Italiaans buffetje

Toetje

italiaans toetje is uiteraard tiramisu. Niet zo moeilijk om te maken en erg lekker!

lasagne wordt niet hard als je zorgt dat de bladen ruim onder het saus zitten. dus geen stukjes van het deeg er boven uit laten komen. Plastic folie er op en dan kun je het prima een dag laten staan.

de meeste sauzen kunnen je van te voren maken, alleen vind ik het bij roomsauzen niet zo'n succes. Tomatensaus etc wordt juist lekkerder als je het van te voren maakt en het laat intrekken.

Groetjes
Gruffalo

Sausjes

Inderdaad bolognese saus e.d. kun je makkelijk van te voren klaarmaken (en evt. invriezen). Roomsaus is lastiger. Wat je wel kunt doen is de saus (zonder room) helemaal klaarmaken. Dit evt. invriezen. En zodra saus weer ontdooid en warm is de room er door.
Groetjes,
Bibi

Pasta & buffet...nou nee...

Pasta is nou typisch iets dat je gelijk vanaf het vuur moet opeten. Na een kwartiertje op een rechaud is spaghetti echt niet zo lekker meer. Dus pasta in een buffetachtige vorm opdienen lijkt me eerlijk gezegd niet zo'n heel goed plan....

Ingrid

Toetje

bij de c1000 hebben ze behalve tiramisu ook dolce limone. Heerlijk!

Ingrid

Gaat prima, een pastabuffet, wij hebben het regelmatig gedaan. Pasta is zo snel en makkelijk te koken. Je maakt eerst kleine beetjes en wat op gaat, maak je even bij. De soepen, sauzen, salades en bijgerechtjes heb je klaar staan.

Opwarmen

Ik gebruik voor het opwarmen beide, magnetron en kookplaat. Spinazie schijn je niet op te mogen warmen, al verschilt men daarover van mening, ik zou dat op het mment zelf koken/toevoegen. In principe zijn vissauzen ook in te vriezen.

Chafing dish

We gaan denk ik 2 chafing dishes kopen, met meerdere bakken. Hebben we ons hele leven plezier van.

Hmm.. (reina)

De lol van een buffet lijkt me (ook voor de gastvrouw) dat je alles neerzet en er dan niet veel omkijken meer naar hebt. Als je dan de hele tijd moet opletten welke pasta alweer op is...Hmm

Heb je EN voorwerk (al die sauzen maken) en loop je tijdens het buffet zelf ook nog de hele tijd op en neer naar de keuken.
Dan zou ik net zo lief gewoon koken.

Maar goed...da's mijn mening. Ik ben sowieso niet zo buffetterig van aard. Vind teveel verschillende dingen na elkaar vaak helemaal niet lekkerder dan wat meer van 1 lekker ding.

Ingrid

Precies ingridt

Bij koken voor anderen komt het vooral aan op zelfvertrouwen. Maak véél van iets wat je gezin lekker vindt, beperk je tot een gerecht of 3, 4 en kláár. Voor elck wat wils kost je handen vol geld, frustratie en tijd en dan nemen ze nóg allemaal het meeste van één bepaald ding.

Tirza

Ja, met een buffet heb je de neiging te veel te willen.
We hebben nu gekozen voor lasagna en 3 soorten pasta's met saus. Ik wil zoveel mogelijk van te voren klaarmaken zodat we met de mensen die komen relaxed kunnen praten.

Simpel

Je moet wel even aantal in de gaten houden. Ik weet niet met hoeevel je bent? Onder de 20 personen is een buffet best lastig. Iedereen wil bijv de rode saus en dan heb je daar al meteen bij eerste opschepronde niet genoeg voor.
Ik zou het nog simpeler doen, beetje zoals IngridT ook al zegt.
Gewoon als voorgerecht tomaat/mozzarella of vitello tonato of rauwe ham met meloen. (kan ook op buffet) En dan lekker brood erbij en van die standaard italiaanse dingen eromheen.
En dan als warm gewoon lasagne, een soort pasta en twee sauzen. Hoef je op moment zelf alleen pasta te koken en sauzen op te warmen. Nauwelijks werk.
Je kunt ook nog een koude pastasalade toevoegen. Het moet wel beetje kersterig zijn toch?

Maar ingrid

Ik ben nooit alleen de gastvrouw, ook de gastheer en de gastkinderen kunnen even een pannetje pasta koken Als dat het enige is waar je op moet letten.... Ik hou erg van buffetten, voor elk wat wils, maar ik loop altijd wel het een en ander op te warmen, aan te vullen etc. ( maar ook dat vind ik leuk om te doen)

Pasta en zo

Hallo Herfstblad,
Ik las dat je van plan was om chafing dishes te gaan kopen. Alleen gaan die niet erg samen met pasta. Als je pasta warm houdt blijft het namelijk doorgaren en dat komt de kwaliteit niet echt ten goede. Zelfs niet als je van die Italiaanse pasta's neemt die van harde graansoorten zijn gemaakt. Italianen eten de pasta dan ook of meteen of lauw of koud. In Italië vinden ze dat het eten warm blijft namelijk helemaal niet zo belangrijk, wel dat het niet te weinig of teveel gekookt is. Aangezien de meningen over wat nou precies beetgaar is per regio ook nogal verschillen kun je eindeloze discussie krijgen of de pasta nou een minuut korter of langer gekookt had moeten worden. Nodig een Milanees en een Siciliaan uit aan dezelfde tafel en wat de één als ongekookt om je tanden op te breken bestempeld is voor de ander een doorgekookte slappe brij.
Om het doorgaar-risico te beperken zou je de pasta's met zo min mogelijk saus of alleen olijfolie kunnen vermengen (tegen het plakken) en dan de sausen apart erbij. Alleen loop je dan weer het risico dat het snel te hard wordt, tenzij je de pasta niet warm houdt en alleen de sausen loeiheet maakt zodat die de pasta bij het opscheppen weer enigszins verwarmen.
Een andere mogelijkheid is om alleen ovenschotels te serveren, omdat die pasta meestal al zacht is van zichzelf al hoewel je ook hier voorzichtig moet zijn met warmhouden. Je zou met cannelloni verschillende vullingen kunnen doen. Gehakt, ricotta en spinazie zijn de meest bekende, maar ham,rookkaas,gorgonzola of paddenstoelen zijn ook lekkere opties voor vullingen. Of visvarianten zoals ricotta,schol,zalm,garnalen voor zachte vulling (invriesbaar) of een rode vulling met zeevruchten en tomatensaus, ik heb ook nog ergens een recept van aardappel met prei en stokvis vulling met saus van rozijnen en pijnboompitten, enz.
Spinazie wordt in Italië altijd al zonder problemen weer opgewarmd (ze verkopen zelfs gekookte spinazie in de winkel) en tegenwoordig mag het in Nederland ook weer als het op een bepaalde manier afgekoeld is.
Opwarmen kan in de oven als alles goed bedekt is of kort in de magnetron (als je die hebt).
Zelf maak ik bij oud-en-nieuw ook altijd een ovenschotel als (eerste) hoofdgerecht. Behalve pasta-schotels is ook de Parmigiana, ovenschotel met plakken gegrilde of gefrituurde aubergines met mozzarella en tomantesaus ook een geslaagde optie. Hoe langer die staat, hoe lekkerder hij wordt.
Groeten Primavera

Primavera

Nu ga ik het je toch eens vragen: hoe bak/gril jij aubergines? Ik vind ze verrukkelijk, maar het lukt me niet goed, zonder er een enorme vette kledder van te maken. Miss hoort dat zo, ik weet 't niet. De truc met inzouten, afspoelen en bakken heb ik wel es geprobeerd, maar dat schoot toch niet op. Inwrijven met bloem, kom ik ook wel es tegen. Werkt dat? Mijn probleem is dat ze e-norm veel olijfolie opzuigen (en ik ben echt niet flauw met een beetje olie hoor, maar dit wordt zelfs mij soms te gortig), ik laat de olie goed heet worden, maar dan nog: ze zuigen het op en als ik geen olie toevoeg, wordt de boel gewoon zwart.
Dus: ken jij de beste manier om aubergineplakken te bakken?

Antipasti

Cobi:" Is er geen Italiaanse tapa\'s variant?"
Ja hoor, alleen heet dat gewoon antipasti (voorgerechten) en heeft het niet de traditie die Spaanse tapas hebben, in elke bar twee hapjes, maar staat het tussen de voorgerechten in een goeditaliaanse restaurant of trattoria als antipasti della casa, mare e monti, antipasti misti of iets dergelijks. Je moet altijd even informeren wat het precies is, want wat bij de één een hele tafel vol met allerlei interessante hapjes is, is bij de ander een schaal vleeswaren, die je met wat brood moet opeten.
In Italië is het erg gebruikelijk om als gastvrouw als je voor veel mensen een diner moet verzorgen juist het accent te leggen op allerlei voorgerechten, die soms in buffetvorm gegeven worden, en daarna aan tafel te gaan voor de hoofdgerechten.
Meestal doe ik hetzelf ook zo en dan als hoofdgerecht een ovenschotel en daarna voor de grote eters nog een koude vleesschotel met carpaccio, rucola en Parmezaanse kaassnippers van kwaliteit. Op die manier is het enige wat ik nog vlak van te voren moet doen het op de verschillende toostjes, broodjes, focacce e.d. smeren van de voorgerechten en garneren, de rest gaat allemaal van te voren.
De meest geliefde voorgerechtjes, waarvan tenminste de vulling vrij ver van te voren klaargemaakt kan worden zijn hier:
Volkorentoastjes met rauwe ham en gemarineerde sinaasappel. Omdat ik de meloen met Kerst van niet zo'n goede kwaliteit vind en bovendien duur is,, heb ik als alternatief gesneden sinaasappelstukjes in rodewijn met een beetje balsamicoazijn gemarineerd en dat als garnering boven een toastje met rauwe parmaham gebruikt.
Hapjes met zalm-mascarponemousse. Gerookte zalm, mascarpone, paar druppels citroen, beetje tabasco en salvia in de mixer tot het een mousse wordt, garneren met stukjes kerstomaatjes.
Uova Leccese: Bijna hard gekookte eieren, het eigeel moet net echt keihard worden, doormidden snijden, eigeel vermengen met tozijn, beetje mayonaise en een heleboel kappertjes en daar mee de eieren vullen en er een bolletje opmaken.
Auberginerolletjes: AUbergineplakken grillen met olijfolie en vervolgens oprollen met een mengsel van geprakte aardappellen, tonijn, olijven, kappertjes.
Gegrilde aubergine met muntkruid: Gegrilde aubergineplakken met een dressing van olijfolie, knofloof en ruime hand vers muntkruid.
Selderij gevuld met gorgonzola-ricotta en noten, garneren met citroenschilletje en een beetje honing. Eventueel kun je er ook stukjes appel in doen.
Gevulde courgettes met mengsel van ei, ham, ricotta, parmezaanse kaas en bieslook waren ook erg geliefd, maar die moeten wel warm geserveerd.
Verse vijgen zullen wel niet te krijgen zijn in Nederland, anders waren builtjes van rauwe ham met vijgen, mozzarella en bieslook ook wel geschikt.
Ik zal eens denken of me er nog meer antipasti te binnen schieten.
Met het toetje kan ik Herfstblad niet goed helpen. De ervaring heeft geleerd dat als ik na mijn diners iets anders voorschotel dan sorbet of koffie dat als puur sadisme wordt opgevat, waarna we het bezoek naar huis kunnen rollen
Groeten Primavera

Anneque

Aubergines hebben inderdaad de neiging om vrij veel olie op te zuigen. Italianen lossen het op door dan maar in iedere geval goede olijfolie te gebruiken.
De klassieke manier is inderdaad eerste de aubergines inzouten en afspoelen (niet dat er dan minder olie in trek, maar ze worden dan minder bitter) vervolgens goed afdeppen en laten drogen, door de bloem heen halen en dan bakken. De bloem zorgt voor een wat knapperiger laag erom heen.
Aubergines zuigen echt alles op wat ze ter beschikking staat. Met heet en kort frituren beperk je het en daarna leg je ze op keukenpapier om een deel van de olie er weer uit te zuigen.
Om minder olie te gebruiken kun je het in de koekenpan doen en met minder olijfolie. Zodra het de neiging heeft om zwart te worden veeg je met keukenpapier de hele man schoon en begin je weer opnieuw.
Methode Primavera: Tefalgril gebruiken. Ik vind de bitterheid van de aubergines zonder zouten eigenlijk wel meevallen dus dat sla ik dan over. Ik snij de aubergines in dunnere plakken en gooi ze op de volledig opengeklapte licht ingeoliede grill op de hoogste stand en daarna schenk ik een paar druppels olijfolie op iedere plak wat er vervolgens gelijk intrekt. Meestal strooi ik er dan ook wat origano en een beetje zout over. Met muntkruid en knoflook is ook lekker als combinatie als je het daarna koud serveert: verassend fris. Het geeft niet als er niet overal olie op de plak zit, want zodra je ze bij elkaar in een bakje doet, verspreid dat wel.
Courgettes zijn ook erg lekker op deze manier en kunnen dan ook als rolletjes met een één of andere vulling geserveerd worden of gewoon zo.

Een echt mager recept wordt het nooit tenzij je aubergines helemaal zonder olie grilt, maar dat vind mijn gezin toch minder lekker. Zouten en afspoelen wordt dan wel belangrijker.
Groeten Primavera

Anneque

Aubergine in dunne plakken snijden. Dun insmeren met olijfolie. Grillpan (die wel schoon is, lees ontdaan van zwarte aanbaksels van de vorige keer) goed verhitten. Plakken bakken. Laten afkoelen op keukenpapier. Gaat bij mij heel goed.

Een gril(pan) dus

Dank, Primavera en Margriet*! Ik ga het toch maar weer es proberen, want ik vind ze wel erg lekker. En die Parmigiana lijkt me ook heerlijk.

Bedankt

voor jullie uitgebreide reacties! Het wordt vast lekker en gezellig.

Primavera

Als jij parmigiana maakt, doe je dat dan met gegrilde aubergine?

Groeten,

Temet