Verstelgoed
Ik was pas bij iemand die klaagde de grote mand verstelgoed, waar ze niet doorheen kwam.
Uh...verstelgoed? Een mand? Dat ken ik helemaal niet, behalve dan uit boeken van Cissy van Marxveldt. Als er iets stuk blijkt te zijn, wat nog goed/ nieuw is, maak ik het meteen. Vaak aan de ontbijttafel, want dan wordt een torntje los of een knoop eraf ontdekt.
Maar de meeste kleerscheuren ontstaan in wat versleten is, dus huppatee, weg ermee.
Hebben jullie een mand verstelgoed?
Geen mand, een kast!
Ik heb een kast vol met kleding waar ergens een gat in zit of broeken die eigenlijk korter gemaakt moeten worden...telt dat ook? Oh ja, en een la vol kapotte sokken. Overigens blijft alle kleding gewoon in gebruik tot het uit elkaar valt!
Geen mand
Geen mand, maar wel een stapel.
Kleine dingen als knopen etc doe ik inderdaad meteen, maar grotere dingen, zoals scheur in de knieen, losse naad, uitegscheurde zakken etc. Zeg maar de dingen waar ik de naaimachine voor nodig heb leg ik toch even weg.
Meteen weggooien vind ik zonde. Zeker als het om doorgesleten knieen gaat. Een nieuwe broek heeft binnen 3 weken het zelfde probleem....
Euhm
Hier hebben we wel eens gaten in boeken, mouwen die bij de schoudernaad loszitten ivm hangen aan shirts door anderen, losse naadjes etc. Die neem ik mee naar mijn moeder en die maakt het dan voor ons, de lieverd.
Nee
Mand met verstelgoed, dat vind ik een term van mijn oma 
Wat kapot is wordt gelijk even gerepareerd of weggegooid, afhankelijk van wat er aan de hand is en wat het is (en inderdaad gaan kapotte sokken direct weg)
Geen mand, wel een stapel
Een echte mand heb ik niet, wel een stapel. En die ligt gewoon op mijn naaitafel. Iedereen weet dat iets kapots daar gedeponeerd moet worden, dat weet ik dat er iets mee is en kan ik het maken. Maar ik repareer niet alles hoor! Alleen als het nog de moeite waard is.
Sokken gaan direct de vuilnisbak in. Ondergoed ook. Knopen zet ik wel aan. Scheuren in (met name) broeken ook, behalve als het te erg wordt. Maillots en leggings vertonen ook vaak gaten, is het nog een hele goede dan doe ik een poging (maar eigenlijk kan ik dat helemaal niet) maar meestal gaan ze ook gewoon weg.
Losse naadjes en machinewerk doe ik altijd beetje voor beetje als ik toch ga naaien. Dan wordt de stapel wat kleiner. Als er teveel ligt heb ik geen ruimte meer om lekker te werken, dus de hoop mag nooit te hoog worden....
En ik beken: ik kan heel goed naaien, maar een kapotte rits in een spijkerbroek breng ik naar de Gouden Schaar, want ik heb zo'n hekel aan het uitpeuteren van de oude rits.
Suus
