Wat zag je vroeger bij je grootouders, wat je nu niet meer ziet?

Een pick-up met een kleedje erover en daar dan tierelantijntjes op. Dus het werd eigenlijk als tafeltje gebruikt. Idem met de kookplaat, de deksel dicht en daar lag ook een kleedje op en dan spulletjes erop.

Mijn oma poetste regelmatig het zilver en koper. Als kleine kinderen mochten we meehelpen, vonden we leuk.
We aten er witbrood met schelvislever en sopten ‘lange paarden’ in onze zachtgekookte eieren (in repen gesneden wit brood).
Ze hadden Perzische kleedjes op de tafels en een klapper bij de telefoon (met draaischijf) met de telefoonnummers van alle familie, vrienden en kennissen.

Een snijbonenmolen aan de wand, naast een koffiemolen. Vlak voor Sinterklaas een glazen bonbonschaaltje met een glazen deksel, gevuld met zelfgemaakt borstplaat in chocolade-, mokka en vanillesmaak. En dat je er dan in allebei je handjes één mocht. Geen hond zou nu nog kinderen uit een glazen bonbonschaaltje iets presenteren.

Een bootje in een fles als decoratie. Een schaakspel dat altijd klaar stond. Een streng kleine ronde foto’s onder elkaar van alle kleinkinderen. Een orgel, een bijbel. Tapijttegels. Een gordijntje onder de gootsteen in plaats van een deurtje. Een kunstgebit op het plankje bij de wastafel. Een badmuts aan de waslijn. Krulspelden. Multomappen. Een radiogids. Een asbak. Dit is ongeveer hoe ik me het huis van mijn oma herinner.

Een geiser in de keuken, met een vlammetje. Met zo'n granieten (?) gevlekt aanrecht, sudderplaatje en een petroleumstel. En een asbak met daarin het pakje lucifers en de gebruikte lucifers.
En wc met een hoge stortbak. Bij m'n ene met een touwtje, bij de ander moest je de pijp naar beneden duwen om door te trekken. 
Een schommelding om je voeten op te leggen. En een voetenstoof. 

Dymo schreef op 24-05-2024 om 22:07:

Een snijbonenmolen aan de wand, naast een koffiemolen. Vlak voor Sinterklaas een glazen bonbonschaaltje met een glazen deksel, gevuld met zelfgemaakt borstplaat in chocolade-, mokka en vanillesmaak. En dat je er dan in allebei je handjes één mocht. Geen hond zou nu nog kinderen uit een glazen bonbonschaaltje iets presenteren.

Eh, zeker wel, met een glazen deksel nog wel.

fluitketel met een klepje, check
Petroleumstel, check 
Glazen bonbonschaaltje, check
Ouderwetse gitkachel, check
Aanrechtkastje met een gordijntje, check
Met zo'n plank met 2 gaten om je handdoek en je theedoek op te hangen, check
Een mechanische trek bel, check
Een glas in loodlamp in de hal, check (ergo deze was van mijn oma)
Zilveren foto lijstjes, check.
Gewerkte groenten, check

Staan /hangen bij mij in  huis en worden ook gebruikt, op de kachel na.
Tot 4 jaar geleden had ik nog een geiser en verwarming via een moederhaard in de woonkamer.

Verder nog originele schuiframen met penslot.
Een schouw met delfts blauwe tegeltjes
Een granito vloer in de hal en de keuken, een geblokte wasbak in de keuken, een origineel bruynzeel pannenrek uit de jaren dertig.

Ik houd wel van die oude gebruiksvoorwerpen. En ik gebruik ze dan ook graag.

mijn grootouders dektte vroeger altijd de tafel met kranten voor het eten. Gebruikten een kleine hand roller om tapijt mee te vegen. Hadden een huis waar vanaf de gang via 1 deur recht door de douchekamer kon lopen en aan de andere kant van de douchekamer zat nog een deur en dan kwam je direct uit op de slaapkamer. Was heel leuk als kind. 

Ik had hele moderne grootouders, een stel was nog in leven, de andere al overleden. Maar die kant van de familie was wat 'ouderwetser', bij mijn tante denk ik dan ook aan een tikkende klok en een kanten kleedje op de tafel. Een een glazen kubus met in alle vlakken een foto. Toen ze nog in de boerderij woonde, was de grote woonkamer alleen in gebruik bij 'echt' bezoek. Een klein informeel kamertje om zelf te verpozen en een keukentje die overdag werd gebruikt en waar gegeten werd.
Zelf gemaakte puddinkjes in zo'n plastic vorm waar je dan het 'dekseltje' aan de onderkant af moest halen.

Bij mijn grootouders weinig bijzonderheden. Ze hadden een abonnement op de leesmap

Mijn grootouders hadden nog een pomp in de keuken. Vonden wij als kinderen prachtig om water uit te halen. (inmiddels waren ze ook aangesloten op de waterleiding, maar wij vonden de pomp leuker).
Mijn opa rookte pijp. Hij had altijd een glazen schaaltje met pepermuntjes (waar wij er meestal eentje van kregen als we daar waren).

Een zilveren doos op de salontafel met ingegraveerd monogram, met daarin 4 vakjes: een voor filtersigaretten, een voor sigaretten zonder filter (voor in de sigarettenpijp van opa), een voor kleine sigaartjes (voor mijn hippe ooms) en eentje voor het doosje lucifers.
De kolenkit naast de open haard.

Mijn grootouders (vaderszijde, van moederszijde niet bewust meegemaakt) hadden een klok waar de gewichten regelmatig moesten worden opgetrokken. Mijn grootvader rookte pijp ipv de sigaretten van mijn vader. 
Verder herinner ik me niet iets erg ouderwets daar. 
Een oom en tante moederszijde daarentegen hadden een huisje aan de bosrand, niet aangesloten op waterleiding en riolering. Dat was dus pomp & plee. Als we daar logeerden, hield ik het nodige op tot thuis, want die plee vond ik eng! Wat wel erg mooi was, was het bos met bosbessen (mijn moeder heeft toen geleerd mij geen nieuwe jurkjes aan te trekken naar die plek, dat bosbesvlekken niet uit oranje jurkjes gaan en dat met strategisch geplaatste zakken vlekken heel goed verdoezeld kunnen worden), de herten die we tegenkwamen bij een boswandeling, en de konijntjes die zich in de avondschemering zich bij het veld bij het bos verzamelden.