Mag ik dat 'vragen'aan vriendin? Naaldhakken op nieuwe vloer

Maxime

Wij hebben een oude bank en daar mag op gestaan worden. We zijn dan ook niet gewend om op te letten en reageren dan meestal pas als het kind al met zijn voeten op de bank zit. Bij een witte bank zou ik wel eerder opletten, maar die situatie hebben we nog niet aan de hand gehad. (Overigens heeft tot nu toe iedereen gezegd Laat Maar, dus dat is ook niet bevorderlijk voor de scherpte.)

Ik zou het zelf niet erg vinden als de eigenaar van de bank voordat we gingen zitten al vroeg om op de bank te letten. Dan weten we tenminste waar we aan toe zijn.

Wonen om te leven

Ik kan me wel voorstellen dat je woont om te leven, en dat je niet perse al je spullen in toonzaal-kwaliteit wil houden. Bij ons mag er ook best geleefd worden, en soms levert dat vlekken, kringen, schade op die onherstelbaar is. Jammer, vervelend, maar helaas. Maar in dit geval vind ik het heel terecht om te vragen de schoenen uit te doen: (1) de vloer/huis is nieuw, en de eerste kras is altijd de ergste. (2) in plaats van schade-die-langzaam-opbouwt-door-de-jaren-heen ruineer je nu in 1 avond je vloer. Dat is erg, veel erger dan af en toe een kleine beetje (3) dit is voorspelbaar, je ziet het van te voren aankomen (4) het is ontzettend makkelijk te voorkomen met andere schoenen of sloffen!

Je hebt wat mij betreft dus groot gelijk.

Algebra

Huishouden van jan steen

Als ik lees wat mensen moeten doen voor ze bij iemand op visite mogen ben ik toch wel blij dat ik vrij regelloos ben. Vragen of mensen hun schoenen uit willen doen, in paniek raken als er een hond op visite komt vanwege vieze poten of natte haren.... Ik heb vanaf dat ik een eigen huis heb rekening gehouden met het feit dat er gebruik van een vloer wordt gemaakt en dat die dus vies wordt. Ik heb dan ook geen tapijt en geen kleden. Ik wil graag dat mensen die hier binnen komen het gevoel hebben dat ze geen ongemak veroorzaken. Als mensen vragen om sloffen aan te doen, vragen of je de hond thuis wil laten vanwege natte haren gaan voel ik dat toch als 'ongemakkelijk'. Wij hebben 5 katten waarvan er misschien 1 zou schrikken van een hond. Die kat kan ook naar een andere ruimte ontwijken dus die hond is welkom zolang hij niet door het huis heen rent om kat te zoeken. Ik heb daarnaast echt wel begrip voor bepaalde situaties. Naaldhakken is zoiets, of weten dat jouw hond gaat vechten met de hond van waar je op visite bent. Bewust schade aanrichten dus, dat doe je niet vind ik.

Pelle

Ja, je mag hier met schoenen op de bank, al heeft hij meestal geen schoenen aan. Maar in principe ja, wat kan mij het schelen.

Voor die 4-5 keer dat we bij iemand anders zijn per jaar (vnl familie, we zijn niet zo bezoekerig) heb ik hem niks speciaals geleerd. Ik bekijk de situatie ter plekke. Meestal doe ik sowieso zijn schoenen uit, dan kan hij tenminste ook op de bank zitten net als wij. Mijn moeder heeft bijvoorbeeld een klein stoeltje voor hem, maar als mensen dat niet hebben dan wil hij natuurlijk net als iedereen op de bank en dan zijn die beentjes niet lang genoeg. (De sta-fase zijn we eigenlijk al voorbij.) Zo'n kind gaat echt niet op de rand van de bank zitten.

We komen veel te weinig bij mensen thuis om daar een regel voor te hebben. En hij luistert ook goed.

Limi

Ik zou het erg vervelend en me zelfs een beetje opgelaten voelen als ik alle mensen met kinderen direct zou vragen of ze niet met de schoenen op de bank willen gaan staan, nog voordat ze gaan zitten. Dat staat, lijkt mij, ook een beetje paranoia en veroordelend. Stel dat je heel welopgevoede kinderen heb en ik zeg dat meteen nadat ze binnenkomen, nee dat vind ik heel raar om te zeggen.
Ik moet er toch van uit kunnen gaan dat kinderen gewoon niet met hun schoenen bij anderen op de bank gaan staan? Of, als ze dat dreigen te doen, dat de ouders direct ingrijpen? (en niet wachten tot het kwaad al geschiedt is?)

Maxime

Schoenen op de bank

Met schoenen op de bank vind ik echt niet zo netjes. Ik ga van de veronderstelling uit dat mijn kleren schoon blijven als ik bij iemand op de bank ga zitten. Ik erger me ook echt als ik in de trein iemand zie die met zijn hoeven op de bekleding van een stoel ertegenover staat. Morgen zit ik daar misschien met mijn schone kleren...

Ja, maxime

Daar heb je helemaal gelijk in. Ik geef alleen maar aan dat ik in ieder geval soms net niet op tijd ben met ingrijpen. Oeps! Ik ben er gewoon niet zo op gespitst als op glazen op de rand van de tafel o.i.d. En als de eigenaar zich dan enorm zit te verbijten en niks zegt, weten wij ook niet hoe erg de overtreding was. Die kan bijvoorbeeld ook vriendelijk voorstellen om de schoenen van de peuter uit te doen. "Doe je schoenen maar uit, dan kun je op de bank zitten", dat komt wel over hoor en is niet raar. Ik vind het pas raar als iemand niks laat weten en achteraf gaat zeuren.

Maar om het nu thuis te verbieden omdat het bijvoorbeeld bij jou niet mag, gaat me te ver.

Hoeft hier ook niet

Zelf lopen we altijd zonder schoenen door het huis, maar ik ga het toch echt niet vragen van bezoekers. Als de kinderen vriendjes te spelen hebben dan zeg ik vaak wel weer: joh, doe je schoenen maar uit, dat speelt veel lekkerder. Dan hoef ik ook niet continu in de gaten te houden of er een kind met gespen aan zijn schoenen (die meidenlaarzen zitten er vol mee) per ongeluk op onze vrij nieuwe leren bank krast. Bij anderen houd ik eigenlijk altijd mijn schoenen aan, denk er niet aan om ze daar uit te doen en heb geen sloffen bij me. Als het me expliciet gevraagd zou worden dan doe ik dat wel, maar ik krijg dan wel altijd onplezierig koude voeten zonder sloffen aan en op één of andere manier komt het wat ongastvrij over. Gewoon gevoelsmatig, kan het niet goed onder woorden brengen.
Als iemand zijn hond meebrengt vind ik niet fijn ivm allergiën. Op bezoek bij iemand met een hond gaat nog wel, maar in mijn eigen huis mag bij voorkeur alleen de hond van mijn (ver weg wondende) zus binnen.
En Fladder(o.t.): die hond van jou reageert volgens mij niet eens als er een andere hond haar domein binnenkomt. Ik heb werkelijk nog nooit een hond gezien die gewoon door bleef slapen als het woordje "uit" geroepen wordt , de goedzak.

Omgekeerde wereld

Ik vind het een beetje de omgekeerde wereld, nu moet ik er wat van zeggen als kinderen van andere mensen bij mij met hun schoenen op de bank gaan staan? Ik zou zeggen, als jij kinderen hebt die dat meestal doen, doe dan zelf meteen de schoentjes uit als je bij iemand komt. Ik ben ook nog wel eens koffie/thee zetten enzo, je kan toch niet verwachten dat ik dan ook nog op de kinderen van anderen let? Ik moet er van kunnen uitgaan dat de ouders dat zelf doen. En het is hier ook geen toonzaal, maar ik vind het ook niet nodig om alles te moeten reinigen als er kinder visite is geweest. (ik herken namelijk ook het rondlopen met kruimelkoeken en druppelende bekers)

Maxime

Lara

Huishouden van Jan Steen slaat eigenlijk meer op dat het hier nooit echt perfect netjes is dan op 'wangedrag'. Natuurlijk zullen mijn kinderen zich ergens anders ook aanpassen en het is een eeuwige strijd tussen man en mij dat hij wel voeten op tafel wil en ik niet. In mijn hart ben ik vrij netjes, maar ik heb grenzen. Je moet, ook als kind, weten waar je wat mag doen. Dus als bij iemand de regel is dat de schoenen uit moeten, dan moet dat, maar wel met tegenzin. Ik loop nóóit op mijn blote of besokte voeten in huis, het voelt naakt. Ook als kind heb ik het nooit fijn gevonden als ik ergens mijn schoenen uit moest doen, dus dat zit er diep in
Op zich heb je wel gelijk hoor met een natte hond. Dat rúikt niet prettig. Toen wij nog een hond hadden lieten we hem ook meestal thuis, tenzij we wisten dat het geen probleem was. Maar ik zou het niet vreselijk erg vinden als iemand met een natte hond komt. Ik zou snel een oude handdoek zoeken om de hond af te drogen.
Mijn ouders hadden een glazen tafel en een grindvloer. Prachtig mooi, maar de ángst dat er iets op zou vallen! De koffie werd op miniplacematjes gepresenteerd en de kinderen mochten niet bij ons bij de salontafel hun drinken en koek nuttigen, maar zittend aan de eettafel. Ik vind dat echt vreselijk. Laat zo'n kind lekker op de knietjes bij de salontafel zitten en maak de tafel later weer even schoon.

Schoenen uit

Dat wil mijn schoonzus eigenlijk ook van iedereen, dat ze hun schoenen uit doen als ze bij haar binnen komen. Sloffen aan doen die wel klaar staan, maar die jan en alleman dus aan heeft vind ik al helemaal niets...dus zit ik of met koude voeten of ik moet eraan denken om sloffen mee te nemen, of ik negeer de dwingende blikken van schoonzus gewoon... Wat een gedoe. Je maakt je vloer toch regelmatig schoon?
Naaldhakken zou ik zeker wel uitdoen om iemands parket te beschermen, dat vind ik toch weer iets anders.

Wil hij niet?

Een hond zou bij ons in dit opzicht weinig te willen hebben. Het zou wat moois worden als zelfs de hond gaat bepalen of hij afgedroogd wil worden of niet!

Gut

Het hangt er toch maar heel erg van af in wat voor omgeving je precies verkeert wat je gewoon vindt, blijkt maar weer. Hier genoeg schoenen-uit vrienden en kennissen, vooral via de kinderen, om die vraag altijd even te stellen bij binnenkomst. En de vriendjes van zoon doen eigenlijk standaard de schoenen uit. Gelukkig maar, want voor de vloer en de oude meubels hier maakt het me niet uit maar ze spelen ook op zoons bed, en daar hoef ik nou net weer geen schoenen op. Etend rondlopen doen daarentegen de meeste kinderen in de omgeving weer wel, de onze mogen het niet. Maar dat is dus niet iets wat algemeen aan kinderen wordt geleerd.
Geen schoenen op de bank lijkt mij dan ook weer gewoon, maar mijn peuter probeer ik daarentegen als ze verkouden is toch maar een paar keer per dag van snotkorsten te ontdoen. Anders blijf je boenen, geen ramp voor mij maar wel voor haar. Uiteraard probeer ik haar wel schoon de deur uit te laten gaan maar of dat altijd lukt? Iha is mijn oplossing voor verschil in standaard trouwens, dat ik bij binnenkomst tegen de gastvrouw/heer zeg dat ze het vooral ook moeten zeggen als kind iets ongewenst doet, want dat wij misschien andere regels hebben en dus iets niet als 'fout' opmerken. Maar dat we natuurlijk wel zullen opletten.
En dan ken ik weer niemand met een vloer waar geen naaldhakken op kunnen vziw, maar ik vind het een alleszins redelijke vraag van de draadstartster.

Emma b

Ik snap dat dus ook niet, en dan ben ik echt niet erg netjes volgens mij - behalve dan op mijn kleding, en daar zal de afkeer van rondlopen met eten wel vandaan komen, omdat je dan binnen de kortste keren zo'n peuterhandje ook aan je schoot krijgt afgeveegd. Maar kennelijk is het helemaal niet meer een algemene regel om aan tafel te eten, van wat ik zo om me heen zie. Of de kinderen doen het nog niet uit zichzelf, dat kan ook, want mijn voorbeelden gaan over vriendjes zonder ouders erbij.
En bieden ze dan ook niet aan om de door hun kind gemaakte troep weer op te ruimen?