Sinterklaas grapje valt fout bij buren...
Zitten we vanochtend ietwat melig de laatste gedichten te maken terwijl onze buurkat weer stiekem door het kattenluik sneakt om bij ons een hapje ontbijt mee te eten. Doet ie bijna elke dag, als ie denkt dat wij er niet zijn. Ik zeg voor de gein tegen mijn man dat we wel even een zakje van onze brokken voor de deur van de burwen kunnen leggen vanavond, met een lollig gedichtje erbij, over dat ze misschien ook eens aan de Royal Canin moeten, omdat het eten hier wel lekkerder lijkt..zo gezegd, zo gedaan. Wie staat daar met zijn rode kleur, elke ochtend voor onze deur? Van dat genre.
(Even voor de goede orde, we hebben leuke buren. Lopen de deur niet bij elkaar plat, maar passen op elkaars katten bij afwezigheid, en doen af en toe eens een borrel in de zomer of zo. Wij weten dat onze katten wel bij hun buurten en vice versa, dus das ook niet eens iets nieuws)
Zitten we vanavond zelf pakjesavond te vieren. Oudste 2 leggen tussendoor zakje brokjes met gedicht bij de bvburen voor de deur en bellen aan.
Half uurtje later gaat de bel, en staat de buurvrouw volkomen overstuur op de stoep. Bijna in tranen. Dat dit geen humor is. Hoe ik het in mijn hoofd haal. dat mijn katten ook wel eens bij haar naar binnen huppelen. dat ze haar kat heus niet laat verhongeren.
Ik was volkomen perplex. Er zat echt geen greintje kwade wil in het idee voor dit (misschien wat flauwe) grapje. Geen enkele dubbele bodem. Het was niks meer of minder dan een geintje. Ik heb mijn excuses aangeboden, en haar geprobeerd duidelijk te maken dat we er echt totaal geen kwaads in stak, dat ik er niks mee bedoelde, enzovoorts, enzovoorts, maar het kwam allemaal maar half over geloof ik.
Maar nu?
Hadden we dit onzalige idee maar nooit gehad. Wat zouden jullie doen? Nog maar een keer erheen, morgen of zo? Bloemen mee? Veel meer dan heel erg sorry zeggen kan ik niet doen. gedane zaken nemen geen keer. Zou het wel echty lullig vinden om een prima buren-verstandhouding om zo iets knulligs te verprutsen...
Ingrid
(en niet dat ik haar dat wil inwrijven of zo, integendeel, als het bij haar lullig overkwam neem ik alle schuld op me, maar toch, puur voor mezelf...vinden jullie het een erg smakeloze actie van ons? Hebben wij echt foute humor?)
Haha humor
nou ik kon er hartelijk om lachen toen ik het verhaal net las en ik kan me ook echt niet voorstellen dat ik er als buurvrouw beledigd om zou zijn!
ik zou denk ik wel nog een keer aanbellen, morgen of maandag ofzo, nodig haar even uit om koffie te drinken bij je en leg het nog een keer rustig uit dat het gewoon een grapje was, dat er niets achter zit en dat jullie harstikke blij zijn met hun als buren en dat je het erg zou vinden als het hierom zou stoppen...
succes!
Juist leuk
Ik zou 2 dagen wachten, dat geeft buurvrouw de kans om af te koelen en de zaak nuchterder te bekijken. Jij hebt je excuus al aangeboden, toch? Ik zou het even laten en er iets later evt.op terugkomen.Niet te zwaar maken want zo was het immers niet bedoeld.Als je door het stof moet is het ook een beetje apart, toch?
Misschien is er vlak daarvoor wel iets anders gebeurd waardoor ze zo uit haar slof schoot...
Tja....
in eerste instantie was mijn reactie ook van...haha grappig. Toen ik even verder dacht, hoe zou ik het vinden als ik de buurvrouw was? Je bent Sinterklaas aan het vieren, bel gaat en je vindt dat pakje met gedicht. Ik geloof dat ik toch zou gaan denken dat jullie het erg vervelend vinden dat onze kat bij jullie buurt. Anders geef je niet zo'n hint (denkt zij dus, he?).
Ik kan me dus voortstellen, dat ondanks de pret en de onschuld die bij het grapje hoort, de buurvrouw de lol er niet van in ziet.
Ik denk dat ook mee kan spelen dat zij misschien helemaal geen sinterklaas aan het vieren waren en het dus misschien helemaal out of the blue op de deurmat lag.
Goed, wat nu? Ik zou op een dag dat de buurvrouw ook thuis is, aanbellen, vragen of ze koffie wil en dan nogmaals uitleggen hoe je tot het grapje gekomen bent, poes kwam binnen om te snaaien etc. Ook de setting etc. melig blabla.
Daarna lijkt me dat het wel uitgekauwd is en weer op de oude voet verder.
Succes ermee, kan me voorstellen dat je nu er van baalt dat je de grap hebt uitgehaald.
groetjes van Purk
Ingridt
Wat mij betreft ben je welkom als buurvrouw hoor. Ik zou waarschijnlijk als de wiedeweerga een nieuw gedicht geschreven hebben en het kado weer voor jullie deur gelegd hebben . Een gedicht in de trant van : ook wij krijgen vaak bezoek van de buurkatten / en net als de onze zijn die ook schatten / maar ze eten ook wel eens buiten de deur / schijnbaar heeft ons voer ook een lekkere geur / laten we zeggen: we staan quitte / hartelijke groeten van Sint en Piet
Maar ja, dat ben ik dan weer. En zouden jullie het danverkeerd opvatten? (buiten de deur eten? hmmm)
Iets anders aan de hand
Jullie humor is prima. Ik zou het ook gedaan hebben. Waarschijnlijk is er iets heel anders aan de hand. Financiele of relationele of gezondheidsproblemen of zoiets. Het probleem ligt echt bij hun en niet bij jullie!
Maar goed, wat nu? Zou het om een ver familielid gaan zou ik denken "bekijk het". Maar het gaat om een goede buur, dus inderdaad morgen maar met een bos bloemen aanbellen. En even vragen of alles wel in orde is daar.
Ik wilde
dat onze achterbuuv het op zo'n manier had gebracht en niet zoals van de week met veel bombarie dat onze kat haar dure voer van 100 euro kwam opeten en dat ik mijn kat dan maar binnen moest gaan houden terwijl haar 3 poezen gewoon door het kattenluikje naar buiten mochten en dat ze zo zielig is, alleenstaand en eigen bedrijf, dat ze geen tijd had om even langs te komen om er over te praten en het daarom maar midden op straat deed met de kinderen erbij en zei dat haar hond binnenkort onze kat zou doodbijten (waarop ik 2 bijkans huilende kinderen had). Verder wist ze niet dat het onze kat was, maar versprak zich later toen ze zei dat mijn buren tegen haar hadden gezegd dat het onze kat was.....
zucht....Kijk, ik snap dat het vervelend is als er vreemde katten in je huis komen, maar je kan best op een normale manier met ons komen praten....
Briljant
flauw van de buuf, maar mischien eerste reactie. Samen biuj een bak koffie kan ze er vast binnenkort om lachen. Ik geloof dat ik blauw zou liggen en op zoete wraak zou zinnen (en daar had ik dan een jaar de tijd voor hihihihi)
Wat ik niet zou doen...
... is er het soort nogal persoonlijke redenen achter gaan zoeken zoals Zwarte Piet doet. Het is namelijk helemaal niet gezegd dat dat zo is (sommige mensen zijn gewoon gevoelig en Labiele buien hebben we allemaal weleens, zonder dat we op zwart zaad of in scheiding liggen).
Ik zou wel uit mezelf even langsgaan, morgen of zo. Een periode van wederzijdse stilte heeft soms de neiging een kloof te creëren die helemaal niet nodig is. Geef aan dat je het heel vervelend voor haar vond dat het zo overkwam, dat je je achteraf eigenlijk wel kunt voorstellen dát het zo overkwam (heus, dat doet het goed, andermans gevoel niet wegblazen of bagatelliseren, maar er begrip voor tonen, zodat ze zich er niet heel erg lullig over hoeft te voelen) en daarna de nadruk leggen op het fijne contact dat jullie altijd hebben en hoe je het zou betreuren als dat in gevaar kwam door zo'n misverstand.
Niet meer al te zeer ingaan op dat misverstand zelf, denk ik. Want dan voelt zij zich weer geroepen uit te leggen waaróm ze zo schrok en jij daarop weer dat je het zo écht niet bedoelde en voor je het weet zit je weer in een verdedigende positie.
Misschien
een grapje zoals deze valt of staat met het gedicht wat er bij zit. Al heb je een goede verstandhouding, met het 'verkeerde' gedicht kan ik me voorstellen dat het erg kritisch aankomt (om het subtiel te zeggen). Misschien is het om die reden verkeerd aangekomen? ik kan me best een gedicht voorstellen dat redelijk bot aan kan komen bij buren...
Gruffalo
Persoonlijk opvatten
Als je nog 1 keer duidelijk kan maken dat jullie het niet erg vinden dat hun kat van jullie voer mee eet en dat er echt geen kwade bedoeling achter zit, moet dit toch goedkomen. Bij sommige mensen kan je jammer genoeg nooit grapjes maken, die vatten alles persoonlijk op. Zo sturen wij graag rare kaartjes vanaf ons vakantie adres, wij hebben er altijd zelf heel veel lol in, maar bij bv mijn schoonfamilie vallen die vaak verkeerd. Die krijgen dus nu 'neutrale kaartjes'.
Nou.
Man heeft bij het pompstation een best leuk bosje bloemen meegenomen, en is al 2 keer even langs gelopen (het was ook zijn gedicht). Maar ze doen de deur niet eens open (terwijl hij de 2e keer toch echt zag dat ze gewoon op de bank zaten). Tjemig. Wat een toestand.
Ik heb een Starry-achtig briefje gecomponeerd, dat we dan maar aan de bos hangen en voor de deur leggen. Wat meot je anders? ik wil het niet zo dramatisch maken, maar je moet toch wat. Dat we in retrospect snappen dat het lullig zou kunnen overkomen, maar dat het echt,echt,echt niet zo bedoeld was. Dat het ons vreselijk spijt, en dat ze van harte welkom zijn voor een borrel of kop kof fie om de atmosfeer weer even te neutraliseren. Dat zo'n knullig misverstand onze verstandhouding niet hoeft te verprutsen. Overigens zorg ik in de vakantie voor hun katten, en die krijgen net als de onze ook kwaliteitsbrokken van de dierenwinkel. Maar een ander merk dan de onze. Dus ook op dat vlak was een hint dat wij Royal Canin serveren ook niet echt beledigend of zo....
Pffff. wat een toestand.
Ingrid
Zeurbuurvrouw
pf dat ze daar over zeurt zeg... de gedichten die IK wel eens gehad heb. hah. zou ik al 10x over de rooie moeten zijn geweest. je moet wel wat humor hebben hoor.
zou het er gewoon maar bij laten.
Ik zou,
nadat ik bijgekomen was van de slappe lach die ik ongetwijfeld van zo'n actie zou krijgen, een pakje voer van onze kat pakken, er een vergelijkbaar gedichtje bij doen en dat bij de buren voor de deur leggen. Leuk toch juist!
Maar, net wat iedereen voor mij al aangeeft, misschien is er wel heel iets anders aan de hand en viel het gewoon even verkeerd. Of je buren hebben geen gevoel voor humor natuurlijk 
Geen bloemen op de stoep
voor je het weet plaatsen andere mensen daar weer kaarsjes bij en je kijkt ff niet, beland je in een stille tocht ,)
Pfoe, wat een gedoe om een grapje.. (k kan er ook wel om lachen, maar dat gedichtje lag natuurlijk niet op mijn voordeurmatje... 
)
Wat een overgevoelig type zeg....
het ligt echt niet aan jullie. Je hebt in ieder geval nu gedaan wat je kon. Ze zal wel weer bijdraaien.
Mijn schoonvader had een keer een flink geldbedrag van ons geleend. Hij woonde in het buitenland. We gingen een keer bij hem op bezoek en mijn man zei bij aankomst: "He, kijk daar staat mijn vader al". Ik antwoordde: "Nee dat is jouw vader niet, die man heeft haar". Bleek dat die man een toupet had gekocht en dat ding had opgezet. Hij had ons helemaal niet gewaarschuwd. Wij lagen dubbel van de lach toen we bij hem aankwamen. Mijn man wees naar zijn vaders hoofd en zei: "Daar is ons geld".
Die man was zoooo beledigd dat hij daarna een jaar nauwelijks met ons gesproken heeft. Wij bleven echter bellen en uiteindelijk draaide hij toch bij.
Sommige mensen zijn gewoon erg overgevoelig.
Liat
Oohhh, maar dat is ook veel erger! Het opzetten van een toupet is voor veel mensen een enorme stap. En jullie lachen hem uit! Pijnlijk. Maar, ik had waarschijnlijk hetzelfde gedaan 
Starry
Ja maar, als je buren overgevoelig en labiel zijn en of geen humor hebben dan weet je dat toch wel? Daarom denk ik dat er iets aan de hand is.
Ja, nou...
Als ze inderdaad de deur niet eens open willen doen, dan begin je je inderdaad af te vragen... Zelfs al bedoelden jullie het als een rottige hint, dan zou ik dat nóg geen reden vinden om mensen met een bosje bloemen op straat te laten staan. Maar goed, ik ben persoonlijk van de ontplofferige, niet van de nijdig zwijgend de-andere-kant-opkijkerige
Heel vervelend dit, Ingrid. Ik hoop maar dat het uiteindelijk toch met een sisser gaat aflopen.
Niet lekker in vel
Lijkt me eerder hoor. Ik ben zelf wel eens in huilen uitgebarsten, omdat ik bij de kapper werd afgebekt. Ik zat toen niet lekker in mijn vel en er was wel heel weinig voor nodig om me zo ver te krijgen. Ik heb mezelf trouwens bezworen nooit meer naar die kapper te gaan. Ik hoop dat je contact met de buren een beter herstel tegemoet gaat. Wat zal je balen van je ludieke last minute aktie.
Opgelost
Man is er 's avonds nog een keer heengeweest, en heeft met bos bloemen de boel bijgelegd. paar pilsjes gedronken, en klaar. Pfiew. Ik zal er wel nooit achterkomen of buurvrouw idd even niet zo lekker in haar vel zit, of dat ons gevoel voor humor idd teveel verschilt. maakt ook niet uit. Overigens leest ze niet mee hier (haar kinderen zijn al langer de deur uit dan OOl bestaat volgens mij) en al deed ze dat wel...Ik geloof niet dat ik haar als een zeur heb neergezet toch?
Ik moet overigens opeens denken aan een andere buurman die verderop in de straat woont en die we via via wel eens troffen op een verjaardag van deze of gene. Nogal joviaal type. Hij had er altijd lol in om allerlei flauwe gein-mailtjes door te sturen en had op zo'n verjaardag ook mijn man ons (gezins) mailadres ontfutseld omdat ie zoiets lolligs wilde doorsturen.
Vanaf dat moment ontvingen we regelmatig leuke linkjes van hem, van een kaliber dat steeds dubieuzer werd. Op een dag ontvingen we een filmpje van een vrouw die zeg maar ontuchtige handelingen pleegde met een mannetjespaard (naar aanleiding van de al shockerende titel even gecheckt of het echt waar was, had ik nooit moeten doen, ik zie het beeld nog zo voor me, al keek ik maar een paar seconden). Toen heb ik de koe maar bij de horens gevat en de buurman-van-verderop beleefd teruggemaild met de vraag of ie ons van zijn 'distributielijstje' wilde verwijderen, dat het niet helemaal ons genre was, dit soort dingen.
Sindsdien heb ik het gevoel dat ie ons heeft weggezet in de categorie 'saaie preutse humorloze types'. Geeft niet, want we zien elkaar zelden, maar ik weet gewoon dat we in zijn ogen 'gedegradeerd' zijn tot suffe types.
Nou ja, ik bedoel maar. Er is veel verschil in wat lollig wordt gevonden of niet. Ik heb mijn lesje weer even geleerd, maar ben blij dat het met een sisser is afgelopen....
Ingrid
Suf type
beter neergezet worden als een suf type dan als een vulgaire halvegare.
Prima gedaan overigens en verder gewoon doorgaan met hoe je voor dit incidentje je opstelde anders blijft 'het' zo hangen.
Fijn ingrid!
Goed te lezen dat het misverstand uit de wereld is. Had mij ook kunnen gebeuren hoor, zo'n goedbedoeld geintje.
Tonny
Je hebt
overigens kattenluikjes met magneetjes, zo hebben wij geen last meer van onverwachts bezoek (alleen raakt onze kat al tot drie keer haar bandje met magneetje kwijt tijdens vechtpartijen!). En ja wij hadden ook van dat lekkere voer, alleen kwamen de katten uit heel de straat bij ons langs.
Ingrid
Fijn dat het opgelost is en met zo'n buurman hoef je geen 'e-mailvriendjes' te zijn, dun maar liever suf !
O ingrid
Blijijijijij dat het achter de rug is en zo'n buurman: o, dat type ken ik. Een collega Na toezending van een foto van een blote Frans Bauer met een heftig getatoeerd Fransje was voor mij de maat ook vol.
Tjonge. Van dat hóófd word ik al misselijk en dan ben ik nog zo suf om naar beneden te scrollen ook.
Ik ben zeer saai, suf en humorloos. Gelukkig maar.
Tirza
Brrr
Met kippevel zat ik je draadje te lezen. Ben blij dat het opgelost is!
Margje
