Voor iemand koken, laat je je dan betalen?
Stel je bent als moeder een tijdje uitgeschakeld en afhankelijk van de goodwill van anderen. Zo is er af en toe ook iemand die voor jullie gezin wil koken. Dan is het toch meer dan normaal dat jij de boodschappen betaalt? Dat er voor je gekookt wordt is al helemaal geweldig!
Maar blijkbaar is dat not done want geen van de lieve kooksters wil daar ook maar iets van weten. Natuurlijk lossen we dat wel op een andere manier op, maar dit is toch raar? Ik voel me daar in elk geval niet fijn bij.
Herkennen jullie dat niet betaald willen krijgen voor de boodschappen of hebben jullie andere ervaringen?
Om eerlijk te zijn zou ik denk ik als ik zelf in mijn eigen huis voor iemand zou koken ook denk ik niets willen weten van betalen van boodschappen. Dan is het ook liefdewerk denk ik. Maar nu ik er zelf eens goed bij bepaald word en er over nadenk; eigenlijk is het raar. Vooral als je een weeklang (of langer)uitgeschakeld bent en er bijna elke dag wel iemand bij hen thuis voor je kookt en het dan bij jou thuis brengt. Dat is een goedkoop weekje. Klopt toch niet?
Wel een beetje veel van het goede
Ik kan me voorstellen dat je je ongemakkelijk begint te voelen als er al een hele week gratis voor je ingekocht en gekookt wordt. Twee dagen zou ik in dank aanvaarden, maar bij meer dagen zou ik toch aandringen op een vergoeding. Als na 2 keer aandringen nog steeds geweigerd wordt is het jouw probleem niet meer.
Verwennen
Laat je maar gewoon eens lekker verwennen en voel je niet bezwaard. Dit is liefdewerk.
En het gaat maar om 1 of iets meer weken en door meerdere mensen dus niet om hele grote kosten (als het om een langere periode gaat kan ik me wel voorstellen dat je de boodschappen wilt betalen)
Alleen aanbieden
ja, ik heb het ooit meegemaakt. Wekenlang kwamen er vrienden en familieleden bij ons koken en ze wilden van geen vergoeding weten. Ze vonden het een leuk kadootje en wij (partner en ik)namen het in vreugde aan. Het waren wel steeds anderen. En we boden het wel altijd keurig aan. Zelf heb ik ook een paar keer aan de andere kant gestaan en wilde ik zeker ook geen vergoeding. Ik kan me voorstellen dat het wel meespeelt als de gulle gevers het zelf niet al te ruim hebben. Maar als je het aanbiedt en men neemt het niet aan, geniet er dan van zou ik zeggen.
Jonne
Ach
Laat maar lekker, neem het in dankbaarheid aan, ook fijner voor de gevers. Zelf vind ik het gevoelsmatig anders als ik een portie of wat meekook met eigen gezin en dan weggeef. Geen haar op mijn hoofd die daar geld voor zou willen zien.
OF dat ik apart boodschappen moet doen voor betreffende gezin en apart (al dan niet bij hulpbehoevende gezin thuis) moet koken. Dan zou ik het boodschappengeld wel aannemen denk ik.
Kado
dam geef je na die week een uit eten bon voor die kookmoeder als dank en om je schuldgevoel te sussen
Inderdaad liefdewerk
Nee hoor, ik zou daar ook geen geld voor willen. Een pan soep voor de zieke buurvrouw, een wasje als bij een ander onverwacht de wasmachine stuk gaat. Opvang van kinderen als moeder uitgeschakeld is."We zijn op de wereld om mekaar te hellepe niewaar?".
En als de dames er niets voor willen hebben zal jij wel een goede reden hebben dat je even niet zelf kunt koken. Of je staat zelf ook altijd klaar om een ander te helpen?
Normaal
Als ik voor iemand zou koken,gaat dat gelijk met mijn eigen eten mee,en of ik nou voor zes kook of voor 8 ,dat maakt dan niets uit,ik zou er geen geld voor willen hebben,omdat ik weet: als het nodig is kookt er ook iemand voor mij.
Nee
Toen mijn moeder verongelukte en mijn steifvader compleet in de kreukels thuis kwam hebben de buren 2 weken voor ons gekookt. gratis, vanzelfsprekend. We hebben lang erna nog wel 's een feestje gehad (weet de reden niet meer, dacht broer die die 21 werd) en daarvoor de buren net als de familie voor het buffet uitgenodigd. Als een soort 'bedankje' ze waren ons erg dierbaar toendertijd.
groeten albana
En als jij er weer helemaal bovenop bent..
.. ga je een keer heel lekker koken voor al die weldoeners en gezellig samen eten!
Wat een reacties!
Daarvoor dank!
fijn om te lezen.
Dat we hen op andere manieren gaan bedanken spreekt voorzich natuurlijk. Maar ik had er na verloop van een paar dagen gewoon een raar gevoel over vandaar mijn vraag. Soms kregen we zulke uitgebreide overheerlijke maaltijden incl. toetjes dat het me gewoon bezwaarde. Boodschappen moeten we sowieso zelf ook doen, dus toetjes meenemen is geen moeite. En toch krijg je ze dan ook weer. Erg lief allemaal, maar het hoeft niet gratis. Maar goed, dat lossen we wel op een andere manier op.
Bedankt voor jullie reacties, ik kan nu beter afstand doen van dat dubbele gevoel.
Ook hier
In januari lag ik eruit met een dubbele beenbreuk. Een lieve vriendin heeft 8 weken lang elke dinsdag een pan eten bezorgd. Natuurlijk wilde ze geen vergoeding, maar ik voelde me daar toch bezwaard over.
We hebben haar en haar gezin uiteindelijk maar uitgenodigd voor een etentje buitenshuis en gewoon een keer een tas boodschappen bezorgd.
