Honden en bazengedrag

ik zou

een foto vn haar maken de volgende keer en uitleggen dat je met de wijkagent gaat overleggen.
verder niets.
gr Angela

Nou

Ik denk dat dit gewoon iets zegt over de dame in kwestie...... lijkt me duidelijk.
Dit zou theoretisch ook bij mij en m'n hond kunnen gebeuren. Maar ik zou iig op z'n minst sorry zeggen.

Het is weer eens

Mensgerelateerd en dat ras daar zijn er nogal wat van en er lopen er heel wat onbehandeld rond in het wild.
Ik zou aangifte doen ( heb zelf ook een hond), alleen heb je wel bewijs nodig.

Schrikreactie

Van jullie allebei.
Wat jij riep is zoals je zelf zegt ook niet zo mooi. Het is soms moeilijk om gewoon te zeggen dat je geschrokken bent of om sorry te zeggen. Het de-escaleert wel en het voelt een stuk beter.
Zo'n kras heb ik ook eens op mijn auto gehad van een boze nette dame, bah. Dat is echt gemeen en niet meer to the point. Je kunt niks bewijzen en dat weet zij. Diep ademhalen....

Zoiets heb ik ook wel eens meegemaakt

Mijn indruk is dat veel hondenbezitters mensen zijn die vinden dat iedereen hun hond leuk moet vinden. Als je iets niet fijn vindt en je zegt er iets van, dan kunnen ze die kritiek moeilijk verdragen en reageren ze bozig, of soms zelfs agressief.

Het is echt een bepaald type mens. Ze staan ook vaak midden op het pad stil en gaan niet aan de kant, terwijl je er dan nauwelijks langs kan, valt mij op. Heel vreemd gedrag, alsof ze zichzelf met hun hond zien als het middelpunt van het universum.

bazengedrag

Ik denk dat dit niet echt iets is voor hondenbezitters, dat is een toevallige bijkomstigheid. Je hebt gewoon een asociale mevrouw getroffen.
Ik heb geen hond, mijn ouders hadden er vroeger wel eentje. En ik heb dit nog nooit meegemaakt, terwijl ik toch regelmatig honden en eigenaren passeer.

Maar je vraag was, hoe moet je reageren? Ik weet het eigenlijk niet, wat ik gedaan zou hebben. Misschien toch dan rustiger reageren en zeggen, nou ja, u hield de hond dus toch niet kort genoeg, want hij kon tegen mij opspringen. Nu heb ik een vlek op mijn broek en mijn been doet zeer want het ging best hard.... (ik zit ook maar hardop te denken) een lieve mevrouw zegt inderdaad dat het haar spijt en sorry en dat soort dingen, ja en een aso, die doet zoals deze mevrouw deed.
Dus eigenlijk is de vraag, hoe reageer je op een asociaal iemand? Misschien gewoon vragen, waarom reageert u nu zo? Ik kan er toch niets aan doen dat uw hond tegen mij op springt en zijn modderpoten aan mijn broek smeert? (en dan niet in de agressie stand schieten, maar op een heel rustige toon) (weet niet of ik dat zou kunnen hoor)

Lanza

"Het is echt een bepaald type mens. Ze staan ook vaak midden op het pad stil en gaan niet aan de kant, terwijl je er dan nauwelijks langs kan, valt mij op. Heel vreemd gedrag, alsof ze zichzelf met hun hond zien als het middelpunt van het universum."

Ah, nu zijn de hondenbezitters weer 'een bepaald type mens'. Laat we wel wezen: de dame in kwestie was asociaal. Maar dat staat niet gelijk aan dat elke hondenbezitter asociaal is.
Tja, wat te denken van al die ouders met hun kinderen die maar voor je neus lopen te rennen, of in de weg staan of spelen op de stoep of lopen te krijsen en gillen. En al die irritante bakfietsen die in de weg staan, of de kinderwagen waar je niet zo langs kunt.
Ook een bepaald type mens: ouders?

Over dat in de weg staan

Er is naar mijn weten nog geen commando waarmee ik mijn hond onmiddellijk van een smalle weg af in de berm kan sturen. Dus ga ik vaak tussen mijn hond en de medeweggebruiker staan. Zo hoeven bange mensen zich om mijn hond geen zorgen te maken. Maar sommige mensen vinden dat mijn hond geen recht heeft op te weg te staan, en dat ik dus op deze manier teveel ruimte inneem.

Als mijn hond zou doen wat de hond bij TS heeft gedaan, zou ik me dood schamen, excuses maken en aanbieden de stomerij te betalen.. Toen mijn hond nog heel jong was en ik hem nog aan het trainen was, heb ik dat ook daadwerkelijk een keer gedaan. Hij ging er toen vandoor met een sjaal.

Vandalisme

TS, twijfel niet aan je manier van reageren. Je hebt te maken met pure vandalisme.
Als de kras er niet was, had je mogelijk hier niet eens een draadje gestart maar je schouders opgehaald.
Bespreek het voorval met een agent. Al was het maar om het van je af te zetten of bij een volgende nare ontmoeting terug te kunnen wijzen naar een dossier met een eerdere melding.

Heeft iemand in de straat toevallig een camera?
Het is triest, maar je kan ook overwegen zelf een camera te plaatsen.
Hier in de buurt werd de laatste tijd vaak ingebroken. De buur met een camera,
kon de politie beelden tonen.

Quote:

Er is naar mijn weten nog geen commando waarmee ik mijn hond onmiddellijk van een smalle weg af in de berm kan sturen. Dus ga ik vaak tussen mijn hond en de medeweggebruiker staan. Zo hoeven bange mensen zich om mijn hond geen zorgen te maken. Maar sommige mensen vinden dat mijn hond geen recht heeft op te weg te staan, en dat ik dus op deze manier teveel ruimte inneem.

Mensen willen er gewoon langs kunnen. Als het een smal pad is waar je net kunt passeren, dan wil ik je kunnen passeren, als dat niet lukt omdat jullie pontificaal op het pad staan, dan nemen jullie inderdaad te veel ruimte in .
Dat is niet zo moeilijk te bedenken toch?

Bennikki ot, en ook een stuk on topic

wij kennen het commando 'op het gras' of 'op de stoep'. Dat werkt wel hier. Zo ook het commando 'deze kant', voor het aan de juiste kant passeren van een boom of lantarenpaal als ze aan de lange lijn loopt. Heel handig!

De quasi beschaafde dame is natuurlijk deep down helemaal niet beschaafd. Daar kan haar hond niks aan doen. En andere hondenbezitters ook niet. Je kunt gewoon pech hebben. Zo had mijn broer, leerkracht groep 8, eens een naar de smaak van de ouders te laag advies gegeven aan een leerling. De vader van die jongen heeft zijn onvrede toen gekoeld op de auto van mijn broer. Dat was op een openbare parkeerplaats, dus er waren beelden van. Moraal van het verhaal: aso's heb je altijd en overal. Dus wat jij ook had gedaan, het was vast niet goed geweest. Ik zou foto's maken van je auto en een melding doen bij de wijkagent. Natuurlijk kun je niks bewijzen, maar misschien zijn er wel meer klachten over deze mevrouw binnen gekomen en dan kan deze eraan worden toegevoegd. Of het is het begin van een dossier.

Lanza

"Mensen willen er gewoon langs kunnen. Als het een smal pad is waar je net kunt passeren, dan wil ik je kunnen passeren, als dat niet lukt omdat jullie pontificaal op het pad staan, dan nemen jullie inderdaad te veel ruimte in .
Dat is niet zo moeilijk te bedenken toch?"

En ja, mensen willen ook langs die spelende kinderen, of die moeder die 'potificaal' met haar buggy of kinderwagen op het, smalle, pad loopt, of die bakfiets waar je je omheen moet wurmen. Of is het nu ineens zo dat we massaal moeten slalommen omdat er mensen met een hond lopen? Doe normaal zeg.

Mensen

Je hebt gewoon een aantal vreselijke hondenbazen maar ook een aantal vreselijke hondenhaters en overal in het verkeer kom je ze tegen. Ik was een keer hardlopen en 2 hondenbaasjes liepen samen op de stoep hun hond uit te laten. Ik stond op een gegeven moment gewoon stil want beide baasjes liepen naast elkaar aan de ene kant van de stoep en de aangelijnde honden aan de andere kant. Toen ik vroeg of ze me niet zagen zeiden ze "we zijn toch opzij gestapt" toen vroeg ik of ik dan maar over de hondenriemen heen moest springen zagen ze me schaapachtig aan te kijken, ze hadden blijkbaar niet eens door dat ze de hele stoep blokkeerden.

Maar goed je geeft aan dat het pad gebruikt wordt door wandelaars en fietsers, maar dat het eigenlijk te klein is om met kinderwagen en een tegenligger langs te komen. Is het wellicht gewoon een voetpad waar de fietsers hun plek hebben veroverd? Kan dat haar reactie daar dus uit voortkomt.

En zo hebben we nog meer padengebruikers...

Hier zijn een paar supersnelle e-bikers die zich laten horen als ze vrijbaan willen.
Superirritant en gevaarlijk. Je bent al te laat om hen te vragen hun snelheid bij te stellen aan de medemensen.
Je krijgt zo snel een kritisch oordeel over andere e-bikers.

Om mij niet te ergeren, kies ik wel eens voor een andere route. Minder landelijk, maar ook minder uitgelaten honden of fietsers die je van je sokken rijden.

Reacties

doen me wel goed hoor. Dit is dus echt niet normaal. Nee, ik had niet boos moeten worden maar dat werd ik nadat ik zo ongeveer zei wat Jasmijn in #8 voorstelt, en zij reageerde van o,o,o, wat erg. Of ik een zeur was.
En nee, het is niet heel erg smal hoor, en het is een fietspad. Maar omdat er daar geen speciaal wandelpad is lopen er ook voetgangers. Dat mag ook op een fietspad, net zo goed als je als wandelaar over een polderweg zonder stoep mag lopen. Als je maar oppast voor ander verkeer.

Mijn man zei ook al, naar de wijkagent. Maar ja, geen enkel bewijs. Komt er op neer dat ik dus bij dergelijke dingen maar moet proberen te slikken hoe lastig ook. Weerwoord escaleert. Wie weet er een cursus ‘heilige worden’?

Nee hoor

Je hoeft niks anders te doen. Je mag best zeggen wat je ergens van vindt. Het kan voorkomen dat je dan zo'n reactie krijgt, maar dat valt jou niet te verwijten. Je hebt niks verkeerds gedaan, laat je dat niet aanpraten. Het is heel vervelend wat je is overkomen, maar ik zou als ik jou was gewoon precies hetzelfde blijven reageren bij een volgende aanval van een hond.

Lanza

Nee hoor
Je kunt ook gewoon zeggen dat je erg geschrokken bent in plaats van meteen in de verdediging te gaan. Dat is minstens zo legitiem. Je hoeft mij niet te vertellen hoe moeilijk dat kan zijn. Maar het is niet altijd de beste oplossing om alleen maar te reageren vanuit eerste reactie. Dicht bij jezelf blijven betekent niet altijd meteen terugslaan.

Lanza

"Mijn indruk is dat veel hondenbezitters mensen zijn die vinden dat iedereen hun hond leuk moet vinden. Als je iets niet fijn vindt en je zegt er iets van, dan kunnen ze die kritiek moeilijk verdragen en reageren ze bozig, of soms zelfs agressief."

Ik heb dat vaak met van die vrijgevochten, grenzeloze, energieke en baldadig drukke kindertjes die door hun ouders liefkozend "boefjes" worden genoemd.

Een hond die zonder aanleiding tegen je opspringt zonder kwade bedoelingen, dat is geen aanval hoor, niet overdrijven.
Ongewenst wel, maar dan moet je weer bij de baas zijn. En die was helaas asociaal, alleen was ze dat zonder hond ook geweest.

Het is gebeurd voor je het weet

en ik schrik daar zelf ook altijd van. Verdorie, dat is niet de bedoeling! Dus ik roep meteen sorry en foeter voor de sier wat tegen de hond (daar gaat het uiteraard het ene oor in en het andere weer uit), zodat duidelijk is dat het niet mijn stijl is om een ander vies te laten worden. Wij zijn sowieso erg gericht op dat onze hond een ander niet tot last is, maar als een stille fietser opeens naast je fietst voor je het door hebt, dan is zo'n situatie niet ondenkbeeldig.

Als ik de fietster zou zijn geweest, zou ik ook spontaan iets geroepen hebben van schrik. Iets als "hé, kijk uit!" of zo. En op haar 'ik hield hem kort hoor', zou ik misschien iets als 'niet kort genoeg' gezegd hebben, maar verder geen opvoedkundige adviezen.

Als je weet wie het is, zou ik over de kras aangifte doen. Het kost een lieve duit om dat weer te laten repareren tenslotte.

Lanza

mijn hond denkt weleens dat ieder mens, dus ook kind, het normaal vindt om eindeloos leuk tegen hem te doen. Op een gegeven moment zie je dat hij zich geen raad meer weet en wil hij gered worden (door verder te lopen). Als er vervolgens een hond voorbij komt of een kind wat net te druk is, dan moet de opgebouwde spanning van het ongewenste getut met dat ene mens er uit met een grauw en een snauw tegen alles wat te dichtbij komt.

Als ik als fietser op een smal pad rijd en er loopt iemand met een hond voor mijn neus, dan laat ik met mijn stem weten dat ik er langs wil, zodat die ander de hond naar zich toe kan harken. Kleine moeite.

Wat mensen midden op het pad betreft, ik heb jarenlange ervaring met ouders van schoolkinderen. Je hebt er exemplaren tussen zitten! Als je met moeite kunt passeren, kun je nog een vernietigende blik krijgen ook, omdat je ze gestoord hebt of hén voor de wielen liep. Van dat soort lui kan ik gaan muiten en toch nog even in het voorbij gaan iets roepen. "blijf vooral staan hoor!" of "doe vooral geen moeite hoor!".

Ik heb een hond en

Ik zou toch boos worden als een hond tegen me opspringt als ik fiets. Gewoon omdat ik me t apezuur schrik en bang ben om te vallen. Daar ben ik eerlijk in. Ik probeer wel al ruim van te voren te waarschuwen dat ik er aan kom,rem netjes af.
Net zoals ik mijn hond zo snel mogelijk aan de kant probeer te krijgen als ik een fietser aan zie komen.
T commando ‘naarlinks’ of “aan de kant’ (rechts)zit er nog niet helemaal in getraind bij onze puber dus ik ben blij dat t nu winter is en ik kan oefenen op t fietspad( nu loop ik nog onder de dijk waar ik steeds oefen,mensen zullen wel denken...waarvoor aan de kant hahha) er rijden daar wel mountainbikers maar er is meer uitwijkmogelijkheid,hee das allterreinfietsen he,denk ik dan. Honden mogen daar ook los,er is een loop pad dus ze zijn meer er op voorbereid. Al wil dat niet zeggen dat ze allemaal even vriendelijk zijn als ze even van t smalle paadje moeten als ik daar loop.
Ik wil niet dat ie springt naar mensen, hij mag best laten blijken dat hij blij is....met 4 poten op de grond maar lekker heel hard kwispelen dan. en niet omdat hij redelijk formaat is maar omdat niet iedereen er van gediend is en schrikt. Gelukkig is t alleen een springer als ie mensen heel goed kent en dan springt hij als een stuiterbal voor je heen en weer.
Wat betreft die kras. Ik zou daar toch melding van maken. T kan maar ergens gemeld zijn?

Quote:

Een hond die zonder aanleiding tegen je opspringt zonder kwade bedoelingen, dat is geen aanval hoor, niet overdrijven.

Ik heb totaal geen zin om een hond tegen me aan te krijgen, dus voor mij voelt het wel als een aanval op mijn persoonlijke grenzen. Niet omdat ik bang ben trouwens, maar omdat ik er echt niet van gediend ben. Ik vind niet dat ik daarin overdrijf.

Eens

Ik ben er ook niet van gediend dat een hond zomaar bij me opspringt, je weet toch niet of de hond goede of kwade bedoelingen heeft. We hebben zelf een hond, die op het moment niet zo goed luistert, maar ik wil absoluut niet dat hij opspringt, zeker niet bij toevallige voorbijgangers, gelukkig heeft hij die aandrang niet. Als iemand een praatje met me maakt dan is het anders, dan doet hij weleens een poging, maar ik ga dan op z'n riem staan waardoor hij laag blijft.

Lanza

"Ik heb totaal geen zin om een hond tegen me aan te krijgen, dus voor mij voelt het wel als een aanval op mijn persoonlijke grenzen. Niet omdat ik bang ben trouwens, maar omdat ik er echt niet van gediend ben. Ik vind niet dat ik daarin overdrijf."

Ik zit daar ook niet persé op te wachten (en heb trouwens zelf een hond), maar ik zit ook niet te wachten op andermans kinderen die lopen te schreeuwen en gillen, of waarbij ik over fietsjes en stepjes moet manouvreren, of een bal tegen me aan geschopt krijg, of een sneeuwbal, of een bakfiets waar ik niet omheen kan enz enz enz. Of mensen die me in de weg lopen of tegen me aan lopen in een druk winkelgebied of attractie, of rommel die overal op straat geslingerd wordt, of vette patat lucht onder m'n neus, of de buren die bbq'en en ik m'n ramen moet sluiten, of buren die 'bieren en wijnen' en geinen tot diep in de nacht in de tuin enz enz of elke keer de deurbel van de 'pakjesman' voor buren die niet thuis zijn (en dan later weer de deurbel van de buren die het pakje komen ophalen). Enz enz.

Aanvulling

al die situaties raken mijn 'persoonlijke grenzen'. Maar tja.....

Ik ben zelf een beetje een zeur

met opspringende honden. Het is maar net wat voor kleren ik aan heb hoe gezellig ik gespring vind. Dus ik waardeer het als baasjes oordelen dat hond het gewoon niet mag doen. Als onze eigen hond met natte poten op mij afstuift hou ik mijn armen ook stijf recht vooruit om hond zo in zijn enthousiasme te kunnen temperen. Dus irritatie over springende honden snap ik volledig.

Bij alle 'ongelukjes' op straat, vind ik een haastig 'sorry' meestal voldoende. Ik ga er vanuit dat niemand mij bewust omver zou willen lopen. Het kan mezelf ook overkomen. Een enkele keer vind ik iemand echt een ongemanierde buffel. Zo wurmde een tijdje terug een vrouw zich tussen mij en iemand die voor mij stond bij het kijken naar een bandje. Ik kon geen kant meer op en zij had vol zicht op de band. Idioot! Zelfs met mijn voet op de maat hippen kon niet meer. Zo gauw het kon ben ik maar iets opgeschoven, stampij maken had de hele sfeer beïnvloed. (Het was een relatief klein geheel, dus bandje vlakbij, bezoekers eromheen).

Bieb

om eerlijk te zijn vind ik wat je als jouw irritaties opsomt, wel gewoon bij het leven van alledag horen. Als je dat niet wilt is het beroemde hutje op de hei de enige optie die overblijft. En Appie en o.a. de post daar de boodschappen laten brengen. We nemen nu eenmaal allemaal een stukje ruimte in. Zowel in vierkante centimeters, geluid, geuren e.d.. En omdat we zoveel stukjes innemen, botst dat weleens. Maar er zijn uitschieters waar ik me ook aan kan ergeren. Zo staat er tegenwoordig regelmatig een auto met geen idee wie er in zitten achter ons huis met de muziek op oorlogssterkte. Asociaal! Maar zeg er maar eens wat van, laat op de avond, niemand die het ziet...

nou uh Kaaskopje

Mijn reactie was meer richting Lanza. En ja, natuurlijk hoort dat bij het leven, mss had ik er een smiley achter moeten zetten......
Maar persoonlijk zie ik niet zo het verschil in een hond en baasje die in de weg staan op een looppad, of een moeder met bakfiets waar je niet omheen kan. En niet tussen een opspringende hond met vieze poten of irritant schreeuwende of sneeuwbal gooiende kinderen.
Hoort er allemaal bij.... en de 'asocialen' zijn niet per definitie de baasjes met honden. Dat was mij boodschap.

tja die bakfiets

Springt niet tegen me op, bijt niet, blaft niet. Ik heb liever de bakfiets.