Kind weg, paniek!
Was vandaag met mijn 3 kinderen (bijna 2, bijna 4 en 6) naar de Noord Aa, leuk kinderstrandje aan een plas.
Megadruk natuurlijk! Middelste stond naast me in het water en 5 seconde later is hij weg! Eerst ben ik nog rutig, kijk om me heen of ik hem ergens zie. Nergens. Langzaamaan word ik ongerust, probeer intussen mijn bijna-peuter bij me te houden en spoor mijn oudtse aan mee te helpen zoeken.
Het water is in het begin redelijk ondipe, mar een stukje verder (voorbij een afzetting met touwen en boeien)wordt het toch wel diep, diep genoeg voor een 4-jarige om te verdrinken. Na 15 minuten heb ik hem nog steeds niet gevonden en bij mij slaat de paniek toe. Omstanders die zien dat ik op het punt sta te huilen, helpen zoeken, maar het is zo druk, overal kinderen. Na ruim 20 minuten zag ik hem eindleijk ergens in het zand spelen met een ander jongetje. Intussen was ik aan het huilen en bijna in paniek(ben ook zwanger, die hormonen..). Wat een opluchting, hij was eerst het halve strand doorgelopen naar een douche en weer teruggekomen.
Ik ben naar huis gegaand met mijn kinderen, de schrik zat er goed in. Maar wat sta je machteloos in zo'n situatie. Het is eigenlijk alsof je niks kan doen, behalve zoeken en hopen dat hij boven water komt.
Hoe pakken jullie zo'n situatie aan? Iemand opperde nog dat ik de politie moest bellen, maar wat kan die doen in die gekte!
1 ding weet ik wel, dit doe ik nooit meer in mijn eentje met 3 kinderen. Ik dacht nog als ik in het water blijf bij ze, zal het wel lukken.
Sharon
Zeg Sharon, van harte!
Nu even on topic: Ik heb zoiets gelukkig nog nooit meegemaakt, tenminste niet met mijn eigen kinderen. Was van het weekend wel een 5-jarig "leenkind" kwijt bij het kinderpartijtje van mijn zoon. Maar toen was ik niet in mijn eentje, dus één van ons kon zoeken terwijl de ander op de andere kinderen lette. Mogelijk had ik mijn andere koters in een situatie als jij meemaakte bij een betrouwbaar uitziende moeder neergezet, terwijl je in 2 woorden de situatie uitlegt. En dan snel zoeken, evt met hulp van omstanders. Pff, wat een schrik zeg, die kinderen zijn soms watervlug.
Jee, kan me voorstellen dat je redelijk in paniek bent! Fijn dat ie veilig en wel weer terug bij je is.
Al heb ik maar twee kinderen, ik ga eigenlijk nooit met beide tegelijk naar het strand. Met 1 wel, en anders gewoon met papa erbij.
(was het zo druk daar vandaag? blij dat we toch maar in de tuin zijn gebleven, we wilden op zich ook wel even gaan)
Ook niet alleen
Wat een schrik zeg! Gelukkig dat het allemaal goed is gekomen.
ik heb 2 kinderen (3 en 1) en durf ook niet alleen. Ik kan ze echt niet allebei tegelijk in de gaten houden, en in het park vind ik dat nog wel gaan, maar niet aan het water.
Dus proberen af te spreken met iemand? En verder een heel erg fel gekleurd zwempak of bandjes aandoen. Meer tips kan ik niet bedenken, maar ik hou me aanbevolen! Want zelfs als je met z'n tweeen bent kan zoiets gebeuren. Ze zijn echt zo weg!
Wat bezielde me!
Vraag ik me af, dat ik daarheen ben gegaan met 3 kleine kinderen! Kwam eigenlijk omdat oudste uit school zeurde dat hij naar het zwembad of strand wilde, want iedereen ging. Ik had medelijden en dacht waarom niet!
Uiteindelijk heb ik inderdaad mijn jongste aan iemand gegeven, want het was geen doen om maar haar te zoeken, ze was aan het krijsen en probeerde zich uit mijn houdgreep te worstelen. Zij wilde gewoon lekker verder spelen.
En Linda, ja het was een gekkenhuis daar vandaag! Dat maakte het ook zo eng. Overal joelende kinderen. kan zo maar eentje verdinken in die drukte en niemand die het merkt.
Morgen gewoon lekker in de tuin met het badje en wat waterpistolen. Lekker overzichtelijk!
Afspreken met iemand zal niet werken helaas. De mensen die ik ken die mee zouden willen hebben kinderen die in de buurt blijven, iets ouder zijn (jongste 4.5) dus kunnen zij lekker er bij zitten. Dan kan ik moeilijk vragen of zij dan als een soort politieagent mee het water in gaan om te helpen mijn kinderen in de buurt te houden.
Nou ja over een paar weken is mijn man 4 weken vrij. Dan proberen we het nog eens een keer.
Hij had een redelijk fel broekje aan en felle zwembandjes (maar die had hij afgedaan de smiecht!), maar meer dan de helft van de kinderen loopt er zo bij.
God, ik was echt bang op een gegeven moment. Kon er alleen maar aan denken dat hij verdronken was, terwijl hij lekker verderop in het zand aan het spelen was.
Sini
Wat ik wel kan doen, jouw berichtje brengt mij namelijk op een idee, is zo'n felle gele zwemvest aan. Ziet er misschien niet uit, maar dat boeit me niet. Nog veiliger ook dan die zwembandjes.
Maar het was er zo druk, ik vraag me af of ik hem dan nog heel snel had gespot.
Ooooh herkenbaar
Hoi,
Ja dit gevoel herken ik maar al te goed. Kind was nét 4 jaar en we waren hem kwijt op een drukke boulevard in Spanje. Ik was met man, dochter en vrienden met kinderen. We hebben lopen roepen en als een kip zonder kop zijn we allemaal een kant op gegaan om hem te zoeken (eentje bleef staan en hield alle andere kinderen bij zich). Uiteindelijk na een kwartier (het leek wel een uur) kwam ik op het idee om de route naar het appartement te nemen en daar zag ik hem ineens, hij zat te wachten op een randje bij het bruggetje. Toen wij halverwege even stopten om op een van de andere kinderen te wachten, was hij dromerig doorgelopen en niemand had dat in de gaten gehad. Goh wat was ik in paniek, dacht al aan een ontvoering ofzo, en de dag erop zouden we naar huis vliegen, dus ik had al visioenen van anwb alarmcentrale, tickets overboeken enzo...want ik zou natuurlijk niet naar huis gaan zonder kind....oef...wat was ik blij dat ik hem na een kwartier weer had, brrrrr....
Heb geen tips om dit te voorkomen, we hadden de kinderen ALTIJD gezegd, als je ons kwijt ben, ga ons NIET zoeken blijf staan op de plek waar je op dat moment bent, wij zoeken jou wel (voor het geval je om elkaar heen blijft lopen; nou gelukkig deed hij dat wel, alleen hij had ons dus zelf gewoon niet 1,2,3 gemist)
Maxime
Petje
Een petje werkt wel heel goed, moet ik zeggen. Toevallig hebben wij voor zoon in het buitenland (felle zon, pet vergeten, tondeusecoup) ooit op stel en sprong een pet moeten kopen. Die was felgeel. Het blijkt een uitkomst: al vanaf grote afstand valt peuter op in een menigte.
Zwembroekjes lijkt me lastiger, want dan staan er andere kinderen voor.
Een zwempakje (zo'n anti-uv ding) zou ook nog kunnen, die zie je nog niet zo veel. Of inderdaad gewoon een t-shirt natuurlijk.
Groeten,
Temet
O vreselijk
Ik kan je paniek helemaal navoelen! Water vind ik ook echt zo ontzettend eng wat dat betreft. Hier eigenlijk alleen nog maar met man samen aan het water geweest met de twee kinderen. Alleen hier in de wijk is ook veel water en daar maak ik me er al wel eens druk om hoe het zou moeten als er eentje in de sloot valt/fietst. Hopen maar op een voorbijganger die de ander even kan vasthouden dan.
En voor jouw situatie is het enige wat ik voor de volgende keer kan verzinnen: meteen heel hard gaan roepen en meteen hulp vragen om op de anderen te letten. Zodat je zo snel mogelijk in het water kan gaan zoeken. Maar ja, dat is achteraf leuk bedacht, ik denk dat ik ook eerst zelf was gaan zoeken.
Hameren
Wat een schrik geeft dit toch hè?!! Gelukkig is het goed afgelopen.
Mijn tip: hamer er bij je kinderen op dat ze NOOIT de zwembandjes van hun armen afhalen. Bij onze kinderen gingen die dingen om zodra we voorbij de kassa van het zwembad ofwel de opgang van het strand waren en die gingen pas weer af als we weer voorbij de kassa ofwel de oprit waren! Tussendoor gingen die dingen NIET af, ook niet als ze even niet in/bij het water waren. Ik heb eenmaal een kindje op de bodem van het zwembad zien liggen omdat moeders het zo zielig vond dat ze tijdens het spelen op het gras naast het zwembad 'gehinderd' werd door die zwembandjes. Ik heb me toen voorgenomen dat me dat nooit zou overkomen. Ik beloofde mijn kinderen dan ook altijd dat we direct op zouden stappen als ik hen zonder bandjes zag en dat is bij beiden één keer gebeurt (en dus direct ingepakt en vertrokken!), daarna nooit meer. Het is dus even investeren in geduld en consequentie, maar dan zit je toch met een geruster hart aan het water....óók als je met z'n tweeën bent!!
Inderdaad niet alleen
Ik kom al jaren op dat strandje,voordeel;lekker overzichtelijk,maar als het druk is,een mierenhoop,een nadeel dus.Ik zou inderdaad niet graag alleen met drie kleintjes gaan,je hebt maar twee handen en ogen..
Maar natuurlijk is de verleiding groot met dit weer.
Tip:hou ook de berichten in de plaatselijke media in de gaten,dit strandje staat bekend om blauwalg,na wat hete dagen.
Groetjes,Bastet
Weet wat je voelt
Ik heb het ook een keer gehad met dochter van toen bijna 3. Waren bij verkeerspakr in Assen. Zoon was 5,5 jaar en geen wegloper. Ik keek de hele tijd naar dochter, die in de speeltuin zat. Ze liep wat verder weg en ik dacht: ik pak mijn spullen en ga dichterbij zitten. Ik pak mijn tas, kijk weer op. WEG!
Man was bij zoon. Ik had zitten praten met een mevrouw die iets had gezegd over haar haren of zoiets, dus haar meteen ingeschakeld. Al met al was ik haar 10 min. kwijt maar het voelde als UREN! ALLE scenarios' flitsten door mijn hoofd. Vreselijk.
Feitelijk kon er niet heel veel gebeuren want afgesloten park en zij is zeker geen wegloper maar zo n park is groot.... en er was water. Ze zat dus in zo n speelhuisje en was precies een andere kant opgelopen dan ik dacht...
Gister was ik aan het water met alletwee inmiddels bijna 4 en 6 maar beide geen diploma.
Ik heb hele duidelijke afspraken gemaakt maar een boekje lezen was er niet bij. Het ging verder prima. Maar jij hebt ook nog een kleintje erbij dus dat is lastig ja, zeker als het zo druk is.
Missch is een speeltuin met een hek erom en een pierenbad een betere optie. Daar ging ik tot voor kort altijd heen als ik alleen was.
Vanmorgen hoorde ik dat een plas verderop gister dus een jongetje van 5 verdronken is. Zo druk en toch gebeurt dat dus.....
Ook
Bijna zelfde situatie, drukke plas, veel kinderen, maar ik was met 3 volwassenen. Ik was mijn middelste van 4 hooguit 1, 2 minuten kwijt, maar godallemachtig wat ben je dan bang zeg. Ik had ook geen idee waar te beginnen: ga je rondrennen, roepend dat je hem kwijt bent, ga je die hele vijver proberen te onderzoeken, echt, ik had geen idee. Ik zag hem dus heel snel gelukkig, hij was even op eigen houtje gaan plassen, maar ik ken de paniek. Ik zou idd niet meer alleen gaan, zelfs al gaat alles goed het is toch erg stressy (vind ik).
Ongelooflijk gister nummer 2 zoek!
Nou wat een week zeg. Ik was nog niet bekomen van de schrik van de verdwijning van middelste, heeft oudste gisteren mijn zenuwen op de proef gesteld.
Ik haalde hem op vans chool, hij fietste vooruit naar huis (doet hij wel vaker, niks aan de hand, is een piep stukje naar huis van school). Ik kom thuis, hij is er niet, zijn fiets ligt er niet. Ik ga naar binnen en wacht even, na 10 minuetn nog geen zoon. Ik hijs andere kinderen op de fiets en ga in de buurt zoeken. Intussen helpen wat buren mee. We hebben de hele buurt afgezocht, terug naar school, speeltuin, park, alles. Na bijna 3 kwartier was hij nog steeds weg en ik was weer in paniek. Ik heb toen maar de politie gebeld, binnen 10 minuten verschenen er 2 agenten, was net 5 minuten met e bezig, staat er een vader van een klasgenootje van zoon voor de stoep: L. zit bij ons in de tuin. Bleek dat zoonlief tegen die vader had gezegd dat ik het wist, maar na een bijna een uur had zoon ineens gezegd dat ik het niet wist en toen is die vader even langsgekomen om het mij te vertellen. Ik heb nog door die straat gefietst, zoon en zijn fiets niet gezien. Trouwens heel stom dat ik er niet aan gedacht had dat hij daar zat, maar ja, hij gaat daar nooit naar toe, hij mag er ook niet heen zonder toestemming.
Hij was gewoon uit school doorgefietst. Ik was heel opgelucht maar eigenlijk ook woedend!
Wat wel grappig is is dat de politie mee gegaan is om hem op te halen. Hij kreeg de schrik van zijn leven. Ik denk niet dat hij dit een 2e keer doet!
Nou ik hoop dat het hier bij blijft! Ik heb mijn portie wel gehad!
Tips
Bedankt voor alle tips trouwens.
Petje, goed idee, ik vrees alleen dat hij die afdoet. Zelfde met armbandjes dus, geloof me, ik hamer er op los, maar heeft bij heem dus vaak geen effect. Hij is ook nog jong, realiseert de gevaren totaal niet.
Polsbandje met telefoonnummer er op, dat is op zich een prima idee ware het niet dat hij gewoon zich vermaakt en niet huilend rondliep op zoek naar mij dus van niemand de aandacht trok.
Het strand daar is niet groot, maar in die drukte is het absoluut niet overzichtelijk. Ik denk dat als hij een clownspak had aan gehad ik nog vrij lang aan het zoeken was geweest 
Bastet, dat heb ik gehoord van die blauwalg, jammer is dat!
Sjemig.
Wat een week zeg! Ik hoop dit nooit mee te maken, pff.. Maar misschien moet je bij jouw kinderen toch drastischer maatregelen treffen? Chips achter de oren zodat je ze via GPS kunt opsporen ofzo 
Succes ermee! En succes met nr. 4! Groetjes, Yvon.
Yvon
Van de actie van oudste ben ik eigenlijk wel verbaasd. had ik echt niet verwacht. Ik vraag me af of hij dit niet (onbewust) gedaan heeft n.a.v. verdwijntruc van zijn broertje gisteren.
Ik geloof dat als nr 4 er is, ik helemaal nergens heen ga met hen!
Nanny
Of neem een nanny of een gevangenisbewaker in dienst? Pfff, wat een schrik, alweer! Wat zeiden de agenten tegen je zoon?
Ja nanny
Lijkt me heerlijk, om meerdere redenenen
Ach de agenten waren heel aardig naar zoon (waren echt leuke agenten), ze hebben niet veel tegen hem gezegd, was ook niet nodig. Het feit dat ze er waren was al genoeg. Zoon was doodstil van schrik. Arm kind. Hij was gisteren de hele avond van slag!
Sharon!
Weer een kind weg, jee! Kan me je schrik voorstellen maar moet stiekem wel een beetje glimlachen dat ie face-to-face met de politie is geweest en het dus vast niet nog een keer doet
Succes straks met 4 kids!
Wel dus
hij is er vanmiddag toen hij aan het buitenspelen was, weer doodleuk heengegaan. Niet dat hij niet naar dat klasgenootje mag, maar we willen graag weten waar hij is. Zucht!
Hij liep nu mee met een jochie dat overal heen mag zonder het te hoeven melden, dus daar zal het wel aan liggen.
ik moet maar weer mijn haren verven, is weer behoorlijk grijs geworden
Niet te geloven
Wat een nummers! Ik stel me voor dat je nog wel even een weekje of wat van de schrik moet bijkomen. Drie kwartier zoeken, dat is ook even niet niks zeg. Zoon hier is 5 en soms denk ik wel eens, kan hij niet bijna zelf naar school maar de gedachte aan dit soort dingen (want nog totaal geen gevoel voor wat kan en niet) houdt me denk ik nog wel een paar jaar tegen!
Kettinkje
Hier werd toen ze klein waren een kettinkje gedragen met telefoonnummer (en medische gegevens) erop (net zoals de hond).
Tja...
vooropgesteld kan ik me de schrik heel goed voorstellen hoor, ooit in Disney was de oudste even aan onze aandacht ontsnapt en dan voel je de paniek langzaam opstijgen....gelukkig is zoon ook niet zo'n tiep dat dan gaat lopen rondrennen op zoek naar papa en mama, maar bleef doodstil staan, op slechts een paar meter van ons achteraf gezien....
Maar, als hier 1 van de kinderen ergens heen gaat zonder overleg met 1 van ons, dan zitten ze echt de volgende dag aan huis gekluisterd, mogen dan van ons niet weg. Dochter was onlangs naar een plein gegaan waar ze zonder overleg met ons niet heen mag....dan mag ze de volgende dag de tuin niet uit....Hopelijk leren ze zo uiteindelijk dat ze eerst even moeten komen vragen...
Nasha
Je hebt gelijk hoor, maar gisteren was ik op mijn werk en paste mijn moeder op. Ik heb haar niet verteld dat zoon huisarrest zou moeten hebben, en bovendien wilde ik haar niet opschepen met de driftbuien die daar uit voortvloeien. Zeker niet in die warmte, met nog 2 kinderen op wie ze moet passen.
Ook kettinkje
Hoi,
Mijn zoontje had ook een kettinkje om met de gegevens van het appartement waar we verbleven en ons mobiele nummer. Maar ja, denk maar niet dat dat 1,2,3 gebeld wordt als je je kind kwijt bent (als ie nog niet door een ander gevonden is) mijn zoontje was netjes op een muurtje gaan zitten en niemand die hem daar verdacht vond zitten, dus toen ik hem na een kwartier rennen over een drukke spaanse boulevard eindelijk vond, zat hij daar gewoon lekker te zitten.
Net zoals bij Sharon zat haar zoontje lekker te spelen op het strand, zag er niet uit als een verdwaald kind. En dan nog maar niet te denken aan dat je kind op de bodem van een meertje ligt...dan heb je ook niets aan het kettinkje met naam.
Brr het is gewoon doodeng met kleine kinderen. Ik heb toendertijd wel eens gelezen over zo'n horloge wat gaat piepen bij jou als je kind x meter (kan je zelf instellen) van je afloopt, afgaat en welke ook gaat piepen als het in contact met water komt, heeft iemand daar ervaring mee?
Maxime
Kettinkje
ja Maxime, een kettinkje in had deze gevallen dus niks uitgemaakt. dat is alleen handig als je kind jou kwijtraakt en niet er zelf vandoor gaat en het wel prima vindt.
Overigens vind ik een kettinkje niet zo'n fijn idee, aangezien mijn kinderen veel in bomen klimmen. Ze zouden zich maar ophangen. Of ben ik nou weer overbezorgd?
Als wij straks op vakantie zijn krijgen ze wel alle drie een polsbandje om met onze tel nummer enz.
Die kettinkjes
Hoi,
Die kettinkjes met die balletjes, ken je die? (daar zit meestal zo'n metalen plaatje aan) die zijn daar op berekend, je zou ze zo met een ferme ruk kunnen losrukken, ze hebben ook een lengte die net niet te lang is om ergens aan vast te zitten, en als dat zo is breken ze los. (zonder dat ze in gewoon gebruik snel los schieten) handig gemaakt toch?
Maar polsbandje kan ook natuurlijk, ken jij die horloges waar ik over schreef, misschien is dat iets voor jullie (mijn kinderen zijn inmiddels al een stuk ouder, dus hier is dat niet meer nodig)
Maxime
Maxime
Ach ja natuurlijk, die kettinkjes zijn daar natuurlijk op berekend. Wel zo logisch!
Zo'n horloge lijkt me niks. Ik vetrouw liever niet op dat soort technische dingetjes (stel dat ie het ineens niet meer doet) en stel dat dat ding gaat piepen omdat kind te ver weg is, dan weet je nog niet welke kant je uit moet om te zoeken. Dan maar liever continu in de gaten houden.
Nou we zullen hier nog de komende jaren nog wel meer van dit soort hartverzakkingen krijgen En dan breekt er een andere periode aan met andere redenen voor hartverzakkingen
Tatoueren
Gewoon een enorme tatouage op hun voorhoofd met daarop je telefoonnummer!
