Vrouwen beslissen over 80% in de aankopen

Que?

Kiki:
"Maar alle reclames zijn mangericht."
Neehoor.

Nee, inderdaad

Bijna alle reclames die gaan over voeding en voedingssupplementen, alle reclames die gaan over light-producten en dieetvoeding, alles waar een huishoudelijk tintje aanzit, en het gros van de cosmetica-reclame: allemaal op vrouwen gericht. Autoreclames en DHZ-achtige zaken zijn op mannen gericht (hoewel er in de autoreclames meer en meer vrouwen langskomen, ook achter het stuur).

Kort gezegd: eten, huishouden, cosmetica en witgoed: vrouwen, al het overige waar een stekker aan zit of dat voorzien is van een motor: mannen.

Financiële producten: redelijk sexeneutraal (behalve pensioenzaken, die zijn gericht op mannen)

Groeten,

Temet

Haha

Dat lijkt me wel eens leuk.. een man die maandverband aanprijst.
"Mijn vrouw is veel leuker als ze Libresse draagt" .

Hier wel

Ik ben in huis degene die het er voor over heeft om alles uit te pluizen. Mijn man grapt wel eens dat hij wel inspraak heeft maar pas als ik hem een paar keuzemogelijkheden heb aangeboden. "Welke kleur verf vind jij mooi? Beige, bruin of groen?" Tja en zeg dan maar eens dat je eigenlijk geel wilt Maar daar is dan wel een periode van wikken en wegen van mijn kant aan vooraf gegaan dus.

95%

ik zoek het allemaal uit en regel het ook, hij heeft er geen tijd voor, geen zin in en geen kijk op. Ik ben op huizenjacht gegaan en alleen als ik er serieus interesse in had kwam vriend ook kijken, ik zoek de makelaar uit, ik regel de aannemers. De complete verbouwingen doe ik maar dat is ook mijn werk.
Kleding voor hem kopen we 2x per jaar, hij wil ook dat ik mee ga want ik heb er meer kijk op.
Kinderspul koop ik ook allemaal, kadootjes etc etc. Enige waar hij over beslist zijn de boodschappen want hij kan veel beter koken dan ik.

Onderzoek

wijst uit dat dit patroon (dat de vrouwen over veel aankopen beslissen) al eeuwen bestaat. Inderdaad geldt al heel lang: beslissingen over vervoermiddelen (karren, paarden, auto's): mannen. Alles binnenshuis en op het lichaam (dus meubilair, keukengerei, verdere huisraad en kleding) vrouwen. Voedsel: vrouwen behalve drank dat is soms weer een inkooptaak voor mannen(wijnvoorraad e.d.). Cadeautjes voor derden: vrouwen. Maar spullen voor op het bedrijf (b.v. boerderij): mannen. Tja.
Wat ik in verband met die reclame ook zo geinig vind, voor de 19e eeuw had je bijna geen merken. Maar wel een paar. Zo stamt het merk De Vergulde Hand uit 1554, Bols uit 1575. Dommelsch bier uit 1744 en Douwe Egberts uit 1753 zijn daarmee vergeleken nog nat achter hun oren. Door de grootschaliger productie moest je zorgen dat mensen je merk gingen herkennen, dus tegenwoordig worden we doodgegooid met merknamen. Ik vraag me af of ze die merknamen ook met het oog op vrouwen kiezen......

Merknamen

Hoezo worden we doodgegooid met merknamen?

Miriam?

Je zegt (terecht): "Vroeger toen ik nog bij mijn papa en mama thuis woonde, bestonden autoreclames voornamelijk uit een hele rij specificaties, kortweg \'specs\' genoemd. Seconden, millimeters, diameters, vermogen en trekkracht sierden elke auto op."
Maar ergens ver weg in mijn hoofd hoor ik een belletje rinkelen. Is er geen reclamecode o.i.d. gekomen jaren geleden, waarin het aanprijzen op basis van en vergelijken van prestaties van auto's verboden werd? de 0 tot 100 in 4,6 seconden zie je niet meer op tv. Maar is dat nu omdat de reclames zich meer op vrouwen zijn gaan richten of omdat met specificaties pronken verboden werd?

Kaaskopje

Nou als volgt: vroeger kocht je een biefstuk. Tegenwoordig kun je ook een Greenfields biefstuk krijgen. Vroeguh kocht je een pond koffie. Tegenwoordig kun je behalve voor Douwe Egberts kiezen voor K en G, Max Havelaar en wat al niet. Bananen zijn van Del Monte of een ander merk. Winkels voeren ook merknamen. Wij gaan niet meer naar het kruidenierswinkeltje van zij van Pieterse op de hoek maar naar de AH, de C1000, de Super de Boer of whatever. Omdat er in bulk wordt geproduceerd en over grote regio's verspreid en de producent toch een herkenbaar eigen produkt op de markt wil brengen is een merknaam handig. Daarom zit bijna overal een merknaam op. Met doodgegooid bedoel ik dus: schier overal zit een merknaam op of aan. Zo duidelijker?

Wel duidelijk

maar als je het hebt over een merkloze tijd dan moet je teruggaan naar héél lang geleden. En dan nog was denk ik wel bekend dat de koffie van de koffiebranders van Douwe Egberts kwam. Ik kan me niet anders heugen dan dat op producten een merkje zit. Vroeger had je kruideniers met de naam van de eigenaar op de gevel, maar ook lang geleden waren er al winkels die bij een keten hoorden. Zo had je de VIVO, voor de C1000 was het Coöp. Spar is al heel oud. Kortom merk- en naamsbekendheid is al van jaren her.
Ik weet niet zeker per wanneer winkels met eigen merken zijn gaan werken. Naar mijn gevoel is dat nog niet eens zo heel lang geleden. En wat blijkt... dat veel mensen die merkloze artikelen eigenlijk wantrouwen. Het kan nooit zo goed of lekker zijn als een merk.

De kip kwam voor de haan

Sancy:"Is er geen reclamecode o.i.d. gekomen jaren geleden, waarin het aanprijzen op basis van en vergelijken van prestaties van auto\'s verboden werd?"
Zoiets wel ja, hoewel het verbod op vergelijkende reclame niet alleen opgaat voor auto's. Het gaat vooral om snelheid waarmee niet meer gepronkt mag worden en dat dan ook nog vooral op tv.
Sancy:"Maar is dat nu omdat de reclames zich meer op vrouwen zijn gaan richten of omdat met specificaties pronken verboden werd?"
Nou kijk, het is zelfregulering Dat betekent dat men accoord gaat met dit soort zelfcensuur als men daarmee niet zoveel te verliezen heeft. Eerst was er de ontdekking van de vrouw als beslisser, toen kwam de zelfregulering. Die heeft wel iets gedaan, maar de ontdekking van de vrouw was doorslaggevend. Overigens zie je het grootste verschil in de folders van de auto's. Vroeger waren dat factsheets met heel veel kleine lettertjes en barstens vol jargon. Tegenwoordig zijn het verhaaltjes.
Groet,
Miriam Lavell

Schiet me ineens te binnen

Manlief heeft bijna 30 jaar geleden nog een opel kadett bestickerd met alle nieuwigheid van binnen, die je aan de buitenkant niet kon zien. Schokdempers, remschijven, aandrijfas, kleppen, weet ik veel. Alsof het een glazen auto was. En voorzien van kleine lettertjes, onbegrijpelijke afkortingen en interessante getallen. Dat was een hit onder de mannen. Ze overhoorden elkaar
Groet,
Miriam Lavell

Haha manda, zo hebben wij ook ons huis gekocht

Ik kijken en pas toen ik het huis wilde hebben is mijn man gaan kijken.

Ik heb het artikel nog eens nagelezen wat ik gelezen had over die mannenreclames. En ze hebben het inderdaad over reclames in bepaalde branches: Auto's, financiële producten en consumenten-elektronica. Niet goed gelezen dus.

Merknamen

Kaaskopje: "maar als je het hebt over een merkloze tijd dan moet je teruggaan naar héél lang geleden." Jahaaa, ik had het ook over 15zoveel, negentiende eeuw en nog zo wat dwarsstraten. Inderdaad lang geleden.
Maar ik vraag me dus af in hoeverre merknamen worden verzonnen met vrouwen in het achterhoofd. Is het niet voor niets dat maandverband libresse heet en motoren Harley Davidson om maar eens een dwarsstraat te noemen? Hebben merknamen klanken die vrouwen aanspreken?
Hier is het aankoopbeleid wat meer verdeeld tegenwoordig omdat de huishoudelijke taken verdeeld zijn. Waardoor echtgenoot dingen begint te kopen die hij handig vindt en niet alleen maar gereedschap, maar ook een taartsnijder, handige appelboor enz. Zelfde geldt voor cadeautjes en zo. Er is gewoon geen tijd om dat door 1 persoon allemaal te laten beslissen en kopen.

80%

Nou, ik scoor hoger denk ik. Met of zonder man/vrouwgerichte reclame.

Mijn man haat winkelen, de enige winkel die hij met plezier bezoekt is een boekwinkel.

Tonny

Maar zijn merknamen (heel vroeger)

ik dacht dat merknamen ook een uitvloeisel waren van de toenemende concurrentie doordat afstanden minder mee gingen spelen door de ontwikkelingen (vervoer). ooit had je w.s. wel meer merken maar die kwamen van de plaatselijke koffiebrander en van de koffiebrander in de plaats naast je.....en de mensen kochten gewoon bij de winkel in straat of 1 straat verder en that's it.
een producent vervoerde z'n waar met paard en kar de boer op (naar de winkels aldaar) en een beetje naar de plaatsen om 'm heen en verder was ie vooral aan het produceren. hoogstens waren er wat handelaren die 'handelden' in zeer geliefde producten/kruiden/spullen die ter plaatse niet te krijgen/produceren waren. (koloniale waren, alcohol, medicijnen, stoffen, fournituren) en ze verkochten aan winkeltjes.
als er niet veel te kiezen is, behalve de koffie van de kruidenier jansen, dan koop je die koffie....of die nou een naam heeft of niet en of ie beter of goed is dat weet je niet eens want je hebt geen vergelijking.
die namen werden pas nodig toen er meerdere soorten van 1 product naast elkaar op het schap kwamen te liggen.gewoonweg om onderscheid te maken.
groeten albana

Ja albana

Toen afstanden minder een rol gingen spelen en massaproductie goedkoper werd, werden merknamen pas nuttig. Eerder hadden ze niet of nauwelijks functie. Alleen als je over grote afstanden moet verspreiden, waarbij mensen je niet meer persoonlijk kennen, wordt een merknaam zinvol. Daarom nemen merken pas een hoge vlucht als je voor een groot publiek reclame kunt gaan maken voor een op grote schaal verspreid product. Maar ik vroeg me dus af of men, rekening houdt met het feit dat de meerderheid van de aankopen door vrouwen wordt gedaan in de keuze van die merknamen.

Bij ons niet.

Wij beslissen bijna alles samen. Auto's, inrichting, tuin, vakantie, computers. Behalve als ik alleen ging shoppen voor de kids, dan besloot ik het alleen. Als manlief erbij is dan druk ik wel de zwaarste stempel, vrees ik. Gereedschap, daar bemoei ik mij niet mee. Heb ik geen verstand van. Net als dat ik alleen bepaalde wat voor wasmachine en droger er moest komen. Helaas heb ík daar nou weer wat meer verstand van.