Oude katten dilemma
We zitten er echt mee. Situatie: kat, 16+, mager, onzindelijk en flinke bult in de flank.
We moeten beslissen. Wordt het een bloedonderzoek met als waarschijnlijke uitkomst schildklierproblemen met vervolgens levenslang medicijnen en mogelijk ook medicijnen voor het onzindelijke gedrag, of voorgaande met operatie voor verwijdering van de bult (goedaardig), óf... beslissen dat het genoeg is geweest en afscheid nemen. De kat lijkt nog niet levensmoe, dat maakt de beslissing des te ingewikkelder. De kans is aanwezig dat de operatie te zwaar is voor de conditie van de kat, waardoor ze bezwijkt.
We neigen aan een kant naar uitstelgedrag, eerst het bloedonderzoek maar eens afwachten, maar ja... en dan? Als we dat doen en het is de schildklier moeten we het arme beest elke dag een grote pil geven. Fijnmaken mag niet. Dus zit ik ook heel erg te dubben over 'dan toch maar afscheid nemen?'.
Wie herkent deze situatie? Hoe liep dat af? En hoever gaan jullie met je huisdier als het oud of ziek is?
Niet oud, wel ziek
Onze kater heeft een hartkwaal en is er volgens de dierenarts slecht aan toe. Er is medicatie voor, maar kater een pilletje geven houdt in dat hij minstens een uur per dag stress heeft (20 minuten om die pil erin te krijgen, en 40 minuten bijkomen). Dat doen we dus niet met het risico dat hij niet zo oud wordt als evt mogelijk zou zijn met medicatie (hij is bijna 4).
Die afweging moet je zelf maken. Misschien laat jullie kat zich wel foppen met de pil in een stukje worst of dat speciale spul.
Een naald is genoeg
Ach, KAaskoje, toe.
Gun de kat het laatste spuitje. Niks meer onderzoeken, niks meer dokteren. Klaar.
Medisch handelen valt dieren zwaar. Daar moet je ze niet te veel van geven.
Makkelijk wordt het nooit.
ik neem de laatste tijd alleen maar afscheid.
Ook het hondje waar we hier op het forum nog een naam voor hebben bedacht was op.
Warme dikke tranen over mijn wangen.
*zucht*
Nee makkelijk wordt het nooit.
Maar zolang de kat of de hond niet zelf naar de dierenarts kan gaan, moeten wij het voor ze doen.
onze kat
Toen onze kat 15 of 16 was kreeg ze last van artrose. Dat was heel pijnlijk voor haar. Ze had ook een abces. In overleg met de dierenarts hebben we toen besloten om haar pijnstillers te geven. Ze leefde op, at weer goed en sprong weer op de vensterbank. Ze had weer een leuk leven. Het abces (zat tumor achter) hebben we nooit laten behandelen. Uiteindelijk was het op haar 18e toch teveel en tocb een spuitje. Maar hé, 2 jaar nog fijn geleefd dankzij pijnstilling.
Misschien ook een optie voor jouw kat? Pijnstiller mocht gewoon door het voer geprakt worden.
Of is er een andere optie voor een medicijn? Kan ook als ee trial misschien zonder bloedprikken en kijken hoe het gaat?
Eens met Miriam
Hoe moeilijk dan ook. Wij hebben hier thuis behoorlijk wat dieren, dus weten waar we over praten of ons t.z.t. staat te wachten.
Maar bedenk: de kat zelf heeft er geen enkele weet/last van als hij een spuitje krijgt. Krijgt eerst iets om te slapen en dan de echte spuit. Uiteindelijk zijn het de baasje die verdriet hebben en het moeilijk vinden. Niet gek, je hebt niet voor niets een dier. Maar de kat doe je geen verdriet. Hij weet van niets.....
Sterkte met de beslissing!
dat
Dat bloedonderzoek zou ik nog een kans geven. De bult laten zitten. Als de kat pijn gaat krijgen of andere ongemakken kun je die beslissing altijd nog nemen, afhankelijk van de uitslag van het bloed met de bijbehorende diagnose en gevolgen. Waarbij je goed rekening moet houden dat een kat pas gaat piepen als je eigenlijk te ver bent gegaan.
Vesper Lynd en Goudvis
Ziek zonder hulp van medicijnen rond laten lopen tot het einde vind ik ook zowat. Het is niet zomaar wat, zo'n hartkwaal.
Goudvis, we mogen de medicatie voor de schildklieren alleen in zijn geheel geven. Dat lijkt mij dus een vervelend moment voor de kat, omdat het geen klein pilletje schijnt te zijn en dat elke dag opnieuw. Katten zijn niet gek, dus de volgende dag gaan de nagels natuurlijk twee keer zo hard in mijn arm als ik die pil wil geven. Dat is nu al zo als ik kat buiten wil zetten om toch even ergens anders dan in de huiskamer te plassen.
klinkt alsof de kat gewoon op is. Hij is hoogbejaard, (oud zijn ze blijkbaar al met een jaar of 8. )
Het is mooi geweest, je hebt genoten van het beestje, er goed voor gezorgd, zorg dan nu ook voor een goed einde zonder lijdensweg voor poezebeest en voor jullie.
Als de dierenarts dit ook een serieuze optie vind zullen ze dit ook aangeven, een dierenarts pleegt niet zomaar euthenasie op elk beest.
Sterkte met de beslissing.
Hoe is de kat
behalve mager, onzindelijk en een bult, heeft de kat ergens last van? Dat haal ik niet uit je verhaal. Ik denk het wel, want onzindelijk zijn doen katten niet uit weelde dat is tegen hun natuur ( heb ik het niet over bewust territorium plasgedrag).
Wat wil je met bloedonderzoek, dat heeft alleen maar zin als je daarna iets met de uitslag doet dus de benodigde pillen gaat geven. Je schat al in dat dat stress wordt, ik zou dat niet meer willen voor mijn kat.
Als ik het zo lees zou ik de kat bedanken voor de fijne jaren gezelschap en mag hij naar de kattenhemel, volgens mij geen slechte plaats voor een lieve kat.
Dat bloedonderzoek
Doe ze dat met een buisje tappen op een ader in de borstkast? Dat was bij de onze een waar drama. Ik zou dat even navragen bij de dierenarts.
pijnstilling
Ik bedoelde eigenlijk of hij wellicht door pijnstilling ook weer zou opknappen. Net als de mijne. Of dat er een alternatief is voor die grote pillen.
Ik lees nu dat hij onzindelijk is? Misschien dementerend?
Easy pill
Even snel, geen tijd om heel inhoudelijk te gaan. Maar als een pil geven het probleem is, probeer dan eens Easy Pill. Dat heeft hier fantastisch geholpen.
Het is een kneedbaar spulletje waar je de pil in verstopt. Met worst en kaas lukt dat niet (daar wurmen ze de pil uit) maar met Easy Pill gaat ie zo hapslikweg. Mijn kat stond dagelijks te wachten wanneer de pil weer kwam 
.
Moeilijk hoor.
Onlangs twee zieke poezenbeesten gehad en toen besefte ik dat alleen al het bezoek aan de dierenarts flink wat stress opleverde. Pillen geven aan een kat is meestal een drama, is het niet mogelijk om hem/haar zelf te injecteren, dat ging hier een stuk beter en was in een halve minuut gepiept. Heb je ook al overlegd met de dierenarts? Die heeft daar zelf meestal ook wel een duidelijk idee over. In ieder geval heel veel sterkte met de beslissing.
dat bedoel ik
je weet de uitslag niet, je weet niet of die grote pil er moet komen of dat het een aandoening is die onbehandeld/anders behandeld voort kan. Daarom zou ik het bloedonderzoek laten doen. Kijken wat daar uitkomt en van daaruit een beslissing nemen.
Dan hoef je je ook niet meer af te vragen: wat als, stel nou dat.
Ik heb mijn kat op de dag van inslapen een echo en bloedonderzoek "aangedaan". Gewoon omdat ik zeker wilde weten dat wat ik dacht ook zo was en daarom met iets meer vrede de kat kon laten gaan.
Katten
je kunt het proberen met easypill. Hier wel een kat gehad bij wie het een paar maanden goed ging met easypill, maar op een gegeven moment had meneer daar genoeg van...
Meteen kiezen voor een spuitje vind ik ook zo wat. Ik zou ook rustig overleggen met de dierenarts. Bij hebben best een aantal dieren een spuitje gehad.
Op dit moment geen katten, wel twee honden. Eentje is oud, zit aan de medicijnen, maar gelukkig voor honden: "smakelijke pillen". Ze wordt helemaal blij als ik het potje pillen pak.
Dus overleg met de dierenarts. Neem daarbij ook in overweging hoe makkelijk te kat is met medicijnen indien nodig. De kat van vrienden van ons was bijvoorbeeld heel makkelijk. Op schoot, pil erin, even met de kop schudden en gewoon heerlijk blijven liggen op schoot.
Kat
Mijn man heeft vandaag aangegeven dat de kat niet meekomt met de hond. De hond is daar nu voor sterilisatie. De dierenarts heeft voor elke beslissing die we nemen begrip. Dus ook als we aangeven dat het zo mooi geweest is. Het ziet er naar uit dat we dat doen. Ik zit nu op mijn werk. Vanavond weer verder praten
Niet doen
Ook als kat moet je de kans krijgen ergens aan dood te gaan. Katten vinden het vreselijk om onzindelijk te zijn. En je merkt niet snel aan een kat dat ie ziek is of pijn heeft....ik neig echt naar laten gaan, persoonlijk.
Zielig
Ja dat zeker, maar toch 16 is oud,
Onze kat was 9 ook ziek, heeft nog een tijd prednison gehad, hielp niet en toen in laten slapen. Heel verdrietig. Onze toen driejarige weet nog steeds waar de dierenarts zit, want daar ging de kat dood.
Persoonlijk vind ik dat dieren wel gered mogen worden met medicatie, maar operaties een bloedonderzoeken leveren volgens mij veel te veel stres, feit dat het kan betekent niet dat het moet.
Dus toch in laten slapen
God in Frankrijk
Hoe heet die kat van jou Kaaskopje?
Ik heb er juist vandaag een uit het asiel gehaald. Dat beestje moet nog een naam.
Zou toch een tof idee zijn als die van jou het leven als god in Frankrijk voortzet.
Voor het idee.
reden inslapen?
Wat is de reden dat je hem zou laten inslapen? De onzindelijkheid? dat snap ik dan helemaal. Een eventueel te snel werkende schildklier? daarvoor hoeft hij niet ( meteen) dood en voor een goedaardige bult ook niet.
Dus je hoeft niet perse te beslissen.
Als je elke ochtend wakker wordt met het idee: was hij maar niet wakker geworden, dan is het tijd voor inslapen.
Overigens bestaan er ook oorzalfjes tegen schildklierproblemen, of speciaal voer waardoor katten minder schildklierhormoon maken.
Wat een mooi idee Miriam
Ze is "alleen op de wereld" als zwerfkat bij ons binnen gewandeld.
M Lavell en Kaaskopje
Kaaskopje, sterkte met de beslissing.
M Lavell, dat vind ik lief!
Karin
Door jouw opmerkingen heb ik even gezocht. De zalf moet speciaal gemaakt worden en is nogal prijzig.
De reden is alles bij elkaar. De kat mankeert van alles. Had hij nou alleen die bult, maar is verder nog op gewicht en zindelijk, dan laat je dat weghalen. Is het alleen de schildklier, dan probeer je toch maar de pillen. Nu is het zelfs onzeker of de operatie niet teveel van het goede is. En dat voor een waarschijnlijk 17-jarige kat. (In 2000 was ze geschat op 1 tot 1 1/2 jaar)
ik haal hij en zij door elkaar
omdat wij dieren meestal vermannelijken. Terwijl we meestal vrouwtjes hebben 
.
Kaaskopje, hoe is het?
Naar aanleiding van het draadje over kattennamen moest ik aan jullie denken...
Kat is er nog
maar we hebben wel besloten dat we naar haar einde toe gaan werken. Ik heb het er wel moeilijk mee, ook omdat ik me schuldig voel over deze keus. De dierenarts heeft wel aangegeven dat ze elke keus respecteren, maar ergens voel je toch dat ze willen dat je alles in het werk stelt om kat nog op te lappen. De mentaliteit van deze dierenartsen waardeer ik wel heel erg. Ze houden de prijzen heel beschaafd en vragen liever iets minder als ze de indruk hebben dat dat ten gunste van het dier zal zijn. Maar dit is toch iets waarvan wij denken dat het niet verstandig is als we de weg van opereren en medicatie in zouden slaan.
Advies dierenarts
Wij zijn altijd afgegaan op het advies van de dierenarts. Dat maakt het wel gemakkelijker. Als het echt niet meer kan, zal de dierenarts dat toch zeggen?
Ik herken dit verhaal. Wij hadden een siamees van meer dan 18 jaar. Ze was ons heel dierbaar. Op 17 jarige leeftijd begon ze in de winter ouderdomsverschijnselen te tonen. Minder actief, afvallen en meer miauwen. Eerst dachten we dat dit door haar leeftijd kwam maar dan werd ze onzindelijk, dronk veel en plaste enorm veel. We dachten aan dementie maar zorgden elke dag voor onze bejaarde poes en ze was steeds blij om bij ons te zijn. Plots was ze blind van de ene op de andere dag en twee maanden later is ze voor de open haard zacht ingeslapen. Later leerde we dat ze mogelijk een schildklieraandoening had. Ik weet nog steeds niet of ik iets anders had gedaan mocht ik dit eerder geweten hebben. Voor ons was ze gewoon oud en is ze natuurlijk thuis gestorven.
Ik vind het altijd lastig. Mijn oude hond kreeg op haar 10de en heftige onsteking in haar oog, ze is behandeld maar raakte het zicht aan dat oog volledig kwijt. Toen ze 14 was kreeg ze hetzelfde aan haar andere oog. Moeilijke keuze, maar uiteindelijk toch laten opereren. Ze raakte het zicht aan dat oog voor het grootste gedeelte ook kwijt, maar dat hinderde haar wonderwel nauwelijks. Ze is uiteindelijk 16 geworden, toen kreeg ze klachten waardoor ze zichzelf niet was. Ik heb nooit spijt gehad van de beslissing haar die extra jaren te gunnen. Maar toen ik haar in liet slapen, wilde de dierenarts ook nog door behandelen. Ik ben met een tas met medicatie naar huis gegaan, keek haar aan, heb de dierenarts gebeld en een afspraak gemaakt haar in te laten slapen. En daar heb ik ook nooit spijt van gehad. Jij kent je huisdier het beste, jij voelt zelf wanneer het klaar is voor haar/ hem
Na acht jaar zal het beest in kwestie wel op de een of andere wijze het loodje hebben gelegd denk ik zo.
MamaE schreef op 20-01-2024 om 16:14:
Na acht jaar zal het beest in kwestie wel op de een of andere wijze het loodje hebben gelegd denk ik zo.
Inderdaad dit d4aadje is al oud en Kaaskopje zit ook niet meer op het forum.
