Wat is jullie favoriete matras?

Was kort geleden nog een draadje over

https://www.ouders.nl/forum/huis-tuin-en-keuken/welk-matras-0

toch ikea hoor

Hier geen ervaring met Ikea en kuilvorming, ik doe ongeveer 10 jaar met een matras ben ik achter, daarna schuift ie door naar het logeerbed. Maar dus een tijd geleden opnieuw ikea gekocht, ik koop meestal wel een van de wat hardere versies, dat vind ik lekkerder liggen.

Ervaringen met het Emma matras?

Ik denk erover een Emma matras te kopen.
Iemand ervaringen hiermee of met het ‘proefslapen’?
Vroeg me af of dit echt zo makkelijk is en zonder kosten terug kan mocht het niet bevallen.

Hangkous

Bedankt!

matras ikea

Ik heb nu de Sultan Finnvik en volgens mij hiervoor de Forsbacka, volgens mij beiden niet meer bij ikea te koop. Wel jammer dat ze telkens van modellen wisselen.
Ik ben wel redelijk trouw met het draaien van mijn matras. Ongeveer 1x per maand/ 2 maanden dan draai ik hem om, nu kan het alleen nog van voeteneind naar hoofdeind omdat er een laagje traagschuim aan een zijde zit. Maar de vorige konden we dan ook nog helemaal omkeren, geen kuilen in ieder geval.

Emma

Hier hebben we er allemaal een. Man met rugklachten, opa en oma, puberzoon en ik.
Iedereen is meer dan tevreden. Ik hoef ‘s nachts nooit meer om te draaien. Dus we hebben er nog niet een terug hoeven sturen, maar volgens mij is dat geen probleem.

Vooruitgang

Vroeger zat er gewoon zo'n sticker op met "Goedgekeurd door de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen"

Nu moet je het helemaal gaan vragen op OO...

Noblesse oblige

In de jaren zestig van de vorige eeuw sliep ik op een overgeërfde loodzware matras gevuld met kapok, die uit drie delen bestond; met aan weerszijden lussen om de delen ondanks hun enorme gewicht af en toe te kunnen keren of desnoods verplaatsen. Een jaarlijks terugkerend tafereel tijdens de Grote Schoonmaak bestond eruit de matras een paar uur in het zonlicht te leggen. Volgens mijn moeder herwon het “zo fantastische natuurproduct kapok” daarmee vrijwel alle veerkracht. Steevast kondigde zij aan dat het ding aan het einde van de dag weer helemaal als nieuw zou zijn. “Zal je zien!” klonk het dan gedecideerd uit haar mond.

Eveneens steevast bleek van dit alles helemaal niets waar. De (ongetwijfeld 100% katoenen) tijk was dermate dik dat geen zonnestraaltje bij machte was de opeengeperste vlokken kapok te bereiken. Als bleek dat het wonder der natuur was uitgebleven, volgde altijd nog wel een poging om de natuur een handje te helpen met behulp van een mattenklopper. Vanwege de staat waarin de matras zich echter na zo vele jaren van intensief gebruik bevond, was dit uiteraard een volstrekt kansloze onderneming, die mijn moeder dermate uitputte dat het alleen maar logisch was dat zij vervolgens afzag van welke poging dan ook om met Sunlight zeep, soda en/of chloor de tijk enigszins op te frissen.

Allicht kon na dit omstandige ritueel geen enkele sprake zijn van weggooien. En zodoende belandde de matras keer op keer weer in mijn bed. Pas toen de spiraalbodem de slijtageslag met het gewicht niet goed meer kon winnen en ik telkens wakker werd van de vervaarlijk geluiden bij het omdraaien, kwam er een (spiksplinter)nieuwe matras in huis. Die was overigens van massief schuimrubber en is nog járen meegegaan zonder aanleiding te geven tot klachten.

Gewoon om een beetje met de tijd mee te gaan, slaap ik inmiddels alweer geruime tijd op een matras met zogeheten ‘pocketvering’. Maar om juist eens lekker tegen de tijdgeest in te gaan, vermeld ik daarvan niet het merk.

Rode krullenbol

P.S.

Op zolder hadden we nog een met stro gevulde matras liggen. Die ging af en toe mee op vakantie.