Eerst wil ik kitten en nu weer niet wat moet ik?
Hallo.Ik heb iets heel stoms gedaan. Ik heb zondag een lieve kitten gezien op marktplaats en gelijk gereserveerd omdat ze zo verkocht zijn. Maandag en dinsdag allemaal spulletjes gekocht voor de kitten voor zo'n €200.Krabpaal,kattenbak enz. En de bonnetjes niet bewaard want was zo overtuigd.En me nu goed ingelezen en dan lees ik toch dat 2 kittens beter zijn dan 1 en woon in een appartement dus het wordt een binnen kat.Die 2 dingen kunnen voor gedragsproblemen zorgen. Ik vind een kitten echt leuk maar ben best zuinig op mijn huisje en alles wat er in staat en je zal maar een sloper krijgen. Mijn gevoel zegt nu opeens doe het nu maar niet! Beter nu bezinnen dan als de kitten er is en weer weg moet
. Ik schaam mij diep dat ik alles al heb gekocht en ook al heb rondverteld dat ik een kitten neem.Zo impulsief.Zou het katje vrijdag ophalen dus wil vanavond de knoop doorhakken en de reservering annuleren denk ik. Heb niks voor de reservering betaald.Moet ik mij schamen voor alles of kan het gebeuren? En misschien kan ik de spulletjes dan nog doorverkopen.Zonde van het geld zo maar het welzijn van de kitten en van mezelf zet ik boven alles.
Max
Wat het laatste betreft sterkte 😊. Ik weet uit ervaring dat het echt zwaar kan zijn. Maar er is licht aan het eind van de tunnel. Ondanks die kennis zou ik het wel opnieuw doen (in een ander leven), omdat het "slechts" een fase is en het resultaat zo bevredigend is gebleken.
Voor een deel heb je gelijk. Gelúkkig weten we niet alles. En soms ook jammer genoeg. Je kunt inschattings"fouten" maken. Iets kan buiten je schuld anders lopen. Maar bepaalde zaken zijn wel dusdanig bekend dat je niet kunt zeggen dat je dat niet hád kunnen weten. Jonge katten zijn speels, meubels, gordijnen, plantenpotten... Ik weet niet beter of dat is waar je rekening mee moet houden. En als her niet gebeurt? Mazzel! 😀
Maar ik laat het hierbij, want ik wil het absoluut niet opblazen tot meer dan het is. Ik ben altijd blij als iemand van te voren bedenkt of huisdieren een handige zet zijn. Dus ook nog na aanschaf en voor het ophalen.
Kaaskopje
Ik kom niet door, maar dat geeft niet
We horen te weten hoe het is om een jong huisdier te nemen, dat is niet zozeer kennis of voortschrijdend inzicht maar slechts een norm.
We weten bijv niet hoe te reageren op een pandemie en ook dat was slechts een norm, het was niet zo dat de kennis erover (vantevoren) ontbrak.
Tegenwoordig willen we een goed gepland leven en daar hoort ook bij dat we goed voorbereid een kind nemen bijv.
Dat vind ik niet verkeerd maar 1 het is slechts onze huidige norm en geen absolute waarheid en 2 het gaat deels echt voorbij aan de realiteit want een biologische klok valt lang niet altijd te sturen.
@Triva
Ik sluit me aan bij Triva. Heb niks verkeerd gedaan ben optijd er op terug gekomen. Als ik het kittentje al had mocht iedereen terecht commentaar geven.Laten we het idd niet groter maken dan het is. Het is jammer en niet meer dan dat!
Kaaskopje.
Je doet het weer:
"Maar er is licht aan het eind van de tunnel. Ondanks die kennis zou ik het wel opnieuw doen (in een ander leven), omdat het "slechts" een fase is en het resultaat zo bevredigend is gebleken."
Pubertijd is lang niet altijd "slechts" een fase. Bij jou is dat zo, achteraf, gebleken. Max zit er middenin. Zijn kinderen zijn misschien aan de drugs en alcohol, is een kind zwaar depressief, is zijn dochter bij een loverboy, zit er een kind in de gevangenis en/of is er dagelijks ruzie.
Bij jou was het een fase met wat lastig pubergedrag, bij Max is het misschien een drama.
"Maar bepaalde zaken zijn wel dusdanig bekend dat je niet kunt zeggen dat je dat niet hád kunnen weten."
Iets vermoeden of bedenken is nog steeds geen ervaren. Je trekt conclusies en hebt een oordeel, dat is geen luisteren naar anderen. Als je ergens middenin zit heb je weinig aan:"er is licht aan het eind van de tunnel". Dat weet je niet, het kan wel donker blijven.
Cin.
Als je het kittentje al had en je kreeg spijt als haren op je hoofd, heb je nog geen commentaar verdiend.
Dan nog kan je vragen naar tips en ideeën om je probleem op te lossen.
Ik heb ooit een verkeerd ingeschatte keuze gemaakt om een bepaald huisdier in huis te halen. Ik was er echt beroerd van. Het dier is gelukkig in een ander huishouden goed terecht gekomen.
De beste keuze die ik maar kon maken. Ik kreeg van niemand commentaar of een oordeel, zelfs niet van de dierenarts waar ik mijn probleem had voorgelegd.
Complimenten voor mijn inzet hoe het is opgelost, dat wel.
Als we alles van te voren weten....misschien maar beter van niet.
@Wil40
Daar heb je ook weer gelijk in soms is herplaatsen beter en dat maakt je ook geen slecht mens.Soms weet je niet alles van tevoren inderdaad.
Hoezo?
'' Als ik het kittentje al had mocht iedereen terecht commentaar geven. '
Hoezo? Weet je wel hoe moeilijk het was om de pup terug te brengen naar de fokker en hoeveel verdriet dat hééft gekost. Na drie jaar vind ik het nóg moeilijk. Anderhalf jaar voorbereiding!
Dan lees ik van een Kaaskopje dat je nu blijkbaar al fout zat om na toezegging terug te krabbelen en doe je er zelf nog een schepje bovenop waardoor je mij weer kwetst.
Ja we mógen terugkomen op onze verkeerde beslissingen. Wat de reden ook is! Je kunt niet in de toekomst kijken. Voor een huisdier kun je nog een goed alternatief vinden. Voor een kind is dat lastiger.
hier ook
Jaren geleden een kat uit het asiel gehaald. Maar die bleek echt niet in ons drukke gezin te passen. Beestje werd steeds ongelukkiger en ik ook. Uiteindelijk hebben we hem terug gebracht naar het asiel. We mochten een nieuwe uitzoeken daar als we wilden, maar dat voelde echt niet goed.
Anderhalf jaar later bij een cattery twee kittens (broertjes) gehaald. Nu was het wel een goede match. Deze katten vinden alles best, zelfs het eeuwige getil en gesleep door de jongste hier. Sterker nog, ze zoeken haar juist altijd op!
En ja, er zitten wel halen aan de bank en in de gordijnen, dat wel. Maar 4 opgroeiende kinderen zijn ook niet enorm bevorderlijk voor een ongeschonden interieur 
Hier
Een keer een konijn terug gebracht. Ons superlieve mannetjes was alleen achtergebleven nadat zijn vriendinnetje was overleden. Bij een konijnenopvang een konijn gekoppeld. Dat leek goed te gaan, maar eenmaal thuis was het nieuwe konijn veel te druk en heftig voor het mannetje. Dus zijn we terug gegaan om het 'nieuwe' konijn te ruilen. Dat voelde heel naar, een konijn is een levend wezen dat je niet ruilt. Maar ik wilde niet twee grote kooien om ze apart te houden én ik wilde een vriendinnetje voor mijn mannetjeskonijn.
Het tweede konijn was wel een groot succes, ze hebben nog jaren knus tegen elkaar aangelegen.
ElenaH
"Dus zijn we terug gegaan om het 'nieuwe' konijn te ruilen. Dat voelde heel naar, een konijn is een levend wezen dat je niet ruilt."
Een scheiding zonder advocaten en trammelant. De relatie was kort en hevig. Bij genoeg levende wezens zou je het het liefst ook zo "eenvoudig" oplossen.
Marjo ik kwets je niet
@Marjo ik wil je helemaal niet kwetsen hoor.Ik had ook het kittentje kunnen nemen en dat het toch niet goed ging en dan moeten herplaatsen.Dat wil ik juist voorkomen want dat doet ook super veel pijn.Herplaatsen doe je nooit voor de lol en zoals ik al eerder schreef herplaatsen maakt je ook geen slecht mens.Maar het is rot dus ik wil het voorkomen.Jij hebt het beste gedaan met je pup toen dus niet schuldig om voelen al is dat makkelijker gezegd dan gedaan soms.
Wil40
'De relatie was kort en hevig.'
Klopt. Het mannetje heeft 3 dagen nodig gehad om bij te slapen ...
