Wat regel je voor je dood?
Ik wil dit draadje graag praktisch houden, ook al is het een gevoelig onderwerp. Stel, je weet dat je binnenkort komt te overlijden. Wat wil je dan praktisch gezien geregeld hebben? Je kunt aangeven hoe je de begrafenis ongeveer wil hebben, maar verder? Wat regel je voor je minderjarige kinderen? Wat voor afspraken maak je met je partner? Hoe zorg je ervoor dat je praktisch gezien misbaar bent?
Er is overigens voor mij geen directe aanleiding om dit draadje te starten.
Wat wij geregeld hebben
Wij hebben de voogdij voor de kinderen geregeld.
We hebben ook ieder een levensverzekering zodat het huisbij overlijden van mij of mijn partner vrij van hypotheek komt. Voor de rest hebben we allebei een inkomen dus wat dat betreft zijn we niet afhankelijk van elkaar.
Gezin gekend
Heb een gezin gekend dat dit overkwam. De begrafenis was tot in de puntjes geregeld door de moeder (die was overleden), zelfs de kleding van de kinderen was duidelijk door haar uitgezocht. Er waren gezinsfoto's gemaakt. Er waren dozen gemaakt met brieven en herinneringen voor de kinderen. Ik neem aan dat ook voogdijzaken zijn geregeld. Bedankjes waren geregeld. Een persoonlijke afscheidsbrief voor alle begrafenisgangers. Heel indrukwekkend. Vader was zelfs in staat om het prachtige lange haar van zijn dochter in te vlechten. Is al jaren geleden en vader heeft een nieuwe vriendin, maar zij heeft heel duidelijk haar stempel achtergelaten.
Nou
als ik dood ga dan komt er een deel hypotheek vrij, dus dat scheelt weer aan uitgaven. Verder zal mijn man dan met de kinderen alleen achter blijven maar dit red zich wel met wat hulp van brengen/halen/oppas. Ik verwacht dat hij hier blijft wonen en dan hulp krijgt aangeboden van familile, buren en vrienden. Ik denk dat hij het in dat geval beter doet dan ik, hij is veel stabieler ook qua werk gefocust. Ik heb te weinig inkomen en zit niet goed in mijn carriere om hier te blijven wonen tenzij mijn ouders bij springen, maar ik zou wel in de buurt blijven wonen maar goedkoper en kleiner. Verder zou ik het heel erg zwaar krijgen omdat ik niet de meest stabiele persoonlijkheid ben hier thuis ;-(
Qua uitvaart wil ik dat de wetenschap eruit haalt wat er in zit bij mij en verder wil ik gecremeerd worden tenzij mijn man en kinderen liever hebben dat ik begraven wordt, mag van mij ook. Zal ik binnenkort eens aan mijn man vragen.
En ik hoop dat mijn dochters alles lezen wat ik ooit over ze geschreven heb, ik heb losse blaadjes/halve schriftjes waarin ik vertel hoe gek ik op ze ben en hoe trots en wat zo bijzonder is aan ze in elke leeftijdsfase, ik moet dat ooit eens goed en netjes verzamelen en misschien eens gaan uittypen.
Niet zo veel
Ik heb niet zo veel geregeld. Dwz dat we bij de koop van het huis een levensverzekering hebben afgesloten zodat de achter blijvende partner ook met een parttime baan de hypotheek kan blijven betalen.
Verder weten we van elkaar of we begraven of gecremeerd willen worden (hij begraven met platte steen, ik gecremeerd, tenzij de familie het anders wil). Ook mijn oudste 
heeft zich daar inmiddels al over uitgesproken: die wil z'n lichaam graag doneren aan de wetenschap.
Voor de kinderen heb ik niets geregeld. Ga er vanuit dat we niet gelijktijdig gaan. En als dat wel gebeurt is de kans groot dat de kinderen mee gaan. (we gaan niet vaak met z'n 2'en iets doen. Of met z'n allen of alleen)
Hanne
Ik weet niet hoe serieus je de gedachtengang van je zoon neemt maar er zullen niet veel universiteiten zijn die een kind accepteren, wij doen het in ieder geval niet.
Wachtwoorden
Echtgenoot en ik hebben aparte rekeningen en accounts van internetbankieren, beleggen, social media-dingen, noem maar op. We hebben elkaar de "geheime verstopplek" laten zien waar we de wachtwoorden bewaren. Is toch handig als er wat gebeurt.
Mimoza, wachtwoorden (o.t.)
google eens op het programma kee pass. Dat is een gratis programmaatje waar je al je wachtwoorden in onder kunt brengen met 1 hoofdwachtwoord. Als je dat allebei weet dan kun je ten alle tijde bij alle wachtwoorden. Superhandige tool!
Ayla - heel serieus
Ayla, ik neem de mening van mijn zoon heel serieus. Al ga ik er vanuit dat hij voorlopig nog niet zal komen te overlijden.
Maar op het moment dat hij wel overlijdt weet ik in iedergeval wat hij wil, of het te realiseren valt is een ander punt. Maar doordat ook dit onderwerp af en toe langs komt hoop ik dat hij het ook vertelt als hij van gedachten verandert.
Hij wil ook graag donor worden, neem ik ook serieus.
Hanne
Ik werk bij een universiteit waar je je lichaam kunt doneren. Als je dit wilt regelen is dat iets wat je tijdens leven moet doen. dat kan niet pas na overlijden, diegene die wilt doneren moet namelijk zelf het codicil tekenen en nabestaanden mogen dat niet doen.
Wij hadden laatst een vader die zijn kind wilde inschrijven, na lang discussieren hebben wij besloten dit niet te accepteren. Ten eerste is het moeilijk om te bepalen of een kind het ook echt zelf wil en of het niet een gril van de ouders is. Ten tweede waren we bang dat het te confronterend zou zijn, voor medewerkers en voor studenten. Een lichaam van een kind is toch heel anders dan dat van een volwassene.
Iedere universiteit heeft echter zijn eigen regels en voorwaarden misschien dat een andere universiteit het dus wel zou accepteren. Echter, de meeste universiteiten zitten vol en schrijven niemand meer in. Wij zijn zo ongeveer de enige universiteit waar je je nog kunt inschrijven.
Weer wat geleerd
Kijk heb ik weer wat geleerd, zal eens opzoek gaan naar de formulieren (welke universiteit zit je, scheelt me zoeken). Heb zelf opzich ook wel interesse.
Het argument dat het confronterend zou zijn voor medewerkers een studenten snap ik eerlijk gezegd niet. Toen ik in een grijs verleden in de snijzaal kwam stond het daar vol met oa embryo's/foetussen op sterk water. Is dat dan niet te confronterend?
En ik kan me zelfs voorstellen dat het meerwaarde heeft om ook (een)kind op de snijzaal te hebben. Ik bedoel, groeischijven zien in een 80 jarige is best moeilijk.
Puck (ot)
Dank je, is ook een optie. Ik zal me er eens in verdiepen. Beduimelde opschrijfboekjes hebben ook wel wat
