan kinderen met een Europese etnische achtergrond. Vier van de vijf kinderen die getroffen werden door de ziekte waren tot dan toe gezond. Volgens onderzoeker Liz Whittaker wordt een genetisch verband niet uitgesloten maar is het ook goed mogelijk dat de armoede, bijbehorende slechtere leefomstandigheden en arbeid die gepaard gaat met blootstelling aan het virus, de voornaamste oorzaken voor de ziekte vormen. Er wordt aangedrongen op snel, uitgebreider onderzoek naar de kinderziekte.
Het Paediatric inflammatory multi-system syndrome (PIMS), zoals de ziekte wordt genoemd, treedt op bij naar schatting 1 op de 5000 kinderen en openbaart zich gemiddeld een maand na de besmetting. Het is daarbij niet noodzakelijk dat ze verschijnselen van besmetting met corona vertonen. De ziekte komt ook voor onder zogeheten asymptomatische besmettingsgevallen. De Britse krant meldt dat er sinds begin januari dagelijks zo’n 12 tot 15 kinderen slachtoffer worden van de ziekte. De ziekte komt iets meer voor bij jongens dan meisjes en de gemiddelde leeftijd van de patiëntjes is elf jaar.
Specialisten denken dat de ziekte niet besmettelijker is geworden, in verhouding tot het totaal aantal corona-besmettingen, maar constateren wel een sterke toename in het aantal ziekenhuisopnames, het gros in de gebieden waar de Britse variant van het virus het hardst heeft toegeslagen.
Heb ik ook IngeR!!! Ik probeer ook steeds meer te doen wat jij beschrijft maar ik vind het nog knap lastig om me los te maken van alle prikkels en stress en de blik op positieve zaken te richten. Het gaat ook met ups en downs, merk ik. Dankjewel dat je het weer eens onder mijn aandacht brengt! Ik ga er ook weer eens beter op letten waar ik mijn tijd en energie aan geef.
IngeR68 schreef op 05-02-2021 om 10:59:Eerlijk gezegd haak ik een beetje af. Niet qua maatregelen hoor, maar met alles er omheen. Nieuwsberichten volgen, onlogische of inconsistente dingen ontdekken, me daar druk over maken, vinden dat de berichtgeving niet onlogisch of inconsistent zou mogen zijn. Anderen daarvan willen overtuigen. Boos zijn omdat Nederland de vaccinaties niet op orde krijgt. Maar ook steeds weer kijken naar wat vroeger wel kon, naar de vrijheid die we kwijt zijn, reikhalzend uitkijken naar persconferenties, hopen op een onsje meer. Balen van de afgezegde sportlessen terwijl het abonnement doorloopt. We zitten nu bijna een jaar in deze ellende en alle energie die het me gekost heeft, heeft niets opgeleverd. Ik vind nog steeds dat onze regering verkeerd handelt, maar dat bewaar ik tot 17 maart (dat zal ze leren, die ene stem tégen 😂).
Ik ga het anders doen. Ik ga me richten op wat wél kan. Genieten van de ommetjes. Van de stilte op straat na 21 uur. Van thuisbezorgmaaltijden in plaats van uit eten met verjaardagen. Nieuwe releases op Netflix. De bibliotheek die gereserveerde boeken voor je klaar legt. Een vakantiehuisje in Nederland. En verder laat ik alle nieuwsberichten, praatprogramma's, persconferenties, nabesprekingen van persconferenties, duidingen van personferenties en commentaren op persconferenties lekker zitten.
Ja precies, zo denk ik er al een maand of tien over. Hoewel nogal eenzaam, maakt dat toch dat deze periode er een van serene inkeer.
Ik zie iedereen zich druk maken en allemaal redenaties en argumentaties hebben. Maar helpt het. Ja alleen stemmen helpt, en zelfs dat betwijfel ik zeer
Slofje schreef op 03-02-2021 om 16:34:Mija, jouw bericht onderschrijf ik. Wat ik bedoel: juist de kwetsbare mensen die nog geen Corona hebben gehad. Mensen die al ernstig ziek zijn en waarbij geen hoop is op genezing, die mensen.
Ga je die "opofferen" door de maatregelen te versoepelen, dan gaan ze indien Corona sowieso toch heel veel zorg nodig hebben. Geen IC-zorg inderdaad. De meeste van deze mensen kwamen toch al niet op de IC terecht.
Dat is inderdaad niet te accepteren. Net zo min als het te accepteren is dat mijn kind mentaal compleet onderuit gaat door het gebrek aan structuur. Of dat iemand doodgaat aan kanker omdat ze niet tijdig wordt gediagnosticeerd. Of dat een voorheen succesvolle ondernemer nu in de schuldhulpverlening zit met het hele gezin. Of dat kwetsbare kinderen met een beetje pech niet meer over de ontstane leerachterstand heenkomen.
Als je het politieke té persoonlijk maakt, kom je er niet meer uit. Geen énkel individu mag worden 'opgeofferd'. Als je het zo framet, is het altijd verkeerd. Met die retoriek kun je niet discussiëren en beslissingen nemen. Dan vlieg je mekaar alleen maar naar de strot omdat er altijd wel iemand niet voldoende erkend wordt in zijn onvervreemdbare rechten. Hoe het wel moet, weet ik ook niet. Laat ik dat er maar meteen even bij zeggen. Vanuit dit perspectief zou je kunnen overwegen dat aanmodderen misschien wel een hele effectieve beleidskeuze is, om al te scherpe keuzes en daarmee nog hoger oplopende maatschappelijke tegenstellingen te voorkomen.
Hoop dat ze snel uitvogelen welk vaccin voor kinderen en jongeren het meest geschikt is. En die dan ook op de vaccinatie-roadmap.
gr Angela
Lees nu dat de ANBO zich zorgen maken over ouderen (80+) die dit weekend op pad moeten voor vaccinatie, vanwege de sneeuw. Dat begrijp ik. Ik begrijp alleen niet waarom die ouderen zo ver moeten reizen voor hun vaccinatie. Ik lees soms wel 50 tot 70 km en dan laten vaccineren in tenten. Ik begrijp echt niet waarom mensen van die leeftijd niet gewoon bij hun eigen huisarts geprikt kunnen worden. Maar blijkbaar kan dit wel, maar moeten ze dan nog een maand langer wachten. Ik denk dat veel ouderen dit dus ook gaan doen...
En verder heb ik me ook verbaasd over de opmerking van minister Slob over dat zitten blijven en daar geen stress over hebben. Het is me niet duidelijk of dit nu gaat over basis of voortgezet onderwijs, dat is al vaag. En verder, hebben ze nou echt gedacht dat leerlingen deze achterstanden weer in zouden halen? Dat was dan wel heel optimistisch. Optimistisch en makkelijk gezegd vind ik ook niet stressen over zittenblijven. Natuurlijk geeft dit stress..
Ja, het is ook ernstig, maar wat kun je doen? Net doen alsof er geen virus rondwaart, of jongeren vrijstellen van maatregelen die door hun toedoen doden laten vallen lijkt me ook geen oplossing.
Hier bespreek ik met de jongeren dat het zwaar is maar we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. De een heeft er meer last van dan de ander. Maar er is altijd een horizon en je doet je best om die te blijven zien.
Ondertussen maak je er het best van en blijft je opties zien. En houdt elkaar vast.
En heftige gevoelens horen erbij. Het is zwaar. Het is ook een menselijke ervaring die voorbij gaat. Het is niet de eerste pandemie. En hoe kun je daarin een positieve rol nemen? Of jezelf blijven waarderen en waardevol blijven vinden en aan je doelen en je leven blijven werken.
Ja, ik zag het Hannemeike... ik merk het hier thuis gelukkig nog niet, want mijn jongere vindt zelfstudie heerlijk. Meerdere vrienden van hem zitten in de examenklas dus die mogen naar school.
Hoe is dat bij jullie, zien jullie om je heen wel 80%?
Hier lang geen 80 procent. Ik weet van een paar jongeren die aangeven het zwaar te hebben met hun inmiddels beperkte leven waarin het studeren niet eenvoudig gaat. Maar hier halen de jongeren elkaar op om een stukje te gaan wandelen.
Dochter gaat ook met haar vriend, die eenzaam studeert, en veel thuiszit, een uurtje wandelen als ze daar is. Hij gamet wel online met vrienden maar dat is toch anders.
Gisteren kwamen ze hier in de buurt dochter ophalen. Schoolvrienden die hier in de buurt wonen. Ze hebben geen boete gehad. Ze hielden ook afstand. Gelukkig allemaal voorzichtige jongeren. Anderhalf uur uitwaaien en op afstand met elkaar lachen en praten buiten.
AnneJ schreef op 06-02-2021 om 09:10:Gisteren kwamen ze hier in de buurt dochter ophalen. Schoolvrienden die hier in de buurt wonen. Ze hebben geen boete gehad. Ze hielden ook afstand. Gelukkig allemaal voorzichtige jongeren. Anderhalf uur uitwaaien en op afstand met elkaar lachen en praten buiten.
Dus je bezorgt iedereen de hele tijd een schuldgevoel met je gepraat over doden door schuld, terwijl je je eigen dochter de regels laat overtreden en dat nog leuk vindt ook ... Hypocriet.
Ze gingen weg in tweetallen. En ja, hopelijk kun je daar even je agressie in kwijt. Dat ik ook zo langs de grenzen scheer.
Bah AnneJ, wat ben jij een verschrikkelijk iemand. Jongeren de schuld geven. Bahbahbah, echt walgelijk.
Je blijft maar het eeuwige zelfde verhaal herhalen, je staat al maanden op repete, niet te doen echt.
En daarbij donder je over de gevoelens van jongeren heen, downplayed ze omdat jij en jouw kinderen nergens last van hebben. En daarom moet iedereen het maar zo doen en voelen? Empathie is ver te zoeken bij je.
Lichamelijke gezondheid is niet belangrijker dan mentale gezondheid.
Dat is de discussie Ali. Daar staan mensen verschillend in. Kun je mensenlevens van ouderen opofferen voor de mentale gezondheid van jongeren.
En is dat wel zo? Worden jongeren er beter van als ze meer vrijheden krijgen en dat jaagt de cijfers op de IC aan?
Hoe blijf je gezond in een pandemie? Dat is een vraagstuk zonder eenvoudige antwoorden.