Kindonvriendelijke buren
Hallo ouders,
Wij wonen naast mensen die rond de 60 zijn en geen kinderen hebben. Wij hebben een gezin met 4 kinderen. Ik vind dat ik een heerlijk gezin heb met enthousiaste kinderen van basisschoolleeftijd. Als ik om mij heen kijk gaat het allemaal heel doorsnee bij ons qua hectiek, geluid etc. Nu denken onze buren daar anders over en hebben we al wat aanvaringen achter de rug. Best opvallend omdat je met ons niet snel aanvaring krijgt maar goed.
We hebben besloten om de buren te negeren en ons ding te doen. Praten met hen is niet mogelijk hebben we al gemerkt. Het gaat ongeveer zo. We hadden een loge waardoor er wat bedden verschoven moesten worden. Dit was tegen tienen 's avonds. Heel even een bed naar links, luchtbed er tussen klaar. Gevolg belletje van de buurman dat we op moesten houden met lawaai maken. Nou dat was al gedaan dus alles was stil. Staat een klein uur later de politie aan de deur of we stiller willen zijn en stoppen met bedden schuiven op verzoek van de buurman. Nou de politie zag de humor er waarschijnlijk ook van in omdat er niks aan de hand was en liep min of meer lachend weg en wenste ons een fijne avond. Dan een briefje in de bus of we bijbehorende viltjes onder de stoelen willen plakken want ze worden gek van het lawaai (een dag na terugkomst van onze vakantie ze hadden het waarschijnlijk heerlijk stil gehad). Poep bij hun voor de deur was zeker van onze hond of kat of wij het even wilden opruimen. Nou was dus niet zo wij lopen met schep en kat zit in de bak. Lachen de kinderen buiten tijdens het spel, roept de buurman over de schutting of het gvd nu eens afgelopen kan zijn en het stil kan zijn.... Enz enz enz. Het wordt heel vervelend onderhand en het plezier in het wonen wordt heel veel minder. De kinderen gaan op hun tenen lopen, als vriendjes of vriendinnetjes komen spelen zorg ik ervoor dat ze bijna geen geluid maken maar dat is natuurlijk niet leuk voor kinderen.
Wij hebben ook dingen van de buren die ons kunnen storen maar waarvan we denken ach ja buren daar moet je mee leven. Wij hebben wat dingen die voor hun lastig zijn en zij omgekeerd voor ons ook. Punt is dat ze fluisteren, er nooit bezoek komt ze heel erg op zichzelf zijn en geen geluid maken. Dus elk geluid zal wel teveel zijn. Vorige bewoners van ons huis met kinderen hebben ze ook hetzelfde behandeld hoorden we. Het is een fijn huis en ik wil eigenlijk niet weg hier.
Wie heeft dit ook en heeft tips? De fase van praten is al gepasseerd en de spanning is om te snijden. Dus afspreken is echt geen optie. Ik heb al eens geroepen over de schutting toen mijn zoon de volle laag kreeg, dat dit een straat is waar mensen en kinderen wonen en geen bejaardencomplex dan is hij stil. Maar hoe kan ik dit gepietlut stoppen?
Liefs Jitske
Koop of huur?
Als het huur is: Woningcorporatie inschakelen. Zeg ze, dat je woongenot verstoord wordt door overdreven klachten van de buren. Liefst eerst zoveel mogelijk klachten op schrift verzamelen.
Koopwoning
Het is een koopwoning, mooi ruim helemaal ideaal op de buren na dan...
Ja en bij koop
zou ik het via de buurtagent spelen. Hetzelfde als tinus zegt, zoveel mogelijk klachten en voorbeelden verzamelen. Je kunt bv. geluidsopnamen maken als ze tegen de kinderen schelden.
Vraag ook bij de buren aan de andere kant na of de geluiden die jullie produceren overlast veroorzaken. Ga desnoods zelf eens luisteren. Het kan best zijn dat er geluidslekken in jullie huis voorkomen. Verder zou ik zelf idd proberen om zoveel mogelijk te voorkomen, omdat je dan jezelf niets hoeft te verwijten. Viltjes onder de stoelen ed, is thuis ook rustiger. Hebben jullie bv. harde vloerbedekking, zeil, laminaat, plavuizen? Dan zou je een kleed kunnen neerleggen zodat er minder kontactgeluid van bv. knikkers is. Als je deze regel nog niet hebt: schoenen uit als je binnen komt, zodat het gedender op de trap ook al minder wordt.
Maar ik zou mijn kinderen nooit laten sluipen voor de buren of zoiets. Ook in de tuin niet. Maak ze weerbaar en laat ze alsjeblieft niet in hun schulp kruipen voor de buren zeg!
Enfin, als je dan een heel lijstje hebt neem je contact op met de wijkagent en kijk je of er iets te overleggen valt.
Succes, Mirjam (met ook vier levenslustige kinderen)
Normaal leven en boodschap herhalen
Probeer gewoon normaal te leven en het gezellig te hebben met je gezin. De boodschap dat het géén bejaardencomplex is zo nodig herhalen. Kom op zeg, er moet toch normaal geleefd kunnen worden naast elkaar. Een vriendin van mij had ook buren die zelf altijd zaten te fluisteren in de tuin en bij haar aan de deur kwamen vragen ('s zomers) of ze het bestek en de borden zachter op kon ruimen bij het uitruimen van de vaatwasser. Als ze onterecht blijven klagen en piepen misschien een keer een doosje oordoppen aanbieden.
Brief schrijven
Volgens mij moeten zij eens van jullie schrikken! Dus ik zou een brief sturen dat jullie woongenot ernstig wordt verstoord door hun houding. Dat je geen telefoontjes of andere klachten meer wenst te ontvangen. Als ze dat wel doen, schakel je de rechtsbijstand in.
Zoiets, wie weet werkt het!
Liora
Hier ook
we wonen in een prachtig huis, schitterende straat, lieve buren maar aan 1 zijde zie ik ze graag zsm verhuizen. Afgelopen jaar juridisch gedoe gehad, vuile woorden, vuile blikken, mijn dochtertje die door die trut wordt ondervraagd (kind weet natuurlijk van niets dus snapt niets van die vragen).
En weet je, ik vond het heel erg tot een week of wat geleden dat we zo'n contact hebben met mensen die naast ons wonen. Maar ik zat afgelopen week lekker in frankrijk even een weekje op vakantie en werd opeens zo kwaad, ik stop zoveel tijd en geld in het mooi maken van dit huis, het leuk te maken en ik weiger mijn woonplezier door hen verder te laten vergallen. Ik ban ze nu uit mijn gedachte, ik negeer ze volledig en dat gaat steeds makkelijker.
ZOals de buren aan hun andere kant (die ook met dezelfde juridische shit zitten met deze types, vandaar dat ik het weet en we het besproken hebben) zeggen "trek het je niet aan, wij hebben precies het zelfde, het ligt niet aan jullie, gewoon langs je heen laten gaan".
hier gaat het dus om iets anders dan kindonvriendelijk.
Nav liora
Het idee 'niet meer zeuren, anders rechtsbijstand', daar heb ik zo mijn twijfels bij. Actie is reactie. Er is een kans dat ze diep onder de indruk zijn, en tot inkeer komen. Er is denk ik een nog grotere kans dat ze diep verontwaardigd zijn en er wellicht zelfs nog een tandje bijzetten ('ze moeten toch niet denken dat ze ons de wet kunnen voorschrijven' - 'er is toch vrijheid van meningsuiting in dit land' - enfin, verzin zelf maar).
En rechtsbijstand inschakelen - waarvoor? Er bestaat geen verbod op zeuren. Wat wil je dan, contactverbod? Voordat een rechter zoiets oplegt moet het wel heel, heel, heel erg zijn, zo erg dat het gezeur een onrechtmatige daad oplevert.
Ik vrees dat een rechtshulpverlener roept 'een interessante zaak' - ofwel: tamelijk onontgonnen gebied. Jij liever dan ik.
Oren tegen elkaar openzetten is vrees ik het enige dat er opzit.
Groeten,
Temet
Vreselijk he
ik weet precies wat je voelt. hier ook problemen met de onderburen, kindonvriendelijk. ze zijn al drie keer verhuisd wegens overlast. nu hebben ze dus last van ons.
na advocaten perikelen gaan ze nu eindelijk verhuizen,zucht.
het maakt je gek. je doet zo je best,maar alles wordt verkeerd uitgelegd.
helaas geen tips dus, behalve: weten dat wat jij doet normaal is en zij zijn niet normaal. maak je er niet druk om. makkelijk gezegd, ik weet het, maar je hebt geen andere keuze.
groetjes,annemieke
Nav temet
Hoi,
Kan allemaal zo zijn, maar ik ken mensen bij wie 1 zo'n brief precies de oplossing bleek. De buren hebben nooit meer geklaagd!
Liora
Liora
't Is een gok. Je kan het proberen, ik vind alleen dat je niet moet dreigen met dingen waar je van tevoren al van kan weten dat je ze niet waarmaakt, dat kan je geloofwaardigheid aantasten. Maar als je dat geen probleem lijkt kan je zo'n blafbrief altijd proberen natuurlijk.
Groeten,
Temet
