Dilemma wel of geen hond

Reactie

Knurf, bedankt voor je snelle reactie! Als ik het goed begrepen heb komen de honden niet rechtstreeks uit het buitenland maar komen ze eerst in een opvang gezin. Lijkt me ook nodig om een goede omschrijving van het karakter van de hond te kunnen geven. Maar is zeker wel iets wat ik even na ga vragen hoe ze daar mee omgaan.
De hond na mijn werk. Dat zie ik allemaal wel zitten. Zoveel aktiviteiten waar de hond niet mee naar toe kan doen we niet. En een passende hond voor ons gezin zie ik toch wel een hond die je regelmatig ergens mee naar toe kan nemen.
Een hond lenen hebben we al zo vaak gedaan. Omdat we altijd vonden dat we een hond niet genoeg te bieden hadden hebben we zeer regelmatig oppashonden gehad in periodes dat het wel kon. En als zo'n hond dan weer weg was kon ik 's avonds heerlijk op de bank zitten in mijn pyama en genieten dat ik bij slecht weer er niet meer uit hoefde om de hond uit te laten. Maar even zo goed miste ik hem toch. En over dat uitlaten en genieten als het niet hoeft, dat lijkt me niet zo vreemd. Want ik kan me voorstellen dat iedereen wel eens baalt dat die de hond nog uit moet laten op een moment dat het niet uitkomt of dat het weer slecht is.
Maar daar tegenover staat zoveel plezier dat ik dat wel zie zitten........

Het kan wel

Hier een gezin met 1 full-timer, 1 part-timer, 1 kind van 5 & 2 honden (maatje 60 & 70 kilo), maar hebben er 7 jaar lang 1 gehad in dezelfde situatie als nu. Waar je goed naar moet kijken is wat het karakter van de hond is. Wij hebben bijvoorbeeld altijd honden die van de chill afdeling afkomen (ras eigen) en de hele dag liggen te slapen. Praat je over een jack Russel dan zal deze zich over het algemeen sneller vervelen omdat deze rassen veel energieker zijn. Hier werk ik 24 uur, verdeeld over 4 dagen. Op de hele dagen laat mijn schoonvader tussen de middag de honden uit, omdat ik vind dat in de ochtend plassen en dan pas weer om 6 uur te lang is (maar er zijn er zat die dus wel zo lang wachten, dit is training & je eigen gevoel hierover). Je schrijft dat dit in jou situatie ook zou kunnen. Ik merk dat onze honden hier hier in mee gaan. Honden hebben tenslotte geen besef van tijd en zullen blij zijn met enig vorm van aandacht tussendoor en net zo weer blij zijn als jij thuis komt.

Een her-plaatser houd wel heel veel meer in. Het feit dat ze eerst in een pleeg gezin hebben gezeten doet hiermee niet toe, gezien de hond dus vanuit (hoe bizar deze ook is geweest, voor hun was het thuis) in een andere onbekende omgeving worden geplaatst, daar weer gewent zijn er er dus weer een keer uit worden gehaald. Een her-plaatser heeft gemiddeld 2 maanden nodig om zich enigzins te aclimatiseren. Daarna volgt de rust periode waarna de "stoute" (uitproberen hoever ze hier kunnen gaan) periode komt die (met jouw roedel bepaling) terug gaat naar een gezonde omgeving waar de hond zich op zijn plek voelt. Hiermee ben je gemiddeld een jaar mee bezig. Daar tegen over staat een gewelig gevoel dat jij een hond een goed leven geeft (een dikke pluim van mij, ben ik altijd heel vatbaar voor omdat ik dit geweldig vind) en zal dit ook dubbel en dwars van je hond terug krijgen.

Luister naar je gevoel, is het voor jou gevoel goed en is het thuis te realiseren......TOP! Het balen in de regen blijft, daar in tegen als ik 2 lieve koppie's op mijn schoot heb smelt ik!

Mocht je nog vragen hebben over de omgang met een her-plaatser (onze 2 komen ook uit een erbarmelijke situatie) mag je me altijd mailen op [email protected]

100%mama

Dank voor je bericht. Als ik dat van jou zo lees moet het kunnen. Althans als het gedrag van de hond dat toelaat. Dan kan ik alleen maar hopen dat de mensen waar hij nu woont eerlijk zijn over hoe hij is. Zoals het er nu uitziet denk ik dat het moet kunnen, zoals ze haar omschrijven.
Zoals je het wennen omschrijft is het wel hoopvol dat ik over een jaar bijvoorbeeld als de hond helemaal gewend is kan gaan kijken naar een andere baan. Voordeel van deze baan is dan dat ik alle tijd heb voor een hondje en vaak thuis ben. Dan klinkt het juist weer allemaal erg leuk.......

Pdd'ertje

Fijn dat mijn berichtje ergens goed voor is geweest!

Wat altijd makkelijk is, is dat je niets op vaste tijden doet na vaste handelingen. Zo pint je hond zicht niet vast aan een bepaald ritueel en ben je ruimer in je tijd. Een voorbeeld hiervan is dat onze honden op verschillende tijden naar buiten gaan. De ene keer is tussen de middag 12 uur, de andere keer is dat 2 uur. Doe ik het bijvoorbeeld altijd standaard nadat ik lunch heb gegeten, dan pinnen ze zich daar op vast. Een hond kan geen klok kijken, die gaat mee in jouw tijd. Voordeel is de blaas training en mijn gevoel dat al sik dan een keertje over moet werken ik mij geen zorgen maak over de plasjes van mijn honden.......Eten idem dito, de ene keer krijgen ze om 18.00 eten, de andere dag om 19.00 (wel altijd NA ons).

Over eerlijkheid kan je niet beslissen helaas. Als het een eerlijke handel is dan ga ik er van uit dat de pleeg baasjes dit met hun hart op de juiste plaats doen. Helaas schuilen er ook een malafide handelaren zich achter dit soort netwerken en dan kan je er van uit gaan dat de verhalen iets wat verdraaid zijn....

Nou ben ik wel heel benieuwd wat je uiteindelijke beslissing gaat worden!

100%mama

Het hondje is inmiddels geadopteerd.... Het ging allemaal iets anders dan verwacht. Geen keuring omdat er niemand in onze omgeving was die dat kon. Maar vanuit het pleeggezin zijn ze geweest met de hond en hij mocht als we goedgekeurd werden en wij de hond ok vonden direct blijven.
Het is een schatje, maar nog ontzettend angstig. Ik hoop dat dit snel verbeterd..... Dus als je hier nog tips voor hebt, ik hou me aanbevolen.

Niet troosten

Onzer buitenlandertje was 8 maanden oud toen we hem kregen, on ook ontzettend angstig. Ik denk echter niet, dat hij mishandelt worden is, maar in zijn geval liggt het volgens mij aan onvoldoende socialisatie in zijn vroege puppy-tijd (tussen 8-12 weken vooral).

Onzer hondje was op het begin bang van alles - fietsers, stofzuiger, onbekende mensen. Inmiddels is hij 2 jaar oud en al een heel stuk beter geworden wat zijn angst aangaat. Hij is nog steeds een beetje timide, maar laat zich nu ook door vreemde mensen aaien. Op kinderen is hij gek, maar bij volwassenen gaat hij nog weleens achter mij schuilen, om dan naar enkele minuten langzaam naar voren te komen en voorzichtig te snuffelen.

Belangrijk is vooral geduld. Het hondje moet zich eerst op z'n gemak voelen in jullie gezin. Hij moet een band met jullie opbouwen en jullie met hem - een goede hondenschool met positieve trainings-methoden (zoals clicker-training) kan helpen, deze band op te bouwen.

Verder is het voor de veiligheid belangrijk, om een halsband te gebruiken, waar hij zijn koppie niet uit kan trekken, als hij voor iets terug deinst. Een tuigje kan ook.

Geef jezelf een ontspannte zelfstverzekerde houding, als je hem met iets nieuws wil laten kennis maken, jouw rust overdraagt zich op de hond.

Ga hem niet troosten, als hij ergens bang voor is, hiermee versterk je zijn angst. Doe enthusiast en vastberaden, werk zeker in het begin veel met beloningen, vooral stukjes worst of kaas vallen erg in de smaak. Onzere hond doet hier alles voor.

Geen worst of kaas

Balletmama geeft al tips: idd vooral niet troosten en meegaan in zijn zieligheid, daarmee beloon je juist dit foute gedrag. Enthousiast zijn is misschien wat overdreven en geeft extra angst bij de hond, maar negeer het ongewenste gedrag en beloon vooral het goede gedrag. Ga verder op cursus met je hond, daar leer je zelf ook heel veel van. En verder zijn worst en kaas beslist geen goede beloningen: veel te zout en te vet voor honden. Je kunt beter bij de dierenwinkel van die "konijnenkeutel-formaat" hondensnoepjes halen. Net zo lekker en je loopt niet het risico dat je hondje baggervet wordt en te vee lzout (nieren) binnen krijgt.

Sorry, was niet duidelijk genoeg...

...met de hoeveelheiden worst en kaas: Natuurlijk moet je de hond niet hiermee volstoppen - voor een trainings-sessie snij ik een stuk kaas of worst in kleine stukjes, ongeveer konijnenkeutel-formaat en gebruik deze vooral als extra-krachtige beloning voor dingen, die m'n hond erg moelijk vindt. Want dat werkt toch beter op de motivatie dan een gewoon hondensnoepje uit de dierenspeciaalzaak (bij mijn hond dan tenminste).

Balletmama

Je was wel duidelijk hoor, ik had niet het idee dat je je hond volstopt. Maar je schrijft "een stuk worst of kaas in kleine stukjes" en ook dat is gewoon erg ongezond voor een hond. 1 konijnenkeutelformaat is prima, maar veel meer moet het echt niet worden.

Bij twijfel

Ik heb niet het hele draadje gelezen maar mijn stelregel is: bij twijfel niet doen.
En dat geldt voor mij dubbel en dwars als er een dier bij betrokken is wat de dupe kan worden...

Als je nu dus twijfelt of je in de toekomst ook voor de hond kan zorgen en hem/haar kan geven wat nodig is,. zou ik het niet doen. Dan eerst voor een situatie gaan waarin je tevreden bent over je baan en situatie. En dan in stabiele(re) situatie voor hond gaan..

Succes!!

Reactie

Die instelling had ik ook altijd, zolang ik nog twijfel doen we het niet. Maar door hier mijn berichtje te plaatsen was ik eigenlijk al meer naar de ja dan nee .
Maar we hebben het uiteindelijk dus wel gedaan. En juist om die reden die jij aangeeft. Je kunt denk ik nooit weten hoe het over 5 jaar gaat in je leven. Dus je kunt pas een hond nemen als je zeker weet dat de situatie en omstandigheden goed zijn, maar wie zegt dat die over 5 jaar nog zo zijn? Ik heb iig aan den lijve ondervonden dat je dit nog geen jaar vooruit kan zien.
Nu kunnen we een hond opvoeden, heb ik er overdag de tijd voor. De posting van mama zorgde ervoor dat ik het zeker wist. Als ik over een jaar een andere baan wil/vind dan weet ik dan wel of mijn hond het aankan om alleen te zijn voor een paar uur. En weet ik ook hoe mijn kinderen omgaan met een hond uitlaten, of ze dat zelfstandig kunnen. De kinderen worden alleen maar ouder dus kunnen denk ik een grotere bijdrage leveren in de verzoring van een beest. Dan kan ik dus een betere keuze maken welke baan ik kan nemen voor hoeveel uur enzo. We zijn nu in ieder geval erg blij met onze aanwinst en qua karakter lijkt het echt helemaal bij onze wensen te passen.
Qua hapjes en beloning is het makkelijk. Ze hoeft niet echt hapjes, krijgt af en toe een frolic brokje. Maar ze doet alles voor een aai. Ze lijkt zo dankbaar dat we voor haar zorgen. Of is dat mijn wens dat ze dankbaar is . Het is een ontzettend lief beestje, nu nog hopen dat ze binnenkort de nachten door gaat slapen... Haha het lijkt wel een baby.

Fijn!

Ben een paar daagjes even druk geweest, maar FIJN zeg!

Zoals hierboven al geschreven, het angstige gedrag negeren. Mijn tip zou zijn: geef haar eerst 2 weken rust. Nergens mee naar toe nemen, gewoon lekker thuis en de uitlaat beurten natuurlijk. Schrikt ze ergens van, net doen alsof je het niet merkt en doorlopen. Na 2 weken kan je haar mee nemen naar drukkere plekken en dat langzama opbouwen. Het voornaamste is, eerst thuis een plekje krijgen, zo heeft ze ook meer vertrouwen in jullie in een voor haar enge situatie.

Training is naar mijn idee, met elke hond overigens, erg belangrijk. Ze leren er zelf niet alleen een hoop, jij dus ook EN het versterkt de band onderling. Wij hebben met alle honden de clicker training bij M. Gaus gevolgt. Belonen op basis van goed gedrag, "fout" gedrag negeren.

De reu hier is ook gevoelig voor een aai, die doet er alles voor. De teef is meer voer gericht en wordt beloond door idd, gewoon haar eigen voer! Kaas & worst zijn hier voor de pillen

Ik ben in ieder geval heel blij dat het zo goed gaat, jammer eigenlijk dat we hier geen foto's kunnen plaatsen! Ben erg benieuwd hoor!