Corona maatregelen
Even een nieuwe aangemaakt, want die andere over de juiste koers is gesloten zie ik. Ik dacht ik ga even lezen of er al iets gezegd is over de avondklok, maar zag nog niets. Wat vinden jullie van het invoeren van een avondklok van 20.00 u. tot 6.00 u? Ik vind dat toch echt wel een hele heftige maatregel, merk ik. Tot nu toe heb ik met de maatregelen best aardig kunnen leven, maar dit heeft best impact. Overdag werk ik dus 's avonds ga ik best vaak wandelen, of soms nog een boodschap halen. Zoon traint voor de voetbal 2 keer per week tot 20.00 u. kan dan ook niet meer. En dochter kan niet meer even bij een vriendin langs, iets wat toch moet kunnen vind ik als je jong bent. Ze zit echt niet met grote groepen, maar soms wel even kletsen met 1 of 2 mensen. En heeft het nou werkelijk zoveel effect? Ik ben daar wel benieuwd naar.
Hmmm, dus als ik zeg dat iemand dood gaat, en hij blijft leven, heb ik tóch gelijk. Want hij had dood kúnnen gaan ...
Een beetje zoals FvD aangaf dat de NS-controleurs sexistische Marokkanen hadden kúnnen zijn.
Retoriek IngeR
Jij haalt één vermeende voorspelling uit vele maanden tekst en verklaart bij het niet uitkomen van die ene vermeende voorspelling alle bijdragen van de betreffende schrijver onwaar.
Omdat ik die uitspraak als een waarschuwing heb opgevat, kan (een deel van) de achterliggende boodschap waar zijn zonder dat de 'voorspelling' uitkomt: dan is er namelijk in meer of mindere mate effectief op ingegrepen. Dat was waar Ad steeds op hamerde. Hij is weliswaar niet helemaal tevreden (of helemaal niet, daar wil ik vanaf zijn) maar 'ze' hebben gelukkig ook niet zo lang gewacht dat wat hij destijds vreesde uitkwam.
Maar goed, in nuance lijk jij geen aardigheid te hebben, dus probeer je nogmaals je gelijk te halen. Dit keer door de vermeende voorspelling in één context te plaatsen met een racistische beschuldiging, waardoor Ad zonder verder één fatsoenlijk argument in een kwaad daglicht komt te staan. Kansloos.
Ad is ook niet zo genuanceerd. Er zit een hoop poeha bij. Maar om hem op deze manier (te proberen) om hem tot de enkels af te branden is niet zo effectief. Je gaat als een olifant door de retorische porseleinkast. Het kan op zijn minst wat subtieler, dan valt het misschien ook minder op dat er niks van klopt.
AdHombre schreef op 02-02-2021 om 12:43:Complottheorie toch?
"Wat ze bedoelen, is dat vaker besloten moet worden om van behandeling af te zien, zodat de druk op de ic’s kleiner wordt en maatregelen versoepeld kunnen worden. Met nog andere woorden: méér virus moet worden toegelaten, minder mensen behandeld en meer coronadoden geaccepteerd."
Vrij duidelijk voor iedereen die kan lezen.
Voor iedereen is het erg als een dierbare overlijdt, nu met corona maar eerder ook al.
Op het eind van het leven van mijn opa had hij steeds longontstekingen. De ene na de andere, hup weer een kuur antibiotica en hij was weer "beter". Tenminste zijn longen waren weer beter maar zijn algehele conditie ging steeds verder achteruit. Van zelfstandig lopen, naar lopen met rollator, naar langere stukken in de rolstoel, naar compleet rolstoel afhankelijk. Toen kwam hij op een punt dat hij vond dat behandeling van een volgende longontsteking niet meer hoefde; uiteindelijk is hij aan een longontsteking overleden.
Als nabestaanden hadden wij daar vrede mee zijn kwaliteit van leven zou nooit meer worden wat het was en dat was ook logisch voor iemand die de leeftijd van 95 had bereikt.
Moeten we als samenleving ook niet accepteren dat doodgaan aan corona bij het leven zou kunnen horen? Beseffen dat langdurig behandelen van zeer hoog bejaarden met onderliggende andere kwalen leidt tot mindere kwaliteit van leven en dat het op een bepaald punt gewoon genoeg kan zijn?
en of het nou corona is of niet, we zullen altijd een punt tegenkomen waarop behandelen wel mogelijk is maar niet "gewenst". En dat schuift. Dat schuift voor individuen maar als je vanaf de maan kijkt schuift het dus in heel NL. En EU. Etc.
gr Angela
Mee eens, Haaknaald. Er zijn anno nu heel veel remedies mogelijk in een land als het onze. Zoals je over je opa schrijft, gaat het vaak. Veel hoogbejaarden krijgen volop medicatie om gaande te blijven, de één is daar heel blij en dankbaar om, de ander verzucht dat het ook goed zou zijn als er geen morgen meer komt. Dat is voor ieder anders.
Nu met corona zijn er heel wat oude mensen die de infectie weliswaar te boven komen, maar een paar maanden later toch overlijden. Het is net te veel geweest. Maar beter zo, dan tijdens corona. Het akelige van overlijden aan corona is de enorme schaarste aan menselijk contact vanwege de voorzorgsmaatregelen om besmetting te voorkomen. Dat maakt dood door corona veel harder en akeliger dan een afscheid van het leven ook had kunnen zijn.
Het aantal zieken dat de rest van de gezondheidszorg lamlegt
Strikt genomen is het niet het totale aantal zieken de doorslaggevende factor maar een deel daarvan: het aantal zieken dat in behandeling is in ziekenhuizen. Wat die intensivisten met hun kanttekeningen volgens mij ongeveer aanstippen is: onder normale omstandigheden geven ze patiënten het voordeel van de twijfel, ook als ze eigenlijk ernstig twijfelen aan overlevingskansen en kwaliteit van leven. Onder deze omstandigheden schuurt dat en zouden ze misschien wel eerlijker willen kunnen zeggen dat behandelen weinig/geen kans van slagen heeft. Zolang daar ruimte voor is, probeer je nog wat. Je doet ‘alles wat je kan’ Dat is denk ik de normale houding voor artsen. Ik heb eens ergens gelezen dat mensen in het jaar voor hun overlijden de meeste ziektekosten maken. Dat lijkt logisch maar betekent ook dat er structureel tegen beter weten in behandeld wordt; de mensen overlijden alsnog binnen een jaar. Het is niet zo gek dat artsen er onder deze omstandigheden over beginnen te twijfelen of dat wel het beleid moet zijn. Ze zitten hartstikke klem. Het is wel cru. Je moet dan nog meer patiënten harde boodschappen brengen, en in een vroeger stadium dan mensen gewend zijn. Voordat ‘alles gedaan is wat kon’. Dat valt natuurlijk niet goed. Dan toch maar die 1,1 miljoen dikke oude mannen in een sneltreinvaart vaccineren? Nou ja, dat helpt nu misschien, op korte termijn. Maar bovenstaande kwestie komt onvermijdelijk op enig moment opnieuw op de agenda. Is het niet door de volgende pandemie danwel door de alsmaar stijgende zorgkosten.
https://www.decoronapandemie.nl/2021/02/02/corona-en-onderwijs-coronafabriek-nederland/
"Uit een quickscan van de Kinderombudsvrouw net na de intelligente lockdown bleek dat kinderen opvallend vaak voordelen van het coronabeleid zagen. Natuurlijk gaven de kinderen niet aan dat ze het aller- aller- allerliefst voltijds naar school willen. Ze vonden het tijdens de intelligente lockdown fijn om hun schoolwerk in hun eigen tempo te maken, ze hadden meer vrije tijd en zagen hun ouders vaker. Daarbij nam de stress in hun leven door de lockdown af. Geldt dat ook voor de kwetsbare kinderen? Volgens dit onderzoek wel. Omdat jeugdzorg minder vaak aanklopt, neemt dat spanning weg. Bij probleemgezinnen bleek veel druk verdwenen toen hulpverleners thuisbleven. Ten slotte waren er ook kinderen die juist blij waren om bij school weg te zijn: “degenen die uit de toon vallen bij hun klasgenoten of zelfs worden gepest, [werden] niet meer dagelijks geconfronteerd met hun problemen.”
Als je het de kinderen zelf vraagt, is een fijn en veilig thuis het belangrijkst.
Quickscan van de Kinderombudsvrouw"
Ja, jeetje. Een vragenlijst uit de eerste twee maanden. Dat kun je toch echt niet meer vergelijken met nog meer maanden met 'verstoringen'?
Als je jonge schoolgaande kinderen thuis had zitten zou je dat wel weten.
Slofje schreef op 02-02-2021 om 12:39:Ach Tsjor, wat denk je van bv. 25% minder niertransplantaties?
'In 2020 kregen 366 mensen een nier van een levende donor, in 2019 waren dat er 501, een daling van 25%. Om besmetting van donor en ontvanger in het ziekenhuis te voorkomen, was het programma met levende donoren tijdens de eerste golf van het coronavirus tijdelijk helemaal stopgezet. Ook waren er minder niertransplantaties doordat veel niet-acute zorg was uitgesteld.'
Bron: https://www.nvn.nl/nieuws/25-minder-niertransplantaties-van-een-levende-donor-in-2020/
Met andere woorden: het hele programma is stilgelegd, om te voorkomen dat mensen in het ziekenhuis besmet zouden raken met corona. En niet-acute zorg is uitgesteld.
Dat had je alleen kunnen voorkomen als er geen corona was.
Tsjor
van NOS.nl
"Partij voor de Dieren wil briefstemmen voor iedereen
De Partij voor de Dieren stapt naar de rechter om te vragen of iedereen de mogelijkheid kan krijgen om bij de Tweede Kamerverkiezingen half maart per brief te stemmen. Wanneer het kort geding dient, is nog niet bekend. De partij vindt het onterecht, en een vorm van discriminatie, dat alleen 70-plussers per post mogen stemmen vanwege hun kwetsbaarheid voor het coronavirus. "Deze extra mogelijkheid wordt andere kiezers onthouden", zegt de partij."
Ja, dat zou ik toch prettig vinden. Anders stem ik ook wel via zoon maar evengoed. Dan heb ik het zelf in de hand.
tsjor schreef op 02-02-2021 om 22:02:Slofje schreef op 02-02-2021 om 12:39:Ach Tsjor, wat denk je van bv. 25% minder niertransplantaties?
'In 2020 kregen 366 mensen een nier van een levende donor, in 2019 waren dat er 501, een daling van 25%. Om besmetting van donor en ontvanger in het ziekenhuis te voorkomen, was het programma met levende donoren tijdens de eerste golf van het coronavirus tijdelijk helemaal stopgezet. Ook waren er minder niertransplantaties doordat veel niet-acute zorg was uitgesteld.'
Bron: https://www.nvn.nl/nieuws/25-minder-niertransplantaties-van-een-levende-donor-in-2020/
Met andere woorden: het hele programma is stilgelegd, om te voorkomen dat mensen in het ziekenhuis besmet zouden raken met corona. En niet-acute zorg is uitgesteld.
Dat had je alleen kunnen voorkomen als er geen corona was.
Tsjor
Ik geloof niet dat ik je begrijp. Wat ik wil zeggen is dat er door Corona bewijsbaar veel zorg is uitgesteld. Zie ook het bericht over kankerdiagnoses in het nieuws van vanmorgen. Ik kreeg de indruk dat jij vond van niet.
Wat ik mij bij reacties á la dat sterven door corona vaker geaccepteerd zou moeten worden, als dat nodig is om ander sterven te voorkomen, maar ook zonder corona in het algemeen dat we sterven meer zouden moeten accepteren, altijd afvraag, is of die gedachte standhoudt als het de kans op sterven van een geliefde betreft. Ik vermoed dat de meesten daar pas eerlijk antwoord op kunnen geven als het moment van de waarheid daar is.
Eens, Ixia. Ook vraag ik me dan dus af hoeveel zorg al die extra coronagevallen (die je dan dus accepteert) aan palliatieve zorg opleveren. Niet op de IC maar elders. Ik denk dat het land snel gaat kraken in zijn voegen.
"We are all in it together”
Gezellig, samen in de shit met onder meer de 40% eindexamenkandidaten die dreigen te zakken (en logischerwijs vergelijkbare percentages zittenblijvers), mensen met gemiste kankerdiagnoses (misschien onze ouders, wijzelf, of onze kinderen?) en ‘kwetsbare ondernemers’. Allemaal dor hout, in hun categorieën. Er is een politieke classificatie van wie kwetsbaar is en dus bescherming verdient en wie geacht wordt in hoge mate zelfredzaam, sterk en veerkrachtig te zijn. Dat moet natuurlijk, om beleid op te baseren, maar het valt niet uit te sluiten dat de zelfredzaamheid en veerkracht flink worden overschat.In de politiek zeggen ze wel eens ‘weg is weg’ om aan te geven dat voorzieningen die worden afgebroken niet zomaar weer kunnen worden hersteld, als achteraf blijkt dat het een vergissing was om ze af te breken. Dat is niet helemaal een passende metafoor voor het geheel van achteruitgang en verval dat op verschillende fronten nu aan de gang is maar ik ben wel bang voor een vergelijkbare dynamiek. Laten we hopen op het tegendeel, op een geïnspireerde en energieke wederopbouw.Ikzelf ben op dit moment in ieder geval niet mentaal sterk genoeg om daar optimistisch over te zijn. Maar dat zal ook bij de (mijn) situatie horen, in mijn geval: te leven met een middelbare scholier die met de dag depressiever en bozer wordt. Die in toenemende mate zijn bed niet meer uitkomt omdat hij de verwachtingen van het online onderwijs niet aankan. Omdat hij zijn leven ervaart als een grauwe, eentonige brij zonder dingen om naar uit te kijken. Voor mij, in mijn dagelijks leven, is dat veel urgenter dan de coronapandemie, waarvan ik, gelukkig!, alleen de ernst uit de media verneem. Daardoor is mijn kijk erop waarschijnlijk niet zo onthecht en evenwichtig. Ik hou het masker van redelijkheid en solidariteit echt wel op, naar buiten toe, hou me netjes aan de regels en ga niet lopen rellen. Maar intussen vind ik het niet gemakkelijk aan te zien dat mijn kind collateral damage is van het beschermen van andere kwetsbaren en we nog maar moeten afwachten hoe diep hij nog verder wegzakt en hoe gemakkelijk hij er weer bovenop komt. Het hele gedoe is een soort chemotherapie: het zal nodig zijn maar je wordt er hartstikke ziek van.
Ixia. schreef op 03-02-2021 om 09:53:Wat ik mij bij reacties á la dat sterven door corona vaker geaccepteerd zou moeten worden, als dat nodig is om ander sterven te voorkomen, maar ook zonder corona in het algemeen dat we sterven meer zouden moeten accepteren, altijd afvraag, is of die gedachte standhoudt als het de kans op sterven van een geliefde betreft. Ik vermoed dat de meesten daar pas eerlijk antwoord op kunnen geven als het moment van de waarheid daar is.
In de laatste drie weken van het leven van mijn moeder is van alles uit de kast getrokken voor een paar maanden levensverlenging. Die arts heeft in een gesprek, waarbij ik aanwezig was, gezegd dat het max 3 maanden zou opleveren maar mijn vader kan zich dat helemaal niet herinneren. Mijn ouders waren beiden niet toe aan het onder ogen zien van de werkelijkheid en hielden de oogkleppen stevig op. Ik snapte dat beste maar heb zelf veel pijn gehad van dat wij daardoor niet hebben gepraat over haar naderende dood, niet echt afscheid hebben genomen. Dus ja, ik had echt liever gehad dat wij waren geholpen de werkelijkheid onder ogen te zien en in verbinding afscheid te nemen. Drie weken na de diagnose is ze gestorven. De levenskwaliteit van die drie weken had echt beter gekund, zonder dat ‘gevecht’. Dat dat ook nog tienduizenden euro’s had gescheeld is voor mij persoonlijk van ondergeschikt belang. Maar voor mij is wel duidelijk dat het in verschillende opzichten weggegooid geld was: het leverde geen meerwaarde op in onze levens.
Angela1967 schreef op 02-02-2021 om 13:43:gut wat kinderachtig Ad. Je weet heus wel wat het verschil is. Maar rellen is leuk. Kun je daarna zeggen dat je het niet zo bedoelde?
Geen idee waar je het over hebt...
Mija ik heb je bericht geliked.
Hoe jij het beschrijft van je puber dat zie ik hier ook gebeuren bij mijn net puber-af. Die mag dan nog af en toe naar school, want examenkandidaat op de vavo voor 2 extra vakken bovenop het profiel waarin vorig jaar examen is gedaan maar het gaat zo moeizaam. De docent van het ene vak bakt er online niks van en in echte lessen ook weinig. Kind staat er al sinds de tweede toetsweek zo slecht voor dat slagen geen optie meer is. Ook mijn kind is collateral damage van het beschermen van de kwetsbaarsten.
Ik die mijn uiterste best om kind niet helemaal in het moeras te laten zakken maar wat ik al eerder zei mijn begrip is een beetje op.
Haaknaald schreef op 02-02-2021 om 14:36:Moeten we als samenleving ook niet accepteren dat doodgaan aan corona bij het leven zou kunnen horen? Beseffen dat langdurig behandelen van zeer hoog bejaarden met onderliggende andere kwalen leidt tot mindere kwaliteit van leven en dat het op een bepaald punt gewoon genoeg kan zijn?
Mijn punt is dat geen enkele samenleving het zich kan veroorloven om de pandemie te negeren. Dan gaan de besmettingen zo hard dat de overheid maatregelen gaat nemen en/of de burgers gaan ZELF contacten uit de weg. Ik ken geen voorbeeld van een plaats waar ze vrolijk het ergste van de storm over zich heen lieten komen. Ook niet in de VS, ook niet in Zweden.
Komt nog bij dat het vrij bizar is om als je dan 6 (zes!) werkzame vaccins hebt niet je uiterste best te doen om de bevolking te vaccineren, maar een beetje lanterfant en de maatregelen versoepelt terwijl een nog besmettelijker variant je bespringt.
Het is niet 'zo is het genoeg' en dan blijft het zo. Het is 'zo is het genoeg' en dan wordt het nog veel erger.
Er zijn maar twee haalbare oplossingen (combinatie kan ook).
- Vaccineren en snel
- Virus onderdrukken en onderdrukt houden
Kun je niet snel vaccineren en wil je niet onderdrukken? Dan wordt het lockdown na lockdown. Precies wat je beweert dat je wilt vermijden.
Valeria schreef op 02-02-2021 om 19:06:Ja, jeetje. Een vragenlijst uit de eerste twee maanden. Dat kun je toch echt niet meer vergelijken met nog meer maanden met 'verstoringen'?
Als je jonge schoolgaande kinderen thuis had zitten zou je dat wel weten.
Ik heb een jong schoolgaand basisschoolkind en die vind het prima zo. Beter dan bij de eerste lockdown. Het onderwijs gaat nu gelukkig een stuk beter.
Minder leuk is dat zijn vriendje nu ziek is. Hetzelfde vriendje waarbij hij vrijdag nog thuis speelde. Buikklachten, overgeven. Dus geen Corona zegt moeder, maar wij weten wel beter. Dat zijn juist de symptomen die veel kinderen met Covid hebben.
Wordt weer afwachten en bidden tot de heilige st. Interferon voor haar tussenkomst.
Ixia. schreef op 03-02-2021 om 09:53:Wat ik mij bij reacties á la dat sterven door corona vaker geaccepteerd zou moeten worden, als dat nodig is om ander sterven te voorkomen, maar ook zonder corona in het algemeen dat we sterven meer zouden moeten accepteren, altijd afvraag, is of die gedachte standhoudt als het de kans op sterven van een geliefde betreft. Ik vermoed dat de meesten daar pas eerlijk antwoord op kunnen geven als het moment van de waarheid daar is.
Krampachtig vasthouden aan het leven
Mijn opa had het besef dat het op een bepaald moment genoeg was en de familie was het daar mee eens. Hij is gegaan met goedkeuring van de hele familie, wat overigens niet wil zeggen dat we er geen verdriet van hadden. Ik heb tot mijn 39e en opa gehad en dat hij niet meer wilde was goed. Iemand zien lijden aan het leven is ook niet fijn.
Aan de andere kant is het ook een kwelling om te moeten zien hoe familie krampachtig vasthoudt aan het leven; steeds elke strohalm aangrijpt om "beter" te worden maar na elke operatie zwakker uit de strijd komt. Dan denk ik bij mezelf: is het niet gewoon een keer klaar? Is dit leven van altijd pijn en operatie na operatie nog wat je je van je oude dag had voorgesteld tante X? Ik ben niet in de positie om dat met die familie te bespreken maar het van een afstand toekijken naar dit lijden aan het leven doet mij wel pijn.
Ik vind de reacties op Ixia nogal eenzijdig. Het gaat niet alleen om mensen die toch binnen enkele maanden al zouden overlijden. De reacties gaan alleen over die groep.
AdHombre schreef op 03-02-2021 om 11:12:Haaknaald schreef op 02-02-2021 om 14:36:Moeten we als samenleving ook niet accepteren dat doodgaan aan corona bij het leven zou kunnen horen? Beseffen dat langdurig behandelen van zeer hoog bejaarden met onderliggende andere kwalen leidt tot mindere kwaliteit van leven en dat het op een bepaald punt gewoon genoeg kan zijn?
Mijn punt is dat geen enkele samenleving het zich kan veroorloven om de pandemie te negeren. Dan gaan de besmettingen zo hard dat de overheid maatregelen gaat nemen en/of de burgers gaan ZELF contacten uit de weg. Ik ken geen voorbeeld van een plaats waar ze vrolijk het ergste van de storm over zich heen lieten komen. Ook niet in de VS, ook niet in Zweden.
Komt nog bij dat het vrij bizar is om als je dan 6 (zes!) werkzame vaccins hebt niet je uiterste best te doen om de bevolking te vaccineren, maar een beetje lanterfant en de maatregelen versoepelt terwijl een nog besmettelijker variant je bespringt.
Het is niet 'zo is het genoeg' en dan blijft het zo. Het is 'zo is het genoeg' en dan wordt het nog veel erger.
Er zijn maar twee haalbare oplossingen (combinatie kan ook).
- Vaccineren en snel
- Virus onderdrukken en onderdrukt houden
Kun je niet snel vaccineren en wil je niet onderdrukken? Dan wordt het lockdown na lockdown. Precies wat je beweert dat je wilt vermijden.
????????
Ik begrijp niet waarom je persé dit stukje van mij quote om je punt te maken? Ik pleit niet voor afschaffen van maatregelen, niet voor het stoppen met het geven van juiste zorg. Ik heb het over accepteren dat overlijden aan corona erbij kan horen zeker voor mensen die door onderliggend lijden nooit meer de oude zullen worden na weken op de ic. Op dezelfde manier als dat sommige kanker patiënten te horen krijgen dat ze zijn uitbehandeld.
Haaknaald schreef op 03-02-2021 om 11:45:Ik begrijp niet waarom je persé dit stukje van mij quote om je punt te maken? Ik pleit niet voor afschaffen van maatregelen, niet voor het stoppen met het geven van juiste zorg. Ik heb het over accepteren dat overlijden aan corona erbij kan horen zeker voor mensen die door onderliggend lijden nooit meer de oude zullen worden na weken op de ic. Op dezelfde manier als dat sommige kanker patiënten te horen krijgen dat ze zijn uitbehandeld.
Hoezo persé? Dat kwam gewoon zo uit.
Er zat echt geen complot achter hoor. 
Ben ik de enige die vindt dat het allemaal maar chaotisch verloopt? Volgende week de basisscholen weer open, voor veel scholen is dit 1 week open en daarna weer voorjaarsvakantie, dus weer dicht. Onduidelijk hoe dit er allemaal uit gaat zien. Als er 1 besmetting is wordt de hele klas naar huis gestuurd. Na 5 dagen testen. Hoe dan? Geldt dat ook voor kinderen van 4/5 jaar, is toch heftig om die kinderen steeds maar te laten testen? Of kan dit inmiddels in de vorm van een blaastest o.i.d.? Want dat lees ik allemaal niet.
En dan die routekaart, ik begrijp dat de vraag is om perspectief te geven. Maar ik vind het eerder een doemscenario. En de volgorde is ook zo raar. Eerst sportscholen open en pas veel later wedstrijden op amateurniveau. Waarom kan dat laatste niet eerder? En is het niet handig om daarin onderscheid te maken in binnen- en buiten sporten? En zelfs bij het laatste waakzaamheidsniveau nog maar 8 mensen op bezoek. Wanneer gaan die waakzaamheidsniveau's er dan af? Over 5 jaar ofzo?
Pfff, ik wordt er bijna depressief van.
https://www.nporadio1.nl/binnenland/29389-mogelijk-chaotische-toestanden-bij-opening-scholen
Zelfs de groep ouders die het meest gelobbyd heeft voor open scholen is het met je eens.
"De Stichting Voor Werkende Ouders is blij dat de basisscholen maandag weer opengaan, maar directeur Marjet Winsemius is wel bang voor chaotische toestanden, zegt ze in het NOS Radio 1 Journaal."
@Tango
Kleine kinderen konden in Bergschenbroek op een watje sabbelen, maar die waren misschien nog kleiner.
AnneJ schreef op 03-02-2021 om 13:10:https://www.nporadio1.nl/binnenland/29389-mogelijk-chaotische-toestanden-bij-opening-scholen
Zelfs de groep ouders die het meest gelobbyd heeft voor open scholen is het met je eens.
"De Stichting Voor Werkende Ouders is blij dat de basisscholen maandag weer opengaan, maar directeur Marjet Winsemius is wel bang voor chaotische toestanden, zegt ze in het NOS Radio 1 Journaal."
Leuk hoor, maar het is natuurlijk een illusie dat ouders het verschil gaan zien tussen snotneuzen en buikklachten veroorzaakt door Corona of iets anders. Het lijkt inderdaad een recept voor chaos.
Ixia. schreef op 03-02-2021 om 09:53:Wat ik mij bij reacties á la dat sterven door corona vaker geaccepteerd zou moeten worden, als dat nodig is om ander sterven te voorkomen, maar ook zonder corona in het algemeen dat we sterven meer zouden moeten accepteren, altijd afvraag, is of die gedachte standhoudt als het de kans op sterven van een geliefde betreft. Ik vermoed dat de meesten daar pas eerlijk antwoord op kunnen geven als het moment van de waarheid daar is.
Natuurlijk niet, als het om een geliefde gaat dan zullen de meeste mensen er heel anders in staan en inderdaad elke strohalm aangrijpen. Dat is alleen maar menselijk.
Maar of we daar beleid op moeten maken is een andere vraag. Beleid maak je wat meer van een emotionele afstand en meer gericht op de ratio.
Een andere situatie, als een kind of een andere geliefde vermoord zou worden dan wens je als nabestaande ongetwijfeld de moordenaar heel wat gruwelijks toe, misschien zal de nabestaande spontaan voorstander worden van de doodstraf. Dat is in de emotie op individueel niveau helemaal te begrijpen. Maar op maatschappelijk niveau hebben we andere keuzes gemaakt en hangen we andere principes aan. Dus de moordenaar krijgt misschien een veel lichtere straf dan de nabestaanden zouden wensen vanuit hun emoties, hun verdriet en hun woede.
Dus natuurlijk op het moment dat het je moeder/vader/man/kind is die daar op IC ligt zal je alles op alles willen zetten om die persoon te redden, ook al is het niet rationeel en is de kans op succes vrijwel afwezig.
De vraag is natuurlijk welke rol dit in het beleid moet spelen naast alle andere zaken die daarin van belang zijn.
Slofje schreef op 03-02-2021 om 11:32:Ik vind de reacties op Ixia nogal eenzijdig. Het gaat niet alleen om mensen die toch binnen enkele maanden al zouden overlijden. De reacties gaan alleen over die groep.
Dat weet je pas achteraf
In de situatie waarin we nu zitten, zie je dat niet aankomen als naasten. Maar dat betekent niet dat het perspectief van binnenkort 'toch' overlijden niet reëel is. Corona is een heel ander ziektebeeld dan kanker. Bij kanker zie je het vaak wel min of meer aankomen. Bij corona gaat het soms heel snel. Van twee weken geleden nog redelijk gezond naar over twee weken dood. Juist omdat het zo snel gaat, is het idee dat je naaste gaat overlijden niet goed te bevatten. Dat overkwam ons ook. Je bewustzijn holt dan achter de feiten aan. Dat behandeling weinig kans heeft, dringt dan achteraf pas tot je door (zoals mijn vader overkwam, wat ik ook heel goed begreep). IC-artsen realiseren zich vanuit hun professie wél, vanuit distantie, kennis en ervaring, dat er beperkte perspectieven zijn, dat iemand zeer waarschijnlijk toch zal komen te overlijden, of alsnog na korte tijd, of er met ernstige restklachten zal uitkomen. Als nu eenderde van de patienten op de IC overlijdt, veronderstel ik dat er een deel is waarvan IC-artsen 'eigenlijk' weten dat er weinig kans is op een gunstig beloop. Als je daar eerlijker over kon zijn, naasten daar meer bij zou kunnen ondersteunen, zou je misschien dat hele circus niet meer hoeven optuigen en een weinig aantrekkelijk sterfbed kunnen vermijden.
Mensen die op de IC sterven liggen daar vaak wekenlang vrijwel alleen en hun nabestaanden kunnen in dat proces nauwelijks bij hun geliefden zijn, ze niet vasthouden en omhelzen. Dat eenzaam sterven en niet bij je geliefde kunnen zijn als familie, gebeurt ook nu bij ongeveer een derde van de IC-patiënten, al heb ik de indruk dat er wel iets meer mogelijk is dan in de eerste golf. Hoe dan ook, op die manier sterven is geen fijn sterfbed, geen warm afscheid. Het is de vraag of je mensen voor wie dat inzicht er nog niet is, omdat het allemaal veel te snel gaat, maar bij wie het wel waarschijnlijk is dat het zo zal verlopen niet juist helpt door ze er met zorg en zachtheid van bewust te maken dat ze ook een ánder sterfbed kunnen hebben dan in coma op de IC terwijl hun familie thuis zit te wachten. Het is de vraag of daar dan weer genoeg palliatieve zorg voor beschikbaar is, om dat thuis te begeleiden. Maar dat is een andere vraag.
Mensen die een goede kans hebben nog jaren fijn te leven, behandel je natuurlijk. Daar is volgens mij geen discussie over en die zou er ook niet moeten zijn. Maar je kunt iemands redelijke conditie voor de coronabesmetting niet in alle gevallen als uitgangspunt nemen. Als corona flink heeft huisgehouden en als een sloophamer door je gestel is gegaan, wat artsen natuurlijk zien in allerlei diagnostische tests, is de vraag of er nog een weg terug is. Als die er eigenlijk niet is, zou je daar misschien naar moeten kunnen handelen als arts. Deze gedachtegang valt of staat met het idee dat artsen inderdaad weten dat ze bij een bepaald deel van patiënten tegen beter weten in behandelen. Als dat niet zo is, is het een heel ander verhaal.
Mija, jouw bericht onderschrijf ik. Wat ik bedoel: juist de kwetsbare mensen die nog geen Corona hebben gehad. Mensen die al ernstig ziek zijn en waarbij geen hoop is op genezing, die mensen.
Ga je die "opofferen" door de maatregelen te versoepelen, dan gaan ze indien Corona sowieso toch heel veel zorg nodig hebben. Geen IC-zorg inderdaad. De meeste van deze mensen kwamen toch al niet op de IC terecht.