Voor en nadelen van (weer)wonen in amsterdam?

Tip

Schrijf op wat je kinderen nu allemaal kunnen en waar ze dat vinden. Lopen ze, gaan ze op de fiets, of vind je het onveilig en breng je ze zelf?
Zet dat uit op een kaart (google maps ofzo) in een straal.
Prik nu de 'rustige buurt' in Amsterdam die je wel zou willen. Zoek binnen de eerder gevonden straal of er hetzelfde te vinden is en of je ze met de fiets, lopend of met het ov zou laten gaan.
Amsterdam is als elke grote stad veel meer een verzameling aan elkaar geplakte dorpen, met elk een eigen sfeer, eigen groen, eigen voorzieningen. Het leven binnen die kern verschilt niet zo van dat in een dorp buiten de stad.
Het belevingsverschil: wij rijden door de natuur voordat we bij het gemeentehuis komen, in de stad rijd je door een andere wijk die heel anders is en loeidruk kan zijn.
In praktische zin lijkt me een remigratie naar Amsterdam vooral een kostbaar avontuur. Zoveel zou ik er niet voor over hebben.
Groet,
Miriam Lavell

Amsterdam calling

Hoi,

Ik ben Amsterdammer en de reden dat ik hier blijf is dat ik nergens anders wil wonen en dat ik hier een hele fijne woning heb in het rustige Oud-Zuid. Dat is natuurlijk een superbuurt maar ook nogal duur als je iets moet kopen. Andere leuke buurten vind ik Oud-West, sommige stukjes van de Staatsliedenbuurt, De Pijp sommige stukjes.
Mij lijkt een voordeel van opgroeien in Amsterdam dat er heel veel keuze is. Keuze aan verschillende mensen om mee om te gaan, verschillende levensstijlen, woonvormen, vrijetijdsbesteding etc. Je hoeft jezelf dus niet te beperken als je dat niet wil.
Nadeel is dat voor alles lange wachtlijsten zijn, dat sommige delen van de stad gevaarlijk zijn, veel verkeer, etc.

Ik denk dat veel voordelen van rustig wonen juist wegvallen als kinderen weer ouder worden. Dan kunnen ze in Amsterdam net zo makkelijk buiten spelen en zo.

Ben benieuwd naar andere reacties in dit draadje.

Liora

Relaxter

Tja, wij zijn vanuit Utrecht naar een provinciestadje verhuist. Ook om de dezelfde redenen als Ellen.

Ik merk ook meer de mensvriendelijke instelling van de mensen op straat. In Utrecht was alles wat meer individualistisch en ikke-eerst. Zelfs directe buren kon het eigenlijk niets schelen waar je mee bezig was. Nu geniet ik elke dag van de buurt, het groen en de ruimte en vooral stilte zo nu en dan. En toch zijn alle voorzieningen binnen handbereik.

Maar ja, als je heimwee hebt en je kinderen (en man) willen ook weer terug, wat let je...

groet, Mamvantwee

Haha

Wij zijn van Amsterdam naar Utrecht verhuisd en ik geniet ook van die verschillen die Mamvantwee noemt.

Wel voel ik nog altijd die heerlijke, onvertaalbare 'vibe' of 'buzz' als ik in Amsterdam ben, zalig, daartegenover vind ik Utrecht echt zo saai en rustig!

Maar goed, ik geniet dus ook van de relatieve rust.

Op een gegeven moment kun je overal of nergens gelukkig zijn...

Zo zie je maar weer...

Alles is inderdaad relatief! Ik ken Amsterdam alleen als toerist, heb er nooit gewoond. Ik geloof best dat Utrecht daarmee vergeleken een rustige plek is. Alleen ben ik wel heel blij dat we er weg zijn...!

Onze droom blijft zelfs om een vrijstaand huis in het groen te hebben. Misschien later, als de kinderen groter zijn en wij een zak geld vinden...

groet, Mamvantwee

Geld

Karin, wat Miriam zegt, klopt: Amsterdam is duuuur. Ik zou zeggen: bekijk eens wat je budget is, en kijk dan eens op funda wat je daarvoor kan verwachten.
staar je niet blind op de gewenste buurt. Alles binnen de ring is in principe duurder dan alles daarbuiten, dus het kan de moeite lonen om eens buiten de ring te kijken. Trek je verder niet per se wat aan van wat 'veilige' buurten zouden zijn. Mijn huidige buurt, de Dapperbuurt, heeft geen heel geweldige naam, en ik heb me er nog nooit onveilig gevoeld. We gaan er weg, maar alleen omdat een groter huis daar zo duur was. Veel mensen zijn perfect gelukkig in buurten die op papier een slechte naam hebben. Ik zou geluiden over onveiligheid met name serieus nemen als iemand die uit eigen ervaring kan bevestigen.

Op dit moment is men vooral in ZuidOost, Nieuw West en Noord veel aan het bouwen. De huizen zijn daar nog relatief betaalbaar. Men probeert die buurten op te stoten in de vaart der volkeren en ze populairder te maken bij de middenklasse. Mijn idee is dat dat momnteel in Noord het beste lukt. Jammer dat het einde van de NZ-lijn nog niet in zicht is...

Met kinderen in de middelbare-schoolleeftijd is er denk ik veel voor te zeggen om in de stad te zitten. Dan kunnen ze overal op de fiets/met het OV naartoe. Zelfs 's nachts rijden er bussen. Zit je op het platteland, dan - zo stel ik mij voor - hebben je kinderen op hun 16e een brommer waarmee ze zich in het weekend naar akelige drankketen spoeden, over slecht verlichte plattelandswegen ... dan maar liever de stad.

Dat Amsterdammers zich assertiever gedragen vind ik trouwens ook. In kleinere steden gedraagt men zich vaak een stuk vriendelijker, zeker in het verkeer.

Sterkte met het denkproces!

Temet

Amsterdammer

Ik ben Amsterdammer in hart en nieren, wil nooit weg, zal ook niet gebeuren denk ik. Mijn oudste zoon fietst al 3 jaar van Westerpark naar het Museumplein voor zijn middelbare school. Hij kan bijna de hele weg op een vrijliggend fietspad fietsen, veiliger kan dus (bijna) niet.
Wat ik zo fijn vind aan de stad, juist de drukte en de anonimiteit, maar ook de gezelligheid van mijn buurtje, waar ik heel veel mensen ken. Even naar de bios, een bieb op elke hoek, een avondwinkel voor de vergeten boodschappen, alle winkels in de buurt. Alles is te fietsen of te trammen/bussen.
Wat is nadelig: winkelpersoneel (vooral in de binnenstad) is vaak onaardig, de taxichauffeurs..., alles is duur, parkeren, wonen. Groet Suus

Karin@

Reden voor ons om in Amsterdam te blijven is dat we het hier zelf zo ontzettend naar onze zin hebben. In een dorp ergens zou ik doodongelukkig worden. Er is hier veel te doen en daar houden we van, ik hoef geen rust en natuur, wij willen stappen als dat kan, en dat kan hier goed. Nu zijn de kinderen nog klein maar als ze wat groter worden en zelfstandiger dan hebben wij ook weer meer ruimte om dingen te ondernemen die we leuk vinden en dat is alles wat er in Amsterdam te doen is. Kortom; we zijn echte stadsmensen. Wat was voor jullie de reden om uit de stad weg te gaan, alleen het grotere huis of waren er meer redenen? Het lijkt me wel belangrijk dat jullie samen een plek vinden waar je het allebei fijn vindt; misschien is er een tussenweg te vinden; wonen in een middelgrote stad, of gaat het je echt om Amsterdam? En wat vindt je man de nadelen van Amsterdam, vond hij het wonen daar vroeger ook al niet leuk? Groetjes, Yvon.

Ja, voors en tegens

Hallo, hier ben ik eindelijk!
Leuk dat jullie hier je mening geven.
Verstandelijk is A,dam misschien voor een gezin minder aantrekkelijk en zou ik hier moeten blijven wonen.
Ook omdat de woningen duur en anders niet al te groot zijn. En ik wil zeker geen bovenwoning meer.
Weet wel waar ik ongeveer wil wonen, maar ik moet zoals M Lavell al als tip gaf, een lijst maken met wat wat en niet haalbaar is. Het is niet het verstand maar het hart dat naar Amsterdam trekt! Andere steden trekken met trouwens niet. En dit kleine dorp al helemaal niet, krijg er de kriebels van, de stilte, overal voor moeten reizen, de dorpse mentaliteit, zo fantasieloos en nietszeggend allemaal.
Maar ik ben ook bang dat ik voor de kinderen de verkeerde keus maak. Vooral met het oog op de middelbare scholen. Hoe ver moeten ze door de stad? En ze mogen dan niet op de fiets, te druk vind ik zelf. Het is een hele stap om weer te besluiten terug te gaan. Ook omdat mijn man het niet zo ziet zitten, die moet ik overhalen. Maar hij wil er totaal geen energie in steken. Dus het komt op mij neer. Maar ik zit hier te verpieteren. Denk dagelijks dat ik hier wel zo weg zou willen, dus dat belast me best.
Maar het is een hele verantwoordelijkheid om dit te willen ,gezien alle onzekerheid, of je er iedereen een plezier mee doet. Of ik de kids hun vrijheid ontneem, en ze in de drukte ga meenemen. Pfftt.. Ik heb het een tijdje losgelaten, vond dat ik maar moest wennen, maar toen ik het weer wat ruimte gaf, kwam de heimwee in alle hevigheid toe. Voel me hier niet op mijn plek dus.
Hoe gaan we dit aanpakken? Ga ik met het hele gezin om de tafel zitten voor wel of niet naar A,dam? Of kiezen we misschien beter een grote plaats, een tussenoplossing?
(Met het risico dat ik ook dáár weer last van heimwee blijf houden).

Karin@

Beetje gek idee

Karin@,
dit is eigenlijk helemaal geen oplossing, maar gewoon iets om gewoon wat meer van A'dam te genieten zonder er te wonen: zou je niet een baan kunnen zoeken in A'dam? Zodat je er elke dag of een paar keer per week bent en kunt genieten van de stad. En dan bijv. met je familie wat vaker dingen doen in de stad. En misschien kun je ook een meerjarenplan maken voor als de kids uit huis zijn? Een collega van mij heeft met haar man al afgepsroken dat ze naar centrum A'dam in appartement gaan verhuizen als de kids uit huis zijn (kids nu 12, 15 en oudste al uit huis) en dat lijkt lang maar voor hen is het onderdeel van de keuzes die ze gemaakt hebben.
Overigens, als ik er zo over aan het twijfelen was als jij zou ik zelf niet kiezen voor 'een andere stad' als oplossing, gewoon omdat het risico is dat jij er ook niet gelukkig van wordt en wat dan?

groet,
Angela

Romantiseren

Karin@:
"Ook omdat mijn man het niet zo ziet zitten, die moet ik overhalen. Maar hij wil er totaal geen energie in steken. Dus het komt op mij neer. Maar ik zit hier te verpieteren. Denk dagelijks dat ik hier wel zo weg zou willen, dus dat belast me best."
Hmm, dit klinkt alsof jij nu ongelukkig bent en daarom je verleden in Amsterdam romantiseert. De vraag is, of een verhuizing terug dat gaat oplossen, omdat je dan weer zult ontdekken dat wonen in Amsterdam ook zo zijn nadelen hefet, en de werkelijkheid afwijkt van het romantische beeld dat je nu hebt.
Dat weet je zelf ook al wel, als je schrijft: "En ze [kinderen in Amsterdam] mogen dan niet op de fiets, te druk vind ik zelf."
Het patroon klinkt me bekend, het is een fout die vaker wordt gemaakt: je gaat weg uit de grote stad omdat het je daar niet meer bevalt, maar je kiest daarbij voor het verkeerde alternatief.

Karin@:
"Of kiezen we misschien beter een grote plaats, een tussenoplossing?"
Tussenoplossing lijkt me het verkeerde woord; bedenk eens wat je echt wil en echt belangrijk vindt, zonder geromantiseer over vroeger.

Karin@:
"Ook omdat mijn man het niet zo ziet zitten, die moet ik overhalen."
Duh. Die heeft ook heel wat tijd en energie in de verhuizing gestoken. Die kun je niet overhalen met plannen gebaeeerd op een romantisch denkbeeld.