Toestand met een kokosnoot
Tangodochter van 9 vroeg al weken of ik eens een kokosnoot wilde kopen. Ze kent deze vanuit een spelletje dat ze op de computer speelt en wilde nu weleens zien hoe zo'n ding er in het echt uit ziet. Bovendien zijn ze bij de BSO bezig met een liedje te oefenen dat over de tropen gaat en was daar een kokosnoot voor nodig.
Ik dus naar de plaatselijke groenteman die er diverse had liggen en 1 gekocht.
Eenmaal thuis dacht ik hem even open te snijden met een mes, dat viel dus al ernstig tegen. Tangozoon moest er met een zaag aan te pas komen. Uiteindelijk hadden we het ding eindelijk open, met moeite de 'melk' opgevangen in een bekertje en wat bleek: het ding was niet te eten! Volgens mij echt bedorven ofzo, het stonk en smaakte vreselijk.
Ik ga van de week dus nog maar even terug naar de groenteman, met de schil van de kokosnoot, die nog stinkt als bewijs. Maar eh, had ik dit kunnen voorkomen? Kun je aan een kokosnoot zien of hij goed is? Ik vind dat de groenteman (of in dit geval vrouw) het ook wel even had kunnen zeggen, maar ik ga graag iets meer voorbereid naar de winkel om een volgende miskoop te voorkomen.
En hoe maak je eigenlijk normaal zo'n kokosnoot open?
Ik dacht in die gaatjes bovenop
Weet het niet zeker...ben niet zo'n kokosnooteter (sterker nog ik lust het niet!) maar mijn moeder was er gek op. En ik herinner me iets met een rietje door dat gaatje bovenin waar die 3 gaatjes zitten en dan kon je 'm openbreken ofzo??
groeten albana
Nostalgie...
geen idee of het beter kan, maar wij deden het vroeger zo: 2 gaatjes boren in de kokosnoot & dan liep de melk eruit (die ik trouwens helemaal niet lekker vond). En dan met een flinke hamer de noot aan stukken slaan. Het was dan alsnog een heel gepiel om de stukken kokos uit de schil te pulken. Zat er ook nog zo'n hard donkerbruin velletje aan. En de kokos smaakte wel lekker, maar was altijd vreselijk om te kauwen. Maar het was wel stoer, zo'n noot.
Ingrid
Klotsen
Een kokosnoot maakt een klotsend geluid als je deze schudt, dan is hij vers, en om hem open te maken:
"Om een kokosnoot open te maken neem je een hamer en een grote spijker. Sla hiermee een gaatje in twee van de drie donkere plekken bovenop de noot. Je kunt dan de kokosmelk eruit laten lopen in een glas. Een verse kokosnoot geeft je minstens één glas sap. Als de melk eruit is sla je de spijker vlak naast één van de drie donkere plekken, totdat er een barst ontstaat.
Sla dan steeds op een plekje in de barst zodat deze groter en langer wordt. Maak een heleboel kleine stukjes wat het makkelijker maakt om het vruchtvlees eruit te halen. Het witte vruchtvlees komt gemakkelijk los als je een mes tussen het bruine vel en het vruchtvlees zet."
Vers
Nou, vers was hij dus inderdaad zeker niet, want hij gaf maar een bodempje vieze zure melk....
Maar hier heb ik dus veel aan aan deze informatie. Weet ik in ieder geval hoe ik de volgende, wel rijpe kokosnoot moet openen.
En trouwens
Het is helemaal geen kokosmelk, dat vocht wat in een kokosnoot zit. Het is kokoswáter. De melk wordt gemaakt door het uitpersen enzo van de kokosspul aan de zijkanten. Zoon eet ze regelmatig, het geeft een enorme kledderbende maar het komt blijkbaar tegemoet aan zijn primitieve jagersinstincten. Ofzoietsn
Tirza
Doorzagen
Dat kokoswater is inderdaad gewoon niet lekker. Wij zaagden zo'n ding vroeger altijd gewoon in twee, dan kon je met de beide helften ook nog van alles. En het vruchtvlees was best lekker. Al járen niet meer gehad trouwens...
Gereedschap
Hier werd door zoon ook diverse soorten gereedschap genoemd om de kokosnoot te openen: hamer, bijl en zo, tja dat laatste moet je maar net in huis hebben.
Kokosmelk of water is dus niet lekker, maar bij ons was het vruchtvlees dus ook niet te eten. Bleh, moet er nog van griezelen als ik er aan denk. De kinderen hebben het er ook nog steeds over, het is inmiddels al een paar dagen geleden. Maar de helften van de kokosnoot liggen nog steeds buiten....en de stank is er nog niet uit.
Voor de echte diehards
Kokoswater is heel lekker als het uit een verse kokosnoot komt. Dat is de noot met de dikke groene schil er nog helemaal omheen.
Hier in Amsterdam bij de Chinese supermarkt op de Nieuwmarkt (oriental) heb ik het wel eens gezien: geprepareerde verse kokosnoot, het kapje al geperforeerd (dat mep je er vermoedelijk zo af), in krimpfolie.
Het water kan je opdrinken, en het vruchtvlees kan je daarna uitlepelen, maar dat is dan maar een dun randje, dat er wat glazig uitziet.
Ik vermoed dat de noten die bij de Nederlandse groenteboer liggen (daar is die groene buitenschil dan altijd al vanaf) al tamelijk oud zijn. Dan neemt de hoeveelheid vruchtvlees toe en de hoeveelheid water af.
Maar goed: wie dus echt kokoswater wil drinken rept zich naar een Chinese super 
Groeten,
Temet
Wel lekker!
Kokoswater uit een jonge kokosnoot is heerlijk!
In de tropen of bij de toko inderdaad nog met de groene bast er omheen en dan met een kapmes bovenkant er af laten slaan, rietje er in, eventueel scheutje rozenstroop.
Als je een goed verse bruine bij de groentejuwelier haalt (voelt zwaar aan, klotst flink bij schudden), dan is het kokoswater ook nog lekker hoor, fris en lichtzoetig. Inderdaad met priem of spijker de drie oogjes doorboren en dan een rietje er in.
Kokosnoot openmaken gaat het makkelijkste tussen de bankschroef. Ertussen zetten en draaien tot ie kraakt. Met een beetje geluk heb je dan twee mooie helften.
Als ie smaakt zoals je beschrijft, dan was ie gewoon te oud. Niets mee te doen, zelfs de koolmeesjes zullen 't van de winter links laten liggen.
Mjam
O ja!! Rozensiroop aanlengen met beetje water, kokoswater en met lepel uitgehaalde kelapa muda (jonge kokos).
Silone
Adoe, sooo lekkerrr!!!
Ik moet maar gauw weer eens naar een ECHTE pasar malam waar ze dat soort dingen verkopen, en es cendol, en natuurlijk saté kambing, zó van de houtskool, waar een echte oudindische "tante" naast staat te kiepassen...
*nee, ik heb geen Indische roots*
Sommige supermarkten in allochtoonrijke steden verkopen de groene kokosnoot ook wel. Die bruine harige zijn leuk om te gebruiken voor het geluidseffect (zie Monty Pythons Holy Grail) of om te vullen met een mengsel van pindakaas en vogelzaad in de winter, voor in de tuin...
Oeps!
Is me ooit eens verteld: smeer een laagje pindakaas over een stok, in een kokosbast, zoiets...
Nooit meer doen dus...!
